ความเดิม
“น่ารักแบบนี้จะให้โดนแย่งไปได้ยังไงล่ะเนี่ย” ไอ้พี่เต้พูดยิ้มๆ ก่อนที่จะเอามือมาหยิกแก้มผม ที่วิญญาณหลุดจากร่างไปอีกรอบแล้ว
...
article 2
บอกผมทีว่ามันไม่จริงผมฝันไปใช่ไหม ใครก็ได้ช่วยบอกผมที
“ดีใจขนาดนั้นเลยเหรอครับที่พี่เปิดเผยเรื่องของเรา”พี่เต้พูดแล้วทำตาหวานซึ้งใส่ผมที่ ยืนอึ้ง
‘ไอ้หน้าด้าน พูดเองเออเองทั้งนั้น ดีนะเนี่ยที่งานนี้มีแต่คนกันเอง(รึเปล่าวะ)’
“ครับ ผมสุดแสนที่จะดีใจแต่ตอนนี้เราไปคุยกันก่อนดีกว่าครับ” ผมกัดฟันพูด แล้วลากไอ้พี่เต้เฮงซวยนี่ไปให้ไกลจากไมค์และเวทีก่อนที่ชีวิตผมจะอัปยศไปกว่านี้
“พี่ทำบ้าอะไรเนี่ย” ผมเปิดประเด็น
“หึ มรึงจะได้ไม่กล้าเอาเรื่องของกรูไปบอกกับใครไง”โอ้ ซาร่า ช่วยเอาปีศาจตัวนี้ไปให้ใครจากลูกที
“ผมไม่เอาเรื่องของพี่ไปเล่าให้ใครฟังหรอกน่า ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย”(โกหก)
“ไม่ได้หรอกภาพพจน์ของกรูสำคัญที่สุด ขึ้นมรึงเอาเรื่องนี้ไปบอกใครกรูก็แย่น่ะสิ”
‘ไอ้ปัญญาอ่อนเอ๊ย ไปบอกคนอื่นว่าเป็นแฟนกรูซึ่งเป็นผู้ชายมันไม่เสียภาพพจน์รึไงวะ’
“ฮึย”พูดไม่ออกเลยครับ
“แล้วอีกอย่างนึง”ไอ้พี่เต้มันพูดแล้วขยับเข้ามาใกล้ผม
‘อะไรอีกล่ะ ละ แล้วขยับมาใกล้กรูทำมาย’
“ถ้าเป็นแฟนกันก็คง ทำต่อจากเมื่อกี้ได้ตอนมรึงยั่ว ก็ไม่เลวนักหรอกนะ” มันพูดแล้วหอมแก้มผม OoO
“อะ...ไอ้บ้า”ผมผลักมันออกแล้ววิ่งหนีไป หน้าตาตื่น ยอมรับว่ากลัวครับ มันจะจู่โจมผมเร็วเกินไปแล้ว ถึงจะไม่ได้คิดจริงจังก็เถอะ ทำไมมันเล่นถึงเนื้อถึงตัวจังวะแล้วผมจะคิดมากทำไมเนี่ยไป เก็บไอ้เพลย์ดีกว่า
“อึ๊บ...ไอ้...เพลย์...มรึงไป...แด๊กช้าง...ที่...ไหนมาวะ” ผมที่แบกไอ้เพลย์ที่ตัวอย่างควาย ขึ้นบันได้ไปห้องไอ้วีอย่างยากลำบาก เมื่อมาถึงเพื่อนที่แสนดีอย่างผมก็จับมันโยนลงเตียง และหลับทันทีไม่มี เช็ดตงเช็ดตัว เห็นมะผมเป็นเพื่อนที่ดีขนาดไหน
ตอนเช้าครับพอเดินลงไปข้างล่างสภาพบ้านบอกได้คำเดียวว่าเละครับ ทั้งขวดเหล้า ขยะอะไรนักก็ไม่รู้ ถ้าพ่อกับแม่ไอ้วีมาเห็นคงช็อกคาที่แน่
“ไมลงมา ไม่ปลุกกรูวะ”ไอ้เพลย์ที่พึ่งตื่นเดินมาตบหัวผมครับ มันไม่สำนึกเมื่อคืนผมอุตส่าห์แบกมันขึ้นไป
“ก็เห็นมรึงหลับเป็นตายกรูขี้เกียจปลุก”
“เออ!กรูเหม็นตัวเองว่ะกลับบ้านไปอาบน้ำกันดีกว่า”มันดึงเสื้อมันมาดม แล้วลากคอผมนั่งรถกลับบ้านกัน ‘คิดถามความเห็นกรูมั่งป่ะเนี่ย ช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีจริงๆ’
++++
“วันนี้มรึงกลับบ้านป่ะ”
“ไม่อ่ะ...ไม่อยากอยู่คนเดียว” เมื่อกลับบ้านอาบน้ำกันเสร็จ ผมกับไอ้เพลย์ก็นอนคุยกันไปเรื่อยๆจนหลับกันไปทั้งคู่มาตื่นอีกทีก็ตอนแม่ไอ้เพลย์มาปลุกครับ
“พากันหลับหมดเลย ถึงว่าบ้านเงียบๆ”แม่ไอ้เพลย์แซวผมกับไอ้เพลย์
“โธ่ แม่อย่าแซวดิแล้วพ่อล่ะ”ไอ้เพลย์คุยกับแม่มันครับ ผมตอนตื่นนอนน่ะไม่ค่อยพูดมากเท่าไหร่
“อยู่ข้างล่างยัยพลอยกับตาพีก็พึ่งกลับมา”
พลอยเป็นน้องไอ้เพลย์ครับส่วนพีนี่พี่ชายมัน สองคนนี่คงไปเรียนพิเศษตามภาษาคนขยัน แล้วไอ้เพลย์มันผ่าเหล่ามาจากไหนก็ไม่รู้ มันขี้เกียจสุดๆ อยู่ไปพูดเลยเรื่องเรียนพิเศษกับมัน ไปเป่าปี่ให้ควายฟังมันยังเข้าใจกว่า ไอ้เพลย์มันชอบบอกว่าเรียนไปทำไม สู้เอาเวลาไปเล่นเกมส์ดีกว่า ช่างรักเรียนจริงๆเพื่อนผม
“พี่มีนสวัสดีค่ะคิดถึงจัง” น้องพลอยวิ่งมากอดผม บอกแล้วผมลูกชายบ้านนี้ไอ้เพลย์แค่ผู้อาศัย ที่จริงผมสนิทกับทุกคนในบ้านนี้นะครับ เพราะผมมาค้างบ่อยมากๆ
“มากป่ะน้องสาว”ผมเล่นครับ
“มากมายอ่ะ55”มีเล่นกลับด้วย
“พ่อสวัดดีครับ”
“ไงไอ้ตัวแสบ”พ่อไอ้เพลย์หัวเราะแล้วขยี้หัวผมซะยุ่งเลย
“พ่ออ่าผมยุ่งหมดเดี๋ยวสาวไม่หลงทำไง”ผมแกล้งพูดครับ ผมอ่ะไม่ว่าผมทรงไหนสาวๆก็หลงได้ทั้งนั้นแหละ(หลงตัวเอง)
“555”
“พี่พีหวัดดีครับ”ผมหันไปทักทายพี่พีเดี๋ยวพี่แกจะน้อยใจ
“เออ! เดี๋ยวนี้ไม่เห็นหน้าเห็นตานะเรา”พี่พีว่าแล้วเดินมากอดคอผม (ทำไมใครๆก็ชอบกอดคอผมอ่ะ) ส่วนไอ้เพลย์ไร้ตัวตนไปโดยปริยาย
“เดี๋ยวผมจะหนีออกจากบ้านประชด ใครๆก็ไม่รักผม”ไอ้เพลย์แกล้งสะดีดสะดิ้งได้น่าถีบมาก
“ไม่ต้องเอาเสื้อผ้ากับเงินไปนะเปลือง”พ่อไอ้เพลย์พูดครับ สะจาย
“พ่ออ่ะ”ไอ้เพลย์ ทำหน้างอ
“เลิกคุยกันได้แล้วไปทานข้าวกันได้แล้ว” แม่ไอ้เพลย์มาเรียกพวกเราที่นั่งคุยกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นไปกินข้าว ซึ่งพยาธิในท้องผมจัดปาร์ตี้ฉลองกันเลย เพราะตอนนี้พึ่งรู้สึกว่าตัวเองหิวมากกกก
“ไอ้มีนแย่งไก่กรู” ไอ้เพลย์โวยวายเพราะผมแอบแย่งไก่ทอดชิ้นสุดท้ายของมันมากินครับ
“ตาเพลย์พูดไม่เพราะ”ไอ้เพลย์ก็โดนตีแขนไปตามระเบียบ
“แม่อ่า...ฝากไว้ก่อนเถอะอะ...คุณมีน”ไอ้เพลย์กำลังจะเรียกผมไอ้มีน แต่แม่มันเงื้อมือเตรียมตีไว้ มันเลยกลับคำแทบไม่ทัน สุขสันต์ไอ้มีนครับ
“ไม่รับฝากครับคุณเพลย์...แม่ครับ พ่อครับทานนี่สิครับ”ผมกวนไอ้เพลย์แล้วตักผัดผักบุ้งให้พ่อกับแม่ ต้องทำหน้าที่ลูกที่ดีก่อน โฮ่ โฮ่(หัวเราะแบบชั่วร้าย)
“เรานั่นแหละต้องกินเยอะๆดูสิ ผอมเชียว”แม่ไอ้เพลย์บอกครับซึ่งดันมีผู้สนับสนุนด้วย หรือผมจะผอมจริงๆ
“นั่นสิ...เอานี่พี่นั่นแหละต้องกินเยอะๆ ดูดิก้างขึ้นแล้ว”พลอยบอกแล้วตักกับข้าวมาให้ผม
“เค้าเรียกว่าหุ่นดีตะหาก”ผมเถียงครับ หุ่นผมนายแบบยังอาย(โม้ว่ะ)
“ครับพ่อคนหุ่นดี”พี่พีประชดผมครับ ทุกท่าน
“พี่พีอ่ะ”
“ไม่ต้องมาค้อนกินไปเลย” ใจร้ายอ่ะ เดี๋ยวแอบไปดูหุ่นตัวเองก่อนมันก็ไม่แห้งขนาดนั้นนะ(มันแห้งจริงๆนั่นแหละแต่ไม่ยอมรับ เดี๋ยวเหอะผมจะกินจนอ้วนเลยคอยดู) กินข้าวเสร็จผมกับไอ้เพลย์ก็ขึ้นไปเล่นเกมส์กันบนห้องจนดึก ผมง่วงก็เลยให้ไอ้เพลย์ไปแปรงฟัน จะได้นอน
ครืด ครืด
โทรศัพท์ผมสั่นครับพอดูเบอร์ ใครก็ไม่รู้เบอร์ไม่คุ้นเลย ผมนิสัยเสียครับ เป็นพวกขี้เกียจรับโทรศัพท์เลยโยนให้ไอ้เพลย์ที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำรับแทน
“รับแทนกรูดิ”
“อีกและ...ครับ”มันบ่นแล้วรับโทรศัพท์
“ไม่ใช่ครับ”
“ผมเพลย์เป็นเพื่อนมีนครับ”
“อยู่ครับ”ไอ้เพลย์พูดแล้วเหล่มาทางผม
“มันขี้เกียจ”
“ครับ” มันยื่นโทรศัพท์ให้ผมครับ
“ใคร”
“แฟนมรึง” เฮ้ย! แล้วใครวะผมสมองปลาทองอ่า จำมะได้(หรืออีกนัยน์นึงไม่อยากรับรู้)ผมเดินเลี่ยงออกมาคุยที่ระเบียง
“ครับ”ฝืนใจรับโคตรๆ
“ทำไมไม่รับโทรศัพท์กรู”เสียงแบบนี้มีคนเดียว
“ใครเค้าจะไปรู้ล่ะครับว่าคุณชายจะโทรมา”
“กวน เพื่อนกรูอยากรู้จักมรึงวันจันทร์ก่อนเข้าแถวไปหากรูหน้าอาคารxxx”ไม่ไหวจะเคลียร์ มันจะอะไรกับผมนักเนี่ยผมนึกว่ามันจะเล่นๆซะอีก
“มันไม่มากไปหน่อยเหรอพี่ รู้จักก็ไม่รู้จัก ผมถามจริงเถอะต้องการอะไรกันแน่ ผมเป็นผู้ชายนะ”
“กรูชื่ออะไร”มันถามครับ เล่นเอาผมงงเต็ก ‘ที่กรูพูดไปเนี่ยเข้าสมองบ้างมั้ย’
“เต้ไง ชื่อตัวเองจำไม่ได้เหรอ”
“รู้ชื่อก็แสดงว่าเรารู้จักกันแล้ว ส่วนเรื่องต้องการอะไร กรูต้องการมรึง”
“...”พี่ท่านตอบมาแบบนี้ผมก็อึ้งสิครับ ไปต่อไม่เป็นเลย
“เงียบทำไม”
“พี่บ้าป่ะแค่ไปเห็นพี่ทำ...กับผู้หญิง ทำไมต้องทำให้มันเป็นเรื่องเป็นราวขนาดนี้ด้วยล่ะ ถ้าจะเล่นก็เลิกเหอะไม่เวิร์คเลย”
“แล้วใครบอกว่ากรูเล่น ถ้าวันจันทร์มรึงไม่ไปหากรูมรึงโดนแน่”
“ก็ตามใจผมก็จะบอกเรื่องนั้นของพี่เหมือนกัน”
“ก็เชิญถ้าอยากโดนแฟนคลับกรูกระทืบก็ตามใจ แต่ มาคิดดูแล้วนะ ถึงมรึงบอกไปใครๆเค้าก็ไม่เชื่อมรึงหรอก ลองคิดดูนะ กรูที่แสนจะดี กับมรึงที่พึ่งจะเข้ามาได้ไม่นานเนี่ยเค้าจะเชื่อใคร”
“ก็ดีงั้นก็ไปบอกคนอื่นสิว่าเมื่อคืนแค่ล้อเล่น ยังไงพี่ก็ไม่กลัวว่าผมจะเอาเรื่องนั้นไปบอกใครอยู่แล้วนี่”สุดจะทนแล้วนะ
“เอาไว้เบื่อแล้วกรูจะบอกแล้วกัน กรูง่วงแล้ว แล้วอีกอย่างนึงห้ามไปเล่าให้ใครฟังนะว่าเราไม่ใช่แฟนกันจริงๆ ช่วงนี้กรูเริ่มเบื่อๆพวกที่ชอบมายุ่งกับกรู มีมรึงเป็นไม่กันหมาก็ดีเหมือนกัน แล้วเจอกันที่รัก หึหึ” มันพูดแล้วก็ตัดสายไป นี่มันเกิดอะไรกับชีวิตผมเนี่ย ไอ้ปีศาจเอ๊ย
“ไอ้มีนคุยเสร็จยังกรูง่วงแล้ว”
“เสร็จแล้ว”ผมพูดแล้วเดินไปนอน
“ใครโทรมาวะ”มันถามแล้วมองหน้าผม
“พี่เต้”ผมตอบเสียงอ่อย
“มรึงเป็นแฟนพี่แกเหรอ”
‘เอาไงดีเนี่ย อยากบอกความจริงใจจะขาด แต่ไอ้ปีศาจนั่นก็น่ากลัว แฟนคลับมันเยอะจะตาย(อันนี้มีจริงๆนะครับไม่ได้โม้ที่โรงเรียนนะคนเค้าคิดว่ามันทั้งนิสัยดีแมร่งสร้างภาพสุดยอด ครูแต่ละคนนะชอบมันอย่างกับอะไรดี ขนาดผมยังเคยหลงผิดไปปลื้มมันเลย) แค่มันตอแหลนิดเดียวผมก็อาจโดนยำเละได้’
“อือ”ผมตอบเสียงเบา
“เป็นตั้งแต่ตอนไหนวะ อ๋อ!ที่มรึงแอบมองพี่แกเพราะแบบนี้นี่เอง”
‘ที่กรูมองมันเพราะกรูมองว่ามันเป็นไอดอลของกรูเฉยๆ แต่ดีจริงๆที่มรึงเข้าใจไปแบบนี้ แต่มันเปลกๆนะ’
“มรึงไม่แปลกใจเหรอกรูเป็นเกย์(ไม่อยากจะยอมรับเลย)กรูมีแฟนเป็นผู้ชายนะ”
“ไม่...น้ำหน้าอย่างมรึงผู้หญิงเค้าไม่เอาหรอก”
“เชี่ยและกรูออกจะหล่อ”สาวๆหลงกรูกันให้พรึ่บ(โม้)
“มรึงเนี่ยนะหล่อ”ไอ้เพลย์มันจ้องหน้าผมเหมือนจะสำรวจหาความหล่อ
“อะ...เออดิ”เริ่มไม่แน่ใจและ
“กรูขี้เกียจเถียงกับมรึงและตั้งแต่เรื่องไอ้พี่คิวมาจีบมรึงและ” ไอ้เพลย์ทำหน้าเซ็งใส่ผมด้วย
“เค้ามาจีบกรูที่ไหน” ทุกคนครับไอ้พี่คิวที่ว่าเนี่ยตั้งแต่ประมาณอาทิตย์ก่อนพี่เค้า แค่เอาลูกอมที่ผมชอบมาให้ทุกวันแล้วก็ซื้อน้ำให้เกือบทุกวันแค่เนี่ยไอ้เพลย์มันก็
หาว่าพี่เค้าชอบผม
“ไม่จีบเลยสายตาพี่แก แทบจะแดกมรึงเข้าไปแล้ว”
“กรูไม่เห็น เห็นเลย”ผมไม่เห็นจริงๆนะ(หรือไม่สังเกตเองล่ะเนี่ย)
“มรึงจะเห็นอะไรล่ะ มรึงเห็นแต่ของที่เค้าเอามาให้”
‘เออว่ะสงสัยจะจริง’
“ไม่รู้แหละ นอน”พอเถียงไม่ได้ก็รีบตัดบทครับ นิสัยเสียอีกอย่างของผม
...................
เดี๋ยวมาต่อตอนต่อไปครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
