หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[MookHo]

มี่สู้ๆ

 

[banana49]

สมน้ำหน้ามี่อ่ะ ให้มันรู้ซะมัน แฟนใคร ใครก็หวง

[nine-poo]

เงอะตอนนี้ได้เห็นความรักของพี่น้องด้วยล่ะ...น่ารักดี
สงสารมี่อ่ะฟังเหตุผลที่โรมพูดแล้วยิ่งสงสาร ลี่ก็โตเป็นผู้ใหญ่อีกนิดมี่ก็อย่าใจอ่อนกับคนอื่นมากไปนักนะ  รอตอนต่อไปฮับ

[P★RiTŸ]

มารยาลูกคนเล็กมีกันเกือบทุกบ้าน

เค้าก็เป็น
น้ำตาไหลง่ายยังกะสั่งได้

[Bejae]

อ๊า าาาา
ไอ้มี่แกรีบเลย เคลียร์ด่วน
ไม่อยากหั้ยเปนแบบนี้ รีบเลยแก

โรลลี่เค้ารอแกอยู่ อิอิ

[PandP]

ถ้าคบกันแล้วเอาแต่ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน มีเรื่องกันตลอด
ต่อให้รักกันแค่ไหน เราว่าก็ไม่ไหวนะ
หันไปคบกับคนที่ไม่ต้องรักกันซาบซึ้ง แต่เข้าใจกันมากๆดีกว่า
จะได้ไม่ต้องมานั่งทะเลาะกัน แล้วก็ร้องไห้ทุกครั้ง

[DexTunG]

ยิ่งปล่อยไว้นานเหมือนมันจะยิ่งยุ่งนะนี่   

[DraCo_SLa13]

ยังย้ำคำเดิมแกไปเคลียร์ตัวเองมาก่อนจะดีที่สุดนะมี่

[Ak@tsuKII]

ถ้ารอจนนังเหมียวกลับไป อย่างนี้มันเรียกเคลียร์เสียที่ไหนเล่า  เพราะนังเหมียวต้องจรลีกลับไปเองต่างหาก
แล้วถ้าเป็นแบบนี้ก็ขอบอกให้โรลลี่หาปั๋วใหม่เหอะ แม่ง......แสดงว่ามันเลือกที่จะรักษาน้ำใจนังเหมียวมากกว่าโรลลี่


ชอบชินอะ ..มาได้ถูกที่ถูกเวลามาก ๆ จริง ๆ อาจจะไม่ได้เป็นคนเลวร้ายมาก ๆ อย่างที่เข้าใจกันก็ได้
ดูตอนเวลาเค้าอยู่บ้านกะครอบครัวก็เป็นคนดีหนิ ช่วยแม่ทำงาน  
แล้วนิสัยแบบนังเหมียวแบบนี้ก็มิน่าที่ชินมันจะแค่เล่น ๆ ไม่ได้จริงจัง ...ใครอยากจะเอามาเป็นเมีย หึ
ชวนมี่ มันก็โง่มาตั้งนานไง ชิส์อารมณ์เสีย

[hotladyanyavee]

บางที่ปากกับใจคิดไรกับเหมียวพูดไปตรงๆเลยมี่ จะได้เคลียร์ แล้วกลับมาดีกับน้องโรลลี่สักที
ไม่อยากให้ทะเลาะกันนาน แต่เราว่าเหมียวนะชักยังไงยังไงนะ ไอ้พี่ชินก็ดูเหมือนจะเป็นคนดีใช้ได้นะ
แต่เราว่าอิพี่เหมียวคงแรดได้ถ้วยแล้วไปท้องกะคนอื่นไหม เพราะดูชีแรงใช้ได้ เฮ่อ เอาเป็นว่าคอยลุ้นให้ดีกันไวๆๆๆๆๆๆ

[a_tapha]

พี่มี่เคลียร์เรื่องนังเหมียวด่วน     

[i1_to*pp]

มี่รีบๆเคลียร์เถอะสงสารโรลลี่

[gumrai3]

มี่ใจดีเกินไปไม่ดีน่ะ มั่วเเต่หวงควมรู้สึกยัยเหมียวแล้วลี่ล่ะ เบื่อคนประเภคนี้ที่สุด เเคร์ความรู้สึกคนอื่นเเล้วไม่ดูความรู้สึกของแฟน

เหตุการณ์ตอนลี่อยู่กะชินก่อน มันดูดีๆเหมือนตอนมี่กะเหมียว อ่ะน่ะ รู้สึกเจ็บซะมั้งก้อดี

เเต่หวังน่ะ คืนดีกันไว้ๆเน้อ

[august_may]

เฮ้ออ สรุปไม่รู้ว่าจะเอายังไง เมื่อไหร่พี่มี่จะเคลียร์ตัวเองได้เนี่ย

[● MaYa~Boy ●]

น่าสงสารอ่ะ

[bbyuqin]

ใช้เวลานี้รีบเคลียร์ตัวเองนะมี ก่อนที่โรลลี่จะโดนพี่ชินคว้าไป..
อิอิ

[andy_kwan]

มารยาลูกหล้าของน้องโรลลี่นี่ใช้ได้ทุกบ้าน   
ไอ้พี่ชินนี่น่าสงสัยนะ  อาจจะไม่ดีอย่างที่เห็นก็ได้

[MaZeltoV]

แอบชอบโรลลี่ตอนอยู่กับโรมมากอ่ะ..งอแงแบบได้ใจมาก
แต่บรรกาศยังอึมครึมอยู่ จิมมี่เร็วๆเลยรีบมาง้อด่วน

โรลลี่มันแค่น้อยใจ(มาก)เอง 

[WoNnZ]

โรลลี่ร้องไห้ได้น่าสงสารจริงๆ

[kanda53]

กำลังตามอ่านอยู่ค่ะ......
ชอบความแรงงง....ของน้อง ๆ..
กะ ความขยันของคนแต่งงงง.... 

กด + ให้กำลังใจค่ะ

[OhJa]

เรื่องนี้น่ารักดี ชอบโรลลี่อ่ะ น่ารักน่าหมั่นเขี้ยวมากๆ

สองตอนล่าสุดเนี่ย หมั่นไส้อิพี่จิมมี่ม๊ากกกกกก

ไม่เห็นจะเคลียร์ตัวเองตรงไหนเลย เหอะ

ยุโรลลี่เลิกเลยดีไหม

[anajulia]

หงะ มาแต่หัวตอน แล้วเนื้อล่ะคร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

วิ่งเข้ามารออย่างด่วน ไรท์เตอร์สู้ๆๆๆๆ โรลลี่สู้ๆๆๆๆๆๆ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 53

“ไงมึง.. ?!”ไอ้นุเดินมาตบหัวกูแล้วถามขึ้น วันนี้มันไม่หนีบไอ้นุ่มนิ่มมันมาด้วย

“ห่าไร..รู้ดีจังนะพวกมึงอ่ะ นี้สุดที่รักมึงไปไหนเนี่ย ไม่หนีบมาด้วย”กูถามพร้อมกับขยับให้มันลงข้างๆดึงกระเป๋าเป้มันสะพายหลังมาเปิดออกหยิบสมุดคณิตมาลอก

“เหอะๆ..ไม่ว่ะ วันนี้แม่งงอแงแต่เช้า สงสัยจะไม่สบาย”ไอ้นุพูด

“อ่ะนะ..มึงพูดเหมือนมีลูกมากกว่าได้เมียเลย”ไอ้แชมป์พูดขึ้นเลยโดนไอ้นุตบเกรียนไปอีกดอก

“ห่า!!..ที่รักกู”ไอ้นุพูดแบบหมายหัวก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความ แต่กูไม่รู้หรอกว่าส่งไปว่าไรหรือส่งไปหาใคร

“แล้วมึงอ่ะ..กับเฮียเป็นไงมั่ง ?!”ไอ้นุถามระหว่างกำลังกดส่งข้อความ

“ไม่เป็นไง..แค่ให้มันทำสิ่งที่มันสมควรจะทำและที่อยากทำ”กูบอก

“แน่ใจแล้วใช่มั้ย?”ไอ้นุถามอีก กูพยักหน้าเป็นคำตอบ

“ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงมึงรับได้ใช่มั้ย ?!”ไอ้แชมป์ถาม กูเงยหน้าจากสมุดคณิตมองหน้าพวกมันสองคน

“มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไง”กูถามตรงๆสีหน้าพวกมันสองคนดูจริงจังขึ้นมาทันที

“ไม่ได้ความว่าไง..แค่เมื่อวานกูบังเอิญไปได้ยินเรื่องบางอย่างเข้าก็แค่นั้น”ไอ้นุบอก กูหันไปมองหน้าไอ้แชมป์แบบเค้นเอาคำตอบ ใจหวิวๆขึ้นมานิดๆ

“ห่า!..ไม่ต้องทำตาขวางขนาดนั้นก็ได้ กูจะบอกอยู่เนี่ย..คือกูบังเอิญได้ยินพี่เค้าคุยโทรศัพท์กับเพื่อนว่าเขาตั้งใจจะกลับมาคบกับเฮียเหมือนเดิม สั้นๆได้ใจความ”ไอ้แชมป์บอก กูหลับตาพร้อมกับสูดหายใจเขาลึกๆพูดไม่ออกถึงจะรู้อยู่ก่อนแล้วแต่พอมาได้ยินชัดๆย้ำอีกครั้ง ก็ยิ่งรู้สึกกลัว

“ไอ้มี่รู้มั้ย ?”กูถามเสียงเบาหวิว

“ไม่แน่ใจ..แต่กูว่าเฮียดูออกว่ะ..มึงก็รู้ใช่มั้ยผู้ชายดูออกว่าผู้หญิงคนนี้คิดยังไงกับเรา”ไอ้นุพูดปลอบพร้อมกับตบหลังกูไม่ให้คิดมาก

“หึ..ถ้าดูออกทำไงยังปล่อยให้เขาเข้ามาวุ่นวายอยู่ได้ หรือใจจริงก็อยากกลับไปคืนดีกันอยู่แล้ว”กูพูด

“ไม่ใช่..แต่ที่ไอ้มี่ต้องยอมให้ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาวุ่นวายเพราะ ผู้หญิงเอาลูกมาเป็นข้ออ้างในการเข้าหา”เสียงหนึ่งดังขึ้นมา พวกกูหันไปมองเป็นไอ้จ๊ะที่พูด มันยักคิ้วให้แบบกวนตีนแล้วเดินมานั่งลงตรงหน้ากู

“แล้วใจกูล่ะ..มันไม่คิดถึงใจกูบ้าง..ว่ากูรู้สึกยังไงที่ต้องมาเห็นมันกับแฟนเก่าอยู่ด้วย ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกัน กูไม่ใช่คนใจกว้างขนาดนั้นนะ”กูบอกไอ้จ๊ะเสียงเรียบ

“………………”พวกกูเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมา

“กูว่ามึงใจเย็นๆนะ..เชื่อกูว่าเฮียต้องมีเหตุผล..?!”

“เหตุผลไร..?!”กูกับไอ้จ๊ะถามขึ้นพร้อมกันเมื่อไอ้แชมป์พูดจบ ดูท่าทางมันเคืองจะพี่ชายตัวเองอยู่ไม่น้อย เพราะเมื่อคืนได้ยินมันคุยโทรศัพท์กับไอ้โรมเสียงด่าดังออกมาถึงข้างนอก บ่นนานด้วยนะ

“ก็เหตุผลของการกระทำไง..เชื่อกู เฮียไม่โง่กลับไปรักผู้หญิงคนนี้หรอก..บอกตามตรงเห็นหน้าครั้งแรกกูดูออกเลย”ไอ้แชมป์พูดอีก พวกกูสามคนมองหน้าแล้วแบนปากใส่ เพราะในสี่คนไอ้แชมป์เซียนเรื่องผู้หญิงที่สุดล่ะ

“ดูออกยังไง..กูเห็นมึงมองเขาตาค้างอ่ะ”ไอ้นุถาม

“ห่า!!..สวยออกขนาดนั้น ขนาดมีลูกแล้วหุ่นแม่งยังเป๊ะอยู่เลย ได้สัดส่วน”ไอ้แชมป์พูดหน้าหื่น พวกกูพร้อมใจกันส่ายหน้า สงสัยไม่ได้ปลดปล่อยหลายวัน


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,



“โรลลี่มึงจะเล่นบอลหรอวะ”ไอ้แชมป์ถามขึ้นระหว่างสอบเก็บคะแนนภาษาไทย

“เออว่ะ..เผื่อปีหน้า เพราะถ้ารุ่นนี้จบหาตัวเก่งยาก”กูบอกพร้อมกับเงยหน้าส่งยิ้มให้อาจารย์ผู้สอน คือพวกกูกำลังทำข้อสอบย่อยกันอยู่ ไอ้ห่าแชมป์ประจำสอบทีไรแม่งมีเรื่องมาคุยตลอด มันบอกหัวสมองแล่นดี

“ขนาดนั้นเลย..แล้วเฮียรู้เรื่องยังเนี่ย”มันถามอีก

“ไปบอกทำไม..มึงไม่ต้องแสล่นไปบอกเลยนะ เดี๋ยวกูบอกเอง”กูบอก แล้วก้มหน้าแอบขำไอ้แชมป์เพราะอาจารย์แม่งเดินตรงมาแล้ว

“โอ้ย!!”เสียงร้องของไอ้แชมป์ มันโดนอาจารย์ฟาดสมุดมาที่หัวเต็มๆ กูนั่งตัวสั่นเพราะกำลังกลั่นหัวเราะ

“ไอ้แชมป์ถ้าฉันเห็นแกยังคุยกับไอ้โรลลี่อีกนะ..ได้เต็มมาปัดศูนย์!”อาจารย์แกบอกก่อนเอื้อมเอาสมุดมาตีที่หลังกู ไอ้แชมป์บ่นพึมพำทันที

“โหยไร..ฟ้องกระทรวง อาจารย์กดขี่ข่มเหง!”ไอ้แชมป์โวยวายทำหน้าทำตาโคตรกวนตีนอ่ะ ทั้งห้องนี้ขำหมดแล้วอาศัยช่วงจังหวะชลมุนลอกกันใหญ่

“อย่าพูดมาก นั่งทำไปเงียบๆเดี๋ยวนี้ แล้วไอ้พวกที่ลอกอยู่นะฉันติดลบให้หมดเลย”อาจารย์แกพูดก่อนกวาดสายตาไปรอบๆห้อง ไอ้พวกที่กำลังลอกกันอยู่ถึงกับสะดุ้ง

“พี่โรลไปกินข้าวกัน!!”เสียงไอ้เนมดังมาแต่ไกลทุกสายตามองไปที่มันคนเดียว  แต่ไอ้เจ้าตัวไม่สนใจเดินส่งยิ้มทักทายแล้วเข้ามากอดแขนกูปกติ

“เสียงดังทำไมเนี่ย..”กูหันไปถาม มันทำหน้าย่นใส่แล้วกัดมาที่หัวบ่า กูหันไปมองหน้ามันงงๆ

“เป็นอะไร..เหมือนมึงจะอ้อนกูอยู่นะ..แล้วไอ้กัดเนี่ยไปเอามาจากใคร”กูถามพร้อมกับก้มไปกัดที่คอไอ้เนมแบบเอาคืนได้ยินมันหัวเราะคิกคัก

“ห่า!..สองตัวนั้นอ่ะ..อย่าเพิ่งมาเอากันตอนนี้ หิวข้าวครับ”ไอ้แชมป์ตะโกนขึ้น พวกห้องกูแม่งโฮอย่างดังจนอาจารย์ห้องข้างๆออกมาดู

“สัด!!..ไป”กูหันไปดึงมือไอ้เนมให้เดินตาม

“กินไรอ่ะ ?!”ไอ้เนมถามขึ้นสีหน้าบอกบุญไม่รับมาก เพราะคนเต็มทุกร้านต้องใช่วิชามารในการซื้ออีกล่ะ

“ไม่รู้วะ..ดูก่อนเด็กกูอยู่ร้านไปไหนมั่ง ?”กูพูดพร้อมกับกวาดสายตาไปทุกร้าน เห็นทุกร้านอ่ะ อิอิ

“เนมกินเตี๋ยว..พี่โรลกินไรของพี่จ๊ะอ่ะ ?”มันบอกพร้อมกับเดินเข้าไปหารุ่นน้องม.ต้นคนนึง กระซิบกระซาบอะไรก็ไม่รู้ ไอ้น้องคนนั้นหน้าแดงส่วนไอ้เนมก็เดินยิ้มกลับมาหากู

“เสร็จล่ะ ..รอแปบเนมก็ได้กินแล้ว พี่โรลเร็วเหอะ!”ไอ้เนมบอกพร้อมกับหันไปยิ้มให้ไอ้เด็กที่มันฝากซื้อข้าวเมื่อกี้

“เออๆรอ..แปบ”กูพูดแล้วเดินตรงมาหารุ่นน้องม.4 ยังจำเด็กที่เคยเอาอมยิ้มาให้กูได้ป่ะ คนนั้นแหละ

“อ้าวพี่โรลลี่!”เสียงไอ้น้องโฟคทัก กูเดินเข้าไปใกล้จนได้กลิ่นน้ำหอมที่มันใส่

“ครับ..หายไปเลยนะ ไม่ค่อยได้เจอหน้าเลย”กูแกล้งพูดเสียงงอนๆ ไอ้เด็กโฟคทำแก้มป่องแล้วส่ายหน้า

“ช่วงนี้โฟคเรียนหนัก..อีกอย่างพวกม.5นั้นแหละที่ไม่ค่อยมาหาน้อง เจอแต่พวกม.6”ไอ้โฟคบ่นกลับมา กูยิ้มเกาหัวแกรกๆ ทำเชิงทำหน้าเครียดๆไรเงี๊ยะมองดูนาฬิกาเป็นพักๆ

“คนเยอะเนอะ”กูพูดขึ้น

“อื้มดิ..พี่โรลรีบใช่มั้ยเนี่ย..งั้นเอาตังค์มาเดี๋ยวโฟคซื้อให้ ถ้าต่อแถวคงอีกนานแน่”มันพูดพร้อมกับดึงตังค์ในมือกูไป อีกประมาณสองคนก็จะถึงมันแล้ว กูเลยขยับออกมารอมันด้านหลังแถว

“อ๊ะนี้ครับสุดหล่อ”ไอ้โฟคเดินยิ้มมาหากู พร้อมกับส่งจานข้าวที่มือมาให้

“อ๊ะนี้ครับ..แทนคำขอบคุณ”กูพูดแล้วเอาอมยิ้มไปใส่ในกระเป๋าเสื้อมัน

“โหวว..ว้าวว ขอบคุณครับ งั้นโฟคไปก่อน”มันยิ้มให้อีกครั้งก่อนเดินแยกออกไปนั่งกับเพื่อนมัน ส่วนกูก็เดินกลับมาที่โต๊ะ และก็ต้องชะงักสักแปบก่อนปรับสีหน้าให้เป็นปกติ


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


“กว่าจะมานะมึง”ไอ้จ๊ะพูดเดินมาหยิบจานข้าวในมือกูไปนั่งกิน กูยืนมองอยู่สักพักก่อนเดินเข้าไปนั่งที่ประจำ

“ไอ้เนมอ่ะ ?”กูถามไอ้แชมป์พยายามไม่สนใจไอ้มนุษย์ข้างๆที่นั่งอยู่ด้วย

“ไปซื้อน้ำ ตอนแรกมันว่าจะรอมึง แต่มึงช้าเลยไปก่อน”ไอ้แชมป์บอกกูพยักหน้าเข้าใจ ทำท่าจะลุกขึ้นแต่มีแก้วน้ำแดงเลื่อนมาตรงหน้าซะก่อน กูทำเป็นไม่สนใจพอจะก้าวขาออกไปไอ้มี่ดึงมือกูให้นั่งลงเหมือนเดิม ต้องใช้ว่ากระชากถึงจะถูก

“เหี้ย!!”กูด่า สะบัดมือมันให้ปล่อย แต่ไอ้มี่ไม่ปล่อยซ้ำยังบีบแน่นมากขึ้นกว่าเดิม

“นั่งนิ่งๆถ้าไม่อยากอายคน”มันกดเสียงให้ต่ำลงจนน่ากลัว แต่กูไม่สนใจสะบัดๆจนมันหันมาจ้องหน้า

“จะแดกข้าวไงล่ะ..จับมืออยู่เงี๊ยะ!!”กูพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด ก็มันเสือกจับมือกูด้านขวาด้านซ้ายไม่ยอมจับ

“งั้นก็นั่งกินนิ่งๆ..กินเสร็จแล้วเดี๋ยวได้คุยกันยาวแน่!”มันพูดเสียงเรียบปล่อยมือให้เป็นอิสระ ขยับตัวออกห่างนิดหน่อยให้พอได้นั่งสบายๆ ระหว่างกินข้าวสมองกูตีกันให้วุ่น จะดีใจหรือเสียใจดีที่ไอ้มี่ทำแบบนี้

“มานี้!!!”ไอ้มี่พูดขึ้นแล้วจับกูลากออกมาจากโรงอาหารทันที กูผู้ซึ่งกำลังดูดน้ำอยู่แทบสำลัก

“ห่าอะไรเนี่ย..เจ็บนะ!!”กูโวยวายไปตลอดทาง ก็มันบีบข้อมือกูแรงขึ้น เจ็บจริงๆอ่ะ แดงหมดแล้วมั้ง มันพากูเดินมาห้องพักนักกีฬา

“อ๊ะ..อื้ม!”ไม่ทันได้พูดอะไร มาถึงห้องไอ้มี่ก็กดกูเข้ากับฝ่าผนังห้องแล้วกดจูบกูทันที มันทั้งขบทั้งกัดจนรู้สึกเจ็บที่ริมฝีปากก่อนสอดลิ้นเข้ามา เรายืนแลกลิ้นกันอยู่ซักพักใหญ่จนไอ้มี่พอใจ ก่อนจะดูดลิ้นแรงๆอีกครั้งแล้วค่อยปากกูให้เป็นอิสระ กูเงยหน้าจ้องหน้ามันด้วยแววตาที่น้อยใจสุด ขยี้ปากปากตัวเองจนรู้สึกเจ็บ

“ทำไมเมื่อเช้ามากับมันได้!”มันถามเสียงเข้ม ก้มหน้ามากัดที่ซอกคอจนรู้สึกเจ็บ

“อือ..ไม่ได้มากับมัน เจอกันที่หน้าโรงเรียน อืม เจ็บ!”กูพูดพร้อมกับร้องออกมาด้วยความเจ็บจนต้องผวากอดคอไอ้มี่แน่น

“สนิทกันเหลือเกินนะ!!..”มันเงยหน้าถาม สายตามแบบจิกมากอ่ะ ใช้มือซ้ายลูบๆคล่ำๆตรงเป้ากางเกงกู ส่วนมือขวากำลังปลดกระดุมเสื้อนักเรียนกูออก

“อื้อ..อ๊ะ..ไม่ได้สนิท..อื้ม!”กูพูดขึ้นอย่างลำบาก เพราะตอนนี้เริ่มรู้สึกอยากปลดปล่อย อยากให้มันทำมากกว่าลูบๆคล่ำๆแบบนี้ ไอ้มี่ไม่ยอมปลดเข็มขัดนักเรียนกูออกซ้ำยังเพิ่มแรงบีบจนกูรู้สึกอึดอัด

“แน่ใจ!”มันถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับบีบไปตรงเป้ากูอย่างแรงจนต้องร้องออกมาเพราะมันจุก นั้นทำให้กูน้ำตาคลอทันที ความรู้ที่มันทำอยู่ตอนนี้เหมือนแค้นกูมากอยากบีบให้แหลกคามือยังไงยังงั้น

“อึก..ฮึก….มี่!”อยู่ดีๆกูก็ร้องไห้ออกมา ความรู้สึกน้อยใจมันตีตื้นขึ้นมาสุดๆ ไม่มีครั้งไหนเลยที่ไอ้มี่ทำป่าเถื่อนกับกูแบบนี้ เพราะทุกครั้งที่มีอะไรกันมันมักจะอ่อนโยนกับกูก่อนเสมอ

“โรลลี่..ไม่ร้องครับ..โอ๋ๆๆพี่ขอโทษนะ”ไอ้มี่พอเห็นกูร้องไห้ก็ตกใจ สีหน้าที่เคร่งขรึมกลายเป็นซีดลงทันที หยุดทุกสิ่งอย่างดึงกูเข้าไปกอดทันที กูเลยกัดไปที่บ่ามัน

“มึงไม่รักกูแล้วใช่มั้ย ฮึก.ถึงทำกับกูแบบนี้ อึก”กูถามพลางสะอื้นไปพลาง กอดคอไอ้มี่แน่นซุกหน้าไปที่ซอกคอมัน

“รักซิ..รักครับ..รักมากด้วย”มันพูดพร้อมกับกดจูบลงที่ท้ายทอยกู กูยืนร้องไห้ซบไหล่ไอ้มี่อยู่สักพักใหญ่กว่าไอ้มี่จะอุ้มมานั่งที่โซฟาในห้อง

“ไม่ร้องนะ..ดูดิโรลลี่ตาแดงหมดแล้ว..”มันพูดปลอบพร้อมกับใช้นิ้วเกลี่ยๆคราบน้ำตาที่ไหลออกมา กูนั่งจ้องหน้ามันนิ่งๆความรู้สึกโกรธยังมีอยู่นิดๆ แต่ติดจะน้อยใจมากกว่า อยากรู้เรื่องมันกับผู้หญิงคนนั้นมากที่สุด

“เพราะใครล่ะที่ทำให้กูต้องร้องไห้เนี่ย..หลายรอบแล้วนะมี่..ไม่รักก็บอกตรงๆ”กูพูดอย่างเจ็บใจ

“บ้า!..ไม่รักไม่หึงเป็นฝืนเป็นไฟขนาดนี้หรอก..โรลลี่นั้นแหละเมื่อเช้าทำเอาพี่แทบอยากตะบันหน้าคนแต่เช้า แล้วไหนจะตอนเที่ยงที่ไปซื้อข้าวเมื่อกี้อีก เสน่ห์แรงเหลือเกินนะ”มันพูดพร้อมกับจ้องตากูเขม่ง

“อะไรๆ..กับไอ้พี่ชินกูบอกแล้วว่าเจอกันหน้าโรงเรียน..ส่วนไอ้น้องโฟคมึงก็เห็นว่าแถวคนมันเยอะกูขี้เกียจต่อเลยฝากซื้อ ที่สำคัญมันเป็นน้องห้องกู!!”กูบอกพร้อมกับจิ้มที่หน้าผากมัน ไอ้มี่จับมือทั้งสองไปแนบที่แก้มมัน มันมองหน้ากูนิ่งๆไม่พูดอะไร

“โรลลี่เหนื่อยมั้ย ?..คบกับพี่”ไอ้มี่ถามออกมาเบาๆ สีหน้าแววตามันดูอ่อนโยนจนแทบจะเหมือนอ่อนล้า

“ถามแบบนี้ทำไม ?!”กูไม่ตอบแต่ถามกลับ ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้ที่สุด

“ก็ไม่รู้ดิ..รู้มั้ยเมื่อคืนไอ้จ๊ะมันด่าพี่ทั้งคืนเลย โทษฐานที่ทำให้เพื่อนสุดที่รักมันร้องไห้”ไอ้มี่บอกแล้วยื่นหน้ามาหอมแก้มกู ทั้งที่มือกูยังแนบกับแก้มมันอยู่

“สมน้ำหน้า..มึงทำตัวมึงเอง”กูพูดแล้วหันหน้าไปมองทางอื่น

“หึหึ..รู้แล้วครับ ก็มาง้อแล้วนี่ไง”มันพูดแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆหน้ากู ให้ริมฝีปากเราคลอเคลียใกล้ๆกันจุ๊บย้ำเบาๆหลายๆครั้ง

“ง้อยังไง.. ? กูไม่เห็นหายเคืองเลย”กูถามก่อนกัดไปที่ริมฝีปากล่างของมัน

“ก็นี้ไง จะง้ออยู่เนี่ยไง..ทำไมคนสวยใจร้อนจังเลย”มันพูดแซวปล่อยมือที่จับมือกูอยู่ แล้วเปลี่ยนมารวบเอวกูเข้าไปกอดจนตัวเราแนบชิดกัน

“ไหนมึงบอกกูมาดิ..ยังชอบพี่เค้าอยู่หรือเปล่า”กูถามเสียงเข้มจ้องหน้าไอ้มี่นิ่งๆ

“ไม่ชอบแล้วครับ..พี่แฟนแล้วหนิชอบคนอื่นได้ไง”มันบอกแล้วหอมแก้มกู เหมือนจะเคลียร์แต่ไม่เลยสักนิดเพราะไอ้มี่มันบอกกูแบบนี้ทุกครั้ง

“เหรอ!..แล้วผู้หญิงคนนั้นอ่ะ..ควายดูก็รู้ว่ามันชอบมึงอยู่ อยากได้เอาเป็นผัวจะตาย”กูพูดประชดออกมา

“ปากร้ายนะจ๊ะที่รัก..แต่อย่างน้อยพี่ก็เก่งกว่าควาย เพราะพี่รู้ตั้งนานแล้วแต่แค่ไม่อยากพูด แค่คิดว่าคนเรามีลูกแล้วประสบการณ์ในชีวิตก็ผ่านมาเยอะพอสมควรน่าจะคิดได้”ไอ้มี่พูดแววตามันดูเหนื่อยใจอยู่ไม่น้อย

“แล้วมึงจะทำยังไง..อย่างที่บอกถ้ามีกูต้องไม่มีเขา!”กูพูดน้ำเสียงเด็ดขาด

“หึหึ..ได้อยู่แล้ว ถึงไม่เค้าก็ไม่มีใครอยู่แล้ว ทั้งเนื้อทั้งตัวยกให้โรลลี่หมดแหละ”มันพูดก้มมาจูบที่ปากแล้วกดแช่ไว้ก่อนผละออกมาหอมที่ใบหูกู

“ถ้าได้แค่ปาก!! ไม่ต้องมาพูดเหม็นขี้ฟัน!”กูพูดแล้วจิกไปที่หัวไอ้มี่อย่างแรง หมั่นไส้มานานแล้ว

“แค่ปากที่ไหน..เค้าคุยกันรู้เรื่องแล้วเหอะ”ไอ้มี่พูดสีหน้าแบบเยาะเย้ยกูมากอ่ะ

“คุยเหี้ยไร..มี่มึงอย่ามาลีลานะ กูโกรธมึงอยู่รู้ตัวมั่ง สาด!”กูด่าแล้วทุบไปหน้ามัน ไอ้มี่ทำหน้าย่นเพราะเจ็บมั้ง ก่อนดึงตัวกูให้ขึ้นมานั่งคร่อมตักมัน

“รู้แล้วครับ..ไม่ต้องย้ำแล้ว ก็จะบอกอยู่เนี่ย..ใจร้อนจริง คืองี้หลังที่พี่กลับจากบ้านโรลลี่เมื่อคืนใช่ป่ะ..พี่ก็ขึ้นไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ไอ้จ๊ะฟัง โดนมันด่าเลยบอกโง่ ดูผู้หญิงไม่ออกบ้างแหละ มาหมดอ่ะ ต้องนั่งฟังไอ้จ๊ะด่าเกือบชั่วโมงกว่ามันจะเหนื่อยและหุบปากลงได้..และฟ้าดลใจหรืออะไรสักอย่างมั้งเหมี่ยวกลับมาเอาของที่บ้านพี่อีกครั้งเพราะลืมตระกร้านมนิคกี้ไว้ พี่เลยได้จังหวะคุยเรื่องนี้พอดี”

“คุยไรกัน”กูถาม

“ก็เรื่องพี่กับเขานั้นแหละ..พี่ก็บอกเหมี่ยวไปตรงๆว่าอย่าพยายามทำให้เรากลับมาเหมือนเดิม เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะพี่มี่โรลลี่แล้วใจพี่ไม่ได้เป็นของเขาตั้งนานแล้ว อย่าพยายามให้เหนื่อย... รู้มั้ย ?โดนตบมาเต็มๆเลย”ไอ้มี่บอก พร้อมกับหันแก้มข้างที่โดนตบมาให้ดู เป็นรอยแดงนิด มีรอยเล็บข่วนตรงหางคิ้วเล็กๆ กูลูบแล้วเป่าเบาๆ

“ก็สม..มึงอยากไปให้ความหวังเขาเอง”กูบอก

“ให้ที่ไหน..ไม่ได้ให้สักหน่อย..พี่อยู่ของพี่เฉยๆคนอย่างไอ้จิมมี่นะ รักคือรัก เลิกก็คือเลิก ไม่ง้อให้เมื่อยตุ้มหรอก”มันพูดแล้วยักคิ้วให้ กูทำหน้าบึ้งทันที

“อ่อ!!..แล้วกูอ่ะ”กูถามขึ้นแบบเคืองๆ ไอ้มี่ยิ้มเอามือสอดเข้าไปในนักเรียนกูที่ถูกมันปลดกระดุมออกจนหมด ลูบไปทั่วหลังเลื่อนลงไปแถวสะโพก

“กับคนเนี่ยอ่ะนะ..ทั้งชีวิตก็ง้อ!”มันพูดก่อนยื่นหน้ามากัดที่เนื้อน่าอกด้านซ้ายกู กูยิ้มทันที

“อ๊ะเจ็บ!..ให้มันจริงเหอะ ไม่ง้อกูเมื่อไรนะ กูไปอาละวาดถึงบ้านแน่!”กูบอกแล้วดันหน้ามันออก แล้วยื่นหน้าไปแนบริมฝีปากลงกับปากกับ แรกๆไอ้มี่ไม่ยอมเปิดปากให้กูสอดลิ้นเข้าไป จนกูต้องเลียรอบริมฝีปากแล้วกัดเบาๆกว่ามันจะยอมเปิดปาก

“ตามสบายเลยครับที่รัก..แต่ตอนนี้พี่อยาก..โรลลี่ให้พี่เอานะ”มันพูดหน้าหื่นแล้วจับกูผลิกตัวให้ลงไปนอนที่โซฟาแล้วจัดการสานต่ออารมณ์ที่มันค้างมาตั้งแต่เริ่มต้น ดีนะที่ห้องนักกีฬาคนไม่มีคนเพ่นพ่านเท่าไร  คนในเท่านั้นถึงเข้านอกออกในได้ ที่สำคัญไอ้มี่มันจากล็อกเรียบร้อยแล้ว ฮ่าๆ

*************************** TBC.

[N.T.❁]

 

จิ้มก่อนนนนนนนนนนนนน

------*

และแล้วก็ดีกันเนอะ...
จริงๆอยากให้เคลียร์กันตัวตัว ฮ่าๆ หมั่นไส้ยัยเหมี่ยวจริงจังอะ อยากให้โดนหักหน้าจังๆบ้าง สะใจดี
ตกลงชีกลับมาเพื่อจับมี่ว่างั้น? แล้วมาตบมี่ทำไมเนี่ย เค้าไม่เล่นด้วยก็โกรธเรอะ
แล้วพี่ชินนี่ยังไงหนอ? แต่ช่างเหอะ โรลลี่ไม่ต้องร้องไห้เราก็ดีใจละ 555

ขอบคุณค่าาา  

[anajulia]

ไอ้พี่มี่ เฮ้อ......... ให้มันจบจริงนะเฟร้ย
ถ้ามีเพื่อนเก่าโผล่มาอีกจะยุให้โรลลี่กัดด้านล่างแทน เอาให้หดเลย
หื่นแตกนัก ชริๆๆๆๆๆๆๆ

[iforgive]

ชัวร์เหรอ  ที่บอกว่าคุยกันรู้เรื่อง  ไม่ใช่ครั้งแรกนี่
แล้วไหงใครนะที่บอกว่า  ได้ยินว่าเจ้าหล่อนพูดเองว่าจะกลับมาคืนดี
แล้วทำไมมี่พูดอีกอย่าง
ยังไม่เชื่อเว้ยยยยยยยยยยยย  หลายครั้งแล้ว
เบื่อ   

[TanyaPuech]

 

ยังไม่ไว้ใจนังเหมียวนั่นเด็ดขาด

นังนี้ต้องโดน  ให้ตายยยยยยยยยยยย

เกลียดจิง เสื่อมเสียสถาบันชะนีแสนดีหมด

[CanonDNattari]

ค้างคาใจแปลก ๆ ไม่เครียร์ 

[knightofbabylon]

ตกลงไม่ใช่แผนที่วางไว้ใช่มั้ย?
(ในใจยังตงิดๆ คิดว่าเป็นแผน ถึงจะเหลือแค่10% เผื่อเอาไว้)

อิเหมี่ยววอนตายว่ะ
กลับบ้านไปป้อนนมลูกเหอะไป อย่ามาเสียเวลาทำครอบครัวคนอื่นเค้าแตกแยกเหอะ
ชิน ถ้าจริงๆแล้วเธอไม่ได้เลวร้าย
มาช่วยจัดการอิเหี่ยว เอ๊ย เหมี่ยวนี่ทีดิ๊
ชักหงุดหงิดมันมากขึ้นทุกทีๆละนะ


ส่วนจิมมี่ แค่นี้มันยังไม่พอ ต้องการความชัดเจนที่เด็ดขาดกว่านี้ เข้าใจมั้ย?



 

[rak_jae]

เหอะ
มี่..แกเคลียร์
แต่..ยัยเหมี่ยวเคลียร์กะแกด้วยรึเปล่า
กลัวแต่หลอกให้ลี่เชื่อไปเป็นครั้งๆอะดิ

เฮ่ออออ..