ความเดิม
ผมได้ยินเสียงแม่คุยกับใครก็ไม่รู้ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่ จนมีเสียงเคาะประตู พอผมเปิดออกไปเท่านั้นแหละ..............................................................................................
artical 10
'ไอ้พี่เต้'
“...” ไอ้พี่เต้มันมองหน้าผมแล้วเดินเข้ามาในห้องโดยที่ผมยังไม่ได้เชิญ (มันมาได้ไงวะ) แล้วนั่งนิ่งบนเตียง(จ้องกรูไมอ่ะ อ๋อ! เห็นชุดนอนลายอุนตร้าแมนสุดเท่แล้วอย่าได้มั่งอ่ะดิ{มั่ว})
“พี่...มาทำไมอ่ะ”ผมเดินไปหามันแล้วถามอย่างกล้าๆกลัว ตั้งแต่เมื่อตอนเย็นมันยังไม่ยอมพูดกับผมซักคำเลยครับ(เป็นอะไรของมันวะเนี่ยเดาอารมณ์ไม่ถูกแล้วนะ) แต่มันก็ไม่ตอบอะไรเอาแต่นั่งนิ่งอยู่นั่นแหละ จนผมรู้สึกอึดอัดเลยจะออกไปคุยกับม๊า เรื่องที่ยอมให้มันขึ้มมาห้องผม
“เดี๋ยว!”ผมมองหน้ามันเป็นเชิงว่า ‘มีอะไรอีกล่ะ’ มันก็เฉยไม่ยอมพูดสักที แต่พอผมกำลังจะเดินออกจากห้องไปเท่านั้นแหละ...................................ผมถูกมันกอดอ่ะดิ
“เหนื่อยจัง”มันพูดเบามากๆ(อึย ขนลุกกลับไปนั่งเงียบเหมือนเดิมเหอะ กรูขอร้อง)
“เอ่อ...เล่นบาสเหนื่อยมากเหรอ”ผมยืนตัวแข็งทื่อเลยครับ ตกใจสุดๆ(กอดกรูไมวะ)
“เปล่าเหนื่อยใจ...”มันพูดแล้วจับตัวผมหันมา แล้วจ้องหน้าผม(กรูเขินเป็นนะเว้ยเล่นมาจ้องหน้ากันแบบนี้ แล้วม๊าปล่อยให้มันขึ้นมาได้ไงก็ไม่รู้ ไม่ได้ห่วงสวัสดิภาพลูกชายตัวเองเลย)
“ระ...เหรอ”(ผมเปล่านะ...ผมยังไม่ได้ทำอะไรให้มันเหนื่อยใจเลยนะ...เอ๊ะ! หรือทำวะ เดี๋ยวขอคิดก่อน)แต่ยังไม่ทันคิดไอ้พี่เต้มันก็เฉลยซะก่อน
“ทำไมไอ้พวกนั้นต้องจ้องจะแย่งมรึงไปด้วยก็ไม่รู้ กรูไม่เห็นมรึงจะดีตรงไหน เตี้ยก็เตี้ย แก้มก็แดง ปากก็แดง(ผมไม่ได้ไปกินเลือดใครมานะครับมันแดงเอง) ตาก็โต ตัวเสือกขาวอีก ชอบทำหน้าเอ๋อๆ จะมาแย่งของกรูไปกันทำไมก็ไม่รู้เอ๋อๆแบบนี้ยิ่งหายากอยู่.......”
ไอ้พี่เต้มันก็บ่นไปเรื่อยอ่ะครับ แถมดึงแก้มผมเล่นอีก(แต่มันแปลกๆน ะมันจะด่าก็ไม่ด่า มันจะชมก็ไม่ชม แล้วกรูไม่ดีตรงไหนวะกรูออกจะดีเลิศประเสริฐศรี ไม่งั้นจะมีคนมาแย่งกรูเหรอ 555 โฮ
TToTT ทำไมคนที่มาแย่งกรูมันมีแต่ปู้จายอ่ะ แถมมาว่ากรูเตี้ยอีก แค้น
เเถมมาว่ากรูหายากอีก กรูไม่ใช่สัตว์สงวนที่ใกล้จะสูญพันธุ์จะโว้ย)
“ผะ...ผมจะไปหาม๊า”ผมขอหลบไปหาสถานที่ปลอดภัยก่อน เผื่ออ้อนขอนอนกับม๊าได้ จะได้ปลอดภัยจากไอ้ปีศาจเดาใจยากนี่ อารมณ์แปรปรวนยิ่งกว่าสตรีมีประจำเดือนซะอีก หรือมันจะแอบเป็นผู้หญิงปลอมตัวมา(คิดไปได้)
“ใครให้ไป”ผมที่กำลังจะเดินออกไปต้องหยุดชะงักอีกครั้ง อ้าว! นี่(อีกครั้ง)ต้องขอมันด้วยเหรอเนี่ย ลืมไปมันเป็นพ่อผมอีกคนรองจากเฮียคลีน
“ผมไปไม่ได้เหรอ”ผมทำหน้าหงอยๆ เป็นลูกหมาถูกทิ้ง เผื่อมันจะใจอ่อน แถมส่งสายตาปิ๊งๆ อีกสามเซ็ตเดี๋ยวไม่ได้ผล ฮั่นแน่ใจอ่อนแล้วใช่ป่ะ ละ...แล้วลุกมาทำไม ไม่ต้องมาเปิดประตูให้ เปิดเองได้
ฟอด....OoO แต่......................ไอ้พี่เต้มันเดินมาหอมแก้มผม แล้วดันตัวผมไปติดประตู แล้ว................บอกว่า
“ห้ามไปไหนถ้ามรึงไม่อยากเลื่อนสถานะจากแฟนไปเป็นเมียกรู” ก่อนจะเดินหยิบผ้าเช็ดตัวในเป้ของมันเข้าห้องน้ำไป
(มันเตรียมพร้อมขนาดนี้เลยเหรอวะ) ทิ้งผมให้ยืนช็อก
วิญญาณหลุดจากร่าง :sad3:ยืนถูแก้มตัวเอง (แก้มกรูมีมลทินซะแล้ว) หลังจากตั้งสติได้ผมก็รีบกระโดดไปคลุมโปง (กรูจะรอดมั้ยวะเนี่ย ทำไมกรูต้องกลัวมันด้วยเนี่ยTToTT อยากร้องไห้)ผมนอนกลิ้งไปกลิ้งมา จนหลับเผลอไป แต่รู้สึกได้ว่ามันอุ่นมากๆ ผ้าห่มวันนี้อุ่นดีจัง เลยอดซุกตัวเข้าไปหาไม่ได้
แต่พอตื่นเช้ามาเท่านั้นแหละแทบอยากจะกลิ้งลงจากเตียงไปเลย ไอ้ผ้าห่มเมื่อคืนนี่มันไอ้พี่เต้หรอกเหรอเนี่ย(เห็นกรูเป็นหมอนข้างอีกคนนึงแล้วใช่มั้ย)ผมค่อยเอาแขนและขาไอ้พี่เต้มันออกไปจากตัวผม แล้วค่อยย่อง :m32:เข้าห้องน้ำราวกับขโมยที่จะมายกเค้าบ้าน แล้วรีบเผ่นออกจากห้องก่อนที่ไอ้พี่เต้มันจะตื่น
“ม๊าครับมีนหิวแล้ว”ผมกอดเอวม๊าที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว ขออ้อนหน่อยครับ เดี๋ยวไอ้พี่เต้ตื่นแล้วจะอดอ้อน เพราะมันจะแย่งม๊าผมไป
“แล้วเต้ล่ะลูก ไปตามพี่เค้ามากินข้าวด้วยสิลูก”ผมทำหน้างอใส่ม๊า(อะไรก็ไอ้พี่เต้ตลอด งอนแล้ว)
“ไม่ต้องทำหน้างอเลย ไปตามพี่เค้ามา” เเต่ม๊าก็ทำหน้าดุใส่ผมกลับเหมือนกัน
“ม๊าอ่ะ”ผมจำใจต้องขึ้นไปปลุกไอ้พี่เต้(แล้วที่กรูย่องลงมาเมื่อเช้าเพื่ออะไรฟะเนี่ย) พอไปถึงไอ้พี่เต้มันก็ลุกไปจากเตียงแล้ว แต่มันอยู่ในห้องน้ำ ผมเลยตะโกนบอกมัน
“พี่เต้ ม๊าเรียกให้ไปกินข้าวเช้า ระ...รีบลงไปนะ...อ่าเดี๋ยวผมไปรอข้างล่างนะ”ยังพูดไม่ทันจบเลยครับไอ้พี่เต้ก็ออกมาจากห้องน้ำในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปิดท่อนล่างไว้ โอ! ÖoÖ หุ่นพี่จะดีไปไหน ไม่ไหวสภาพล่อแหลมเกินไป ขอหลบฉากไปก่อนล่ะ
แต่............................................
“ทำไมลุกไปไม่ปลุกกรู”
ไอ้พี่เต้มันเดินดุ่มๆเข้ามาหาผม(นี่กรูผิดใช่มั้นเนี่ย อย่าเดินเข้ามาเลยกลัวแล้วคร้าบ) ผมถอยหลังไปติดผนังห้อง ราวกับนางเอกหนังไทยที่กำลังจะโดนพระเอกปล้ำ จ๊าก! ไม่ใช่แล้ว เอาใหม่เอาใหม่ ราวกับพระเอกกำลังจะโดนตัวโกงฆ่า
“กะ...ก็ผมเห็นพี่หลับสบายอยู่ ก็เลยไม่...อ๊ะ!”
ยังไม่ทันจะอธิบายจบเลย ไอ้พี่เต้มันก็กระซิบข้างหูผมว่า’กรูบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าห้ามไปไหน’ แต่นี่แหละจุดอ่อน
ทรุด...............หมดกันฟอร์มที่อุตส่าสั่งสมมานาน(เคยมีกับเค้าด้วยเหรอ) พังทลายลงในพริบตา เข่าอ่อนจนยืนไม่อยู่เลยครับ ไอ้พี่เต้คว้าตัวผมไว้แทบไม่ทัน ถ้ามันไม่คว้าผมลงไปกองกันพื้นแน่เลยครับ แก้มผมที่มันแดงอยู่แล้วยิ่งแดงเข้าไปใหญ่
หมดแรงเลย...นี่แหละครับจุดอ่อนอันใหญ่หลวงของผม ถ้าโดนใครเป่าลมที่หูหรือกระซิบที่หูจะรู้สึกหมดแรงไปครู่นึง มันรู้สึกแปลกอ่ะครับ เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว ไอ้เพลย์มันก็รู้ครับ มันยังแกล้งผมบ่อยๆเลย ผมเลยสู้มันไม่ได้สักที ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดจากอะไร (อย่างกับโดนย่าฆ่าแมลงเลยกรูทีเดียวร่วง หรือกรูโดนทำคุณไสยใส่วะ)
“หึ หมดแรงเลยเหรอ”ผมทำได้แค่ค้อนมันอ่ะ(หนอยยังมีหน้ามาเยาะเย้ยกรูอีก ไม่เป็นมั่งให้มันรู้ไป อย่าให้รู้นะว่ามีจุดอ่อนอะไร ไม่งั้นตายแน่ ฮึม หงุดหงิด เฮ้ย! แล้วจะอุ้มกรูไปที่เตียงทำไม ไม่เอาไม่ปายยย~~~ ม่ายยย~~~
ใครก็ได้ช่วยหนูมีนด้วยก๊าบบบบบบบบ)
ตุบ...
มันวางผมไว้ที่เตียงแล้ว...
...
ขอบคุณทุกรีพลายครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะครับ
เดี๋ยวกระผมจะมาลงให้อีกตอนนะขอรับ ตอนนี้ขอ
ไปก่อนนะคร้าบ
ผมไม่ชอบให้ตนอ่านค้างเลยครับ
ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยไว้ที่นี้ด้วย
นะครับ(อย่างกับเขียนคำนำเลยเว้ย)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
