หัวข้อ: ถ้าจะรัก....ก็บอกมา [คิดถึงนินจา กันบ้างไหมครับ...หน้า46] 07/06/54

[igaga]

 
อยาก
อ่าน
อีก
นะ
คราฟฟฟฟฟ
 

[manami1155]

มาแล้วค่าพี่บีฮะนู๋1ตามมาอ่านเรื่องนี้แล้ว
ก็ว่าชื่อตัวเอกมันดูคุ้นๆที่แท้ก็มาจากเรื่องพี่ใหญ่กะหนูบีนี้เอง
จำได้ว่าในเรื่องนั้นเคจะตกลงเป็นแฟนกะหนูจาแล้ว
แต่ก็ดูเหมือนว่าจะยังไม่ได้รักกัน(รึเปล่าหว่า - -")

ดูท่าทางคู่นี้จะแสบใช่ย่อยทั้งคู่เลยนะคะ
ต่อปากต่อคำกันได้มันดีแท้นี้ขนาดมาแค่2ตอนนะคะเนี้ย
แต่โบราณเค้าว่ายิ่งกัดกันยิ่งลูกดกนะเคอะ เอิ้กๆๆ

[sadness]

พี่เค กระชากน้องจาอุ้มไปที่เตียง

อิอิ

กดเลยๆๆๆๆ

หวานหื่นมากๆๆๆๆๆๆ

55555 ตายหยังเขียดดดดดดดดดดดดดดด    

โดนตะเกียบเสียบด้วยหละดาว อิอิ

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร...

โกรธคือโง่ โมโหคือบ้านะ...

ไว้อาลัยให้นายเอกที่มีบทแสดงน้อยที่สุด...อาเมน  

แอบสะดุ้งแทนน้องจา 555

ท่าทางจะไม่รอด....

พี่เคจะลงโทษน้องจายังไงเนี่ย....  จับกดเลยก็ได้ไม่ว่ากัน คึคึ

ผึ้งอย่าไปหื่นตามหวานสิ

อ่านๆไปกำลังโหดอยู่ดีๆ
พอเจอ...ไอ้เด็กตะเกียบ...เท่านั้นแหละ หลุดหัวเราะทันที  

จะเป็นยังไงต่อไปล่ะเนี่ย ไอ้เด็กตะเกียบ

น้องอาร์ชอบไอ้เด็กตะเกียบหรือครับ 5555

ทำไมพี่จาแกดูเซ่อๆซ่าๆจังอ่ะ
ออกเป๋อนิดๆด้วย
อิอิ
พี่เคก็โหดเกิ๊นนน
หลังๆเค้าจะอ่อนยวบบ้างมั้ยอ่ะพี่เคน่ะ
อิอิ

เตอร์ เกตว่า บุคลิกคุ้นๆไงไม่รู้เนอะ  อิอิ

นินจาฮาโตริไม่รอดแน่ๆ 55
พี่บีตอนต่อไปเอาแบบที่พี่หวานบอกเลยก็ได้นะ รอๆ55

นั่นสิเกต พี่ก็ว่ามันดูคุ้นๆ
สงสัยไปสะกิดใจน้องเตอร์แน่ๆ อิอิ

ตอนนี้นินจาไม่น่าจะใช่ฮาโตริแล้วหละ น่าจะเป็น ชิชิมารุแทน  

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

และก็ขอบคุณทุกข้อความที่มีให้นะครับ
ทุกข้อความคือกำลังใจของคนแต่ง
แม้จะไม่ได้ตอบทุกข้อความ แต่คนแต่งก็ซึ้งใจนะครับ    

[sadness]

[3]

“เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เสียงปิดประตูดังยังไม่น่ากลัวเท่า น้ำเสียงและรอยยิ้มสยองแบบนั้น นี่พี่จะมาคุยกับผมจริงๆหรอเนี่ย
“มีอะไรหรอครับ” ผมพยายามทำตัวไม่ให้ตื่นเต้นหรือตกใจกลัว
“สมุดนี่ของนายใช่ไหม ไอ้เด็กตะเกียบ” พี่เคชูสมุดในมือให้ผมเห็น
“ไม่ใช่หรอกครับ ผมไม่คุ้นเลย” ผมส่ายหน้าอย่างแรงรีบปฏิเสธ
“ป๊าบ........คราวนี้จำได้หรือยัง” เสียงอะไรไม่ต้องสงสัย เพราะพี่เคเอาสมุดในมือฟาดลงบนหัวผมเต็มๆ
“เริ่มคุ้นๆแล้วครับ ว่าแต่มันไปอยู่ที่พี่ได้ยังไงหรอครับ” ผมเริ่มจ๋อยๆ แต่ก็ต้องพลิกสถานการณ์โดยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“อีกสักที น่าจะจำอะไรได้ง่ายขึ้นนะ” พี่เคเอามืออีกข้างลูบที่สันสมุด แล้วหันมามองหน้าผม
ผมก็ได้แต่กลืนน้ำลาย...นี่พี่แกจะเอาสันสมุดฟาดผมเลยหรอนี่ คิดแล้วไม่น่าจะคุ้ม....

“คือมันเป็นเหตุบังเอิญนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ” ผมทำสายตาอ้อนเต็มที่เพื่อให้พี่เคเห็นใจ
“มานี่ดิ” พี่เคกวักมือเรียกผมให้เข้าไปใกล้ๆ ซึ่งผมก็ได้แต่ทำตาม

“ป๊าบบบบบ” คราวนี้ฟาดมาแรงกว่าคราวแรกอีกครับ ตบมาทีแว่นแทบหลุด พอตบหัวผมเสร็จพี่เคก็เดินไปนั่งที่ปลายเตียงของผม

“เอ่อ...พี่ครับ รองเท้านะครับ” ผมชี้มือไปที่รองเท้าของพี่เค เพราะพี่แกเล่นใส่รองเท้าเดินเข้ามาในห้องผมนี่นะสิ แถมตอนนี้ยังนั่งไขว่ห้าว เอามือยันเตียงผมไว้...วางท่าชะมัด
“ว่าไงนะ” จะทำเสียงดุทำไม รู้ตัวไหมใส่ร้องเท้าเข้าห้องคนอื่นมันไม่มีมารยาทนะ
“เปล่าครับพี่ ผมแค่จะบอกว่ารองเท้าพี่สวยดี” ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ จะให้พูดตามที่คิดนะหรอ 5555 ได้เตรียมเก็บศพตัวเองแน่

“นั่งลงสิ” พี่เคพูดแบบไม่ใส่ใจผม แถมยังส่ายหน้าให้กับท่าทางผม
“ตรงไหนครับ” ผมหันซ้ายหันขวา ดูว่าตัวเองจะนั่งตรงไหนดี
บนเตียงข้างพี่เค ---- > ไม่น่าจะปลอดภัย
เก้าอี้โต๊ะคอม ---- > สบายเกินอาจจะทำให้พี่แกหมั่นไส้

“พื้น!” เสียงนั้นทำให้ผมได้ที่นั่งอย่างทันที เสียงพี่เคบ่งบอกได้ว่าอารมณ์กำลังขึ้น และไอ้คำพูดคำเดียวนั้นก็ทำให้ผมทรุดลงนั่งกับพื้นตรงหน้าแกพอดี

“นี่รู้ไหมไอ้เด็กตะเกียบ.....ทำผิดก็ควรจะขอโทษ ไม่ใช่วิ่งหนี” พี่เคเปลี่ยนท่านั่ง โดยเอาศอกยันเข่าของตัวเองไว้ มือทั้งสองข้างประสานกัน ส่วนหน้าพี่เคก็ยื่นมาสั่งสอนผม น้ำเสียงไม่ได้ดุแบบก่อนหน้านี้
“ถ้าเรายอมมาขอโทษตั้งแต่เมื่อวาน พี่ก็ไม่ว่าอะไร”
“ขอโทษครับพี่” ผมเริ่มสำนึกผิด
“ช่างมันเถอะ คราวหลังก็จำไว้” พี่เคปัดมือไปมา พร้อมกับลุกขึ้นยืน ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีที่เห็นพี่แกจะกลับ......................แต่สวรรค์ไม่เคยเข้าข้างคนดี อยู่ๆมือถือพี่เคก็ดังขึ้น

“ว่าไง” พี่เคทำหน้าหน่ายๆตอนรับโทรศัพท์
“.........................”
“ไม่ว่าง คุยงานกับอาจารย์อยู่” ไอ้โกหก ไอ้มุสา ไอ้หน้าไม่อาย - - - > ผมก็ได้แต่คิดเท่านั้นหละครับ
“.............................................”
“เรื่องของนาย อยากจะไปตามทีไหนก็เชิญ” พี่เควางสายโดยไม่สนใจอีกฝั่ง
“น่ารำคาญ!” พี่เคบ่นหลังจากวางสายไปแล้ว
“ผมหรอครับ” ผมถามเพราะไม่รู้ว่าพี่เคหมายถึงผมหรือเปล่า เพราะเหลือผมกับพี่เคแค่สองคนเอง
แต่สายตาที่พี่เคมองกลับมาทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่ควรถามเลย

“เอารองเท้าไปเก็บสิ” หลังจากยืนอึดอัดกับสายตาของพี่เคอยู่นาน พี่เคก็ถอดรองเท้าพร้อมกับเดินไปที่เตียง ก่อนไปยังมีหน้าหันมาสั่งผมอีก
“ทุ่มนึงปลุกด้วย แล้วก็อย่าทำเสียงดังเด็ดขาด!” อยู่ๆพี่เคก็เดินไปนอนบนเตียงผม แถมยังสั่งผมให้ปลุกอีกต่างหาก อะไรของเค้าวะเนี่ย นี่มันห้องผมนี่ เตียงผมอีกต่างหาก
“ร้อนชิบ นี่!! แขกมาห้องก็เปิดแอร์รับแขกหน่อยดิวะ” พี่เคลุกขึ้นนั่งมองมาที่ผม ทำท่ากระพือเสื้อตัวเอง
“ได้ครับ” ผมรับคำแบบงงๆ แล้วยังเดินไปเปิดแอร์ให้พี่เคอีกต่างหาก ทั้งที่ใจนะอยากจะลากตัวพี่เคไปโยนไว้หน้าห้อง แต่เอาเข้าจริงก็ไม่กล้าทำอะไร เฮ้อออออ ไอ้นินจาเอ้ยยยย

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ว่าไง” ผมรับสายด้วยความรำคาญ ก็เพราะการตัดสินใจผิดๆของผมนั่นหละครับ ที่จะหาใครมาคบด้วยเพื่อประชดบี แต่กลายเป็นว่าคนที่ผมเลือกตามผมจนน่ารำคาญ
“วันนี้ว่างไหมเค นิวอยากไปดูหนังจัง” เสียงออดอ้อนที่แสนจะเลี่ยน ทำเอาผมอยากจะอ้วก
“ไม่ว่าง คุยงานกับอาจารย์อยู่” อ้างอาจารยืไว้ก่อนดีที่สุดครับ เพื่อจะได้ไม่ต้องคุยนาน
“อะไรๆก็อาจารย์ หาข้ออ้างหละสิไม่ว่า นี่อย่าให้เจอว่าไปอยู่ที่ไหนกับใครนะ” น้ำเสียงวีนแบบน่าหงุดหงิดจนผมไม่อยากจะคุยต่อ
“เรื่องของนาย อยากจะไปตามทีไหนก็เชิญ” ผมไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยจริงๆ

“น่ารำคาญ!” ผมบ่นออกมาอย่างสุดทน แต่ดันมีคนตอบกลับมานี่สิ
“ผมหรอครับ” ไอ้เด็กตะเกียบนี่มันซื่อหรือบื้อกันแน่วะ ไม่รู้หรือไงว่าผมหมายถึงคนในสายเมื่อครู่

“เอารองเท้าไปเก็บสิ” ในเมื่อนิวมันจะตามหาผม ผมก็คิดว่าอยู่มันซะที่นี่ก็หมดเรื่อง เพราะยังไงซะ นิวมันก็ไม่รู้จักไอ้นินจานี่อยู่ดี ที่นี่น่าจะปลอดภัยที่สุด
“ทุ่มนึงปลุกด้วย แล้วก็อย่าทำเสียงดังเด็ดขาด!” ผมเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงไอ้เด็กตะเกียบ พร้อมกับบอกสั่งมันให้ปลุกผม เพราะผมกลัวหลับเพลินแล้วจะหิวข้าวเอา
“ร้อนชิบ นี่!! แขกมาห้องก็เปิดแอร์รับแขกหน่อยดิวะ” แต่พอนอนไปได้สักพักก็รู้สึกว่าร้อน เลยลุกขึ้นนั่ง สั่งให้ไอ้เด็กนั่นเปิดแอร์ให้
“ได้ครับ” ดีที่มันเป็นเด็กว่าง่าย ไม่ต้องให้พูดซ้ำหลายรอบให้หงุดหงิด เท่านี้ผมก็เข้าสู่นิทราได้แล้ว

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ในที่สุดพี่เคก็หลับไปจนได้ นี่เป็นเวลาของผมแล้ว 55555555555 ผมแสยะยิ้มอย่าคนเป็นต่อ ผมเอื้อมมือไปที่ผมของพี่เค กระชากๆๆๆ ดึงทึ้ง ขยำ จับหัวพี่เคโขกกับหัวเตียง บีบคอให้จุกตาย 555555555555 ความคิดบรรเจิดมาก แต่ไม่กล้าทำจริงๆ เฮ้อ......ผมก็ได้แต่เดินคอตกไปนั่งที่เก้าอี้คอม เอาหลังพิงกับพนักไว้ แล้วววววว.....ก็หลับตามพี่เคไป คร่อก ฟรี่...........................

ผมนอนหลับไปได้สักพักก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา มองรอบๆข้างก็มืดหมดแล้ว แต่บนเตียงของผมยังมีสิ่งมีชีวิตนอนอยู่คนหนึ่ง ผมหาวพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา
“ซวยอีกแล้วกู...” ผมทำตาถลนด้วยความตกใจ ก็เวลาในตอนนี้มันบอกเวลาว่าอีกไม่ถึง 10 นาทีจะสองทุ่มแล้ว ตายๆๆๆ ไอ้จามึงตายแน่

สิ่งแรกที่ผมต้องทำในตอนนี้คือรีบ........รีบไปปลุกพี่เคนะหรอ --- > ไม่ใช่หรอกครับ
ผมรีบวิ่งไปที่นาฬิกาแขวนในห้อง แล้วหมุนเวลากลับไปก่อนหน้านี้ 1 ชั่วโมง พี่เคตื่นมาต้องดูเวลาแน่นอน แล้วนาฬิกาเรือนนี้ก็ใหญ่พอจะให้พี่แกสนใจด้วย หึ หึ หึ ฉลาดมากไอ้จา มึงเอาตัวรอดเก่งมาก

“พี่เคครับตื่นได้แล้วครับ จะทุ่มนึงแล้วครับ” ผมเดินไปเปิดไฟ แล้วจึงเดินไปปลุกพี่เค
“หืม.....อืม....” พี่เคสะลึมสะลือตื่นมามองหน้าผมแบบไม่เต็มตานัก
“กี่โมงแล้ว” พี่เคถามออกมา ก็ตามแผนผมนะสิครับ ผมยิ้มก่อนจะตอบกลับไป
“ก็........” ผมต้องยิ้มค้าง พร้อมกับคำพูดก็ออกมาได้แค่นั้น เพราะพี่เคยกนาฬิกาข้อมือของตัวเองขึ้นมาดู
“จะสองทุ่ม!” น้ำเสียงแบบนี้ ท่าทางหัวเสียแบบนั้น บอกได้คำเดียว......มึงโดนอีกแล้วไอ้จา
“คือ...แบบว่า.....เอ่อ......” ผมไม่รู้จะตอบอะไรดีเลยครับเจอเข้าแบบนี้ ได้แต่เอ่ออ่าๆ
“ช่างเหอะ ไปกินข้าวกันดีกว่า” พี่เคลุกจากเตียงพร้อมกับลากมือผมไปที่ประตู
“เดี๋ยวก่อนครับ ผมยังไม่หิว” ให้อยู่กับพี่เคต่อนี่ หัวใจผมต้องวายตายแน่ๆ
“อย่าเรื่องมาก จะไป – หรือ – ไม่ไป” พี่เคถามแบบเน้นคำ เอาหละสิไปกับพี่แกอาจจะหัวใจวายตาย แต่ถ้าไม่ไปนี่อาจจะโดนกระทืบตาย.......
“ไปครับ” ทางออกที่ดีที่สุดของผมแล้วใช่ไหมนี่
“ก็แค่นั้น ตามมาเร็วๆ” พี่เคปล่อยมือผม แล้วเดินนำออกจากห้องไป

ทนไว้ไอ้จา เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำบุญล้างซวยนะ ใจเย็นไว้ สู้ๆไว้ ----- > ผมต้องปลอบใจตัวเองตลอดทางที่เดินไปกับพี่เค ฮือๆๆๆๆ......ชีวิตน้อยๆของจา จะหมดสิ้นแล้วหรอนี่ ฮือๆๆๆ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

วันนี้ขออนุญาตยังไม่อัพเรื่องหนูบี - ลุงใหญ่นะครับ
คนแต่งทำใจไม่ได้ สงสารหนูบีอยู่
แต่ฝากข้อความไว้อันนึงครับ

- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -

[PEENAT1972]

จิ้มคนแต่งก่อน

สนุกสนานดีค้ามาต่อเรื่องนี้อีกนะคะ

ค่อยพอจะปลอบใจเรื่อง ลุงใหญ กับ หนูบีได้ หน่อย

อีป้าแก่ๆ อ่านแล้ว ค่อยชุ่มชื่นหัวใจคะ  

[getto]

โหย พี่บีคิดเหมือนเกตเลย จาคงไปสะกิดใจเตอร์เข้าแน่ๆ อิอิ คุ้นๆบ้างมั้ยเตอร์
 พี่บีค้าบ พี่เคจะไปกินข้าวหรือกินจาอ่ะพี่บี

[manami1155]

- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -

เง้อ...พี่บีกลับมาเดี๋ยวนี้น้า
มาทิ้งข้อความแบบนี้ส่งท้ายเอาไว้ได้ยังงัยค่า
 

นายเคนี้ท่าทางจะเอาแต่ใจได้โล่เลยนะนั่น
นู๋จาสู้เค้าหน่อยลูก ชั้นก็สู้คนนะท่องไว้ๆ

คู่นี้ก็กำลังมันได้ที่
ส่วนคู่ลุงใหญ่กับหนูบีก็กำลังลุ้น

พี่บีขาได้โปรดอย่าทำให้คนอ่านตาดำๆค้างๆคาๆเลยนะคะ
มาต่อลุงใหญ่กับหนูได้แล้วค่า~~~~~

[iiดาวพระสุขლii]

เนื้อเรื่องน่ารัก อ่านสบายๆ  ชอบค่ะ




- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -        ไม่หรอกค่ะ.....   "ไม่มีคำว่าจาก หากว่าเรายังจำกันได้"

[cipher]

สนุกดี  ชอบ
พี่เคดุ โหดได้ใจดี
น้องจาเอ๋อ ๆ น่ารักดี 
มาต่ออีกน๊า

[PEENAT1972]

เนื้อเรื่องน่ารัก อ่านสบายๆ  ชอบค่ะ




- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -        ไม่หรอกค่ะ.....   "ไม่มีคำว่าจาก หากว่าเรายังจำกันได้"

อีป้าแก่ๆ เห็นด้วยกับดาวพระศุกร์

[K2KARN]

โฮว ,, ชอบพี่เค ฮ่าๆ
นินจาก็นะ เหมือนจะเจ้าเล่ห์
แต่ไม่ทันพี่เค้านะ อิอิ

[สมุนไพร]

นินจาสู้ๆ

[dahlia]

เรื่องนี้สนุกดีแฮะ นินจาน่ารักดี  ฮาแล้วขำ

[perfectpie]

น่ารักดี..เป็นกำลังใจให้ครับ

[jasmin]

มีแววตัวร้ายโผล่มาซะแล้วนิวเอ้ย
น้องจาเบลอๆ มึนๆแบบนี้จะรับมือพี่เคไหวไหมล่ะเนี่ย
ปล.- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -
บรรทัดนี้คืออะไรกัน ไม่รับรู้

[hene2526]

- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -

แน่ใจแล้วใช่มั้ยครับที่ทำแบบนี้...ไม่ได้ขู่ หรือ อาฆาตนะ แต่ก็รับรองว่าจะความปลอดภัย...

[หวานเย็น]

- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -

บีประโยคนี้ย้ำตั้งแต่เมื่อวาน -*-

การพลัดพรากจากลาเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนต้องเจอ

เราเจ็บ เราเสียใจ แต่การจากแบบไหนเศร้าที่สุด มันแล้วแต่การเผชิญต่อความเจ็บปวดของคนๆนั้น

บางคนจากตายเจ็บกว่า บางคนจากเป็นเจ็บกว่า

มันจะต้องมีเหตุปัจจัยประกอบ ว่าทำไม

ไม่ว่าจะจากแบบไหนก็เจ็บทั้งนั้น แต่อย่าจมอยู่กับมันเป็นพอ

อย่าเจ็บจนลืม ดูแลหัวใจตัวเอง ถ้าเราไม่เข้มแข็งเอง

แม้คนอื่นจะมาฉุดให้ลุกขึ้น เราก็จะเดินไม่ไหวหรอก

ล้มแล้วพัก สักวันลุกขึ้นเดินต่อ

แต่ล้มแล้วท้อ นอนรอความหวัง มันไม่ดี อิอิ

วันนี้เหมือนตัวเองมีสาระอีกแระ อิอิ



น้องจาน่าจะได้ความกระล่อนจากหวานไปบ้างเนาะ
หวานจะเนียนๆบอกไป
"ผมลืมสมุดไว้ที่โรงอาหาร กำลังหาพอดี พี่เก็บได้เหรอครับ อิอิ"

 

[engrish]

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ

น่าสนุกนะเรื่องนี้



แต่สงสารนินจาจัง 


พี่เคนี่จะโหดไปไหนเนี่ย
แต่จาก็พยายามเอาตัวรอดดีนะ แต่ยังไม่ดีพอ 
สรุปคู่นี้เข้าสมกัน

[jara]

น้องจา ซื่อหรือบื้อ  ฮ่าๆๆๆๆ

ว่าแต่ ไอ้ประโยคที่ทิ้งไว้นี่....

เป็นแค่ประโยคทิ้งไว้เฉยๆใช่มั้ยคะ  โฮกกกกกกกกกกกก

[iota]

กำลังอ่านอย่างมีความสุข เคกับนินจา
แต่มาเจอประโยคทิ้งท้าย"- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด - "
ก็ไหนว่าเรื่องของหนูบีกับลุงใหญ่ไม่เศร้าแล้วไงล่ะ
แต่ผมเชื่อใจคนแต่งนะ เชื่อมั่นในตัวคุณว่าจะไม่.....
ขอไปทำใจมั่ง

[NUTTYZERO]

คู่นี้จะมาแนวโหดฮา รึป่าวนะ แต่ก็น่ารักดีนะครับ 

  แต่ไหงอ่านมาถึงตอนท้ายๆ มันถึงเป็นแบบนั้นล่ะคับ...(มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้)

ขอบคุณครับ...มาต่ออีกนะครับ 

[bbyuqin]

กร๊ากกกกก  ขำน้องจาอ่ะ..คิดจะมึ้ง จิก กระชากผมอิพี่เคเหรอมีหวัง...ฮ่าฮ่า เตรียมหลุมฝังตัวเองเหอะ แล้วไอ่ที่ไปไขนาฬิกาเป็นทุมนึงเนี่ย..น้องลิมคิกแหงๆว่าอิพี่เคมันใส่นาฬิกา...   จะรอดเร้อ...ท่าทางแบบนี้...
พี่เคก็ไม่ได้ดั่งใจเลย...ไหนว่าจะลงโทษน้องอ่ะ แค่เอาสมุดฟาดหัวแล้วก็มาหลับห้องน้องก็หายแล้วเหรอ..คราวหน้าจัดไปอย่าให้เสียเที่ยวอ่ะ...

ปล.บีบี ทำไมทำกันอย่างเน้...สปอยล์อะไรเนี่ย - การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -
อันนี้ก็ถูก แต่ลุงไม่ตายนี่...หุหุ นู๋บีจะเศร้าได้ไง.... 
ปลล.ถ้าลุงใหญ่ตายนะบี....หึหึ   (มีขู่ไรท์เตอร์อีกตรู....)

[TONG]

ตายก็ตายสิค่ะ ยังไงคนเราก็ต้องตายสักวัน คนที่เหลือยู่ก็ต้องทำใจและมีชีวิตต่อไปมันก็เท่านั้นละ

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้สนุกและน่ารักได้อีก อยากรู้จังว่าสองคนนี้มาลงเอยกันได้อย่างไร

รอชมตอนต่อไปค่า

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

วันนี้ขออนุญาตยังไม่อัพเรื่องหนูบี - ลุงใหญ่นะครับ
คนแต่งทำใจไม่ได้ สงสารหนูบีอยู่
แต่ฝากข้อความไว้อันนึงครับ

- การพลัดพรากโดยความตายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด -

ทิ้งระเบิดไว้แบบนี้ฆ่ากันซะให้ตายไปเลยง่ายกว่าไหมบีบี

 :m15:อย่าทำไรเฮียใหญ่ของหนูบีน้า

จาทำใจนะที่ต้องมาเจอไอ้พวกโหด ดิบ เถื่อน แบบเฮียเคเนี่ยะ

ผู้ชายอะไรน่าได้มาไวในครอบครองจริงๆ

[anajulia]

นินจาน่ารักอ้ะ เจ้าแห่งการเอาตัวรอด แต่ก็ไม่พ้นมืออิพี่เคคนเอาแต่ใจ 


((ทำเป็นไม่เห็นประโยคทิ้งระเบิดนั่นเสีย เง้อ......))

[samsoon@doll]

อิพี่เคนี่ดุจริงอะไรจัง

น้องจาก็น่ารักเนอะดูเอ๋อๆไงชอบกลเหอะ คู่นี้ลงตัวชะมัด


ปล.เรื่องหนูบี ได้ไปอ่านมาแล้วค่ะแต่ยังอ่านได้ไม่มีตอนเองอ่ะ มาเห็นสปอยแล้ว อย่าน๊าไม่ชอบเลยเศร้าๆเครียดๆเนี้ยยยยยย

[kongkilmania]

มาให้กำลังใจน้องบีสำหรับเรื่องใหม่ค่า   
อ่านแล้วว่าจะเม้นท์ไรเยอะแยะ แต่เจอประโยคสุดท้ายเข้าไป 
เป็นกำลังใจให้น้องบีเสมอนะ สู้ๆ

[N19T]

นินจา ได้สมญานามว่า เด็กตะเกียบ 555+ น่ารักจัง
พี่เค กับ นินจา ท่าทางจะเป็นคู่รักที่มันส์เนอะ ... จะรอติดตามนะค่ะ

[kanda53]

เด็กตะเกียบแถเก่งดีนะ...
อ่านแล้วช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นเยอะ..
มันติดพันอารมณ์  มาจากบางเรื่องง่ะ
ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่ไหม ทิ้งระเบิดไว้ซะ...แถมค้างอีกต่างหาก

[หัดดิน เอ้ยหัดกิน]

สนุกครับ
รออ่านตอนหน้าเน้อ