คนขับรถของโอลิเวอร์หรือที่โอลิเวอร์เต็มใจจะให้ผมเรียกว่าคนขับรถของผมขับรถไปส่งเอบิเกลและไมเคิล ก่อนบอกลาไมเคิลบอกให้ผมคุยกับโอลิเวอร์ให้เข้าใจ ผมพยักหน้ารับเขาและโบกมือลาให้เขา เขาดึงผมไปกอดและฝังจมูกลงกับแก้มผมทั้งสองข้าง ผมผละออกจากเขาและปีนขึ้นไปนั่งเบาะหลังรถ
“คุณพาผมไปส่งที่อพาร์ทเมนท์ของผมก่อนได้ไหมครับ จากนั้นเราจะไปเพนเฮาส์ของโอลิเวอรกัน” คนขับรถหันมามองผมในกระจกแล้วตอบรับผมสั้นๆ
เมื่อผมถึงห้องของผม ผมจัดการวางกระเป๋าเสื้อผ้าและหยิบสมุดบันทึกปกสีน้ำตาลที่มีตัวอักษรหวัดๆเขียนไว้ว่า I love LA ไปให้โอลิเวอร์ด้วย ผมว่ามันดูเห่ยสุดๆสำหรับโอลิเวอร์แต่ ณ ตอนนั้นมันดูเก๋ที่สุดในร้านขายของฝาก ผมรีบลงไปข้างล่างทันทีเมื่อจัดการธุระตัวเองเสร็จ แล้วพบว่ามีใครอีกคนนั่งอยู่ในรถนอกจากคนขับรถ ถ้าผมจำไม่ผิดเขาคือเบนจามินผู้ช่วยของโอลิเวอร์
“สวัสดีครับ เจอกันอีกแล้วนะครับคุณหมอ เจ้านายอยากให้แน่ใจว่าคุณไปถึงเพนเฮาส์อย่างปลอดภัย”
“ไงเบนจามิน แต่อย่างที่คุณเห็นมันไม่น่าจะมีอะไรที่ไม่ปลอดภัย” เขาไม่ตอบผมแต่หันไปพูดกับคนขับรถเป็นภาษาสเปนแทน ผมรู้สึกว่ามันคงจะดีถ้าผมตั้งใจเรียนคาบภาษาสเปนให้มากกว่านี้
“คุณคงรอเขาอยู่ที่นี่คนเดียวได้นะครับ อีกครึ่งชั่วโมงเขาจะมาถึง” เขากำลังจะเดินออกไปแต่กลับหันหลังและเดินมาทางผมอีกที
“คุณอยากได้อะไรรองท้องหน่อยไหมครับ เขาเพิ่งโทรมาบอกผมว่าอีกชั่วโมงหนึ่งเขาจะกลับมา” ผมหยุดคิดครู่นึง วันนี้ผมมีแค่ซอยชายลาเต้กับบิสคอตติอีกครึ่งชิ้นที่ฟิลลิปแบ่งให้ แล้วตอนนี้ผมคิดว่าผมก็หิวพอดู
“มันคงไม่มากเกินความสามรถคุณเกินไปหากผมจะขอขนมปังซินนาบอง” เขายิ้มรับและเดินออกไปปล่อยให้ผมรออยู่ในนี้
ผมเปิดโทรทัศน์และไล่นิ้วหาหนังดีๆซักเรื่องฆ่าเวลาแล้วผมก็พบฟอเรส กัมป์ หนังเรื่องโปรดของผม ผมจัดการยัดใส่เครื่องเล่นแล้วยืดขาดูอย่างสบาย มันทำให้ผมลืมเรื่องที่ต้องคุยกับโอลิเวอร์ นั่นน่ะเยี่ยมที่สุดเลยล่ะ ผมกดหยุดเครื่องเล่นไว้ชั่วคราวเมื่อถึงตอนที่ฟอเรสเข้าเกณฑ์ทหารและลุกขึ้นไปหาน้ำเปล่าเย็นๆมาดื่มเมื่อรู้สึกกระหาย ผมหยิบดาบัวร์(*)ที่ถูกแช่ไว้อย่างเย็นจัดและดื่มมันจนเกือบหมดขวด
“ซินนาบองของคุณมาแล้วครับ” เบนจามินยืนรอผมอยู่หน้าห้องครัว ผมรีบสาวเท้าเดินไปหาเขาและรับมันไว้ เขาก้มหัวให้ผมเล็กน้อยและเดินออกไปทันที ผมกลับไปนั่งดูหนังต่อแล้วหยิบขนมปังซินนาบองเข้าปากไปด้วย ผมจัดการมันจนหมดแล้วเลียซินนาบองที่ติดอยู่ตรงปลายนิ้วโป้งช้าๆ แม่มักจะเตือนผมเสมอเมื่อผมยังติดนิสัยดูดเศษอาหารที่ติดอยู่ตรงนิ้วอยู่ แม้ว่าผมจะโตแล้วก็ตาม ผมกำลังจะดูดซินนาบองที่ติดอยู่ตรงปลายนิ้วชี้แต่พบว่ามันถูกแย่งไปซะแล้ว
“โอลิเวอร์” เขาเงยหน้ามามองผมเล็กน้อยแล้วจัดการเลียมันต่อจนสะอาด เขากระโดดข้ามโซฟามานั่งลงข้างๆผม เขาปลดเนคไทด์ลงแล้วดึงผมไปจูบจนผมรู้สึกว่าผมใกล้ตายเพราะขาดอากาศหายใจเขาจึงปล่อยผมให้เป็นอิสระ
“คุณเป็นไงบ้างครับ” เขาก้มลงมากระซิบข้างหูผมเบาๆ แล้วโอบกอดผม ผมพิงศีรษะลงบนไหล่ของเขาแล้วหลับตาพริ้ม เขาใช่นิ้วเกลี่ยคิ้วของผมทั้งสองข้างแล้วจูบผมเบาๆกลางหน้าผาก
“ผมเจอข่าวคุณในหน้าหกกับใครอีกคน” ผมผละออกจากอ้อมแขนของเขาแล้วเข้าเรื่องทันที ทั้งๆที่ผมอยากจะอยู่ในอ้อมกอดของเขาต่อก็ตามที
“ผมขอโทษเนท ผมรักคุณ” เขาจ้องตาผมจนผมรู้สึกว่าผมพร้อมจะคบกับเขาต่อหากนั่นเป็นเรื่องไม่จริง
“ผมอธิบายได้ครับ ใครใส่ยาในแก้วเหล้าของผมมันทำให้ผมรู้สึกอยากมีอะไรกับเขา อีกอย่างเขาอ่อยผมจนผมควบคุมตัวเองไม่ได้” ผมพยักหน้าให้เขาเล่าต่อ
“เขาลูบไล้ไอหนูของผมตอนเราอยู่ในบังกะโลแปด แล้วเราก็ขึ้นรถเพื่อไป...ผมขอโทษ ผมมีอะไรกับเขา” เขาจับมือผมไว้แล้วจ้องผมไว้วางตา
“คุณบอกผมได้ไหม ว่ามันจะไม่มีเหตุการณ์พวกนี้เกิดขึ้นอีก ผมรู้สึกแย่มาก” ผมบอกเขาเสียงสั่น เขาดึงผมไปกอดและลูบหลังผมเบาๆ นั่นยิ่งทำให้ผมปล่อยโฮอย่างไม่อายเขา
“ผมสัญญาครับ แต่ผมอยากบอกคุณอีกอย่าง แบรตจ้างเขามา...เพื่อมามอมเหล้าผม” ผมผละออกจากอกเขาแล้วเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆ
“คุณว่าไงนะ!! นั่นรวมถึงจ้างปาปารัซซี่มาถ่ายรูปคุณด้วยหรือเปล่า” เขาพยักหน้าเบาๆ ตอนนี้ผมรู้สึกว่าอยากคุยกันฟิลลิปแล้วล่ะ..นายจ้างของเขาจะใช่แบรตหรือเปล่านะ
“แต่คุณโทษเขาอย่างเดียวไม่ได้หรอกครับ เขาไม่ได้จ้างให้ผมมีเซกส์กับคนของเขา นั่นเพราะผมทำตัวเอง ผมควบคุมมันไม่ได้” โอวพระเจ้า ผมแพ้คนที่ไม่โกหกอย่างเขานี่แหล่ะ
“ก่อนหน้านี้คุณใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย แต่ผมกลับทำให้ชีวิตคุณวุ่นวาย” เขาซบหน้าลงบนไหล่ผม ผมลูบหัวเขาเบาๆ
“ผมมองอย่างนี้นะโอลิเวอร์ ผมแก่พอจะรู้ว่าตัวเองชอบอะไร และเด็กพอที่จะเสี่ยงดู” เขาดึงผละออกมาแล้วหันมายิ้มกว้างให้กับผมจากนั้นก็ดึงผมไปกอดจนผมรู้สึกหายใจไม่ออกแต่มันกลับทำให้ผมรู้สึกดีจนน้ำตาไหล
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(*)BADOIT – น้ำแร่เครือเดียวกับเอเวียงแต่อยู่ในระดับไฮคลาสกว่าคะ
หัวข้อ: มันจะรู้สึกยังไงนะ ถ้าได้เป็นคนหน้าตาดีกับเขาบ้าง (อ่าน 177179 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก