ไม่รู้ว่าเส้นกั้นบางๆที่คอยปิดกั้นหัวใจมันขาดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่กว่าจะรู้ว่ามันหายไปแล้ว
ก็ตอนที่สิ่งที่อยู่อีกฟากของเส้นกั้น มันก็ค่อยๆเลือนหายไป หากสายฟ้ารู้ตัวช้ากว่านี้ หรือหากเรนหมดความอดทน
ไปก่อนหน้านี้ และใจแข็งพอที่จะไม่ยกโทษให้ง่ายๆ เรื่องของทั้งสองก็คงไม่มาจบเช่นนี้.......
อะไรที่ทำให้ทั้งสองมั่นใจ ว่าต้องเป็นคนนี้แหละ ... แต่ไม่ว่าจะยังไง ก็ยังดีที่สายฟ้าซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง
และเลือกคนที่ใช่ของตัวเองได้สักที
ดูๆมาแล้ว เรนก็เป็นคนที่มั่นคงในความรู้สึกแบบสุดๆ แถมยังซื่อสัตย์กับตัวเองซะยิ่งกว่าสายฟ้าเสียอีก
อ่านๆไป อาจจะมีขัดใจ ไม่ชอบ เกลียด(อิสายฟ้า) หมั่นไส้ สมเพช หรือต่างๆนาๆ
แต่นั่นก็คือความรักของเค้า คนนอกที่ไม่ใช่พวกเค้า ไม่อาจรู้ถึงความรู้สึกหรือสิ่งที่พวกเค้าคิดได้ นอกจากตัวพวกเค้าเอง
ชอบเรื่องนี้มากกกๆๆๆ ค่ะ ขอบคุณที่แต่งเรื่องราวดีๆอย่างนี้ขึ้นมานะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
