หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[~มือวางอันดับ1~]

+1 writerคนขยัน  :กอด1:อยากอ่านตอนพี่โรมง้อจ๊ะ จังเลย

[@BUA@]

มีคู่ไหนที่จะหวานๆ แบบไม่โหด ไม่ขู่ ไม่ตะคอก(แล้วมาทำเสียงอ่อยๆตามง้อที่หลัง) บ้างมั้ยเนี่ย
ขอซักคู่เถอะ 

[krappom]

น้องเนมขี้อ้อนว่ะ
น่ารัก
แต่อิพี่เสือโหดได้อีก
 

[DexTunG]

 

[nk23992]

เย้ๆๆๆ
อ่านทันแล้ว
พี่มี่นี่รักจังเลย
พี่ลี่ก็ขี้หวงจังเลย
สนุกมากๆๆๆๆ
จะรอนะครับ

[OHmeza019]

เเต่ละคู่ 55

[QUE1]

แต่ละคู่...หุหุหุ
มี่ขี้หวงเว่อร์มากๆ
กับน้องเนมยังหวงได้ขนาดนี้
พี่โรมน้องจ๊ะ ก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
งุงงิงกันตลอด อยากจะอ่านแบบ สวีทจ๊ะจ้าบ้างอะไรบ้าง
พี่เสือโหดได้ใจมาก
ไอ้น้องเนมมันก็ งี่เง่าได้ใจเช่นกัน ชอบบบ

นุกับนุ่มนิ่ม นี้ไม่ต้องพูดถึง หุหุหุ ชอบทุกคู่เลยยย

[K2KARN]

ต่างคู่ตีางสไตล์นะ แต่ชอบพี่เสือ อิอิ
นุกับเบสก็ชอบ >,,<

[bbyuqin]

พี่เสือไม่ว่าจะโหดยังไง ก็อ่อนโยนเวลาไอ้นู๋เนมมันง้องแง้งนะเนี่ย น่ารักจัง

[MaZeltoV]

อ๊ากๆๆ พี่เสือโหดไปไหน
โรลลี่กับจิมมี่มันก็จะตีกันอยู่ตลอดเวลา ให้ตายซิ

แต่ไอ้เตี้ยพี่เบส กับไอ้นุก็น่ารักๆ กลุ่มนี้เขาเล่นกันแรงๆดีจัง

[ปีโป้-แยลลี่]

ไอ้พี่เสือยังคงโหดได้คงเส้นคงวาตลอดๆๆ
ออกมากี่ตอนก็ได้ใจไปเต็มๆๆ เด็กมันดื้อใช่มั้ย? ถึงต้องโหด

จิมมี่กับโรลลี่ยังหวานแบบเถื่อนๆตลอด
มีไอ้นุ่มนิ่มกับไอ้นุมาโชว์ความน่ารักแบบแมนๆให้ดูอีก

กร๊ากกกกกกกกก
ปล.พี่โรมไปไหน ยังไม่มาง้อไอ้หนูจ๊ะอีกหรอ 

[a_tapha]

ง้อกันดีๆ นะพี่เสือ   

[i1_to*pp]

น่ารักทุกคู่เลย   

[alisary]

เฮ้อ  กว่าจะอ่านทัน  ล่อซะครึ่งวันเลย
ชอบทุกคู่เลยครับ  น่ารักทุกคู่เลย
จริงๆอยากอ่านคู่ของ เบสกับนุอ่ะ 
จริงๆก็อยากอ่านทุกคู่แหละ  [งงไหม]

ชื่นชมไรท์เรื่องลงอย่างสม่ำเสมอ  มีวินัยดีมาก
ถ้าจะให้ดี  พอพิมพ์เสร็จปุ๊บ  ตรวจคำผิดอีกรอบก่อนเอาลงก็ดีครับ
รีดเดอร์จะได้อ่านลื่นๆ  ไม่สะดุด

อยากบวกให้แต่บวกไม่ได้  กอดไปก่อนแล้วกันน่ะครับ

[rak_jae]

อยากอ่าน part ของมี่ เสือ มั่งจัง
 

[Cupcake]

จะโดนรุมไหมถ้าอยากให้ โรลลี่คู่กับน้องเนมมากกว่า

[Zurruz]

อ่ะ 55+

มีเเอบหอมซะด้วย

[4559]

น่ารักทุกคู่เลย

[yunjaejoong]

แล้วโรมกับจ๊ะเป็นงัยกันบ้างเนี้ย ยังไม่มาต่อเรื่องนี้เลย ดีกันยังเนี้ย

[DraCo_SLa13]

   อ๊ายยยยยยย

เค้าอยากให้ไอ้พี่โรมมาเคลียร์กะ จ๊ธ เร็วอ่ะ

อยากรู้

ปล. ไอ้เตี้ยพี่เบสน่ารักได้อีก

[Nabee]

พี่เสือโหดไปไหนอ่ะ...เป็นเค้า เค้าก็งอลอ่ะ - -"


ได้ข่าวว่าน้องเนมไม่สบายนะพี่เสือ...ยังจะทำกันขนาดนี้อีก

แต่สุดท้าย...ก็เป็นพี่เสืออีกนั่นแหล่ะที่ต้องมานั่งป้อนข้าว - -"

คู่นี้เค้ารักกันแบบโหด ๆ จริง ๆ ให้ตายเถอะ >////////<


ส่วนพี่มี่เองก็หึงแบบไม่ลืมหูลืมตาเลยนะ...เห็น ๆ อยู่ว่าตอนนี้น้องลี่เค้าคงไม่นอกใจหรอก

แล้วน้องเนมเองก็มีพี่เสืออยู่แล้ว...เค้าจะมากิ๊กกั๊กกันได้ยังไงล่ะ...ชิม๊ะ

ถนอม ๆ น้องลี่หน่อยสิพี่มี่...

[iRUGa]

โรงเรียนไหนคะนี่? มีแบบนี้ให้ดูทุกวัน
ปร้าจะกลับไปสมัครเรียนม.ปลายใหม่อีกรอบ 

ฮ่าๆๆๆ

โรลลี่นี่ขี้ห๊วงขี้หวงเนอะ
แถมยังมีปากมีเสียงกะคุณพี่มี่ได้ซะทุกวัน


สีสันจริงๆ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 37

]“ตกลงมึงว่าไงว่ะ ไอ้โรมมารับมึงหรือเปล่า”ไอ้โรลลี่หันมาถามที่นั่งกำลังหน้าบึ้งระหว่างที่รอคนที่ถูกถามถึงมารับ เดี๋ยวนี้ไม่รู้ผมเป็นอะไร รู้สึกจะอารมณ์ขึ้นๆลงๆบ่อยมาก จะโทษก็ต้องโทษพี่ชายไอ้โรลลี่นั้นแหละ เพราะมันคนเดียวเลยที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้

“มามั้ง ไม่รู้เหมือนกัน!”

“อ้าวไหงงั้น แล้วไอ้ที่คุยๆกันสองรอบสามรอบเนี่ย ไม่รู้เรื่องอีกหรอว่ะ”ไอ้โรลลี่ถามอย่างไม่เข้าใจ

“หึ! พี่มึงนั้นแหละ กวนตีนกูอยู่ได้”ผมบอก

“เหอะๆ กูว่ามันมานั้นแหละ เพราะถ้ายังมีอารมณ์กวนตีนมึง แสดงว่ามันอารมณ์ดี”ไอ้โรลบอกแล้วหันไปหยิบกระเป๋าเป้มาทำเป็นหมอนหนุนหัว นอนเล่นเกมส์ในมือถือรอไอ้มี่ซ้อมบาส

“พี่มึงอารมณ์ดี แต่กูไม่ดีด้วย สัด!!...แล้วนี้มึงดูนะโทรมาหากู แต่แม่งเสือกหันไปคุยกับเพื่อน โทรมาทำเหี้ยไร”ผมพูดให้ไอ้โรลลี่ฟังอย่างโมโห ไอ้โรมมันเป็นแบบนี้จริงๆ ถ้าว่างมันจะโทรมาหาผมตลอด แต่โทรมาคุยกันนิดๆหน่อยๆเอง เพราะมันชอบเงียบ ปล่อยให้ผมนั่งเล่าเรื่องให้มันฟัง พอผมเงียบมันก็หาว่าผมไม่อยากคุยด้วย ><

“ฮ่าๆ เอาน่า เป็นแฟนไอ้โรมต้องอดทน ฮ่าๆๆ”ไอ้โรลลี่หัวเราะซะใจ

“ไม่ทนมั่ง ให้มันรู้สึกไป”ผมว่าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยต่อ ไอ้ตัวดีมันอยู่ในสาย แต่เมื่อกี้มันกำลังคุยเรื่องงานกับเพื่อนอยู่ ไม่รู้ว่าเพื่อนจริงหรือเปล่าเพราะได้ยินเสียงผู้หญิงแทรกเข้ามาตลอด ผมเลยวางข้างๆตัว

“จะไปรับแล้วนะ เอาอะไรหรือเปล่า”เสียงปลายสายมันถามกลับมา เสียงมันเหนื่อยจนผมไม่กล้างอแงใส่เลยอ่ะ

“หึ!ไม่เอา รีบมาเลยหิวข้าวแล้ว!”ผมพูดเสียงอ้อนๆ ต้องเอาให้น่าสงสารเข้าไว้ มันจะไม่กล้าว่าอะไรมากมาย จริงๆแล้วอยากเห็นหน้ามากกว่า เพราะเมื่อเช้ามันไม่ยอมมาส่งผมที่โรงเรียน

“ครับ คิดถึงนะ”มันพูดแล้วกดตัดสายไป มองหน้าจอโทรศัพท์แล้วยิ้มมุมปาก จนไอ้โรลลี่มันออกปากแซว

“ยิ้มเชียวนะมึง ไอ้โรมจะมาแล้วดิ!”มันถามแล้วลุกขึ้นมานั่งให้ดี

“ทำไมๆ ไม่ต้องมาแซวกูเลย ดูไอ้มี่ไปเหอะมึง”ผมพูดแล้วผลักหัวไอ้โรลลี่อย่างหมั่นไส้ เพราะตั้งแต่เป็นแฟนกับไอ้มี่เนี่ย กวนตีนกูเหลือเกิน พอจะเอาคืนก็ไม่ค่อยได้ด้วย ไอ้มี่ด่าอีกไปตีแฟนมัน ดูพี่ผมก็แล้วกันเห็นแฟนดีกว่าน้อง งอน!!

นั่งรอไม่นานไอ้โรมก็เดินหน้าหล่อมาที่สนาม พวกรุ่นน้องที่รู้จักก็ยกมือไหว้ไปตามระเบียบ ลองไม่หวัดดีดิโดนไอ้โรมด่าเปิงแน่ นี้ถ้ามีพี่จุ๊บอีกคน แทบจะกราบ ไอ้สองคนนี้ตอนเรียนแม่งฮอต รุ่นน้องเกรงกันทั้งนั้น

“พี่มาช้าว่ะ!!...ไหนหนมมีไรกินมั่ง?!”ไอ้โรลลี่มันวิ่งไปก่อนผมอีกอ่ะ ไปถึงมันก็ดึงถุงเซเว่นในมือมาหาของกิน ผมที่นั่งรออยู่ที่เดิน แค่หันไปมองหน้าแต่ไม่ได้ยิ้มหรืออะไร

“แฟนมึงไม่เลี้ยงหรือไง สัด! ถึงหิวมาแบบเนี่ย!!”เสียงไอ้โรมด่าไอ้โรลลี่แล้วผลักหัวมันแรงๆ ก่อนเดินตรงมาหาผม

“อ๊ะ!...ชดเชยที่เมื่อเช้าไม่ได้ซื้อให้ สองอันเลย”ไอ้โรมเดินมายื่นช็อกโกแลตของโปรดที่ผมต้องได้จากมันทุกเช้า

“ไม่เอาแล้ว!!...”ผมพูดแล้วขยับตัวออกห่าง ก็ตอนนี้มันไม่อยากได้หนิ อยากได้ตอนเช้า อยากให้มันมาส่งทุกเช้า

“ทำไมอ่ะ ไหนว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วไงครับ จ๊ะไม่งอแงนะ”มันเดินมาหยุดตรงหน้าผม หยิบกระเป๋าเป้ขึ้นไปสะพายหลัง

“ไม่ได้งอแง ทำไมต้องว่าด้วย”ผมเงยหน้าถามอย่างน้อยใจ ชอบว่าตลอดแหละ ><

“ไม่ได้ว่าซะหน่อย ไม่เอาหน่า ลุกขึ้นดีกว่าไปกินข้าวกัน ไหนเมื่อกี้บอกว่าหิวใช่มั้ย?!”มันพูดแล้วดึงมือผมให้ลุกขึ้น

“กินแมคนะ”ผมบอก มันหันมายิ้มแล้วพยักหน้าก่อนเดินไปตบหัวไอ้โรลลี่ที่นั่งดูดอมยิ้มคาปาก นั่งกดยิกๆในโทรศัพท์

“ไปแล้วนะ ถ้าจะกลับบ้านหรือยังไง โทรบอกแม่ด้วย”ไอ้โรมบอก โรลลี่มันทำหน้าบึ้งแล้วพยักหน้ารับคำ

“คืนนี้ไปนอนที่ห้องพี่นะ”ไอ้โรมหันมาบอกระหว่างทางจะไปห้าง ผมหันไปมองทันที ก็ไปห้องไอ้โรมทีไรเสียตัวทุกทีเลย ไม่มีแม้ครั้งไหนจะรอดพ้นได้ ทางรอดทางเดียวคือต้องกลับมานอนที่บ้านตัวเอง

“ไม่เอาอ่ะ วันนี้มีการบ้านเยอะ”ผมพูด ก้มหน้างุดๆจิกเล็บตัวเองต่อไป

“ก็ไปทำที่ห้องพี่ไง นานแล้วนะ คิดถึงจะแย่แล้ว”มันหันมามองหน้าผมด้วยสายตาที่อ้อนวอนสุดๆ จับมือผมไปลูบๆที่หน้าขาตัวเอง

“แต่…วันนี้การบ้านเยอะจริงๆ พี่โรมไม่สงสารจ๊ะหรอ”ผมก้มหน้าพูดอายๆ

“แล้วจ๊ะไม่สงสารพี่บ้างหรอคับ นานแล้วนะ จะอาทิตย์นึงแล้ว”

“หึ!ที่งี้ล่ะพูดเพราะ”ผมบ่นออกมาเบาๆ เห็นตอนปกตินะกระชากเสียงใส่ตลอด รู้แหละว่าเสียงมันเป็นแบบนั้น

“อะไรครับ บ่นอะไร”มันถามดึงมือผมขึ้นจูบซ้ำไปซ้ำมา ทำเอาผมใจเต้นแรงขึ้นมาทันที นั่งกัดปากตัวเองไปตลอดทาง

........................


“ไม่ต้องกินเยอะนะ เดี๋ยวจุก”มันพูดเบาๆที่ข้างหูผม ระหว่างต่อแถวรอ ทำเอาผมที่กำลังอ้าปากสั่งต้องหันไปมองค้อนแล้วทุบไปหน้าอกมันแรงๆหนึ่งที

“เจ็บนะ! คืนนี้โดนเอาคืนแน่!”มันพูดแล้วตบมาที่ก้นก่อนเดินไปนั่งรอเป็นคุณชาย มากับไอ้โรมเป็นแบบนี้ประจำมันจะเกลียดการสั่งอาหารแบบนี้มาก มันไม่ชอบเอาซะเลย มีหน้าที่แค่หยิบกระเป๋าออกมาให้ผมอย่างเดียว

“ทำไมไม่กิน”ผมเงยหน้าถาม ก็ตั้งแต่สั่งมาผมนั่งกินอยู่คนเดียว ถึงไม่ใช่ชุดใหญ่แต่ถ้านั่งกินคนเดียวหมดก็คงมีจุกกันบ้าง

“ไม่เอา…กินไปเหอะ”มันพูดแล้วหยิบโค้กขึ้นดูด มองออกไปด้านนอก เหมือนกำลังหลบสายตา เพราะทุกครั้งถึงมันไม่กิน ก็จะต้องนั่งมองผมกินจนผมต้องเขินตลอด

“ทำไม กินมาแล้วหรอ”

“อิ่ม!!...เอ้ย!เปล่า ไม่หิวกินไปเหอะ”มันพูดตะกุกตะกักยิ่งทำให้ผมสงสัยเข้าไปอีก ตาก็ไม่จ้องหน้าผม ผิดวิสัยไอ้โรมมาก

“ไม่กินแล้ว อิ่ม!!”ผมพูด วางช้อนอย่างดัง แต่ไม่อาย ความรู้สึกผมเหมือนมันกำลังมีเรื่องที่ไม่อยากให้ผมรู้

“อ้าว!แล้วสั่งมาตั้งเยอะ กินไปเลย กินนิดเดียวเองไม่ใช่แหงะ”มันถามผมงงๆแล้วหยิบเฟรนฟรายจ่อมาที่ปากผม แต่ผมไม่กิน นั่งจ้องหน้ามันนิ่ง

“………………”เกิดความเงียบขึ้นมาชั่วขณะ มันลดมือลงแล้วเดินมานั่งลงที่ฝั่งเดียวกับที่ผมนั่ง ผมจะขยับหนีก็ไม่ได้ก็ที่ที่ผมนั่งชิดมุมไปแล้ว

“ไม่ได้อยากจะไป แต่แค่ไปเลี้ยงขอบคุณที่พี่ทำงานให้”มันก้มหน้ามาใกล้ๆแล้วพูด ผมหันไปจ้องหน้ามันทันที มือก็จับหมับไปที่เอว ออกแรงจิกจนมันต้องนิ่วหน้า

“หึ!ทำไม เรียนก็เรียนเหมือนกัน ทำเองไม่เป็นหรือไง!”ผมถามเสียงห้วน ตอนนี้โกรธ ทั้งโมโห ทั้งงอน ทั้งน้อยใจ ตีรวนกันไปหมดแล้ว

“อ๊ะ…เจ็บจ๊ะอย่าหยิก!”มันร้องออกมา จับมือผมที่กำลังขย่ำเอวมันอยู่ สีหน้ามันบอกว่าเจ็บมากๆแน่นอนอยู่แล้วซิ ก็ตอนนี้เล็บผมกำลังยาวได้ที่เลย

“เจ็บงั้นหรอ…?”ผมถามเสียงสั่นๆ พยายามแล้วจะไม่ร้องแต่ความรู้สึกเหมือนกำลังโดนแย่งของสำคัญไปเลย ถึงว่าตอนที่คุยกันเมื่อกี้ได้ยินผู้หญิงแทรกเข้ามา ผมจำเสียงเพื่อนๆผู้หญิงของไอ้โรมได้ เพราะพี่ๆพวกนั้นชอบแย่งมาคุยกับผมเวลาไอ้โรมมันนัดรวมกันทำงาน

“ไม่เจ็บครับ…ไม่เจ็บแล้ว จ๊ะอย่าร้องนะ คนเยอะนะๆๆ”มันพูดแล้วเอานิ้วมาลูบที่แก้มผมแบบปลอบโยน มือผมที่กำลังจิกเอวมันอยู่ ก็ผ่อนแรงลงเปลี่ยนมาจับแค่เสื้ออย่างเดียว ใจจริงอยากจะทุบหน้ามันด้วยซ้ำ

“หลบเลย จะกลับบ้านแล้ว ไปส่งที่บ้านด้วย”ผมพูดแล้วผลักอกมันออกไปห่างๆ ดันตัวมันให้พ้นทาง ไม่อยากเห็นหน้ามันแล้ว เกลียดมันจริงๆเลย ก็รู้ว่าไม่ชอบ กับคนอื่นใจดีด้วยตลอด กับผมไม่เคยเลยสักนิด ><

“ไม่เอาดิ ขอโทษนะ พีไม่ได้ไปคนเดียวซะหน่อย ไอ้จุ๊บ กับไอ้บูมก็ไป”ไอ้โรมพูดแล้วดึงผมให้นั่งลงเหมือนเดิม บูมที่ว่าคือเพื่อนมันอีกคน

“…………………..”ผมนิ่ง ไม่พูด ปัดมือมันออก ไม่ให้มาจับ ดันตัวมันออกห่าง

“อย่าเงียบดิ อะๆ ให้หยิก ให้กัดก็ได้ แต่อย่าเงียบแบบนี้ดิ นะนะๆ คราวหลังไปไม่ไปแล้วคร๊าบบบ”มันยื่นหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆหน้าผม ด้วยความที่มือไวเลยตบไปที่หน้ามันแรงๆหนึ่งที ดังเลยนะ

“เอ้ย!....”ผมอุทาน รู้สึกตบไปแรงมากไอ้โรมหน้าเสียเลย ผมกลัวมันโกรธจะตาย แต่ต้องหน้านิ่งเพราะมันก็ผิดเหมือนกันที่ทำให้ผมโกรธก่อน

“พอใจแล้วใช่มั้ย?! … งั้นก็กินให้หมดนะ”ไอ้โรมพูดเสียงเรียบ ขยับมาเข้ามาชิดกับผมคว้าเอวผมเข้าไปกอดไว้แน่น จะแกะก็กลัวมันดุใส่ เลยต้องนั่งกินเงียบๆต่อไป

“ป้อนหน่อยดิ”ไอ้โรมพูดเสียงห้วนๆแบบปกติของมัน ผมหันไปมองหน้ามันประมาณว่าจะกินอะไร มือมันชี้ไอ้ที่ผมกำลังกินอยู่

“ของตัวเองก็มีสั่งมาให้แล้วล่ะ!!”ผมพูดแล้วเอื้อมมือไปหยิบเบอร์เกอร์ที่วางอยู่ ยังไม่ถูกเกะหรือจะเรียกว่ายังไม่ได้เตะเลยก็ว่าได้มั้ง

“ไม่เอา จะเอาอันนี้แหละ อยากรู้ว่ากินแล้วจะแก้มป่องหรือเปล่า เห็นจ๊ะกินแล้วแก้มป่องดี”มันพูดเอานิ้วมาจิ้มๆที่แก้มผม ผมเขินขึ้นมาทันที

“ไม่ใช่ซะหน่อย”ผมพูดเบาๆ หน้าแดงหมดแล้วมั้งเนี่ย ไอ้โรมแม่งชอบแซวหน้าตายแบบเนี่ย

“ก็ไม่รู้ เห็นจ๊ะเคี้ยวหมับๆ แก้มก็ป่องเอาป่องเอา เลยอยากกินมั่ง”

“บ้า! ก็คนมันหิวหนิ ยังไม่ได้กินอะไรเลย ไม่ใช่ใครบางคนซะหน่อยที่ไปกินมาแล้ว!”

“ประชดเก่งนักนะ เดี๋ยวคืนนี้จะเอาให้ประชดไม่ออกเลย”ไอ้โรมพูดแล้วก้มมาหอมแก้มผม

“จิ๊! ใครบอกคืนนี้จะไปนอนด้วย ไม่ไปหรอกจะกลับบ้าน”

“ไม่ให้กลับ ไม่พาไปส่งบ้านด้วย”มันพูดหน้าตาเจ้าเล่ห์ มือก็เอามาลูบๆที่พุงผมเล่น

“งั้นกลับเองก็ได้ กลัวที่ไหน”ผมหันไปพูดทำหน้างอนๆ

“ก็บอกอยู่ว่าไม่ให้กลับ คิดถึงจะแย่ให้กลับได้ไง หรือจ๊ะไม่คิดพี่เลย”มันถามหน้างอนๆ ทำน้ำเสียงเหมือนคนกำลังน้อยใจอยู่เต็มประดา

“ใครกันแน่!!...ไม่ใช่ซะหน่อย!!”ผมพูดแล้วกัดเบอร์เกอร์เข้าปาก ข่มความอายของตัวเอง ไม่อยากจะบอกผมรอไอ้โรมมารับไปนอนที่ห้องตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้ว แต่ว่ามันติดทำงานเลยไม่ได้ไป เกือบมีเรื่องกันอยู่เลย ก็มันให้ผมไปนอนที่ห้อง ในขณะที่เพื่อนอยู่เต็มห้อง ถามว่าจะให้ไปนอนเฉยๆหรอ ไม่มีทางอย่างที่บอกเข้าห้องไอ้โรมทีไรเสียตัวทุกที

“เห็นมั้ย…ก็คิดถึงเหมือนกัน งั้นกลับไปนอนที่ห้อง คืนนี้จะกอดให้หายคิดถึงเลย”มันพูดหน้าหื่นแล้วเร่งผมให้รีบกินเพราะจะได้กลับห้อง ผมเลยแกล้งกินช้าๆไอ้โรมไม่สนใจ ดึงมือผมให้ลุกขึ้นลากกลับห้องทันที แต่ผมมือไวคว้าเบอร์เกอร์ทียังไม่ได้กินติดมือมาด้วย เพราะรู้ว่าคืนนี้ต้องหิวแน่ๆ ฮ่าๆ



........................



“อ๊ะ…อ๊าส์ พี่โรมช้าๆ อ๊าส์ๆๆๆ”

“อ๊าส์…ทีรักครับ….คิดถึง คิดถึงจังเลย คิดถึงพี่มั้ย?...อื้ม”ไอ้โรมก้มหน้าลงมาถามผมเสียงสั่นๆไม่ทันให้ผมได้ตอบมันก็แนบริมฝีปากมาที่ปากผม เราจูบกันนัวเนียอีกครั้งจนแทบจะลืมหายใจ แล้วค่อยๆลากลิ้นลงมาที่ยอดอกของผมทั้งสองข้าง โดยที่ช่วงล่างก็ขยับอย่างต่อเนื่อง มือที่ว่างก็ขยับขึ้นลงที่น้องชายผม

“อ๊ะ…อ๊าส์…พี่โรม..คิดถึงครับ …คิดถึงจะตายอยู่แล้ว…อ๊ะส์..เร็วๆเลย”ผมแทบตายลงนั้นเมื่อมันขยับช่วงล่างให้เร็วๆขึ้น ส่วนมือก็ชักขึ้นลงน้องชายให้สอดคล้องกันด้านล่าง

“งั้นคืนนี้ ทำกันให้หายคิดถึงเลยนะ อื้ม…”มันพูดพร้อมกับลงลิ้นหนักที่ยอดอกผม ก่อนผลิกเปลี่ยนท่า ให้ผมนอนคว่ำโก้งโค้ง มือผมที่โอบรอบคอมันอยู่ก็เปลี่ยนมาจับที่หัวเตียง หันหลังมารับจูบไอ้โรม

“อ๊ะ…โอ้วๆๆ …จ๊ะไม่ไหวแล้ว อื้อ..อ๊ะส์…จะแตกแล้ว!”

“อือ…พร้อมกันนะครับที่รัก…รักที่สุดเลยรู้มั้ย?...ขอโทษนะที่ทำให้น้อยใจ”มันโน้มตัวลงมาแนบชิดกับผมกระซิบเบาๆที่ข้างหู มือข้างซ้ายที่กำลังบดขยี้ยอดอกผมอยู่ เปลี่ยนไปช่วยน้องชายผมแทน ส่วนมือด้านขวาก็เปลี่ยนมาจับที่สะโพกผมให้แน่น แล้วกระแทกลงอย่างหนัก เรียกเสียงครางได้ลั่นห้องมาก ดีที่ห้องนี้มันเก็บเสียงไม่งั้นข้างห้องได้ด่าแน่ๆ เพราะเสียงผมกับไอ้โรมดังมากอ่ะ

“อ๊ะส์ๆๆ….อ๊าส์ๆ…รักนะ…จ๊ะรักพี่โรมนะ…อื้อๆ…แตกแล้วๆๆ อ๊าส์!!”แล้วผมก็ปลดปล่อยออกมาจนได้ หมดสภาพปล่อยตัวลงนอนคว่ำลงบนเตียง ส่วนไอ้โรมมันขยับอีกสองสามที่ก็ร่วงทับร่างผมลงมาติด หน้ามันแนบอยู่ซอกคอ ได้ยินเสียงหอบเพราะต่างฝ่ายต่างเหนื่อยกันมาก

“จูบหน่อย”ผมพูดเสียงสั่นๆ หันไปคว้าคอไอ้โรมมากดอย่างดูดดื่มอีกครั้ง มันค่อยๆขยับร่างลงมานอนกอดผม ทั้งที่ปากเรานัวเนียกันอยู่ไม่ห่าง ถ้ามันผละออกเมื่อไรผมจะเป็นยื่นหน้าไปจูบต่อทันที ก็เหมือนกันถ้าผมหนีมันก็จะตามมาจูบผมทันที

“อื้ม!!....”ผมส่งเสียงออกมาอย่างหงุดหงิด ก็ไอโรมมันผละจูบผมออกอีกแล้วอ่ะ

“พอก่อนนะ…เดี๋ยวค่อยจูบต่อ เดี๋ยวปากเปื่อยกันไปซะก่อน ต่อนะ”มันผลิกตัวขึ้นคร่อมผมแล้วกดหน้าไปซอกคอ กัดแรงๆให้รู้ว่าต้องเป็นรอย ผมเลยทำมั่งเลียที่คอไอ้โรมจนรู้สึกเปียกแล้วดูด กัด ให้เป็นรอยแดงจ้ำๆ เอาให้คนรู้ไปเลยว่าคนคนนี้มีเจ้าของแล้ว

“จำไว้ด้วย…ว่าพี่โรมเป็นของจ๊ะคนเดียว ห้ามยุ่งหรือสนใจคนอื่นมากกว่าจ๊ะด้วย…อ๊ะส์”ยังพูดไม่ทันจบไอ้โรมก็สอดใส่ไอ้นั้นเข้ามาอีกครั้งโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

“รู้แล้วครับ”มันพูด พร้อมกับหอมที่หน้าผากสามทีแล้วเริ่มขยับช่วงล่างอีกครั้ง เหตุการ์ณเลยต้องย้อนกลับไปเหมือนเมื่อสักครู่นี้ใหม่ จนกว่าเราสองคนจะชดเชยให้หายคิดถึง
******************************* TBC.
ปล. แก้ๆๆ เกือบแล้วนะเนี่ย ว่าตอนนี้เป็นตอนพิเศษ
ปล.2 ถ้าเมตตาช่วยเม้นกำลังให้กันสักนิด เพราะตอนนี้รู้สึกจะไม่สบายแล้ว

[lasom]

^
^
 
จิ้มก่อน อ่านทีหลัง
ขอบอกว่าเป็นตอนที่อ่านแล้วระทึกที่สุด ไม่ใช่เพราะฉากนั้นของโรมกะจ๊ะอย่างเดียว
แต่ต้องแอบแม่มาอ่านด้วย เกือบโดนจับได้ไปทีล่ะใจงี้เต้นตึกๆๆเลยกว่าจะจบ
แบบว่าตอนนี้กระบอกตาเราอักเสบงดใช้คอม2weeks

[P★RiTŸ]

 
 

[Yunatsu]

เคลียร์กันแล้ววววววว

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

จ๊ะน่ารักมากอะ พี่โรมก้น่ารักกกก ชอบบบบบบ 
 

[EoBen]

  

[โน๊อา]

จ้าาาา จ๊ะก็เป็นของพี่โรมคนเดียวเหมือนกันจ้ะ

[tawan]

พี่โรมคิดทบต้นทบดอก 

 

 

[Nus@nT@R@]

พี่โรม น่ารักตลอดอ่ะ