ต่อตอนที่ 4 (จบตอน)
.............................................................
ตอนนี้ก็ตีหนึ่งกว่าแล้วครับได้เวลากลับกันซะที แล้วก็มาหยุดล่ำลากันอยู่ที่ลานจอดรถก่อน ส่วนผมตอนนี้เริ่มยืนไม่อยู่แล้วครับ ต้องยืนพิงรถของตัวเองไว้ โดยมีไอ้ตรีช่วยจับไว้ด้วย มันคงกลัวผมทรุดลงไปกองที่พื้น วันนี้ปล่อยเต็มที่มากไปหน่อย แต่ก็ยังพอมีสติอยู่บ้างยังไม่ถึงขนาดพูดไม่รู้เรื่อง
“ไอ้กันต์กูว่ามึงทิ้งรถไว้นี่แหละ พรุ่งนี้ค่อยให้คนมาเอา แล้ววันนี้มึงจะกลับคอนโดฯหรือกลับบ้านพวกกูได้ไปส่งมึงถูก”
“คอนโดฯ ไม่ต้องไปส่งพวกมึงอยู่คนละทางกับกู เดี๋ยวกูเรียกแท็กซี่กลับเอง”
“เออๆ สภาพแบบนี้ไม่กลับบ้านก็ดี เดี๋ยวแม่มึงเห็นจะเป็นห่วง”
“เฮ้ยกร แล้วนี่มึงกลับไง ไม่ได้เอารถมานิ” เดย์หันไปถามเพื่อน
“เดี๋ยวกูคงกลับแท็กซี่ว่ะ” ปกติเวลาผมออกมาเที่ยวกับเพื่อนจะไม่ขับรถมา คือไม่รู้ว่าตัวเองจะเมาหรือไม่เมาขนาดไหน เรียกแท็กซี่กลับง่ายกว่าไม่ต้องไปห่วงรถด้วย
“คอนโดฯ พี่กันต์กับบ้านไอ้กรมันอยู่ใกล้ๆ กันนิ ก็ให้มันขับรถของพี่ไปส่งแล้วกัน แล้วกรค่อยไปเรียกแท็กซี่เอาแถวนั้นอีกที” ไอ้อาร์มันบอกผมกับกร
“เออกูว่าแบบนั้นก็ดีว่ะ กูได้ไม่ต้องห่วงมึงด้วย” เสียงไอ้ยุครับ
“เอาแบบนั้นก็ได้ เอองั้นกูไปแล้วว่ะ” ผมตอบ โดยไม่รอให้อีกคนตอบอะไร แล้วส่งกุญแจให้กร น้องมันก็รับ แล้วผมก็เดินนำไปที่รถ มันก็ตามผมไป
.............................................................
“คอนโดฯ พี่อยู่ตรงไหนครับ” ผมหันไปถามพี่กันต์ที่พอขึ้นรถได้ก็ตั้งท่าจะหลับอย่างเดียวไม่สนใจอะไรเลยครับ ก็เห็นดื่มซะขนาดนั้น ทำยังกะไม่เคยดื่ม ยกเอายกเอาสภาพเลยเป็นอย่างที่เห็นตอนนี้ ดีนะไม่ยังไม่มีอาการว่าจะคายของเก่าออกมา ทำท่าแต่จะหลับอย่างเดียว หน้าแดงตัวแดงไปหมด ยิ่งตัวขาวๆ มันก็ยิ่งเห็นชัด
“สุขุมวิท 39 คอนโดฯ แรก ทางซ้ายมือ” เสียงของพี่กันต์ตอบแบบงัวเงียเต็มที
“ครับๆ” แล้วผมก็ขับรถออกจากร้าน ยังไม่ถึงห้านาทีคนข้างๆ ผมก็หลับไปแล้ว ผมก็เลยถือโอกาสแอบมองพี่เขาไปเรื่อยๆ ระหว่างขับรถยิ่งช่วงรถติดไฟแดง ผมก็มองแต่พี่เขานั่นล่ะ ดีนะที่วันนี้ผมดื่มไปไม่เยอะ แทบจะไม่ได้ดื่มเลยมากกว่าครับเพราะมีอะไรที่น่าสนใจกว่าอยู่ตรงหน้าไงเลยไม่ค่อยได้สนใจอย่างอื่น อืม... พี่กันต์ ผมว่าผู้ชายอย่างพี่เขาคงจะมีคนสนใจอยู่ไม่น้อยเลยเหมือนกัน พี่เขาดูเป็นคุณหนูหน่อย หน้าได้รูป ขนตายาว จมูกโด่งสวย รูปร่างก็สมส่วนคาดว่าคงจะออกกำลังกายอยู่บ้าง ความสูงน่าจะสักร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ ได้ เพราะเทียบกับผมแล้วดูเตี้ยกว่าเล็กน้อย ผิวขาว ผิวพี่เขาดีนะขนาดเป็นผู้ชายผิวยังขาวอมชมพู น่าสัมผัสดีจัง “เอาแล้วไงกูแค่มองยังไม่เท่าไร คิดจะไปจับเขาอีก” ผมคงมองพี่เขามากจนเพี้ยนไปแล้ว
แล้วก็หันมาสนใจกับการขับรถต่อ ผมขับแบบไม่รีบร้อนอะไร พลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยสุดท้ายผมก็นึกถึงคำพูดของไอ้ติ๊ดที่มันพูดขึ้นมาตอนคุยเรื่องพี่กันต์
“ถ้าจะบอกว่ารักก็นะ... คนอย่างมึงก็คงไม่รู้จักว่าคืออะไร”
ก็จริงอย่างที่มันว่านั่นแหละ “ความรัก” คนอย่างผมไม่รู้จักหรอกว่า มันคืออะไร
--------------------------------------------