หัวข้อ: เมื่อแหงนมองจันทร์ ผมเห็น “ตะวัน” By TRomance "อัพเดทกล่อง+หนังสือตัวอย่าง P.81"

[nOn†ღ]

จุดให้ธูปคลุ้งเรียกคนโพสมาต่อไวๆ   

[anterosz]

 

[Solar cell]

น้องเมฆหายไปหนาย มาต่อด่วน
คนอ่านคิดถึงงงงงงงงงงง

[Seiki]

ตอนที่ 22

ข้อความเสียงหลายๆข้อความ มันเป็นเสียงของผมทั้งสิ้น

แม้กระทั่งรูปทุกรูป ยังเป็นรูปผม ในอิริยาบทต่างๆ ที่อยู่ในบ้านพี่เต้ หรือแม้แต่ในรถ

ความสับสนเกิดขึ้นอีกครั้ง เหมือนมีใคร เอาฆ้อนปอนด์ขนาดใหญ่ รัวใส่หัวผมแบบไม่ยั้ง

“น้องเมฆเวลายิ้ม น่ารักแบบนี้นี่เองเหรอ”

“หัวเราะที โลกสดใสเลยนี่นะ”

“น้องเมฆ เวลาก้มแล้วไม่ระวังตัว น่ารัก เนียนมาก ไม่มีขนหน้าอกเลยสักเส้น”

“มติของที่บ้าน เด็กคนนี้ผ่านตลอด”

“ปากแดงๆ คงจะหวาน น่าดูเลยนะ ชักจะอยากชิม”
ทุกข้อความ ทำให้ผมรู้สึกขนหัวลุก นี่มันโรคจิตชัดๆ

ไฟล์เสียงแต่ละไฟล์ เป็นการตัดประโยคมาแบบสั้นๆ ซึ่งเท่าที่ฟัง ตั้งใจครอปมาเฉพาะข้อความที่ชวนให้คิดทั้งหมด

เช่น ชอบมากเลยครับ  ดีใจจังที่เป็นแบบนี้  รักสิครับถ้าไม่รักจะอยู่ด้วยแบบนี้เหรอ

ผมเองก็ลางเลือนว่า พี่เต้ถามผมว่าอะไร ทำไมจึงมีประโยคแบบนี้ออกจากปากผม

แต่ไม่ใช่เรื่องเชิงจีบกันแน่ น่าจะเป็นเรื่องทั่วไปมากกว่า

ผมจำได้ว่า ในรถ เราคุยถึงชีวิตวัยเด็ก ผมคิดว่า บางประโยคอาจจะตัดมาจากตอนนั้น

จากข้อความและจากรูปที่เห็น ตัวการผู้ก่อการร้ายในครั้งนี้เป็นใครไปไม่ได้ นอกจากพี่เต้


คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ

คนที่สุภาพ และอัธยาศรัยดี ไม่มีพิษมีภัยอะไรอย่างพี่เต้ จะกลายเป็นแบบนี้ไปได้

ผมเริ่มเข้าใจเรื่องที่ไอ้ฉานโกรธ ในทางกลับกัน ถ้าผมเป็นไอ้ฉาน แล้วได้รับข้อความอะไรแบบนี้
เป็นผม ผมก็คิด

ผมไม่ทันสังเกตุว่าพี่เต้ถ่ายรูปผมตอนไหน เรื่องอัดเสียง พี่เต้อาจจะแอบเปิดอัดไว้ตลอดเวลา

รูปที่ถ่ายมาส่วนใหญ่ น่าจะถ่ายตอนที่พี่เต้ขอตัวไปทำธุระ หรือตอนที่ผมเผลอ

แต่รูปที่อยู่ในรถ ทำไมผมถึงไม่รู้สึกเลยตอนแอบถ่าย

อาจจะเป็นเพราะ  ระหว่างที่เรานั่งคุยกันในรถ พี่เต้ชอบมองผมแล้วยิ้มแบบแปลกๆ

มันเป็นยิ้มที่ผมรู้สึกว่า ไม่ควรมอง เลยทำเป็นมองวิวทิวทัศน์ด้านนอกไป

หรือว่า ผมไม่ค่อยระวังตัวจริงๆอย่างที่ไอ้ฉานบอก

ว่าแต่.....ท่านเมฆ มีอะไร ที่ทำให้พี่เต้ติดอกติดใจ จนเข้าใกล้คำว่าโรคจิตแบบนี้ครับ

เราไม่ได้เจอกันบ่อยมากมายอะไร

เค้าไม่ได้มีทีท่าอะไรว่าชอบผมแบบนั้น

อีกอย่าง...ผมรับได้ที่จะเป็นคู่ตุนาหงัน กะไอ้ผู้กำกับแห่งชาติฉานแสงคนเดียว

คนอื่น ผมไม่ได้รู้สึกแบบนี้ด้วยเลย ผมแน่ใจ และแน่ใจมากว่า แมนเสียยิ่งกว่าแมน ไม่ได้มีทีท่าออกว่าเป็นเกย์อะไรทำนองนั้น เวลาไปไหนมาไหน ผมก็ยังสนใจมองแต่ผู้หญิงนะ ไม่ได้มีสายตามองหาผู้ชายแต่อย่างใด

แล้วพี่เมฆคนนี้.......ไปกระแทกต่อมหมวกไต ตรงไหนของพี่เต้วะครับ

โอ้ยยยยยยยย..........ถ้ารู้ว่ากูจะโตมาหล่อนะ กูจะไม่โต


“มึงเป็นอะไร อยู่ดีๆ คลุ้มคลั่ง น้ำหวานกูไหลย้อนขึ้นสู่สมองมึงรึไง ทึ้งหัวตัวเองอยู่ได้” ผมหันขวับไปจ้องหน้าอาฆาตไอ้คนพูดทันที

แมร่ง ทำมาเป็นพูดดี คิดว่ากูจะอภัยง่ายๆ กะอีแค่หลักฐานที่มึงเอามาแสดงให้กูเห็นว่า ปล้ำกูเพราะโกรธไอ้พี่เต้ หรืองัย

ไอ้กูปรี.....ถึงตอนนี้กูจะเปลี่ยนมากลุ้มใจเรื่องพี่เต้ชั่วคราว แต่เรื่องที่มึงทำเอาไว้ ยังไงกูก็ยังไม่ลืมง่ายๆหรอกเว้ย

“ค้อนอะไร เดี๋ยวนี้ หัดค้อนนะมึง แต่ก็น่ารักดี แต่อย่าทำแบบนี้ให้เค้าถ่ายรูป มาตอกหน้ากูได้อีกหละ” เชี่ยเหอะครับ
กูไม่ได้ค้อน กูโกรธเว้ย ไอ้บ้า ห่านี่ กวนอารมณ์กูให้ได้ตลอดนะมึง เอาให้เยอะเข้าไว้ เดี๋ยวตีนกูจะรีแอคชั่นกลับไปกระแทกหน้ามึงแน่

“ยังเจ็บอยู่รึเปล่า ไหนมาดูหน่อยสิ กูจะใจดีทายาให้ ” หูย มีบุญคุณกะกูอย่างสูงเลยนะไอ้หมาบ้า

“มึงจะล้วงเข้าไปทาได้เหรอ “ ได้ผลครับ ไอ้บ้าฉานมันมองผมตาเหลือกลาน ดีครับ ให้มันคิดเยอะๆเข้าไว้

“กูเจ็บตรงใจอ่ะ มึงจะล้วงเข้าไปทายาให้กูยังไง “ มันถึงกะถอนหายใจเฮือกใหญ่เลยครับ

“ เอาดี ดี สิ ตรงไหล่มึงที่โดนกูกัดมันเริ่มม่วงๆแล้วนะ จะเป็นแผลเป็นรึเปล่านี่ แต่ก็ดี คิดซะว่า กูประทับตราจองแล้วกัน”
ไอ้ห่า.....กูไม่ใช่หมูที่จะโดนส่งเข้าโรงเชือดนะ ที่จะมีประทับตรา เล้าหมู

“แล้วมึงไปบ้านพี่เต้ถูกได้งัย ถ้ามึงตอบว่า มึงเก่ง กูยันหน้ามึงแน่” เอาสิครับ พี่เมฆยินดีฟาดหน้าด้วยฝ่าเท้า

“ จะยากอะไร กูก็ขับรถตามไปสิ ไม่เห็นจะยาก

บิงโกเลยครับ

ผมว่าครั้งนี้อะพี่เต้ ตั้งใจจะยั่วโมโห เพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่างกะไอ้ฉานแน่ๆ ผมยังสงสัยเลยว่า
ถ้าพี่เต้วางแผนได้แนบเนียนออกโรคจิตคิดจะฟันผมขนาดนี้  ทำไมต้อนผมลาออกมาหาไอ้ฉาน
พี่เต้ถึงยอมปล่อยออกมาง่ายๆ ไม่เห็นกระชากผมเข้าไปกอดปล้ำ เหมือนละครที่เคยดูกะแม่นิ่มเลย
ถ้านี่เป็นแผนเหยียบใบตองแห้งให้หมาตื่น  พี่เต้ทำสำเร็จครับ
แล้วก็สำเร็จอย่างสวยงามเสียด้วย เพราะไอ้หมาบ้ามันคลุ้มคลั่งสมดังใจ อาจจะเยอะกว่าที่พี่เต้วางไว้ก็ได้
แต่คนที่ซวยมันใครครับ พี่เต้จะรู้มั้ย ว่าผลการพิสูจน์อะไรก็ไม่รู้ของพี่เต้ ทำให้พี่เมฆต้องสูญเสียความเป็นชาย
แต่จะว่าไป ก็ขำไอ้ฉานนะครับ เต้นแร้งเต้นกาตามน้ำซะงั้น....กูควรต้องหัวเราะหรือร้องไห้ดีวะครับ

“มึงยิ้มอะไร “ โอ้ย งั้นกูหัวเราะเลยแล้วกัน 55555555

“ไอ้โง่ มึงคิดว่าว่ามึงขับรถโตโยต้า ลิโม หรือไง ที่จะมีทั่วไปกราดเกลื่อนตามท้องถนนเหมือนแท็กซี่ จะได้ไม่เป็นที่สังเกตุ
โง่จริงๆ เลยมึงเนี่ย ทีหลังปรึกษากูสิ กูเนี่ย สุดยอดนักวางแผน โอ้ย กูขำ มึงนี่โง่เรื่องไร้สาระเนอะ” คิดดูสิครับ รถที่มันขับ ถึงแม่ไม่ใช่ ลิมิเต็ดอะไร แต่มันก็เป็นที่สังเกตุง่ายอยู่ดีแหละ แล้วขับตามพี่เต้ไปแบบนั้น เป็นใคร ใครก็รู้ครับว่าตั้งใจตาม

ไอ้บ้านี่ บทมันจะโง่ มันก็โง่เกินความคาดหมายจริงๆ

“ ก็กู ห่วง เห็นมึงเชื่องๆ ใจง่าย กลัวจะตกหลุมใครเข้าอะดิ”

“หืออออออออ ห่วง หรือ หวง มึงเอาให้แน่ กูไม่ใช่เมื่อก่อนนะที่มึงห่วงเพราะกลัวกูจะโดนใครแกล้ง แต่นี่กูโตแล้ว คงไม่มีใครแกล้งแล้วมั้ง “ ผมยักคิ้วหลิ่วตาใส่ แน่ใจกว่ารู้ทันมันแน่
 
“ เออ หวง แล้วจะทำไม “ มันตอบไปพร้อมเบือนหน้าไปทางอื่น กลบความอาย โอ้ยย อยากให้ใครมาเห็น ฉานแสงโหมดนี้จริง ไอ้หน่า หรือว่าไอ้แกละลูกคู่มัน คงลงไปล้มกลิ้งนอนหงาย กระชากเสียงหัวเราะใส่มันแน่ๆ แหมน่าจะถ่ายรูปหรืออัดวีดีโอไว้

“โอ้ย “ เผลอหัวเราะโอเว่อแอคชั่นมากไปหน่อย รู้สึกเจ็บปวดตรงบั้นท้ายช่วงล่าง

“เฮ้ย เป็นไร มึงมารยาใส่กูป่ะเนี่ย” มันมองผมด้วยแววตาหวาดระแวงเต็มที่

“มารยาบ้านป้ามึงสิ กูไม่ใช่ผู้หญิง นะไอ้เชี่ย”

“เออ ไม่ใช่ผู้หญิง ก็ไม่ใช่ผู้หญิง ไม่เถียง แต่มึงก็ยังอยู่ในข่ายเมีย กูนะ “
“มึงจะย้ำกูทำขี้เกลืออะไรหละสัด ไม่ลงไทยรัฐสัก 7 วันเลยหละ” เชี่ยนี่ มันชอบพูดอะไรแล้วทำหน้าตาย เหมือนเรืองนั้นปกติธรรมดา แต่ผมสิ ฟังแล้วหน้าชา จะลุกขึ้นเถียงมันก็ไม่ได้ เพราะขยับทีไร หลักฐานก็ฟ้องจนผมต้องซี๊ดปากตอกย้ำความเจ็บมันทุกครั้งไป

“ไม่อะ ลงไทยรัฐ เดี๋ยวแมร่งเอากรอบประกาศกูไปเคียงคู่กะกรอบงานศพ ไม่ดี กูถือ”

“นี่ที่มึงเงียบไป มึงไปคิดทบทวนว่าเห็นด้วยกะกูหรือไม่อยู่เหรอ สาดด” ผมจะทำยังไงกับความซื่อบื้อ ที่ไร้ประโยชน์ของมันดีเนี่ย

“แต่ไอ้ห่าเต้ มันชอบมึงจริงๆนะ แล้วแมร่ง พวกเหี้ยนี่ก็ชอบจังเลยนะเมียคนอื่นเนี่ย”

“ อือ กูหล่องัยฉาน มึงเห็นกูมานานลืมจุดนี้เลยสิ”

“อย่ามากวนตีนเมฆ นี่กูสัญญากะตัวเองแล้วว่า เจอมันครั้งหน้า กูจะกระโดดถีบขาคู่มันแน่ “

“มึงนี่นะ ถนัดใช้แต่กำลัง เรื่องแผนการนี่โครตโง่” ผมขอตอกย้ำมันอีกสักทีเถอะครับ

ไม่รู้จริงๆ ว่าพี่เต้จะชอบผมอย่างที่ไอ้ฉานบอกตรงไหน คิดยังไงก็คิดไม่ออก อย่างไอ้ฉาน ผมพอจะรู้ว่าเราผูกพันธ์กันมานาน มันก็ต้องมีความรู้สึกนั้นบ้าง อย่างตอนที่มันสารภาพว่ารู้สึกยังไง ผมเองก็ไม่ได้ตกใจอะไร
มันเหมือนเป็นกุญแจไขนำทางมากกว่า ว่าไอ้ความรู้สึกที่ติดอยู่ในใจผมตลอดมา มันเรียกว่า “ความรัก”
ถึงแม้ว่ามันก็ผู้ชาย ผมก็ผู้ชายเหมือนกัน
แต่รังสีอะไรในตัวผม ที่ไปกระแทกสายตาพี่เต้ ให้คิดเท่าไหร่ ก็คิดไม่ออก เหมือนถอดค่าสมการไม่ได้
คงมีแต่พี่เต้หละมั้ง ที่ตอบคำถามนี้ได้

“ นี่ตกลงจะให้กูดูแผลมึงได้ยัง เล่นตัวจัง ทั้งๆที่โดนกูกินมาทั้งตัวแล้ว”

เออ ลืมไปเลย กำลังจะไปทะเล ถ้าร่องรอยเต็มตัวแบบนี้ พี่เมฆจะใส่กางเกงเท่ห์ๆ ถอดเสื้ออวดมัดกล้ามตามแบบชายไทย
เล่นน้ำได้งัยวะ ยังไม่อยากเป็นผู้ชายร้อนแรงในสายตาใครนะเว้ย

แต่จะว่าไปนะ คนที่ไม่รู้ ก็อาจจะเข้าใจไปว่า พี่เมฆสเตปเทพร้อนแรง สาวๆถึงได้ฝากรอยรักไว้ขนาดนี้

แต่ก็ไม่ดีอีกนั่นแหละ....

เพราะในใจก็รู้ดี ว่ารอยนี้ เกิดจากใคร คิดไปพาใจหมองเศร้าครับ แต่บอกได้ว่า แมร่ง เจ็บบั้นท้ายฉิบหาย
ทั้งเจ็บทั้งแสบ แมร่ง คิดแล้วก็กลับไปโกรธไอ้ห่าฉานต่อ

ผมนิ่งไม่ตอบสนองคำถามไอ้คนตรงหน้า จนมันทนไม่ได้ ขยับเข้ามาหาผมเอง แต่โทษเถอะครับ จะกระชากกูทำไมเนี่ย
กูเจ็บเหอะ ว่าแล้วก็ ซี๊ดปากทีนึง มันเอาอะไรมาแต้มๆ ตามแผลผมไม่รู้ โครตจะแสบ

“โอ้ย ไอ้เหี้ยฉาน มึงเอาอะไรมาใส่กูเนี่ย แสบอ่ะ อูย “ แสบๆๆคันๆ แล่นเป็นริ้วๆๆไปทั่วทั้งตัวเลยเหอะ

“ยารัยไม่รู้ ที่ราดแล้วเป็นฟองๆ ฆ่าเชื้ออ่ะ” เออ กูก็ไม่รู้ หวังว่าไม่ใช่น้ำยาล้างห้องน้ำนะ กูเห็นราดแล้วขึ้นฟองเหมือนกัน
“เออ ถ้าไม่แสบนะ กูจะให้มึงราดเยอะๆ ใส่ท่อน้ำแล้วอาบเลยยิ่งดี มีแต่เชื่อหมาบ้า” ต้องทำตัวสั่นๆ ตอกย้ำความขยะแขยงไปด้วยครับ จะได้สมจริงสมจัง

“ทำมาเป็นปากดี แล้วใครหละ ที่ครางบอกกูว่า อะ อะ ฉาน กูไม่ไหวแลว อะอะ ฉานกูเสียวอ่ะ อือ อือ “ เชี่ย ทำเหมือนซะกูอาย

“เชี่ย มึงจะทายาก็รีบๆทาสิ ดึกขนาดนี้แล้วกูจะนอน “ ตอนแรกก็ไม่ดึกหรอกครับ แต่ตอนนี้มันจะเช้าแล้ว ผมง่วง
อยากนอน พรุ่งนี้ยังมีอะไรอีกเยอะแยะให้ผมต้องสะสาง

“ ฉาน มึงว่ากูถามพี่เต้ ดีมั้ย ว่าชอบอะไรในตัวกู เผลอๆ กูว่านะ พี่เต้เค้าใช้กูเป็นสะพาน ทอดหามึงรึเปล่า” อันนี้คิดเล่นๆนะ

“ โอ้ยยยยยยยยยยยยยย” ไอ้หมาบ้ามันตบกบาลผมครับ กำลังจะบอกอยู่ว่ากูพูดเล่น ไอ้นี่ แมร่งใช้กำลังหละอย่างไว

“มึงคิดอะไร กูไม่ได้เป็นเกย์นะ”

“แล้วที่มึงยัดเยียดความเป็นเมียให้กูนี่เรียกว่าอะไร ในเมื่อกูเป็นผู้ชาย”

“ก็ถ้ากูจะเป็นเกย์ กูเป็นกะมึงคนเดียวพอเหอะ กะคนอื่น แค่คิดขนกูก็ลุกแล้ว แต่น้องกูอะหด” เออ จะว่าไปไอ้ฉานนี่ก็โครตแมนเลยเถอะ เอาเป็นว่าเดินไปไหนไม่มีใครรู้อ่ะ มันออกจะกร่างและกวนตีน แถมนิ่งขรึม ไม่งั้นสาวๆจะตามทึ้งมันขนาดนี้เหรอ

มี เนื้อ นม ไข่  มาเสริฟให้ดี ๆ ไม่ชอบ ไอ้เชี่ยนี่ชอบของแปลก
แต่กระนั้น......แปลกแต่หน้าตาดีแบบนี้ ไอ้อภัยไอ้ห่านี่ไปเถอะครับ

“อะ อะ เมฆ ยกแขนขึ้นใส่เสื้อ มึงยกแขนไหวมั้ย”

“ไหว กูเจ็บบั้นท้าย ไม่ใช่เจ็บแขน มึงบ้าปะเนี่ยฉาน “ ไอ้นี่ท่าจะบ้า มึงตะบี้ตะบันกระแทกแขนกูตั้งแต่เมื่อไหร่หละ ไอ้บ้า

“เออๆ กูขอโทษ เห็นมึงทำท่าเหมือนว่าเจ็บไปทั้งตัว แล้วตรงนั้นต้องใส่ยามั้ย ต้องใส่งัยวะ “

“มึงกระแทกน้องมึงเข้าไปยังไงหละ มึงก็ทายาให้กูแบบนั้นดิ”  ไอ้โง่ ทีแบบนี้มาถาม บ้านอาม่าที่ไหนเค้าใส่ยา กันตรงนั้น

“อ้าวเหรอ มึงไหวแน่นะ งั้นเดี๋ยวตอนเอาเข้าไป กูจะได้ทายาไว้ตรงปลายๆมันก่อน”


ห๊ะ.....ผมสะอึกน้ำตาแทบพุ่ง มันคิดได้งัยวะ ไอ้เชี่ยนี่โครตหื่น นี่พี่เมฆประชดประชัน มันยังไม่เข้าใจ

อูย กูอยากจะขอลาตาย.....ผมเอามือตบหน้าผากตัวเองตอกย้ำอาการอยากลาโลกด้วยอีกที

“ พอก่อนฉาน กูเริ่มแยกไม่ออกแล้วว่ามึงตั้งใจโง่ หรือมึงกะล่อน แต่ถ้ามึงทำอย่างที่ปากว่าตอนนี้ กูตายแน่”
มันแอบอมยิ้ม ผมเห็นนะว่ามันหลุดขำ ถึงมันจะพยายามหันหน้าไปทางอื่นไม่ให้ผมเห็นก็เถอะ
ไม่บ้าตามตอนนี้นะเว้ย กูเจ็บอยู่ ขอพักยาวๆ

“ อะ งั้นมึงกินยานี่ซะ แล้วมึงส่งยาลงไปก่อนนะ แล้วค่อยกินน้ำ ไม่ใช่ กินน้ำไปก่อนสามแก้ว แล้วค่อยหย่อนยา”

อ่านะ ได้โอกาส สั่งกูเชียวนะ แล้วมีปัญหาอะไรกะอีแค่กูกินน้ำไปก่อนสักสองสามแก้ว แล้วค่อยหย่อนเม็ดยา

โธ่ ทีนายกแมร่งจะไปไหน ยังต้องมีรถขบวนนำทางเลยอ่ะ แล้วทำไมพี่เมฆจะกินน้ำนำทางไปก่อนยาไม่ได้

“เร็วๆดิ จะมองหน้ากูหาลายแทงสมบัติทำไม อย่ามาลีลานะเมฆ ไอ้ที่กินน้ำแล้วอ้างว่าอืดว่าจุก นี่กูเบื่อแล้ว มึงเปลี่ยนมุขบ้างเหอะ กูรู้ทางมุขมึงมาตั้งแต่ป.5 แต่ว่ากูก็ขี้เกียจพูด แต่มึงก็ยังหน้าด้านใช้มาได้จนตอนนี้นะ”

โอเคครับ ตอนแรกผมมีมันเป็นเพื่อน จนต่อมา ผมรู้สึกว่าผมมีพ่อ   จนตอนนี้ผมมีสามี (แต่อย่าให้ถึงทีกูขึ้นขี่บ้าง)

แล้วนี่มันยังหันกลับมาดำรงตำแหน่งผู้กำกับวิถีชีวิตกูอีก ผมได้แต่รับยามากล้ำกลืนฝืนหย่อนมันเข้าไปในคออย่างยากลำบาก ก่อนจะกินน้ำตามเข้าไปให้มากที่สุด

พี่เมฆเกลียดการกินยาหวะครับ.....ถ้าเลือกได้ ขอไม่กินจะดีกว่า ยาบ้าแมร่งโครตขม
เคยมั้ยครับ ที่เราอยากกลืนลงไปเท่าไหร่ มันก็มาติดอยู่ที่ตรงคอจนได้ ผมเกลียดการกินยาก็เพราะอย่างนี้แหละครับ
ไอ้ฉานมันบังคับให้ผมกินยาได้ มันก็บังคับให้ผมนอนต่อเป็นสเตปถัดไป ....ห่า ไม่ป้อนนมแล้วร้องเพลงกล่อมกูด้วยซะเลยหละ

 ก่อนที่มันจะหายไปทำอะไรของมันต่อ......อย่าได้เอามาใส่ใจ


แล้วความสบายก็เข้ามาครอบงำผมอีกครั้ง

กำลังเคลิ้มๆ เหมือนจะหลับ ก็ได้ยินเสียงข้อความโทรศัพท์ดังเข้ามา

ผมเอื้อมมือคว้าไปที่หัวเตียงมาดูก็ต้องพบว่า
“มี 1 ข้อความเสียง” จากพี่เต้

ผมลุกขึ้นพิงกับหัวเตียง ก่อนที่จะกด โอเค เข้าไปฟังข้อความนั้น

“ พี่เต้เองนะครับ ขอโทษที่ต้องทำอะไรให้น้องเมฆเดือดร้อน แต่พี่เต้ไม่ได้อยากให้มันร้ายแรงอะไรจริงๆ ถ้าน้องเมฆจะยังอยากรู้อยู่บ้าง ว่าพี่ทำไป ทำไม พี่ก็บอกได้เลยว่า เพราะพี่ชอบน้องเมฆ ชอบจริงๆ นะครับ ทุกคนบอกพี่ว่า ความรักของพี่เป็นเหมือนแสงไฟจากตะเกียงอะครับ ไม่มีทางสู้แสงตะวันได้หรอก พี่ไม่เคยเชื่อ แต่วันนี้คงต้องยอมรับ พี่สู้ตะวันไม่ได้จริงๆ....แต่ถ้าวันข้างหน้าก็ไม่แน่นะครับ ตอนนี้พี่คงทำได้เพียงรักน้องเมฆแบบน้องชาย ขอโทษอีกครั้งครับ “

ฉันเป็นแค่ไฟตะเกียง
มีเพียงแค่แสงร่ำไร
อาจดับลงทุกเวลา
ที่ลมพัดพาผ่านไป
เป็นแค่ไฟตะเกียง
อย่าเสี่ยงกับฉัน
ออกจากฉันไป
ทิ้งฉันคนนี้เอาไว้
และกลับไปที่ของเธอ.. ที่มีตะวัน

มันน่าจะเป็นท่อนใด ท่อนนึงของเพลงไหนสักเพลงหนึ่ง แต่เป็นเสียงร้องของพี่เต้เอง
ไม่มีดนตรีประกอบ มีแต่เสียงร้องที่ฟังแล้วได้ทำนองเศร้าๆ เท่านั้น
ผมไม่รู้จะปลอบใจพี่เต้ว่ายังไงดี ในเมื่อผมเองก็เป็นต้นเหตุ ที่ตอบสนองความรู้สึกนั้นไปให้ไม่ได้
“มันเป็นแค่ลมที่พัดเอาขี้ฝุ่นมาบังตาพี่นิดนึงเท่านั้นแหละครับ สักวัน มันก็จะหลุดไป เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
ผมบอกกับโทรศัพท์เบาๆ โดยไม่ได้ต่อสายออกไป
ผมทำได้แค่นี้จริง ๆ ครับ

[jigsaw44]

 :z13:คนโพสเลยไปถึงคนแต่ง
ทันสมัยจังมีตัดต่อคลิปด้วย
เมฆหายโกรธฉานเร็วจังแล้วจะมีตอนง้อมั้ยเนี่ย
พี่เต้เลวได้ตบจริงๆ
แสงไรก็สู้แสงฉานไม่ได้อยู่แล้วเนอะเมฆ

[Little Devil]

นายฉาน ดูแลน้องเมฆดีๆ นะ
พี่เต้น่ากลัวอ่ะ
+1 เป็นกำลังใจ

[thomaskung]

เออ หมดเคราะห์หมดโศกไปอีกยกละนะ

รอศึกใหม่อีกที ^^

[pattybluet]

พี่เต้แค่แหย่? จริงดิ ?!? เปิดตัวซะจิต แค่แกล้ง? ฮ่าๆๆ เหมือนเกิ๊นนน
พี่เมฆก้อรับไปละกัน (หุหุ) แต่จะว่าไป เมฆน่ารักเนอะ
เป็นคนมองโลกในแง่ดีอ่ะ เค้าชอบ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[anterosz]

หวานขึ้นมานิดนึงล่ะ 

แต่พี่เต้เนี่ยพูดเหมือนกับว่ารู้จักกับพี่เมฆพี่ฉานมาก่อนหน้านี้รึป่าวง่ะ

เพราะพี่เต้บอกว่าทุกคนพูดว่าแสงตะเกียงของพี่เต้สู้แสงตะวันของพี่ฉานไม่ได้ เหมือนกะมันไม่ใช่เจอกันแค่ครั้งสองครั้งเองนะเนี่ย

ฮืมมมม น่าคิด น่าคิด หรือว่ากรูคิดมากไปเองหว่า เหอๆๆๆ

ยังไงก็ 

[namngern]

อ่านตอนนี้สงสารพี่เต้
 
ฉานดูแลเมฆดีๆนะ

[iiดาวพระสุขლii]

แต่บางที ไฟตะวัน มันก็ร้อนเกินไปนะ....    อุอุ....

ยิ่งได้เห็นบทสนทนา..ตอนนี้ก็รู้ได้เลย ว่าไม่มีใครสามารถแทรกกลางสองคนนี้ได้แน่  ถ้าฝ่ายใดฝ่านหนึ่งไม่เดินออกมาเอง....

   ให้คนเเต่งจ้า

[Natavishi]

 

จะ บอกว่า  ชอบน่ะ นิยาย เรื่องนี้อ่ะ

เป็น อี แอบตั้งนาน กว่าจะได้เม้นน่ะ

[ifwedo]

มาดันให้ทั้ง ฉาน เมฆ และเต้ จ้า

[ka[ze]na]

ตะวันที่คอยเผาไหม้ศัตรูที่กล้าย่ำกลาย เหอะๆๆๆ

หนุกมากมายจร๊า

[kanda53]

พี่เต้รักจริงหวังแต่ง......แต่ก้อวางแผนส่งพี่เมฆเข้าเรือนหอกะน้องฉานซะงั้น 
รอติดตามต่อไปค่ะ 

[THIP]

แวะมาลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวสิ้นเดือนจะมาอ่านเน้อ 

[Flower night]

ก่อนอื่น   แรงๆเลย คิดถึงง หายไปนานมากกกกกก

และก็ ชอบมากกกก “ก็ถ้ากูจะเป็นเกย์ กูเป็นกะมึงคนเดียวพอเหอะ กะคนอื่น แค่คิดขนกูก็ลุกแล้ว แต่น้องกูอะหด”  พี่ฉาน แม่งสุดยอดอ่ะ 5555555555

แต่ว่าๆ พี่เต้ ก็แมนพอกัน มีขอโทษด้วย คงจะรุ้ตัวว่า สู้ไม่ได้ ก็น่ะ แสงจากตะเกียง รึ จะสู้ แสงตะวันนนน

อ่อ พี่ฉานนน อย่าว่ะงั้นงี้เลยน่ะ ถ้าก้อนเมฆมันดื้อมาก ก็จัด .. ไป ล่ะกัน จะได้ไม่ดื้อ ไปหาคนอื่นอีก 55

[จันทร์ผา]

หวานอะน่ารักจังเลยคู่นี้

มีทายาให้กันด้วยอร๊ายยยยย อิจฉา

[n_sugar_t]

พี่เต้ มันประหลาดแท้

  

[M@nfaNG]

พี่เต้มานรู้ได้ไงว่าน้องเมฆเดือดร้อน หรือว่า....นายฉานส่งคลิปกลับไปให้ดูคะ 

[TONG]

พอพี่เต้พูดแบบนี้ก็สงสารพี่เต้นิดหน่อย แต่ก็นะไม่ใช่คู่ของตัวทำอย่างไรมันก็ไม่ได้คู่กันหรอก

[astral]

พี่เต้น้ำเน่ามากกกกก

ไม่ฮึดสู้เลย  ความจิตอยู่ในระดับสูงมากเลยนะเนี่ย

[chocolate]

อ้ายยยยย พี่เต้ มารักเค้าดีกว่ามา  อย่าไปรักพี่เมฆเลย 5555

[nOn†ღ]

พี่เต้ อาการหนักนะเนี่ย หุหุ

[Jesale]

อ่านแล้วงง เหมือนจะไม่เข้าใจพี่เต้

แต่น้องฉานกับเมฆ ในที่สุด ก็สมหวังดังใจ อิอิ

[Solar cell]

ท่านฉานนี่เข้าตำรา ยามดีใช้ยามป่วยไข่ช่วยรักษา
แบบนี้ซินะ พี่เมฆถึงได้โงหัวไม่ขึ้นสักที  

[dahlia]

อิพี่เต้เนี่ย เป็นไรมากปะ 

[anterosz]

คืนนี้พี่เมฆกะพี่ฉานมากันอีกป่าวน้องเซ คิดถึ๊ง คิดถึง 

[กว่าจะไร้เดียงสา]

ตกลงพี่เต้ นี่มานดี หรือไม่ดีอ่ะ.......เหมือนจะร้าย เหมือนจะดี

[+S+]

ผู้แพ้ต้องหลีกทางอ่ะเนอะ วันหน้าต้องเป็นของเราบ้างเเหละพี่เต้
สู้ๆ