1.
เจ็บ!?
ผมลืมตาขึ้นแต่ก็โดนหมอนฟาดเข้าที่หน้าอีกครั้ง และอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมเอามือมาป้องไว้ทัน และรีบกระเด้งตัวลุกขึ้นทันที
อะไรอีกล่ะที่นี้ ผมคิดในใจ
“ พี่ชนะ!?” เสียงแหกปากจากเมียที่รักทำให้ผม ต้องใช้สมองประมวลผมว่า จักรกำลังไม่พอใจผมด้วยเรื่องอะไรถึงได้เอาหมอนมาฟาดผม ซึ่งถ้าอยู่กับจักร ผมต้องเจ็บตัวไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ไม่รู้จักรเป็นญาติฝ่ายใดกับไอ้วุฒิถึงได้ชอบใช้กำลังนัก ถึงแม้ความรุนแรงจะต่างกันก็ตามเถอะ แต่กับไอ้แบงค์อ้อนเอาอ้อนเอา
“ ค้าบบบบบบบบบบ” ผมว่าโอบเอวกอดจักรที่ยืนอยู่ข้างเตียง
นี่ผมทำอะไรผิดเนี่ย ผมไม่ได้ไปมอง น้องชุดนักเรียนที่ไหนเลย ใครจะกล้า เมียดุยังกะกระรอก สามีใจดีแต่ต้องเกรงใจ
“ ผมเข้าไปอาบน้ำแป๊บเดียว พี่ก็เล่นขึ้นมานอนบนเตียง ใครอนุญาตมิทราบ!” แผดเสียงร้อง พร้อมทั้งส่งกลิ่นหอมๆจากสบู่ที่เพิ่งอาบน้ำมาให้ผมได้ใจสั่นเล่น
“ พี่หนาว พื้นมันเย็น” ผมบอก ทั้งตัวใส่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียว พื้นก็ยังเย็นอีก
ตอนนี้จักรกำลังลงโทษผมครับ คือว่า เมื่อคืน ผมขอจักรครั้งหนึ่ง แต่พอจริงๆ ทำ2ครั้ง แค่2 ครั้งเอง T^T ผมคิด แต่จักรไม่คิดอย่างงั้น ทั้งที่ตอนทำก็ให้ความร่วมมือดีแท้ ยิ่งคิดผมก็กระเจี้ยวผมก็แทบจะลุกตั้ง
‘ พี่ชนะ ผมเสียว’เสียงจักรพูดกระเส่า โอ๊ย พระเจ้าเลือดกำเดาจะไหลครับ
“ ถ้าพื้นมันเย็นก็ไปนอนกับพี่แบงค์โน่น!” จักรว่าพร้อมชี้มือไปที่ประตู ลองผมไปจริงๆสิครับ งานนี้มีโกรธยาว เพราะผมรู้จักรนิสัยจักรดี ไอ้ปากไม่ตรงกับใจเนี่ย
ห้องไอ้แบงค์ที่ว่านี่คือ ห้องข้างๆผมที่เคยเป็นห้องพี่ประดิษฐ์ ไอ้แบงค์มันทำยังไม่รู้ครับ ไม่ยอบบอกผมว่าเอาห้องพี่ประดิษฐ์มาได้ไง บอกผมแค่ว่าพี่ประดิษฐ์ย้ายไปอยู่กับแฟน (ก็สงสัยอยู่ เอาไว้วันหลังจะตะล่อมถาม)
“ ห้องพี่อยู่นี่ เมียพี่อยู่นี่ พี่ชนะก็ต้องที่นี่แหละคร้าบบบ” เอาน้ำเย็นเข้าลูบ หวังว่า เจ้าตัวบางจะเห็นใจ แต่กลับมองผมด้วยสายตาเขียวปั๊ด ผมปล่อยมือจากเอวจักร
“ ปี้ขอโท้ดดดดดดดดดด” ผมว่า ลงมานั่งที่พื้นอย่างปลงๆ เมียนะเมียไม่สงสารกันบ้างเลย
“ ก็แค่นี้แหละ” จักรว่าเชิดหน้า เดินออกไปนอกห้อง ผมลุกขึ้นเดินตามออกไป อาการแบบนี้ผมรู้ดีครับ ต้องการให้ง้อ
ไม่เป็นไรง้อได้อยู่แล้ว เมียมีอยู่คนเดียว ง้อแค่นี้สบายสบาย ^ ^
กริ่งๆ
เสียงกดกริ่งหน้าห้องและตามด้วยประตูเปิดออกแทบจะทันที ไอ้แบงค์สามีที่รักเดินเข้ามา
“ ไม่เห็นไปกินข้าวพี่เลยมาตาม” ไอ้แบงค์พูดกับจักร ก่อนที่หันมามองสภาพผม ที่ใส่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียวทั้งแอร์เย็นๆ ผมก็อยากใส่ แต่จักรไม่ให้ใส่ บอกให้หนาวๆแหละดีแล้วจะได้ไม่หื่น ทั้งที่มันเกี่ยวกันเลย หนาวก็ตั้งได้ ใช่ว่ามันจะหดตลอดเวลา
ตอนเช้า พวกผมจะไปกินข้าวห้องไอ้แบงค์กัน และแน่นอนไอ้แบงค์เป็นคนทำหลัก เพราะชอบทำอยู่แล้ว บางทีก็มีผมหรือจักรไปช่วย แต่ผมกับจักรไปทำให้ยุ่งมากกว่า
“ ไปครับ ผมหิวจะแย่” จักรว่า เดินไปหาไอ้แบงค์
“ แล้วมรึงล่ะ ชนะ?” ซึ้งใจนึกว่าจะไม่ทักเมียคนนี้เสียแล้ว
“เดี๋ยวตามไป”ผมส่งซิกทางสายตาบอกไอ้แบงค์ว่าจักรกำลังงอน ให้ไอ้แบงค์จะได้ช่วยผมพูดให้จักรเย็นลงด้วย
“ พี่ชนะไม่หิว บอกว่าไม่กิน!” จักรบอกหางตามองผม ก่อนที่จะเดินออกไป ทิ้งให้ผมอยู่กับไอ้แบงค์ 2 คน
“ มีอะไรกัน?” ไอ้แบงค์ถาม ผมเดินไปหาไอ้แบงค์ก่อนที่กอดไว้หลอมๆ
“ เมื่อคืนกรูเบิ้ล” ผมบอก ซบไหล่ไอ้แบงค์ ก่อนที่เงยหน้ามาเลียหูไอ้แบงค์ ซึ่งมันขนลุกครับ ^^
“ อดทนรู้จักไหม? มรึงก็รู้น้องเขาเป็นไง” ไอ้แบงค์บอก หน้าเฉยเมยมาก เหมือนไม่รู้สึกที่ผมกำลังเลียหู ไม่ยอมเว้ย เมื่อกี้ขนคอยังลุกอยู่เลย
ทนให้ได้นะมรึง อิอิ
“ ไม่รู้จัก” ผมบอกเสียงเบา งับใบหูไอ้แบงค์ ตามด้วยมือที่เลื่อนไปเป้าไอ้แบงค์แล้วบีบเค้นเบาๆแต่ต่อจากนี้จะรุนแรงขึ้น
หมับ!
“…………….” ไอ้แบงค์จับมือผมไว้
“ หรือว่าตัวเองไม่อยาก” ผมว่า ทำหน้าแบ๊วแบ๋วที่ตัวผมคิดว่าน่ารักสุดๆ
“ อยาก …………” ไอ้แบงค์ตอบเอาตาหวานเยิ้มเหมือนน้ำเชื่อมมองผม
ให้มันได้อย่างงี้สิ ให้รู้สะบ้าง ว่าแบงค์ก็คือลูกไก่ในกำมือชนะคนนี้ (ภูมิใจ)
“ อ ย า ก กิ น ข้ า ว” ไอ้แบงค์บอกเสียงยาน ก่อนที่จะเดินหนี ผมหน้าร้อนไปหมดเลยครับ โคตรอาย
“ ฮ่า ฮ่า” ไอ้แบงค์หัวเราะลั่น ไอ้แบงค์ไอ้บ้าเอ๊ย!!
อย่าให้กรูต้องปล้ำมรึงทำผัวนะ จะจะออนท็อปร่อนก้นให้ครางไม่ภาษาคอยดูแล้วกัน
ว่าแล้วก็รีบไปอาบน้ำจะได้ตามไปกินข้าวที่ห้องไอ้แบงค์ ถ้าไม่อาบน้ำไปจักรก็ต้องไล่มาอาบตามเคย และยิ่งตอนนี้จักรกำลังงอน ผมออกไปทั้งอย่างงี้มีหวัง เหวี่ยงผมลมออกหูแน่ๆ
ว่าแต่ว่าเมื่อกี้ไอ้แบงค์ มันแกล้งผมใช่ไหม?
ใช่
ไอ้ผัวเลว
แต่ผมกำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
ผมอาบน้ำเสร็จก็รีบเอาใส่กางเกง เสื้อยืดให้เร็วดั่งใจ
กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ดัง ผมกดรับทั้งที่ส่องกระจกหวีผมไปด้วย
ไอ้วุฒิโทรมา?
มีเรื่องไรเปล่าวะโทรมาตั้งแต่เช้า( 8 โมงแล้ว)
“ –โหลวุฒิ?” ผมว่าพร้อมเดินออกจากห้อง(นอน)
“ ชนะ………………….” ไอ้วุฒิว่า แล้วก็เงียบไปเฉยๆ
“ มีอะไรก็พูดมา มรึงไม่ใช่คนที่อัมอึ้งแบบนี้” ผมว่า
“เจอจุมแล้ว”
“ ห๊ะ!?” มือถือในมือแทบร่วง มืออีกข้างจับลูกบิดประตูค้างไว้
ผมนึกถึงจุมที่ตอนนี้อยู่สมุทรปราการทันที
“ แล้วแล้ว แล้วมรึงทำไง?” ผมถามแทบสำลัก จะโทรไปบอกชิดให้พอจุมไปอยู่ที่อื่นก่อนจะทันไหมเนี่ย
“ ก็พาตัวกลับมา”
“ห๊ะ?!!!!” ผมไม่มีคำพูดจะพูด ตกใจยังไม่ทันหายมีตกใจอัพเตอร์ซ็อคต่อ ผมนึกว่าไอ้วุฒิแค่ได้ข่าวจุมเฉยๆ แต่นี่เล่นพาตัวมาแล้ว!!?
“ แล้ว แล้วเจอที่ไหน? มรึงพาจุมมาได้ยังไง? ตอนนี้จุมอยู่ที่ไหน? มรึงทำอะไรจุมหรือเปล่า? ” ผมถาม อยากรู้คำตอบใจจะขาด
“…………….” ไอ้วุฒิเงียบ ผมยิ่งใจหาย หรือว่าไอ้วุฒิมันทำอะไรจุม เรื่องที่มันพาจุมมาได้ยังไงเอาไว้ก่อน ตอนนี้จุมอยู่ที่ไหน?จะดีกว่า
“ ตอนนี้จุมอยู่ไหน?” ผมถาม
“ คอนโดกรู”
“แล้วมรึง ทำ อะไร น้องเขาหรือเปล่า?” ผมถามรวบรัด
“ เปล่า” ค่อยยังชั่ว แต่มาสะกิดใตตรงที่ว่าไม่ทำอะไรของไอ้วุฒิหมือนคนอื่นที่ไหน
“แน่ใจว่ามรึงไม่ได้ทำอะไร?” ผมถามย้ำ
“ กรูไม่ได้ทำอะไรจุม”
“ แล้วตอนนี้จุมทำอะไรอยู่” ผมถาม จะได้รู้ไงครับว่าจุมยังปกติดีไหม?
“ อยู่ในห้อง กรูล่ามโซ่ไว้”
“ว่าไงนะ!!!? ไหนมรึงว่าไม่ได้ทำอะไร!” ผมแทบอยากจะชกหน้าตัวเองที่เชื่อตอนแรก นี่ถ้าไม่เอะใจล่ะก็
“ ก็ไม่ได้ทำ แค่ล่ามโซ่ไว้เฉยๆ” แค่ล่ามโซ่ไว้นี่นะไม่ได้ทำอะไร ชนะชัยจะเป็นลมครับ
“ เอางี้กรูจะไปหามรึงที่คอนโด” ผมตัดบท ควรจะไปเห็นด้วยตาตัวเองมากกว่า
“ ก็ดี กรูก็อยากให้มรึงมา กรูเริ่มกลัวใจตัวเอง” ไอ้วุฒิบอก ผมแทบอยากจะบินไปมัน เพราะถ้ามันพูดแบบนี้ หมายความไอ้วุฒิ มันกำลังคิดทำอะไรแหง่มๆ
“ เออ ดี๋ยวกรูไป!” ผมตัดสาย แล้วเดินตัวปลิวไปห้องไอ้แบงค์ เปิดประตูเข้าไปโดยไม่เคาะก่อน
เดินตรงไปหาไอ้แบงค์ที่นั่งตรงข้ามจักร
“ แบงค์ มีเรื่องคุยด้วย” ผมบอกดึงแขนไอ้แบงค์ให้ตามมา ไปหยุดที่มุมครัวด้านใน จักรมองตามอย่างสงสัย
จักรไม่รู้เรื่องจุม
“ ไอ้วุฒิเจอจุมแล้ว ตอนนี้จุมอยู่คอนโดมัน” ผมบอกไอ้แบงค์บีบเสียงให้เล็กลง ไอ้แบงค์ชักสายตามองผมทันที ดีแล้วที่ผมไม่บอกว่าไอ้วุฒิล่ามจุมไว้
ผมบอกเรื่องจุมกับไอ้แบงค์ไปนานแล้ว และยังเคยพาไอ้แบงค์ไปแอบดูจุมด้วยเมื่อครึ่งปีที่แล้ว
“…………….” ไอ้แบงค์เหมือนกำลังคิดหนัก
“ มันโทรมาบอกว่าให้ไปหามันหน่อย มันกลัวใจตัวเอง” ผมบอก ก่อนที่เหลือบมองจักรว่าจะเอายังไงดี แต่จักรไม่ต้องอยู่ที่โต๊ะ?!
“ อะไร จุมกลับมาแล้วเหรอ? ทำไมไม่บอกผม”
“ จักร?” จักร ไม่รู้ว่าเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร
“ พวกพี่คิดจะมีความลับกับผมเหรอ?” จักรว่า ผมรีบเข้าไปกอดเจ้าตัวบางไว้ เดี๋ยวมีโกรธอีก
“ เปล่า”
“ ยังมาแก้ตัวอีก” จักรว่าสะบัด แต่ไม่แรง
“ งั้นก็ไปหาจุมด้วยกันนี่แหละ” ไอ้แบงค์ว่า ผมหันไปมอง พลางคิดว่าจะดีเหรอคุณสามี?
“ แบงค์?”(ผม)
“ เราเป็นครอบครัว ไม่ควรมีเรื่องปิดปังกัน” ไอ้แบงค์ว่า จักรยิ้มปากแทบฉีกก่อนที่สะบัดผมออกแล้วไปกอดไอ้แบงค์
ไหงงั้นล่ะครับT^T
“ ผมรักพี่จัง” จักรว่าควงแขนไอ้แบงค์เดินออกไป ผมหยิบได้หมูทอดชิ้นหนึ่งก่อนใส่ปากเพื่อรองเท้า ก่อนจะเดินตามจักรและไอ้แบงค์ไปอย่างงอยๆ
ไอ้แบงค์เป็นคนขับ จักรนั่งข้างๆและผมนั่งหลังเหมือนทุกครั้ง
“ นี่จุมกลับมาเที่ยว หรือว่าเรียนจบแล้ว เอ๋ ถ้าจบแล้วก็หมายความว่าจบเร็วกว่าผมเป็นปีเลยสิครับ” จักรว่าตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน
“ ถ้าอยากรู้ก็ถามสิ” ไอ้แบงค์ว่า ยังไม่มีท่าทีเล่าอะไรให้จักรฟัง จนกระทั่งถึงคอนโดไอ้วุฒิก็ไม่ได้เล่า
ผมกดออดหน้าห้องไอ้วุฒิ จักรดูสงสัยว่าจุมอยู่ที่หรือเปล่า แต่ก็ไม่ถาม ไม่นานไอ้วุฒิก็เปิดประตูออกมา
“…………….” ไอ้วุฒิมองผม ไอ้แบงค์ และไม่หยุดที่จักร
“ กรูอยู่ไหน ผัวกับเมียกรูก็อยู่ด้วย” ผมบอก กลัวไอ้วุฒิจะไม่ให้จักรเข้าไป (จักรเอามือตีแขนผม)
ไอ้วุฒิเงียบ หลีกทางให้พวกผมเข้าไปในห้อง
ผมกวาดสายตามองรอบห้องไม่เห็นจุม คงจะอยู่ในห้องนอน
“ พี่แล้ว จุมล่ะ?” จักรถาม มองหาจุมเหมือนกัน
“ อยู่ในห้อง” ไอ้วุฒิตอบเสียงเรียบ จักรจะเดินเข้าไปในห้องด้านใน ไอ้แบงค์และผมจับแขนจักรไว้พร้อมกัน จนจักรหันมอง
“ครับ?” จักรว่าสงสัย
ผมมองหน้าไอ้แบงค์ ผมรู้ได้แบงค์มันกำลังคิดว่าพาจักรมาด้วยน่าจะไม่ใช่ความคิดที่ดีแล้ว อย่างน้อยก็ตอนนี้
ผมยังไม่อยากให้ไอ้แบงค์เห็นจุมโดนล่ามโช่ ผมอยากเห็นด้วยตาตัวเองก่อน ว่าจุมไม่ได้โดนอะไรมากกว่าที่ไอ้วุฒิบอก
ไอ้แบงค์เป็นห่วงจุมอาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำ แต่ผมไม่หึงเพราะคิดว่าไอ้แบงค์เลือกผมแล้ว ผมต้องเชื่อใจมัน
“ วุฒิเดี๋ยวกรูขอให้กรูเจอจุมก่อนได้ไหม?” จักรมองหน้าผมสงสัย ไอ้วุฒิเดินนำผมเข้าไปข้างใน ผมหันไปส่งสายตาให้แบงค์จัดการเรื่องจักรไปก่อน
ไอ้วุฒิเปิดประตูห้องเข้าไป หัวใจผมเต้นเร็ว เพราะกลัวว่าภาพที่เห็นจะไม่ใช่อย่างที่คิด( ไอ้วุฒิปิดประตูตามหลัง)
“…………….” จุมนั่งอยู่บนเตียง พอผมเดินเข้าไป จุมก็หันมามอง ก่อนที่มองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังผม
ไอ้วุฒิ
“…………….” ผมมองขาจุม มีโซ่ล่ามอยู่จริงๆ ล่ามไว้กับหัวเตียง สีหน้าน้องเขาตื่นตะหนกอย่างเห็นได้ชัด โดนล่ามโซ่ไว้ ใครไม่กลัวก็บ้าแล้ว
“ จุม” ผมเรียก(ตาจุมบวม คงจะผ่านการ้องไห้มาเยอะ)
“ พี่ชนะ” จุมว่า ผมเดินเข้าไปหาจนแล้วหยุดเมื่อขาชนขอบเตียง จุมไม่ได้หนีลงไป ได้แต่นั่งอยู่เฉยๆ ดีกว่าคิดไว้ผมคิดอย่างงั้น
“ มรึงพาจุมมาตั้งแตเมื่อไร?” ผมถามไอ้วุฒิ แต่ไม่ได้หันไปถามไอ้วุฒิที่ยืนอยู่ข้างหลัง
“ วันพุธ” วันพุธก็สองวันที่แล้ว นี่หมายความจุมอยู่ที่นี่มาสองวันแล้ว โดยไม่โดนทำอะไรมากกว่าล่ามโซ่ ถือว่าไอ้วุฒิมันก็พัฒนาขึ้นเหมือนกัน
“ วุฒิปล่อมน้องเขาเถอะ” ผมบอก
“ ไม่!” ไอ้วุฒิบอกเสียงจริงจัง แล้วเดินมายืนข้างๆผม แต่คราวนี้จุมขยับตัวเหมือนจะเตรียมหนี
“ น้องเขาไม่หนีไปไหนหรอก ใช่ไหมจุม?” ผมถาม ถึงจุมไม่ตอบพยักหน้าก็ยังดี แต่จุมกลับนิ่ง แบบนี้ไอ้วุฒิก็คิดว่าจุมจะหนีมันไปอีก
และจุมก็คงคิดจะหนีไปจริงๆนั่นแหละแต่จะโกหกหน่อยก็ไม่ได้ นิสัยซื่อเหมือนหน้าจริงๆ
“ มรึงเห็นไหม คิดจะหนีกรูไปจริงๆ” ไอ้วุฒิว่า ผมอยากจะบอกมันว่า ก็มรึงทำน้องเขาไว้เยอะนี่หว่า
แกร๊ก?
ผมกับไอ้วุฒิหันควับ จักรวิ่งเข้ามา ตามติดๆด้วยไอ้แบงค์
“จุม” จักรว่า ผมมองไอ้แบงค์ต่อว่าที่ดูจักรแค่นี้ก็ทำไม่ได้
จักรไปหาจุมก่อนที่ชะงักที่ข้อเท้าจุม
“ นี่มันอะไรครับ ทำไมต้องล่ามจุมไว้ด้วย! ” จักรพูดเสียงดัง ดูเหมือนจุมจะมีรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยที่เห็นจักร
“จักร” จุมเรียก จักรเดินตรงปรี่เข้าไปเพื่อน ไอ้วุฒิเดินตาม ผมเข้าไปขวางก่อนที่ไอ้วุฒิจะถึงตัวจักร
อย่าทำอะไรเมียกรูนะเฟ้ย!? ถึงจะขี้หึง น้อยใจก็เก่ง ปากไม่ตรงใจ แต่กรูรักโคตร
“ อย่าวุฒิ” ผมว่า ไอ้วุฒิขมวดคิ้ว
“ พี่ชนะ ทำไมต้องล่ามจุมด้วย นี่ใช่ไหมที่ไม่ให้ผมเข้ามา!” จักรแว๊ดผม และพยายามหาทางแกะโซ่ที่ข้อเท้าจุม เห็นว่ามีกุญแจก็มองหาลูกกุญแจใหญ่
“ พาคนของมรึงกลับไป” ไอ้วุฒิว่า
“
ผมไม่กลับ ผมจะ……… ” จักรพูดไม่ทันจบ ไอ้แบงค์ก็เอามือมาปิดปากจักรไว้ก่อน ตามด้วยลากออกจากห้องอย่างรู้งาน จักรส่งเสียงอู้อี้ในลำคอบอกให้ปล่อย
ผมมองจักรกับไอ้แบงค์ไป ก่อนที่หันกลับมามองจุมที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เพราะรู้ว่าทุกคนกำลังจะกลับ
อย่างน้อยก็อยากคุยกับจุม ให้กำลังใจจุม
“ วุฒิขออคุยกับจุมสักนาทีดิ” ผมบอก ไอ้วุฒิยืนนิ่งไม่ไหวติ่ง (เดี๋ยวก็ถีบให้แก๊กหล่ออยู่ได้ ไม่ต้องแก๊ก มรึงก็หล่อขั้นเทพแล้ว)
“ มีอะไรก็พูดมา” ไอ้วุฒิบอก
“ กรูจะพูดได้ไง ก็มรึงยืนหัวโด่อยู่เนี่ย” ผมเริ่มมีน้ำโห เพราะอยากจะออกไปหาจักรแล้วเหมือนกัน ตอนนี้ไอ้แบงค์ต้องกำลังลำบากอยู่แน่ เจ้ามารน้อยอารวาดแล้ว
“ มีอะไรจะคุย แล้วต้องปิดปังกรู” ไอ้วุฒิว่า ผมถอนหายใจ
“ ขอเถอะวะวุฒิ” ผมบอก อีกไม่ถึงนาทีคงต้องได้ถีบคนแม้จะโดนถีบกลับก็ตาม
“…………….”ไอ้วุฒิจ้องหน้า เหมือนกำลังอ่านหนังสือไม่ออก ก่อนที่จะเดินออกไป บทจะง่ายก็ง่ายวุ้ย
“จุม ไอ้วุฒิมันไม่ได้ทำอะไรจุมมากกว่านี้ใช่ไหม?” ผมถาม
“ ไม่ครับ พี่ชนะ แต่ผมกลัว” จุมบอก สีหน้าไม่บอกก็รู้ และนี่มีโซ่ล่ามไว้แบบนี้ ถ้าไอ้วุฒิมันกลายร่างเมื่อไร จะหนีไปไหนพ้น แต่ก็ยังดีที่มันยังไม่ทำอะไรจุม ทว่าใครจะรับรอง มันยังกลัวใจตัวเองถึงต้องเรียกผม แต่ไอ้ผัวผมดันพาจักรมาด้วย เลยไม่เป็นดังใจคิด
(กลับถึงบ้านมีเคลีย์แน่นอน )
“ ไม่ต้องกลัว ไอ้วุฒิมันเปลี่ยนไปแล้ว” ผมบอก แต่ในใจไม่แน่ใจเท่าไร จุมหน้าสลดลงเพราะคิดว่ายังไงผมก็ช่วยไม่ได้
“ จุมก็ทำตัวว่าง่าย อย่าไปขัดใจมัน” ผมบอกจุม ซึ่งเป็นคำเดียวกับที่ผมบอกจุมเมื่อ3 ปีที่แล้ว แต่ผมไม่รู้จะพูดยังไง
“…………….” (จุม)
ผมเห็นใจน้องเขาหนักเลยครับ
“ จุมอยู่เงียบๆแบบนี้ไปก่อน พี่จะหาทางช่วย” ผมปลอบ ปวดเฮดมากตอนนี้
“ พี่ชนะ ผมไม่ได้ รักแล้ว” จุมพูดเสียงเบา
“ แล้ว?” ผมงงครับ จุมจะพูดแบบนี้เพื่ออะไร ไม่ได้รักนี่ไม่ได้รักไอ้วุฒิแล้วอย่างงั้นเหรอ
“ ถ้าพี่วุฒิรู้จะปล่อยผมไปไหมครับ?”
บ้า มีแต่มันกักตัวมากกว่าเดิม ยิ่งรู้ว่าจะเสียไปมันยิ่งต้องทำให้ได้มา
คิดอะไรง่ายๆว่าไอ้วุฒิจะยอมปล่อยไป โลกแตกยังง่ายกว่า
“ ทำไม จุมมีคนรักใหม่แล้วเหรอ?” ผมถาม
“ ครับ” จุมก้มหน้า อย่างคนมีพิรุธ
“ ใคร?” ผมถามแอบสังเกตจุมว่าพูดจริงหรือเปล่า
“ พี่ชนะจำเพื่อนผมที่ชื่อ ชิดได้ไหมครับ” ชิดเหรอ? เพิ่งไปกงเหล้ากันเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง ชิดยังบอกผมเลยว่า เอาชนะใจจุมยากยิ่งกว่าตักน้ำทะเลให้แห้ง แต่ทำแล้วมีความสุขก็ทำต่อไป
แต่จุมคงไม่รู้ว่าผมกับชิดติดต่อกัน
“ เออ พอจำได้” ผมตอบ
“ เราคบกันอยู่ครับได้จะปีหนึ่งแล้วครับ ผมคิดจะบอกพี่วุฒิ เพราะถ้าพี่วุฒิรู้ว่าผมมีแฟนแล้วจะได้ปล่อยผมไป” คิดอะไรโง่ๆ มีแต่จะเพิ่มคนซวยเพิ่มอีกคน
1ปี???
ผมรู้ได้ทันทีจุมโกหก นี่คงคิดจะแต่งเรื่องมาหลอกไอ้วุฒิ ผมก็อยากบอกเหมือนกัน ว่าผมรู้ว่าจุมโกหก แต่ไม่อยากให้จุมตกใจว่าผมรู้เรื่องชิดกับจุม
“ อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับไอ้วุฒิ” ผมบอกแกมสั่ง
“ ทำไมครับ?”
“ หรืออยากให้ชิดเจ็บตัวอีก” ผมบอกไม่ได้คิดจะขู่
“ไหนพี่ว่าพี่วุฒิเปลี่ยนไปแล้วครับ” จุมหน้าซีด
“อะไรก็เกิดขึ้นได้”
แอ๊ด
ประตูเปิดออกช้าๆไอ้วุฒิเดินเข้ามา
“ ไอ้แบงค์พาจักรลงไปรอที่รถ” ไอ้วุฒิบอกเหมือนไล่กลายๆ จักรอารวาดหนักแน่ๆถึงต้องลงไปรอข้างล่าง
“ อืม” ผมว่าหันกลับไปมองจุม ว่าอย่าลืมที่พี่บอก
ในใจนึกเป็นห่วงจุมขึ้นมาจับใจ
“…………….”
# # #
ตอนหน้าเป็นน้องจุมแล้วเจ้าค่ะ
ปล.ท่านพี่จำ ท่านน้องพลัม ได้เจ้าค่ะ นายกานดามิได้เกี่ยวข้องกับ ทาสรักแต่อย่างใด แต่ท่านพี่ชอบความหมายเน้อ
ปล.2 ท่านkyoya11 เข้ามาเสมอๆเลยเน้อเจ้าค่ะ~^^≡
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4432303 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก