ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0...
เคยไหม ที่เจอคนที่เราไม่รู้จักแล้วเราถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก เคยไหมที่เรารู้สึกแปลกๆ เวลาที่ได้อยู่กับคนคนนั้น แล้วเคยไหมที่ในหนึ่งวันขอแค่เห็นหน้าเขาคนนั้นสักครั้งก็พอแล้ว
บ้างทีอาจจะไม่ใช่เพราะตัวเราเป็นคนเลว ที่เรามีคู่อยู่แล้ว แล้วไปมีความรู้สึกดีกับคนอื่นแบบนี้ ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ แต่มันแทนกันได้ด้วยหรือ คำถามนี้ยังต้องหาคำตอบ แต่สำหรับตัวผม มันยังคงเป็นอนาคตที่ยังรอคอยคำตอบ
ปล.มันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้น ที่หลายๆคนอยากเจอ แต่ผมได้เจอมันแล้ว 1 ครั้งในชีวิตก็เกิดพอแล้ว ส่วนที่นำมาเขียนได้ ก็พราะมันเป็นส่วนที่ประทับใจ ผมเขียนไม่เก่ง เลยดูอ่านยาก ยังไงก็ขออภัยด้วยนะครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"พี่.............พวกเพื่อนผมมันมีเรื่องกับเด็ก โยธาครับพี่ พี่ไปดูหน่อย" เสียงดังมาจากปลายสาย
(ลืมบอกไป ผมเองก็เด็กช่างคนเดิมละครับ ตอนี้ก้าวมาถึงมหาวิทยาลัยแล้ว ได้เรียนวิศวะกับเขาสักที ตัวผมเรียนอยู่ไฟฟ้า นี้ก็ปี 3 แล้ว (แล้วกรูจะบอกเพื่อ) )
"แต่พี่เรียนอยู่นะ พวกเรามีเรื่องกันตรงไหน" ผมกระซิบถามรุ่นน้อง
"ร้า้นข้าวหลังมหาลัยครับพี่ รีบมาเลยนะพี่" เสียงรุ่นน้องยังตะโกนไม่เลิก
"ครับผม รอนั้นแล้วกันเดี๋ยวพี่ไปจัดการเอง" พูดเหมื่อนจะเก่ง จริงๆไม่มีปัญญาทำอะไรหรอกครับ
"อาจารย์ครับ ผมขออนุญาติครับ ปวดท้องมากๆ ขอเข้าห้องน้ำครับ " ผมยืนขึ้นแล้วบอกอาจารย์พร้อมกับแสดงสีหน้าแบบคนปวดท้อง
"ไปเถอะ อย่านานนะ"
"ไปไหนว่ะโอมห์ " เสียงมิ๊กถามผม
"น้องมีเรื่องก่ะพวกโยธา เดี๋ยวกรูไปจัดการแป๊บหนึ่ง เดี๋ยวกับมา" ผมบอกมิ๊ก แล้วรีบเดินออกมาจากซ๊อป
"เดี๋ยวก็โอมห์ กรูไปด้วย" แล้วไอ้มิ๊กก็เดินตามมา
"แม๋งเอ๋ย .....ฝนก็ตก ทำไมต้องเสือกมามีเรื่องกันวันนี้ว่ะ พวกน้องกรู " ไอ้มิ๊กบ่น
"รีบๆไปเถอะมิ๊ก" ผมสองคนเลือกที่จะเดินไป ไม่เอารถไป เพราะจะได้พาพวกรุ่้นน้องเดินกลับมมาที่คณะได้
"นั้นไงมิ๊ก พวกมันอยุ่นั้นไง" จากสายตาที่เห็น มันคงเอามากันทั้งชั้นปีเลยเห็นจะได้
"เห้ยนั้นมันพวกปี 1 นิว้า หัวเกรียนๆทั้งนั้น " คือพวกรุ่นน้องปีหนึ่งที่เข้ามาใหม่จะต้องตัดสกินเฮด เบอร์ 1 เพื่อให้ความเคารพรุ่นพี่ ผมก้เคยโดนครับไม่รู้ว่าใครแม๋งตั้งกฏ
"มิ๊ก เมิงยืนตากฝนอยู่เนี่ยละ " ผมบอกมิ๊ก มันทำหน้างง "เอาน่า กรูมีแผน"
" เห้ย พี่โอมห์มาแล้ว " ผมเดินเข้าไปในกลุ่มพวกน้องปีหนึ่ง ผมเห็นเด็กโยธามันมีเยอะเหลือเกิน คือพวกเมิงจะยกกันมาทั้งคณะเลยดีไหม ก่ะแค่มีเรื่องแย่งโต๊ะแด๊กข้าว ที่บอกว่ามันแค่เเรื่องงี่เง่าเพราะมันมีทุกปี รุ่นผมก็มี ไม่รู้ว่าแม๋ง โยธามันตัดโต๊ะกินข้าว 2 - 3 ตัวนี้ไว้รึไง
"น้องๆโยธาครับ แล้ววันนี้ก็มาอีกแล้ว น้องๆรู้ไหมครับ ว่าเรื่องโต๊ะเนี่ย มีเรื่องทุกปี เชื่อน้องถามป้าที่ขายข้าวดูก็ได้ เพราะตอนตัวพี่เองอยู่ปี 1 ก็มีเหมือนกัน ตรงนี้ ด้านหลังมหาลัยนี้พี่ถือว่าเป็นเขตของ คณะน้องแล้วกันนะครับ ต่อไปนี้พี่จะไม่ให้พวกรุ่นน้องพี่มาเอาโต๊ะกินข้าวน้องมานั่งกินอีก พอใจไหมครับ" ผมดูสายตาพวกมันดูงง รวมถึงแม่ค้าในแถบนั้นด้วย คงงงว่าปีนี้รุ่นพี่มันมาแปลก คือตัวผมไม่ชอบที่สุดก็คือการใช้กำลัง
Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz สักพัก "ไม่เป็นไรครับพี่ ถือว่าแล้วๆกันไปแล้วกันนะครับ พวกผมก็ไม่ได้อะไรหรอกครับพี่" เสียงเด็กโยธาคนหนึ่งผมเดาเอาว่าเป็นรุ่นน้องผม เพราะมันตัดผมสั้น หุ่นก็โอเค หน้าตานิ ยิ่งโอเคไปใหญ่ อิอิอิอิอิ
"พวกน้องครับ " ผมบอกน้องๆในคณะผม
"น้องรู้ใช่ไหมครับว่าเวลานี้พี่มีเรียนอยู่" สีหน้ายังเคร่งอยู่
"ตอนที่เรารับน้องกัน พี่เคยบอกให้พวกน้องรักกันใช่ไหมครับ" หลายคนพยักหน้า
"พี่เคยบอกไหมว่าการมีเรื่องตีกันมันไม่ใช่นิสัยของวิศวะ" ยังพยักหน้ากันเหมือนเดิม
"แล้วนี้มันอะไรครับ เมิงรู้ไหมครับ ว่าพวกกรูเป็นห่วงมึงขนาดไหน" พวกเด็กโยธายังยืนดูพบอบรมรุ่นน้องผมอยู่ แล้วผมก็นึกได้ ไอ้มิ๊กมันตากฝนอยู่นิว้า
"กรูไม่ได้มาที่นี้คนเดี๋ยว"
"พี่หมายความว่ายังไงครับ พี่โอมห์" รุ่นน้องถาม
"ว่าที่ 10 จัดแถว" เสียงไอ้มิ๊กตะโกน มาจากที่ไหนสักแห่งกลางสายฝน
" ไฟฟ้า " รุ่นน้องรีบวิ่งกันไปหาไอ้มิี๊กกันหมดแล้ว ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าไอ้มิ๊กมันจะจัดการยังไง ก็เหลือแต่ผม กับพวกคณะโยธาอยู่ในร้าน
"อะน้ำ แด๊กสะ " ใครบ้างคนยื่นน้ำมาให้ผม พอหันไปมอง ไอ้น้องคนนั้น นั้นเอง
"ขอบใจ" ผมรับแก้วจากมือมันมา
"ทุย น้ำเหียไรว่ะเนี่ย" ผมรีบคลายทิ้ง พวกเด็กโยธาที่นั่งอยู่ขำกันใหญ่ รวมถึงไอ้คนส่งแก้วน้ำให้ผมด้วย
"อ้าวผมคิดว่าพี่รู้ นี้มันหากินยากมากเลยนะพี่" ผมยังงๆๆ อยู่
"เหล้าป่าน้ำแดงไงครับ" ผมพอจะรู้แล้วว่าอะไร เลยไม่อยู่ละกลับไปเรียนดีกว่า หัวยังคิดอยู่ว่าน้องกรูจะรอกรูรึเปล่า
ผมพยายามเดินหลบฝนผ่านร่มไม้ในมหาลัยไปเรื่อยๆ พอห่างจากร้านมาสักพัก มาหยุดตรงที่บอกให้ไอ้มิ๊กยืนรออยู่
"มิ๊ก เหมือนหมาตกน้ำเลยว่ะ 55555+" ผมแซวมิ๊ก
"แล้วเมิงละ ไปจีบเด็กโยธาเสร็จแล้วไง ปล่อยกรูรอตั้งนาน" ไอ้มิ๊กพูดเหมือนจะแอบง้อนอยู่
"ขอโทษครับรุ่นพี่ไฟฟ้า ขอโทษครับรุ่นพี่ไฟฟ้า" เสียงพวกไอ้ร้านตะโกนออกมา ขนาดนี้น้องผมทุกคนตากฝน ตัวเปียก สั่นกันเป็นลูกหมา
"น้องๆครับ กลับหอไปเปลี่ยนชุด แล้ว 2 ทุ่ม ไปเจอกันที่เดิม ห้าม มาก่อนห้ามาสาย + - ได้ไม่เกิน 10 นาที เพื่อนใครขาด บัดดี้ใครไม่มา เจ็บหนัก" ผมพูดเสร็จก็เดินกลับไปเรียนต่อ
"มิ๊ก เหมือนตอนเราอยู่บ้านเลยว่ะ ฝนตกหนักๆแบบนี้ " ผมบอกไอ้มิ๊ก มันเปียกไปหมดทุกส่วนจริงๆ
"โอมห์ กรูไม่เข้าแล้วนะ หนาวว่ะ เดี่ยวต้องไปนั่งเรียนในห้องเรียนอีก " มิ๊กยังสั่นได้อีก
"งั้นมิ๊ก รอข้างนอกก่อนแล้วกัน เดี่ยวโอมห์เข้าไปเซ็นชื่อ แล้วกลับคอนโดกัน" พวกผมสองคนรีบเิดินกลัีบมาที่แผนก พอถึงแผนก เพื่อนๆ ก็แซว กันใหญ่ว่าหายหัวไปไหนกันมา
ผมเลี่ยงที่จะตอบให้อาจารย์ได้ยิน เลยบอกกับหัวหน้าห้อง ซึ่งเป็นเพื่อนชี้ผม ว่ารุ่นน้องมีเรื่องเมื่อกี้ ผมไปจัดการมา แล้วคืนนี้ตอน 2 ทุ่มผมนัดรุ่นน้อง ไปที่เดิม ช่วยบอกเพื่อนๆว่าปี 3 ใครอยากมาก็ให้มา พอเป็นอันรับรู้กัน ผมกับมิ๊กเลยกลับห้อง
16.00
"มิ๊กจะไปไหม คืนนี้ ........................." เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ
"มิ๊กมึงจะไปไหม คืนนี้ที่นัดน้อง"...........................ยังเงียบอยู่
ผมเลยเดินออกมาดู ปรากฏว่า ไอ้มิ๊กมันนอน ไปทั้งชุดนักศึกษาที่โต๊ไม้ ไปแล้ว
"มิ๊ก เปลี่ยนชุดก่อนดิ ตื่นก่อน ไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยไปนอน" เงียบ อยู่ ผมเอามือไปโดนตัวมัน โห่ ตัวร้อนจี้ เลย
"โอมห์ จัดการให้หน่อย กรูไม่ไหวละ "
อะไรของเมิงว่ะ จัดการให้หน่อย ไม่ไหวแล้ว .................อากาศแบบนี้ด้วย เห้ยเมิงพูดอะไรว่ะเนี่ย ผมแอบคิดในใจ
"เร็วๆดิว่ะ กรูง่วง" สัด จบ ผมลากตัวมันเข้าไปในห้องน้ำ เปิดฝักบัว (ต้องเล่าไหมเนี่ย)
"เสร็จแล้ว เมิงเปลี่ยเสื้อผ้าเองนะมิ๊ก เดี่ยวเอาเข้ามาให้ " ผมอาบน้ำให้มัน คือยังเหลือน้อง BOX อยู่นะครับ พอจัดการอะไรเสร็จผมก็ามันเข้านอน ลงไปซื้อข้าว มาทิ้งไว้ให้เพราะคืนนี้จะต้องไปรับน้อง
รักเธอก็รักด้วยตัวทั้งตัว รักด้วยใจทั้งใจ
เมื่อวันนี้เธอไป ก็เอามันไปทุกอย่าง
ให้เธอไปแล้วด้วยคนทั้งคน ชีวิตนึงมืดมนและเลือนลาง
"สวัสดี ว่าไง" เสียงโทรสับผม ชีช้ำมากมาย อิอิอิ
"พี่โอมห์ครับ โอบเองครับ" น้องรหัสผมโทรมาครับ คงจะรู้เืรื่องวันนี้มาจากน้องมันแน่ๆ
"โอบวันนี้ พี่นัดน้องที่เดิม ไม่ต้องบอกเพื่อนเรานะ ให้น้องมันโทรบอกเอง แต่เราต้องมานะเข้าใจไหม" พอพุดจบ ผมก็ตัดสาย แล้วรีบขึ้นห้อง เทข้าว เทน้ำใส่ขัน (ห้องผมไม่ใช้แก้ว) จัดยา
"มิ๊ก กินเองนะข้าว กับ ยา นะ วางไว้บนโต๊ะแล้ว" อยากจะพุด แต่ไม่กล้าพูด มันดูแปลกๆ ผมเขียนใส่กระดาษ แล้วแปะไว้ ที่หน้าทีวี แล้วไปอาบน้ำ เตรียมตัวว่าจะไปดูหนัง
17.00
อากาศหลังจากฝนตกนิมันดีจริงๆเลยนะครับ อะไรก็ดูใส ไปหมด ยกเว้น หน้าผม 555555555 ชอบกลิ่นหลังฝนตกจริงๆเลย ผมขี่รถมอไวค์ คู่ชีพ ไปเลยๆ จนไปหยุดที่กาดหลวง (เฉลยสะละว่าอยู่เชียงใหม่ อิอิ) ผมชอบมาที่นี้ ผมชอบบรรยากาศที่คนดูวุ่นวาย แล้วก็ชอบที่จะได้ซื้อของกิน ผมเดินซื้อของไปเรื่อยๆ พอเสร็จก็เดินขึ้นไป นั่งกิน คนเดียวบนสะพานอิสลาม (ใครมาเชียงใหม่ลองทำดูนะครับ ) นั่งมองดูน้ำ ที่ดูคอสะพาน ดูรถแดง ดูตลาดขายดอกไม้ ดูชีวิตคนอื่น คงเป็นอะไรที่เงินซื้อไม่ได้แน่ๆ
"เห้ย ไก่อ่อน นิหว้า" เสียงใครไม่รุ้ พวกเกี่ยวกับไก่ แต่กรูแด๊ก หมูอยู่นิว้า ผมก็ยังกินต่อไป ไม่สนใจเสียง
"ระวังมันจะติดคอนะเมิง " ไม่ใช่ละ เสียงนั้นคุยกับกรูนิว้า เอาละ หมดสภาพเลยกรู ปากมัน หมู ข้าวเหนียว เต็มมือไปหมด เวง เวง เวง ผมหันกลับมามอง ต้นเสียง
.
.
.
ไอ้เวงนิเอง คนส่ง น้ำให้กรูกินเหมือน เย็น
"ใครไก่อ่อนครับน้อง" ผมพูดกับหมด แล้วก็กินต่อ ไม่ห่วงสภาพตัวเองละ ถ้าเป็นไอ้ห่าเนี่ย
"กรูชื่อ โน๊ต" กรูไปถามเมิงเมือ่ไรนิ ผมยังกินต่อไป
"นิกระใจเมิงะไม่คุยกับกรูเลยใช่ไหมนิ " ก็กรูกำลังกินอยู่ เมิงจะมาอะไรกับกรุนิ
"เอ๋อกรูไปก็ได้ว่ะ เด็กไฟฟ้า แม๋งหยิ่งฉิบหาย ไว้กรูโทรหาแล้วกันนะ" อะไรว่ะ งง มันมีเบอร์โทรกรูตั้งแต่เมือ่ไรนิ ผมก็ยังคงกินต่อไป แล้วมันก็เดินจากไป ถึงไว้แต่ความงง
มาเหมือนลม แล้วก็ไปเหมือนลม ผมนั่งกินไปเรื่อย ดูอะไรไปเรื่อย จนเกือบได้เวลาที่นัดรุ่นน้อง แล้ว
กริ๊ง.. กริ๊ง.. กริ๊ง..
"กรูบอกกี่ครั้งแล้ว ว่าไม่กินขิง แต่ก็ขอบใจ เมิงแอบจับ น้องกรู กรูรู้นะสัด อย่าเล่นน้องหนักละ" ผมอ่านเสร็จ กดปิด เดินอมยิ้ม ผมบ้าไปแล้วรึเปล่าครับเพื่อนๆ
ผมขี่รถคู่ชีพ มารอที่ยังสถานที่ที่นัดรุ่นน้องไว้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
