หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[harukagd]

เบื่อเหมี่ยว มี่ด้วย เอาเวลาไปเลี้ยงลูกดีกว่าตามแฟนคนอื่นดีกว่ามั้ย

[broke-back]

 
เข้ามาอ่านทุกวัน

ก็สนุกกลับออกไปทุกวัน
 


แต่เพิ่งเม้นท์ให้วันนี้ อิอิ


 
เพราะ..ทนอึดอัดไอ่มี่

แทนนู๋โรลลี่ ไม่ได้ง่ะ

---- เชียร์ให้โรลลี่ไปคบกับไอ่พี่ชิน ซะทีดีมั้ย ไอ่มี่ง่าววววว ---- หึหึ

  ขอบคุณครับ ไรท์เตอร์ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ

[jaaeyboy]

ไม่เข้าใจ มี่เลยวุ้ย อยู่ในเหตุการณ์หลายต่อหลายครั้ง

เห็นๆอยู่ว่า โรลลี่โดนพูดกระแนะกระแหนหลายรอบ ทำไมไม่ทำอะไรบ้าง

จะห้ามเหมี่ยว หรือไม่งั้นก็เลิกคบไปเลย ถึงแม้จะแฟนเก่าก็เถอะ

แต่มาทำร้ายจิตใจแฟนคนปัจจุบันหลายทีแล้วน่ะ

เบื่อไอ้คุณมี่แล้วน่ะ

[Ryze]

..รักยม..

[ronlbb]

ถ้าหากจะหันไปเชียร์ชิน จะมีใครลุมสะกำเราไหม

หมั่นไส้จิมมี่ ถ้าไม่มาง้อโรลลี่  จะเชียร์ชินจริงๆด้วย

หมั่นไส้อีพี่เหมี่ยวจริงๆ  อย่างนี้นี่รายกว่าอีพี่เพียวอีก
กลับบ้านไปเลี้ยงลุกนู่นไป มีลุกแล้วยังจะแย่งผัวชาวบ้านเขาอีก แหมะๆ

[Miyabi]

จะจบแบบนี้ก็โอเคนะ ถ้าจิมมี่ยังงี่เง่าอยู่แบบนี้ 

[krappom]

เออ หมั่นไส้มันนักให้อิพี่ชินเป็นพระเอกแทนแม่งเลย
 

[amito]

มันหงุดหงิดแทนโรลลี่จริงๆ กับอิพี่เหมี่ยวนี่  :fire:เลิกกันไปนานแล้วก้อยังมานัวเนียจิมมี่อยู่ได้  :fire:มี่ก้อนะ เห็นเพื่อน (เหรอ) สำคัญกว่าแฟน ทำให้โรลลี่ระแวงอยู่ได้  :fire:พ่อสากกะบือ

[♠DekDoy♠]

ก่อนจบตบคนก่อนนะ --"

[heefever]

เซ็งอิมี่ว่ะ 
ทำไมไม่ชัดเจน ก็รู้อยู่ว่าอิชะนีนางนั้นมันคิดยังไงกับตัวเอง
ยังปล่อยให้มาเพ่นพ่านอยู่ใกล้ๆ ตัวอีก

แล้วใครมันจะไม่คิดมาก
ถึงจะเชื่อใจ แต่มันก็อดคิดไม่ได้ใช่มั้ยล่ะฟระ

ก่อนไปขอ  ซักทีเหอะอิเหมี่ยว

[i3igM]

จัดเลยควงไอ่พี่ชินโชว์ไปเลย
ไอ่มี่จะได้รู้ซะบ้างว่าลี่รู้สึกไง

 
รอ...ลักยม

[Yunatsu]

 


จิมมี่  เคลียร์ด่วนนนน

[taroni]

มี่เคลียร์ตัวเองด่วน
ชินกลับไปหาลูกเหอะ อย่ามายุ่งกับโรลลี่เลย 

[moonoi]

มือที่3เยอะน่ะเนี่ย  อิเจ๊เหมียวว  เด๋วแกตายย

[DexTunG]

 

[HappyMelon]

ตอนนี้สงสารโรลลี่อ่ะ คงรู้สึกแย่มากๆอ่า
เหมี่ยวจะแรงไปแล้วนะคะ
หมั่นไส้ๆ มี่แสดงออกชัดเจนนิดนึงค่ะ
ว่าไม่เอาเหมี่ยวแล้วจริงจัง
เดี๋ยวเชียร์น้องลี่กะอีพี่ชินซะเรย จิ๊ๆ

[rak_jae]

แค้นไอ้พี่มี่จนนอนไม่หลับ
ต้องกลับมาขอไรท์เตอร์อีกที..
ตอนต่อไปขอแบบไอ้พี่มี่กระอักเลือดเลยนะ

ถ้าเป็นไปได้ละก็นะ..
เปลี่ยนใจให้ลี่ไปรักคุณพี่ชินเหอะ
 

[OHmeza019]

ไอพี่ชินก้ไม่เลวนะ 5555

ตีท้ายครัว จิมมี่ตลอดอะ คนนี้

[DraCo_SLa13]

ถ้าเราเป็นโรลลี่  เราก็ไม่เย็นขนาดนี้หรอกนะ

เหมือนไม่ใช่นิสัยน้องเรยอ่ะ

[nunamicky]

พี่ชินเนี่ย...ก็เป็นคนดีเหมือนกันนะ
 

[a_tapha]

ยิ่งอ่านยิ่งเกลียดมัน           นังเหมียว

[fuku]

ฝากไรท์เตอร์ตื้บมี่หนึ่งทีค่ะ


น่ารำคาญได้โล่

[va_yu]

เห็นด้วยกับทุกคน เบื่อมี่...ไม่ชัดเจนกับผู้หญิงเลย
ห่วงใย ให้มาบ้าน รู้ทั้งรู้ว่าพิซซ่าของลี่ก็ยังให้เหมียวกิน
เป็นเรานะ ด่าแล้ว ถึงจะอ้างเด็กก็เถอะ...ผู้หญิงกล้าทำขนาดนี้ส่วนหนึ่ง
เพราะเขามั่นใจว่ามี่จะเข้าข้างเขาแน่จึงกล้าทำ....

ที่กับลี่อะไรนิดอะไรหน่อย ขึ้นเสียง บีบแขน ออกแน่ข่มขู่ตลอด
หงุดหงิดใจมี่เป็นอย่างมาก....เป็นผู้ชายที่น่าเบื่อ...ปรับปรุงตัวหน่อยเถอะมี่ ขอร้อง

[hotladyanyavee]

งานนี้ลางเลือดมาแต่ไกลเลย เพราะวันนี้น้องลี่ดันตอตกลงไปเที่ยวกับไอ้พี่ชิน
งานนี้ถ้ามี่รู้เรื่องยาวยิ่งเป็นศัตรูกันอยู่ แต่อย่างว่ามี่ก็ไม่เคลียร์กับอิพี่เหมียวให้จบ
เรื่องจะไม่ต้องคาราคาซังแบบนี้ บอกไปเลยมี่ได้แค่ไหน

[piglet]

 :m1:เลิฟ เลิฟ ไรท์เตอร์
  พี่มี่เคลียร์ตัวเองด่วน เหอะ เหอะ

[WoNnZ]

ชะนีบ้า!! อีแรดมีลูกแล้วไม่เจียม,,แต่แอบชอบใจที่โรลลี่ไปเที่ยวกับไอ้พี่ชิน
จิมมี่ชอบใจดีนักใช่มั้ย ? โรลลี่เอามั่งเลยหนู

 

[lasom]

^
^
เจ้ไมไม่ไปอัพของตัวเองบ้าง
รออ่านอยู่นะ

คิดถึงลี่เลยเข้ามาอ่านอีกรอบ

[Mura_saki]

  :monkeysad:รู้สึกกลัวใจโรลลี่ยังไงก็ไม่รู้

แต่ก็เกลียดอีพี่เหมี่ยวมากๆเลย  รีบเอาออกไปเด๋วนี้เลยนะ 

ได้โปรด นะ ไรเตอร์

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 51

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”กูแหกปากออกมาอย่างสุดเสียงเพื่อข่มความเสียวบวกความกลัว ตอนนี้กูกำลังนั่งอยู่บนเครื่องเล่นที่เสียวที่สุดอย่างนึงในสวนสยาม ใช่แล้วไอ้พี่ชินมันพากูมาสวนสยาม ตอนแรกมันก็จะพาไปดรีมเวิลด์ แต่กูไม่ชอบมันเลยต้องพากูมาที่สวนสยามแทน

“เป็นไงมั้ง?..พอได้แหกปากแล้วรู้สึกดีขึ้นบ้างยัง ?”มันถามพร้อมกับส่งน้ำมาเปล่าในมือมาให้ กูรับแล้วพยักหน้าเป็นการขอบคุณ

“เอาอีกดิแค่นี้เฉยๆวะ”กูพูดแล้วซดน้ำเข้าปากไปเอิ๊กใหญ่ แทบหมดขวด

“ค่อยๆกินโรลลี่..เดี๋ยวก็สำลัก”มันพูด

“รู้แหละหน่า..ไม่ใช่เด็ก ไปเร็วแค่ไม่กี่อย่างเอง แก่แล้วหรอลุงแค่นี้เหนื่อย!”กูลุกขึ้นแล้วมองมันแบบกวนๆมันเลยเอากำปั้นมาบี้ที่หัวกู

“น้อยๆหน่อยเรียกลุง..อยากเล่นอันไหนว่ามา ไม่อ้วกแตกไม่กลับ โอเค!!”มันพูดแล้วเนียนกอดคอกู กูเลยมอบโชคศอกสองชั้นไปให้ ตัวงอเลย

“สุดๆอ่ะโรลลี่ นิดหน่อยก็ไม่ได้”มันพูดแต่กูไม่สนเดินหนีออกมา

“เร็วๆให้ว่อง โดนแค่นี้เจ็บ อย่ามาลูกไม้!”กูพูดแล้วเดินนำไปที่เครื่องอีกอย่างที่หวาดเสียวไม่แพ้กับอันที่กูเล่นเมื่อกี้เลย

“หิวมั้ย ?”ไอ้พี่ชินถามขึ้นมาหลังจากตระเวนเล่นเครื่องจนหน่ำใจ ลืมเรื่องไอ้มี่ไปเลยนะเนี่ย กูพยักเป็นคำตอบเพราะตั้งแต่มายังไม่ได้กินอะไรเลย

“กินไรดี”มันถามอีก

“ไม่รู้วะ..เอาอะไรก็ได้ ตอนนี้กินได้หมดแล้ว!”กูบอกพร้อมกับทำท่าลูบท้องให้มันรู้ว่ากูหิวจริงๆ

“ครับๆ เชื่อแล้วว่าหิว งั้นแวะเซเว่นซื้อไส้กรอกกินรองท้องไปก่อน เดี๋ยวถึงที่แล้วพี่เรียก”มันพูดแล้วเดินนำกูไปขึ้นรถ ระหว่างที่อยู่ในรถไม่มีใครพูดอะไรเพราะกูหิวเลยไม่ว่างคุยจับยัดเข้าปากอย่างเดียว


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


“กินมะ ?”กูหันไปถามไอ้คนข้างๆ

“ไม่เอาครับ..คนสวยกินไปเหอะ..เห็นเรากินพี่ก็อิ่มแล้ว!”มันบอกแล้วเอื้อมมือมาขยี้หัวกู

“บอกแล้วไงว่าไม่ให้เรียกคนสวย..เป็นไรมากป่ะ ?”กูหันไปถามมันหงุดหงิด หยิบขนมปังยัดใส่ปากมันเพราะรู้ว่ามันก็หิวเหมือนกัน

“ก็สวยอ่ะ..ไม่ให้เรียกคนสวยแล้วเรียกว่าไร..น้ำหน่อยโรลลี่ติดคอ”มันบอกพร้อมกับไอค่อกแค่กกูเลยต้องยื่นขวดน้ำไปให้ มันมองกูหน้านิ่งก่อนมองต่ำไปที่มือมันที่ขับรถอยู่

“เหอะ!”กูทำเสียงแต่ก็ยอมป้อนน้ำมัน

“แล้วเนี่ย..หนีมาแบบนี้ไอ้จิมมี่ไม่ว่าเอาหรือไง ?”มันถามขึ้น กูหันไปมองหน้าแล้วยักไหล่เหมือนไม่สนใจ

“โตแล้ว..ไม่ใช่เด็กซะหน่อย ที่ไปไหนต้องรายงานด้วย!”กูบอกพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่องดู มีเบอร์โทรเข้าไอ้มี่แค่สามสาย อีกยี่สิบกว่าสายเป็นของไอ้โรมกับไอ้จ๊ะ

“อะนะ..โอเคถึงแล้วครับ”มันบอกพร้อมกับหยุดรถตรงหน้าร้านอาหาร ร้านนี้กูผ่านบ่อยๆแต่ไม่เคยเข้ามากิน แต่ไอ้โรมบอกว่าข้าวซอยร้านนี้อร่อยมันเคยพาไอ้จ๊ะมากิน

“อ้าว!..พี่ชินมาได้ไงเนี่ย ไหนบอกไม่เข้าร้าน!”เสียงของเด็กผู้หญิงเข้ามาทัก ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นพนักงานร้านเพราะใส่ยูนิฟรอมร้านท่าทางจะสนิทกันพอสมควรเห็นมีลูบหัว

“เออหน่า..ไหนแม่อ่ะ ?”มันถามแล้วผลักหัวเด็กผู้หญิงแบบเอ็นดู น่าจะไม่ใช่พี่น้องเพราะน่าตาไม่เหมือนกัน

“ป้าอยู่หลังร้าน..เดี๋ยวไปเรียกมาให้ ว่าแต่ชายหนุ่มหน้าสวยคนนี้เป็นใครน๊า”เด็กผู้หญิงคนนั้นเอียงคอมองหน้ากูสสับกับไอ้พี่ชิน ยิ้มกรุ่มกริ่ม

“พูดมากดิ..ไปบอกแม่ว่าพี่มา”มันบอกแล้วเขกหัวไปหนึ่งที

“จะกินหรือเปล่า..จะได้บอกทีเดียวเลย”

“กินดิ!..โรลลี่กินข้าวซอยเป็นใช่มั้ย ?”ไอ้พี่ชินหันมาถาม

“ก็น่าจะได้..ถ้ามันไม่ยากกว่าเอาช้อนตักแล้วใส่ปากก็โอเคกินได้”กูบอกแล้วหันไปยักคิ้วกับไอ้เด็กผู้หญิงคนนั้นดูหน้าตาแล้วน่าจะเป็นรุ่นน้องกู

“กวนตีนจริงๆ ไปนั่งรอ  ส่วนแกรีบๆ หิวมาก!”ไอ้พี่ชินบอกแล้วเดินนำกูมานั่งที่โต๊ะ บรรยากาศร้านจัดเหมือนบ้านดี ของตกแต่งในร้านก็นำมาประยุกต์ใช้

“ลูกเจ้าของร้านหรอ ?”กูถามขึ้น

“เปล่าอ่ะ..ลูกแม่ครัว”มันบอก กูทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อ มันคงเป็นลูกแม่ครัวที่รวยมากคนนึงเพราะดูจากของที่มันใช้ไม่ใช่หมูๆ

“เอาดีๆดิ”กูบอกแล้วเตะไปขามันแบบหมั่นไส้

“ก็เรื่องจริงอ่ะ..แม่พี่เป็นแม่ครัวร้านนี้จริงๆ”มันบอกอีก พร้อมกันหันไปรับน้ำจากน้องคนนั้นเอามาเสริฟพอดี

“อย่าไปเชื่อค่ะ..เนี่ยลูกเจ้าของตัวจริงเสียงจริง ชอบอำคนอื่นว่าเป็นลูกแม่ครัวตลอด”น้องมันบอก

“เงียบปากไปเลยไอ้น้ำ..ก็แม่พี่เป็นแม่ครัวถูกมั้ย ? อาหารในร้านนี่ใครทำก็แม่พี่เป็นคนทำหมด หรือจะเถียง”

“ประสาท!”กูกับไอ้น้องนั้นด่าพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย

“ไงจ๊ะ..นั่งคุยอะไรกันอยู่ ทำไมต้องทำหน้ากันแบบนี้ด้วย”ผู้หญิงน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับแม่กูเดินเข้ามาทัก กูไม่สงสัยเลยว่าทำไมไอ้พี่ชินมันหล่อเท่ห์แบบนี้ ก็ดูแม่มันดิ สวยวิ้งมาเชียว

“ป่าวครับแม่..แม่ครับนี้โรลลี่รุ่นน้องโรงเรียนชิน”มันลุกขึ้นยืนแล้วแนะนำกูให้แม่มันรู้จัก

“สวัสดีครับ”กูกล่าวทักทาย

“สวัสดีจ๊ะ..แล้วนี้ไปไหนกันมาเนี่ย..ท่าจะหิวกันมาก”แม่มันถาม

“พาเด็กไปเที่ยวสวนสนุก”มันบอกกูทำได้แค่ยิ้มอย่างเดียว บอกตามตรงกูเป็นคนที่เข้าหาผู้ใหญ่ไม่ค่อยเป็น แต่ถ้าสนิทกูจะยึดเหมือนเป็นแม่กูทันที

“อ่อจ๊ะ..หนูนี้หน้าคุ้น มีพี่ชายหรือเปล่าจ๊ะ”แม่มันหันมาถามกู

“เหอะๆ..มีครับ”กูบอกสงสัยจำหน้าไอ้โรมได้แน่เลย

“ใช่มั้ย..พี่ชายเราเรียนมหาลัยแล้วใช่มั้ย..ป้าจำได้ มากินที่นี้ออกบ่อย”แม่มันพูด แสดงว่าไอ้โรมเป็นลูกค้าประจำที่ร้าน แต่กูนับถือความพยายามของไอ้โรมมาก เพราะถ้ามากินที่นี้ต้องขับรถมาไกลมากอ่ะ

“ครับ!”กูบอก พอดีกับที่อาหารมาเสริฟพอดี แรกๆที่เห็นกูก็งงหน่อยๆเกิดมายังไม่เคยรู้จักข้าวซอยเลย ก็นึกว่าเป็นข้าว ไอ้โรมซื้อมากินที่บ้านก็ไม่เคยขอมันกิน

“เป็นมั้ย ? ทำหน้าซะเอ๋อเลย”ไอ้พี่ชินถาม

“เป็นหน่า..แค่นึกว่าไม่น่าจะใช่แบบนี้”กูบอกแล้วตักคำแรกขึ้นมากิน อร่อยแบบที่ไอ้โรมโม้ไว้จริงๆด้วย

“อร่อยใช่ไหม ทำตาหวานซะขนาดนั้นอ่ะ”ไอ้พี่ชินถาม

“อร่อยครับ”กูหันบอกทางแม่มัน

“จ่ะ..อร่อยก็กินเยอะๆเลย ไม่ต้องเกรงใจเดี๋ยวเจ้าชินมันเคลียร์เรื่องค่าเสียหายเอง แม่ขอตัวก่อนนะเหมือนจะมีลูกค้าสั่งแล้ว”แม่มันบอกแล้วลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปที่เคาร์เตอร์


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,



“ไปไหนอีกมั้ย ? หรือจะกลับบ้านเลย”ไอ้พี่ชินหันมาถามหลังจากกินข้าวเสร็จ กูกับมันก็มาเดินเล่นซื้อของกันที่จตุจักรต่อ กูว่ากูซื้อของไวแล้วนะเจอไอ้พี่ชินแม่งไวแล้วก็ตาดีกว่ากูอีก

“กลับเหอะ..เหนื่อยแล้ว พี่ไปส่งผมที่อนุสาวรีย์ละกัน”กูบอก

“ไปทำไมอีกอ่ะ..เดี๋ยวไปส่งที่บ้านให้เลย ไม่คิดตังค์”มันบอกพร้อมกับยักคิ้วกวนตีนมาให้

“รู้หรือไงว่าบ้านผมอยู่ไหน?”กูถามพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มีเพิ่งมาอีกเกือบสามสิบสาย มีข้อความจากไอ้มี่มาหนึ่งข้อความ

[อยู่ไหน..ทำไมไม่กลับบ้าน รีบกลับมาเดี๋ยวนี้เลย!!]

“จะให้บอกบ้านเลขที่ด้วยมั้ย?”มันหันมาถามแล้วยักคิ้วให้

“ขนาดนั้นเลย..งั้นก็ตามใจดีเหมือนกัน ของเยอะฉิบหายขี้เกียจขึ้นรถไฟฟ้า”กูบอกพร้อมกับส่งข้อความไปถามไอ้จ๊ะว่าไอ้มี่อยู่ไหน

“ถามจริง!..เวลาเครียดโรลลี่ช็อปปิ้งขนาดนี้เลยหรอ”

“หึหึ!..ไม่รู้ดิ ก็แล้วอารมณ์”กูบอกแล้วเปิดอ่านข้อความที่ไอ้จ๊ะส่งมา ได้ความว่าไอ้มี่รอกูอยู่ที่บ้านตั้งแต่บ่ายสามแล้ว เหอะๆตอนนั้นกูลังกินอยู่เลย ไอ้พี่ชินไม่พูดอะไร ระหว่างทางกลับบ้านก็คุยกันไปเรื่อย มันก็หาช่องทางหยอดกูตลอดอ่ะ แต่โดนกูสวนกลับไปทุกครั้ง


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


“ขอบคุณครับ”กูบอกก่อนเอี่ยวตัวไปหยิบของด้านหลังแล้วเปิดประตูรถ เห็นรถไอ้มี่จอดอยู่หน้าบ้านเลยให้ไอ้พี่ชินส่งเยื่องๆหน่อย ขี้เกียจให้สองคนมันเจอกัน

“ไม่เป็นไรครับ..เต็มใจครับ”มันตอบกลับมาแล้วหอมขโมยหอมแก้มกูไปหนึ่งฟอด กูหันไปมองตาขวางทันที

“อย่าทำแบบนี้อีก..ผมไม่ชอบ!”กูพูดแล้วก้าวลงจากรถทันที ไอ้พี่ชินมันหน้าเสียขึ้นมาเลย

“เฮ้ย!เดี๋ยวดิ โรลลี่พี่ขอโทษ คราวหลังไม่ทำแล้วก็ได้!!”มันเดินจับมือกูไว้ แต่กูสะบัดออกเดี๋ยวคนข้างบ้านออกมาเห็นขี้เกียจเป็นขี้ปากคน

“อืม”กูรับคำ

“อือ..ไม่เอาดิ ยิ้มหน่อยคนสวย ยิ้มหน่อยเร็ว!”มันเดินมาดักหน้ากูไว้ ทำไม้ทำมือเหมือนเอาไว้เล่นกับเด็กเวลาเด็กเล็กร้องไห้งอแง

“หลบจะเข้าบ้าน!!..เหนื่อย!!”กูพูดแล้วเดินชนมันไปเลย แต่ก็หยุดฉะชักอีกเพราะไอ้พี่ชินเสือกดึงมือไว้ เป็นจังหวะที่ไอ้มี่เดินออกมาโทรศัพท์หน้าบ้านพอดี

“โรลลี่!!”ไอ้มี่ตวาดเสียงดังลั่น พร้อมกับเดินจ้ำอ้าวตรงที่กูกับไอ้พี่ชินทันที

“มานานแล้วแหงะ”กูถามเสียงปกติ แกะมือไอ้พี่ชินออกเพราะไอ้มี่จ้องเหมือนแดกเข้าไปทั้งตัวเลย มันเอื้อมมือมาจับที่แขนกูออกแรงบีบจนรู้สึกเจ็บ

“อย่าบีบ!..โรลลี่เจ็บ!”ไอ้พี่ชินพูดขึ้น เสียงมันเข้มขึ้นมาในแบบที่กูไม่เคยได้ยิน วันนี้ทั้งวันไอ้พี่ชินมันทำให้กูแปลกใจใจหลายๆเรื่อง ถ้าไม่มีเรื่องอีพี่เหมี่ยวเข้ามา มันก็เป็นบุคคลที่น่าคบหาคนนึงเลย

“เสือก!!..เมียกู!”ไอ้มี่พูดพร้อมกับดึงตัวกูเข้าไปกอดจนแน่น แต่เหมือนบีบรัดมากกว่ากอด

“หึ..มึงกล้าพูดนะว่าเมียมึง”ไอ้พี่ชินสวนกลับมา ไอ้มี่หันมามองหน้ากูกับไอ้พี่ชินสลับกัน

“ไม่ต้องพูดไม่ต้องถามอะไรทั้งนั่น..ส่วนพี่กลับบ้านไปได้แล้วดึกแล้ว”กูบอกพร้อมกับบิดตัวออกจากไอ้มี่หันหลังจะเดินเข้าบ้าน

พลั๊วะ!!

กูหันกลับไปดูด้วยความตกใจ เพราะมันขึ้นเร็วมาก ภาพที่เห็นคือไอ้พี่ชินลงไปนอนกับพื้นเป็นที่เรียบร้อย

“กูบอกแล้วใช่มั้ย ?!..ว่าอย่ามายุ่งกับของของคนอื่น ไม่จำหรือมึง!!”ไอ้มี่พูดทำท่าจะเดินเข้าไปซ้ำแต่กูเข้าไปขว้างไว้ได้ทันที

“มึงทำอะไรของมึงเนี่ย!!”กูตวาดใส่หน้ามันอย่างดัง

“ก็สั่งสองคนที่มายุ่งกับของของคนอื่นไง!”มันตอบกูเสียงเข้มตาจ้องไปที่ไอ้พี่ชินแบบกินเลือดกินเนื้อ

“ฟังนะ..กูจะพูดครั้งเดียว วันนี้กูไปกับพี่เค้ามาจริง แต่เราไม่ได้มีอะไรเกินเลยมากกว่าพี่น้อง!”กูบอกพร้อมกับออกแรงผลักอกไอ้มี่เพราะมันตั้งท่าจะเข้ามาเอาเรื่องไอ้พี่ชินอีก

“พี่น้องงั้นหรอ..ดูตาก็รู้ว่อยากเป็นมากกว่าพี่น้อง!!”ไอ้มี่พูด

“แล้วยังไง..มันอยากเป็นมากกว่าพี่น้องกับกู แล้วกูอยากจะเป็นมากกว่าพี่น้องกับมันหรือเปล่า!!”กูถามกลับ จ้องหน้าไอ้มี่นิ่ง เกลียดที่สุดเวลาไอ้มี่พูดจาเหมือนกูโง่ เหมือนไม่เชื่อใจ ทั้งที่มันรู้จักกูดีกว่าใคร

“เรื่องนี้มึงเป็นคนทำให้มันเกิด..มึงต้องให้มันจบ คิดดูดีๆว่าทำไมโรลลี่ต้องไปเที่ยวกับกู เพราะใคร? พี่ไปก่อนนะครับ เจอกันที่โรงเรียน”ไอ้พี่ชินพูดขึ้นมานิ่มๆ เอามือมาขยี้หัวกูแล้วเดินรถไป กูแทบน้ำตาร่วงตรงนั้น

“โรลลี่!!”ไอ้มี่เรียกกูเสียงสั่น กูหันกลับไปมองหน้าแล้วสวมกอดมันแน่นก่อนหอมแก้มมันเบาๆแล้วผละออก

“กูบอกในสิ่งที่เป็นความจริงไปหมดแล้ว เชื่อไม่เชื่อคือเรื่องของมึง แต่หลังจากวันพรุ่งนี้เป็นต้นไปมึงไม่ต้องมารับกูแล้วนะ กูจะไปโรงเรียนเอง กลางคืนก็ไม่ต้องโทรหา ทำแบบนี้มึงจะได้รู้ใจตัวเองไงว่าถ้าขาดสิ่งไหนไป มึงจะอยู่ได้ไหม ไม่ใช่ไม่รักนะมี่ แต่แค่ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว เอาเขาหรือกูก็ได้ออกจากชีวิตมึงที กูเป็นคนนิสัยไม่ดี ไม่ใจกว้างพอที่จะเห็นมึงกับแฟนเก่าอยู่ด้วยกัน”กูพูดเสียงสั่นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มก่อนเดินหนีมันเข้าบ้าน ไม่อยากร้องต่อหน้ามัน กลัวไอ้มี่ปลอบแล้วจะใจอ่อน ไม่ได้โกรธแต่จำเป็นต้องทำแบบนี้ มันจะเคลียร์ตัวเองสักที

******************************** TBC.

[tekeela]

จะร้องไห้ หือๆๆๆๆๆๆๆๆ