หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[PandP]

จิมมี่หึงโหดอ่ะ

[nine-poo]

ชินมายุ่งกะใครไม่ยุ่งเนอะมี่มายุ่งกะของรักของหวง
เดี๋ยวเล่นมันเลยมี่  แต่คนที่จะแย่ก่อนคือโรลลี่ยังไงเบาๆ กะน้องมันมั้งเน้อ
 

[yunjaejoong]

เราว่าแล้วไอ้พี่ชินมันไม่ยอมลามือง่ายๆหรอก อย่าไว้ใจเชียวน่ะมี้

[พี่วันเสาร์]

เจอตัวอันตรายเข้าเต็มๆเลยทั้งจิมมี่และโรลลี่
รักไปโหดไปคู่นี้ ขี้หึงทั้งคู่ สมแล้วที่เกิดมาคู่กัน

[evilheart]

ไอ้พี่ชินมันวอนจริงๆ
สงสัยอยากโดนพี่มี่ยำใหญ่
แต่พี่มี่สงสารน้องโรลลี่หน่อยนะ ออมๆ มือไว้บ้างก้อดีนะ 

[kajeaw]

อุปสรรคเยอะจัง ความเพียวยังไม่ทันหาย ความชินก็เข้ามาแทรก เง้อ....

[โน๊อา]

นุ เบส นุ เบส นุ เบส นุ เบส
ปล. วันนี้จะบวกให้ มันไม่ให้บวกแฮะ เครื่องแฮงค์ไปเลย

[jara]

หึงโหดเลยอะ  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ครึครึครึ

[Jimmeiiii*]

นุ เบส นุ เบส นุ เบส นุ เบส
ปล. วันนี้จะบวกให้ มันไม่ให้บวกแฮะ เครื่องแฮงค์ไปเลย

แว๊กกกกกก ๆๆๆๆๆ ได้ไงอ่ะ

[K2KARN]

ดีดี มี่อย่าให้ไอ่พี่ชินเข้ามายุ่มย่ามนะ
ชักจะตะหงิดๆกะมันแระ อีกอย่างมันต้องไม่ถูกกะมี่มาก่อนแน่ๆเลย

[banana49]

มี่ใจเย็นๆ ^^
แต่เราชอบนะ หึงๆๆๆๆ 555+

[N.T.❁]

สงสัยนายชินนี่อยากลองของ...
สงสัยจะได้เจอฤทธิ์หนูลี่ก่อนทันมีเรื่องกะมี่แหงเลย   

[seaz]

งานเข้าอีกแล้วนะโรลลี่ จิมมี่หึงโหด หุหุ

[QUE1]

โรลลี่อยากมีน้องหรือจ๊ะ
บอกพี่มี่จิ เดี๋ยวพี่มี่จัดให้ หุหุหุ
พี่มี่นี้ขี้หึงเสียจริง
ว่าแต่ พี่มี่กับไอ้พี่ชินนี้ มีอดีตกันยังไง

[fuku]

ตกลงตามชื่อเรื่องนี่... ที่เจ้าชู้หมายถึง รี่ ต่างหากสินะ  ไม่ใช่มี่


เหอๆ เสน่ห์แรงจริงๆ ยิ่งตั้งแต่มีแฟนยิ่งปล่อยฟีโรโมนพลุ่งพล่านนะเนี่ย

[j4c9y]

เอาอีก

[hotladyanyavee]

มี่กะชิน เฮ่องานนี้น่าจะเกิดศึกชิงนายลี่แน่นอน

[a_tapha]

อิพี่ชินไม่ได้ตายดีแน่ๆ     

[gumrai3]

ไอ้พี่ชินแปลกๆลับลมคมในยังไงไม่รุเฮอะ

ลี่งานเข้า

[Mura_saki]

  :impress2:จะบอกว่าชอบทุกคู่อ่า รีบมาอัพด่วนเลยนะ จิ้นต่อๆๆๆๆ

ว่าแต่แชมป์คู่ใครหรอ ชอบคู่นุกะเบสนะ น่ารักมากมายเลย

[Killua]

น่าจะตั้นหน้าไอ้คุณชินสักที แล้วค่อยไปต่อกะน้องรี่ที่ห้อง คิคิคิ

[Rockstar]

สนุกแน่งานนี้ ชิน กับ มี่ จะมีวางมวยเร็วนี้หรือเปล่าเนี่ย
ลี่ก็เก่งเหมือนกันนะรู้แนวมี่หมดว่าต้องทำยังไงให้อารมณ์เย็นลง
เหมาะกันดี แต่มี่หึงโหดเอาเรื่องอยู่

[kp]

    โอ!!!!!
ไม่ไหวแล้ว
ตามทันซะที
ไมมันเป็นกันหมดเลยว่ะ
วุ้ย!!!โรงเรียนนี้  น่ามาเรียนจริงๆ
(เผื่อได้กะเขาบ้าง...เอิ๊กกกกกกก)

[MaZeltoV]

เหอะๆๆ แล้วก็เพิ่มตัวแปรสำคัญมาอีกหนึ่ง
ลำพังอีพี่เพียวคนเดียวก็นะแล้ว


 

[OHmeza019]

หุหุ มารออ่านต่อครับ

[slurpee04]

ไอ้พี่ชิน !!
กวนมาก ๆ

ปากอย่างนี้น่าให้มี่ทำให้มีสีเลือดเนาะ
มาต่อเล๊ย !

รออยู่นะ ^^

[DraCo_SLa13]

อ่ะโห  รี่  ง้อ+อ้อน  ได้น่ารักจัง

ปล.แคลอะไรอ่ะจ๊ะ ที่ฆ่าไม่ตาย 1 2 หรือว่า 3

[EoBen]

หึงโหดจริงๆคู่นี้


แคลค่าตายคะ

เบนโดนมันฆ่ามาแล้ว ฮ่าๆๆ โอ้ยยย จะสอบแร้ววว

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 32

หลังจากวันนั้นที่ไอ้มี่ปะทะกับไอ้พี่ชินที่ห้างจนทำให้กูต้องเจ็บตัวไปตามๆ เวลาอยู่โรงเรียนว่างเมื่อไรไอ้มี่จะมาเดินผ่านแถวหน้าห้องกูตลอด แต่ไม่ได้คุยอะไรกันหรอก พอตอนกลางวันก็นั่งกินข้าวมันจะแยกเขี้ยวทุกครั้งที่เห็นหน้าไอ้พี่ชินไม่ว่าระยะใกล้หรือไกล

“มึงพอจะรู้มั้ย?ว่าทำไมไอ้มี่กับไอ้พี่ชินมันไม่ชอบขี้หน้ากัน”กูกระซิบถามไอ้จ๊ะ ระหว่างรอไอ้มี่ไปซื้อข้าวมาให้กิน

“หึ!ทำไมว่ะ?”

“ไม่ทำไม กูแค่ไม่เข้าใจทำไมไอ้มี่มันเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้นด้วย แค่กูเผลอหลุดชื่อไอ้พี่ชิน มันแทบจะหักคอกู”

“อ้าว!ก็มึงเป็นแฟนมัน มันก็ต้องโกรธดิ ที่มึงไปพูดถึงผู้ชายคนอื่น”

“ไม่ใช่ล่ะ กับไอ้มิ้นมันไม่เห็นเป็นขนาดนี้เว้ย คนอื่นก็เหมือนแต่กับไอ้พี่ชินไม่ได้เลย”

“อยากฟังจริงอ่ะ?!”ไอ้จ๊ะถามทำหน้าเจ้าเล่ห์

“ก็เออดิ! ทำไมอ่ะ”กูถาม เริ่มหงุดหงิดกับท่าทางของไอ้จ๊ะที่ทำเหมือนเป็นความลับขนาดนั้น

“ถ้าเล่าแล้วมึงห้ามเคืองไอ้มี่นะ”

“ทำไมต้องห้ามเคืองด้วย!”

“สัญญากับกูมาก่อน ถ้าไม่กูก็ไม่เล่า!”

“เออๆ ก็ตกลง มึงเล่ามาดิ ทำไม่เป็นเรื่องผู้หญิงหรือไง”กูถามออกไป แต่ไม่คิดว่าจะคำตอบของไอ้จ๊ะจริงๆ ไม่ถูกกันเพราะเรื่องผู้หญิง งั้นแสดงว่าผู้หญิงคนนั้นต้องสำคัญกับไอ้มี่ถึงขนาดที่ทำให้มันโกรธได้ แค่คิดทำไมใจกูสั่นแบบนี้ล่ะ นี้กูกำลังกลัวอยู่ใช่มั้ย ?

“ไม่เป็นใช่มั้ย?! โอเคหรือเปล่า”ไอ้จ๊ะสะกิดถามกูที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา บอกไม่ถูกกับอารมณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ ทันทีที่ได้ฟังเรื่องไอ้จ๊ะเล่า ทำให้กูรู้สึกไม่ชอบ ไม่พอใจ ขึ้นมาทันมี เมื่อรู้ว่าไอ้มี่เคยรักคนคนนึงก่อนหน้านี้ รักมากรักมาก่อนที่จะมาเจอกู

“ไม่เป็นไร กูโอเคเรื่องแค่นี้เอง”กูพูดแล้วปรับสีหน้าตัวเองให้เป็นปกติเพราะไอ้มี่กำลังเดินมาทางนี้

“หน้าตากับคำพูดแม่งคนละเรื่องเลย อย่าคิดมาก กูแค่เล่าในส่วนที่กูรู้ มึงยังไม่ได้ฟังจากไอ้มี่อย่าด่วนตัดสิน”ไอ้จ๊ะพูดปลอบแล้วขยับไปนั่งตรงข้ามกู

“คุยไรกัน ทำไมหน้าเป็นงี้”ไอ้มี่หันไปถามน้องชายมัน ไอ้จ๊ะส่ายหน้า

“เป็นอะไรครับ ทำไมหน้าแห้งแบบนี้ล่ะ”ไอ้มี่นั่งลงข้างๆกูแล้วก้มหน้าลงมาถาม กูเบือนหน้าหนี ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน รู้ว่าเป็นเรื่องอดีตแต่ทำใจยอมรับไม่ได้อยู่ดี เมื่อมารู้ว่าไอ้มี่เคยรักๆคนคนนึงมากและเขาคนนั้นก็เป็นผู้หญิงด้วย มันทำให้กูนึกถึงเจ้าของสร้อยข้อเท้า ที่ไอ้มี่เคยบอกว่ามีคนให้มาและเป็นคนสำคัญด้วย

“เปล่า ไม่มีอะไร ไหนข้าวอ่ะ”กูพูดแล้วดึงจานข้าวไอ้มี่มานั่งกินโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

“เดี๋ยวกูมานะ ไปซื้อขนมแปบ”กูพูดแล้วลุกขึ้นเดินหนีออกมาเลย ไม่ได้ไปซื้ออมยิ้มอะไรหรอก แต่แค่ไม่อยากนั่งใกล้ไอ้มี่ในอารมณ์แบบนี้

ตุ๊บ!!

“เป็นอะไรเนี่ย วิ่งมาจากไหนครับ”เมื่อกี้กูวิ่งออกมาอย่างเร็ว ไม่ได้ดูทางเลยชนกับไอ้พี่ชินเข้าให้ ยิ่งเห็นหน้าไอ้พี่ชินก็ยิ่งรู้สึกโกรธขึ้นมา รู้ว่าผู้หญิงเขารักแต่ก็ยังทำร้ายจิตใจ เหยียบย้ำจนเขาทนไม่ได้เลยต้องหนีไปไกล ทำให้ไอ้มี่เปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากคนที่สุภาพอ่อนโยน ต้องกลายมาเป็นเจ้าชู้เพลย์บอย

“อย่าเสือก!”กูด่าแล้วผลักมันออกให้พ้นทาง ก่อนวิ่งมาทางประตูหลังโรงเรียน ไม่อยากเรียนแม่งแล้วอารมณ์ไม่ดี

ครืดดดดดด  ครืดดดดดดดดด

โทรศัพท์กูสั่นเพราะไอ้มี่โทรเข้ามา แต่กูไม่รับปล่อยให้มันสั่นไว้แบบนี้แหละ เดี๋ยวพอหมดเวลาพักมันก็เลิกโทรเอง กูเดินมาออกทางหลังโรงเรียน เห็นตู้โทรศัพท์อยู่ใกล้ๆ แต่ไม่รู้จะโทรหาใครดี เพราะป่านนี้เค้าก็เรียนกันหมด จะให้ไปเดินห้างก็ใช่เรื่อง น่าเบื่อจะตาย ดีไม่ดีเจอสารวัตนักเรียนอีก ซวยโดนแม่ด่าอีก

“ฮัลโหลมีไรมึง!”กูรับสายโทรศัพท์ เป็นสายของไอ้จ๊ะ ไม่ได้ตั้งใจจะรับแต่จะกดโทรออกพอดี เลยต้องจำใจ

“ห่า! อยู่ไหนไอ้โรลลี่ ออกไปไม่บอกกู สัด!!”เสียงไอ้จ๊ะโวยวายเสียงดังลั่น

“เออ มีไร ถ้าไม่มีกูจะวาง”กูพูด กำลังจะกดตัดสายอยู่แล้วแต่มีเสียงไอ้มี่แทรกขึ้นมา

“โรลลี่อยู่ไหน ทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่ แล้วโดดเรียนทำไม กลับเข้ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!”ไอ้มี่ตะหวาดดังมาจากปลายสาย ทำเอาอารมณ์กูที่ยังไม่คงที่ ประทุแตกขึ้นมาทันที

“อย่าเสือก!!”กูตะคอกกลับไปแล้ววางสายทันที พร้อมกับโทรออกหาไอ้มิ้น มันอยู่ใกล้ๆนี้หว่าไปแรดๆแถวนั้นมั้งได้ข่าวเด็กโรงเรียนมันหน้าตาดีใช่ย่อย

.........................................

“พี่โรล!! อยู่ไหนๆๆ คิดถึง!”เสียงไอ้มิ้นดังออกมาจากปลาย นี้คือทักทายของไอ้มิ้นเวลารับโทรศัพท์กู

“หน้าโรงเรียนมิ้น ออกมาหาหน่อยดิ มีเรียนป่ะ?!”กูบอกเชิงบังคับ ถึงออกไม่ได้ก็ให้จะออกอ่ะ มีไรป่ะ?!

“จริงอ่ะ?! งั้นรอแปบนะ เดี๋ยวมิ้นออกไปหา”ไอ้มิ้นพูดเสียงใสกดวางสาย โดยไม่ทันได้พูดอะไร มองซ้ายมองขวาจะไปรอไอ้มิ้นที่ไหนดีว่ะ ขืนยืนรอหน้าโรงเรียนไม่แคล้วยามได้เดินออกมาถามแน่ ไปนั่งตรงร้านนมใกล้ๆดีกว่า รอไม่นานไอ้มิ้นก็เดินหน้าใสเข้ามาในร้าน

“มาได้ไง ทำไมไม่โทรบอกก่อน!”ไอ้มิ้นเดินมานั่งลงข้างๆกู กอดแขนเอาหัวมาบี้ๆที่ไหล่ นี้มึงไม่อายเจ้าของร้านเขาเลยรึไงนะ

“ก็โทรบอกแล้วไงเมื่อกี้ ออกมาไม่มีเรียนแล้วหรอ”กูถาม

“แหม!ถึงมี พี่โรลก็บังคับให้มิ้นออกมาหาอยู่ดี ไม่มีแล้วครับ”ไอ้มิ้นตอบยิ้มๆ เดินไปหยิบเมนูกับกระดาษจดที่เคาร์เตอร์ไม้ตรงประตูทางเข้า ร้านนี้แม่งบริการตัวเองแบบนี้แหละ

“จริง! เลี้ยงหน่อยดิ ไม่ได้เอากระเป๋าตังค์มา”กูแกล้งพูดอ้อนๆใส่ ทำหน้าตาหน้าสงสาร

“เรื่องจริง มิ้นก็ไม่มีตังค์ ทำไมดีล่ะ ล้างจานใช้หนี้เอามั้ย?!”ไอ้มิ้นก็รับมุขกูสุดฤทธิ์

“ไม่เอาล้างจานเหนื่อย เอามิ้นไปขายดีกว่า ได้ตังค์เยอะกว่า”กูพูดไอ้มิ้นกัดมาที่แขนกูทันที

“นิสัยวะ ใช่ซิ ไม่รักกันเลยหนิคนเรา เชอะงอน”ไอ้มิ้นพูดแล้วทำแก้มป่อง ปากจู๋ทันที เห็นหมั่นเขี้ยว กูเลยเอามือไปแนบแก้มมันแล้วบี้ไปแรงๆ

“โอ๋ๆ น้องมิ้นอย่างอนพี่โรลเลยนะ น่ารักขนาดนี้ไม่รักก็บ้าดิ”กูพูดแล้วหยิกแก้มไอ้มิ้นอย่างหมั่นเขี้ยว แก้มนิ่มๆแบบนี้มีใครเคยหอมหรือยังวะ ><

“ไม่ต้องเลย มิ้นงอนแล้ว ง้อเลย”ไอ้มิ้นพูดแล้วทำเบะเหมือนจะร้องไห้ แต่กูรู้ว่ามันแกล้ง

“หว่า! เจ้าของแกมันงอนแล้ว งั้นอมยิ้มสองอันนี้ก็ต้องเป็นหมันดิ!”กูพูดแล้วหยิบอมยิ้มที่ตั้งใจจะซื้อมาให้ไอ้มิ้นขึ้นมา แกว่งไปแกว่งมาตรงหน้าไอ้มิ้น เจ้าตัวหันมาทำตาวาวทันที

“อ๊ะ มิ้นไม่งอนแล้ว หายงอนแล้ว มิ้นขอนะ”ไอ้มิ้นทำตาปริบ ยกมือขึ้นแบมือขอเหมือน…เลย แต่มันทำแล้วน่ารักไม่ได้หน้าเกลียด ตาหวานๆของมันทำเอากูอยากแกล้ง

“ไม่ให้! ถ้าอยากได้หอมแก้มดิ กล้าเปล่า!”กูพูดอย่างเจ้าเล่ห์ เอียงแก้มนุ่มๆหอมๆไปให้

“บ้า!พี่โรล เดี๋ยวพี่จิมมี่มาเห็น มิ้นก็โดนดิ คราวที่แล้วยังจำได้อยู่เลย”

“ไม่เห็นหรอกหน่า มันอยู่โรงเรียน เร็ว! อยากได้มั้ย ถ้าอยากได้ก็ต้องหอมแก้ม”

“พี่จ๊ะมา!! จุ๊บ!”กูรีบหันไปดูทันที แต่ผิดคาดไม่มีคนที่ไอ้มิ้นแถมยังโดนมันหอมแก้มที่เผลออีก เจ้าเล่ห์นักนะ

“จริงๆเลยนะ จะให้ดีมั้ยวะ?”กูแกล้งพูดแล้วเก็บจะอมยิ้มจะเข้ากระเป๋า แต่ไอ้มิ้นรีบคว้ามือกูไว้หยิบอมยิ้มเอาไปถือทันที

“แบร่ๆๆ”กูส่ายหัวกับความปัญญาอ่อยของไอ้มิ้น กว่าจะได้สั่งก็ปาไปเกือบครึ่งชั่วโมนั่งเล่นนั่งหยอก คนที่เดินผ่านไปผ่านมามองหน้ากูกับไอ้มิ้นแล้วก็ยิ้ม บางคนก็หน้าบึ้ง

“พี่โรลหนีออกมาแบบนี้ พี่จิมมี่ไม่ว่าเอาหรอ”ไอ้มิ้นถาม เพราะมันกลัวไอ้มี่มากถึงมากที่สุด เวลากูคุยโทรศัพท์แล้วไอ้มี่อยู่ด้วย ไอ้มิ้นจะกลัวไม่ค่อยกล้าพูดหรืออ้อนอะไรมากมาย มันเคยคุยกันครั้งนึงไม่รู้ไอ้มี่ไปขู่อะไรไว้ แค่ได้ยินเสียงนี้แทบจะขอวาง

“ไม่รู้มัน ไม่ได้สนใจ”กูพูด พลันก็ทำให้นึกถึงเรื่อที่ไอ้จ๊ะเล่า ไม่รักมากจริงๆคงไม่ยอมทำให้ขนาดนี้หรอก ทั่งที่รู้ว่าไม่เคยรักแต่ก็ยอมทำให้ทุกอย่าง ทั่งที่รู้ว่าทำไปแล้วตัวเองจะต้องเจ็บ แต่ไอ้มี่ก็ยังจะทำเพื่อผู้หญิงคนนั้น

“เป็นอะไรหรือเปล่า ทะเลาะกันมาหรอ”

“ไม่ใช่ซะหน่อย ทำไม”กูถามแล้วตักเค้กป้อนใส่ปากไอ้มิ้น

“ก็ดูหน้าดิ ที่สำคัญถ้าไม่ทะเลาะกันจริง พี่โรลไม่หนีออกมาหามิ้นตอนบ่ายๆแบบนี้หรอก”

“ขนาดนั้นเลย ก็คิดถึงเลยมาหา ทำไมมาไม่ได้หรือไง”

“ไม่ใช่ซะหน่อย มิ้นไม่ได้คิดแบบนั้น แต่แค่สงสัยเอง พี่โรลอ่ะ!”ไอ้มิ้นพูดเสียงงอนๆ

“เปล่าหรอก ไม่ได้ทะเลาะกัน แต่…ไม่รู้ดิบอกไม่ถูกแค่ไม่อยากเห็นหน้า”กูพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหมุนเล่น ถึงปากจะบอกไม่อยากเห็นหน้าหรือไม่อยากคุย แต่ใจก็ยังหวังว่ามันจะโทรมาตาม แต่ก็เปล่าเพราะไม่มีแม้ซักสาย

“อ้าว! ไหงงั้น มีเรื่องอะไรกัน เล่าให้มิ้นฟังได้มั้ย?!”ไอ้มิ้นพูดแล้วขยับเก้าอี้มานั่งให้ชิดกัน

“ถ้ามิ้นมารู้ว่า แฟนเราเคยรักผู้หญิงคนนึงมาก มากแบบมากที่สุดอ่ะ ตอนนี้ก็ยังรัก มิ้นจะทำไง”รู้สึกว่าเสียงตัวเองเบามากถึงมากที่สุด จุกตั้งแต่ที่ไอ้จ๊ะบอกว่าไอ้มี่รักผู้หญิงคนนั้นมาก

“พี่โรลหมายความว่าไง จะบอกว่าพี่จิมมี่เคยรักผู้หญิงหรอ”กูพยักหน้าแทนคำตอบ

ไอ้มิ้นลุกขึ้นมากอดกูทันทีมันลูบหัวเหมือนปลอบโยนให้กำลังใจ ด้วยความเป็นน้องคนเล็กมีเรื่องไม่สบายใจทีไร ไอ้โรมมันจัดการให้ตลอด เรื่องรักใคร่ๆแบบนี้ก็เหมือนกัน ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน แต่ไอ้โรมมันรู้เรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวกู พอมาโดนไอ้มิ้นกอดแบบนี้ทำให้นึกถึงไอ้โรมขึ้นมาทันที ถ้าเปลี่ยนจากไอ้มิ้นเป็นไอ้โรม กูคงร้องไปนานแล้ว

“อย่าคิดมากนะ มันแค่อดีต แต่ปัจจุบันพี่จิมมี่ก็รักพี่โรลคนเดียว โอ๋ๆๆ”

“มิ้นมีแฟนยัง เป็นแฟนกับพี่มั้ย?!”กูถาม ไอ้มิ้นผลักกูออกทันทีสั่นหัวรัวคอแทบหลุดออกมา

“บ้า! พี่โรลพูดอะไรออกมา มิ้นไม่เอาหรอกพี่โรลมีแฟนแล้ว ที่สำคัญมิ้นรักพี่โรลเหมือนพี่สาวต่างหาก โอ๊ย!”กูดีดไปที่ปากไอ้มิ้นทันที ดูมันพูดออกมานะ

“พูดให้ดี ใครพี่สาว เดี๋ยวโดน”กูพูดแล้วชี้หน้าไอ้มิ้น ดึงมือไอ้มิ้นให้เข้ามาใกล้เหมือนเดิม

“หรือไม่จริง พี่โรลรู้มั้ย? แม่มิ้นเห็นรูปพี่โรลตอนแรกยังนึกว่าเป็นผู้หญิงเลย”ก็รูปตอนวันวิชาการที่ผ่านมา และอีกหลายๆรูปที่กูส่งให้ไอ้มิ้นทางเมล

“อ้าว! แล้วแม่ไปเห็นรูปพี่ได้ไง”

“ก็มิ้นเปิดให้ดูดิ พวกญาติๆนะถามกันใหญ่ว่าใคร แต่ไม่ต้องห่วงมิ้นกันท่าให้เรียบร้อยแล้ว”

“แหม!หวังดีจังนะ จะปล่อยหน่อยก็ไม่ได้”

“ได้ไงล่ะ ถ้ามิ้นไม่กันท่าพี่จิมมี่เอามิ้นเลยตาย”กูหันไปมองหน้ามันงงๆ ไปคุยอะไรกันตอนไหน

“อะไร ยังไง”กูแกล้งถามเสียงเข้ม ไอ้มิ้นเบะปากใส่ทันที ทำท่าจะไม่เล่าแต่กูขู่จนมันต้องเล่า

“ไม่มีอะไรซะหน่อย ก็วันนั่นที่เล่นเอ็มกันอ่ะ มิ้นไม่รู้ว่าพี่โรลไปอาบน้ำ เห็นออนทิ้งไว้ มิ้นเลยบอกไปว่ามีคนขอเบอร์ แต่วันนั้นพี่จิมมี่เป็นคนเล่น เลยโดนขู่ให้กันท่าออกให้หมด”

“แค่นั้น”

“ก็ใช่อ่ะดิ มิ้นไม่กล้าคุยพอรู้ว่าเป็นพี่จิมมี่ มิ้นกลัว”

“หึหึ กลัวอะไรมันใจดีกว่าพี่อีก”กูพูดแล้วขยี้หัวไอ้มิ้นแบบหมั่นเขี้ยว

“ใครบอกล่ะ พี่โรลให้คุยกับมิ้นทีไร เสียงเข้มตลอดเลย ใครจะไปกล้า”

“ฮ่าๆ นี้ไอ้มี่มันจะรู้มั้ยเนี่ยว่ามิ้นกลัวมันขนาดนี้ พี่บอกมันดีกว่า”

“ไม่เอานะ พี่โรลไม่ต้องบอกเลย แค่นี้ก็เกร็งจะตายแล้ว”ไอ้มิ้นพูดเซ็งๆหยิบอมยิ้มที่ให้เอามากิน

“บ้าแล้ว! เห็นกับพี่จุ๊บมิ้นไม่กลัว”กูถาม เพราะกับพี่จุ๊บเห็นไอ้มิ้นพูดเป็นต่อยหอยเลย

“อยู่แล้วซิ ก็ตอนพี่จุ๊บมาจีบพี่ส้มแรกๆมิ้นเป็นตัวช่วยหนิ ไม่มีมิ้นมีรึพี่จุ๊บจะได้พี่ส้มเป็นแฟน”

“ขนาดนั้นเลย งั้นก็ต้องรู้จักไอ้โรม พี่ชายพี่ดิ”กูถามอีก ไอ้มิ้นพยักหน้า

“แน่นอน พี่โรมอ่ะขี้แกล้ง รู้ด้วยว่าพี่โรมเป็นแฟนกับพี่จ๊ะเพื่อนพี่โรล”

“นะ! รู้เรื่องเยอะเหมือนกันนี่หว่า ไปรู้ได้ไง กับไอ้จ๊ะเคยคุยกันมั้ย?!”

“เคยดิ… เวลาพี่โรมพาพี่จ๊ะไปที่มหาลัยแล้วมิ้นก็โดนพี่ส้มลากไปเป็นเพื่อนเวลาไปหาเฮียที่คณะ”โอ้โฮ้ นี้ไอ้มิ้นมันจะรู้เรื่องเยอะกว่ากูอีกนะ

“ไอหยะ! เคยรู้มาก่อนว่าพี่เป็นน้องไอ้โรม”ไอ้มิ้นสั่นหัว

“แล้วตอนนี้ล่ะ”กูลองแกล้งกวนตีนมัน เห็นตั้งหน้าตั้งตากินทั้งเค้ก อมยิ้มในปาก ไหนบอกแจ้วๆของมันอีก

“รู้ซิ! พี่โรลก็ เอ๊ะ.. โทรศัพท์มาแปบๆๆ”ไอ้มิ้นบอกแล้วลุกขึ้นเดินไปรับโทรศัพท์ พออยู่คนเดียวแม่งก็คิดเคืองไอ้มี่ขึ้นมาทันที หายไปนานขนาดนี้ไม่คิดจะโทรมาตามเลยหรือไงว่ะ ><
*********************************** TBC.

ปล.ไอ้แคลฯบ้า จะฆ่ากูให้ตายเลยใช่มั้ย 
ปล.2 แวะมาลงให้แล้วปิดคอม หันหลังไปเปิดตำราต่อ แม้จะไม่อยากเปิดก็ตาม แต่แม่มายืนถือไม้เรียวขู่อยู่ด้านหลังคาดว่าถ้าไม่เปิดคงมีโดนฟาดกันบ้าง

[roseen]

 :เฮ้อ:อย่าคิดมากดิน้องโรลลี่ อดีตครับแต่ต้องดูด้วยว่าไอ้มี่กลับไปยุ่งอีกรึเปล่า ถ้ากลับไปยุ่งด้วยกันอีกก็เลิกดีกว่า