+
บุพเพวายร้าย(สอง)
18.35%
“ใช่กรูรัก ฮ่าๆ สมเพชตัวเองวะ”
“ ............................”(ไอ้วุฒิ)
“ กรูอยากเลวกว่านี้ ทำไมกรูไม่เหี้ยกว่านี้วะ อะไรมันจะได้ง่ายขึ้น ” ผมว่าหันไปมองไอ้วุฒิ
“ ............................แบบไหนที่มรึงว่ามันง่ายขึ้น” ผมคิดถึงมันกับจุม ถ้าเป็นแบบนั้นหมายความว่า ผมก็ต้องทำกับจักร .....
“ ที่มรึงทำกับจุม มรึงรู้สึกผิดบ้างไหม?” ผมถาม
“ รู้สึกแต่กรูแค้นมากกว่า แค้น แค้นแล้วก็แค้น ยิ่งกรูรักมาก กรูก็ยิ่งแค้นที่โดนหลอก และแค้นตัวเองมากจนไม่มีทางออก ...” แล้วมันก็คงเอาไปลงกับจุม
“ แล้วตอนที่มรึงตบน้องเขา เห็นจุมนอนตัวสั่นเพราะกลัวมรึง สงสารไหม?”
“ สงสาร แต่กรูบอกแล้วว่ากรูแค้น และกรูก็สะใจและเจ็บขณะเดียวกัน” ไอ้วุฒิบอกมองทั้งจ้องหน้าผม หน้ามันได้อารมณ์มากเพราะนิ่งโคตร
ผมไม่คิดจะถามต่อว่าแล้วตอนนี้ล่ะ? เพราะกลัวคำตอบ และไม่อยากเอาเรื่องได้วุฒิมาเปรียบเทียบกับเรื่องกับผม ไอ้วุฒิมันก็ส่วนไอ้วุฒิ นิสัยก็ไม่เหมือนผม และผมก็ไม่มีวันทำกับจักรอย่างไอ้วุฒิทำกับจุม
ผมมั่นใจ! “ถ้ากรูทำร้ายจักรให้หายเจ็บใจ กรูก็ต้องเจ็บด้วยใช่ไหม?”
“ ก็คง ต้อง เป็น อย่าง งั้น”
“ นั่นดิ กรูทำไม่ได้หรอก” ผบอกคิดว่าไอ้วุฒิมันทำได้ยังไง ทำกับจุมได้ถึงขนาดนั้น เพราะอย่างงี้ฟ้าเลยลงโทษไอ้วุฒิให้หาจุมไม่เจอสักที
ผมไม่อยากเป็นแบบมัน
“ ..........................”
** ** **
กริ้งๆ กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ดังแทบหูแตก ผมลุกขึ้นมาด้วยความหัวเสีย แต่หัวดันปวดตุบๆ ผมมองไปรอบๆ คือห้องของตัวเอง ผมนึกไม่ออกเลยว่ามานอนที่เตียงนี้ยังไง ครั้งสุดท้ายที่จำได้ รู้สึกว่าเดินออกไปแดนซ์นัวเนียสาวสวยนางหนึ่ง
แต่คิดว่าน่าจะมานอนที่นี่ได้เพราะไอ้วุฒิ
กริ้งๆ กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ยังดังอยู่หลังจากหยุดไปพักหนึ่ง ผมเลยคว้าจากหัวเตียงมาดู
‘จักร’ โทรมา
ผมพูดไม่ออกจ้องชื่อจักรบนหน้าจอ ใจหนึ่งก็อยากรับอยากได้ยินเสียง แต่ใจหนึ่งก็ไม่อยากรับ เพราะไม่อยากได้ยินคำพูดตอแหลทำให้เคลิ้มแล้วโดนแทงด้วยหอกไปด้วย
“ ..........................จักร”
ใจผมสั่งให้กดรับ
“ พี่ 11 โมงครึ่งแล้วนะครับ ทำไมพี่ยังไม่มา มีอะไรหรือเปล่าครับ?” จักรพูดและถามในรวดเดียว
“ ไม่มี” ผมตอบคอแห้ง ทำให้เสียงเบา
“ แล้วพี่จะมาไหมครับ?”
“ คงไม่ได้ไปพี่ปวดหัว” ผมบอกเอามือทุบหัวเบาๆ ปวดหัวมากใครว่าคนกินเหล้า เหล้ากินคนต่างหาก
“ พี่ไม่สบายหรือครับ?!” จักรถามเสียงตกใจ เหมือนเป็นห่วง แต่พอมาคิดว่าจุดมุ่งหมายของจักรคืออะไร ความรู้สึกดีใจที่จักรพูดเหมือนเป็นห่วงก็กลายเป็นห่อเหี่ยวแทน
“ ใช่” ผมตอบ อย่างจะรู้เหมือนกันว่าจักรจะทำยังไง ถ้ารู้ว่าผมไม่สบาย จะเป็นห่วงเป็นใยกันบ้างไหม
“ เมื่อวานยังดีๆอยู่เลย พี่ไปทำอะไรมาหรือเปล่า?”
“ กินเหล้า” ผมตอบเสียงห้วน จักรเงียบไปครู่หนึ่ง
“ เหรอครับ”
“ อืม และถ้าไม่มีอะไรแล้ว พี่วางนะ พี่จะ นอน พัก ”
“ .................... ครับ” จักรตอบและเป็นฝ่ายวางไปก่อน
อย่างที่คิดจริงๆ จักรไม่ได้เป็นห่วง หรือแคร์ผมเลยสักนิด
ผมทิ้งตัวลงนอน ขอบตาร้อนมาก ทั้งปวดหัว
ผมแค่อยากมีความรัก ........
กางแขนข้างที่ถือโทรศัพท์ราบกับเตียง ก่อนที่จะหันหน้าไปมองโทรศัพท์ที่หน้าจอดับไปแล้ว
“ ................”
จักรอยากจะหลอกผม ผมจะยอมให้จักรหลอกต่อไป เพื่อให้ได้อยู่ใกล้จักร แบบนั้นก็ดูโง่ดีเหมือนกัน
ผม.......................อยากโง่
แต่อีกใจก็อยากฉลาด
ผมปล่อยให้ร่างกายคิดไปเรื่อยๆ แต่หาทางออกไม่ได้
.
.
.
กริ่งๆ
เสียงปลุกผมอีกแล้วหลังจากหลับลงไปได้
เสียงกริ่งหน้าประตู
!? แต่แล้วผมก็ลุกพรวดขึ้นมา
เพราะคิดว่าคนที่ยืนอยู่หน้าห้องคือ
“ ไอ้แบงค์!?” ต้องมีแต่ไอ้แบงค์เท่านั้นที่จะมา มันอาจจะรู้เรื่องผมจากไอ้วุฒิก็เป็นได้ นี่ถ้าผมเจอหน้ามัน ทำจะทำเหมือนคนจะตายในสามวันเจ็ดวันโทษฐานที่มันไม่สนใจผม
มือผมจับลูกบิดประตูแล้วเปิด
“ แบงค์......................จักร!?” ผมไม่คิดว่าจะเป็นจักรเลย
“ครับ ผมเอง” จักรมองหน้าผม
“ จักรมาที่นี่ทำไม?” ผมถาม สีหน้าจักรเปลี่ยนไปนิดหนึ่งก่อนที่จะพูดว่า
“ ผม เห็น ว่า พี่ ไม่ สบาย เลยมาดูว่าพี่เป็นไงบ้าง” จักรพูดเสียงเบาก้มลงก่อนที่จะยื่นถุง กับข้าวให้ผม
“ ..............”
“ ผมให้แม่ทำกับข้าวเยอะ เพราะคิดว่าพี่จะมากินด้วย แต่พี่ไม่ไป เอาไว้มันก็เสีย” จักรบอก
ที่แท้ก็กลัวกับข้าวบูด
“ เข้ามาก่อนสิ” ผมบอกเดินถอยหลังให้จักรเดินตามเข้ามา
“ ผมต้องรีบไปเรียน นี่ก็เที่ยงจะครึ่งแล้วเดี๋ยวไม่ทัน” จักรบอกมือยังยื่นถุงให้ผม อยู่นอกประตู
“ หรือว่ารังเกลียด?” ผมพูดหันหน้าไปอีกทาง แต่ใช้หางตามองจักร
ผมน้อยใจ
“ ผมมีเรียนตอนบ่ายโมงพี่ก็รู้” จักรบอก
“ ก็ได้” ผมว่าเดินกลับไปจับถุงที่มือจักรแล้วก็ตวัดจับมือจักรแทน
จักรตกใจตาโต ผมดึงจักรเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูตาม
“ พี่ ชนะ!?” “ ..............” จักรแกะมือผม
“ปล่อย พี่!?” “ จักรพี่ถามจริงๆ ทำไมถึงยอมให้พี่จีบ!?” ผมถามหันหน้าไปจ้องจักร
“ พี่คงยังไม่สร่างเมา ผมว่าพี่ไปนอน หรือไปก็ไปอาบน้ำเถอะ ตัวพี่กลิ่นเหม็นกลิ่นเหล้าหึ่ง” จักรบอกสะบัดมือแต่ผมกำแน่น
“ พี่ขอถามว่า จักรมีใจให้พี่บ้างไหม เห็นความดีของพี่บ้างไหม?” จักรหน้านิ่วคงเจ็บแขนที่ผมจับแน่น ก็อยากให้รู้สึก
“ ปล่อย!? ผมจะไปเรียน!!” จักรว่าเอนตัวเพิ่มแรงดึงให้แขนที่พยายามให้หลุดจากมือผม
“ ทำไมล่ะ ทำไมไม่อยากอยู่กับพี่ อยากให้พี่รักพี่หลงไม่ใช่เหรอ?” ผมถามประชดประชันเต็มขั้น
“ พูดเรื่องอะไร?!”(จักร)
“ เมื่อวานพูดอะไรล่ะ?”
“ พูดอะไร!?” จักรพูดเสียงแข็ง แต่หน้าซีด
“ หึ” (ผม)
“ ผมถามว่าพี่พูดเรื่องอะไร ถ้าพูดไม่รู้เรื่องก็ไปนอน!?” ** ** **
ครั้งหน้า จะต้องมากกว่านี้แน่ท่าน (หวังว่า) 
หัวข้อ: Re:บุพเพวายร้าย-พิเศษ3/3...........................................หน้า672,673 (อ่าน 4745766 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก