หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[faNg]

น่ารักอ่าส์ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  

ชอบอ่าส์ อ้อนเยอะๆน้า ปลอบกันเข้าไป โฮ้ว ววว 

[Panda-Ba]

นุน่ารักกกกกกกกกกก
ง้อก็น่ารักกกกก

น้องบาสขอให้ทำได้อย่างที่พูดนะคะ
อย่ามาเปรี้ยวทีหลังหล่ะ !!

[nunamicky]

น่ารักจริงๆ นะคู่นี้
แต่รู้สึกว่านายเอกเรื่องนี้นิสัยเดียวกันหมด
เอาแต่โคตร
 

[morrian]

 

[taroni]

แหมนุกลับมาก็หวานเชียว 

[NASS.NET]

มารอค่ะ
หายปวดท้องรึยังคะ

[kinjikung]

หุหุพี่เสือพูดน้อยต่อยหนักคร้าบบบบบ 555
 

[rujaya]

เข้ามารอจิมมี่


หายปวดท้องยังอะ

[jimmyjimmy]

นั่นไง ต้องให้หมอนุรักษา เท่านั้น

ปวดท้อง...อย่าลืมกินยานะ จะได้มาต่อ มี่ กะ ลี่

 

[anajulia]

โอย น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

ไอ้ช็อตสุดท้ายที่ปีนลงเตียงไปขอนอนด้วยอ้ะ  คิดถึงนุมาก ม้ากกกกกกกมากเลยสินะน้องเบส
น่ารักอย่างนี้ ถึงจะเหวี่ยงจะวีนแค่ไหนนุมันก็ต้องกลับมาตายรังแน่ๆแหละ ^o^

[kawana]

หายปวดท้องหรือยัง... หายเร็วๆนะ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 71

“พี่!..กลับบ้านไป”กูเดินมากอดแขนไอ้โรมที่กำลังยืนหัวเราะท้องแข็งกับพวกเพื่อนๆมันและพวกกูอีกหลายคน ต้นเหตุก็เพราะไอ้สองคู่หูรักยมนี่แหละ เสือกไปมีเรื่องกับผู้หญิงตอนลงไปซื้อขนมในโรงพยาบาล

“ไรมึง..ง่วงแล้วแหงะ”ไอ้โรมหันมาถามแล้วขยี้หัวจนยุ่งไปหมด กูพยักหน้าหงึกๆนี้มันก็จะสามทุ่มแล้ว วันนี้กูวิ่งเล่นหนักไปหน่อยเลยเพลียบวกกับซ้อมบอลตอนเย็นอีก

“มานอนมา”ไอ้มี่เดินมาดึงแขนกูจะให้ไปนอนกับมันที่โซฟา แต่กูสั่นหัวไม่เอาจะนอนบ้าน อยากกลับบ้าน อยากอาบน้ำด้วย

“ทำไมอีกอ่ะ?”ไอ้โรมถาม กูสั่นหัว

“ง่วง!!”กูพูดเสียงหงุดหงิด ไม่เกรงใจคนป่วยกันบ้างแม่งไอ้พวกบ้า ไอ้พี่เบสก็นะโดนแซวตั้งแต่มาโดนไม่หยุดเลย ส่วนไอ้นุยืนยิ้มเหมือนชอบใจ บ้า

“ก็มานอนกับพี่นี่ไง มาเร็ว!”ไอ้มี่เดินมาลากกูไปนอนกับมันจนได้ มันถีบไอ้พี่โค้กให้ลุกขึ้นแล้วลงนั่งแทน เอาหัวกูวางบนตักมันส่วนขาก็ยืดตรง กินที่สุดๆอ่ะ

“พี่เสือไม่ต้องมามองหน้าเนมแบบนั้นเลย..อีนั้นมันมองหน้าเนมก่อนทำไมอ่ะ”เสียงไอ้เนมพูด ท่าทางยังไม่หายแค้น เพราะสีหน้าตอนสองคนเปิดประตูเข้ามานะ เหมือนไปกินรังแตนกันที่ไหนมา

“มึงนี่ก็บ้า..ไม่ให้คนมองหน้า แล้วให้เขามองไรมึง”พี่เสือถามพร้อมกับเดินไปผลักหัวมัน

“มองได้เนมไม่ว่า แต่เสือกนินทาหลับหลังดิ..พูดทำไมหน้าตาดีไม่ได้อย่างกู สงสัยอิจฉา”ไอ้เนมพูดหัวเสีย

“กูก็ว่างั้นแหละ..ยิ่งเพื่อนมันนะ ตอนกูเดินเข้ามาแม่งมองไอ้ห่าฟิกเหมือนจะแดกเข้าไปทั่งตัว”นี่ไอ้มิ้นเลเวลความแรงไม่ต่างกันเลย

“ฮ่าๆๆๆ..พวกมึงนี่จริงๆเลยนะ มองหน้าก็ไม่ได้”ไอ้จ๊ะพูด

“พวกบ้าก็แบบนี้แหละ”ไอ้ฟิกพูดนิ่งๆ ไอ้มิ้นแลบลิ้นใส่แม่งเลย

“พอๆ..ยิ่งอยู่ยิ่งฮา กลับๆไปได้แล้ว คนไข้จะนอน!”ไอ้นุพูดแล้วดึงมือไอ้จ๊ะให้ลงจากเตียง กูว่าจริงๆมันจะจิกหัวแหละแต่เกรงใจไอ้โรมที่ยืนมองอยู่

“เหรอ..คนไข้จะพักหรือคนไข้จะทำอะไร”ไอ้พี่โค้กแซว ไอ้นุแม่งกวนตีนหันมายักคิ้วให้

“โห..พี่พูดเหมือนรู้ทัน ทำบ่อยอ่ะดิ”ไอ้แชมป์เอามั่ง ตั้งแต่กูเพิ่งได้ยินมันพูดเนี่ย หูยังไม่ห่างจากโทรศัพท์สักนิด ไม่รู้คุยกับใครนักหนา

“เปรต!!”พี่โค้กด่า พวกกูหัวเราะก่อนแล้วเดินไปลาพี่เบสกับไอ้นุอีกครั้งแล้วเดินตามกันออกมา

“นอนไหน?”เสียงกูกับไอ้จ๊ะดังขึ้นพร้อมกันเลย ไอ้โรมกับมี่มองหน้ากูกับไอ้จ๊ะสลับกัน

“พวกมึงนี่ก็ถามแปลก นอนบ้านใครบ้านมัน!”พี่จุ๊บพูด กูกับไอ้จ๊ะพยักหน้าเข้าใจ แต่ไอ้สองตัวนั่นหน้าบึ้งทันที

“โห!..พี่อ่ะ พูดไมเนี่ย ตัวเองก็ไม่ได้นอนบ้าน!”ไอ้มี่หันไปโวยพี่มัน

“เออ..ไอ้เพื่อนเวร กูอุตสาห์ทำเนียๆแล้วนะเนี่ย นานๆน้องมึงจะมึน โอ๊ย!!”ไอ้โรมพูดหน้าหื่น เลยโดนไอ้จ๊ะทุบไปที่หลังอย่างดังและแรง

“งั้นพวกผมกลับก่อนนะพี่..จะพาเด็กไปส่งบ้านเหมือนกัน”พี่เสือพูดแล้วยกมือไหวไอ้โรมกับพี่จุ๊บ โบกมือให้ไอ้มี่ที่ยืนท้าวแขนลงบนหัวกู

“พี่โรลมิ้นกลับแล้วนะ”ไอ้มิ้นเดินมาบอก ทำท่าจะหอมแก้มกูแต่โดนไอ้มี่ยันหน้าไว้ แฟนมันถึงกับส่ายหัวเดินมาลากออกไป

“เนมไปนะ..พรุ่งนี้เจอกัน”ไอ้เนมบอกก่อนโดนพี่เสือล็อกคอแล้วพาเดินออกไป ตรงนี้เลยเหลือแค่พวกกูหกคน ไอ้แชมป์กับไอ้พี่โค้ก พวกมันสองกอดคอกันเดินออกไปเที่ยวต่อนานล่ะ

“ไปกลับ!”ไอ้โรมหันมาบอก กูพยักหน้างงๆเดินไปจับชายเสื้อมันไว้ ตาจะปิดอยู่แล้ว

“เดี๋ยวพี่โทรหานะ”ไอ้มี่แล้วจุ๊บมาปากกูหนึ่งที มันทำต่อหน้าทุกคนนี่แหละ

“อือ!”กูหันหน้าหนีเอาหน้าไปซุกหลังไอ้โรมไว้

“ไอ้น้องอาบน้ำด้วย..ตัวเหนียว!”ไอ้โรมบอกก่อนแยกย้ายกันจะเข้าห้อง เมื่อกี้ระหว่างทางกูหลับเป็นตายเลยถึงบ้านก็ไม่เดินเอง อ้อนจนไอ้โรมต้องเอาขี่หลังพาเดินห้อง แม่เห็นแม่ตกใจนึกว่ากูไปโดนใครทำอะไรมา

“รู้แล้วแหละหน่า..อื้อ”

“เออ ไปๆเลยมึง โรลลี่นี่มึงง่วงหรือเมายาว่ะ เดินไม่ดูทางเลย!!”ไอ้โรมบ่นหัวเสียเดินมากระชากตัวกูพามานอนที่เตียง กูคลานไปกอดตุ๊กตานอนอย่างหมดสภาพ อยากจะตื่นแต่ตามันไม่ลืม ตัวก็ขี้เกียจลุกขึ้น คือเหนื่อยไง

“พี่เหนื่อย..ปวดตัวด้วย อาบน้ำให้หน่อย”กูพูดเสียงงัวเงีย ตายังหลับอยู่ไม่รู้หรอกว่าไอ้โรมทำหน้าแบบไหน ได้ยินแต่เสียงมันบ่นงุงงิง

“น้องหรือเมียว่ะเนี่ย..!!”

“น้อง!”กูตอบโดนไอ้โรมดีดหน้าผากกลับมาทันที

“พี่โรมใจดี อาบน้ำให้โรลลี่หน่อยคร๊าบบ”กูลากเสียงยานๆคลานไปนอนกอดเอวมันไว้แน่น เอาหัวถูๆที่ช่วงเอวมันเล่น

“โรลลี่ลืมตา..ถ้าจะให้กูอาบน้ำให้ลุกขึ้นดีๆ”มันพูดเสียงเซ็งๆดึงตัวกูให้ลุกขึ้นแล้วตบที่แก้มเบาๆ

“มึงเนี่ยนะ..โตจนมีผัวแล้ว ยังมาทำตัวปัญญาอ่อนแบบนี้อีก”ไอ้โรมบ่นดึงมือกูให้เดินตามไปหยิบผ้าขนหนูแล้วลากเข้าห้องน้ำ มันถอดเสื้อตัวเองให้เหลือแค่เสื้อกล้ามกับบ็อกเซอร์

“ก็เหนื่อยอ่ะ..วันนี้แม่งวิ่งทั่งวันเลย ส่งงานหัวยุ่ง!”กูบ่น กางแขนให้ไอ้โรมฟอกสบู่ให้ อิอิ พี่กูน่ารักใช่มั้ย

“สม!..เล็กนิดเดียวเองโรลลี่ น่าสงสาร”มันก้มดูน้องชายกูแล้วเงยหน้าแซว กูหมั่นไส้เลยตีหน้าผากมันแม่งเลย

“แม่ง!..ของไอ้จ๊ะก็เท่านี้แหละหว่า ทำมาคุย”

“แต่ของมันก็น่ารักเหอะ”

“ของกูก็น่ารัก กูตบเปรี้ยงเลยแม่ง รีบๆอาบเร็ว หนาวแล้ว เดี๋ยวไอ้มี่โทรมาอีก”กูเร่งซอยขายิกๆ ไอ้โรมเลยฉีดน้ำล้างฟองยาสระผมเข้าหู เข้าจมูก กูแล้วแม่ง!!

“ชุดนอนปัญญาอ่อน!”ไอ้โรมพูดแล้วโยนชุดนอนลายอุนตร้าแมนมาให้ ไอ้นี้มันนอนใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว แต่เสือกเปิดแอร์อย่างเย็น

“ยุ่ง..ไปเลยไป..ป่านนี้ที่รักมึงนอนรอโทรศัพท์แล้วมั้ง ฝากบอกมันด้วยว่าให้เอาสมุดฟิสิกส์กูไปโรงเรียนด้วย”กูบอกแล้วทำมือไล้ไอ้โรมออกจากห้อง มันเดินมาตบหัวแล้วเดินผิวปากออกจากห้องไป

“โรลลี่อาทิตย์นี้ไปรอพี่สอบนะ”ไอ้มี่บอกระหว่างนั่งคุยโทรศัพท์

“ไม่เอา ไม่อยากไป นาน!”กูบอกแล้วเอื้อมมือไปหยิบไอ้มี่น้อยมาหอมหน่อย ตัวหอมจะตายกูให้แม่ซักตลอดแหละ

“ไปดิ..นะนะ ไอ้จ๊ะก็ไป ไปหลายคน”

“ไปทำไมว่ะ วันอาทิตย์แทนกูจะนอนอยู่บ้าน”กูแกล้งพูดเสียงห้วน ใจจริงก็กะว่าจะไปอยู่แล้วเพราะกูนัดกับไอ้จ๊ะไอ้เนมรีบร้อยล่ะ เพราะพวกไอ้มี่มันต้องไปสอบตรง พวกกูเลยถือโอกาสแรดไปในตัว ฮ่าๆ

“โหย..แม่ง!”มันพูดแค่นั้นแล้วก็เงียบไป กูยิ้มมุมปากทันที บี้หน้าลงกับไอ้มี่น้อยแล้วกัดจนเป็นรอยฟันที่ตุ๊กตา ให้ตายเหอะ นี้มึงงอนอีกแล้วใช่มั้ย ตุ๊ดเอ้ย ฮ่าๆ

“ไปก็ได้..ไม่เห็นต้องงอนแล้วเงียบเลย!”กูพูดขึ้นหลังจากที่เงียบอยู่นาน

“………………”ยัง ยังเงียบอีก ไม่ยอมพูดเหมือนเดิม

“มี่..จิมมี่ มี่..จิมมี่คร๊าบบ..ไอ้มี่!!!”หลายมี่แล้วนะแม่ง ไม่ขานรับสักทีว่ะ สายก็ไม่ได้ตัด โมโหแล้วนะ!!

“…………….”เงียบเหมือนเดิม งอนเหี้ยไรนักหนาเนี่ย

“ถึงสามถ้ามึงไม่ขานรับ กูกดตัดสายแน่!!”กูพูดแล้วนับออกมาอย่างช้าๆ หนึ่งก็แล้ว สองก็แล้ว จนสามมันก็ยังไม่ขานรับ กูหมั่นไส้เลยกดตัดสายแม่งเลย

“เหี้ย!!”กูด่าใส่โทรศัพท์อย่างหงุดหงิด โยนมันลงบนเตียงแล้วเดินออกมาหาของกินด้านล่าง ช่างแม่งมันก็ไม่ง้อแล้ว ปล่อยให้แม่งโทรมาแบบนี้แหละ

“ไรอีก!”ไอ้โรมถามหน้างอ มันมองหน้ากูนิดหน่อยแล้วส่ายหัว เดินไปแต่งตัวปกติ

“เปล่า!!”

“เปล่าแล้วเข้ามาทำไม?”

“ก็เข้ามาไม่ได้รึไง..บ้านใครรู้มั่ง”กูพูดโอ้ทันที ตอนเด็กพวกกูสองคนเวลาทะเลาะชอบเถียงกันแบบนี้ประจำ ชอบแย่งพูดว่าอันนี้ของใคร แม่ซื้อให้ใคร ไรเงี่ย แล้วกูก็แพ้ไง เพราะเป็นน้อง ไอ้โรมมาก่อนเลยได้หมด ทีนี้กูเลยต้องเอาแม่เข้าช่วยเดินลงไปถามแม่ทั้งน้ำตาว่าบ้านนี้ของใคร ถามไปสะอึกไป แม่เลยต้องตอบมาว่าบ้านนี้บ้านกู แม่ซื้อให้กูไอ้โรมเป็นแค่คนอาศัย ฮ่าๆ

“ปัญญาอ่อน!”มันด่า กูยักไหล่ไม่สนใจ เดินไปหยิบแอปเปิ้ลของไอ้โรมมาเปิดเล่นหน้าตาเฉย

“พี่!..ไอ้จ๊ะโทรมา!”กูบอกไอ้โรมที่กำลังนั่งทำงานมันอยู่

“กดวางๆ”มันบอกแล้วเดินมาหยิบโทรศัพท์จากมือกูไป

“ครับ”มันพูดกับโทรศัพท์ กูมองหน้ามันยิ้มๆ หันมาสนใจของตรงหน้าต่อ พูดถึงไอ้จ๊ะก็นึกถึงไอ้มี่ป่านนี้มันจะโทรหากูกี่สายแล้ว คิดได้ก็วิ่งปรู๊ดกลับห้องทันที

“แม่ง!!”กูสบถหัวเสีย ไม่มีสายเข้าจากไอ้มี่สักสาย เป็นไปไม่ได้แน่ที่มันจะไม่รู้ว่ากูกดตัดสาย ทำเหี้ยไรอยู่ว่ะ ไม่อยากโทรก็ไม่ต้องโทร และไม่ต้องโทรมาให้ได้ตลอดนะ

ปัง ปัง

“เข้ามา!”กูตะโกนบอกคนที่กำลังเคาะประตู ไม่สนใจด้วยว่าจะเป็นจะแม่หรือไอ้โรม

“ไร?”กูหันไปถามเสียงห้วน ก็เป็นไอ้โรมที่เดินเข้ามาแถมยังเอาอะไรก็ไม่รู้ว่าเคาะหัวกูอีก

“อะ..มีคนจะคุยด้วย”มันบอกพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ในมือมาให้ กูรับมาแบบงงๆ

“ใคร?”

“ก็คุยดิจะได้รู้ว่าใคร..ถามมากจริง รีบคุยรีบวางกูจะคุยมั่ง”มันบอกแล้วเดินไปนอนเอกเขนกบนเตียงกู

“โหล!”กูพูด

“โรลลี่ นี้พี่นะ!”เสียงของไอ้ปลายสายมันตอบกลับมา กูหน้างอทันที

“………………”เงียบ กูไม่อยากคุยด้วย

“อย่าเพิ่งวางนะ..ฟังพี่พูดก่อน เมื่อกี้แบตหมดเลยลงมาเอาที่ชาร์ตแบตด้านล่าง แต่ชาร์ตแบตไม่มีไม่รู้หายไปไหน โทรศัพท์เลยโทรออกไม่ได้!!”ไอ้มี่รีบพูดทันที  กูอมยิ้มนิดหน่อย แต่ก็ยังเคืองนิดๆ นิสัยไม่ดีนี้หว่า ฮ่าๆ

“ยังไม่ได้ว่าไรซะหน่อย”กูพูดเสียงเบา ไอ้โรมแบะปากใส่ทันที

“ก็ไม่รู้เห็นเงียบ..เดี๋ยวพี่เอาเบอร์บ้านโทรหาโรลลี่นะ”มันบอก

“ไม่ต้อง!”กูบอก ไม่ใช่ไม่อยากคุยแต่มันลำบากไง เพราะโทรศัพท์บ้านไอ้มี่อยู่ชั้นล่างห้องไอ้มี่อยู่ด้านบน ถ้าคุยทางโทรศัพท์บ้าน มันได้นอนบนพื้นแทนเตียงแน่

“ทำไมอ่ะ..โกรธไรอ่ะ”เสียงอ่อยมากอ่ะ

“ไม่ได้โกรธ..แต่ยังไงดี เอาเป็นว่าไม่ต้องคุย ถ้าอยากคุยหามือถือมาคุย”กูบอกเด็ดขาด ไอ้มี่โวยวายนิดหน่อยแต่ก็ยอมทำตาม กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะหาได้ไหม ภาวะนาให้หาได้ เพราะกูก็อยากคุยเหมือนกัน ฮ่าๆ

“หึ.เหลือเกินจริงๆนะมึงอ่ะ..ไอ้จิมมี่ทนได้ไงว่ะ”ไอ้โรมพูด กูยักคิ้วกวนตีนใส่ไป

“ก็ทำไมอ่ะ มันรักกู แค่นี้ไมจะทนไม่ได้”

“ปากดี มันไม่รักมึงขึ้นมาเมื่อไรกูจะหัวเราะให้”มันพูดเหมือนเยาะเย้ย กูหน้าบึ้งทันที เอื้อมไปหยิบหมอนข้างเตรียมง้างฟาดมือเรียบร้อยแล้ว ไม่พอใจกูเขวี้ยงแน่

“มันไม่ใช่มึง”กูพูด

“ก็เพราะมันไม่ใช่กูไง..ทำนิสัยใส่มันมากๆ ไอ้จิมมี่เบื่อขึ้นมาไปหาเด็กใหม่ กูได้เห็นเด็กแถวนี้ร้องไห้แน่!”มันพูดอีก กูทนไม่ไหวลุกขึ้นฟาดหมอนใส่หัวไอ้โรมอย่างจัง ขึ้นคร่อมมันแล้วกระหน่ำฟาดลงไปอีก เอาหายแค้นชอบพูดให้กูใจเสียตลอด

“มันรักกูเหอะ..ไม่เบื่อด้วย มึงชอบพูดแบบเนี่ย นิสัยไม่ดี กูจะฟ้องแม่!!”กูโวยวายเสียงดัง พร้อมกับสลับกันฟาดหมอนใส่กัน เริ่มมึนนิดๆล่ะ

“มึงขี้ฟ้อง เอาแต่ใจตัวเอง ปากหมา นิสัยเสีย!!”ไอ้โรมยังไม่เลิกด่า ตอนนี้พวกกูยืนจ้องหน้ากันอยู่คนละฝั่งเตียง เหนื่อยมากอ่ะ ไม่ได้เล่นแบบนี้นานมาก

“แม่!!!..โรม ด่าโรลลี่!!”ในเมื่อกูคิดว่าสู้มันไม่ได้ เลยต้องใช้ไม้ตาย วิ่งไปเคาะประตูห้องแล้วแหกปากฟ้องทันที ไอ้โรมเลยโดนสวดไปตามระเบียบ ส่วนกูก็มีหน้าที่แค่ยืนทำตาน่าสงสาร ซบหน้าลงกับอกนุ่มๆของแม่

“กูเกลียดมึง..ไอ้เด็กเปรต!!”ไอ้โรมด่ากูต่อหน้าแม่ แล้วเดินหนีเข้าห้องไป

“ไปทำอะไรมันหละฮืม..มันถึงพ่นไฟออกมาขนาดนั้น”แม่หันมาถามกูหลังจากที่ไอ้โรมเดินออกไป

“โรลลี่เปล่า..มันแกล้งโรลลี่ก่อน”กูบอกหน้าเศร้า

“แน่ใจ..แล้วทำไมมันโกรธขนาดนั้นเลยล่ะ..ระวังหน่อยไปแกล้งกวนมันมากๆ โดนมันเอาคืนขึ้นมาแม่ช่วยโรลลี่ไม่ได้นะ”แม่บอกพร้อมกับลูบหัวอย่างเอ็นดู ทะเลาะ100ครั้งกูชนะไอ้โรมร้อยครั้ง ฮ่าๆ

*************************** TBC.
ปล.ตอนนี้มาแบบใสๆ เพราะคนเขียนไร้สติ โรลลี่กับจิมมี่กลับมาเหมือนเดิมล่ะ

[annis204]

เค้านึกว่าเป็นนุ-เบส5อ่ะ แต่ก้อขอบคุณที่มาลงให้บ่อยๆ (รึว่าทุกวันหว่า)
เอาเป็นว่ายังไงก้อเข้ามาดูทุกวันเนอะ ว่าแต่ไม่เห็นมีบทอัศจรรย์ของนุ-เบสเลยอ่ะ
ของฟิก-มิ้นก้อไม่มี อยากดู (เอามือเช็ดน้ำลาย)

[rujaya]

โรลลี่ขี้ฟ้อง ชอบแกล้งพี่โรม  เดี๋ยวจะบอกน้องจ๊ะ  555555555555

[bbyuqin]

กร๊ากกก....จะมีมั้ยที่น้องลี่ไม่มีผู้ช่วย... 555 ให้พีโรมชนะบ้างก็ดีนะ หุหุ อยากเห็นเด็กร้องไห้เหอะ อิอิ

[Yunatsu]

555

ลี่ชนะทุกคนอะ
ไม่เห็นมีใครที่ลี่ไมชนะเลย


พี่จุ๊บนะ ให้เค้ากลับบ้านตัวเอง ไม่ให้เค้านอนด้วยกันนน
จายร้ายยยย

[nuewanda]

ไอ้โรลลี่ขี้ฟ้องงงง 5555

โถๆๆๆๆ บ้านของไอ้โรลลี่เหรอ ถ้ามันไม่ให้อยู่....พี่โรมก็อพยพไปอยู่กะน้องจ๊ะดิ กลัวไร อิอิ

อิคู่ลักยม ก็แรงเสมอต้น เสมอปลายดีจริงๆ

อะไรนะ...ได้ข่าวว่าลี่น้อยกะจ๊ะน้อย ไซส์มินิเหรอ  โถ....น่าสงสารเนาะ

กร๊ากกกกกกกก

[Dorumi]

ฮาจริงๆเลย อ่านตอนโรลลี่ทะเลาะกับโรมแล้วนึกถึงตัวเองเลย
เราทำแบบนี้ประจำเหมือนโรลลี่เดะ อิอิ

ลัก-ยม คู่หูมหันตภัย ร้ายซะไม่มีมองหน้าก็ไม่ได้เลยนะ
แถมยังมีแฟนนิสัยเหมือนกันอีก อะไรมันจะขนาดนี้เนี่ย

[Miyabi]

โรลลี่เอาแต่ใจสุดๆอ่ะ
แต่น่ารักดี 

[pooinfinity]

เป็นพี่ก็ต้องตามใจน้องงงง ยิ่งน้องน่ารักๆยิ่งแล้วใหญ่ อิอิ

[lasom]

ลี่แมร่งขี้อ้อน แถมกวนตีนอีกต่างหากหว่ะ 
พี่โรมงอลแล้วจะรู้สึก โดนดีแน่ไอ้หนูลี่

[NASS.NET]

ลี่...หนึ่งในใต้หล้า555+
ชนะตลอดแหละคนเนี้ยะ^^
รออ่านตอนต่อไปค่ะ
และแล้วตอนพิเศษก็หมดไป
ฟิกมิ้นได้ออกน้อยเดียวT___T

[┗◎┗◎]

ขำโรลลี่

นึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ เลย

อันนี้ของเรา อันนู้นของเรา

ของเราแม่งทั้งจักรวาล  

 

[heefever]

ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกว่า

บรรดาเมียๆ นิสัยจะเหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกวันทุกวัน

[zazoi]

 

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยย

ไอ้โรลลี่มันขี้ฟ้องงงงงงงงง

ช้อบบชอบบบบ จิมมี่โคตรตามใจโรลลี่อ่ะ รักสุดๆ

พีเอส ไอ้รักยมมันแร่ดแรงจริงๆ  

+1 จิมมี่นะ  

[fungfung]

พี่น้องคู่นี้น่ารักดีนะไอ้พี่ก็ขี้แกล้งไอ้ก็ขี้ฟ้องพอกันทั้งคู่จริงๆ  
แต่น้องลี่กับน้องจ๊ะไซส์มินิจริงเปล่าอะ
และก็อย่างที่ว่าคู่รักยมแรงได้ใจตลอดแบบแรงดีไม่มีตกสุดยอดจริง  

[Bejae]

อ๊า า พลาดไปสองตอน
นุกะนุ่มนิ่มตอนที่แล้วน่ารักอ่า
นุ่มนิ่มน่ารัก อิอิ หวังว่าบาสคงไม่มีบทอีกนะ
ฮ่าๆ ๆๆๆๆๆๆ

ตอนนี้โรลลี่แบบว่า อารมณ์ลูกคนเล็กเข้าใจ ฮ่าๆ ๆๆๆๆ
เกลียดที่สู๊ด ดดด เพราะเราเปนพี่คนโต
เข้าใจความรู้สึกโรม ฮ่าๆ ๆๆ โดนตลอด

[Mr.Frog]

ชอบอ่ะ น่ารักดี พี่น้องคู่นี้
โรลลี่โคดขี้ฟ้องงงงง
อ่านแล้วนึกถึงตอนเด็กๆเลย

ขอบคุณนะคะที่ขยันมาต่อ
หายปวดท้องเร็วๆน๊า  

[PandP]

มารยาลูกคนเล็กรึเปล่าโรลลี่ 555