[2]ผมตื่นมาอีกครั้งก็จากเสียงจ้อกแจ้กจอแจ พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่ารถบัสที่พวกผมนั่งมากำลังจะจอดที่หน้ารีสอร์ทแห่งหนึ่ง
หันไปมองที่ข้างตัวก็ได้เห็นว่าศีรษะเล็ก ๆ ของพี่กายพิงอยู่ที่ไหล่ของผม เส้นผมเล็กละเอียดสีดำปอยหนึ่งร่วงลงมาปรกหน้า ผมเอื้อมมือไปเขี่ยมันออกอย่างแผ่วเบา แต่พี่กายก็ลืมตาขึ้นมาช้า ๆ
"เอ่อ ..ผมมันปิดหน้าน่ะ"
ผมชักมือกลับ เขินเล็กน้อย พี่กายเองก็หน้าแดง แต่ก็ยังพึมพำว่า "ขอบคุณ" เบา ๆ
ไอ้มิวกับพี่โบว์ยังคงนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน ท่าทางกลับไปครั้งนี้เพื่อนผมต้องได้แฟนเป็นของแถมแน่ ๆ
พอรถจอดสนิทพวกเราก็พากันขนของของใครของมันไปที่ห้องพักที่อาจารย์จัดไว้ให้ ระหว่างที่ให้มิวรอเอากูญแจกับอาจารย์ผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำรอ
ระหว่างที่กำลังปฏิบัติกิจอยู่ ก็มีเด็กผู้ชายสองคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ คนหนึ่งคือพี่บอย พี่ ม.6 ชมรมบาส ผมเองเคยแข่งบาสกับทีมของพี่แก พี่บอยเล่นเก่งมากแต่ว่าใจร้อนไปนิด ส่วนพี่อีกคนที่เข้ามาด้วยกันผมไม่รู้จัก
พี่บอยเดินเข้ามาปฏิบัติภารกิจข้างผม แล้วก็พูดกับพี่อีกคนหนึ่งไปด้วย ผมคงจะไม่สนใจนัก ถ้าเนื้อหาที่เขาพูดกันไม่ได้เกี่ยวกับพี่กาย
"เอ็ม มึงได้พักห้องเดียวกับกายป่ะวะ"
"อือ ไมเหรอ"
"แลกห้องกับกูนะ"
ผมหันไปมองพี่เอ็มที่กำลังล้างมืออยู่หน้ากระจก
"เฮ้ย เดี๋ยวอาจารย์ก็ว่าหรอก"
"กูอยู่กับไอ้บอมบ์นะ"
พอพี่บอยพูดแล้วก็ยิ้มกว้าง ๆ ทำเอาพี่ที่ชื่อเอ็มเงียบไป แต่ใบหน้าแดงก่ำนั้นก็พอจะบอกอะไรผมได้บ้าง พี่เอ็มกับพี่ที่ชื่อบอมบ์น่าจะเป็นแฟนกัน หรืออย่างน้อยพี่เอ็มก็น่าจะชอบพี่บอมบ์ พี่เอ็มไม่พูดอะไร แต่ก็วางกูญแจห้องไว้ให้ที่ข้าง ๆ อ่างล้างมือ พี่บอยหัวเราะพลางเดินไปยื่นกูญแจของตัวเองให้พี่เอ็มมั่ง
ผมหันไปมองนานจนพี่บอยเริ่มรู้ตัว
"มองไรวะ เยี่ยวซะนานเลย ท่อเล็กรึไงน้อง"
พูดจบไอ้พี่บอยก็เดินออกไป (สังเกตว่าเปลี่ยนสรรพนามแล้ว โฮ้ย มาว่าท่อผมเล็ก เดี๋ยวเหอะ !!! เดี๋ยวเปิดโชว์แล้วจะหนาว !!)
ผมเดินหน้ามุ่ยกลับมาหามิวแล้วก็เดินเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บด้วยกัน ระหว่างทางไอ้มิวยังถามผมเรื่องที่ทำให้ผมหงุดหงิด พอผมเล่าให้มันฟังมันก็ถึงกับหัวเราะ
"ไม่โชว์ให้ดูเลยอ่ะ จะได้รู้ว่าใครแน่กว่าใคร"
"ไอ้บ้า ขอดีเค้าไม่ให้โชว์เรี่ยราดเว้ย ..."
ผมพูดยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องเงียบลงเมื่อถึงหน้าห้อง ... แล้วก็ได้เห็นว่าพี่กายเองก็กำลังไขกูญแจห้อง 111 ที่อยู่ข้างห้องผมพอดี
"อ้าว / อ้าว"
เราสองคนพูดขึ้นมาเกือบจะพร้อมกัน
"อยู่ห้องนี้เหรอครับ"
ผมถาม พี่กายพยักหน้า ก่อนจะหันไปมองมิว
"อ้าว น้องคนที่นั่งมากับโบว์นี่"
พอได้ยินชื่อพี่โบว์ ไอ้มิวก็ยิ้มแต้
"ครับพี่ แล้วพี่กายอยู่กับใครครับ"
พี่กายตอบชื่อพี่บอยแล้วก็ไขประตูเสร็จพอดีจึงยิ้มให้ผมหนึ่งทีก่อนเดินเข้าไปในห้อง ผมเลยตามเข้าไปในห้องบ้าง เอ่อ .. ห้องของผมกับไอ้มิวน่ะครับ ห้องพักของเราเป็นห้องเตียงเดี่ยวสองเตียง มีห้องน้ำในตัว เสียดายที่ไม่มีอ่างอาบน้ำให้ด้วย ผมล่ะชอบอาบน้ำในอ่างเป็นที่สุด ผมเดินออกไปสำรวจที่ระเบียงบ้าง ระเบียงห้องหันหน้าออกทะเล ทำให้ได้กลิ่นไอทะเลชัดเจนเมื่อมายืนที่ระเบียง ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยมาจากห้องข้างเคียงที่ระเบียงนั้นเรียกได้ว่าใกล้แสนจะใกล้กัน
"ครับ ... แม่ กายมาถึงแล้วครับ ปลอดภัยดีครับ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงกายนะครับ"
ผมยิ้มให้กับภาพตรงหน้าบาง ๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง เห็นมิวกำลังเอากระป๋องเบียร์ที่เตรียมมาด้วยแช่เย็น
"พี่กายเค้าน่ารักดีเนาะ ทำไมไม่มีแฟนซักทีไม่รู้"
มันพูดไปด้วย เรียงกระป๋องเบียร์ไปด้วย
"ไม่มีใครคู่ควรล่ะมั้ง"
ผมตอบมัน ก่อนจะหยิบรีโมททีวีมาเปิด
"มึงว่าพี่เค้าชอบผู้หญิงรึผู้ชายวะ"
"เฮ่ย กูจะไปรู้เค้าเหรอ ทำไม ถ้าเค้าชอบผู้ชายแล้วมึงจะรังเกียจเค้าเหรอ"
"บ้าแล้ว ใครจะงี่เง่าขนาดนั้นวะ พี่กายอ่ะเป็นคนดี เค้าจะเป็นอะไรก็แล้วแต่เค้าเหอะ"
มันพูดก่อนจะมานั่งดูทีวีกับผม
เย็นวันนั้นเรามีปาร์ตี้บาร์บีคิวกันที่ริมทะเล ผมกับมิวตกลงกันไว้แล้วว่าไหน ๆ เราก็จ่ายเงินไปแล้ว เพราะฉะนั้นจุดประสงค์ของเราคือการกินให้เต็มคราบ กินกันไปได้ซักพักก็รู้สึกว่ามันขาดอะไรพิกล ๆ
"มึงคิดเหมือนกูมั้ยวะมิว"
"กูก็คิดเหมือนมึงแหละว่ะซัน"
เราสองคนพยักหน้าให้กัน ก่อนที่จะเดินกลับไปเอาเบียร์ในตู้เย็นออกมากินแกล้มกับบาร์บีคิวร้อน ๆ
(เทเบียร์ใส่ขวดชาเขียว ปักหลอดมาพร้อม ... วิธีนี้พวกผมทำบ่อยครับ)
ระหว่างที่เอาเบียร์เสร็จแล้วกำลังจะเดินกลับมาที่ชายหาด ผมก็ดันตาไวไปเห็นหลังคนคุ้น ๆ ที่หลังพุ่มไม้
"มิว มึงไปก่อนนะ กูปวดเยี่ยว"
ผมร้องบอกมันแล้วรอจน มันเดินไปลับตา แล้วก็ค่อย ๆ ย่องไปที่พุ่มไม้ที่ว่า
พอผมเข้าไปใกล้ ๆ ก็ได้ยินเสียงที่ค่อนข้างจะคุ้นเคย
"ได้ผลแน่นะมึง ทั้งหลับทั้งปลุกเลยใช่มั้ย"
"เออ แต่มึงจะเอาไปใช้กับใครวะ"
"เรื่องของกู เอ้า นี่ สองพันค่าเหนื่อยมึง แล้วก็ปิดปากให้เงียบ ๆ ล่ะ"
ภาพที่ผมเห็นทำให้สมองผมหมุนติ้ว ไอ้พี่บอยกำลังรับซองใส ๆ มาจากเด็กผู้ชายอีกคนหนึ่ง ในซองนั้นมีเม็ดยารูปร่างและสีแตกต่างกันอยู่ 2 เม็ด
"เสร็จแน่ มึงเอ๊ย เล่นตัวอยู่นั่น"
พี่บอยพูดพร้อมกับยิ้มที่มุมปากด้วยสีหน้าชั่วร้าย ผมเองใจเต้นระรัวด้วยความแค้น แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยได้แต่รีบเดินหลบออกมาตอนที่ไอ้พี่บอยและผู้ชายคนนั้นเดินแยกย้ายออกมาจากพุ่มไม้
ไอ้เลว !!! มันจะมอมยาพี่กาย !!!
ผมคิดเรื่องนี้ไม่หยุดตลอดทางที่เดินมาที่ชายหาด ใจมันลอยว้าวุ่นไปหมด จน ...
พลั่ก ...
ผมหยุดสนิทเมื่อร่างกายไปกระทบกับวัตถุบางอย่าง พอเงยหน้าขึ้นมองก็ต้องตกใจเพราะมันเป็นพี่กายนั่นเอง ร่างเล็กที่โดนแรงปะทะของผมเข้าไปถึงกับล้มลงบนพื้นทราย ผมรีบก้มลงประคองคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นมา
"พี่กายเป็นไรมั้ยครับ ซันขอโทษ"
พี่กายฉีกยิ้มกว้าง ๆ ให้ผมก่อนส่ายหน้าปฏิเสธ พลางปัดเศษทรายที่เปื้อนด้านหลังออกให้ตัวเอง
"ไปไหนมา ไม่กินบาร์บีคิวเหรอ"
"กินครับ ไปเอาน้ำ"
ผมชูขวดชาเขียวในมือ พี่กายพอเห็นชาเขียวก็ตาวาวด้วยความดีใจ
"โหย พี่อยากกินมาทั้งวันเลย ที่นี่ไม่มีขายซะด้วย ซันติดมาด้วยเหรอ พี่ขอกินได้มั้ย พี่น่ะชอบชาเขียวมาก ๆ เลยนะมันอร่อยมะ ..."
พี่กายหยุดพูดเหมือนเห็นผมยืนหัวเราะกูมท้องอยู่
"ขำไรอ่ะ"
พี่กายพูดงอน ๆ
"ก็พี่กายดิ เหมือนเด็กอยากกินขนมเลย .. ซันรู้นะว่าพี่ชอบกินชาเขียว แต่ไม่คิดว่าจะชอบขนาดนี้"
"ซันรู้ ?"
พี่กายทวนคำด้วยแววตาฉงนสงสัย ผมกลืนน้ำลายตัวเองดังเอื๊อก
"อะ .. อ๋อ ก็เห็นอยู่โรงเรียนพี่ชอบเดินถือขวดชาเขียวไง ต้องไม่ได้แอบมองนะ เอ๊ย ซันเลยว่าพี่ต้องชอบกินชาเขียวแน่ ๆ เลย ใช่มั้ยล่ะ"
ผมพูดวกไปวนมาแล้วก็เข้าตัวเองจนได้ พี่กายเหล่ตามองผมทำหน้าสงสัยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร มือเล็ก ๆ เอื้อมมาคว้าขวดชาเขียวไปจากมือผมก่อนจะเปิดขวดแล้วก้มลงดูดอย่างรวดเร็ว
แต่ดูดได้ไม่ถึงอึกก็ต้องพ้นพรวดออกมาเต็ม ๆ
"ซัน .. นะ .. นี่มัน .."
ผมนึกขึ้นได้ว่าใส่เบียร์ไว้ข้างในก็เลยรีบตะครุบปากพี่กายไว้ กลัวพี่กายเสียงดังแล้วอาจารย์จะได้ยิน
"พี่ .. ซันขอโทษ ซันลืมไปว่าใส่ .. เอ่อ .. นั่นแหละไว้ข้างใน เดี๋ยวซันไปหาอะไรมาให้กินนะ รออยู่นี่ก่อนนะ"
ร่างสูงละล่ำละลักพูดก่อนจะวิ่งฉิวไปเอาแก้วพันช์สีฟ้ามาให้ ทิ้งให้คนตัวเองมองตามแล้วแอบอมยิ้มกับตัวเอง
"แฮ่ก .. แฮ่ก .. พี่กายอย่าบอกอาจารย์นะ ถ้าอาจารย์รู้ซันซวยแน่"
"พี่ไม่บอกหรอก .. แต่ว่ามันต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
พี่กายส่งยิ้มให้ผม ผมกลัวจริง ๆ นะ เลยรีบถามถึงข้อเสนอพี่ที่กายจะแลกเปลี่ยน
"เดินคุยเป็นเพื่อนพี่หน่อย .. เพื่อนพี่ถูกเพื่อนซันลากไปแล้ว"
พอพี่กายพูดผมเลยนึกถึงไอ้มิวขึ้นมาได้ (ผมไม่ได้ลืมเพื่อนนะ มันนั่นแหละลืมผม เห็นมั้ย ไปสวีทกับพี่โบว์ซะแระ)
ผมตอบรับข้อเสนอด้วยความเต็มใจ เราสองคนเลยเดินไปตามหาดทราย กินบาร์บีคิวแกล้มกับชาเขียว(?)ไปด้วย และคุยกันไปด้วย
แรก ๆ ผมก็เขินเหมือนกันนะ ไม่รู้ว่าจะเขินทำไม(วะ) แต่หลัง ๆ พอคุย ๆ ไปอาการเขินมันก็หายไป เหลือแต่ความสนุก แล้วก็ความคิดในใจที่ว่า
อยากจะอยู่กับคน ๆ นี้แบบนี้ไปอีกนาน ๆ
ผมได้ฟังเรื่องของพี่กายในบางมุมที่ผมก็รู้แล้ว และบางมุมที่ผมยังไม่รู้ พี่กายก็ฟังเรื่องของผมด้วยท่าทีสนุกสนานและอยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน
แต่นั่นมันไม่ได้ทำให้ผมลืมเรื่องราวที่ว้าวุ่นในใจได้เลย จนในที่สุดผมก็ตัดสินใจถาม
"พี่กายรู้จักกับพี่บอยมาก่อนรึเปล่าครับ"
"รู้สิ ทำไมเหรอ"
"ปละ .. เปล่า .. แล้วสมมติว่า พี่บอยเค้าคิดไม่ดีกับพี่กายล่ะครับ พี่กายจะทำยังไง"
พี่กายนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มกว้าง
"ไม่หรอก บอยเค้าเป็นเพื่อนพี่มาตั้งนานแล้ว เค้าเป็นคนดีนะ ถึงจะดูโผงผางอย่างนั้นก็เถอะ"
ผมอึดอัดในใจ ... ไอ้คนดีที่พี่กายว่ามันกำลังจะมอมยาพี่กายแล้วนะ ...
"แต่ถ้าเค้าคิดไม่ดีกับพี่จริง ๆ ล่ะ"
"ซันหมายความว่าไง"
"ซันแค่ .."
"ซันรู้มั้ย พี่ว่าคนที่น่าห่วงจริง ๆ ไม่ใช่บอยหรอก"
สายตาของพี่กายที่มองผมเปลี่ยนไปแทบจะในทันที มันดู ... น่ากลัว อย่างบอกไม่ถูก
ผมเองแทบสะดุ้ง พี่กายคงจะรู้แล้วว่าผมแอบปลื้มพี่เค้า ถึงจะยังไม่ได้ทำอะไรก็เถอะ แล้วพี่กายเองก็อาจคิดว่าผมทำเป็นมาด่าคนอื่นทั้ง ๆ ที่ผมเองก็อาจจะคิดแบบนั้นด้วยเหมือนกัน
"ซะ .. ซันขอโทษครับ"
ผมพูดเสียงแผ่ว พี่กายเงียบไปพักนึงก่อนจะ ..
"บ้าเหรอ พี่ล้อเล่น หน้าเศร้าเชียว ... ทำหน้าเศร้า ๆ แล้วเหมือนกบเลยรู้มั้ย ต้องยิ้มสิ จะได้หล่อ ๆ"
พี่กายเชยคางผมขึ้นแล้วหยิกแก้มสองข้างของผม
เอ่อ .. พี่กายเป็นคนที่ล้อเล่นได้เหมือนมาก .. เหมือนจนผมแทบหัวใจวายแน่ะ -_-
เรายังคุยกันต่ออีกหลายเรื่อง จนในที่สุด แอลกอฮอล์ในเลือดของผมมันก็คงถึงระดับที่ทำให้ผมกล้าถามคำถามนี้กับพี่กาย
"พี่กายมีแฟนรึยัง"
"หา ... ทำไมถามแบบเนี้ยยยย"
พี่กายลากเสียงยาวฟังดูแง้ว ๆ น่ารักยังไงพิกล
"ก็ซันอยากรู้อ่ะ"
พี่กายมองหน้าผมเงียบ แล้วก็อุบอิบตอบเบา ๆ
"ไม่มีหรอก"
"ทำไมล่ะ"
"พี่จะรู้เหรอ .. ซันล่ะมีรึยัง"
"ยังเหมือนกัน โสดสนิทศิษย์ส่ายหน้าเลย"
ผมเล่นมุกไป พี่กายหัวเราะเบา ๆ
"แล้วมีคนที่ชอบมั้ย"
"มี"
ผมตอบไปโดยไม่ทันคิด พี่กายถามต่อทันที
"ใครเหรอ"
ผมได้ยินคำถามก็เงียบไป .. งานเข้าแล้วมั้ย .. ดื่มเบียร์ที่ไรลิ้นไก่สั้น พูดอะไรไม่คิดทุกที -_-
"มะ .. โอย พี่ไม่ต้องรู้หรอก เค้าไม่ชอบซันหรอก พูดไปแล้วซันอาย"
"ใครอ่ะ ๆ บอกพี่ก็ได้ เดี๋ยวพี่ช่วย"
ผมทอดตามองพี่กายที่ดูน่ารักกว่าปกติ
ถ้าพี่กายจะช่วย ..
ก็ช่วยชอบผมตอบได้มั้ย ..
เฮ้ย ... !!!!! นี่สรุปว่าผมชอบพี่กายแล้วใช่มั้ย ...
ไม่นะ .. ไม่นะ .. ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย ~~~
"บอกหน่อยก็ไม่ได้ .. ใจร้าย"
พี่กายทำแก้มป่อง ดูน่ารักไปอีกแบบ ผมหันไปยิ้มให้แล้วก็ลูบไหล่ขาวเบา ๆ อย่างเอาใจ
"น่านะ .. เดี๋ยววันไหนซันจีบติดพี่ก็รู้เองแหละ .. ถึงมันอาจจะไม่มีวันนั้นก็เหอะ"
ผมมองขึ้นไปบนฟ้าแล้วยิ้มเศร้า ๆ ให้ตัวเอง
ทั้ง ๆ ที่อยู่ห่างกันแค่นี้ แต่ความเป็นจริงมันก็ดูแสนจะไกล
"เค้าเหมือนพระจันทร์เลยพี่กาย .. อยู่บนนั้น ทั้งสูง ทั้งสวย ซันเองไม่รู้ว่าจะไปเอาเค้าลงมายังไง"
"ก็ไม่ต้องให้เค้าลงมาสิ ซันก็ขึ้นไปหาเค้า"
"มันยากนะพี่ .. ยากมากเลย .. เค้าไม่สนใจซันหรอก"
พี่กายถอนหายใจแล้วมองผมอย่างพยายามให้กำลังใจสุด ๆ
"ดูสิ กระต่ายมันยังขึ้นไปหาพระจันทร์ได้เลย ซันเป็นกบ วิ่งเร็วกว่ากระต่ายตั้งเยอะ .. ก็ต้องขึ้นไปได้ นะ .. เชื่อพี่"
ผมฟังพี่กายพูดแล้วก็ซาบซึ้งกับกำลังใจ แต่ ..
"เอ่อ .. พี่กาย .. ไอ้ตัวที่วิ่งแข่งกับกระต่ายนี่มันเต่าไม่ใช่เหรอ"
พี่กายฟังผมพูดแล้วก็หน้าแดง หันหลบไปทางอื่น แล้วพูดคำว่า .. "ไม่รู้" เบา ๆ
คืนนั้นผมกลับมานอนที่ห้องในสภาพเมาแอ๋ ..
ทั้งเมาเบียร์ ..
และเมารัก ...
เมาจนลืมไปเลยว่า ไอ้พี่บอยมันคิดจะทำอะไรพี่กายของผม
และถ้าผมรู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น ... ผมคง .. ผมคง ....
-------------------------------------------------------------
จากคนเขียนตอนที่สองแล้ววว ~~
ทำไมมีแต่คนบอกว่าเรื่องนี้ไม่เอาเศร้า -_-
สงสัยฟิคเศร้าเป็นเอกลักษณ์ติดตัวแล้วมั้ง .. จะภูมิใจดีมั้ยเนี่ย =_=
+1 จัดไป เรื่องนี้น่ารักอีกล่ะ พักนี้มีอะไรดีๆหรือเปล่าน๊า หึหึ
พักนี้มีอะไรดี ๆ มั้ย ..
ไม่มีเลยที่รัก T_T
เรียนก็ตก T_T รักก็เน่า .. เฮ้อออ ~
แต่อยากมาลงฟิคให้เพื่อน ๆ มีความสุขเฉย ๆ
(คนอ่านคิด : ไอ้ฟิคเศร้านั่นน่ะเร๊ออออ 555)
อ่ะนะ .. หวังว่าอ่านแล้วจะแฮปปี้กันนะค๊า >_<
มีอะไรแนะนำติชมกันได้ค่ะ
เหลืออีกตอนนึงก็จะจบแล้ว ~
พี่กายน่ารักจัง
ชอบบบ
หัวข้อ: แค่บอกว่ารัก (อ่าน 36049 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก