หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[naiin]

ปล.ไอ้แคลฯบ้า จะฆ่ากูให้ตายเลยใช่มั้ย  



เหอเหอ น่าสงสารเนอะไอ้แคลฯนี่ทำเอาหลายคนเสียศูนย์ไปเลย หรือได้ศูนย์หว่า 5555
 

[nunamicky]

คิดมากน่า...โรลลี่
 

[Rockstar]

เรื่องบางเรื่องก็ต้องถามเจ้าตัวนะ ถึงจะรู้มาจากคนอื่นมันก็แค่ข้อมูลส่วนนึง
แต่ก็เข้าใจลี่อ่ะ คนมันก็คิดมาก กังวลเป็นเรื่องธรรมดา
ก็ขอให้เคลียร์กันเร็วๆ ส่วนมิ้นท์น่ารักมากอ่ะ ขี้อ้อนได้ใจ

[heefever]

อ่่านตอนนี้แล้วแอบเ็ซ็งโรลลี่ว่ะค่ะ

[i1_to*pp]

โรลลี่อย่าคิดมาก

พี่มี่รีบมาง้อด่วนเลย

[three]

อดีตมันผ่านไปนานแล้วนะครับน้องโรลลี่ ที่สำคัยเมื่อก่อนโรลลี้ก็เจ้าชู้ใช่ย่อยที่ไหนล่ะครับ ตอนนี้ปัจจุบันสำคัญที่สุดนะ

[evilheart]

น้องโรลลี่มันหึงพี่จิมมี่
มันเป็นอดีตไปแล้วน้องลี่
ปัจจุบันพี่มี่มันทั้งรักทั้งหลงน้องลี่จะตายไป
อย่าคิดมากน๊า

[● MaYa~Boy ●]

น่าสงสาร

[Baruda]

จิ้มไว้ก่อน   
เดี๋ยวมาอ่าน

[a_tapha]

หนูลี่หึงมากกกกกกกกก   

[EunJin]

หนูลี่ อย่าคิดมากเลย
อดีต....มันก็แค่อดีตละเนอะ
อยู่กับปัจจุบันดีกว่า

[ปีโป้-แยลลี่]

โอ๋ๆๆๆ โรลลี่อย่าเพิ่งคิดมากดิ นั้นเรื่องของอดีต

ปัจจุบันจิมมี่ก็รักโรลลี่จะตายยยยยยยย



  สำหรับไรท์เตอร์ผู้น่าสงสาร

[MaZeltoV]

โอ๊ะ โอ โรลลี่ไม่เอา ไม่คิดมากดิ 
มิ้นปลอบหน่อยเร็ว ๆๆ

ไรท์สู้ๆๆๆ ตั้งใจอ่านหนังสือนะ 

[yunjaejoong]

อย่าคิดมากซิน้องโรลลี่ ให้มี่มันได้อธิบายก่อนม่ะว่ามันเป็นมายังงัย

[ronlbb]

ไม่รู้ว่าจะบอกว่าใครผิด

ก็นะอดีตผมันผ่านไปแล้ว แต่เรื่องแบบนี้ก็ทำใจยาก

ไม่แน่คนที่โทรมาหามิ้น อาจจะเป็นมี่

[Momoro]

มี่งานเข้าไม่รู้ตัวเลย ลี่ไปคุยกับมี่ตรงๆให้มี่อธิบายหน่อยดีมั้ย อาจจะไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้นา
อีกอย่างมันก็เป็นแค่อดีตไปแล้วตอนนี้มี่มีลี่คนเดียวอยู่แล้ว อย่าคิดมากๆ
โทรเข้าของมิ้นเป็นของมี่รึเปล่า มี่ตามมาง้อเด็กขี้น้อยใจหน่อยเร็ว คุยกันให้เข้าใจนะ

[kp]

สมาคมเดียวกันเลยเรา
ไม่ใช้ผัวแอร้ยยยยย...สามี
ร่วมกับคนอื่น(ถ้าไม่จำเป็น)
555+++
สู้  สู้  น้อง โรลลี่
เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ผ่านแคลให้ได้

[WoNnZ]

แอร๊ยยยย โรลลี่อย่าเพิ่งคิดมาน๊า
อาจไม่มีอะไรมากก็ได้ เหอะๆๆ

จิมมี่มาเคลียร์ด่วน!!

 

[slurpee04]

มี่เคลียร์เลยนะ!!!
ลี่คิดมาแล้ว เห็นไหม

เชอะ =^= งอนมี่แล้ว

55555 +

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 33

ตุ๊บ!!

“มิ้นไปเหอะ เบื่อแล้วเดินเล่นดีกว่า เฮ้ย!”กูพูดแล้วลุกขึ้นจะจ่ายตังค์  หันจะไปด่าไอ้มิ้นตบมาที่ไหล่กูซะแรง ที่ไหนได้เป็นไอ้จ๊ะ และอีกหลายๆหน่อ มากันครบกูว่าแม่งหาเรื่องโดดกันมากกว่า

“หนีมาไม่บอกกู สันดารนะ สาด!!”ไอ้จ๊ะด่าเสียงดัง ลืมไปหรือเปล่าวว่ะว่านี้ไปใช่เหมือนฝันหน้าโรงเรียนนะ

“รู้ได้ไงว่ากูอยู่นี้”ปากถามไอ้จ๊ะ แต่ตาหันไปมองทางไอ้มี่ที่กำลังยืนคุยกับไอ้มิ้นอยู่

“หึ!สายสืบไอ้มี่อ่ะดิ เพราะมันรู้ไงว่ามึงคงไม่ไปแน่ นอกจากมาหาไอ้เด็กตาใส”ไอ้จ๊ะว่างี้ กูเลยเดินไปหาไอ้มิ้นมำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาซะให้ได้

“แล้วพวกมึงมากันทำไม ไม่เรียนหรือไง สัด!”กูหันไปถามไอ้แชมป์กับไอ้นุ พวกมันสามตัวพร้อมใจกันพยักหน้า

“ไม่มี คาบบ่ายว่างเหอะ!”ไอ้แชมป์บอก

“แล้วมึงอ่ะ มาแบบนี้ไม่กลัวไอ้เตี้ยพี่เบสวีนใส่อีกหรือไง”

“ห่า!เรียกให้มันดีๆหน่อย นุ่มนิ่มมันไม่ได้เตี้ย แค่สูงไม่ถึงมาตรฐานก็แค่นั่น”

“เหรอออออออออออ!!”กูกับไอ้จ๊ะพร้อมใจกันประชด

“ปากดีไปเหอะมึง หนีออกมาแบบนี้โดนเฮียด่าแน่!”ไอ้นุพูดขู่ กูยักไหล่ไม่เคยคิดกลัวอยู่แล้ว ไม่ได้ข้อร้องให้ตามมาซะหน่อย

“จะกลัวรึก็ไม่!”กูพูด

“สัด!สงสารเฮียวะแม่งได้มึงเป็นแฟนเนี่ย งี่เง่า ขี้โมโห เอาแต่ใจตัวเอง ที่หนึ่ง ไม่รักจริงนี้มีโดนตีนกันมั่งกุว่า”ไอ้นุพูดแล้วส่ายหัวอย่างหน่ายๆ ก่อนเดินออกไปรับโทรศัพท์ด้านนอก มาว่ากูไอ้นุ่มนิ่มก็ใช่ย่อยว่ะ ><

“สนใจไอ้นุมัน แล้วนี้มึงหนีออกมาทำไมเนี่ย รู้มั้ยว่ามันโมโหมาเลยนะเว้ย ที่มึงว่ามันเสือกอ่ะ”ไอ้จ๊ะพูดแล้วลากกูมาลงที่เดิม

“ไม่ได้ตั้งใจนี่หว่า รู้อีกทีก็ด่าออกไปแล้ว”กูพูดเหมือนไม่ใส่ใจ

“เหอะๆ นี่ตกลงมึงคิดมากเรื่องที่กูเล่าให้ฟังใช่มั้ย?!” ไอ้จ๊ะถามแล้วมองหน้ากูอย่างจับผิด

“หึ!ไม่รู้ว่ะ บอกตามตรงนะกูจุก ไม่รู้ดิ อาจเพราะกูมั่นใจว่าไอ้มี่มันรักกูแค่คนเดียวมั้ง พอได้ยินมึงบอกแบบนั้นกูเลยตั้งตัวไม่ถูก”

“เฮ้ย!นั้นมันอดีตนะเว้ย อีกอย่างตอนนี้ไอ้มี่ก็ไม่ได้รักพี่เค้าเหมือนแฟนแล้ว มึงอย่าคิดมากดิ”

“กูก็ไม่ได้อยากจะคิด แต่ให้ทำไงได้ใจกูมันคิดไปแล้วนี่หว่า”กูพูดแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ เซ็งกับตัวเองที่เป็นแบบนี่

“แม่งรู้งี้กูไม่น่าเล่าให้มึงฟังเลย กูน่าจะรู้จักนิสัยมึงดี ว่าปากกับใจมึงไม่เคยตรงกัน”ไอ้จ๊ะพูดแล้วตบไปที่ปากตัวเองแรงๆ

“ไม่เห็นเกี่ยว ถึงมึงไม่เล่ายังไงกูก็ต้องรู้อยู่ดี สู้กูมารู้จากมึงดีกว่า อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่ามึงไม่โกหกกู”

“ไม่ใช่ล่ะ นี้มึงกำลังใจเสียใช่มั้ย ? มึงกลัวว่าเขาคนนั้นจะกลับมาหาไอ้มี่อีกใช่มั้ย ?”

“เหี้ยล่ะ กูไม่ได้คิดขนาดนั่นซะหน่อย แล้วถ้าคนนั้นของมันจะกลับมาหาไอ้มี่อีกกูก็ว่าอะไรไม่ได้ซะหน่อย”กูพูดแล้วหันไปมองทางไอ้มี่กับไอ้มิ้นที่ยืนคุยกันอยู่ นานแล้วนะเมื่อไรจะเสร็จกันซะที

“พอเลยมึง ทำเป็นคนดีตลอดเลิกคิดที่จะเลิกกับพี่กูซะ ไม่งั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน”

“ทำไม มึงจะทำไรกู คนไม่รักกันแล้วจะคบได้ยังไง”กูพูด

“ใครไม่รักใคร โรลลี่มึงอย่าบ้านะ!!”ไอ้จ๊ะตวาดออกมาเสียงดัง จนไอ้นุกับไอ้แชมป์หันมามองหน้า

“เป็นเหี้ยไร อายคนมั้ง”ไอ้แชมป์ด่า

“หุบปากไป ห่า!”ไอ้จ๊ะด่าสวนกลับไป ไอ้มี่กับไอ้มิ้นเดินเข้ามาใกล้ๆ ไอ้มิ้นเดินมาควงแขนกูอย่างไม่เกรงกลัวสายตาไอ้มี่จนกูแอบอึ้ง ไหนมึงบอกว่ามึงกลัวมันไง

“พี่โรลวันนี้ไปซื้อของกับมิ้นนะ”ไอ้มิ้นหันมาบอกกู

“ไม่ได้ วันนี้กูมีซ้อมบาส โรลลี่ต้องไปเฝ้ากู!”ไอ้มี่แย้งขึ้นมา ไอ้มิ้นไม่สนใจกระชับแขนให้แน่นขึ้น

“เรื่อง! พี่โรลไม่ไปหรอก พี่ทำนิสัยเอง”

“กูทำนิสัยยังไง ไม่รู้อะไรเงียบปากไปเลย โรลลี่มานี้”ไอ้มี่พูดแล้วเอื้อมมือมาดึงกูเข้าไปยืนข้างๆ

“ไม่!! ไม่รู้ไม่สน คนเข้าจะจีบกันพี่ไม่ต้องมายุ่ง!”กูหันไปมองหน้ามันงงๆ ไอ้มิ้นมึงพูดอะไร กูยังไม่รู้เรื่อง หน้าไอ้มี่ตอนนี้โคตรจะบึ้ง

“เดี๋ยวกูฆ่าตรงนี้เลย เมียกู!!”ไอ้มี่พูดอย่างโมโหแล้วโอบไหล่กูจนรู้สึกเจ็บขึ้นมา

“ปากบอกว่าเป็นเมีย แต่เคยคิดจะให้เมียสบายใจบ้างมั้ย ถ้ามิ้นรู้ว่าพี่ทำให้พี่โรลเครียดอีกนะ มิ้นจะจีบให้เป็นแฟนกับคนอื่นเลย”

“เดี๋ยวมึงโดนกู!”ไอ้มี่ชี้หน้าไอ้มิ้นแบบหมายหัว แล้วหันมามองหน้ากู

“ไม่กลัว! ไม่รู้แหละยังไงซะ วันนี้พี่โรลก็ต้องไปกับมิ้นก่อน เดี๋ยวพอซื้อของเสร็จพี่ค่อยมารับ โอเค ห้ามเถียง”ไอ้มิ้นพูดอย่างเด็ดขาดแล้วหันยักคิ้วกวนตีนให้ไอ้มี่

“ถามเขาหรือยัง ว่าจะไปกับมึงหรือเปล่า”

“ไม่ต้องถาม มิ้นรู้คำตอบ พี่โรลไม่ขัดใจมิ้นอยู่แล้ว ใช่มั้ยครับ”ไอ้มิ้นหันมาถามแล้วทำตาใสใส่ กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันแล้วส่ายหัว สุดๆกับมันจริงๆ

“หึ ถ้าพี่ไม่ไปด้วย มิ้นก็จะไม่ยอมใช่มั้ย?!”กูถามไอ้มิ้นหยักหน้าทันที

“งั้นก็แบบที่ไอ้มิ้นบอก มึงซ้อมบาสเสร็จค่อยมารับกูกลับบ้าน”กูหันไปบอกไอ้มี่ มันทำหน้าเซ็งแต่ก็โวยวายไม่ได้ ขืนโวยวายได้มีเถียงกับไอ้มิ้นอีกแน่ ยอมใครกันที่ไหนล่ะ

“ห้าโมงครึ่ง”ไอ้มี่พูดเสียงเข้ม

“อะไร”

“ห้าโมงครึ่งเดียวพี่ไปรับ ห้ามปิดมือถือหนีด้วย ไม่งั้นคืนนี้ไม่ได้นอนแน่” สัด ไอ้มี่พูดจา ไม่ได้นอนเหี้ยไรล่ะ ไอ้จ๊ะแม่งหัวเราะเยาะกูเลย

“รู้แล้วแหละน่า กลับไปโรงเรียนได้แล้ว”

“อ้าว!แล้วมึงอ่ะ กระเป๋านักเรียนอีก เดี๋ยวกูฟ้องพี่มึงซะเลย”ไอ้จ๊ะพูด

“กลัวตายแหละ มึงก็ฝากให้มันดิ เพราะเดี๋ยวมันก็ต้องมารับกู”

“ใครมันโรลลี่ พูดให้ดี ชักเอาใหญ่”

“ทำไม ก็กูจะเรียกแบบเนี่ย ไม่พอใจก็เรื่องของมึง ไม่ใช่คนน่ารักเลยพูดจาไม่น่ารัก”

“ว่าไม่ได้เลยนะ มานี้ก่อนเร็ว!”ไอ้มี่พูดหน้างอแล้วดึงมือลากกูออกมาด้านนอก มันลากมาที่สวนหย่อมใกล้ๆ ยังไม่ค่อยมีคนเท่าไร จะได้เวลาเลิกเรียนแล้ว

“อะไร ลากออกมาทำไม!”กูพูดอย่างหงุดหงิด

“ไม่พอใจอะไร?”ไอ้มี่ถาม จับกูพลิกตัวเข้าหาแล้วจ้องตากับมัน พอกูหันหน้าหนีมันก็เอามือมาบีบคางกูไม่ให้หันหนี

“เจ็บนะ! ไม่พอใจไรล่ะ มึงทำอะไรกูหรือเปล่าล่ะ!”

“โรลลี่เอาดีๆ ไม่พออะไรพูดออกมาดิ ไม่ใช่หนีออกมาแบบนี้ โทรศัพท์ก็ไม่รับ”

“หึ! ไม่รับงั้นหรอ มึงโทรหากูกี่สาย ได้ข่าวว่าสายเดียวเองนะ”ไอ้มี่ไม่พูดอะไรล้วงมือเข้ามาในกระเป๋ากางเกงกูแล้วหยิบมือถือขึ้นมา

“แหกตาดูนะ ปิดเครื่องแบบนี้เขาคงโทรติดกันหรอก”กูรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูทันที ไม่ทันสังเกตุเห็นหน้าจอมันมืดอยู่เลยคิดว่าล็อกไว้ พอเปิดเครื่องข้อความสายเข้าดังขึ้นมาทันที

“รู้เรื่องแล้วใช่มั้ย?!”ไอ้มี่ถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง มันเดินจูงมือกูนั่งคุยที่เก้าอี้ใกล้ๆ จับมือไปวางไว้บนหน้าขาตัวเอง

“อืม”

“อยากรู้อะไรเพิ่มมั้ย? สงสัยตรงไหน? ถามมาดิ จะบอกความจริงให้ทุกอย่างเลย”

“ทุกเรื่อง!”

“พี่กับเหมียเคยคบตอนม.สาม พี่เป็นคนขอคบก่อน เราคบกันและรักกันจนขึ้นม.4 ไอ่ชินก็เข้ามา มันเป็นเด็กใหม่เพิ่งเข้า ครั้งแรกที่เห็นหน้าก็ไม่ถูกชะตาด้วยเลย แรกๆก็ไม่มีอะไรจนถึงวันก่อนวันกีฬาสี มีรุ่นน้องมาบอกว่าเห็นไอ้ชินออกไปกับเหมียวด้านหลังโรงเรียน ความรู้สึกวูบขึ้นมาทันที เพราะพี่สงสัยแล้วเหมือนกันว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรกันแน่ แล้วมันก็เป็นอยากที่พี่คิด เหมียวกับไอ่ชินแอบคบกัน ความรู้สึกตอนที่เหมียวมาบอกเลิกเป็นอะไรที่พี่คาดไม่ถึงเพราะพี่กับเหมียวรักกันมากจนไม่คิดว่าจะเลิกกัน แต่พี่ก็ไม่ได้โกรธในเมื่ออยากเลิกก็เลิก หลังจากนั้นเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่ แต่ความรู้พี่ที่มีต่อเหมียวก็เหมือนเดิม พี่ยังรักเหมียวอยู่ ยิ่งเห็นก็ยิ่งรัก และวันที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ก็ตอนที่เหมียวเดินมาบอกว่าเหมียวจะไปเรียนเมืองนอก พอพี่ถามว่าทำไม เหมียวไม่ยอมบอก จนพี่เค้นอยู่นานกว่าจะบอก รู้มั้ยว่าเพราะอะไร”ไอ้มี่หันมาถามกู แววตาของมันตอนนี้ดูเจ็บปวดกับสิ่งที่มันเล่ามาก

“จะไปรู้มั้ย?! กูไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ซะหน่อย”กูพูด ไอ้มี่หันมายิ้มแล้วลูบแก้มกูเบาๆก่อนเล่าต่อ

“เหมียวท้อง ท้องกับไอ้ชิน ความรู้สึกมันหนักกว่าตอนที่เหมียวมาขอเลิกอีก แต่ที่ทำให้พี่โกรธแค้นไอ้ชินก็คือ มันสั่งให้เหมียวไปทำแท้ง บอกว่ายังไม่พร้อม ตอนแรกๆเหมียวไม่ยอม แต่ไอ้ชินมันขู่ว่าถ้าไม่ยอมไปทำมันจะบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่เหมียว เพราะมันรู้ว่าท่านทั่งสองเข้มงวดเรื่องแบบนี้มาก แต่ก็นะยังดีที่เหมียวเลือกที่จะไม่ทำตามที่ไอ้ชินบอก แล้วเป็นฝ่ายเดินไปบอกพ่อแม่ด้วยตัวเอง เหมียวบอกว่าแรกๆท่านก็โกรธแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ในเมื่อเด็กที่กำลังจะเกิดมาเป็นหลานของตัวเอง เหมียวเลยตัดสินใจย้ายไปอยู่เมืองนอกกับน้าสาว”

“แล้วไอ้ชินล่ะ”กูถามออกไปเบาๆ กลัวไอ้มี่โกรธเหมือนกันแหละ

“หึ!ไอ้ห่านั้นนะหรอ นอกจากจะไม่สนใจแล้ว ยังมีหน้าเดินเยาะเย้ยพี่ถึงที่อีก พี่กับพวกเลยจัดไปให้นิดๆหน่อย  แต่มันก็ยังไม่วายปากดี บอกว่ามันไม่เคยรักเหมียวเลยสักนิด แค่เห็นว่าสวยเลยอยากนอนด้วย และที่สำคัญมันเกลียดพี่เลยแย่งเหมียวไปก็เท่านั้น ยิ่งได้ฟังก็แค้นเล่นจนมันเข้าไปนอนโรง’บาล อาทิตย์นึงเต็มๆ”

“หึ!มึงคงรักเขามากเลยนะ”ถามเองรู้สึกเองเลยกู แม่งเอ้ย!!

“ก็รักดิ เหมียวเป็นคนแรกเลยนะที่พี่ใช่คำว่ารัก เคยคิดว่าถ้าไม่มีอะไรผิดผลาดคงได้แต่งงานกันเลย”

“แต่งงานเลยหรอ”ค่อยๆกลืนน้ำตาลงคอ กลั้นน้ำตาที่กำลังไหล่ออกมา

“หึหึ! ความคิดเด็กๆไง แต่พอเข้าจริงก็ไม่ใช่”น้ำเสียงไอ้มี่ดูเศร้าขึ้นมาทันตา

“แต่โรลลี่ไม่ต้องคิดมากนะ นั้นมันเรื่องของอดีต แต่ปัจจุบันพี่มีโรลลี่แล้ว และไม่คิดที่จะกลับไปหาเหมียวด้วย”ไอ้มี่พูดแล้วบีบมือกูจนแน่น แต่ไม่ทำให้ความรู้สึกกูดีขึ้นมาเลย

“ยังรักอยู่มั้ย?!”กูถาม

“รัก”น้ำตากูร่วงลงมาที่มือทันที กูรีบหันหน้าไปอีกทาง ไม่อยากให้มันเห็น

“………………………….”พูดไม่ออก บอกไม่ถูก มันจุกจนแทบจะหายใจไม่ออก ไอ้น้ำตาที่ไม่อยากให้ไหล่ก็ไหล่ออกมาอยู่ได้

“แต่ไม่ได้รักเหมือนเมื่อก่อน ไม่ได้อยากเจอหน้าทุกวัน ไม่ได้อยากคุยตลอดเวลา แค่ขอให้รู้ว่าสบายดีก็โอเคแล้ว แค่รักเหมือนเพื่อนคนนึง”

“…………………………”

“ไม่ต้องห่วงนะโรลลี่ ที่ตรงนี้มันมีเจ้าของแล้ว และเจ้าของมันหวงมากด้วย พี่คงให้คนอื่นไม่ได้”ไอ้มี่พูดแล้วจับมือกูไปทาบที่อกด้านซ้ายของมัน กูหันไปมองหน้ามันแล้วยิ้มฝื่นๆ

“สัญญานะ”กูพูดออกมาเบาๆกลั้นน้ำเสียงไม่ให้สั่นไปมากกว่านี้ ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาร้องไห้กับเรื่องรักๆใคร่ๆ

“ไม่สัญญาแต่จะทำให้รู้สึก เรื่องเมื่อกี้มันคืออดีต อดีตที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้  แต่ปัจจุบัน ณ.ตอนนี้เวลานี้จิมมี่คนนี้รักโรลลี่คนเดียว” ไอ้มี่พูดแล้วตบมาที่หน้าขากูเพื่อเป็นการแน้นย้ำ จะให้กอดก็ไม่ได้กลางแจ้งเกิน ฮ่าๆ
******************************************** TBC.

[andy_kwan]

สบายใจหรือยังน้องโรลลี่  แต่คืนนี้พี่จิมมี่คงจะต้องจัดการหนักเป็นพิเศษ  5555

[anajulia]

เฮ้อออออออออออออออออออ
คนเราทุกคนมีอดีต โรลลี่เอ๊ย....รักเขามากก็ดูแลรักษาเขาให้ดีนะคะ โรลลี่แน่นๆ

[yunjaejoong]

มี่ง่ะซึ้งเลยนะแก น้องลี่มั่นใจกับไอ้มี่มันหน่อยนะ เหมียวมันเป็นอดีต แต่โรลลี่คือ ปัจจุบันจ๊า

[Killua]

เจ็บ รู้ถึงความรู้สึกโรลลี่เลยอ่ะ ถึงมันจะเป็นอดีต แต่ถ้าพูดได้เต็มปากขนาดนั้น มันกํเจ็บนะ

[roseen]

เข้าใจแล้วนะโรลลี่  พี่เขาบอกมาหมดแล้วนะ  ตอนนี้อยู่ใจของโรลลี่แล้วละว่าจะยอมเชื่อใจพี่เขาอีกหรือเปล่า

[belzaaa]

มี่พูดได้กินใจมาก ซึ้งจนน้ำตาเล็ดเลย
 

[Miyabi]

ถึงจิมมี่พูดอย่างนั้น
เป็นโรลลี่ก็ยังเสียใจและน้อยใจอยู่ดี 
เหมือนความรู้สึกมันยังกลับมาไม่หมดอ่ะ 
 

[N.T.❁]

ก็แอบเข้าใจลี่อ่าา...
ถ้ารักมากขนาดนั้น..จริงอยู่ว่าวันนี้พูดได้หนักแน่น...แล้วถ้าวันนึงเค้ากลับมาล่ะ?
ถ้าเค้ากลับมาอยู่ให้ได้เห็นหน้าทุกวัน ให้ได้พูดคุยทุกวัน จะกลับไปรู้สึกแบบเดิมหรือเปล่า?...จะยังพูดเต็มปากว่ารักโรลลี่แบบนี้อยู่ไหม?

กรี๊ดดดดดด....เฮิร์ทอะ TT
เรื่องคนรักเก่าที่เคย รักกันมาก เนี่ย...เป็นอะไรที่คอยตำใจคนมาทีหลังสุดๆเลยอะ

(แต่ว่าไปมันก็เป็นข้อดีของชินที่เข้ามาแล้วทำแฟนเก่ามี่ท้องนะเนี่ย ถึงอ่านแล้วจะเกลียดมันก็ตาม....เพราะอย่างน้อยมี่ก็ได้รักกะโรลลี่ไง 555555)

[TanyaPuech]

 

จิมมี่เยี่ยมมาก

แต่ก็เข้าใจโรลลี่น่ะเรื่องแบบนี้คนไม่เคยโดนไม่เข้าใจหรอก

 

[taroni]

จิมมี่สุดยอด