"แล้วกริชอ่านหนังสือได้เยอะรึยังครับ?"
"ของม.6 อ่านจบแล้วล่ะ ตอนนี้กำลังทบทวนที่จะสอบอยู่น่ะต้น"
"ดีจังนะครับ"
"อืม ถ้าผมอ่านจบเร็วผมอยากเจอต้นเสาร์นี้ได้มั๊ย"
"ก็....ได้ครับ"
"จริงๆ นะ?"
"จริงดิ จะหลอกพี่ชายสุดที่รักทำไมล่ะคร้าบ"
"งั้นเสาร์นี้นะต้น แล้วนี่ไม่ต้องทำงานเหรอ?"
"ก็....หยุดน่ะวันนี้หยุดหนึ่งวัน"
"ไม่สบายเหรอ"
"เปล่าครับ"
"ถ้าไม่สบายก็นอนพักเถอะนะต้น"
"ครับ กริชก็เข้านอนเถอะนะดึกแล้ว"
"คร้าบ ฝันดีนะต้น"
.....เฮ้อ....ได้แค่โทรคุยกันแบบนี้น่าเบื่อจังเลย เอาเถอะเสาร์นี้ก็จะได้เจอกันแล้วรีบอ่านหนังสือตุนไว้เที่ยววันเสาร์ดีกว่า
พรุ่งนี้ต้องเริ่มซ้อมทีมบาสอีก แต่เรื่องในหัวมันหนักอึ้งจนลุกไม่ไหวได้แต่นอนก่ายหน้าผาก....
มือเอื้อมไปหยิบกีตาร์ตัวเดิมมาถือท่าเดียวกับที่เจ้าวิงเล่นเมื่อกี้ ใจก็พยายามค้นหาความรู้สึกของตัวเอง
ต้องคำไหนถึงจะตรงกับอารมณ์นี้นะ บางทีควรให้เวลาเป็นคำตอบมากกว่านั่งคาดคั้นหัวใจตัวเอง
เฮ้อ...เมื่อครู่ยังมีเจ้าวิงนั่งข้างๆ แต่ตอนนี้ผมอยู่คนเดียวซะแล้ว
ความเงียบเหงาแบบนี้.....กริชในวันนี้เมื่อหนึ่งปีก่อนคงรู้สึกแบบเดียวกันแต่คงรุนแรงกว่านี้หลายเท่า
...ผมจะรักกริชได้ขนาดนั้นหรือเปล่า...
"โว๊ย!!! ตัวตรูก็เป็นแบบเนี้ย! ทำดีที่สุดแล้วจะไปคิดมากทำไมว้าาาา!!!!"
.....................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
