พึ่งกระดึ๋บมาอ่านครับ
แรกๆก็สงสารลมมากที่สุด
และสมเพชลมมากที่สุด
แต่ชอบบทสรุป คนเราถ้าต้องการความรัก ตามจริงควรจะเริ่มจากรักตัวเองให้เป็น แล้วค่อยรักคนอื่น
แต่หลังๆไม่ชอบลมสักเท่าไหร่ การทำร้ายคนที่รักเรา มันให้ความรู้สึกแย่กว่า ไปรักคนทีเราไม่รัก รังเกลียดเราอีกนา
แต่ก็ยังดีทีรู้ตัวได้
สงสารคนตามมาก็แม่ของลม(ไม่ใช่แม่แท้น่ะ)
ยอมทำเพื่อลมตลอด แม้ว่าจะอยู่ในสภาพแบบไหนๆก็ตาม ผิดกับแม่แท้ๆที่พอรวยแล้วก็อยู่อย่างสุขสบาย แหมยังมีทีท่าดูถูกคนจนอย่างนี้ ใจไม่กว้างพอ ถ้าลมคิดกลับไปอยูทางนั้น ความสุขที่ได้รับมาคงจะเป็นความสุขทางกายเสียมากกว่า ความสุขทางใจ อยู่กับแม่ที่รักเราจริงๆดีกว่านา
สงสารรองมาอีกก็ดิน รักลมมาก พยายามทำหลายๆอย่าง แต่ก็ไม่ได้ลมมา (แต่ดูท่าตอนพิเศษเป็นแฟนกันแล้วสินา)
แอบไม่พอใจดิน ที่ปล่อยให้ลมโดนไอ้ระยำ(เกลียดคอดๆ)ข่มขืนต่อหน้าต่อตา
ส่วนฟ้า กับ น้ำ เหมือนเป็นตัวทีช่วยพูดให้ทางสว่างกับลม จนหนทางที่ลมสามารถรู้ตัวเองได้
ส่วนที่เหลือ พูดได้คำเดียวว่า
"สมน้ำหน้า" 
เกลียดนักพวกที่ตอนแรกเห็นเป็นคนอื่นจะทำยังไงก็ได้ มันไม่ใช่ครอบครัวเรา ถ้าถูกการเลี้ยงดูมาแบบนี้ นิสัยก็คงเหมือนพวกที่เชิดๆ ดูแคลนมองคนอื่นต่ำต้อย ดีแต่ใส่หน้ากาก แล้วก็ดีแล้วหล่ะที่ลมไม่ต้องไปอยู่กับคนพวกนี้ ถ้าเป็นผมน่ะ แค่โดนมันด่ามาครั้งเดียว ก็รู้ถึงสันดาน ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวอีกเลยจะดีที่สุด
แต่บอกตามตรงว่าเกลียดไออกัสมากๆ แค่รู้ความจริงมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ นิสัยหมาหมู่ ชอบเหยียบย่ำคนอื่น ชอบพูดดูถูกดูแคลน ไม่พอใจก็ใช้แต่กำลังนิเกลียดสุดๆ แอบสะใจตอนท้ายที่อย่างน้อยมันก็ได้ดูลมเป็นแฟนกับดิน
อ่านเรื่องนี้แล้วนั่งปาดน้ำตาไปหลายรอบ เดี๋ยวนี้เปิดนิยายนังอ่านๆ เจอแต่แนวดราม่า สงสัยแนวนี้กำลังฮิตกัน ไอความจริงแล้วผมมันเป็นพวกไม่ชอบแนวดราม่าเอาซะเลย เลยขอมานังตามอ่านเรื่องที่จบแล้วดีกว่า ไม่อยากเก็บไปคิดมาก เพราะไอผมเป็นประเภทอ่านแล้วต้องอ่านให้จบด้วยสิ
ปล.เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ และขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีน่ะครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
