อิอิ แอบมาน้า ยังรออ่านญี่ปุ่นกันไหมอ่า ช่วงนี้เค้ามะสบายน้า เข้ากะดึกอีกตะหาก ไปกันใหญ่เลย อิอิ แต่ก็เอามาลงให้แล้วน้า อ่านยิ้มๆน้า จุ๊บๆๆๆ
ลดน้ำหนัก Day 2 (สลัดหมูทะ)พอเช้าตรู่ญี่ปุ่นก็ตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วรีบออกมาจากห้องของเฟียตตามนัดไว้กับบอย แต่ยืนรออยู่หน้าหอนานบอยก็ไม่ยักลงมาสักที ญี่ปุ่นจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง
"บอยๆ ยังมะตื่นหรา"
ญี่ปุ่นเคาะประตูเสียงดัง
"บอยๆ เรารออยู่น้า"
สักพักบอยก็เปิดประตูออกมาหัวยังฟูๆตายังปรือๆอยู่ เอกเองก็นั่งหลับตาอยู่บนเตียง
"อ่ายังมะตื่นนี่นา"
"ปุ่น เราง่วงอ่า แป๊บน้าเราขอล้างหน้าหน่อย"
"อะไรว้า ไอ้หญ้าแห้ง มาปลุกตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่เลยนะมึง ขยันจริ๊ง"
"เอ๋ก็เราจะออกกำลังกายเนะ จาได้ลดความอวบลง อิอิ"
กว่าจะลงมาจากห้องก็ตีห้าครึ่งไปแล้ว ทั้งสามวิ่งตามกันเข้าไปในโรงเรียน ที่เข้าได้เพราะปีนรั้วเข้าไป วิ่งรอบสนามฟุตบอลอยู่สองรอบแล้วก็ไปตีแบด ทั้งจนสามเหงื่อชุ่ม
"แวะกินโจ๊กก่อนดีกว่าเนอะปุ่น"
บอยชวนตอนเดินออกจากโรงเรียน
"ดีเนะ เอ๋ แต่เราซื้อไปฝากพ่อหมีขาวดีกว่าเนะ อิอิ"
"แหม เป็นห่วงกันจังเนอะ น่าอิจฉา"
"เอ๋ ก็ปลาดุกก็กินกะบอยนิ อิจฉาอารายอ่า"
"เออๆ ไปก็ดีกูจะได้จู๋จี๋กันซะทีไอ้หญ้าแห้ง"
"แอ่ะ มะสนจายเนะ เดี๋ยวเรากลับไปจู๋จี๋กะพ่อหมีขาวที่ห้องก็ได้เนะ อิอิ"
ทั้งสามเดินไปร้านโจ๊ก ญี่ปุ่นสั่งโจ๊กใส่ถุงไปสองถุงเดินลั่นล้ากลับปล่อยให้บอยกับเอกสวีทกันเต็มที่ พอถึงห้องก็เปิดประตูเข้าไป เห็นเฟียตยังนอนหลับอุตุอยู่
"อ่า ตื่นสายเนะพ่อหมีขาว ตื่นๆ เค้าซื้อโจ๊กมาฝาก"
เดินไปเขย่าตัวทันที
"อืม กี่โมงแล้ววะ นาฬิกายังไม่ปลุกเลย"
"อ่า จาปลุกได้งายอ่า ก็เค้าให้มันปลุกไปแล้วนิ พ่อหมีขาวอ่า"
เหลือบไปเห็นน้องชายของเฟียตที่ชี้โด่อยู่ก็เบนความสนใจ
"อ่า น้องชายตื่นเนะ อิอิ กินโจ๊กมะ"
"แว้กกก ร้อน ไอ้บ้า"
เอาถุงโจ๊กไปอังที่น้องชายทันที เฟียตกระเด้งตัวขึ้นโดยอัตโนมัติ
"อิอิ ก็น้องชายหิวข้าวเนะ"
"เว้ยเล่นเป็นเด็กๆไปได้ ไอ้บ้า"
"กินโจ๊กไหมอ่า เค้าซื้อมาฝาก"
ทำเสียงอ่อนลงหลับตาปริบๆ เฟียตยังคงกุมน้องชายเอาไว้อยู่
"ไหนมึงลองบริการสามีดิ"
"เอ๋ อารายอ่า"
"ลองดูแลสามีสักวันดิจะทำได้ไหม"
"อิอิ ได้เนะ"
ยิ้มออกมาแล้วเดินไปหยิบชามกับช้อนมา แกะโจ๊กเทใส่ถ้วย
"ป้อนด้วยดิแม่หมีอ้วน"
"เอ๋ ทำมายอ่า มือพ่อหมีขาวเป็นอารายอ่า"
"ก็อยากให้ป้อนไง มาๆ"
"อ่า อ้ำ"
"แว้กก ร้อนๆ เป่าด้วยดิ"
เรื่องมากอีก แต่ก็อมยิ้มออกมาเพราะว่าอะไรญี่ปุ่ก็ทำตามทุกอย่าง
"ฟู่ๆๆ อ่า อ้ำ"
"น่ารักจริงๆเลย เมียใครวะ"
"อิอิ เมียพ่อหมีขาวเนะ"
ทำท่าอายก็เป็นด้วย หน้าแดงออกมา เฟียตพอใจกับสิ่งที่เห็น ญี่ปุ่นก็ป้อนเฟียตจนหมดถ้วย
"ป้อนเค้าบ้างดิ เค้าก็อยากให้ฝามีบริการเนะ"
"นั่นแน่ ว่าแล้วเชียว มาๆ"
"อิอิ เอาตับก่อนดิ"
แต่ไม่ง่ายเหมือนญี่ปุ่นป้อนตัวเอง เพราะคนตัวเล็กชี้เอานั่นเอานี่ น้อยไป คำใหญ่ไปกว่าจะป้อนเสร็จเฟียตก็เริ่มตาเขียว
"พ่อหมีขาวๆ เค้าหายอ้วนยังอ่า"
ถลกเสื้อขึ้นให้เฟียตดู
"หือ วิ่งแค่วันเดียวมึงจะหายอ้วนเลยเหรอ ไอ้บ้า กลมกว่าเดิมอีก"
"แอ่ะ เค้าวิ่งเยอะแล้วน้า ตีแบดด้วยอ่า"
"เว้ย ต้องทำทุกวันเว้ย มันถึงจะยอมลด แล้วก็อย่ากินจุบจิบเข้าใจ๋"
"อ่ายากเนะ เค้าอยากกินนี่เนะ"
"ไปๆอาบน้ำกันเดี๋ยวไปโรงเรียนสาย"
ว่าแล้วก็สลัดผ้าออกจากร่างลั่นล้าเข้าห้องน้ำไป พอแต่งตัวเสร็จก็เดินตามกันออกมาจากห้อง
"พี่เบนซ์ๆ เค้าหุ่นดียังอ่า"
เจอเบนซ์กับจี๊ปที่หน้าหอก็ปรี่เข้าไปถาม
"ฮ่าๆ ทำไมวะไอ้เปี๊ยก แก้มป่องเหมือนเดิมนะมึง"
"แอ่ะ เค้าลดน้ำหนักน้า"
"ฮ่าๆๆ คงยากนะกูว่า มึงดูผัวมึงดิตามใจขนาดนั้น อ้วนตามกันล่ะไม่ว่า"
"แอ่ะ ไม่คุยด้วยเนะ นิสัยมะดี พ่อหมีขาวไปโรงเรียนเนะ"
ทำหน้าย่นใส่แล้วเดินนำหน้าไป เฟียตเดินตามหลังมากับเพื่อน ถือกระเป๋าให้หวานใจตัวป่วนที่เดินลั่นล้านำหน้า
"มึงนี่โชคดีนะไอ้เฟียต มองทีไรกูก็ว่ามันน่ารักว่ะ มองไม่รู้จักเบื่อ"
จี๊ปพูดขึ้น
"อ๊ะๆ อย่านะมึง กว่ากูจะเจอแบบมันนี่ไม่ใช่ง่ายนะเว้ย อย่าคิดเชียวนะมึง"
"ไอ้บ้า กูไม่ได้คิดเว้ย กูแค่อิจฉามึงว่ะ ทำไมมันไม่มาเจอกูก่อนมึงวะ"
"นั่นดิ เป็นกู กูรักตายเลยแบบนี้อ่ะ"
"อ้าว เชี่ยเบนซ์ไหนบอกไม่ชอบผู้ชายไงวะ ส้นตรีนนะมึง"
"เฮ้ย ก็คนอื่นกูไม่ชอบเว้ย แต่ถ้าไอ้เปี๊ยกเนี่ย กูยอมว่ะ"
"สายไปแล้วเพื่อน กูไม่ปล่อยมันง่ายๆหรอก กูก็รักมันจะตายอยู่แล้วเนี่ย"
เฟียตพูดอย่างภูมิใจยิ้มกริ่มพลางมองตามร่างของญี่ปุ่นที่เดินนำหน้าไป สายตาเพื่อนๆได้แต่มองแบบหมั่นไส้
"พ่อหมีขาวๆ กินกล้วยแขกไหมอ่า"
เดินไปยังไม่ถึงโรงเรียนก็หันกลับมาถาม
"เอ้ย ไหนบอกลดน้ำหนักไงไอ้เปี๊ยก"
จี๊ปร้องขึ้น
"เอ๋ มะได้จาซื้อนิ ถามพ่อหมีขาวเนะ เผื่อพ่อหมีขาวจาหิว"
"ฮ่าๆ ไม่เอาๆ เดี๋ยวตอนเที่ยงค่อยกิน"
เฟียตหัวเราะอย่างอารมณ์ดี แต่ญี่ปุ่นทำหน้าเสียดายอยู่ กลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ลงคอไป
"ตอนเที่ยงค่อยกินเนะ"
ว่าตามแต่สายตายังมองอยู่ไม่วางตา
"กูว่ามึงซื้อให้มันเถอะว่ะ ดูมองดิอาลัยอาวรณ์เชียว"
"ไม่ได้เว้ย เรื่องอื่นกูตามใจแต่เรื่องกินนี้ต้องคุม ไปๆหมีอ้วนไม่เห็นเดี๋ยวก็ลืม"
"อ่า เค้ามะลืมอารายง่ายๆเนะ"
แน่ะยังมาพูดอีก ทั้งเบนซ์ทั้งจี๊ปหัวเราะลั่น
"เว้ย ตอนเที่ยงค่อยกิน กินตอนเช้าๆเดี๋ยวง่วงนอน"
เดินไปดันหลังให้เดินต่อไป ญี่ปุ่นทำหน้าย่น
"เอ๋ บอยๆ กินอารายอ่า"
เหลือบไปเห็นบอยกับเอกกำลังเดินกระหนุงกระหนิงกันมา ในมือถือถุงกระดาษ
"กล้วยแขกอ่า"
"อิอิ เรากินด้วยดิ เนี่ยบอยเมื่อเช้าเราซ้อมเต้นด้วยน้า"
"เอาดิ ไหนนายซ้อมเต้นด้วยเหรอเมื่อเช้าอ่า ขยันจังเลย"
เข้าใจทำเดินเข้าไปหยิบชิ้นกล้วยแขกมายัดเข้าปากเรียบร้อยแล้ว เฟียตอ้าปากจะร้องห้ามแต่ช้าไป
"หมีอ้วน มานี่เลยๆ"
โดนลากแขนออกจากลุ่มไป
"ทำไมเป็นคนโกหกแบบนี้ไม่ดีนะ กูไม่ชอบอยากกินไม่บอกเขาดีๆวะ"
"แอ่ะ เค้ามะได้โกหกซะหน่อย ก็เต้นเมื่อเช้าจริงๆเนะ"
"ไหนมึงเต้นตอนไหน"
"เอ๋ ทำมายพ่อหมีขาวจำมะได้อ่า ก็ตอนเค้าอาบน้ำงาย"
"ตอนไหนวะ"
"ก็เนี่ยเต้นแบบเนี้ย"
ญี่ปุ่นทำท่าที่ทำเมื่อเช้า กำมือขึ้นแล้วพยักหน้าสองสามที เฟียตหัวเราะออกมา
"ไอ้บ้า เค้าเรียกเต้นเหรอแบบนี้อ่ะ"
"เอ๋ ก็ให้คอเต้นเนะ เค้ามะได้โกหกซะหน่อยมาว่าเค้าน้า"
ได้แต่ส่ายหัวยอมจำนน เอากับมันสิ ฉลาดนะเนี่ยเห็นเอ๋อๆแบบนี้ ทำจริงกับท่าที่ทำให้เฟียตดู พอตอนเย็นก็อยู่ซ้อมเต้น แม้จะยังเลือกเพลงกันไม่ได้แต่ท่าเต้นก็คืบหน้าไปหลายท่าแล้ว ทุกคนในห้องดูให้ความสนใจกับกิจกรรมเป็นอันมาก ไม่มีใครกลับก่อน อยากมีส่วนร่วมกันทุกคน วีดีโอที่หัวหน้าห้องไรท์ใส่แผ่นเอามาเปิดกับโน๊ตบุ๊คดึงดูดความสนใจจากเพื่อนๆได้เป็นอย่างดี คนคิดท่าเต้นก็คิดไป คนเต้นก็เต้นไป
"ห้องพวกนายเต้นเพลงอะไรอ่ะ"
ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับเด็กรุ่นเดียวกันแต่คนละห้องยืนดูอยู่สามคน
"ฮ่าๆ ตลกอ่ะ กระจอกมากมาย นี่แน่ใจเหรอว่าท่าเต้น"
"พวกนายมาแอบดูทำไมล่ะ"
หัวหน้าห้องร้องขึ้น ทุกสายตาหันไปมองอย่างไม่พอใจ
"อ้าวก็มาดูเฉยๆอ่ะ พวกนายอยากไปดูพวกเราซ้อมเต้นก็ได้นะ ห้องทับหนึ่งอ่ะ หึหึ ไปดูความแตกต่างไง ว่าห้องเราเหนือชั้นกว่ายังไง"
"เฮ้ย มากไปแล้วนะ จะเต้นดีเต้นเด่นก็เต้นไปดิ มาวุ่นวายกับห้องอื่นทำไม"
เอกพรวดพราดออกไป เด็กทั้งสามคนถอยกรูไป
"ไหนไปดูมันหน่อยซิ คุยนักคุยหนา จะแน่แค่ไหนเชียว"
เอกพูดเพื่อนๆก็วิ่งกรูตามไปดู แต่คนที่เต้นหัวหน้าห้องไม่ให้ไปดู เพราะกลัวว่าจะเสียกำลังใจให้อยู่ซ้อมต่อไป พอสักพักเพื่อนๆก็กลับมา
"โหย มันแน่ว่ะ ยังกะทูพีเอ็มมาเองเลยอ่า"
เสียงเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น
"นั่นดิ ดูเป็นสเต็ปว่ะ ถ้ามันเต้นก่อนเรานี่เราอายตายเลยนะเนี่ย"
"จะพูดทำไมล่ะเพื่อนๆ เราก็มีแนวของเรา เรามาช่วยกันดิ เราอย่าไปดูเขาดิเพราะถ้าดูแล้วมีข้อเปรียบเทียบ เราต้องคิดท่าเต้นขึ้นมาใหม่"
หัวหน้าห้องพูดน้ำเสียงจริงจัง
"นั่นดิ ทำไมเราต้องไปก็อบปี๊เขาด้วยเนอะ เรามาคิดท่าเต้นเองดีกว่า"
พริกหวานเสริม ทุกเสียงในห้องก็เห็นด้วย
"งั้นเราต้องมาช่วยกันคิดท่าเต้น ส่วเรื่องเพลงเราว่าพรุ่งนี้เรามาเลือกกัน เห็นหลายห้องเน้นเพลงเกาหลี เราว่าห้องเราไม่ต้องตามใครหรอกเนอะ เป็นเอกลักษณ์"
พอตกลงกันได้ก็พากันคิดท่าเต้น คนดูในคอมพิวเตอร์ก็ดูไป พอดูเสร็จก็ผลัดกันออกมาคิดท่าเต้นให้คนที่เต้น ซึ่งซ้อมกันเป็นท่าๆไป
"เอ้ยปุ่นแฟนนายมาหาอ่ะ"
เสียงเพื่อนคนหนึ่งร้องบอกเพราะเขาเป็นคนเปิดประตูให้เฟียต
"หือ หนาย อ่าพ่อหมีขาวมาหาเค้าหรา"
"ทำไรวะหมีอ้วน"
"เค้าซ้อมเต้นเนะ"
เสียงเพื่อนๆแซวกิ๊วก๊าวขึ้นทันที เพราะตั้งแต่ตั้งโรงเรียนมาไม่เคยมีรุ่นพี่คนไหนมาหารุ่นน้องที่ห้องเรียนเลย จะมีก็แต่รุ่นน้องที่เป็นคนเอาของไปให้หรือไปตามจีบรุ่นพี่ แต่มาหาที่ห้องไม่มีมาก่อน เสียงฮือฮาดังขึ้นไม่ขาดสายจนเฟียตอายหน้าแดง
"เฮ้ย อะไรวะ พวกมึงจะแซวทำไมเนี่ย"
"มาหาแฟนเหรอพี่ อิอิ"
เสียงน้องๆรุมแซวส่วนญี่ปุ่นไม่ได้รู้สึกอายหรือเขินแต่อย่างใดเดินไปเกาะแขนเฟียตตามปกติ
"เลิกซ้อมแล้วไปหากูที่สนามบาสฯนะหมีอ้วน วันนี้กูจะเล่นบาสฯ"
กระซิบบอกเสียงเบา
"อือ"
"ทำไมอือ"
"เนะ"
"เอ้ย ไอ้นี่พูดดีๆดิ"
"พูดดีแล้วเนะ พ่อหมีขาวจะให้พูดยังงายอ่า"
"จ้าดิ"
"หวายมะเอาอ่า มันดูหว๊านหวานเนะ เค้าอาย"
"อายไรวะ พูดกับแฟนพูดเพราะๆหน่อยดิ"
"จ้า อิอิ เขินเนะ"
ยอมพูดจนได้ พอพูดแล้วก็ทำหน้าอายเขินอยู่ เสียงเพื่อนๆโห่ขึ้นเสียงดัง
"เออ ไปก็ได้วะ ไอ้พวกขี้อิจฉา"
เฟียตยอมเดินออกจากห้องไป อายหน้าแดง ห้องข้างๆก็โผล่ออกมาดู
"เจ๋งอ่าปุ่น รุ่นพี่หล่อโครตๆเลยอ่า เราอยากมีแบบนี้บ้างจัง"
"นั่นดิ ปุ่นนายทำไงอ่าถึงมีรุ่นพี่หล่อๆมาจีบ บอกเราหน่อยดิ"
กลายเป็นคนดังไปอีกแล้ว เพื่อนๆมารุมกันใหญ่
"อ่า ก็เราน่าร้ากเนะ อิอิ"
"แอ่ะ น่าเกลียด เอ๋อจะตายนายอ่ะ"
"เอ๋ เอ๋อแต่ก็น่าร้ากน้า อิอิ"
ไม่ยอม เถียงกันอยู่นานเรื่องน่ารัก กับหน้าเอ๋อจนหัวหน้าห้องต้องยุติ โดยการบอกให้ซ้อมเต้นต่อ
"บอยๆ ไปออกกำลังกายที่สนามบาสฯไหมอ่า"
"หือ นายไปรอพี่เฟียตไม่ใช่เหรอ เราไม่อยากไปอ่ะ"
"อ่า นะนะ พาเราไปหน่อย เรามะมีเพื่อนออกกำลังกาย"
"เว้ย ไปเองดิไอ้หญ้าแห้ง ไปรอผัวใครเขาให้เพื่อนไปด้วยวะ"
"แอ่ะ นิสัยมะดีน้าปลาดุก ชิไปคนเดียวก็ได้เนะ"
ทำหน้าย่นแล้วเดินหนีเพื่อนไปทางสนามบาสฯกลางแจ้งใกล้ๆสนามบอล
"มาแล้วเหรอหมีอ้วน รอแป๊บนะ กำลังหนุก"
เฟียตวิ่งเหงื่อโทรมกายออกมาจากสนามบาสฯเมื่อเห็นญี่ปุ่นเดินปรี่เข้าไปข้างสนาม
"เค้าก็จะออกกำลังกายเนะ"
"จะวิ่งเหรอ"
"เนะ เค้าจะวิ่งรอบๆสนามบาสฯ อิอิ"
"อืม ดีๆ"
เฟียตกลับลงไปเล่นบาสฯกับเพื่อนๆต่อ ส่วนญี่ปุ่นพอวางกระเป๋าลงก็ออกวิ่งรอบสนามบาสฯ วิ่งไปสักพักก็คิดท่าเต้น วิ่งไปด้วยเต้นไปด้วย รุ่นพี่ที่เล่นบาสฯอยู่ในสนามมองกันใหญ่
"เฮ้ย ไอ้เปี๊ยกมึงวิ่งท่าอะไรของมึงวะ"
เบนซ์ร้องทักออกไป
"เค้าซ้อมเต้นน้า อิอิ"
"เออ เอากับมัน"
ไม่ได้สนใจใครอีก วิ่งไปสามเก้าก็เต้น ญี่ปุ่นเรียกเสียงหัวเราะให้กับรุ่นพี่ในสนามบาสฯจนไม่เป็นอันเล่นเลยทีเดียว
"ปะหมีอ้วน กลับหิวข้าวแล้ว"
"เอ๋ ชวนเค้ากินอีกแล้วอ่า หนายบอกจะลดน้ำหนักเนะ"
"เฮ้ย เล่นเหนื่อยขนาดนี้ไม่กินก็เป็นลมตายดิวะ"
"เออ ไปกินหมูทะกันดีกว่าว่ะ พรุ่งนี้วันเสาร์"
จี๊ปออกความเห็น
"เออดีเหมือนกัน อยากนั่งแช่นานๆอยู่พอดี"
"ไปไหมหมีอ้วน"
"อ่า กินหมูทะก็อ้วนเนะ มะเอาอ่า พ่อหมีเราไปกินข้าวเบาๆดีกว่าเนะ"
"อะไรของมึงวะข้าวเบาๆ"
เบนซ์สงสัย
"ก็กินสลัดงายพี่เบนซ์ อิอิ จะได้ลดน้ำหนักไง"
"เอากับมัน เมื่อเช้าจะแดกกล้วยแขก ตอนเย็นจะกินสลัด"
"ทำมายอ่า ก้เค้าอยากลดน้ำหนักนิ พ่อหมีขาวเร็วๆเนะ เค้าหิว"
"ไปๆไอ้เฟียตพาเมียมึงไปกินสลัดเถอะ ดูมันอ้อนยังกะเด็ก ที่หมูทะก็มีสลัดนะมึงมีผลไม้ด้วย"
เบนซ์บอก ญี่ปุ่นหันขวับทันที
"งั้นเค้าไปกินที่หมูทะก็ได้เนะ เนอะพ่อหมีขาวเนอะ"
เสียงหัวเราะเกรียวกราวขึ้นมาทันที เฟียตได้แต่ขยี้หัวญี่ปุ่นเบาๆ สรุปก็ไปกินหมูกระทะกันทั้งกลุ่ม มีญี่ปุ่นพ่วงไปด้วย พอกินเข้าจริงจังก็ไม่แตะเลยไอ้สลัดที่ว่า กินแต่หมูกับของมันๆ ไม่ได้สนใจคำทักท้วงของใคร
"มึงดูมัน ไหนวะคนจะมากินสลัด ไอ้เปี๊ยก ปากมันแล้วมึง"
"อิอิ นี่ก็เรียกสลัดน้า สลัดหมูทะงาย อิอิ พ่อหมีขาวย่างหมึกให้เค้าหน่อยดิ"
สนใจที่ไหน กินจุ๊บจั๊บ เฟียตไม่ได้ห้ามเพราะคิดว่าห้ามไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะเฟียตเองก็กระหน่ำกินเหมือนกัน
"มึงดูสองผัวเมียนี่แดก ไอ้เฟียตเบาๆหน่อยมึง โหกูย่างแทบตาย"
"ฮ่าๆ ลดน้ำหนักแป๊ะไรวะ กูเห็นแดกเอาๆ คงลงหรอกนะมึง"
เพื่อนๆต่างก็ล้อเลียนอยู่ อต่ทั้งสองคนก็ไม่สนใจ ย่างนั่นย่างนี่ให้กันอย่างเป็นสุข กว่าจะเลิกก็ท้องป่องทั้งสองคน
"อ่า พรุ่งนี้ค่อยลดเนอะพ่อหมีขาวเนอะ อิ๊มอิ่ม"
ญี่ปุ่นหัวเราะร่าอย่างสบายใจ มีเฟียตเดินกอดคออยู่ไม่ยอมห่าง ส่วนเพื่อนๆก็เดินนำหน้าบ้างข้างหลังบ้าง นี่ล่ะนะญี่ปุ่นล่ะ
เขียนโดย eiky
หัวข้อ: My Sweetheart Valentine **อัพเดทปกคร้าบ** หน้า 164** (อ่าน 998730 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก