หัวข้อ: ฝึกงาน x ฝึกรัก x นักศึกษา x วิศวกร "l"

[kun]

สัปดาห์ละครั้งพี่พงษ์จะไหวไหมเนี่ย ยื่งหื่นๆๆ

มาต่อไวววน่ะ

[tawanjantra]

สัปดาห์ละครั้ง กลัวพี่พงษ์จะลงแดงซะก่อนนะสิ555

[nutto]

555+
พลาดขนาดหนักแล้วหล่ะพี่พงษ์

[kun]

จงมา

จงมา

[Classical]

ขอโทษทีนะครับ ไม่ได้เข้ามาต่อให้เลย พอดีกลับไปเยื่อมย่าที่สิงห์บุรี  ไม่มีเน็ต ตอนนี้ผมกลับมาโคราชแล้ว มีเน็ตให้เล่น เดี๋ยวตอนเย็นมา โพทส์ให้นะครับ

[diedfoxx]

  พี่เบียร์
แหะ ๆ แอบไปเที่ยวไม่บอกกันอ่า 
อิอิ รอมาต่อนะค้าบบบ รอ ๆๆๆๆ

[bbyuqin]

มารอจ้า....

[tawanjantra]

มารอด้วยคน

[nootoomtam]

เพิ่งมาอ่านจ้า สนุกดีอ่า

^^

 

[*SparklinG*]

พี่พงษ์หื่นมากกกกกกกกกกกก

[Classical]

ตอนที่ 8 เหตุเกิดที่ร้านเบียร์

หลังจากที่เมื่อวาน(วันเสาร์)ผมเพิ่งผ่านเรื่องร้ายๆมา แต่วันนี้ก็เป็นวันหนึ่งที่ผมรอคอยครับ นั่นคือวันแดงเดือด ที่ Man U Vs Liverpool
ครับ ผมเป็นคนนึงที่ชอบดูบอล ผมเป็นแฟนตัวยงของลิเวอร์พูลมาตั้งแต่ผมเรียนอยู่ ป.5 จนถึงตอนนี้

ผมตื่นขึ้นมาในเช้าวันอาทิตย์ ผมค่อยๆ แกะมืออีตาพี่พงษ์ออกจากตัวผม (แกนอนกอดผมอยู่ครับ) กลัวว่าแกจะตื่น
"พี่พงษ์ พี่พงษ์" ผมเดินมาปลุกอีตาพี่พงษ์ หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จ
"มีไรจ๊ะ ที่รัก" แกตอบแบบว่ายังงัวเงียอยู่
"11 โมงแล้วนะ ไปอาบน้ำแล้วไปกินข้าวกัน"
"เบียร์จะทำกับข้าวให้พี่กินเหรอ"  แกเงยหน้าขึ้นมามองผม แล้วก็ถาม
"ป่าว ผมทำกับข้าวไม่เป็น ถ้าจะให้ผมทำให้กิน ก็ได้นะ ทำเป็นแต่ไข่เจียวนะ" (เรื่องจริงคับ 555)
"อืม ไม่เป็นไร พี่เกรงใจ กลัวเบียร์จะลำบาก"
"เหรอ ตอบแบบนี้วอนหาเรื่องเหรอ" หงุดหงิดเลยครับผมตอนนี้
"โอ๋ พี่ล้อเล่น อย่าโกรธนะ เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน แล้วเราค่อยไปหาไรกินที่เดอะมอลล์แล้วกัน"
"อ้าวไม่กินฝีมือผมแล้วเหรอ ผมไม่เคยทำให้ใครกินเลยนะ จะให้พี่กินคนแรกเลย"
"เอาไว้วันหลังนะจ๊ะ" พูดเสร็จแกก็วิ่งมาหอมแก้มผมแล้วก็วิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำไป
ผมนั่งรอด้วยความหงุดหงิดอยูซักพัก ระหว่างที่รอแกอาบน้ำ ก็จะหงุดหงิดเรื่องอะไรล่ะครับ ผมก็แค่อยากให้คนที่เรารักได้ทานอาหารฝีมือ(ห่วยๆ)ของผมอ่ะ
พอแกออกมาจากห้องน้ำ "อ้าวเบียร์ เป็นอะไร หน้าบึ้งเป็นตูดลิงไปได้"  
"เชอะ" ผมไม่ตอบอะไรไป แต่สะบัดหน้าหนี เป็นอันให้รู้ว่า กรูกะลังงอนนนนนน๊า
แกทำหน้ายิ้มๆ แต่ไม่พูดอะไร แล้วก็เดินไปแต่งตัว

>>>>>>>>
"เบียร์กินไรดี" เรามาถึงเดอะมอลล์ พี่พงษ์ก็ถามขึ้น
"ไป Didomon กัน อยากกิน" ผมตอบไป
"อืมไปก็ได้ กินแล้วไปดูหนังกันนะ"
"อืม No ไทย Noบู๊ Noผี ขอรักโรแมนติกนะ หรือไม่ก็หนังตลกนะ"  ผมตอบไป
"ม่ายอาวว ไม่อยากดูแบบนั้นนี่" แกอ้อนผมครับ ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้
"จะดูหรือไม่ดู ไม่ดูก็กลับ"  ผมตอบกลับไป ทำสีหน้าแบบว่า กรูกำลังไม่พอใจนะ
"โอ๋ ดูก็ได้จ้า พี่ตามใจเบียร์ทุกอย่างล่ะ"
"อืม ขอให้ไอ้ที่พูดมามันจะจริงนะ"  ได้ทีขี่แพะไล่ครับผม  เพิ่งเกิดเรื่องเมื่อวาน แกก็คงจะกลัวๆ ผมบ้างละนะ
"คราบบบบ"
"ไปเหอะ ผมหิวละ"

หลังจากที่กินเสร็จ เราก็ไปซื้อตั๋วหนังกัน
"เออ พี่พงษ์ เย็นนี้ผมมีธุระ พี่กลับไปก่อนก็ได้นะ ดูหนังเสร็จก็คงจะทุ่ม นึงพอดี" (เราเลือกดูตอนรอบเวลา บ่ายสี่โมงเย็นสามสิบนาที)

เย็นนั้น หลังจากดูหนังเสร็จผมก็นั่งรถสองแถวมาลงที่หน้าคลังพลาซ่า แล้วเดินตรงไปที่ร้านเบียร์ ที่อยู่ใกล้ๆกัน
มันมีบอลให้ดูครับ ผมเลยเลือกที่จะมานั่งที่นี่ พร้อมส่งเบียร์มา 3 ขวดเพื่อไม่เป็นการน่าเกลียดครับ คนก็เยอะพอสมควรครับ
ดูท่าเด็กหงส์อย่างผมจะสนุกสนานครับ เพราะทีมผมเป็นฝ่ายนำทีมแมนยู
"เฮ้ย ๆ มึงดูน้องโต๊ะโน้นดิ แม่งน่ารักว่ะ" เสียงมันมาจากโต๊ะข้างหลังผมครับ ผมเลยหันไปมอง มีผู้ชายนั่งกันอยู่ 3 คน กำลังนั้งคุยกันอย่างสนุกสนาน
"หวัดดีครับน้องมาคนเดียวเหรอครับ" ไอ้คนที่พูดเมื่อกี้มองหน้าผมแล้วก็พูดขึ้นมา
ผมหันไปมองซ้าย มองขวา หันไปมองหน้าผู้ชายคนนั้นอีกครั้งครับ
"น้องนั่นล่ะ" เขาพูดมา คงสังเกตุว่าผมคงงงว่าแกพูดกับใคร
"อ๋อครับ" ผมยิ้มให้ทีนึงแล้วก็หันไปดูบอลต่อ
"เฮ้ย ไอ้พงษ์ น้องมันน่ารักดีว่ะ ลองไปจีบดูดิ"  ผมได้ยินโต๊ะเมื่อกี้เขาคุยกัน มันคงหมายถึงผมแน่นอน
"อืม ขอบใจ เมิงก็ไปจีบน้องมันเองดิวะ" มันก็ยังคุยกัน แต่เสียงนี่คุ้นๆ นะ
"ไม่ละ กรูยกให้มึง ไปเลย จะได้มีแฟนกับเขาซักที"  มันเซ้าซี้เพื่อนมันให้มาจีบผมครับ น่าจะเป็นอย่างนั้น
"เออ เออ เดี๋ยวกรูลองดู"  อ้าว ไอ้นี่มันก็เล่นกับเพื่อนมันครับ
โต๊ะที่ผมนั่งอยู่ข้างโต๊ะพวกนั้นครับ แต่ผมนั่งหันหลังให้พวกมัน
"น้องครับ มาคนเดียวหรอคับ พี่นั่งด้วยได้ไหมครับ" พูดเสร็จมันก็มานั่งลงที่โต๊ะข้างๆ ผม
ผมก็เลยหันไปมอง ครับ กรูว่าแล้ว เสียงคุ้นๆ ที่แท้ ไอ้อีตาพี่พงษ์........................มรึงตายแน่


เดี๋ยวมาต่อให้นะครับ

[Little Devil]

 

[Stitch]

พี่พงษ์ตายแน่

[Classical]

มาต่อให้ครับ

******************************

"อ๋อ คนรู้จักนี่เอง นึกว่าใคร  มาหาเด็กๆ กินแถวนี้หรอพี่"  ผมพูดไปพรางมองหน้าแกไป แต่สีหน้าแก เหมือนกับไม่รับรู้ความรู้สึกใดๆเลย สงสันยังอึ้งไม่หายน่ะ
"เบียร์ เออ....." แกไม่ได้พูดอะไร แต่ก้มหน้าฟุบลงไปกับโต๊ะ ผมเหมือนจะได้ยอินแกบ่น กูซวยแน่ว่ะ อะไรประมาณนี้น่ะครับ
"มีไร ก็ค่อยคุยกัน ผมจะดูบอลต่อละ"  ผมโกรธนะครับ อารมณ์ตอนนี้ แต่ใจผมไปจดจ่อกับบอลมากกว่า เพราะแดงเดือด นี่สำคัญ 555(คือว่า เพื่อนผมมันชอบแมนยูหลายคน
แล้วเวลาทีมผมแพ้มันก็จะโทรมาเยาะเย้ย ถ้าทีมมันแพ้ผมก็จะโทรไปเยาะเย้ยมันเหมือนกัน พวกเราทำแบบนี้มาตั้งแต่ ม.ปลายแล้วล่ะ)
"เบียร์ พี่..."
"พี่อะไร ก็บอกว่าค่อยคุยกัน" ผมหันไปพูดด้วยน้ำเสียงแบบไม่พอใจ และก็ดังพอสมควร
"มีอะไรหรือป่าวครับน้อง"  ไอ้คนที่ยุให้ตาพงษ์มาจีบผม ย้ายมานั่งข้างผมอีกข้าง
"ป่าวครับพี่ ผมแค่บอกผู้ชายคนนี้ว่า ผมจะดูบอล ไม่อยากคุยตอนนี้ แต่แกไม่ฟังผมเลย"   ผมเล่าให้พี่นุฟัง(มารู้ชื่อแกตอนหลัง)
แกก็ทำหน้าเหรอหราซิครับ ก็แกยุเพื่อนแกให้มาจีบผม แต่ผมไม่สนครับ ส่วนอีตาพงษ์ก็ยังก้มหน้าไม่พูดไม่จาครับ คงจะรู้ชะตาตัวเองดี
"ไปเหอะเบียร์"  อยู่ดีๆ อีตาพงษ์ก็มาจับที่ข้อมือผมแล้วก็ลุกขึ้น
"ไปไหน ไม่ไป ดูบอลอยู่" ผมขัดขืนพี่แก เพราะไม่อยากไปไหน
"ไปเถอะนะ เบียร์พี่ขอร้องล่ะ"   แกเล่นโอดครวญ ขอร้องผม คิดเหรอว่าผมจะใจอ่อนน่ะ(กรูรักหงส์แดงมากกว่ามรึงมั๊ง)  ใช้คำไม่สุภาพ ก็อย่าว่ากันเลยนะครับ เพื่ออรรถรสในการอ่าน
"ไปไหน ไปเก็บของย้ายออกเหรอ" ผมตอบไปด้วยความหงุดหงิด อยากแกล้งด้วย ผมมีสติครบทุกประการนะ
"เบียร์" แกอุทานออกมา คงจะตกใจกับคำพูดผมมั๊ง ผมก็มองดูหน้าแก ตาเริ่มแดงละ ผมว่าอีกไม่นานคงจะร้องๆห้แน่เลย ผมก็เริ่มใจไม่ดีละ ถ้าจะมีคนมาร้องไห้เพราะผม
"ผมบอกว่า ขอดูบอลก่อน ได้ยินปะ แล้วปล่อยมือผมด้วย  แล้วค่อยคุยกันทีหลัง"  ผมพูดเสร็จก็เอามือไปแกะมือพี่แกออกจากมือผม
"พงษ์ มึงเป็นไรวะ"  พี่นุเพื่อนแกถาม(คงเอ๋อ ล่ะครับ เจอเข้าแบบนี้ แล้วเป็นต้นเหตุให้เค้ามาแตกแยกกัน)
อีตาพงษ์ หันไปมองหน้าไอ้พี่นุ แต่ก็ไม่ตอบอะไร   
แกนั่งลงข้างผม แล้วก็พูดว่า "งั้นพี่นั่งด้วย" แกนั่งลงพร้อมกับซบหน้าตะแครงลงบนโต๊ะแต่หน้าแกมองที่ผมตลอด
"มองอะไร มาดูบอลหรือมาดูเด็กเนี่ย"  ผมว่าออกไปเมื่อรู้สึกว่าแกจ้องหน้าผมนานมาก
แต่อีตาพงษ์ไม่ตอบอะไร แต่คว่ำหน้าลงบนโต๊ะไปแทน  ส่วนอีตาพี่นุก็ย้ายกลับไปที่โต๊ะตัวเองแล้ว คงจะงงไม่น้อยกับท่าทีของผมกับอีตาพงษ์
ผมกูดูบอลไปเรื่อยๆ ครับ ส่วนตาพงษ์ก็มองมาทางผมบ้างเป็นครั้งคราว
"พี่พงษ์ กลับเหอะ" ผมชวนแกกลับ ไม่รู้ว่าในใจผมคิดยังไงเหมือนกันนะ ถึงได้พูดเพราะกับแก ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะลิเวอร์พูลชนะผมเลยอารมณ์ดีมั๊ง
แกหันหน้ามามองผม คงไม่เชื่อหูตัวเองที่ได้ยินคำพูดผมแบบนี้
"กลับเหรอ" แกถามหน้าตาเหร๋อๆ
"อืม แล้วจะให้ไปไหนต่อ ดึกละ รีบกลับไปนอน เดี๋ยวนอนไม่พอ ไปง่วงที่โรงงาน"  ผมพูแล้วก็เดินออกมา
"อืม" แกตอบรับแล้วก็เดินตามหลังผมออกมา

"เบียร์พี่ขอโทษนะ คือว่า....เออ...อย่าโกรธพี่เลยนะ" แกหันมาถามผมขณะที่กำลังขับรถกลับห้อง
"อืม" ผมถามอะไรพี่ข้อนึงนะ ถ้าพี่เห็นผมไปจีบคนอื่น พี่จะทำยังไงอ่ะ
"..................."  เงียบ ไม่มีคำพูดใดๆ ออกมาจากปากแก
"ก็คงคิดได้นะ ไหนว่าโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว  ไม่ทำอะไรเหมือนเด็กๆ แต่ช่างมันเหอะ มันก็แค่ทำให้ความเชื่อใจของผมน้อยน้อยลง และก็เผื่อใจไว้เจ็บบ้างก็เท่านั้นเอง"
".................." แกก็เงียบอีกแล้ว แต่คราวนี้ ตาแดงมาก สงสัยอึดอัดจนอยากร้องไห้แล้วมั๊งครับ
ผมก็ไม่รู้จะทำไง ก็เอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง เพื่อกลบความเงียบในรถ เราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยจนถึงห้อง
แม้แต่ตอนนี้ เมื่อถึงห้องแล้ว แกก็เงียบ ผมก็เงียบ เราเล่นเกมส์เงียบกัน จนเข้านอน ไม่มีใครพูดอะไรกับใครเลย


*********************

[kkmm]

 

[nootoomtam]

 

[clubza]

 

     สมควรโดนละเพิ่ง โดนไปเมื่อวานวันนี้  หาเรื่องโดนอีก


อย่างงี้ต้องบอกว่า  โสนะน่า

[ANUNTAYA]

 



แปร่ว





มีงอนอีก



น่ารักดีนะครับ  เอาอีก  ๆ

[fuku]

ตลบกลับได้เจ็บปวดมากค่ะ

หึหึ อาทิตย์ละครั้ง... มันกำกวมมากๆ น้องอาจจะเดือดร้อนเพราะ อาทิตย์ละครั้งเนี่ยล่ะนะ


รักกันแล้วก็ปรับตัวเข้าหากันนะคะ
น่ารักจริงจังเลยพี่พงษ์เนี่ย  แอบรักมาตั้ง 2 ปี

[Classical]

จะคิดยังไงครับ เมื่อคนที่หน้าตาใสซื่อ เหมือนไม่มีพิษมีภัยอะไร

แต่ความจริงแฝงไปด้วย.....ในตัวอ่ะ

[PEENAT1972]

สมน้ำหน้า อีป้าแก่ๆ คงพูดได้แค่นี้มั้งคะ 

[sogood]

  พี่พงษ์
ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา
ต้องจัดการขั้นเด็ดขาดจะได้ไม่หือขึ้นมาอีก

[bbyuqin]

สงสารนะแต่สะใจอ่ะ....เยี่ยมมากเบียร์ พูดตรงดีชอบๆๆๆ
พี่พงษ์หงอไปเลยเหอะ

[Little Devil]

จะเข็ดไม่เนี่ย

[diedfoxx]

...
  อึดอัด + หนักใจ ปั่นป่วนหัวใจดีแท้
นี่แหละน้า จริง ๆ มันไม่มีใครจะทำอะไรได้สมบูรณ์ไปหมด อาจมีผิดพลาดบ้าง
แต่เบียร์คงเจ็บใจ นึกถึงคำพูดที่พี่เคยพูดตอนที่มีคนมาจีบเบียร์ ว่า จะงอนทำไม เป็นผู้ใหญ่ โต ๆ กันแล้ว อะไรทำนองนั้นแล้วมันแบบ ทำให้เราตั้งคำถามกับตัวเองว่า แล้วนี่คืออะไร?
ก็คงจริง พี่เบียร์คงไม่โกรธหรอก แต่มันก็ทำให้เกิดแผลในใจ แล้วอย่างที่บอก ความเชื่อมั่น ความเชื่อใจ มันก็ลดน้อยลง
ขอให้ปรับความเข้าใจกันได้เร็ว ๆ นะครับ เชื่อว่าทั้งสองคนจะผ่านมันไปได้
มีกันอยู่แค่นี้ ถ้าไม่คุยกัน แล้วจะไปคุยกับใคร
  เป็นกำลังใจให้นะครับ

[Classical]

เดี๋ยวดึกๆ จะมาลงให้นะครับ พอดีว่า ไปดูหนังที่เดอะมอลล์เพิ่งกลับมา เขียนไม่ทัน ขอเวลาซักนิดนะครับ

[*SparklinG*]

เล่นสงครามเย็นกันซะละ ท่าทางเบียร์ก็หัวแข็ง+ใจแข็งใช่ย่อย เกิดราศีสิงห์รึเปล่าเนี่ย

[yunjaejoong]

พงษ์เอ้ย ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรกอีกแล้วน่ะเนี้ย ตายแน่คราเนี้ย

[Classical]

ตอนที่ 9 สงครามประสาท


"เบียร์ อย่าเงียบแบบนี้ดิ"  ตาพงษ์พูดขึ้นในระหว่างนั่งรถไปที่โรงงาน

"ก็ผมไม่รู้จะพูดอะไรนี่นา" ผมตอบกลับไป แต่ตาผมยังมองไปนอกรถ

"พี่ ก็ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไป และก็ไม่รู้ว่าจะชดใช้ความผิดนี้ยังไงนะ"

"ผมไม่ได้โกรธพี่นะ พี่ก็ไม่ได้ผิดอะไรด้วย เพราะพี่ก็มีชีวิตเป็นผมพี่ ผมก็มีชีวิตเป็นของผม เพราะงั้นพี่ก็มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้"

"เบียร์อย่าพูดแบบนั้นดิ" ตาพงษ์แกพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

"แล้วผมต้องพูดยังไงล่ะ พี่ก็บอกผมหน่อยดิ" ผมเองก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเหมือนกัน ไม่รู้ดิ ตอนนี้ผมอยากร้องไห้น่ะ มันอึดอัดมาก

"เบียร์ เป็นอะไรหรือป่าว"

แกหันมาถามผม เพราะคงรู้สึกได้ว่าเสียงผมสั่น เหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้   แต่ฝันไปเหอะผมจะไม่ให้พี่เห็นน้ำตาผมหรอก
แต่อารมณ์ผมตอนนี้กระเจิดกระเจิงไปไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้

------------------------
"เบียร์ เบียร์" อีตาพงษ์เรียกผม เมื่อตอนนี้เรามาถึงโต๊ะทำงานแล้ว (โต๊ะผมถูกจัดอยู่ในห้องเดียวกับแก เพราะแกคงเป็นพี่เลี้ยงผมมั๊งครับ)

ผมเงยหน้าขึ้นไปมองแก แต่ไม่ได้พูดอะไร เมื่อเห็นว่าแกไม่พูดอะไรต่อ ผมก็ก้มหน้าลงมาทำงานต่อ

"เบียร์" เสียงแกเรียกผมอีกแล้ว ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมอง

"มีอะไร" ผมตอบแกไป

"หายโกรธพี่เถอะนะ"

"ผมไม่ได้โกรธพี่นี่ แต่ถ้าพี่กวนใจผมเวลาทำงานอีกนะ ผมโกรธพี่แน่ ยิ่งกลัวงานจะไม่เสร็จอยู่ด้วย"

"อืม ก็ได้" แกตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แล้วก็ก้มหน้าไปทำงานต่อ

วันทั้งในนั้นที่โรงงาน ผมกับแกก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกเลย จนกลับมาถึงที่ห้อง

----------------------
"เบียร์ ถ้าเบียร์ยังเงียบอยู่แบบนี้ เราก็เคลียร์กันไม่ได้ซักทีอ่ะดิ" พี่พงษ์พูดขึ้น หลังจากเดินเข้ามาในห้องพร้อมวางของเสร็จแล้ว

ผมหันไปมองหน้าแก สีหน้าแกดูยังไงก็ดูออกว่ากำลังแบกความทุกข์ไว้

"เคลียร์อะไรพี่ เราไม่ได้ทะเลาะกันนะ"  ผมตอบกลับไป

"ไม่ได้ทะเลาะเหรอ แต่พี่ว่ามันยิ่งกว่านั้นอีกนะ"

"แล้วจะให้ผมทำไงล่ะพี่"

"เบียร์ให้โอกาสพี่ดิ เชื่อมันและเชื่อใจพี่เหมือนเดิมได้ไหม และพี่ก็สัญญาว่าจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกนะ"

ผมมองหน้าแก แต่ใจผมนั่นดิ มันตีกันไปหมดแล้ว ไม่รู้ว่าจะกล้าไว้ใจ และเชื่อใจแกเหมือนเดินหรือป่าว

"เบียร์ ว่าไง" แกถามผมอีกครั้ง คงเห็นว่าผมเงียบไปนาน

"เอาไง ก็เอากัน ผมจะลองดูอีกครั้ง แต่พี่ฟังผมหน่อยนะ"

"พี่เคยพูกับผมใช่ไหมว่า พี่ก็อยากจะเจอคนที่จริงใจ แต่ถ้าพี่ไม่จริงใจกับตนอื่นก่อน พี่ก็จะไม่ได้รับความจริงใจนั้นกลับคืนหรอก"

"คราบ จำฝังใจเลยล่ะ" ตอนนี้แกยิ้มได้แล้ว แล้วก็เดินเขามากอดผม พี่ขอบใจนะ พูดเสร็จแกก็หันหน้ามาจูบปากผม ทีแรกผมก็คิดว่าจูบเฉยๆ แต่คิดว่าซักพักมันคงจะมากกว่านี้แล้ว

"เฮ้ย ทำไรน่ะ ผมไม่มีอารมณ์ร่วมหรอกนะ" ผมผลักตัวแกออกแล้วพูด

"ผมจะไปอาบน้ำละ" ผมพูดเสร็จก็เดินไปหยิบผ้าเช็ตตัวแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

แกนอนกอดผมทั้งคืนจนถึงเช้า รู้สึกว่าตอนนี้ผมกุมทุกอย่างไว้ในมือแล้ล่ะครับ แกก็ไม่กล้าขัดใจผมแล้วเหมือนกัน

แต่ตื่นเช้ามาผมก็รู้สึกสบายใจนะครับ คงเพราะว่าได้พูดคุยกันไปแล้วเมื่อคืนนี้


**************

ลืมไปคับ ยังไม่จบตอนนะครับ  พรุ่งนี้จะเข้ามาต่อให้ตอนเที่ยงๆ ครับผม พอดี มีงานเข้า ต้องไปตจัดการด่วนครับ

[PEENAT1972]

  สะใจ 555

+1 จัดให้ แต่.........

อีป้าแก่ๆ ขอแบบยาวกว่านี้ได้ไหมคะ