“เปิดดูสิ” มันบอกสั้นๆ ผมเปิดซิง และหยิบกระดาษออกมา ^
ต้องน่ะ..เปิดซอง
แต่โจ้อ่ะ..เปิดซิง(ต้อง)
ทั้งต้อง โจ้ และ มิว
ทุกคน..ย่อมมีเหตุผลเป็นของตัวเอง
แต่จะดี หรือไม่ดี
ขึ้นอยู่กับว่า เหตุผลนั้น..สำหรับใครล่ะ
เหมือนกับคนที่ชอบข้าวราดแกง ก็จะบอกว่ากินข้าวราดแกงแล้วอร่อย
ต่างกับคนที่ชอบก๋วยเตี๋ยว จะบอกว่ากินก๋วยเตี๋ยวอร่อยกว่า
เพราะฉะนั้น เราอย่าไปตัดสินเหตุผลของคนอื่นเลย ว่าดีหรือไม่ดี
:กอด1:กอดกาล +1 ขอบคุณครับ
Edit.....
“อื้ออ ” ก่อนที่
ผทจะพูดอะไรอีก
ริทมฝีปากร้อนก็จูบ
ผิดลงมา ผมอยากจะผลักออกแต่กลายเป็นกอดมัน
ให้แน่นเข้ามา ผมสูดกลิ่น
แชมพูด และลมหายใจ รับเอาอุณภูมิของอีกฝ่ายเข้าจากการแนบชิดกัน
เราสองคนผละออกจากกัน มองตากันมีเพียงแสงไฟจากโทรทัศน์เท่านั้น
“ขอได้ไหมถามครั้งสุดท้าย คราวนี้ไม่หยุดแล้วนะ ” โจ้ถามเสียงพร่า
ผมเองก็หอบไปมา ความร้อนของอีกฝ่าย
แทรดเข้ามาผมเองก็ร้อน ถามว่าต้องการไหม
คำสีแดง น่ะครับ..กาล