หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[ronlbb]

ไม่เคยตายหรอนุ

 

[piglet]

  อ้าว เอาไงจ้ะนุ
หึหึ อย่าทำนุ่มนิ่มร้องไห้นะ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 70

“เห้ย!..กูล้อเล่น อ้าปากหวอเชียวนะมึง”ไอ้บาสแตะที่ไหล่ผมอย่างแรง หลังจากที่ผมนั่งอึ้งอยู่สักพัก ไม่ได้อึ้งที่มันพูดออกมาแต่แบบว่า ไม่อยากจะเชื่อไง ว่ามันจะเป็นแบบที่ไอ้แชมป์ว่าจริงๆ

“เหอะ.นิดหน่อยว่ะ”ผมบอก ลูบหน้าตัวเองนิดหน่อยไล้ความมึนออกจากหัว

“มีไรป่ะเนี่ย?”ไอ้แชมป์เดินมานั่งลงข้างๆ ผมกับไอ้บาสมองหน้าแล้วสั่นหัว ไม่ให้ไอ้แชมป์รู้เรื่องเป็นดีที่สุด

“เปล่า..มึงเหอะ สัดกว่าจะมาถึงกูนะ แวะซะทั่ว”

“นิดนึงดิวะ..คนหล่อก็งี้แหละ สาวๆรู้จักเยอะ”ไอ้แชมป์พูดแล้วส่งขนมนมเนยที่มันไปหามาได้เอาให้ผมกับไอ้บาส

“มึงอ่ะ..เสน่ห์แรงนะ มีคนขอเบอร์อีกแล้ว”ไอ้แชมป์พูดทั่งที่ขนมยังเต็มปากมัน ผมมองหน้าไอ้แชมป์มันงงๆ ก็นั่งกันอยู่สามคนขอเบอร์ใครไม่ระบุว่ะ

“ไม่ต้องมาทำหน้าโง่..มึงแหละไอ้เหี้ยนุ!”มันบอกแล้วตบหัวผม

“ไรมึงอ่ะ..กูไม่รู้เรื่อง!!”ผมปฏิเสธเสียงสูง

“มึงไม่รู้..แต่คนอื่นเขารู้ รู้ไหมคนเขาพูดถึงมึงเยอะมาก เยอะจนกูคิดว่าถ้าไอ้นุ่มนิ่มมึงรู้มันจะเป็นยังไง”ไอ้แชมป์พูดหน้าเจ้าเล่ห์ ผมซัดโบกไปอีกที

“สัด!..พอๆเลยมึง พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว ไม่ต้องเลย ที่รักกูรออยู่!”ผมพูด แต่ไม่รู้จะจริงแบบที่ปากผมพูดหรือเปล่า ไม่รู้ว่านุ่มนิ่มมันรอเจอผม เหมือนที่ผมอยากเจอมันทุกๆวันบ้างหรือเปล่า

“ห่า!..แค่นี้ทำหน้าหมาหงอย..เอานี้ของมึง!!”ไอ้แชมป์พูดและโยนสิ่งที่ผมต้องการมาตลอดมาในมือ ผมรีบกดดูเบอร์ทันที หวังให้มีสักสายก็โอเคแล้ว แต่ไม่มีเลยครับ ไม่มีแม้สักสาย ข้อความก็ไม่มี หึ..คงไม่คิดถึงกันเลยซินะ มีแต่เบอร์ของโรลลี่กับไอ้จ๊ะที่โทรมาและก็ของเฮีย โทรมาไมว่ะ อ่อๆมีข้อความของไอ้โรลลี่ด้วย

[ไอ้เหี้ยนุ!!..โทรกลับมาด่วน ตายห่าที่ไหนว่ะ!!]
เป็นของที่ไอ้โรลลี่ส่งมา เหี้ยนี่ปากหมาไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆให้ตายเหอะ กูซ้อมหนักทุกวันมีแรงลุกขึ้นมาวิ่งทุกๆเช้าก็เท่าไรแล้ว

[ไอ้เหี้ย!!..ไม่มีสัญยาน โทรศัพท์มึงเสียหรือไง ถึงไม่โทรกลับมาเนี่ย..เมียมึงเข้าโรงบาลรู้เรื่องมั่งสาด!!]
อันนี้ของไอ้จ๊ะครับ ผมอ่านข้อความจบแล้วกดโทรออกแทบไม่ทันครับ เสือกไม่มีคนรับสายอีก ข้อความนี้ถูกส่งมาเมื่อสี่วันที่แล้ว ตายๆงานนี้ไอ้นุตายแน่

“สัดเอ้ย!!..ไม่รับโทรศัพท์ว่ะแม่ง!!”ผมสบถออกมาด้วยความหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

“เหี้ยไรมึง..เมียมีชู้หรือไง”ไม่ต้องถามว่าใคร เปตรๆแบบนี้มีคนเดียว

“เมียมึงดิสัด!”

“อ้าว!..แล้วตกลงมึงเป็นเหี้ยไร โวยวายเสียงดัง”ไอ้แชมป์ถามแล้วหยิบโทรศัพท์ในมือผมไปกดอ่านข้อความ

“ตั้งแต่วันจันทร์นี่หว่า”ไอ้แชมป์พูด

“ก็เออดิ..สี่วันมาแล้ว ถึงว่ามึง เฮียโทรเข้าเบอร์กู!”ผมพูดอีก อยากจะกระชากหนังหัวตัวเองจริงๆ

“หึหึ..ของกูก็มี ว่าจะโทรกลับเหมือนกัน ไอ้เหี้ยโรลกับไอ้ห่าจ๊ะแม่งส่งมาด่าซะ”

“เออๆ มึงโทรหาไอ้จ๊ะ เดี๋ยวกูโทรหาไอ้โรลลี่เอง”ผมบอกแล้วหยิบโทรศัพท์มาโทรออกหาไอ้โรลลี่อีกครั้ง รออยู่สามตื้ดได้ครับ กว่าจะรับ

“เพิ่งโทรมานะสัด!!”คำแรกที่ไอ้โรลลี่ทัก ><

“เออ!..นุ่มนิ่มอ่ะ?!”ผมรีบถามทันที ไม่มีอารมณ์ต่อล้อต่อเถียงแล้ว

“เพิ่งนอนไปเอง”มันตอบเสียงเหนื่อยๆ

“มันเป็นไงบ้างว่ะ มึงบอกมาให้หมดดิ กูขี้เกียจถาม!”ผมเร่งและสั่งมันทันที ผมเดินออกมาคุยในที่ไกลคน

“ก็เป็นไข้หวัดใหญ่..นอนโรงบาลมาสี่วันล่ะ วันนี้อีกก็ห้าวัน แม่งโคตรอ่ะ กูว่ากูแม่งนิสัยเสียแล้วนะ เจอนุ่มนิ่มมึงเข้าไปกูถอยเลย!”ไอ้โรลลี่บอก ปากยิ้มนะ แต่ข้างไม่ได้หัวเราะเลยสักนิด ถ้าจะขอกลับก่อนคนจะหาว่าผมเวอร์ไหมเนี่ย ><

“จริงดิ..มันร้องหรือเปล่า?”

“หึหึ..ไม่รู้ว่ะ แต่ดูจากสภาพแล้วไม่น่าพลาด เหมือนมันจะมองหามึงด้วย และพอไอ้มี่บอกมึงไปเข้าค่าย พี่เบสแม่งนอนหันหลังหนีเลย”ไอ้โรลลี่บอก ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจ อย่างน้อยเหมือนมันก็ยังต้องการผมอยู่ แต่ตอนนี้มันไม่สบายและยังไม่ยอมกินยาอีก

“เฮียว่าไงมั่ง ?”ผมถามอีก เพราะพวกเฮียทั่งหลายแม่งหวงไอ้นุ่มนิ่มยิ่งกว่าอะไรดี

“หึหึ..ไอ้มี่ไม่เท่าไรมั่ง ก็ประสามันด่ามึงนิดหน่อย ก็เล่นไม่โทรหาเพื่อนมันเลย เป็นใครใครก็น้อยใจดิว่ะ ยิ่งไม่สบายแบบนี้อีก”

“ห่าโรล!..กูเพิ่งได้เจอโทรศัพท์กูเมื่อกี้เอง..ครูแม่งเล่นเหมือนพวกกูจะไปทีมชาติ ตื่นตีสี่ตีห้าทุกวัน หัวถึงหมอนแม่งก็หลับล่ะ!”ผมบอก

“ก็นั้นแหละ..ข้อความสักนิดก็ได้!”

“ไม่รู้ดิ..ไม่ทันแล้วนี่หว่า นี้ก็เพิ่งเสร็จแล้ว พรุ่งนี้จะได้กลับล่ะ ว่าจะไปหาซะหน่อยเสือกไม่สบายซะได้!”ผมบ่นเซ็งๆ

“เออๆถ้ายังไงเดี๋วยวกูดูให้ ท่าทางมันคงโกรธมึงไม่น้อยเลยแหละ เพราะกูแอบเห็นมันมองโทรศัพท์ตัวเองบ่อยๆ”

“เรื่องจริง ?!”

“ก็เออดิ..กูอยากจะแซวแม่งตายห่า แต่โดนไอ้มี่ดักไว้”มันพูด

“สัด!..ที่รักกูไม่สบาย มึงไม่ต้องแกล้งมันเลย แต่แม่ง..ไมมันไม่ส่งข้อความหากูบ้างว่ะ สักนิดก็ไม่มี!”ผมบอกบ้าง อย่างน้อยก็ส่งมาสักนิด ถึงไม่ได้ตอบกลับแต่มันก็ทำให้เรายิ้มได้นี่หว่า ถ้าเปิดมาแล้วเจอข้อความมันบ้าง

“ทำงอนนะสัด!..เออเอาหน่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้เจอแล้ว”มันพูดเหมือนจะปลอบก็ไม่เชิง

“แต่อยากเจอตอนนี้นี่หว่า”

“ห่า!..คิดมั่ง มึงอยู่ไหนแล้วโรงบาลไอ้นุ่มนิ่มอยู่ไหน อย่าเวอร์ไอ้นุ คืนนี้มึงก็โทรหามันดิ”โรลลี่บอกเหมือนจะได้ยินเสียงของเฮียถามว่าคุยกับใคร ขี้หวงเว้ย!

“กูกลัวมันไม่รับอ่ะดิ!”

“หึหึ..อันนี้ก็แล้วแต่ระดับความงี่เง่าในตัวเอง โอ๊ย!!เหี้ย!!”โรลลี่ร้องเสียงหลงพร้อมกับด่าต่อทันที กูเสียดายหน้าตามึงจริงๆ

“น้อยๆหน่อยปากอ่ะ”เสียงเฮียครับ ผมจำได้

“มึงอยู่ไหนเนี่ย ?!”ผมถาม รู้สึกเสียงดังมากอ่ะ ไม่น่าจะอยู่โรงเรียน

“อยู่โรงบาล..กำลังจะไปหาเมียมึงเนี่ย..โอ้ยเหี้ยไรเนี่ย หลายรอบแล้วนะ!”เอาอีกแล้ว โรลลี่แม่งเอาอีกแล้ว ทำไมเพื่อนผมขี้โมโห ขี้หงุดหงิดขนาดนี้วะ เฮียก็แม่งชอบแกล้งซะจริง

“โรลลี่เสียงดัง ไม่อายคนมั่ง”เสียงเฮียด่ามัน ผมนึกขำขึ้นมาทันที หน้าต้องเหวอๆ เอ๋อๆแน่เลย นานๆได้ยินเฮียแซวมันเจ็บๆแบบนี้ เพราะแม่งตามใจซะ

“เหี้ยมี่..สันดาร ไปไกลเลย!”เสียงไอ้โรลลี่ด่ากลับ

“ฮัลโหล!!”

“เออว่า..? ทะเลาะกับเฮียเสร็จแล้วหรอมึง ?”ผมแกล้งถาม พร้อมกับหันไปพยักหน้ากับไอ้แชมป์เพราะอาจาย์แม่งปล่อยให้ไปอาบน้ำ ทำธระส่วนตัว ฟรีไทม์แล้ว

“ห่ามี่แม่ง นับวันยิ่งกวนตีน”มันบ่น

“เออ..แล้วตกลงมึงอยู่ไหนเนี่ย จะไปหานุ่มนิ่มกูหรือเปล่า?”ผมถาม เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าไอ้บาส พยักหน้าให้มันลุกขึ้นเดินกลับห้องพร้อมกัน ปกติล่ะซ้อมเสร็จก็มานั่งกันตรงนี้แล้วก็กลับห้องพร้อมกัน แต่ไม่มีอะไรเกินเลยไอ้นุคอนเฟริม ฮ่าๆ

“ไปดิ..มาทุกวันแหละครับ.ตอนนี้กูกำลังจะเดินเข้าลิฟท์ไปหานุ่มนิ่มมึงล่ะ ถ้าไงนุ่มนิ่มมึงตื่นเดียวกูโทรหาใหม่”

“เออๆ งั้นแค่นี้กูไปอาบน้ำเหมือนกัน หวัดดี”แล้วผมก็กดตัดสายไป หันมามองหน้าไอ้ที่คนเดินข้างๆที่มันเดินเงียบมาตลอดทาง

“เป็นไรว่ะ เห็นเงียบ”ผมถาม

“มึงให้กูคุยกับลมหรือไง ก็มึงคุยโทรศัพท์ แฟนไม่สบายหรือไง หัวเสียเชียว”มันถาม ผมพยักหน้าหน่อยๆ

“คงรักเข้ามากซินะ”มันถามอีก ผมหันไปมองหน้ามันแบบวิเคราะห์นิดๆ พยายามไม่คิดให้เกินเลยมากไป

“ก็นะ..มันเป็นคนแรกที่ทำให้กูประสาทกินแทบทุกวัน แต่แปลกที่กูไม่คิดเลยเคยเบื่อมันเลยสักนิด กลับยิ่งรักมันมากขึ้นด้วยซ้ำ”ผมพูด

“โชคดีจัง”มันพูดเบาๆ แต่ตรงทางเดินที่ไม่มีคนเดินผ่านแม้แต่คนเดียวมันทำให้ผมได้ชัดเจน

“ไม่รู้ดิ..มึงรู้ไหม เมื่อก่อนกูไม่เคยคิดที่จะใช้คำว่ารักกับใครเลยนะ เพราะกูรู้ว่าทุกคนที่เข้ามาหากู เขาเข้ามาเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่เซ็กส์ก็เงิน กูไม่ได้ดูถูกนะเว้ย แต่คนพวกนั้นเป็นแบบที่กูพูดจริงๆ แต่ส่วนกับคนนี้ไม่เลยสักนิดที่กูจะลังเลพูดคำว่ารัก..ถ้าเป็นเมื่อก่อนคบกันไม่ถึงวันกูก็สามารถพาขึ้นเตียงได้แล้ว แต่คนนี้ไม่ใช่อาจมีบ้างตามประชาผู้ชายนิดๆหน่อยๆ แต่กูไม่เคยบังคับถ้ามันไม่เต็มใจจริงๆ”

“เขาคงน่ารักมากเลยซิ..ถึงทำเอามึงคลั่งได้ขนาดนี้”

“หึหึ..คงงั้นมั่ง ถ้าเปลี่ยนจากมันเป็นคนอื่นแล้วมาทำนิสัยแบบนั่นกูถีบไปนานแล้ว”ผมพูดขำๆ

“อะนะ..รักกันนานๆล่ะกัน”มันบอกแล้วยิ้มนิดๆ

“กูก็หวังให้มันเป็นแบบนั่น”

“โชคดีล่ะกัน พรุ่งนี้จะได้กลับไปเจอกันแล้วนี้”ผมยิ้มแล้วพยักหน้าให้มันอีกครั้ง ไอ้บาสยิ้มตอบแล้วเดินเข้ามากอดผมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ทำเอาผมอึ้ง

“กูชอบมึงนะ..ไม่รู้ดิว่าทำไมถึงชอบ..แต่ชอบไปแล้ว แต่มึงไม่ต้องห่วงกูไม่ใช่คนที่ชอบแย่งของของคนอื่น แค่อยากบอกให้รู้ไว้ ถ้าไม่บอกมึงไปกูคงต้องอึดอัดมากแน่!”มันพูดแล้วผละออกจากผม ผมยื่นนิ่งครับไม่รู้จะพูดว่าไรดี มันทำท่าเหมือนะจะเดินเข้าห้องแต่ก่อนเข้ามันในสิ่งที่ผมอึ้งอีกรอบ

“แก้มมึงหอมดีนะ”อึ้งตาโตอีกครั้ง เต็มๆเลยครับ เป็นจังหวะที่ไอ้แชมป์เปิดประตูออกมาพอดี ผมถึงกับตบหน้าผากตัวเองเลย

“วู้ววว..เพื่อนกู!!”ไอ้แชมป์เดินมาลากผมเข้าห้องทันที

“มึงเงียบเลยนะ..ห้ามให้เรื่องนี้แพร่งพรายเป็นอันขาด ไม่งั้นมึงกับกูจบกัน”ผมพูดขู่ไอ้แชมป์หน้านิ่งก่อนเดินไปหยิบผ้าหนูแล้วเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันที

งานเลี้ยงส่งตอนกลางคืนผมไม่ได้ออกมาร่วม เพราะไม่มีอารมณ์นิดหน่อยด้วย คืนนั้นทั่งคืนผมกดโทรหาไอ้นุ่มนิ่มแต่มันไม่ยอมรับ จนครั้งสุดท้ายมันให้พี่เสือรับ ผมเลยไม่กล้าโทรไปอีก พี่คนนี้น่ากลัวจริงๆครับ กว่าจะหลับได้แม่งตั้งนานเลยต้องเดินออกมารับลมด้านนอก เจอกับไอ้บาสที่ไม่เข้างานเหมือนกันเลยได้คุยกันนิดหน่อยก่อนเข้านอนห้องใครห้องมัน

“มึง..นุ่มนิ่มอยู่ห้องไหน ?!”ผมรีบโทรหาไอ้โรลลี่แล้วถามเบอร์ห้องไอ้นุ่มนิ่มอยู่ทันที รถจอดปุ๊บวิ่งลงทันทีกระเป๋าสั่งไอ้แชมป์ให้เอาลงให้แล้ว ผมรีบกวักแท็กซี่แล้วบึ่งมาที่โรงบาลทันที ตอนนี้ไม่มีคนอยู่ในห้องมันพอดีเลย จะทำอะไรก็ได้สะดวก ฮ่าๆ
ผมเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องไอ้นุ่มนิ่ม ซูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้งก่อนค่อยๆเปิดประตูเข้าไปกลัวคนในห้องตื่น ผมเดินมาหยุดอยู่ตรงข้างเตียง มองดูที่รักผมนอนหน้าซีด ตาแดงกล่ำ สะดุ้งนิดๆเวลานอน แต่ปากนิ่มๆยังดึงดูดใจผมอยู่เสมอ ว่าจะไม่แล้วแต่ก็อดไม่ได้เลยต้องก้มลงไปชิมให้หายคิดถึงหน่อย ว่าจะแค่จูบย้ำเบาๆให้พอหายคิดถึงแต่เหมือนจะไม่พอ เพราะยิ่งจูบผมยิ่งต้องการมากขึ้น จนเผลอสอดลิ้นเข้าไปจนได้

“อื้อ…”เสียงไอ้นุ่มนิ่มร้องครางเบาๆเหมือนหงุดหงิด พยายามจะผลักผมออก แต่ผมไม่ปล่อยครับ คิดถึง คิดถึงจริงๆ ขออีกหน่อย

“อื้อ…”มันยิ่งผลักและทุบผมแรงขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมา

“คิดถึงจัง”ผมพูดเบาๆที่ข้างแก้มแล้วกดปากลงไปหอมแก้มฟอดใหญ่ ไม่รู้ว่าทำแรงไปหรือเพราะมันรำคาญเลยทำให้ไอ้คนบนเตียงมันลืมตาตื่นขึ้นมา จ้องหน้าผมตาโตเหมือนตกใจก่อนที่น้ำใสๆจะไหล่ออกมาจากเบ้าตาเหมือนกับเขื่อนแตก

“เป็นอะไรครับ..นุ่มนิ่มร้องไห้ทำไม โกรธหรอที่นุทำแบบนี้ หรือเจ็บตรงไหน?”ผมถามพลางลูบหัวมันไปพลาง ไอ้นุ่มนิ่มไม่ตอบ ร้องไห้อย่างเดียว มีเสียงออกมาด้วย มันจิกที่ไหล่ผมทั้งสองข้างจนรู้สึกเจ็บ

“อย่าร้องแบบนี้ซิที่รัก..นุใจไม่ดีเลยรู้ไหม เจ็บตรงไหนบอกนะ”ผมสอดมือเข้าที่หลังมันแล้วรวบตัวมันเข้ามากอดให้แน่น

“ฮึก ฮือๆๆ ฮือๆๆ”มันก็ยิ่งร้องครับ ไม่พูดอะไรทั่งสิ้นร้องอย่างเดียว ผมเลยต้องนั่งปลอบมันอยู่นานเลยกว่าจะเงียบลงแต่ก็ยังมีเสียงสะอื้นออกมาเป็นบางช่วง

“เงียบนะครับ..ร้องไห้แบบนี้เดี๋ยวไม่หายไข้นะ”ผมพูดแล้วอุ้มมันขึ้นนั่งตักโดยที่ผมนั่งห้อยขาลงข้างเตียง ตัวมันซูบลงนิดหน่อย แต่ยังนิ่มเหมือนเดิม ผมจับหัวมันให้ซบลงที่บ่าผมพร้อมกับลูบท้ายทอยมันแบบปลอบโยน

“ไปไหนมา อึก”มันถามเสียงสะอื้น

“ก็ไปเข้าค่ายไงครับ นุ่มนิ่มจำไม่ได้หรอ ฮืม?”ผมถามแล้วกดจมูกลงบนแก้มที่มีแต่คราบน้ำตาของมัน แต่มันสั่นหัวบี้หน้าลงกับไหล่ผมไปมา

“ใคร?”มันถามอีก

“ใคร?..นุ่มนิ่มหมายถึงใคร?”

“ก็คนนั้น..คนที่มึงคุยตอนที่กำลังคุยกับกู อึก มึงหันไปคุยกับคนอื่นทั่งที่กำลังคุยกับกูอยู่ อึก ฮึก”มันพูดเสียงสะอื้นพร้อมกับสะอึกไปด้วย ผมบางอ้อขึ้นมาทันที ต้องวันนั้นแน่นอน ทำไมคิดเยอะขนาดนี้นะ

“เพื่อนครับ..ไม่มีอะไรนะ..นุ่มนิ่มไม่ร้อง ไม่คิดมากนะครับ”ผมพูด ก้มจูบย้ำลงที่หน้าผากอีกครั้ง

“คิดถึงนะ..นุคิดถึงนุ่มนิ่มมากเลย พอรู้ว่าไม่สบายก็ยิ่งเป็นห่วง..ทำไมไม่ดูแลตัวเองเลยหละฮืม?”ผมไม่ได้ต้องการคำตอบแค่อยากพูดให้ฟัง อยากให้นุ่มนิ่มมันรู้ว่าผมคิดถึงมันจริงๆ ไม่เคยลืมแม้แต่วินาทีเดียว แต่ไม่รู้ว่าเพราะพิษไข้หรืออะไรถึงทำให้มันร้องไห้ออกมาอีกครั้ง

“ไม่เอาไม่ร้องนะ..ไม่ว่าแล้ว..เงียบดีกว่านะครับ..คิดถึงจังขอหอมให้หายคิดถึงหน่อยนะ”ผมพูดแล้วค่อยๆผลักให้นอนลงกับเตียง จูบเบาๆที่หน้าผาก ไล้ลงมาที่จมูก เลื่อนไปที่แก้มทั้งสองข้าง ก่อนมาหยุดที่ริมฝีปาก

“รักนะครับ คนดี”ผมพูดก่อนที่ก้มลงจูบมันอีกครั้ง ผมจับมือนุ่มนิ่มมากอดคอผมไว้ แล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปกวาดไปทั่วโพร่งปากร้อนๆนิ่มๆ เราจูบกันนานครับ นานจนไม่รู้ว่าผ่านไปนานขนาดไหน รู้แต่ว่าคิดถึงอยากชดเชยให้หายคิดถึง

“ดื้อนะรู้มั้ย ?..ทำไมไม่ยอมกินยา ฮืม?”ผมถามขึ้นเบาๆ ผมเอาหน้าผากมาชนกันใช้ปลายจมูกสีกันไปมา ส่วนปากก็ยังชิดไม่ยอมห่าง ก็ผมคิดถึงของผมอ่ะ ไอ้นุ่มนิ่มส่ายหัวทำหน้างอ

“ไม่เอานะ..กินยานะจะได้หายไวๆ นุคิดถึงนุ่มนิ่มจะแย่ มาเป็นไข้แบบนี้นุก็อดดิ”ผมอ้อนตาใส

“อะไร”มันเถียงหน้าแดง อดไม่ได้ที่ก้มกัดริมฝีปากนั้นอีกครั้ง

“อย่ามาทำลืมเลย..ครั้งที่แล้วก็หลับก่อนซะได้”

“ก็มึงหื่น..อื้ม!”ไม่ไหวแล้วครับ ไม่ทนแล้วเลยจัดการปิดปากมันอีกครั้ง คราวนี้ผมถอดรองเท้าแล้วขึ้นคร่อมตัวมันไว้ก่อนผลิกตัวให้นุ่มนิ่มมานอนทับบนตัวผม เราเหมือนจะเล่นจูบกันมากกว่า ถ้าผมหนีหรือปิดปากมันก็จะตามมาเปิดปากและสอดลิ้นเข้ามาแทน ส่วนผมถ้ามันหนีผมก็เล่นส่วนอ่อนไหวของมันทันที ชุดโรงบาลที่มันใส่ตอนนี้ถูกผมแกะออกเปิดให้เห็นยอดอกสีสวยที่ตัดกับผิวขาวๆที่ตอนนี้กลายเป็นสีอมชมพูไปหมดทุกส่วน ผมเลยไม่ลืมที่จะทำรอยไว้

“โอ้วววว!!!!!”เสียงดังขึ้นจากด้านหลัง ไอ้นุ่มนิ่มผลักผมออกทัน เป็นพวกเพื่อนๆนี่แหละมากันครบเซ็ตเลย

“ไงมึง..เล่นเสียวในโรงบาลเลยหรืองไง”พี่โค้กแซว ตามมาด้วยเสียงโห่อย่างมากมาย ไม่ได้เกรงใจสถานที่กันบ้าง แต่ผมไม่สนใจหันมาผูกเชือกเสื้อไอ้นุ่มนิ่มให้เหมือนเดิม แล้วโดดลงมายืนข้างเตียง ไม่ได้ครับเพื่อนมันอยู่ต้องเกรงใจกันหน่อย

“ไงมึง..เล่นจนเพื่อนกูเข้าโรงบาลเลยนะ”เฮียเดินมากอดคอผมแล้วถาม ผมส่งยิ้มแหยะๆไปให้เลยโดนมาสองทีครับ จากเฮียหนึ่งพี่เสืออีกหนึ่ง สุดๆ พวกเฮียมานั่งเล่นกันที่โรงบาลจนเกือบสามทุ่มกว่าจะกลับ ส่วนไอ้นุ่มนิ่มจะหัวหมอไม่ยอมกินยา เมินซะเถอะไอ้นุอยู่ด้วย โดนจับกรอกปากครับ น้ำหูน้ำตาไหล ผมทำแบบนี้ประจำเวลาไอ้เนยไม่ยอมกินยา

“ฝันดีนะครับ..นุจะนอนตรงนี้แหละไม่ไปไหนหรอก ไม่ต้องร้อง!”ผมบอกแล้วก้มลงหอมแก้มมันอีกครั้ง แล้วเดินมานอนลงที่โซฟา หันหน้าเข้าหาเตียงจ้องหน้าไอ้นุ่มนิ่มที่มองหน้าผมตาใส

“เฮ้ย!..จะไปไหน?”ผมรีบถามเมื่อเห็นว่ามันลงจากเตียงแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าผม

“นอนด้วย”มันก้มหน้าพูดเสียงค่อย แต่ผมได้ยินถึงกับยิ้ม ฉุดตัวมันลงมานอนกอดทันที คิดดูละกันโซฟาโรงบาลมันจะใหญ่ขนาดไหนเชียว ถึงจะเป็นห้องพิเศษของโรงบาลเอกชนชื่อดังก็เหอะ กอดกันกันแนบชิดตื่นมาตอนเช้าสายตาเกือบสิบคู่จ้องมาที่พวกผมสองคน เลยโดนแซวไปตามๆกัน

******************************** TBC.
ปล.เม้นเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!! จุ๊บๆ

[annis204]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถูกใจเจ้มากจ้าาาาาาาาาา ขอคู่นี้เยอะๆ ได้ป่าวเนี่ย
นี่รีเฟรชรอกันเลยทีเดียว

[kitty]

 o18มาจิ้มมมมมมมมมมมม ก่อนไปอ่านนนนนนนน


ขอบคุนจ้าๆๆๆๆ

[kitty]

 :impress2:นุ่มนิ่มก้อมีมุมน่ารักนะนี่ๆๆๆๆๆ


อยากไห้งานเข้านุ จะได้รู้ว่านุ่มนิ่มรักนุมากแค่ไหนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[roseen]

 

[aohka]

เว้ยๆๆ ในที่สุดน้องบาสก้อ................................... ก้อๆๆๆๆๆ  

หวังว่าคงมะมีใครแอบถ่ายคลิบเอาไว้... แระ คงไม่บังเอินที่นุ่มนิ่มมาเห็นคลิบเข้าน๊า...  

รอตอนต่อไปเหมียลเดิมคร๊าบ...

รักจิมมรี่นะ.. จรุ๊ฟ จรุ๊ฟ

ให้จิมมรี่... เอาไป +1 นะตัวเท้อๆๆ  

[thisispom]

อ้อนกันน่ารักจัง

[Natjy012]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

จริง ๆ บาสก็น่ารักนะค่ะ แต่ไง ๆ เค้าก็คู่กันอะค่ะ
แบบว่า นุเบส นุเบส 555+
น้องบาสเป็นคนดีมากเลยนะค่ะ ชอบประโยคที่น้องบอกว่า
"มึงไม่ต้องห่วงกูไม่ใช่คนที่ชอบแย่งของของคนอื่น แค่อยากบอกให้รู้ไว้"
น้องเป็นคนดีมาก ๆ ขอให้น้องเจอคนที่ดีนะค่ะ


ไรเตอร์สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ นะค่ะ

[Killua]

นุเรานี่เสน่ห์แรงจริงๆเลยนะ แต่ก็นะถ้ารักน้องนุ่มนิ่มคนเดียวอันนี้ก็ให้อภัยได้
แต่ก็เสียดายบาสนะ เป็นคนดีเกิ๊น น่าจะให้มาปราบความเจ้าชู้ของแช่มนะเนี่ย
คิคิ แอบหวังว่าน้องแช่มจะได้แฟนเป็นป่อจาย
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ

[Mura_saki]

ขออีกๆๆๆๆๆ

นุเบสเยอะๆๆๆ


แต่ว่าบาสอ่าต้องเป็นน้องเบสรึป่าว  แต่อยู่คนละโรงเรียนน่ะ


แต่ขอจริงๆๆๆ


นุเบสพิเศษถึงตอน10เลยนะ

อิอิิอิอิอิ


ชอบเบสอ่า อ้อนน่ารักมากๆๆๆๆชอบรักกกกกกกกกกกกกกกกก

[TanyaPuech]

น่าร๊ากม๊ากๆๆๆๆๆๆ  เหนกริยาแชมป์อยากหาคู่โหดๆให้จิงๆเลย  55

[K2KARN]

เย้ว กลับมาแล้วก็ดีล่ะ อิอิ

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

อ่านแล้วขอแอบถอนหายใจฉากของบาส

เฮ้ออออ บาสเป็นคนดีที่ไม่คิดจะแย่งแฟนคนอื่น ยังไงขอให้นายบาสเจอคนที่ดีนะ

นุไม่เหมาะกับบาสหรอก เพราะนุเหมาะกับนุ่มนิ่มมากที่สุด แอร๊ยยย คนอ่านโคตรลำเอียงง  

ชอบตอนที่นุง้อนุ่มนิ่มบนเตียงผู้ป่วยจัง หวานนิดๆ หื่นหน่อยๆ กำลังพอดี๊พอดี

+1 จิมมี่  

พีเอส เม้นท์แล้วโว้ยยยยย เม้นท์ทุกวันน กร้ากกกกก  

 

[nuewanda]

หวานนนนนนนนนนนน มากกกกกกกกกกกกกกกกกก

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฉากสุดท้ายตอนที่ไอ้นุ่มนิ่มมานอนที่โซฟาด้วย...........บทจะน่ารักก็น่ารักสุดใจนะนุ่มนิ่ม 55555555555

[krappom]

ท่าทางอีกไม่นานนุคงงานเข้า
แน่นอน!!
 

[piglet]

 :z1:น่ารักมากมายเลยอ่ะ
 :L2:หวานซะ

[PandP]

หวังว่าแชมป์จะไม่ปากโป้งนะจ๊ะ อิอิ

[พี่วันเสาร์]

พี่เบสป่วยแล้วขี้อ้อนมากเลยน่ารักสุดๆอย่างนี่นุคงไม่มีสายตาไว้มองคนอื่นแล้วแหละ
+1 ให้ไรท์เตอร์เขียนตอนนี้ได้หวานและน่ารักมากให้ความรู้สึกดีจัง

[lasom]

นุ่มนิ่มขี้น้อยใจหว่ะ หนักกว่าหนูจ๊ะอีก

[naiin]

น่าจะโดนเก็บดอกหลังจากออกจากโรงบาลนะ  เพื่อนๆ พี่ๆ ก็กระไรแซวซะเขาไม่เขินกันแล้ว หวานได้อีกนะขนาดป่วยนะนี่

[SOBANG✖]

ไม่รู้อะ เค้้าไม่รุ็ๆๆๆ

เ้ค้าอยากให้แชมป์ชอบบาสอะๆๆ นร้าๆๆๆ

นุแรดอ่าาา ทำน้องเบสของเค้าเสียใจ ทำให้นุเข็ดหน่อยได้หม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย

แง้ๆๆ

[kokikung]

โอ๊ยพี่เบสน่ารักขาดใจ

นุก็น่ารักเนอะรักพี่เบสสุดๆๆไปเลย

พี่เบสนี่ ขี้หึง ขี้น้อยใจ ขี้งอล แต่โคตรๆๆๆๆน่ารัก

ไรเตอร์เอ็นซีคู่นี้ละมะเห็นมีเลยยยยยย

[fungfung]

ท่าทางอย่างนี้รับรองงานเข้าแน่นอนคงอีกไม่นานหลอก
เป็นไงละผลจากการชอบหยอด
แต่นุ่มนิ่มขี้อ้อนจังน้าน่ารักที่สุดหายเร็วนะ

[สมุนไพร]

น่ารักน้อออ

[cmos]

คู่นี้น่ารักน่ากอดซะจิง 

[gaaraiso]

เดี๋ยวก็เป็นเรื่อง 

ตอนนี้น่ารักกกก <

[Nus@nT@R@]

ไม่คิดว่าบาสจะชอบนุจริงๆ
นุ่มนิ่มตอนนี้ก็น่ารักค่ะ
นุก็นะ จะหวานไปไหน โอ๋กันน่ารักดี

[heefever]

นึกแล้วว่าบาสต้องชอบนุ

แต่แอบเชียร์ให้บาสคู่กะแชมป์