artical 8
ผมออกมาจากห้องน้ำไอ้พี่เต้มันก็หลับไปแล้วครับ ผมเลยไปหาแม่ข่างล่างแต่แม่ให้ผมขึ้นไปตามไอ้พี่เต้ไปกินข้าว
“พี่เต้ ตื่น ไปกินข้าว”ผมเขย่าตัวมันเบาๆ
“อืม...” เมื่อไอ้พี่เต้มันตื่น ผมกับมันก็ลงไปกินข้าว
“แม่ครับต้มยำนี่อร่อยมากเลยครับ”
“เหรอจ๊ะงั้นกินเยอะนะลูกเต้”(เออ!ผมมันส่วนเกิน)
“ครับแม่ถ้าผมกินหมดคงไม่ว่ากันนะครับ”(ว่านี่บ้านกรูนะหัดเกรงใจซะมั่งสิ)
“จ้าเต็มที่เลย ดีซะอีก”(ไอ้เพลย์กรูเข้าใจความรู้สึกมรึงแล้ว)
“ครับแม่”
แม่ผมกับไอ้พี่เต้คุยกันอยู่สองคน ทิ้งผมให้ก้มหน้าก้มตากินข้าวอยู่คนเดียว กระซิก กระซิก ถูกทิ้ง
“เต้ขี่รถกลับดีๆนะลูก...มีนเดินไปส่งพี่เค้าสิ”แม่พูดไปไอ้พี่เต้เสียงหวาน แล้วหันมาขู่กรรโชกผม โฮ TToTTใจร้าย ผมเลนจำใจต้องเดินไปส่งไอ้พี่เต้ที่หน้าบ้าน
“พรุ่งนี้เดี๋ยวไปหาที่โต๊ะ”ไอ้พี่เต้พูดกับผมก่อนใส่หมวกกันน๊อค
“อื้อ...กะ...กลับดีๆนะ”ผมพูดเสียงเบาๆ ใครมันจะกล้าพูดเสียงดังเล่า
“หือ...ว่าไงนะ”ไอ้พี่เต้ถามผม
“เปล่า รีบไปได้แล้ว”ผมตะโกนกลบเกลื่อนความอาย
“หึหึ”มันหัวเราะได้ชั่วร้ายมากครับ
...
เช้าวันศุกร์ม๊าผมมาส่งที่โรงเรียน แล้ววันนี้พี่คลีนมันก็จะกลับมาบ้านด้วย ม๊าเลยให้ผมกลับบ้านเร็วไปทำกับข้าวเพราะมีประชุมเลยกลับช้า ดูดิใช้ผมเห็นๆ
“ไอ้มีนมรึงทำคณิตเสร็จยังวะ เอามาลอกดิ”ไอ้เพลย์ครับพอมันเห็นหน้าผม มันก็ขอลอกการบ้านเลย เจริญจริงๆเพื่อนผม
“อ่ะ”ผมโยนสมุดคณิตไปให้มัน ซึ่งมีวิชาลอกขั้นเทพ ลอกเสร็จภายใน 10 นาที
“เอาไปส่งให้กรูดิ”ไอ้เพลย์มันลอกเสร็จแล้วมันก็ใช้ผมไปส่งด้วย ไอ้เพื่อนชั่ว
“เรื่องดิลอกกรูก็ให้ลอก ทำไมกรูต้องเอาไปส่งให้มรึงอีกล่ะ”ผมโวยครับ
“มีนเพื่อนรัก...เดี๋ยวกรูเลี้ยงข้าว...แต่ตอนนี้กรูขอไปหาน้องข้าวก่อนนะ...ส่งให้ด้วยล่ะ”หนอย มันรีบชิ่งไปหาเด็กมันอีกแล้วครับ นี่ถ้าไม่เห็นว่าจะเลี้ยงข้าวนะผมไม่เอาไปส่งให้หรอก(ไม่ค่อยเลย) ผมเดินเอาการบ้านไปส่งที่ห้องพักครูหมวดคณิตครับ พอเดินผ่านห้องโฮมรูมของพี่ม.6 ก็เจอ.....................................โต๊ะกับเก้าอี้สิครับ ล้อเล่น ไม่ใช่ผมเจอพี่หนึ่ง(เพื่อนพี่เต้)พี่เกมส์กำลังคุยกับพี่เต้อยู่
“ไอ้เกมส์มรึงเลิกกับน้องแพรแล้วเหรอวะ”พี่หนึ่งถามพี่เกมส์(นึกว่ามันจะคุยอะไรกัน ที่แท้ก็เรื่องแฟน)
“เออ”พี่เกมส์ตอบอย่างไม่ค่อยจะใส่ใจ
“น้องเค้าน่ารักออก มรึงทิ้งลงได้ไงวะ”ไอ้พี่หนึ่งทำหน้าเสียดาย
“น่าเบื่อว่ะ อะไรก็โกรธ นิดหน่อยก็งอน”ไอ้พี่เกมส์ทำหน้าเซ็งๆ
“ก็นั่นมันนิสัยผู้หญิงนี่หว่า”
“กรูรู้แต่กูเบื่อ”
“ซะงั้นเออ...เต้แล้วมรึงกับน้องมีนเป็นไงมั่งวะ”พี่หนึ่งถามพี่เต้ที่นั่งเล่นมือถืออยู่
“ก็ดี”มันตอบอย่างค่อยจะใส่ใจ
“ดีอะไรวะ”พี่เกมส์บ่นครับ
“ก็ดีไง”(มันดีตรงไหนวะ)
“มันไม่มีอะไรตื่นเต้นหน่อยเหรอ”(มันจะตื่นเต้นได้ไงวะ พูดอย่างกับอยู่ในบ้านผีสิง)
“ก็คงมีมั้ง”
“อะไรของพวกมรึงวะเลิกๆกรูไม่ถามแล้ว แมร่งสนใจที่จะตอบกรูจริงๆ”(เห็นด้วยอย่างยิ่ง)ผมเลิกแอบฟังเรื่องไร้สาระที่พวกไอ้พี่เต้คุยกันแล้วไปส่งงาน แต่พอจะลงจากตึก ดันไปจ๊ะเอ๋กันพวกพี่เต้ซะงั้น
“ไปไหนมา”ไอ้พี่เต้มันถามผมครับ
“ไปส่งงาน”ผมก็ตอบตรงๆครับ
“เจอก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องไปหา ไปโรงอาหารกัน”มันพูดแล้วก็ลากผมไปอีกตามเคย(ถามความเห็นกรูมั่งเหอะ) พอไปถึงมันก็ให้ผมนั่งรอที่โต๊ะแล้วซื้อข้าวต้มมาให้(มีประโยชน์เหมือนกันนะเนี่ย)
“เอามาให้ทำไม”ก็ไอ้พี่เต้น่ะสิครับตักไข่จากข้าวต้มมันมาให้ผม
“กินเข้าไปเหอะจะได้โตเร็ว”(เหมือนถูกหลอกด่ายังไงก็ไม่รู้)ผมนั่งกินไปกินมาก็รู้สึกถึง อารมณ์ อาธรรณ์ อาฆาต พอเงยหน้ามอง ว๊าก! จูออน มะใช่แล้ว รุ่นพี่ ผู้หญิงครับจ้องผมเขม็งเลย (พี่ครับผมไม่เคยทำอะไรพี่เลยนะ) พะ พี่เค้าเดินมาทางผมด้วยอ่ะ
“เต้คะเมย์ขอนั่งด้วยนะคะ”(กิ๊กเก่าไอ้พี่เต้ชัว)พี่เค้าพูดแล้วนั่งแทรกระหว่างผมกับพี่เต้
“ครับ” ผมกับไอ้พี่เต้เลยต้องเขยิบให้พี่เค้านั่ง
“เนี่ยน่ะเหรอแฟนใหม่เต้น่ะ”พี่เค้าถามแล้วมองผม เหมือนเหยียดๆยังไงก็ไม่รู้
“ครับเมย์”(แหวะทำเป็นพูดเพราะ)
“เปลี่ยนรสนิยมเร็วจังนะ ชอบเข้าไปได้ไงเนี่ย”พี่เค้ายิ้มหวานอาบยาพิษมาให้ผม
“เมย์ครับ เต้จะชอบใครมันก็เป็นสิทธิ์ของเต้”(ทำเป็นพูดดี)
“ค่ะเมย์รู้ เมย์แค่พูดเล่น อย่าซีเรียสสิ น้องมีนคะพี่ชื่อเมย์นะเป็นแฟนเก่าพี่เต้จ๊ะ”(ทำไมเน้นตรงคำว่าแฟนเก่านะวะ)
“ครับ...แต่ว่าผมถามพี่เหรอ”ผมก็แอ๊บสิครับ แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง(เพล้งๆ หน้าแตกเลยสิเจ๊) พี่เมย์เค้าหน้าเสียไปนิดนึงแล้วก็หัวเราะกลบเกลื่อน แต่สายตานี่อยากจะฆ่าผมให้ตาย บรื้อ น่ากลัว
“แหมก็พี่อยากบอกนี่คะ น้องมีนจะได้ไม่สงสัย”
“อ๋อครับขอบคุณที่บอก”ผมทำเป็นไม่สนใจและกินต่อ
“เต้คะ ปากเลอะ เดี๋ยวเมย์เช็ดให้นะคะ”พี่เมย์เอาผ้าเช็ดหน้า เช็ดปากให้ไอ้พี่เต้
“พอเถอะครับเมย์”ไอ้พี่เต้มันมองหน้าผมนิดนึง แล้วก็บอกให้พี่เมย์หยุดเช็ด(แล้วจะมองหน้ากรูทำเพื่อ อยากจะทำอะไรกันก็เชิญ แล้วกรูไม่พอใจทำไมวะเนี่ย)ผมกินข้าวต้มต่ออย่างไม่อยากจะสนใจกับภาพตรงหน้า
“ก็ได้ค่ะ...แต่เต้เย็นนี้ติวฟิสิกส์ให้เมย์หน่อยได้มั้ยคะ เมย์ไม่เรียนไม่ค่อยเข้าใจเลย”(มีแผนชัดๆ)
“เมย์ครับเย็นนี้คงไม่ได้ เพราะเต้จะพามีนไปเดต คงติวให้เมย์ไม่ได้หรอกครับ”(กรูตกลงปลงใจจะไปเดตกับมันตอนไหนวะเนี่ย)
“เหรอคะ แย่จริง”พี่เมย์ทำท่าเสียดาย แต่แอบทำหน้าโหดใส่ผมด้วยอ่ะ
“ให้หนึ่งไปติวให้มั้ยครับเมย์”พี่หนึ่งพูด
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...เมย์ขอตัวก่อนนะ”พี่เมย์พูดจบก็เดินกลับโต๊ะตัวเองไป แต่ยังไม่วายแอบค้อนผม จะอะไรนักหนาเนี่ย
“ไอ้เต้แฟนเก่ามรึงนี่สุดยอด”พี่เกมส์พูดล้อพี่เต้
“น้องมีนหน้างอเลยว่ะ เต้ง้อน้องเค้าหน่อยสิ”(อ้าวพี่หนึ่ง! พาดพิงกันซะงั้น) ไอ้พี่เต้มองหน้าผมหน่อยๆแล้วเอามือมาพาดบ่าผม(ทำไรวะ)
“ไม่ต้องห่วงพี่เต้รักน้องมีนคนเดียว”(อ้วก แมร่งช่างกล้าพูด ไอ้ตอแหล)
“ฮิ้ว หมั่นไส้ว่ะไม่ต้องห่วงพี่เต้รักน้องมีนคนเดียว คิดได้ไงเสี่ยวว่ะ”พี่เกมส์แซวครับ
“เออว่ะ”พี่หนึ่งทำหน้าเห็นด้วยกับพี่เกมส์ แต่มันไม่ใช่เหรอที่บอกให้ไอ้พี่เต้ง้อผม
“เอาแขนออกไปได้แล้ว”ผมกระซิบเบาๆให้มันได้ยินคนเดียว
“ไม่เอาตัวมรึงนิ่มดี กรูกำลังสบาย”(กรูไม่ใช่หมอนนะจะได้นิ่มน่ะ แมร่งไม่อายคนอื่นบ้างรึไงวะกรูอายจะแย่อยู่แล้ว)
“นี่มันโรงอาหารนะหัดอายซะมั่งสิ”ผมกระซิบต่อ เผื่อยางอายของมันจะกลับมา
“อายทำไมคนเยอะแยะ”(ช่างกล้าพูด อายทำไมคนเยอะแยะ ไอ้หน้าด้าน)
“สองคนนั้นเลิกจูจี๋กันได้มั้ยวะ มดกัดกรูกับไอ้เกมส์จะแย่แล้ว”ไอ้พี่หนึ่งแซวครับ (ไม่ทราบว่ากระผมไปจู๋จี๋กับไอ้พี่เต้มันตอนไหนมิทราบ นี่แทบจะกินหัวกันอยู่แล้ว)
“นั่นดิพวกกรูอิจฉานะเว้ย”(อย่าอิจฉาเลยพี่เกมส์ ไม่ดีๆ)
“มรึงก็หามั่งสิ”(อย่าเลยสงสารคนที่มาเป็นแฟนพวกพี่)ไอ้พี่เต้พูดครับ มันยังไม่เอาแขนมันออกไปจากไหล่ผมเลย เมื่อยนะเนี่ย กว่ามันจะยอมปล่อยผมก็ออดเข้าแถวดังนั่นแหละครับ
...
“ไอ้มีน เห็นพวกสาวๆเค้าเล่ากันว่ามรึงไปสวีทกับพี่เต้ที่โรงอาหารจริงเหรอวะ”ขณะที่ผมกำลังนั่งฟังเพลงรอครูเจนนี่เข้ามาโฮมรูม ไอ้วีก็ถามผมครับ
“กรูไม่ได้สวีทกับพี่เค้า”ผมรีบแก้ตัวครับ ยอมไม่ได้ แค่คิดว่าผมสวีทกับไอ้พี่เต้ก็ขนลุกแล้วครับ
“มีน...”ผมที่กำลังคุยอยู่กับไอ้วีหันไปตามเสียงเรียกนั้นครับ แพรวนั่นเองอยู่ห้อง 5 น่ารักมากๆ หนุ่มจีบเยอะมากๆ
“อะไรเหรอแพรว”ผมเก็กหล่อก่อนหันไปถามแพรว ที่ทำท่าอายๆ น่ารักมาก มาเป็นแฟนผมดีกว่าครับแพรว(ไม่เจียม)
“เอ่อนี่จ๊ะ...”
แพรวยื่นช็อกโกแลตกล่องใหญ่มาให้ผม อย่าบอกนะว่าแพรวชอบผม (ในที่สุดกรูก็มีผู้หญิงหลงมาจีบแล้ว)
“ให้มีนเหรอ”ผมยังเก็กหน้านิ่งๆ ทั้งที่ในใจกำลังเต้นระบำอยู่
“คือว่าพี่พายฝากมาให้น่ะ พี่พายเค้าชอบมีนมากๆเลยล่ะ” โฮก แทบทรุดลงพื้น หน้าแตกแบบ เพล้ง เพล้ง เก็บเศษกันแทบไม่ทัน พี่พายที่ว่าน่ะ อยู่ม.6ครับ เป็นพี่ชายของแพรวแล้วก็นักบอลของโรงเรียน มันก็สาวกรี๊ดอ่ะนะเป็นเดือนโรงเรียนปีที่แล้วด้วยมั้งเห็นพวกไอ้วีบอก(ผมกับไอ้เพลย์มาเข้าที่นี่ตอน ม.4แต่พวกไอ้วีอยุ่ตั้งแต่ม.1) แต่เสียอย่าเดียวมันเป็นปู้จาย แล้วมาชอบผมทำไม
“อ่าเหรอ...”ผมทำหน้าแหยๆ แล้วรับช็อกโกแลตจากแพรวมาตามมารยาท
“มีนพี่พายเค้าอยากได้รูปมีน ขอได้รึเปล่า”แพรวพูด แล้วมองผมอย่างอ้อนวอน(อย่าทำหน้าตาแบบนี้สิ ไม่รู้เหรอมีนแพ้คนน่ารัก แล้วพี่พายมันจะเอารูปผมไปทำไมวะ)
“เดี๋ยวเอามาให้วันจันทร์แล้วกัน”ในที่สุดผมก็ใจอ่อนจนได้ครับ
“โอเคเดี๋ยววันจันทร์ให้พี่พายมาเอาเอง”คุณเธอทำท่าดีใจแล้วก็ออกไปจากห้องผมทันที ม่าย~~~
“เฮ้อ”ผมถอนหายใจเริ่มปลงแล้ว (หรือกรูควรจะไปเป็นเกย์จริงวะเนี่ย ทำไมเกย์โรงเรียนผมมันเยอะแบบนี้เนี่ย)
“เพื่อนกรูสงสารมรึงจริงๆ”ไอ้เพลย์ครับมันเดินมากอดคอผมเหมือนเห็นใจแต่ ตามันจ้องอยู่ที่ช็อกโกแลตครับ ไอ้เพื่อนเวร
“เป็นเพื่อนที่แสนดีจริงๆนะมรึง”ผมเลยให้ช็อกโกแลตมัน ซึ่งมันก็กินทันที
“อร่อยดีว่ะ มีคนมาจีบมรึงก็ดีอย่างนี้นี่เอง”มันพูด(กรูไม่รู้จะด่ามรึงยังไงและไอ้เพลย์)
“แมร่งไม่เห็นใจกรูเลย” ผมบ่นครับ แต่ครูเจนนี่เข้ามาโฮมรูมพอดี ไอ้เพลย์ยัดช็อกโกแลตเข้าปากแทบไม่ทัน วันนี้ช่วงเช้าเรียนแต่วิชาหนักๆ เห็นผมเป็นอย่างเนี้ย ผมก็ขยันนะครับ ตอนกลางวันก็เลยต้องหอบร่างอันแทบจะไร้วิญญาณไปกินข้าวกันเลยทีเดียว
“กรูเรียนคณิตจนแทบจะอ้วกออกมาเป็นตัวเลขแล้วว่ะ”ไอ้เพลย์บ่น
“เหมือนกันว่ะ”ไอ้วีก็อีกคน วันนี้ลงมากินข้าวช้ามากๆเลยครับ จนที่ว่างแทบไม่เหลือให้นั่ง
“เหลือที่ไหนมั่งวะ”ผมถามไอ้บอยที่เดินไปหาที่นั่ง
“เหลือโต๊ะพวกพี่เกมส์ว่ะ ที่ยังไม่เต็ม”ไอ้บอยบอก พวกผมก็เลยไปซื้อข้าวแล้วไปนั่งกับพวกพี่เกมส์
“มีนมานั่งข้างไอ้เต้ดิ”พี่หนึ่งเรียกผมที่กำลังจะนั่งท้ายๆห่างจากไอ้พี่เต้(อย่าเลยผมไม่อยากไป แค่เมื่อเช้าก็เอียนพอแล้ว)
“ไม่เป็นไรครับพี่”ผมบอกพี่หนึ่งที่ขยับให้ผมนั่ง
“มานั่งนี่”ไอ้พี่เต้ครับมันเรียกผมไป แถมทำหน้าโหดด้วย ผมเลยต้องเดินไปนั่งข้างมันอย่างจำใจ
“ทำไมไม่กินผัก”ไอ้พี่เต้มันถามผม เพราะผมเขี่ยผักไว้ข้างจาน (ยุ่งอะไรกับกรูหนักหนาวะ)
“ก็มันขม”มันขมจริงๆนะ
“ถึงว่าทำไมตัวเล็กขนาดนี้ กินเข้าไป”มันว่าแล้วตักผักมาป้อนผมครับ
“ไม่เอา”ผมส่ายหน้า ก็คนมันไม่ชอบอ่ะ อย่ามาบังคับได้มั้ย
“จะกินดีๆหรือจะให้กรูใช้ปากป้อน”มันกระซิบ (แง มันขู่น่ากลัวอ่ะ)ผมเลยต้องยอมอ้าปากกินผักที่มันป้อนให้
“พอเหอะว่ะ แค่เมื่อเช้ายังสวีทกันไม่พออีกเหรอ”พี่หนึ่งพูดแล้วทำท่า เอียนๆ
“เกรงใจพวกกรูมั่งเหอะ”พี่เกมส์พูดครับ (สวีทกันตรงไหนมันขู่เข็นผมให้กินผักอ่ะ)
“เดี๋ยวผมไปซื้อน้ำก่อนนะ”
ผมขี้เกียจฟังพวกพี่ๆเค้าแซว ผมก็เลยหนีไปซื้อน้ำ ไม่รู้จะแซวอะไรกันหนักหนา คนเค้าอายเป็นนะ มีแต่ไอ้พี่เต้นี่แหละที่หน้าด้านได้ตลอดเวลา เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย อะไรของมันนักก็ไม่รู้
“น้องมีน” ขณะที่กำลังจะซื้อน้ำ ก็มีคนเรียกผมพอหันไปเท่านั้นแหละ พี่พายนั่นเองครับ บังเอิญจริง
“ครับพี่พาย”
“เอ่อ...ได้ช็อกโกแลตแล้วใช่มั้ย”พี่พายแกเกาหัวแก้เขินไปด้วย(มีรังแครีเปล่าเนี่ย)
“ครับ”เล่นเอาผมเขินไปด้วยเลย
“แล้วเย็นนี้ว่างรึเปล่า”
“น่าจะว่างนะครับ”ผมตอบอย่างไม่แน่ใจ อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี ปาปริก้า(นอกเรื่อง)
“งั้นไปดูพี่แข่งบอลได้รึเปล่า”พี่เค้าถามอย่างลุ้นๆ ว่าผมจะตกลงรึเปล่า
“เฮ้ย! ไอ้พายจะยืนจีบกันอีกนานป่ะ กรูจะได้ไม่ต้องรอ”พี่เอกเพื่อนของพี่พายตะโกนเลยครับเล่นเอาคนหันพรึ่บมาเกือบทั้งโรงอาหาร อายโคตร
“สัด น้องเค้าอายเลยเห็นมั้ยไอ้เอก ว่าไงครับจะไปดูพี่รึเปล่า”พี่พายหันไปว่าพี่เอก แล้วหันมาถามผม
“ก็ได้ครับแต่ผม”
“คงไม่ได้หรอกครับผมจะพาแฟนผมไปเดต”ผมยังไม่ทันจะพูดจบ ไอ้พี่เต้ที่มาตอนไหนก็ไม่รู้พูดขัดขึ้นมาซะก่อน
“เหรอ...งั้นคราวหน้าแล้วกันนะครับน้องมีน”พี่พายทำหน้าเสียดายเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มให้ผมแล้วก็เดินไปกับเพื่อน (ทำไมทิ้งผมไว้กับปีศาจได้ล่ะครับ)
“กลับโต๊ะเลย”ไอ้พี่เต้มันลากผม(อีกแล้ว)กลับโต๊ะ
“แต่ผมยังไม่ได้ซื้อน้ำเลยนะ”ผมพูดเสียงอ่อยๆ
“ไม่ต้องซื้อแล้ว”(แง โหดร้าย)ผมเลยต้องจำใจกลับไปที่โต๊ะ ตามแรงลากอันมหาสารของไอ้พี่เต้
“อ่า”ทำไมบรรยากาศบนโต๊ะมันเงียบแบนี้ล่ะ พอหันไปมองข้างตัวก็กระจ่างเลยครับ ไอ้พี่เต้นั่งหน้าโหดไม่พูดไม่จา
“มีนง้อมันหน่อยเหอะ”พี่หนึ่งกระซิบคุยกับผมไม่ให้ไอ้พี่เต้ได้ยิน(กรูต้องง้อมันจริงๆเหรอเนี่ย รู้สึกว่ากรูยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ แต่เพื่อเพื่อนร่วมโต๊ะตาดำๆ ยอมทำก็ได้)
“พี่เต้...อย่าทำหน้าแบบนี้ดิ”
ควับ อุ๊ย! มันหันหน้าโหดๆมาจ้องผมซะตกใจเลย น่ากลัวโคตรๆ
“ผมแค่คุยกับพี่เค้าเฉยๆเอง”TToTT(ทำไมกรูต้องมาอธิบายให้ฟังเป็นวรรคเป็นเวรอย่างนี้ด้วยก็ไม่รู้)
“แล้วไอ้ที่ชวนกันไปไหนต่อไหนล่ะจะว่ายังไง”(ทำไมกรูกับมันทำตัวเหมือนจะเป็นแฟนกันจริงๆเข้าไปทุกวันแล้วล่ะเนี่ย)
“พี่พายแค่ชวนผมไปดูเค้าแข่งฟุตบอลแค่นั่นเอง เค้าไม่ได้มาจีบผมหรอก”ผมพยายามอธิบายให้มันเข้าใจ
“แล้วที่เอาช็อคโกแลตมาให้มันหมายความว่ายังไงกัน”(รู้ได้ไงวะ)
“อ่า”พูดไม่ออกเลย
“ฮึ” :a14:มันหันหน้าหนีผมอ่ะ
“ถ้าไม่อยากให้ใครมายุ่งกับผมก็ตามดูให้ดีสิ ถ้าไม่เลิกงอนผมก็จะไม่ง้อแล้ว”ผมพูดประชดมันครับ(โมโหแล้วนะโว้ย
)
“หึ ก็ได้เตรียมตัวไว้เหอะพี่จะตามติดเราไม่ให้คลาดสายตาเลย”
...
ขอบคุรทุกรีพลายครับ
คนอ่าน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
