หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673

[なおみ™]

กำลังไปได้สวยเลยนะคะคู่พี่ชนะกับน้องจักรเนี่ย

แล้วคุ่พี่วุฒิกับน้องจุมล่ะคะ คิดถึงคู่นี้จังเลยค่ะ

[tekeela]

 

[bobie]

จักรเริ่มเปิดใจแล้ว
พยายามเข้าๆ

[-N-]

เข้ามายอมรับด้วยคนว่าหลายๆตอนนี้ไม่ได้อ่านเลย
เพราะอารมณืหลายๆอย่าง มันอือๆบอกไม่ถูก อย่างที่มีเม้นต์บอกว่ามันไม่ก้าวหน้ายังไงชอบกล
อาจจะเพราะส่วนนึงคนแต่งไม่ว่างด้วย และพยายามเร่งรัด(รึป่าว?)
ยังไงอยากบอกว่าไม่ต้องรีบจ้า ยุ่งก็ทำงานในชีวิตจริงให้เต็มที่ นักอ่านและแฟนคลับทุกคนรอได้ ^^


ยังคงเชียร์แบงค์เหมือนเดิม เพราะไม่ค่อยชอบจักร ยังไงๆก็ไม่ชอบอยู่ดี
(แต่ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นไม่ชอบอ่ะนะ แต่สำหรับเราแล้วเรารำคาญคนอย่างงี้55555)
เอาเปนว่าเข้ามาให้กำลังใจจ้า สู้ๆน้า เหนื่อยนักก็พัก กินข้าวเยอะๆ พักผ่อนเยอะๆ
จะได้มีแรงสู้กับงานที่ต้องทำต่อไป
เพื่อนๆที่นี่เปนกำลังใจให้เสมอออออ

[MM.Dog]

รับทราบค่ะ  และจะรอคอยอย่างตั้งใจ

[iforgive]

เข้ามาบอกว่า  รอจุม   เอ๊ยย   รอเจ้าหญิงอยู่เสมอค่ะ
ไม่ไปไหน  จนกว่าจุมจะมา

คิดถึงจุมชะมัด

[arebaba]

คิดถึงจุมกับพี่วุฒิจังเลยอ่ะ

เราขอเชียร์แบงค์ให้เจ้าหญิงรับพิจารณาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วย

เราชอบแบงค์ชนะอ่ะ ไม่ค่อยชอบจักรอ่ะ

[yunjae123]

โอ้ย!!!!!!!!!

ไหนว่าไม่รัก ไหนว่าเกลียด

พอชนะถอยมา ก็ตามมา

จะเอายังไงเนี้ย จักร!!!!!!!!!!!

ปล่อยชนะมาให้แบงค์ได้แล้ว

เกลียดเขานิ เลิกใช้วิธีแบบนี้มารั้งชนะได้แล้ว!!!!!!!!!!!!

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

โมโหสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[Ramika]

รอต่อไป

[manU007]

รอด้วยคน

[Blurry]

ไม่ได้เม้นนิยายมาสามชาติเศษ อ่านเรื่องนี้แล้วทนไม่ไหว

ตั้งแต่น้องจุม พี่วุฒิ อ่านตอนแรกๆเกลียดพี่วุฒิขาดใจ น้องจุมก็ความอดทนดีเลิศ รักซะขนาดนั้น
ถามว่าสงสารจุมมั้ย มันเป็นแค่บางที เพราะความขัดใจพี่วุฒิเลยอ่านมาจนจบ อยากเห็นว่าพี่วุฒิจะเปลี่ยนตอนไหน

พี่วุฒิมีแฟนคลับมากมาย เราก็ไม่เข้าใจ
จนอ่านตอนท้ายๆที่เป็นของพี่วุฒิ ทำเราร้องไห้ซะอย่างงั้น เกิดหลงรักพี่วุฒิเหมือนน้องจุมขึ้นมาก็ตอนจบเรื่อง
แปลกแฮะ

มาถึงตัวละครที่เรารักมากมายตลอดเรื่อง พี่แบงค์...
อยากให้พี่เป็นพระเอกมาก ลุ้นยันครึ่งเรื่องก็เหนื่อย(และทำใจกับน้องจุม ไอ้เราก็อยากให้น้องจุมได้คนดีๆ)
มาถึงภาคนี้ลุ้นเหนื่อยกว่าภาคที่แล้วแปดล้านเท่า ยิ่งหายไปหลายตอนแทบขาดใจ
เราเชื่อว่าถ้าแบงค์ไม่ได้รู้สึกอะไรกับชนะคงไม่ตกลงคบกะเจน มันต้องรู้สึกไรมั่งล่ะ
อาจรู้สึกขึ้นมาพร้อมกับชนะก็ได้ อยู่ด้วยกันตลอด ยังไงก็ต้องสำคัญต่อกันระดับหนึ่ง
พอมันมีเหตุให้คิด มันก็เลยคิด(ใครไม่คิดไม่รู้แต่เราคิด ฮ่าๆ)

ชนะ-จักร เป็นคู่ที่ไม่อินอีกคู่ รักหรือหลง เอาให้แน่นะชนะ
ทั้งๆที่ชนะเป็นคนที่เราชอบมากกกกกกกก ภาคที่แล้ว เป็นคนมีเหตุผล ช่วยเพื่อน นิสัยเฮฮา น่ารัก
มาภาคนี้แอบผิดหวังอะ ชอบชนะคนเก่า

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นนิยายเรื่องนี้ก็ทำให้เราอ่านได้ถึงตอนปัจจุบัน และคิดตามตัวละครตลอดเวลา(ว่ามันเป็นคนยังไงแน่)
สนุกมากค่ะ

สุดท้าย

แบงค์-ชนะ

เชียร์สุดหูรูด

ถึงไม่มีลุ้นก็ลุ้นต่อไป พี่แบงค์(ทูนหัวของเจน)หายไปไหน คิดถึงมากมายยยยย

[kitty]

แบงค์-ชนะ  เชียร์สุดใจจจจจจจจจจจจจจจจจเท่านั้นนนนนนนนน

[wizard_tao]

+1 ครับ ไม่ได้เข้ามาอ่านนานเรยยยย

แต่ไงก้อเชียร์ ชนะกับจักรนะครับ

[shogun chai]

ไม่เชียร์ใคร ตามใจผู้แต่ง 

[kny]

ยังกับลูกหมาและเด็กน้อย เลย
ชนะ เป็นลูกหมา  พอจักรดีด้วยก็กระดี้กระด้า  พอเค้าเฉยชา หางหูก็ตก
จักร เป็นเด็กน้อย ผู้ยังไม่เข้าใจในตัวเอง กลัวลูกหมาจะกัด  แต่ก็อยากเล่นด้วย (แฟนคลับชนะ-จักรจะฆ่าเราปะเนี๊ยะ)
พ่อยอดชายนายแบงค์  คงตกอันดับจากพระเอกอีกแน่รอบนี้
ลองคิดเล่น ๆ ชนะรักจักรเพราะต้องรัก รักจักรเพราะรู้สึกผิด รักจักเพราะต้องรับผิดชอบ รักจักรเพราะเริ่มผูกพัน รักจักรเพราะไม่มีใคร  บรรยากาศระหว่างชนะกับจักรบางครั้งให้ความรู้สึกเหมือนชนะอยากมีน้องแบบจักรเลย
ชนะรักแบงค์ รักเพราะ อะไรไม่แน่ใจ อาจเพราะสนิทกันจึงรัก หรือรักมานานแต่ไม่เคยรู้ตัว  ที่ทำให้คิดอย่างนี้ เพราะพฤติกรรมก่อนของชนะตอนคบกับปรางแล้วปรางน้อยใจแล้วว่าชนะว่าเห็นเพื่อนสำคัญกว่าปรางนะ หรือตอนอกหักจากปรางก็คิดถึงแบงค์ เสียใจจากจักรก็คิดถึงแบงค์  อยู่กับจักรบางครั้งก็หลุดแบงค์มาอีก  หรืออาจจะหลงผิดก็สุดรู้ (อันนี้ต้องถามเจ้าหญิง)
จะรักเพราะอะไร รักใครมากกว่า สุดท้ายคนที่ชนะจะเลือกก็คงจะมีแค่คนเดียว  สุดแต่เจ้าหญิงจะบัญชาพะยะค่ะ
เอาจุมกับวุฒิมาซะทีซิ

เห็นด้วยอย่างแรง!!!!! >w<

ความรู้สึกตอนเราอ่านแบ้งค์-ชนะ มันมีมากมาย และลึกซึ้งมากกว่า กับจักร
เห็นด้วยว่าอ่านแล้วรู้สึกว่ารักมานานแล้ว แต่ก็เพิ่งจะรู้ตัวตอนไปทำอะไรกับแบ้งค์นี่แหละ แล้วช่วงที่น้อยใจแบ้งค์แล้วแบ้งค์พูดดีๆด้วยอ่ะ ชนะยิ้ม คนอ่านก็ยิ้มไปด้วยเลย >___<

ส่วนแบ้งค์ก็ไม่รู้ว่าที่คบกับเจนอีกครั้งเนี่ย ส่วนหนึ่งเพราะอยากกันตัวเองมาจากชนะหรือเปล่า??? เพราะตอนที่เจอเจนครั้งแรกยังห้ามชนะอยู่แท้ๆ
แบ้งค์แคร์คำว่าเพื่อนมากๆด้วย เพราะจะปฏิเสธชนะตลอดถ้าชนะทำอะไรที่มันมากกว่าเพื่อน  (แต่ก็เหลว!)

แต่ก็นั่นล่ะ แบ้งค์เดายากกว่าจักรอีก 55 ไม่รู้วา่คิดไงต้องรอดูกันต่อไป

555+
 

[roseen]

 

[meawlynx]

   

บุพเพวายร้าย(สอง)
ธีXบันบัน.45%

สิ่งที่ทำผมหงุดหงิดอยู่ตอนนี้ คือ....ไอ้บันบันที่มันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่
   ผมอยากจะบอกมันว่า มรึงหยุดคุยสักทีได้ไหม  กรูไม่ชอบ!
“ .............” ผมพยายามระงับความไม่พอใจโดยการละสายตาจากจอคอมฯหันไปหาไอ้จุม ที่กำลังขะมักขะเม้นไล่อ่านตัวหนังสือ ตรงสารบัญของหน้า
   พวกผมอยู่บ้านของไอ้จุมกำลังรายงานที่จะส่งในวันจันทร์
“ แค่นี้นะ กรูต้องทำรายงาน”ไอ้บันบันพูดเป็นครั้งที่ ร้อยเก้าสิบเก้า แต่มันก็ยังไม่วางสักที ให้มันได้ยังงี้สิ มรึงจะคุยอะไรนักหนากับไอ้กันต์ กรูฉุนมาก(ๆ)
   ผมรู้สึกว่า ถึงตาผมจะไม่ได้มองไอ้บันบัน แต่หูผมก็ได้ยิน
   ผมหันไป
“ บันบัน” ผมว่า คนที่ถูกเรียกหันมา ทำหน้ามีคำถาม
“ จะวางไม่วาง!” ผมว่า ทนไม่ไหวแล้ว
“ กันต์กรู...” ไอ้บันบันมันกำลังบอกไอ้กันต์ว่ามันจะวางสาย แต่ผม...!ดึงโทรศัพท์มันมาแล้วกดออกทันที
“ ไรของมรึงเนี่ย!?” มันว่าทำท่าเหมือนไม่พอใจ แต่คนที่ไม่พอใจมันผมต่างหากครับ
“ คุยอยู่ได้ ไหนบอกว่าไม่ชอบมัน!” ผมว่า
   บอกกรูว่าไม่ชอบไม่ชอบ แต่ก็เห็นรับโทรศัพท์มันอยู่ตลอด
“ ไม่ได้ชอบ แต่มันโทรมาปรึกษาเรื่องเพื่อน” ไอ้บันบันบอก ก่อนที่จะยืนขึ้นเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียง ข้างๆไอ้จุมที่นั่งอยู่
“ มันหาเรื่องมาคุยกับมรึง ไม่รู้หรือไง!?” ผมว่า ก็ไอ้บันบันมันโง่จะตาย นี่ถ้าตอนสอบพวกผมไม่ติวให้ มันคงจะผ่านคาบเส้นแบบนี้หรอก (ตัวก็เตี้ยอีก)
“ ก็เพื่อนกัน เนอะจุม” ไอ้บันบันพูดเอาหน้าไปถูๆไถๆหลังไอ้จุมแบบอ้อนๆ
“ ธี อย่างที่บันบันพูดไอ้กันต์อาจจะมีเรื่องมาปรึกษาจริๆก็ได้”
   เชื่อเถอะ มรึง2 คนนี้มันซื่อหรือเซ่อวะ ก็เห็นๆกันอยู่ว่า ไอ้กันต์มันโทรมาจีบไอ้บันบัน
   แต่
“ ...............” ผมเงียบ รู้ว่าตัวเองใช้อารมณ์มากไป ผมไม่เคยไม่หงุดหงิดใส่ไอ้บันบันเพียงเพราะผม รู้สึกหึง ที่ไอ้บันบันมันคุยโทรศัพท์กับคนอื่น..
“ กรูกับไอ้กันต์ ไม่ได้มากไปกว่าเพื่อน ถ้ากรูชอบมัน กรูคงตอบรับคำชวนไปดูหนังกับมันแล้ว” ไอ้ตัวการมันอธิบาย
   ลองไปดิ ผมจะลากไอ้จุมตามไปป่วน อย่าหวังว่าจะดูหนังกันดีๆ

   ผมอายุ 14 และกำลังกลุ้มกับรักครั้งแรกสาหัสสากันต และผมหวังว่ามันจะผ่านไปได้ในเร็ววัน
   ผมชอบ ผมรัก เพื่อนสนิท ที่ชื่อว่าไอ้บันบัน ไอ้เตี้ยตัวเล็ก และไม่ฉลาดชอบหาเรื่องใส่ตัวเอง มันมองโลกในแง่ดี แต่ก็ร้ายในบางเรื่อง อย่างเรื่องทำยังไงมันจะแกล้งคนที่ไม่ชอบหน้าอย่างเนียนๆ แต่มันกลับจำสูตรเลขอะไรไม่เคยได้
   มันกินเก่ง แต่ไม่รู้ว่าเก็บไว้ตรงไหน เพราะมันไม่สูงขึ้นเลย ตอนนี้มันสูงแค่ 160 และคิดว่าในอนาคตก็ไม่จะมากกว่านี้ เพราะใน2 ปีมานี้ส่วนสูงมันไม่ขึ้นแลยแม้แต่มิดเดียวซึ่งมันก็กำลังวิตก มันจึงกินนมเป็นบ้าเป็นหลัง แต่ไม่ได้ช่วย 55
   และแน่นอนว่า ไอ้บันบันมันไม่รู้หรอกว่าผมชอบมัน
   ใครจะกล้าบอก ว่า ‘บันบันกรูรักมรึงวะ’ แค่คิดก็สยองพองขนพิลึก

“ เที่ยงแล้ว หิวข้าวเว้ย~” ไอ้บันบันมันว่า ลุกขึ้นนั่ง ทั้งที่ตอนเช้ามันกินข้าวไป2 กะละมัง
“.........”(ผมกับไอ้จุมหันไปมองหน้ามัน)
“ กินข้าวกันก่อนเถอะ ตอนบ่ายค่อยทำต่อ” มันว่าเอาตาโตๆของมันทำปริบๆให้ดูน่าสงสาร
   ตอนบ่ายค่อยทำต่อ พูดยังกะว่าตอนเช้ามันช่วยอะไรไปบ้างแล้ว หรือความจริงแล้ว พวกผมไม่ได้ให้มันช่วย เพราะมันมีแต่จะเรื่องมันยุ่งยากไปอีก
   ก็มันโง่
   ไม่รู้ว่าผมไปรักมันได้ยังไง!?
   ผมมองหน้ามันทีไรอยากดึงมาหอมสักฟอดทุกที กรรมของผมมากๆ
“ ไปกินข้างนอก หรือสั่งพิชซ่ามากิน?” มันถาม
“.........กินที่นี่แหละ จะได้ไม่เสียเวลา” ไอ้จุมมันพูดถูกต้องครับ กว่าจะออกไปกิน กว่าจะกินเสร็จ กว่าจะกลับมา รายงานไม่เสร็จพอดี
“ งั้นกรูสั่งพิซซ่านะ” ไอ้บันบันมันว่ากดโทรศัพท์แล้ว
“ ถาดใหญ่ครับ ..เพิ่มซีส...มีโปรโมทชั่นอะไรบ้างครับ?” สั่งแล้วค่อยถามโปรโมทชั่นอะไรของมัน
“ ...............”
   ไอ้จุมลุกขึ้น บิดซ้ายบิดขวาก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนอีกคนโทรสั่งพิชซ่าเสร็จก็เอาหนังสือที่ไอ้จุมเปิดค้างไว้มาดู
“ ธีกรูนะว่ามรึงกังวลเรื่องกรูกับไอ้กันต์มากเกินไป บอกเลยกรูไม่ได้ชอบมัน” พูดไม่ได้หันมามองผม ทำเป็นสนใจหนังสือตรงหน้า
“ ................ แต่มันชอบมรึง” ผมพูดลุกขึ้นไปนั่งข้างๆ
“ กรูจะไปห้ามความรู้สึกมันได้ไง” ไอ้บันบันมันตอบ ซึ่งก็ถูกของมัน ใครจะไปห้ามความรู้สึกคนได้ ผมยังห้ามไม่ได้ให้ชอบไอ้บันบันได้เลย ผมพอจะเข้าใจความรู้สึกไอ้กันต์อยู่แต่ผมก็ไม่พอใจมันอยู่ดี
“ ..................ก็จริง”(ผม)
“ มรึงเกลียดเกย์เหรอ? ที่ไม่อยากให้กรูคบกับได้กันต์”
“ เปล่า~” ผมตอบเสียงสูงในทันที และกรูก็เกย์
“ แล้วไม? มรึงถึงโมโหเรื่องนี้นัก!” (เงยหน้าขึ้นมองผม) ก็หึง ไง   หึงเว้ย!!  มรึงเข้าใจไหม? หอสระอืองอ หึง
   โง่ดักดานนะมรึงแค่นี้ไม่รู้
“ เออ นั่นดิ” ไอ้จุมออกมาจากห้องน้ำถาม (หน้าออกแนวงสงสัยไม่ต่างจากกับไอ้ตัวเล็กสักเท่าไร)
   แล้วพวกมรึง 2 คนจะมาอยากรู้ทำไมพร้อมกัน กรูร้อน(รน)
“ ก็   ก็    ก็กรูเป็นห่วง กลัวว่าจะโดนหลอกฟันเอา” ผมว่า คิดได้แค่นี้ครับตอนนี้ ดันพูดติดอ่างอีก
 “ และกรุก็ไม่ได้โง่ ที่จะให้ใครหลอกฟันง่ายๆ” มรึงนั่นแหละตัวโง่เลย
“ กรูว่าไอ้กันต์มันไม่คนแบบนั้นหรอก พวกเราก็รู้จักมันมาตั้งแต่มอ1” ไอ้จุมมันพูดยังกะเชียร์ไอ้กันต์เลย
“  จุม …มรึงจะบอกว่าให้ไอ้บันบันไปคบกับไอ้กันต์ได้งั้นดิ” ผมว่า ไม่พอใจ
“ บอกไม่ได้หรอก มันต้องแล้วแต่บันบัน” (ไอ้จุม)
“ กรูไม่ได้ชอบไอ้กันต์!” ไอ้บันบันตอบทันทีที่ไอ้จุมพูดจบเหมือนกลัวใครจะแย่งพูด
   .ให้มันจริงเถอะ..



กริ้งๆ

   เสียงโทรศัพท์ไอ้บันบันดัง เจ้าตัวก็หยิบจากขึ้นมาทันที ก่อนที่หันมามองพวกผม
   
“ ไอ้กันต์”  ไอ้บันบันมันพูดเสียงเบา หน้าสลด
    โทรมาทำซากอะไรวะ .V.!
“ ไม่ต้องรับ! ”  ผมว่าคว้าโทรศัพท์จากมือไอ้บันบันมาก่อนที่จะถอดแบตออกให้เครื่องดับ
“ธี!?”  (ไอ้บันบัน ไอ้จุมพูดพร้อมกัน)
“ เหี้-ย!มรึงทำแบบนี้ มันเกินไป นี่มันโทรศัพท์กรู!”
“ แต่กรูไม่อยากให้มรึงรับโทร-สับมัน!” ผมบอกจ้องหน้า หน้าร้อนเพราะรู้สึกว่าโมโห
   โมโห ทั้งที่ไม่ควรโมโห
“ มรึงเป็นอะไรของมรึง!?”  ไอ้บันบันมันถาม
   กรูก็รักมรึงไง
   รักมาก
   แล้วก็กลัวว่าไอ้กันต์มันจะจีบมรึงติดด้วย
“……………………………..”
   ต่างคนต่างเงียบ รอให้อีกฝ่ายพูดก่อน
“ จุม! เรื่องรายงานแบ่งมาแล้วกันว่าให้กรูทำส่วนไหน กรูปวดหัวจะกลับบ้าน” ผมบอกเอาโทรศัพท์ยัดใส่มือคืนให้ไอ้บันบัน  แล้วเก็บสมุดใส่เป้ตัวเอง
   ถ้าผมอยู่นานกว่านี้ผมต้องหลุดปากออกมาแน่ว่า ชอบไอ้บันบัน
   การที่ผมบอกว่าชอบว่ารักใครมันก็ไม่ผิด หรือมีโทษร้ายแรงอะไรหรอกครับ แต่ผมไม่อยากทำร้ายความเชื่อใจของเพื่อนเท่านั้นเอง ผมลองคิดในแง่ของผมแล้วหากว่าเพื่อนสนิทของผม มันมาบอกว่า มันคิดอยากกอดจูบลูบคลำผม อยากเอาผมทำเมีย ผมนี่ขอชกมันก่อนถามเลยดีกว่า
“ ธี ...?” (จุม)
“ .........”
“ กรูไม่ให้มรึงกลับ กรูรู้ว่ามรึงมีออะไรแน่ แต่ไม่ยอมบอกพวกก!รู” ไอ้บันบันมันว่า ยืนขวางผมที่หน้าประตู ตัวมันก็เล็กนิดเดียวแต่ ตอนนี้ดูตัวใหญ่จนผมมองไม่เห็นประตูนอกจากตัวมัน
“ หลีก!” ผมว่าทำเสียงแข็ง
“ ไม่!” เสียงดังยิ่งกว่าตอบกลับมา
“ ..............” (ผม)
“ มีอะไรก็พูดมา ..!..” ไอ้บันบันถามขู่
“ .........อยากรู้นักใช่ไหม ว่าทำไมกรูถึงได้บ้าบ้อคอแตกแบบนี้!” ผมหันหน้าหนี ถอนหายใจ
“ อ ย า ก รู้ ม า ก ” (ลากเสียงยาว)
“ กรูไม่ชอบไอ้กันต์”
“ ทำไม?”
“ ก็ไม่ชอบ ให้มันมายุ่งกับมรึง” ผมพูดขณะที่หันหน้ามองผนัง ไอ้บันบันมันก็ตามมาให้ผมมองมัน ผมก็เงยหน้ามองเพดาน
“ ทำไม?” ถามผมพร้อมเอามือมาจับหน้าผมให้ก้มมามองหน้ามัน
“ ............” ผมเลยจำจ้องหน้ามันอยู่ตอนนี้
“ ทำไม?”  มันถามอีกมองผมแบบคาดโทษว่าถ้ามรึงไม่ตอบ ตายแน่! น่ากลัวตายล่ะตัวเล็กเหมือนลูกลิงอย่างงี้
   อยากจูบลูกลิงเว้ย!

**   *      *   **

ที่ว่าจะลงตอนพิเศษนั้นเป็นตอนนี้แหละเจ้าค่ะ เป็นช่วงมอ2 ของสามสหาย

[แม่มดน้อย]

จิ้ม!เจ้าหญิง

ความรักระหว่างเพื่อนสนิท 

จะบอกก็บอกไม่ได้

 

[n2]

เจอพอดีขอไปอ่านก่อนนะค่ะ

[LoLiTapOp]

คิดถึงจุมมากที่สุดเลย   ถึงแหม้ว่าจะออกมาในรูปของตอนพิเศษก็เถอะ

ยังรอจุมกับพี่วุฒิอยู่นะ

[nopkar]

คิดถึงหนูจุมเป็นที่สุด...

[dukdikdukdik]

อ๊า เห็นชื่อหนูจุมเลยทำให้คิดถึงหนูจุมกับพี่วุฒิเลย

[iforgive]

อยากบอกว่าชอบธีมากกกก  ตั้งแต่แรกแล้ว  
มีจุมเป็นแขกรับเชิญด้วยยย  
คิดถึงจุม

[ลู่เคอOlive♥]

 

ชอบบันบันกับธีมานานแล้ว

แอบค้า่งเล็กน้อย

[kokikung]

อ๊ากกกกกกคู่หวานมาแล้ววว

บันบันกะธี


น่ารักเนอะ

ธีบอกไปเลยว่ารักกกกกก

[Dorumi]

อ่านแล้วคิกถึงจุมเลยอ่ะ

ธีกับบันบัน น่ารักอ่ะ คู่นี้น่ารักไ้ด้อีก

[CHIVAS]

โห  คู่นี้
แอบคิดถึงเหมือนกันนะนี่  ธีกะบันบัน

เออ คิดถึงน้องจุมด้วยนะ 

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

กรี๊ดดดดดดด ><
แค่เห็นคำว่าจุม ดิชั้นก็ดีใจอย่างประหลาด 55555
คิดท่าทางตอนบันบันทำหน้าโง่แบบน่ารักๆ แอร๊ยยยยย น่ารักง่า~~~

[Rockstar]

อืมมม ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้สักพัก
เรื่องจักรกับชนะก็ยังหาทางไปไม่ได้สักที
คือไม่ได้ลุ้นคู่นี้ต้องแต่แรกแล้วนะ
เพราะว่าเชียร์ แบงค์-ชนะ ขาดใจเลย
แต่ก็ต้องแล้วแต่คนแต่งอยู่แล้วล่ะว่าเรื่องมันจะไปทางไหน
บอกตรงๆเดาทางไม่ถูก เพราะเรื่องวุฒิ-จุม ก็เล่นเอาจุกไปครั้งนึงละ
ครั้งนี้เลยไม่ได้คิดว่ามันจะต้องสมหวังหรืออะไร แต่ถ้าจบแบบแฮปปี้ได้จะดีมาก 555

ส่วนตอนพิเศษล่าสุด ธี-บันบัน น่ารักมากกกกกกกกก

[j4c9y]

ต่อๆ