บุพเพวายร้าย
58.60%
เวลามันก็เดินปกติ แต่ถ้าเรามีความสุขมันก็เหมือนเวลามันผ่านไปเร็วโดยเฉพาะเวลาที่เราได้อยู่กับคนที่เรารัก
ผมก็คิดเหมือนกัน
ตอนนี้จะสอบปลายภาคแล้ว ทั้งผมและพี่วุฒิก็ต้องอ่านหนังสือเหมือนกันครับ ซึ่งเป็นเรื่องแปลกมากที่หลังจากเลิกเรียนพี่เขาจะอ่านหนังสือหน้าดำคร่ำเคร่ง เพราะปกติจะไม่อ่านนอกจากอ่านฆ่าเวลารอผมเท่านั้น แต่ตอนนี้ 2 ทุ่ม พี่วุฒิยังไม่กลับนะครับบอกว่ามีธุระที่ต้องไปทำ
กริ้งๆ โทรศัพท์ที่ผมวางบนโต๊ะข้างๆกองหนังสือดังขึ้น ตอนแรกคิดว่าพี่วุฒิแต่....
คนที่โทรมาคือ ชิดครับ ตอนนี้ผมกับชิดเป็นเพื่อนกัน จากที่ตอนแรกชิดจีบผม แต่ผมบอกว่ามีแฟนแล้ว ชิดก็บอกว่าเพื่อนก็ได้ เพราะงั้นตอนนี้ผมกับชิดก็สนิทกันระดับหนึ่ง บางครั้งก็ไปกินข้าวเที่ยงด้วย หรือไม่ก็หน้าโรงเรียนหลังเลิกเรียน(พร้อมกับจักร ยูและซีซี่นะครับ)
พอได้เป็นเพื่อนกันแล้ว ก็ได้รู้จักกันมาขึ้นทำให้รู้ว่าชิดก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ได้ยินมาเท่าไร คนเราย่อมมีทั้งส่วนดีและส่วนเสีย ขนาดจักรยังพูดว่าชิดเป็นคนกว่าที่คิดไว้ จนชิดพูดตอบว่า ‘แต่ก่อนกรูไม่ใช่คนแล้วเป็นไร’
“ ฮัลโหลชิด”
“ เออ จุม อ่านหนังสือถึงไหนแล้ว?” ชิดถาม
“ อ่านจบไปหลายวิชา ตอนนี้กำลังอ่านเคมี” ผมบอกหันกลับมาเปิดหนังสือที่ค้างไว้ ผมอ่านได้ครึ่งเล่มแล้ว
“ แล้วมีวิชาไหน ตรงไหนที่ไม่เข้าใจไหม? พอดีเป็นห่วง มาเรียนที่หลังคนอื่นกลัวไม่เข้าใจ”
“ ก็มีบ้าง ..” ผมบอก แต่จดที่สงสัยไว้แล้วครับ เอาไว้ถามพี่วุฒิ
“ มาติวกันดิ พรุ่งนี้ที่บ้านไอ้จักร 10 โมง” ชิดบอก
“ พรุ่งนี้?” พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ครับ แต่วันนี้ไม่เห็นมีใครพูดเรื่องติวกันเลย
“ ไอ้จักรมันเพิ่งโทรมานัด เพราะมันดูท่าจะไม่ไหว เลยโทรมาชวน” ชิดเขาเป็นคนเรียนเก่งครับ นี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้พวกผมสนิทกับชิดเร็ว เพราะไม่ว่าจะถามอะไรชิดรู้หมด
ผมหันไปมองนาฬิกา คิดว่าไปติวกับเพื่อนก็ดีเหมือนกันครับ จะได้ไม่ต้องรบกวนพี่วุฒิ ที่นอกจากจะอ่านหนังสือตัวเองแล้วยังต้องมาสอนผมอีก ตอนนี้ก็ยังไม่กลับมาเลย
“ ได้งั้นเจอกัน” ผมบอก แล้ววางหลังจากพูดเสร็จ
ไม่นานหลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงรถพี่วุฒิ ผมเลยลงไปหา เจอพี่เขาระหว่างขึ้นบันไดพอดี
“ กินข้าวมาหรือยังครับ?”
“ ยัง?” พี่วุฒิบอกแต่กลับจูงมือผมขึ้นห้อง
“ พี่ไม่ลงไปกินข้าวล่ะครับ แม่เตรียมไว้ให้แล้ว”
“ เดี่ยวก่อนพี่มีอะไรจะให้” พี่วุฒิบอกผมยิ้มจนแก้มแทบฉีก ผมเห็นต้องยิ้มตามไม่รู้ว่าดีใจอะไรมาหนักหนา
เข้าห้องมาก็จูงมือผมไปนั่งบนเตียง
“ พี่ให้” พี่วุฒิบอก
“อะไรครับ?” ผมถามสงสัย เพราะบอกว่ามีของจะให้แต่ไม่เห็นมีอะไรเลย
“ .........................” พี่วุฒิมองหน้าผมอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเอามือลวงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วเอาให้ผมดู
สร้อยสีเงินร้อยด้วยแหวน 2 วง วงหนึ่งสีเงินเกลี้ยงๆและอีกวงสีทองเล็กกว่ามีหัวแหวนเพชรแม้แต่มันจะอยู่ในมือพี่วุฒิมันก็เหมือนเปล่งประกายดูล้ำค่า
“ ทองคำขาวน่ะของพี่ ทองคำของแม่พี่” พี่วุฒิบอก ผมเงยหน้าขึ้น?
“ พี่จะให้ผมหรือครับ?” ผมถาม พี่วุฒิพยักหน้า
“ แต่ว่า....”
“ พี่ส่งให้ทำพิเศษเลยนะ” พี่วุฒิบอกเอาแหวนอีกวงจากกระเป๋าขึ้นมาอีก เป็นแหวนสีเงินเกลี้ยงๆเหมือนกับวงที่ในอยู่ในสร้อย
พี่วุฒิเอาวงนี้ให้ ผมเอาขึ้นมาดู ด้านในของแหวนสลักชื่อ จุมฟ้า พร้อมนามสกุลเป็นภาษาไทย
“ ใส่ให้พี่สิ” พี่วุฒิบอก ?
“ ............” ผมทำตามที่พี่วุฒิบอกครับ
“ แล้วจุมจะใส่แหวนวงแบบพี่ที่นิ้วหรือว่าใส่เป็นสร้อยเหมือนอีกวง” วงสีทองเล็กไปสำหรับนิ้วมือผมครับ พี่เขาเลยเอาสร้อยมาให้ใส่
“ ใส่เหมือนกันเถอะครับ” ผมบอกเขิน มันเหมือนว่าผมกับพี่วุฒิกำลังแต่งงานกันเลยครับ ทั้งที่พี่วุฒิอาจจะคิดว่ามันเป็นการให้แหวนปกติก็ได้ แต่ผมดีใจ สุขใจ
หลังจากนั้นพี่วุฒิลุกขึ้นเดินไปนั่งข้างหลังผมแล้วใส่สร้อยให้ ผมจับแหวนที่เหมือนจี้ อ่านชื่อด้านใน วรวุฒิ ...
“ ขอบคุณนะครับ” ผมบอกหันไปยิ้มให้พี่วุฒิที่อยู่ด้านหลัง
“ ...............................” พี่วุฒิไม่ตอบ แต่เอาริมฝีปากมากดลงบนต้นคอผมแทน
“ กินจุมก่อนกินข้าวได้ไหม?”
ผมหันกลับไป
“ครับ” แล้วจูบแก้มพี่วุฒิเป็นการตอบอีกทางว่ากินผมก่อนกินข้าวก็ได้
.
.
.
“จุม ว่าไงนะ!” พี่วุฒิพูด หน้ากระจกตรงบานประตูเสื้อผ้า(กำลังทาครีม) หลังจากที่ผมบอกว่าจะไปติวบ้านจักรพรุ่งนี้
“ ผมมีหลายเรื่องที่ไม่เข้าใจก็ว่าจะไปถามเพื่อนพรุ่งนี้ ด้วยครับ” ผมบอกเดินไปหาพี่วุฒิ
“ มีอะไรทำไมไม่ถามพี่”
“ พี่อ่านหนังสือของพี่เถอะครับ ผมไม่อยากรบกวน นี่พี่ต้องไปทำงานกับพ่อพี่อีกไม่ใช่หรือครับ”
“ แต่พี่จะสอนจุมเอง” ปัง!พี่วุฒิปิดประตูเสียงดัง ผมไม่ถึงสะดุ้งแต่รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
“ .................”
“ เอาไง?!”ไม่อยากทำให้พี่วุฒิไม่พอใจ คิดว่าไม่ไปติวก็ได้ แต่ที่ไม่เข้าใจคือ
“ พี่ไม่อยากให้ผมไปเหรอครับ? ทำไมครับ?”
“ ............................พี่เป็นห่วง......” แต่แค่ไปติวหนังสือบ้านเพื่อนเอง ใครๆก็ทำกัน ผมก็เป็นผู้ชายด้วย
“ ไม่มีอะไรหรอกครับ บ้านจักรพี่ก็เคยไปรับผม เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่จำได้ไหมครับ คนที่ตัวเล็กที่สุดในกลุ่มไงครับ” อาทิตย์ที่เลิกเรียนแล้วฝนตก จักรเลยให้ผมไปอยู่ที่บ้านรอพี่วุฒิไปรับครับ
“ จำได้” พี่วุฒิบอก
“ ..แต่ถ้าพี่ไม่อยากให้ผมไปจริงๆ ผมไม่ไปก็ได้นะครับ” พูดเสียงเบา ผมไม่อยากมีปัญหากับพี่วุฒิ ถึงจะรู้ว่าที่พี่วุฒิไม่ให้ผมไปติวไปบ้านจักรนั้นช่างไม่มีเหตุผล
“ เดี๋ยวไปส่ง 10 โมงใช่ไหม?” พี่วุฒิพูด ?? แต่ไหนเมื่อกี้บอกว่าไม่ให้ไป
“ พี่ให้ผมไปเหรอครับ?” ผมถาม
“ ให้ไป” พี่วุฒิตอบผมหน้าเรียบนิ่ง
“ขอบคุณนะครับ” ผมว่าเอาไปกอดพี่วุฒิ(ดีใจ)
ตอนเช้า สัก 9 โมงกว่าๆพี่วุฒิไปส่งผมที่บ้านจักร
“ กลับกี่โมง?” พี่วุฒิถาม เมื่อเลี้ยวเข้าซอย
“ ไม่แน่ใจครับ แต่ถ้าจะกลับเดี๋ยวผมโทรบอกพี่” ผมว่าเก็บโน๊ตใส่กระเป๋าเป้ที่วางอยู่บนตักเมื่อมองเห็นบ้านจักรแล้ว หน้าบ้านจักรมีรถสีขาวกำลังจอด.....
“ ขอบคุณครับ” ผมบอกพี่วุฒิหลังจากรถจอดแล้ว
“ จุม”
“ไหนรางวัลที่มาส่ง” พี่วุฒิถาม ยื่นหน้ามาหาผม ผมมองไปยังรถที่จอดอยู่ตรงหน้ารถ คนที่เปิดประตูออกมาจากเบาะหลังคือ ชิด ครับ และก็กำลังเดินมาทางนี้ด้วย คงจำได้ว่าเป็นรถพี่วุฒิ(รถพี่วุฒิกระจกสีดำ มองไม่เห็นจากด้านนอก)
“ ตอนนี้ไม่ได้ครับ” ผมบอกจะเปิดประตู แต่มืออีกข้างถูกมือพี่วุฒิดึงไว้แล้วก็จูบแก้มผมทันที
“ ไม่ให้พี่ก็เอาเอง” พี่วุฒิบอกหน้าเปื้อนยิ้ม
“ พี่อ่ะ แบบนี้ทุกที” ผมบอกเอามือจับแก้มทับรอยจุ๊บเมื่อกี้ แล้วเปิดประตูรถออกไป หน้าเริ่มร้อนๆด้วย นี่ไงถึงไม่อยากให้จูบตอนนี้
“ จุม” ชิดเรียกแล้วเดินมาหา ก่อนที่จะเดินไปกดกริ่งบ้านจักร
“ อ่านทวนมายัง?” ชิดถาม ผมพยักหน้าว่าอ่านมาแล้ว รถพี่วุฒิยังไม่ไป ผมเลยโบกมือให้พี่เขา เพราะรู้ว่าคงกำลังมองผมอยู่
“ อ่านมาแล้ว มีจดไม่เข้าใจเอามาถามชิดเพียบ” ผมบอกชิด และเดินเข้าผ่านรั้วเมื่อจักรมาเปิด
“ ยินดีตอบ” ชิดบอกยิ้ม
“ไอ้ชิด มรึงอย่ามาทำคะแนนแถวนี้”จักรบอกเสียงดุ เดินนำพวกผมขึ้นไปชั้น 2(บ้านจักร 2 ชั้นทาสีฟ้าครับ)
“ ยังไม่ได้ทำเลย จักร เขาแค่พูดจากใจจริง” ชิดบอก
“ ใครเชื่อมรึงก็ฟาย” ผมหัวเราะคิกคัก 2 คนนี้เจอกันเป็นต้องกัดกันทุกที นี่ถ้าเข้าเจอซีซี่เพิ่มมียาว จะได้ติวไหม?
** ** **
วันสอบวันที่ 2 พวกผมสอบวิชาแรกของวันไปแล้วแต่ชิดยังไม่มา
“ โทรไม่ติด” ซีซี่บอก จักร ยูและผมที่ยืนจับกลุ่มหน้าชั้นเรียน
“ มันเป็นไรวะ เมื่อวานก็ยังดีๆ”จักรว่าน้ำเสียงวิตกเหมือนทุกคน มันก็จริงอย่างที่จักนพูดครับจะว่าไม่สบายก็ไม่ใช่ และถ้าใช่ป่านนี้ผู้ปกครองคงโทรมาลาแล้ว
ซีซี่ยังโทรอีกหลายครั้ง แต่ไม่ติดเหมือนเดิม จนหมดเวลาพัก พวกผมเข้าไปสอบวิชาต่อไป
เลิกเรียน จักรโทรหาชิดอีกครั้ง (พวกผมนั่งม้าหินหน้าอาคารหนึ่ง)
“ ครับ ขอสายชิดหน่อยครับ?” จักรพูด พวกผมเลยจักรเป็นตาเดียว เพราะความอยากรู้ว่าทำไมชิดถึงไม่มาสอบ
" เกิดอะไรขึ้นครับ?!"
“ จริงเหรอครับ? แล้วอยู่โรง-บาลไหนครับ?” โรง-บาล?
“ครับ ครับ” จักรวางแล้วหันมาผม
“ ไอ้ชิดมันโดนใครไม่รู้ซ้อมเอา พี่มันบอกดีที่มีคนไปเห็นก่อนไม่งั้นมันเจ็บหนักปางตาย”
“ โดนซ้อม!?” (ซีซี่)
“ ใช่ ! ตอนนี้มันนอนที่โรงบาลb ไปเยี่ยมมันไหม?” จักรถาม
พวกผมเลยยกกันไปเยี่ยมชิด กว่าจะถึงโรงบาลก็เกือบ 4 โมง(สอบเสร็จ 3 โมงครับ)
พวกผมถามเคาร์เตอร์ว่า ว่านายชิดเทพอยู่ห้องไหนแล้วขึ้นไป จนถึงห้องที่ว่า ผมเคาะประตู 2 ครั้งแล้วก็มีคนมาเปิดประตู
“ พี่?!” ผมตกใจครับ เพราะคนที่มาเปิดคือ
พี่อิง?!“ ...................” พี่เขาก็หน้าตกใจครับ
“ รู้จักกันเหรอ?” ยูถาม ผมไม่รู้จะตอบยังไงครับ
“ มาสิชิดมันรออยู่พอดี” พี่อิงบอก(ยูโทรบอกว่าจะมาเยี่ยมตั้งแต่อยู่ในรถแท็กซี่) พวกผมเดินเข้าไปตามพี่อิง ชิดนั่งอยู่บนเตียงหน้าดูไม่ได้เลย ทั้งบวม ทั้งเขียว ทั้งช้ำ มือข้างหนึ่งใส่เผือกคล้องแขนด้วยผ้าสีขาว
“ เป็นไมรึง ดีแต่ปากเก่ง โดนซะน่วม” (จักร)
“ ตัว ต่อตัวยังพอว่านี่มาตั้ง6” ชิดบอก
“ 6 คน” ซีซี่พูดเหมือนอุทาน
“ แต่ดีใจอ่ะ จุมมาเยี่ยม” ชิดบอกยิ้ม แต่เอามือไปจับหน้าเพราะยิ้มกว้างไป หน้าคงรู้สึกตึง
“ มรึงไปทำอะไรให้ใครเขาหมั่นไส้มาหรือเปล่าวะ?”ยูถามลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียง ซีซี่ก็ไปนั่งเบียด
“ เปล่า”
“ ก็ไอ้ความเจ้าชู้ของมรึงไง”(ยู)
“ ก็คงงั้น” ชิดตามเสียงเบาลง “ เพราะพวกมันบอกว่าอย่ายุ่งกับ ....คนที่มีเจ้าของอีก”
“ใคร?” จักรถาม
“ ไม่รู้ เพราะกรูหม้อไปทั่ว”
“ สมน้ำหน้า” ซีซี่พูดบ้าง ชิดหัวเราะแค่นๆ รู้ว่าหัวเราะจะเจ็บแผลแล้วยัง...
“ แล้วอาจารย์รู้เรื่องหรือยัง?” ผมถาม
“ รู้แล้ว พี่อิงโทรไปบอกแล้ว” ผมหันไปมองพี่อิง พี่เขากำลังมองผมอยู่ครับ ผมรีบหันหลบ พี่เขาไม่ใช่แค่มองแต่จ้องผมตาไม่กระพริบ
กริ้งๆ (โทรศัพท์ผมดัง)
พี่วุฒิโทรมาครับ
“ครับพี่”
“ เลิกเรียนหรือยังพี่จะได้ไปรับ”
“ เลิกแล้วครับ แต่พี่มารับที่โรงบาลbนะครับ” ผมบอก
“ โรงบาลจุมเป็นอะไร?!” พี่วุฒิถามเสียงตกใจ
“ ไม่ใช่ผมครับ ผมมาเยี่ยมชิด” ผมบอกพี่วุฒิ
“เหรอ”
“ ครับ”
“ งั้นพี่ไปรับ อยู่แถวนั้นพอดี”
ผมเงยหน้าขึ้นมาพี่อิงยังคงจ้องผมอยู่
“ พี่อิงจ้องอะไรจุม คนนี้ผมจองแล้วนะพี่” ชิดบอกน้ำเสียงล้อเล่น
“ เปล่า งั้นกรูออกไปหาอะไรกิน” พี่อิงบอกก็ออกไปเลย ผมเดินไปไปหยุดข้างเตียงชิด
“ ทำใจให้สบายไม่ต้องคิดอะไรมาก เรื่องสอบไปสอบที่หลังก็ได้” ผมบอก
“ พรุ่งนี้มาเยี่ยมหน่อยดิ”
“ ไอ้ชิดไหนมรึงว่าจะไม่จีบจุม”(จักร)
“ ก็เพื่อนกัน” ชิดว่ายิ้มหวานกับหน้าบวมช้ำมาให้ผม
“ เพื่อนกรูรักมรึงวะ อะดิ” (ซีซี่)
“ แจ้งตำรวจหรือยัง?” ผมถาม
“ ไม่ได้แจ้ง ไม่อยากมีปัญาหาไปมากกว่านี้ และคิดว่าพวกมันน่าจะซ้อมผิดตัว” ชิดบอก
“ แต่ก็ลองให้พี่สืบดูแล้ว เผื่อมีการเอาคืน” ยักคิ้วเข้มๆ แล้วก็ครางเจ็บแผล
“ ให้ตำรวจเขาจัดการเถอะ” ผมบอก ไม่ชอบวิธีการเอาคืนแบบที่ชิดกำลังคิด มันทำให้นึกถึงเรื่องที่ผับ
“เป็นห่วงเหรอ?”(ชิด)
“ เป็นห่วง”
“ จริงดิ” ผมพยักหน้าตอบชิด เพื่อนเป็นห่วงเพื่อนมันผิดตรงไหน
“ จุมอย่าไปพูด ให้ไอ้ชิดมันคิดดิ”(ยู)
“ เพื่อนก็ต้องเป็นห่วงเพื่อน” ผมบอก ชิดหน้าจ่อยครับ แต่ที่เหลือพาหันยิ้มหน้าบาน
“ เดี๋ยวเรากลับเลย พี่วุฒิมารับแล้ว มีใครกันจะกลับพร้อมกันไหม?” ผมถามแต่ทุกคนส่ายหน้า เมื่อไม่มีใครกลับพร้อมผม
ผมบอกให้ชิดหายเร็วๆแล้วเปิดประตูออกมา
เจอพี่อิงยืนอยู่หน้าห้อง
“ มีเรื่องคุยด้วย” พี่เขาบอก เดินนำผมไปหน้าลิฟท์
“ มีอะไรครับ?”
“ ดูก็รู้ว่าชิดมันชอบเรา และตอนนี้มันก็ไม่ได้ไปหม้อใครเหมือนที่มันชอบทำ บอกแค่นี้รู้ใช่ไหมว่าใครที่ส่งคนมาซ้อมชิด” พี่อิงพูดจริงจัง สบตากับผม
แล้วใครล่ะ? หรือว่าหมายถึงพี่วุฒิ
ไม่ใช่แน่นอน
“ พี่หมายถึงพี่วุฒิหรือครับ?” ‘อย่ายุ่งกับ ....คนที่มีเจ้าของอีก’ แค่คำพูดแค่นั้นจะ มันไม่อะไรเชื่อมว่าคนที่ทำคือพี่วุฒิเลย
“ ก็รู้ๆกันอยู่ว่ามันเป็นคนยังๆไง” พี่อิงพูดราวกับว่าใครคนนั้นคือพี่วุฒิ ทั้งที่ไม่มีหลักฐาน
“ พี่มีหลักฐานหรือเปล่าครับ?” ผมถามไม่พอใจมากที่พี่อิงว่าพี่วุฒิเป็นคนส่งคนไปซ้อมชิด มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย พี่วุฒิเจอชิดแค่ 2 ครั้ง แล้วอีกอย่างชิดก็ไม่ได้จีบผม ที่ชิดพูดแค่พูดเล่น เพราะชิดรู้ว่าผมมีคนที่คบแล้ว
“ ชื่อไงล่ะ แค่ดูชื่อก็รู้”
“
พี่ครับ?!” ผมขึ้นเสียง
“ พี่วุฒิไม่ใช่คนแบบนั้น แต่ก่อนพี่เขาเป็นยังไงผมไม่รู้ แต่ตอนนี้พี่เขาไม่ใช่!”
“ เรื่องที่ผับคราวที่แล้ว รู้ไหมว่าถ้าไม่มีเรา เพื่อนพี่จะเป็นยังไง ...”
“ ไม่รู้ครับ เพราะสุดท้ายแล้ว เพื่อนพี่ก็ปลอดภัย แต่การทำร้ายร่างกายมันเป็นการเอาคืน ถึงผมจะไม่เห็นด้วยก็ตาม”
“ ถ้าไม่เชื่อที่พี่พูด ถามมันดิว่าได้ส่งคนมาซ้อมชิดหรือเปล่า?” พี่อิงพูดเสร็จแล้วเดินหนีผมไป
ผมโกรธพี่อิงครับ ที่มาปรับปรำพี่วุฒิทั้งที่ไม่มีหลักฐาน แค่คิดว่าพี่วุฒิเกี่ยวข้องกับผมก็เหมาว่าพี่วุฒิเป็นคนทำ
พี่วุฒิจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร
** ** ** ** **
เรียกได้ว่าโค้งสุดท้ายของน้องจุม จะได้ไหม 555
...เข้ามาสมัครเป็นแฟนคลับ"น้องบันบัน"ครับ
...น้องน่ารักจัง...เล็กแต่ซ่า...แนวๆ"ลูกสาวกำนัน"เลย...ชอบๆๆๆ
...เจ้าหญิงครับ...ขอน้องบันบันสักตอนน่ะครับ...ขอบคุณครับ 
ตอนนี้ท่าจะยากเจ้าค่ะ เพราะ ตอนนี้ก็หนักเอาการ แต่อนาคตอาจจะ... ปล.คำผิด ท่านกระต่ายชมจันทร์ และท่านchaeเจ้าค่ะ
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4432431 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก