บุพเพวายร้าย(สอง)
05.50%
“
ปล่อยโว้ย!! ไอ้ผู้ใหญ่รังแกเด็ก!” จักรร้องโวยวาย
“ ก็เด็กมันรังแกผู้ใหญ่ก่อน แบบนี้ก็สมควร!” ผมพูดทนไม่ไหว เพราะจักรดิ้นเกินเลยเอาตัวจักรแล้วพลิกตัวกลับด้านก่อนที่จะยกพาดไหล่
“พูดให้มันดีๆ!! แล้วปล่อยผมลง!? ” จักรพูดเอากำปั้นทุบหลังผม เจ็บสิครับงานนี้ ใครจะยอม
“ ทุบอยู่ได้ เจ็บเป็นเว้ย!!” “ เจ็บก็ปล่อยผมเซ่!!” “ ตลก” ผมว่าเปิดประตูรถแล้วก่อนที่เลื่อนตัวจักรลงแล้วยัดใส่รถอย่างทุลักทุเล แต่ผมก็เปิดประตูล็อกจนได้
เพราะรถติดฟิล์มจึงมองไม่เห็นจักรที่อยู่ข้างใน แต่รู้ว่าคงกำลังโวยวายน่าดู
ยังไงก็ตาม เอามาได้แล้วในระดับหนึ่ง
ผมเดินไปอีกด้านของรถ แต่พอเปิดประตูด้านคนขับ ประตูก็ผลักอออกมาจากด้านใน ผมผงะแต่ก็เตรียมพร้อมอยู่แล้ว คงเป็นจักรที่ขยับมาจากเบาะด้านโน่น
“ ฤทธิ์มากจริงๆ” ผมว่า ผลักตัวจักรให้เข้าไปเอง พร้อมทั้งตัวผมก็เบียดตัวเข้าไปในนั่งด้วย ด้วยแรงผมเยอะกว่า สุดท้ายจักรไปนั่งข้างคนขับ ส่วนผมก็กำลังขับรถออกไป
“ จะพาผมไปไหน!?” จักรถาม ตอนนี้นั่งนิ่งๆครับ คงรู้ว่าไม่ประโยชน์
“ ไปไหนดีน้า~” ผมพูดออกแนวกวน
“ อะไรกันแน่ถึงได้ตามตอแยผมนัก!” “ แล้วทำอะไรไว้ล่ะ?!”
“ ไม่พูดผมจะรู้ไหม!?” “ มาหาปรางทำไม?” ผมถามเข้าเรื่องเลย
“แล้ว มันเกี่ยวอะไรกับพี่ที่ผมจะไปไหนมาไหน!?” จักรพูดพร้อมหันหน้าไม่พอใจผมมากๆ
“ก็ปรางเป็นแฟ...” ปรางไม่ใช่แฟนผมแล้ว ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้มีสิทธิ์จะไปว่าใครที่คบกับปราง แต่กับไอ้ตัวการที่ทำให้ผมกับปรางต้องเลิกกัน และยังสวมเขาให้ผมอีก ไม่แน่!
“ พี่ก็ไม่จำเป็นต้องบอกจักรเหมือนกัน”
“ ไร้เหตุผล!” “ ไม่มีอะไรที่ไม่มีเหตุผลหรอก!! ” ผมตอบตอนนี้รถติดไฟแดง ผมจึงหันหน้าไปมองจักรที่จ้องผมมานานแล้ว
“ ปลดล็อกผมจะลง!”
“ พูดไม่รู้เรื่องหรือไงว่า
ไม่!” ผมพูดจบเหยียบกระชากรถออกไป
ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าจะพาจักรไปไหน แต่มันทนไม่ไหวอยากทำให้คนคนนี้เจ็บปวดบ้าง อยากจะเอาชนะ อยากจะเอาคืน แค่เห็นหน้าที่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ผมก็เดือดปุดๆ เหมือนน้ำร้อนๆ
จนพาจักรไปคอนโด เอาไงเอากันครับ
“ จะพาผมไปไหน!! ที่นี่มัน !! ให้ผมลง” จักรพูดเสียงโวยวายเมื่อผมเลี้ยวเข้าคอนโด
“ ไม่ต้องโวยวาย แค่.....................พามาตกลงก็เท่านั้น” ผมบอกโกหก
“ ผมไม่เชื่อ!” ฉลาดแฮะ
“ไม่มีทางเลือก” ผมว่า
“ ไอ้บ้า ผมไปทำอะไรให้!!” “ เดี๋ยวบอก” ผมว่าจอดรถแล้ว แต่จักรไม่ยอมออกจากรถ ผมเดินไปเปิดประตูให้ก็ไม่ยอมลง นั่งนิ่งคอเชิด
“ลงมา” ผมบอก
“ ไม่ลง จะกลับบ้าน!” จักรบอก สงสัยอยากให้ผมโมโหมากกว่านี้
“ ลงมา!” ผมสั่งกระชากแขนจักรให้ออกมา
“ เห็นว่าสู้ไม่ได้ ก็ใช้แต่กำลัง!? คนดีๆเขาไม่ทำกันหรอก” “ รู้แล้วยัง!?” ผมว่า
ปัง! ผมกระแทกปิดประตูรถตามด้วยลากแขนจักรให้เดินตาม
“ ไม่ไป ปล่อย!!” จักรบอกเอามืออีกข้างทุบ ตบแขนผม
“ ............” และช่างบังเอิญที่พอถึงหน้าลิฟท์ ลิฟท์ก็เปิดอย่างเป็นใจ คนอยู่ในลิฟท์ 5 6 คนเดินออกมา ผมเดินเลี่ยงทางให้
“ ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย ผู้ชายคนนี้ใช้กำลังจับผมมา!” จักรร้องให้คนที่เดินออกช่วย
ยังไม่สิ้นฤทธิ์………………..
“ไม่มีอะไรครับ ก็แค่เมียงอนผัว” ผมตอบคลี่ยิ้ม แต่มือที่จับแขนจักรออกแรงเต็มที่ จนจักรหน้าเหยเก
“ ไม่ใช่ครับ! ผมไม่ได้เป็นอะไร...”
“ ที่รักอย่างอนแบบนี้สิจ้ะ อายเขา” ผมบอกลากตัวจักรเอาลิฟท์แล้วกดขึ้นชั้นบน ยังมีชายหญิงคู่หนึ่งที่ยังยืนมองพวกผมด้วยความสงสัยว่าจะช่วยจักรดีไหม
“ ใครเป็นเมีย ใครเป็นผัว อย่าพูดพล่อยๆ!!” จักรว่าหน้าแดง ไม่รู้ว่าโกรธหรืออาย แต่น่าจะเป็นอย่างแรกมากกว่าเพราะคิ้วขมวดเป็นปมเลยทีเดียว
“ .........” ผมไม่ตอบปล่อยมือแล้วรวบเอาจักรเข้ามากอด 2 คนสุดท้ายที่ลังเลเดินจากไปก่อนที่ลิฟท์จะปิด
ถ้าพูดว่าผัวเมีย ใครอยากจะยุ่ง
“ เป็นบ้าอะไร!! ปล่อย!” จักรดิ้นผมยิ่งกอดแน่น อยากปราบพยศโวยวาย
“ ปล่อยแล้วจูบ กับกอดเฉยๆ เอาไง?!” ผมว่านึกหมั่นไส้ แตะนิดแตะหน่อยทำเป็นห่วงเนื้อห่วงตัว สวยกว่านี้น่ารักกว่ายังต้องมาง้อผม
“ .................
....ไม่เอาอะไรทั้งนั้น!” จักรพูดตะคอกพร้อมเงยหน้ามองผม
“ ลองดูดิ ยังไม่เคยปล้ำคนในลิฟท์จะได้ลองก็คราวนี้” ผมว่า คิดทำจริงๆก็ดีเหมือนกัน
“....................”จักรเงียบทำท่าคิด
“ ลองดูไหมล่ะ คิดดูล่ะกันจะสู้ไหวไหม?” ผมถามเป็นต่อเห็นๆ
กริ่ง!? ประตูลิฟท์เลื่อนเปิดทั้งซ้ายและขวา ผมดึงแขนจักรให้เดินออกมา จักรก็เดินตามผมออกมาแต่ไม่เต็มใจนัก จนเข้าไปในห้อง
“ มีอะไรกับผมก็พูดมา!” จักรบอก ผมยังยืนอยู่หน้าประตูแม้จะปิดประตูแล้ว
“ เรื่องปราง” ผมว่า จักรหันกลับมาเผชิญหน้ากับผม
“ เรื่องพี่ปรางทำไม?!”
“ กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง!” ผมว่าอยากดูคนร้อนตัว ซึ่งจักรก็ชักสีหน้าครับ
“ ไม่เห็นจะรู้เรื่อง” จักรตอบผม
“ยุ่งกับแฟนคนอื่น ยังมาแหล มาทำหน้าซื่อ!” ผมว่าเดินไปหาจักรสบายๆ เพราะห้องก็ห้องผม แรงผมก็เยอะกว่าจะทำอะไรมันก็ง่าย
“ พี่พูดเรื่องอะไร ?!พูดออกมาอย่าอ้อมค้อม!” “
ได้! พี่เป็นแฟนปราง และปรางก็ท้อง แต่ท้องกับคนอื่น และคนคนนั้นคือจักร คิดว่าพี่จะทำยังไงกับจักร?” ผม เดินเข้าไปหาจักรอีก อีกฝ่ายถอยหลัง
“ พี่พูดเรื่องอะไรผมไม่รู้ และถ้าพี่ปรางจะมีใครมันก็เป็นความผิดพี่ที่ทิ้งๆขว้างๆแฟนพี่เอง” โทษว่าเป็นความผิดผมอีก เป็นไงเป็นกันวะ
“ พูดได้เลวดี แต่พี่เลวกว่า” ผมว่าเดินเข้าไปจับต้นแขนจักร
“ ก็ว่า...”จักรตอบเอามืออีกข้างแกะมือผมออกจากแขนตัวเอง แต่ผมกลับยิ่งบีบแขนจักรจนเจ้าตัวนิ่วหน้าเพราะเจ็บ
“ นี่เจ็บนะ!!” “ ก็อยากให้เจ็บ” ผมว่า จักรมองหน้าผมแล้วจะเอาตรีนเหยียบเท้าผมอีก แต่มุกเก่าใช้ซ้ำกับผมได้ไม่ได้ผมหลบทัน
“ อย่ามาพาลคนอื่นตัวเองทำตัวเอง ไม่มีเวลาให้แฟนพอเขาไปมีคนอื่นก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ว่ามีคนแย่งไป แต่ตัวเองนั่นแหละที่ไม่ยอมรักษาเอาไว้เอง!!” จักรพูดเป็นชุด ผมอึ้งกับเหตุผมของจักรที่คบกับปราง มาตีท้ายครัวคนอื่นแล้วยังทำตัวว่าตัวเองดีเสียเต็มประดา แต่ผมที่โดนสวมเขาดูเลว
จักรเป็นคนอื่นจะมารู้อะไรเรื่องของผมกับปราง
“ ยอมรับแล้วใช่ไหมว่ามีอะไรกับปรางจริงๆ!?” “ ยอมรับ หรือไม่ยอมรับแล้วมันต่างกันตรงไหน?! กับคนที่ไม่มีเหตุผล!!” ผมเลือดขึ้นหน้าแล้วครับ
ทำเป็นปากดี
ดูดิจะปากดีไปได้สักกี่น้ำ
“ รู้ตัวไหมกำลังพูดกับใคร?!” ผมว่าโมโหยิ่งกว่าโมโห คิดหาทางจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเจ็บแสบ
“ กับใคร ก็แค่ผู้ชายที่ชอบใช้กำลังรังแกคนที่สู้ไม่ไหว” จักรพูดพร้อมดึงมือผมจากไหล่ตัวเองได้ ซึ่งผมจงใจปล่อยเอง
“ ก็จะรังแกแต่คนที่มันน่ารังแกเท่านั้นแหละ!” ผมโต้ตอบคำพูด จ้องใบหน้าจักร
“ พูดพอแล้วใช่ไหม ผมจะได้กลับ!!” “ ยังไม่พอ!!” ผมบอก แล้วก้มลงไปมองจักรที่กำลังถอยหลังห่างออกไป ว่าผมดีนัก เดี๋ยวจะทำให้ร้องไม่เป็นภาษา ถือเป็นการแก้แค้นไปในตัว ยิ่งปืนนัดเดียวในนก 2 ตัว
“ จะ จะ ทำอะไร?!” จักรถาม ขณะที่ผมเดินไล่ต้อนจักรจนแขนชนกับเคาร์เตอร์บาร์ที่แบ่งเป็นฝั่งของครัว
“อยากรู้รอดูดิ” ผมว่า แกะกระดุมเสื้อไปด้วย ท่าทางผมเป็นไงไม่รู้แต่จักรหน้าซีด
“ อย่าบอกว่า ....” จักรกลืนน้ำลายลงคอไม่พูดออก ขาเดินถอยจนเข้าพื้นที่ครัว
“ นี่ผมเป็นผู้ชายนะ!!” จักรว่าหน้าตื่น
“ .................” ผมยิ้มที่คิดว่าดูหื่นๆสุดๆ ได้ผลครับ หน้าจักรซีดไม่มีสีเลือด ก่อนที่ตัดสินวิ่งพุ่งมาหาผม คงคิดจะวิ่งออกไป จะชนตัวผมก็ไม่สน
เป็นอย่างที่ผมคิด
หมับ! ผมจับแขนจักรแล้วเหวี่ยงกลับไป จักรล้มก้นกระแทก!?
สงสัยผมเหวี่ยงแรงไป แต่ก็ดี ผมนั่งชันเข่าตามลงไป เอามือจับปลายคาง จักรเอามือปัดออก
“ ท่าจะยังไม่เคยมีผัว เดี๋ยวพี่จัดให้”
“ โรคจิต!” จักรตอบจ้องผมไม่ลดล่ะ
“ เดี๋ยวได้มีผัวเป็นโรคจิต” ผมว่าทำหน้าหื่น(หรือไม่ได้ทำ) จักรผลักอกผม ผมไม่สะทกสะท้านเท่าไรเอามือจับข้อมือจักรทั้ง 2 ข้าง
“ ปล่อยเว้ย!!” “ จะปล่อยหลังจากที่เป็นเมียพี่แล้ว” ผมว่าทำใจเย็นแต่ หัวใจเต้นแรงพอดู แต่ไม่ใช่เพราะอารมณ์พิศวาส เป็นอารมณ์โกรธล้วนๆ
“ เหี้ย!!” จักรด่าเอาตรีนถีบ ผมหลบอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะเอาขาผมทับขาจักร แล้วกดข้อมือจักรให้แนบไปกับพื้น
“ จะบ้ารึไง!!! คิดว่าตัวเองเป็นใคร อยากทำอะไรกับคนอื่นก็ทำ! ” จักรว่าพยายามดันแรงกับมือผม แต่นั่นแหละสู้ผมไม่ได้ ตอนนี้เลยลงไปนอนกับพื้น มือทั้ง 2 ข้างถูกผมกดแน่นกับพื้นกระเบื้องสีอ่อนเช่นกัน
“ ก็แค่อยากให้เจ็บบ้าง” ผมว่าก้มหน้าลงจักรหันหนี
“ ช่วยด้วย ช่วยด้วยครับ!!” จักรร้อง ผมจูบบดริมฝีปากรุนแรงทั้งที่อีกฝ่ายพยายามจะหันหน้าหนี
จักรร้องได้แค่ในลำคอที่ฟังไม่ออกว่าพูดเอาอะไร แต่อย่างงั้นก็ไม่ยอมเปิดปากให้ลิ้นผมดันเข้าไปในปากได้
“................” ผมมองหน้าจักรที่หลับแน่น ขนตายาวๆกำลังสั่น
สมแล้ว!!??
แค่นี้ยังน้อยกับที่ผมกับปรางได้รับ....
“.....................” ยิ่งผมจูบนานเท่าไร จักรก็ยิ่งอ่อนแรงลง แต่ก็มีบางครั้งที่ดิ้นรุนแรงกว่าเดิม คงกำลังพยายาม หรือคิดว่าผมเผลอ แต่ไม่ใช่
ด้วยความเร็วผมเอามือจักรไปรวมไว้ไว้มือเดียว แล้วตรึงไว้เหนือหัวของจักร แล้วเอามือที่ว่างเลื่อนเข้าไปในของกางเกงสีดำของอีกฝ่าย
!! จักรลืมตาขึ้น ผมเค้นเจ้าหนูภายในกางเกงจักรในรุนแรงและมันก็ไม่ได้ตื่นตัว
“ ..................” จักรดิ้นครับ
ดิ้นเลยจะได้รู้ว่าไม่ต้องการ ยิ่งอยากทำ
“ ...................”
จักรดิ้นแรงหน้าก็ส่ายให้หลุดจากปากผม ทำให้ผมโมโหอยู่เหมือนกัน เลยดึงกางเกงนอก กางเกงในจักรเลื่อนลงตามขาส่งๆ พอให้หลุดจากก้นเป็นพอ
แล้วพลิกตัวจักรด้านหน้าแนบกับพื้น เอามือข้างหนึ่งปิดปาก อีกข้างยกสะโพกจักรขึ้นก่อนที่ปลดกางเกงตัวเองให้ช้างน้อยออกมาแล้วก็ดันเข้าไปในสะโพกจักร แต่มันเข้าไปไม่ได้ครับ เพราะมันไม่ได้มีการฟอร์มก่อน และจักรก็(น่าจะ)ไม่เคย
แต่ผมก็ดื้อดึงเข้าไป เลือดออกครับ ผมตกใจเล็กน้อยแต่ไม่หยุด ก่อนที่จะดันเข้าไปจนมิด
“ อะ อื้อ” เสียงจักรที่เล็ดผ่านฝ่ามือผมที่ปิดปาก และมือผมที่ปิดปากจักรก็รู้สึกถึงความเปียกชื้นเพราะน้ำตาจักรที่ไหลลงมา
ช้างน้อยผมก็เจ็บครับ มันทั้งแน่นทั้งฝืด จะมีหล่อลื่นหน่อยก็แค่เลือดที่ไหลออกมา
ฟุบ!
ร่างจักรไม่ขัดขืนผมโดยสิ้นเชิง อย่างผิดปกติ
ผมถอนช้างน้อยออกมา พลิกตัวจักรให้หงายขึ้น..............................จักรหมดสติ
“ .....................”
ผมยืนขึ้นเหมือนหมดแรง ก่อนที่ถอยหลังไป 2 ก้าวโดยไม่รู้ตัว ตาจ้องมองหน้าจักรน้ำตาไม่รู้ว่าหยุดไหลหรือยัง แต่หน้ายังเปียกอยู่ ตาผมหันมาจ้องร่างกายท่อนล่างบ้าง เลือดยังไม่หยุดไหลแน่ๆ
นี่ผม............
รู้สึกเหมือนไม่ใช่เรื่องจริง
** ** ** **
9 มิ.ย. จะครบรอบ 3 เดือน มีตอนพิเศษย้อนหลังของพี่วุฒิกับน้องจุมเจ้าค่ะ
บางท่านเม้นต์ไปไกลถึงดาวอังคารเจ้าค่ะ แต่ชอบเน้อ ได้อารมณ์มากๆ 
บอกตรงๆว่าเชียร์คู่ แบงค์ชนะ มากอ่าค่ะ
พอมารู้ว่าจะต้องมี 3 คน (ซึ่งค่อนข้างมั่นใจว่าจะเปนน้องจักร) เนี่ย..
แบบว่า เสียใจง่ะค่ะ ฮือๆๆๆๆ
ถ้าจะให้พี่ชนะมี somthin' กะหนูจักรก้ไม่น่าให้ไปอะโบเดเบกะพี่แบงค์ก่อนหน้านั้นเล้ยยยย
เจ็บปวด รวดร้าววววว 
เจ้าหญิงอ่านตรงตัวสีแดงแล้วหัวเราะเจ้าค่ะต้อนรับท่านน้องใหม่(เม้นต์) 
ท่านWHATWHENWHY
ท่านsisterbe
ท่านgatgat ที่ไม่อยากให้เป็น เห็นเค้ารางว่าจะเป็นซะแล้ว
T_T ถ้าจะให้ลงเอยกับน้องจักร แล้วมาให้ความหวังเรื่อง แบงค์ + ชนะ ทำไมครับเนี่ย
ทำใจอ่านตอนต่อไปไม่ไหว ขอหลบไปตั้งหลักก่อนนะครับ 
อย่าไปหลบไปนานน่ะเจ้าค่ะ เพราะมันไม่หนักไปกว่า น้องจุมพี่วุฒิหรอก(มั้ง)มารอครับ
คนแต่งเรื่องเก่งมาก ตอนนี้คนอ่าน(ผม)จะเป็นบ้าเหมือนจุม 55+
โอ้ย ดราม่าไปป่าวคร๊าบบบบ
รอการกลับมาของจุม จะอยู่ในรูปแบบไหน
ขอยอมรับว่าเรื่องนี้อ่านแล้ว จิตตกมากๆ
จะเป็นบ้าตามจูมให้ได้
รีบๆ มาต่อเรื่องจูมยะครับ มันค้าง
หดหู่ยังไงไม่รู้
ปล. รักคนแต่ง คุณเก่งมาก คุณทำให้ผมเป็นได้ถึงขนาดนี้
เจ้าหญิงจะถือว่านั่นคือคำชมเน้อ 
ปล.คำผิดขอบคุณ 
ท่านกระต่ายชมจันทร์
ท่านChae 
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4432412 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก