หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[nk23992]

น้องโค๊กจีบพี่โรลลี่เลย

สมน้ำหน้าพี่จิมมี่อยากไม่สนใจน้องโรลลี่

[rujaya]

ยังไงก็รอจิมมี่ แต่ที่จริงนะ จิมมี่ก็อย่ามัวแต่ไปเฝ้าน้องฟานของพี่ทิมเค้าซิ  มาแต่งของตัวเองมั่ง  5555555555




สงสัยว่าจะต้องไปฝากท้องรอจิมมี่ที่บ้านผู้หญิงหื่นคนนั้น ที่มันเหมาคอนเน็ตโต้ทั้ง 7-11 ไปกักตุนไว้กินคนเดียว  




แถมมันสั่งให้มาบอกจิมมี่ด้วยว่า  ถ้าไม่อยากให้หยอดพี่บัฟตลอดๆ  ขอลงจ๊ะแบบเน้นๆชัดๆแต่ขอซีนน่ารักน่ารักใสๆไรเอ็นซี (ต่อหน้าพี่บัฟเค้าต้องรักษาภาพพจน์)





ถ้าจิมมี่จัดให้ พี่เค้าจะเปลี่ยนจากหยอดตลอดๆ เป็นหยอดเป็นระยะ ระยะ ซึ่งคงไม่บ่อยนัก   แค่เป็นระยะ ระยะ ตามจังหวะการเต้นของหัวใจ  ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[hotladyanyavee]

งานนี้น้องมี่ห่างตาไป เพราะต้องเรียนต่อ แต่งานนี้รู้สึกว่ามี่คงต้องหึงมากมาย
เพราะนับวันนี้น้องโรลี่จะเสน่ห์แรงไม่ยั้งอะ น้องโค้กไรนี่สงสัยคงต้งเป็นคู่แข่ง
คนใหม่ของมี่อะ แต่มี่ไม่ต้องกลัว เพราะจากนารีไปไกลเป็นอื่น แต่นี่น้องโรล
เป็นผู้ชายไม่วอกแวกแน่นอน

[boylove_yj]

ท่านนนนน


จิ้มก่อนๆๆๆๆ 

เดี๋ยวมาอ่านตามหลั


หมวยอัพตอนใหม่แล้วเน้อๆๆๆๆๆ  ตามไปอ่านด่วนๆ

[slurpee04]

รอ รอ รอ จิมมี่จ้า .]]]

[TENSHINEKO]

เฮ้  สหายว่าไงดี   เขาบอกว่าพรุ่งนี้ว่ะ   เอ้า  พรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้  รอได้เสมอ 555

[kitty]

 

[kokikung]

มารอไรเตอร์วันนี้จะมาลงไหมอ่า

คิดถึงนะเนี่ย

[Milk]

 

[Yunatsu]

 

[Dark_Evil]

        


เรียกแล้วนะคะ
มาต่อเถอะคะ พี่จิมมี่

ไม่ไหวจะลงแดงแล้ววว

[Panda-Ba]

ระบำดวงดาวก็จบแล้ว
มาต่อเถอะค่ะไรเตอร์
จะลงแดงแว้ววว

[zandwizz]

ส่อแวว!!!

[kawana]

แล้วไงต่ออ่ะ...

[kinjikung]

มารอจิมมี่ด้วยคนคับบบ
เรียนมหาลัย จิมมี่มันจะ หึง หื่น และ โหด เหมือนเดิมมั้ย อิอิ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 82

“ครับๆ..ได้แล้วครับ ผมเพิ่งถึงบ้านเมื่อกี้เองครับๆ ไม่เป็นไรครับ ไม่อยากรบกวนพี่”เปิดประตูเข้ามากูก็เจอกับเสียงนี้ ไม่รู้ไอ้มี่มันคุยอยู่กับใครเหมือนกันแต่ไม่อยากถามมากมาย วันนี้เลิกเรียนปุ๊บไอ้เหี้ยนี่ก็โทรมาขู่กูให้มาหามันที่บ้านด้วย กูเลยต้องมาตามคำสั่งเนี่ย บวกกับกูหมั่นไส้มันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเลยว่าจะมาเอาคืนซะหน่อย

“คิดถึง”ไอ้มี่หันมาบอกกูแต่แบบไม่ได้เสียง กูอาศัยอ่านปากเอาแทน มันเดินเข้ามากอดกูแน่นดันตัวชิดกับประตูห้อง ที่มือไอ้มี่ยังมีโทรศัพท์แนบหูอยู่เลย

“ไม่เป็นไรครับ”มันพูดกับคนโทรศัพท์ แต่ก้มหน้าลงมาซุกไซร์ซอกคอกูแทน มันจูบหนักๆที่ลำคอ ทั้งหอมทั้งดม จนกูต้องโอบคอมันไว้แล้วซุกไซร้ซอกคอมันเหมือนกัน

“คิดถึงมาก!”มันพูดเสียงแหบพร่าที่ข้างหู

“เหมือนกัน”กูบอกพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกจากมือไอ้มี่ เอามากดเปิดลำโพงแล้วโยนลงบนเตียง ไอ้มี่หัวเราะนิดหน่อยแต่ไม่ว่าอะไร

“ร้ายตลอดอ่ะ..แฟนใครว่ะ”มันพูดแล้วยื่นหน้ามาจูบปากกูอย่างแรง เหมือนจะกระแทกปากมากกว่า เราเดินแลกจูบกันไปทั่วห้อง อย่างที่บอกกูกับไอ้มี่ไม่ได้เจอกันนานมากเลยคิดถึงมากไปหน่อย พากันเดินจูบมาล้มตัวลงบนเตียงคนในโทรศัพท์ยังพยายามเรียกไอ้มี่อย่างสม่ำเสมอ เป็นผู้หญิงอีกล่ะ เซ็ง!

“ใคร?”กูถามปนหอบแล้วยื่นหน้าไปจูบปากไอ้มี่อีกครั้ง ผลิกตัวกันไปมาบนเตียงไม่รู้กี่รอบ

“พี่รหัส”มันตอบ พร้อมกับยิ้มหน้าเจ้าเล่ห์กัดริมฝีปากล่างกูแรงๆหนึ่งที ปากกูจะห้อยก็เพราะมึงนี่แหละ สาด

“สนิทกันจังนะ”กูผลิกตัวขึ้นนั่งบนมัน ลงมือแกะกระดุมเสื้อมันออกทีละเม็ดจนหมด ลูบมือไปทั่วผิวเนียนๆแอบหยิกด้วยความหมั่นไส้จนเกิดเป็นรอยแดงขึ้นมา

“เจ็บนะ”มันต่อว่าหน้ายิ้ม ยันตัวขึ้นจะแกะกระดุมเสื้อนักเรียนกู แต่กูปัดมือมันออกแล้วลุกขึ้นจากมัน เดินลงมาที่ปลายเตียง มาดูสภาพไอ้มี่ที่นอนโชว์ส่วนบนตาหวาน มีกวักเรียกเรียกด้วยนะ กูยังอยู่ในชุดนักเรียนครบ ถุงเท้าก็ยังไม่ถอดแค่กระดุมเสื้อหลุดไปสามเม็ด

“สวยมั้ย?”กูถามพร้อมกับเดินเข้าไปหาไอ้มี่อีกครั้งแล้วค่อยๆปลดกางเกงนักศึกษาที่มันใส่ออกช้าๆ ไอ้มี่ก็ให้ความร่วมมือกูเป็นอย่างยกขาขึ้นนิดหน่อยเพื่อให้กูถอดกางเกงมันได้ง่ายขึ้น

“โรลลี่สวยกว่า”มันยันตัวขึ้นมาหอมแก้มกูแรงๆแล้วล้มตัวลงเหมือนเดิมโดยมีแขนสองข้างยันที่นอนเอาไว้ กูยิ้มมุมปากทันที

“ชอบมั้ย?”กูถามอีกแล้วจัดกางถอดกางเกงในมันออกเพื่อจะได้สัมผัสกับสิ่งที่ไม่ได้เจอมานาน ไอ้มี่หน้าเสียอย่างแรงเมื่อกูบีบเข้าที่น้องชายมันอย่างแรง

“เจ็บนะ..โรลลี่! ชักช้าลีลาอยู่ได้ มาโดนแม่งเลย!!”มันพูดเสียงเข้มยันตัวขึ้นแล้วจับกูฟัดลงกับเตียงทันที คงไม่ต้องเล่านะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น มันก็เป็นไปตามสิ่งที่ควรจะเป็น ไม่รู้ว่าเพราะห่างมานานหรือไอ้มี่มันเก่งขึ้นหรืออย่างไร รู้อย่างเดียวว่าครั้งนี้มันดูร้อนแรงขึ้นมาก เล่นเอากูครางไม่หยุดปากเลยแม่ง

“ซาดิส!!”กูด่าพร้อมกับตบหัวไอ้มี่หนึ่งทีหลังจากมีอะไรกันเสร็จมันก็จัดการเช็ดเนื้อล้างตัวกูให้สะอาดเหมือนเดิม อย่างที่บอกคราวนี้ไอ้มี่รุนแรงกูแทบจะตายให้ตายเลยทีเดียว

“แต่ก็ชอบ!”มันพูดพร้อมกับผลิกตัวกูให้หันหน้ามานอนคุยกัน ตอนนี้ก็น่าจะประมาณสองทุ่มกว่าได้ล่ะ ข้าวแม่งก็ยังไม่ได้กินหิวจะตายห่าอยู่แล้ว

“โรคจิต”กูด่าแล้วลุกขึ้นจะเดินลงไปกินข้าว แต่ก็ต้องทรุดตัวลงกับพื้นพรหมอย่างหมดสภาพ เพราะส่วนล่างกูเจ็บระบมมากอ่ะ ขาอ่อนแรงมาก ไอ้มี่แม่งเล่นท่ายากอ่ะ

“ฮ่าๆ เป๋เลย รออยู่นี่แหละเดี๋ยวพี่ลงไปเอามาให้”มันลุกขึ้นมามองหน้ากูที่นั่งลงจุมปลุ๊กอยู่ข้างเตียงก่อนจับกูอุ้มขึ้นมาวางบนเตียงแล้วเดินลงไปเอาข้าวมาให้ กูปาตุ๊กตาหมีใกล้ๆมือตามหลังมันไปด้วยความหมั่นไส้

“ดูหน่อยนะ..แอบมีชู้หรือเปล่าว่ะ”กูพูดเบาๆกับตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์ไอ้มี่ขึ้นมาตรวจเช็คทันที นับครั้งได้เลยตั้งแต่คบกันมาไม่ถึงห้าครั้งที่กูต้องมาแอบเช็คโทรศัพท์มัน

“แม่งใครว่ะ?!!”กูสบถหัวเสียทันที ก็กูเห็นข้อความมีความเต็มไปหมดซึ้งไม่ใช่ของกูคนเดียวเหมือนทุกครั้ง แต่เป็นข้อความจากใครก็ไม่รู้มันเซฟเป็นตัว F ตัวเดียว แต่ละข้อความนะยิ่งกว่าที่กูส่งให้ไอ้มี่อีก จ๊ะจ๋า มากมายเว้ย!!

“สัด!..ไม่เอากันเลยแม่ง!!”กูเริ่มอยากเขวี้ยงโทรศัพท์จริงๆขึ้นมาทันที มีข้อความว่าโมโหแล้วนะ นี่เสือกมีรูปคู่กันอีก หน้าชิดกันมากอ่ะ มีบางรูปที่ผู้หญิงคนนั้นทำท่าเหมือนจะหอมแก้มมันด้วยอ่ะ แต่ส่วนมากรูปทุกรูปที่ถ่ายคู่กันซึ้งมีประมาณเกือบยี่สิบรูปได้เนี่ย ผู้หญิงเป็นจับโทรศัพท์ทุกรูป

“เหี้ย!!”ยิ่งดูมากอารมณ์ก็ขึ้นเรื่อยๆ กูยิ่งหงุดหงิดและโมโห มั่นใจว่าคนในรูปที่ถ่ายคู่กับมันต้องเป็นคนเดียวกับที่ส่งข้อความมาให้แน่

“เฮ้ย!..ทำไรอ่ะ?!”ไอ้มี่ทักขึ้นจากด้านหลัง กูสะดุ้งนิดหน่อยหันไปมองหน้ามันนิ่งๆไม่พูดอะไร เดินไปหยิบถาดข้าวจากมือมันมานั่งกินกับพื้นเลย ไม่นั่งบนโต๊ะแม่งมันแล้ว!

“เป็นไรเนี่ย กินบนโต๊ะดิ!”ไอ้มี่เดินมานั่งลงตรงหน้าทำท่าจะยกถาดกูขึ้นไปวางบนโต๊ะ แต่กูไม่ยอมคว้าเอาไว้แน่น ไม่พูดไม่อยากพูดอารมณ์ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่

“ปล่อย!”กูพูดเสียงเรียบ กระตุกมือแรงๆให้มันปล่อยจากถาด กูก้มหน้ากินข้าวไปเงียบๆไม่พูดไม่จา มันก็เงียบไม่พูดไม่จาเหมือนกัน นานมากแล้วที่กูไม่ได้กินข้าวช้าขนาดนี้แถมยังมีไอ้มี่มาจ้องหน้าอีก แต่กูไม่สนใจ มันอยากทำตัวมันเองก่อนทำไม ใช่เรื่องรึไงที่ปล่อยให้ผู้หญิงกอดจูบขนาดนั้น ทำได้กูไม่ว่าแต่อย่าให้กูเห็นหรือรับรู้เป็นอันขาด กูนิสัยไม่ดีก็รู้อยู่

“เป็นอะไรครับ โรลลี่บอกพี่หน่อย”หลังจากเงียบอยู่นานไอ้มี่ก็ถามขึ้น คราวนี้มันดึงถาดตรงหน้าไปวางบนโต๊ะคอมเรียบร้อยแล้ว กูเลยต้องนั่งจิกพรหมเล่น

“………………….”กูเงียบไม่ตอบ ไม่รู้จะตอบว่าไร ไม่มีคำตอบให้ รู้แค่ว่าไม่พอใจกับสิ่งที่เห็นและรับรู้ไปเมื่อกี้

“เงียบทำไมอ่ะ ไม่พอใจอะไรพี่ ทำไมไม่พูด ฮืม!”ไอ้มี่คลานมานั่งลงตรงหน้ากูพร้อมกับรวบเอวกูเข้าไปอยู่ตรงหว่างขามัน นึกภาพออกใช่มั้ย ? ไอ้มี่นั่งชันขาขึ้นทั้งสองข้างส่วนกูก็นั่งกอดเข่าก้มหน้าอยู่ตรงหว่างขามัน

“โรลลี่โกรธอะไรครับ..บอกพี่นะคนดี อย่างอนแล้วเงียบแบบนี้ดิ”มันพูดเสียงอ้อนๆก้มหัวลงมาจนหน้าผากโดนกัน ยิ่งมันก้มกูก็ยิ่งก้ม ยิ่งกูก้ม ไอ้มี่ก็เสือกก้มตามอีก เป็นแบบนั้นอยู่สักพัก

“แม่ง!!ก้มตามทำไมเล่า!”กูเงยหน้าตวาดใส่หน้ามันพร้อมกับผลักหน้ามันออกห่างด้วยความหมั่นไส้ แม่งเก๊กหลุดเลยกู กะว่าจะนิ่งให้นานกว่านี้หน่อย

“ยิ้มแล้ว”ไอ้มี่พูด มันสอดแขนเข้ามาที่ใต้รักแร้กูทั้งสองข้าง ดึงตัวกูเข้ามาจนหน้าอกเราชิดกัน

“เสือกไร”กูพูดเสียงห้วน ก็แค่ยิ้มแต่ยังไม่ได้เคืองซะหน่อย เชอะ!

“อ้าว..ไหงเป็นงี้อ่ะ..โรลลี่ตัวเองโกรธไรเค้าอ่ะ หรืองอนที่พี่ไม่มีเวลาให้ ขอโทษนะ”มันพูดแล้วดึงกูเข้าไปกอด ลูบหลังกูเบาๆ กูก็นะได้ทีเจอที่ถูกใจ ซุกหน้าลงที่ซอกคอมันแล้วกัดแรงๆทันทีเอาให้เห็นรอยกันไปเลย

“ใคร?”กูถามเสียงเข้มที่ข้างหูมัน กูคิดไว้แล้วคำตอบไม่ถูกใจกูกัดแน่

“ใครครับ”มันถาม มือแม่งเริ่มเลื้อยเข้าไปในเสื้อกูอีกแล้ว แค่เสื้อพอว่าเริ่มลามลงกางเกงกูเลยซัดบึกเข้าที่หลังจนมันร้องโอ๊ยถึงกลับมาเล่นที่หลังอย่างเดียวเหมือนเดิม

“อย่าโง่!”กูด่าแม่งเลย ถามเหมือนมีหลายคนนะมึง เห็นกูยอมเข้าหน่อยคิดว่ากูเป็นของตายหรือไงว่ะ สัด

“ก็พี่ไม่รู้จริงๆ..นั่นแน่ๆแอบเช็คโทรศัพท์เค้าใช่ม๊าๆๆ”ไอ้มี่ล้อกูทันที ผละกูออกมาหอมไปทั่วหน้าแล้วดึงกูเข้าไปกอดเหมือนเดิม กูอายขึ้นมานิดๆเสียฟอร์มนี่หว่า มันต้องคิดว่ากูหวงมันมากแน่ๆเลย ไม่ใช่ซะหน่อย เนอะ

“อย่าถามมากดิ่!!”กูแกล้งพูดเสียงหงุดหงิด มันหัวเราะนิดหน่อยเหมือนชอบใจ

“ก็พี่รหัสที่บอกไงครับ..ไม่มีอะไรกันครับ”มันพูดเสียงอ่อนโยนดึงกูให้มานั่งจ้องตากับสิ่งที่มันเพิ่งไปพูดไป ไอ้มี่ใช่มือทั้งสองข้างประคองหน้ากูไว้ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยเบาๆเหมือนเล่นให้เพลิน

“พี่รหัสกูไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย”กูถาม ไอ้มี่ยิ้มโชว์เขี้ยวนิดหน่อย แล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ประสามันนั้นแหละ

“หึหึ..เหมือนกันที่ไหนล่ะครับ กล้าเอามาเปรียบเทียบนะ”มันถามแล้วยื่นหน้ามาจูบหน้าผากกูหนึ่งที กูหมั่นไส้เลยตบเข้าให้อีกหนึ่ง ชอบเป็นแบบเนี่ยตลอด พูดให้กูงงแล้วทำให้กูเคลิ้มจากนั้นแม่งก็ล่อกูอีก ไอ้เรื่องที่อยากจะรู้เลยไม่ได้รู้ ทุกที

“ทำไมจะเปรียบเทียบไม่ได้..ทำไม?”กูถามเสียงห้วน โมโหขึ้นมานิดๆที่มันพูดเหมือนพี่รหัสมันวิเศษกว่าคนอื่นงั้นแหละ

“ก็ดูโรลลี่เอามาเปรียบ ไอ้ฝิ่นมันเหมือนคนอื่นที่ไหน?”

“ทำไมจะไม่เหมือน ไอ้พี่ฝิ่นมันไม่ได้มีตาสีตาหรือหูขวาสองข้างซะหน่อย”กูย้อนมันกลับทันที ถึงไอ้พี่ฝิ่นเวรกูมันจะไม่เหมือนคนอื่น ที่ดูแลเทคแคร์น้องรหัสตัวเองดีทุกระเบียบนิ้ว แต่กับพวกกูที่เป็นสายรหัสก็พอใจกับนิสัยของมันทุกคน ไม่มีสักครั้งที่มันทำให้กูโดนคนอื่นมาล้อว่ามีพี่รหัสไม่ได้เรื่อง ที่สำคัญกับน้องมันทุกคนทำอะไรให้ไอ้พี่ฝิ่นแม่งไม่เคยหวังผล นอกจากน้ำใจที่หวังจะได้จากพวกกูในยามฉุกเฉิน

“โรลลี่!!”ไอ้มี่เรียกชื่อกูเสียงสูง ขิ้วขมวดใส่นิดๆ

“ทำไม.ว่าไม่ได้หรือไง พี่รหัสมึงอ่ะ ก็คนเหมือนกันเกิดมาก็ต้องตาย!!”

“เริ่มไปมั่วแล้ว..พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย มาเหวี่ยงใส่ทำไมเนี่ย”ไอ้มี่ก็เริ่มมีอารมณ์ขึ้นมานิดๆ ไอ้ที่พวกมึงเห็นว่ามันตามใจกูนักหนาอ่ะ สร้างภาพทั่งนั้นถ้ามันใจดีจริงถึงขนาดตามใจกูทุกอย่าง คิดว่ามันจะเอากูได้จนถึงทุกวันนี้ไหม กูคงเลิกไปนานแล้วแหละเพราะกูไม่ชอบคนที่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง เออออตามใจได้แต่ก็ต้องไม่ถึงขนาดไม่คิดอะไรเองเลย

“ไม่ได้เหวี่ยง!!”กูพูดอย่างโมโห ทำท่าจะลุกขึ้นแต่โดนไอ้มี่กระชากตัวให้นั่งลงเหมือนเดิม สัด!เอ้ย!ตูดกูกระแทกพรหมอย่างจัง เจ็บสัดแม่ง!

“งั้นก็พาล นิสัยชอบพาลเพลาๆลงบ้างนะ!!”มันด่ากูแบบนี้อีกครั้งในรอบเดือนนี้ที่ผ่านมา กูขึ้นปรี๊ดขึ้นมาทันที พูดเหมือนรับไม่ได้ แล้วมาคบกับกูทำไม

“เรื่องของกู รับไม่ได้ก็ไม่ต้องยุ่ง!!”กูไปด้วยอารมณ์ ทั้งผลักทั่งถีบมันสุดแรง ไม่เอาไม่อยากให้มันมาแตะเนื้อต้องตัวกูเลยสักนิด เกลียดเวลาไอ้มี่เป็นแบบนี้ที่สุดเพราะมันให้กูกลัว กลัวมากจนเหมือนจะทำอะไรไม่ถูกนอกจากงี่เง่าใส่อย่างเดียว

“อย่านะ!!”มันขู่เสียงเข้มพร้อมกับชี้หน้าขาดโทษกูทันทีเมื่อเห็นว่ากูเอื้อมจะไปหยิบกล่องใส่ของใกล้ๆเขวี้ยงใส่หัวมัน กูค้างสักแปบแต่ไม่ฟังเขวี้ยงใส่เต็มๆแต่ไม่โดนหัวมันหรอกเพราะกูตั้งใจเขวี้ยงเข้าฝ่าผนังแค่ให้มันเฉียดๆหัวพอ ไอ้มี่กระชากแขนกูทันทีมันบีบแขนกูแน่นจ้องหน้ากูเหมือนกูไปฆ่าพ่อแม่มันตาย

“ทำไมนิสัยแบบนี้ ห๊ะ!! หลายครั้งแล้วนะ!!”มันตวาดกูเสียงดังแล้วกัดฟันพูดในประโยคสุดท้าย แรงที่บีบแขนก็มากขึ้นเรื่อยๆ

“ทำไม!..ก็สันดารกูเป็นอย่างงี้ รับไม่ได้ก็ปล่อย!!”กูตหวาดกลับมั้ง แต่รู้สึกได้ถึงความเบาตอนที่พูดคำว่าปล่อย แค่ปาก แค่ปากจริงๆที่ต้องการอย่างนั้น

“……………………..”

“ยืนนิ่งๆแล้วจ้องหน้าพี่มา ไม่พอใจอะไรกันแน่ทำไมถึงพาลใส่พี่ได้ขนาดนี้ เรื่องพี่เอฟพี่ก็บอกไปแล้วว่าพี่รหัสไม่มีอะไรเกินเลย ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้าง”มันพูดเสียงเหนื่อยๆ ทำหน้าใส่เหมือนระอากับกูเต็มทน ซึ้งนั้นทำให้กูรู้สึกเกลียดมันขึ้นมาทันที

“เรื่องของมึง จะพี่รหัสน้องรหัสก็เรื่องของมึง ปล่อยกูจะกลับบ้าน!”กูบอก ปรับน้ำเสียงให้เหมือนปกติที่สุด ในเมื่อทำหน้าระอากูมากขนาดนี้ก็ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าแม่ง สัดเอ้ย!!ทะเลาะกันทั้งเดือนเลยแม่ง!

“ไม่!..ไม่ให้กลับ อย่าเป็นแบบนี้นะโรลลี่ ไม่พอใจพูดออกมา ไม่ชอบอะไรก็พูดดิ แต่อย่าพาลใส่แบบนี้ เหนื่อยรู้ ไหม?”กูอึ้ง จุกเสียดขึ้นมาทันที น้ำตาแม่งก็ตีตื้นขึ้นมาอีกแล้ว คำพูดที่กูไม่คิดว่าจะได้ยินจากมันมากที่สุด แต่วันนี้กูได้ยินเต็มๆสองรูหูและต่อหน้าด้วย เจ็บ เจ็บมากด้วย

“เหนื่อยกับกูมากก็ปล่อยดิ..ปล่อยกูให้ไปห่างๆมึง มึงจะได้ไม่เหนื่อยไง”กูพูดเสียงเบาหวิว ก้มหน้าลงมองพรหมด้านล้างน้ำตาแม่งก็หยดลงพื้นอย่างต่อเนื่อง

“ก็เพราะพี่ไม่คิดจะปล่อยไง ถึงต้องยอมเหนื่อยแบบนี้ ไม่ได้เหนื่อยที่โรลลี่เป็นนี้ แต่เหนื่อยกับตัวเองที่พยายามทำเท่าไรเพื่อให้โรลลี่เชื่อใจแต่ก็ไม่เป็นผลสักที”เสียงไอ้มี่ก็เบาพอๆกับกู

“มึงบอกว่าอยากให้กูเชื่อใจ..แต่การกระทำมึงสวนทางกับคำพูดตลอด มึงบอกว่ามึงไม่คิดอะไรกับใครนอกจากกู แต่มึงก็ยอมปล่อยให้ใครก็ไม่รู้ก้าวล้ำมาในที่ที่ควรจะมีแค่กูคนเดียว เหมือนที่ปากมึงพูด มึงไม่ชอบเขาแต่มึงยอมให้กอดหรือหอมแก้ม..ทำไมอ่ะมี่..คำพูดกับการกระทำของมึงช่วยตรงกันได้มั้ย..อึก..กูไม่ทนนะถ้าเจ็บเป็นครั้งที่สอง”กูพูดแล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้นเอามือปิดหน้าตัวเองแล้วปล่อยให้น้ำตาไหล่ออกมา หลายคนบอกยิ่งคบกันไปนานๆก็เริ่มมีปัญหาขึ้นเรื่อยๆเหมือนเป็นบททดสอบ บางคู่หนักหน่อยถึงขนาดเลิกกัน แต่ก็ยังกลับมาคบกันอีก แต่สำหรับกูคำว่าเลิกออกจากปากเมื่อไร นั่นคือจบ ถึงจะเจ็บที่ถูกบอกเลิกแต่รับรองได้ว่ากูไม่มีทางง้อคืนดีแน่ ยิ่งถ้ากูไม่ผิดอีกแล้วล่ะก้อ อย่าหวัง! บอกแล้วกูนิสัยไม่ดี ทำไมอ่ะ?

 ************************TBC.
ปล.เกือบลืมไปแล้วนะเนี่ยถ้าเพื่อนไม่ทักขึ้นมาซะก่อนว่า.."วันนี้มึงไม่ต้องไปอัพนิยายร้อยล้านของมึงรึไง"..สมองมี่เลยสั่งการทันทีกูเกือบจริงๆหรือเนี่ย พอดีเมาท์เรื่องอีน้ำหวานกับที่ อีจิมมี่(ในละคร)เป็นเกย์เพลินไปหน่อย

[nuewanda]

มี่มาแล้ว......................เย้
มี่น่ารัก.........มามะ......ขอ   บัฟหน่อย

จากต้นตอนไปท้ายตอน อารมณ์กลับตาลปัด สวิงกิ้ง ฉิ่งฉับ ปรับโหมดแทบไม่ทันแหนะ
ยังนึกไม่ออกเลย......ที่บอกว่าไอ้จิมมี่มันเล่นท่ายาก..........อืมมม อะไร แบบไหน ยังไง
มารู้ตัวอีกที..........อ้าว....ดราม่ากันแล้ว 

เพลียกับไอ้จิมมี่......ถ่ายรูปใกล้กันขนาดนี้ ดันมีหน้ามาบอกว่าไม่มี มากกว่านี้อีกนิดเดียว ชะนีรุ่นพี่คงเข้าท้องแกไปแล้วหล่ะจิมมี่ แล้วไม่รุ้จะเกรงใจเค้าอะไรนักหนากับพวกชะนีเนี่ย   ไอ้โรมอีกคน แมร่งง

เม้นท์ไป ม้นท์มา อารมณ์ดันขึ้นจริงๆ วุ๊ย  อ๊ากกกกกกกกกกก เครียดดดดดดดดดดด

[kitty]

 o18มาแล้วววววววววววววววววววววววว

.............................................................


 :monkeysad:สงสารโรลลี่


จิมมี่ทำไมทำงี้อะโกดดดดดดดดดดดดดดดดดด


โรลลี่เอาไห้หนักๆเลยย


เกียจอีพี่เอฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[Yunatsu]

 


เครียดดดด เครียด เครียดเลย

อ่านหนังสือสอบก้เครียดแล้ว

เจอสองคนนี้ทะเลาะกันอีก  เห้ออออ

จิงอย่างที่โรลลี่พูดอะนะ มี่

อย่าให้การกระทำสวนทางกับคำพูดซิ

[knightofbabylon]

โรลลี่ โอ๋ๆๆๆ ใจเย็นนะ  
แต่ก็ไม่โทษจิมมี่ว่ะ รู้แค่ จิมมี่ อดทนให้มาก
อะไรปฏิเสธได้ก็ปฏิเสธไป เหมือนน้องฟิก อ่ะชัดเจนแบบนั้น ทำได้มั้ย?
 :กอด1:ไรท์เตอร์จิมมี่ ขอบคุณค่ะ

ปล. กรี๊ดคู่กันต์กับป้องล่ะ ไรท์เตอร์จิมมี่ล่ะ?

[P★RiTŸ]

แล้วดู ถ้าถึงตอนโรลลี่มีคนอื่นมาเกาะแกะมั่ง
ไม่เชื่อหรอกว่าไอ้มี่มันจะไม่โมโหแล้วพาล เหมือนโรลลี่ตอนนี้
คำว่าเชื่อใจ เหอะ มันเป็นแค่คำพูดที่มีไว้พูดให้ดูดี แค่นั้นแหละ
แต่พอถึงเวลาที่ตัวเองมาเจอมั่ง กูว่าแม่งก็ลืมไปหมดแหละ เหอะ!!!
จะทำจะพูดอะไรออกมาอ่ะ ลองมองย้อนดูตัวเองก่อนเหอะ
ว่าทำได้ไหม ไม่ใช่ดีแต่พูด แค่ความชัดเจน มึงยังมีให้เค้าไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

[kingphai]

เฮ้อ
รักแรง
ก็หึงแร
หึงแรงก็โกรธแรง
โรกธแรงก็พูโแรง
ทำแรง
ทุกอย่างแรงหมด
สุดท้าย ถ้าต้องแตกหัก ก็หมายถึงแหลกละเอียดไม่มีชิ้นดี
อย่าให้เป็นแบบนี้เลย

[Pikky]

  เสียน้ำตาอีกแล้ว

การกระทำของมี่ มันคงทำให้โรลลี่เชื่อใจไม่พอ
แก้ไขอีกนิด จะได้ไม่ทะเลาะกัน แต่โรลลี่ก็นะ
หึงรุนแรงได้อีก....

[aekporamai2]

มึงบอกว่าอยากให้กูเชื่อใจ..แต่การกระทำมึงสวนทางกับคำพูดตลอด มึงบอกว่ามึงไม่คิดอะไรกับใครนอกจากกู แต่มึงก็ยอมปล่อยให้ใครก็ไม่รู้ก้าวล้ำมาในที่ที่ควรจะมีแค่กูคนเดียว เหมือนที่ปากมึงพูด มึงไม่ชอบเขาแต่มึงยอมให้กอดหรือหอมแก้ม.
...........................
เห็นด้วยอย่างที่สุด  จากหลายๆเหตุการณ์แล้วล่ะ

[anajulia]

อือ ขอให้การกระทำตรงกับคำพูดที่ออกมาจากปากได้มั้ย?
เจ็บครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว ถ้ามีครั้งที่สอง จะไม่ทนแน่นอน คิดเหมือนโรลลี่.....

ถ้าทำตัวไม่ชัดเจนอย่างนี้ ขอให้จบกันไปดีกว่า

[aorpp]

โถ่เว้ยยยย ไอ้จิมมี่ เอาอีกแล้วนะ  
เมื่อไรจะเลิกนิสัย   ปล่อยตัวมั่วซั่วกะหญิงอื่นซะทีว่ะ
กลุ้มแอนด์โกธรแทนโรลลี่

เดี๋ยว หันไปเชียร์น้องโค้กเลย หล่อ สด ซิง เลยนะ เร้าใจมากกกกก  

[Safina_safe]

โห มีการลืมมาอัพด้วยอ่า น้อยใจ

ว่าแต่... จิมมี่ ที่โรลลี้พูดก็ถูก การกระทำกับคำพูด ถ้ามันสวนทางกัน แล้วจะให้เชื่ออะไร

ทำได้อย่างที่พูด แล้วจะเป็นแบบนี้ไหมล่ะ

[kokikung]

พอเจอกัน เอ็นซีปุ๊บทะเลาะปั๊บ

ไม่น้าเดี๋ยวไม่ใช่ไอ้เด็กคนนั้นมาวุ่นวายเรื่องเลยเถิดอีก

พี่เอฟนางคือใครว่ะครับ เห้ย ค้างงงง

ทะเลาะแบบใหญ่รองจากเรื่องแฟนเก่าจิมมี่เลย 

[@BUA@]

จากรูปการณ์แล้วตอนนี้ขอเข้าข้างโรลลี่ค่ะ 

[Akamei]

ตัดฉึบได้น้ำตาร่วงมาก  กก ก

งื้อ อ อ อ อ