หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[Adyman3328]

ตามอ่านจนทันซักที  สงสารโรลลี่จัง
อึดอัดนะ ที่จิมมี่ทำอย่างงี้ การกระทำสวนทางกับคำพูดอ่ะ 
เครียดแทน 

[Mura_saki]

จิมมี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


มาต่อด่วนเลยนะ

เด๋วนี้เลย!!!!!!!

[hotladyanyavee]

มี่เคล้าเหล้าบุหรี่ แต่ขาดบุรุษอย่างโรลลี่มานั่งอ้อยอิ่ง เพราะยังมีชนักติหลังต้องเคลียร์ความใจดีก่อน
แต่งานนี้ต้องรีบนะ เพราะน้องลี่นะเสน่ห์แรง ดูดิน้องเค้ารีบจบม.สาม แปลรักมานาน พอจบปุ๊บทำแต้มปั๊บฃ
อยากจีบโรลลี่ งานนี้มี่จะเเสดงความหึงก็ยาก เพราะโรมลั่นว่าจาแล้ว ถ้าเคลียร์ตัวเองไม่ได้ ก็อย่ามายุ่งกับโรลลี่
และงานนี้โรลลี่จะมีใครมี่ก็ไม่เกี่ยว งานนี้รีบเร็วมี่ เลดี้เชียร์ให้คืนดีกันเร็ว จะได้กลับมาหื่นเหมือนเดิม
ไม่ชอบมี่และลี่แบบนี้ 

[4559]

หนับหนุนโรลลี่เต็มที่เลยครับ

[gumrai3]

สะใจเฮอะช่วยไม่ได้อ่ะมี่ใจดีเกินไป ใจดีมากเกินไป ทำไมไม่เเคร์ลี่เลยอ่ะ น่าจะนึกบ้างดิว่าถ้าลี่ทำแบบนี้ตัวเองจะเป็นไง

สมน้ำหน้าอ่ะ หลายครั้งล่ะ  :man1:โรมมากๆเป็นพี่ชายที่ดีสุดๆ โรลลี่มันคือทุกอย่างของกู 

โค้กซ่าจิงๆ อยากเชียร์อ่ะ เเต่ไม่ค่อยอยากให้ลี่เลิกกับมี่เท่าไร มี่รีบเคลียร์ซะ ไม่งั้นเชียร์โค้กเเน่

 มี่เวลาเมาอย่าไปทำเรื่องอีกล่ะ ลี่พูดตรงได้ใจ :กอด1:ไม่อยากประชด ดีล่ะ

รักลี่ :กอด1:สงสารลี่มีแฟนของตัวเอง ก้อเหมือนไม่ใช่ของตัวเอง +1

[ChiOln]

น้องโค้ก ระวังเฮียมี่ นะ เอ่อ

[ZakeiHarha]

จิมมี่ไม่อัพเหรออออออออออออออ  TT__TT

[knightofbabylon]

เข้ามารอ 

[broke-back]

มานั่งรอ

 

หึหึ

[banana49]

รอ ร๊อ รอ ค่ะ ^^

[[newZy]CASS]

โอ้ว แร๊ง!!
โค้กนายแน่มาก
จิมมี่นี้ก็ซดเอาๆ เด๋วเมียก็โดนแย่งไปหรอก
แต่ก็น่ะโรลลี่รักเดียวใจเดียวอยู่แล้ว(รึเปล่าอ่ะ55)
 

[tutu]

    เด็กใหม่ท่าจะมาเเรงเเซงโค้งนะเนี่ย

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 85

“เฮ้ย!เพื่อนกูไม่ได้เป็นง่อย มีมือหาแดกเองได้!”เสียงไอ้แชมป์แขวะไอ้โค้กดังขึ้นรอบที่ร้อยแล้ว สลับกับเสียงไอ้เนม ไอ้มิ้นบ้าง เวลาที่ไอ้โค้กมันทำอันนู้นหยิบอันนี้ให้กู บรรยากาศตอนนี้กำลังได้ที่เลย แต่ยังไม่มีใครเมาแม่กูนี่จะไปล่ะ เพราะคุณนายมีเพื่อนมานั่งกินเหล้าด้วยไม่ใช่ใครที่ไหนคนใกล้ๆกูนี่แหละทำเอาพวกกูอึ้งแดกไปเลยแม่งก็แม่ไอ้พี่ชินไง แม่ไอ้พี่ชินเป็นพี่รหัสแม่กูซึ้งตอนมหาลัยนั้นก็นานมากแล้วอ่ะ แบบว่าท่านทั่งสองยังติดต่อกันอยู่รู้ว่ามีลูกแต่แบบไม่ได้สนใจอะไรมากมาย แม่บอกว่าจะถามกูหลายแล้วว่ารู้จักไอ้พี่ชินไหมแต่ลืม กลายเป็นว่าบรรกาศรอบตัวกูตอนนี้โคตรเย็นมากอ่ะ

“ไงเรา..บอลเป็นไงมั่ง”ไอ้พี่ชินเดินมานั่งลงข้างๆกู ที่เดิมที่ไอ้มิ้นเคยนั่ง เพราะเจ้าของที่โดนแฟนมันลากไปไหนไม่รู้

“ก็ดีว่ะพี่..แต่แม่งเหนื่อยว่ะ”กูบ่นให้มันฟังแม่งซะเลยบวกกับฟ้องถึงพวกรุ่นน้องที่แม่งชอบกวนตีนกูด้วย เพราะเห็นมันบอกว่าอาทิตย์ก่อนกีฬาสีพวกศิษย์เก่าปีที่แล้วจะเข้ามาช่วยน้องทำอัฒจรรย์

“เนี่ยเฮียเด็กใหม่ของทีม!”ไอ้นุบอก พวกไอ้มี่กับไอ้พี่ชินหันไปมองทางไอ้โค้กทันที

“เด็กโรงเรียน..ใช่ป่ะ?!”พี่เสือถาม ไอ้โค้กพยักหน้านิดหน่อย พี่เสือไม่พูดอะไรหันไปกระซิบอะไรกับไอ้มี่ก็ไม่รู้ถึงโดนไอ้มี่ยันโครมเข้าให้

“บาสหรือบอล”ไอ้พี่ชินถาม

“ทั้งคู่”ไอ้โค้กตอบ หน้าแม่งกวนตีนมากอ่ะ

“เปรี้ยวว่างั้น”ไอ้พี่โค้กเอามั่งไอ้โค้กแม่งก็ยักไหล่ยอมรับ หลังจากนั้นไอ้โค้กก็โดนพวกไอ้มี่ซักฟอกอีกสักพักแต่ที่นั่งคุยมา กูยังไม่ได้ยินเสียงไอ้มี่พูดขึ้นมาสักคำ ส่วนกูก็คุยกับไอ้พี่ชินซะส่วนใหญ่คุยแต่เรื่องบอลอย่างเดียว เพราะแม่งเหนื่อยอ่ะเหนื่อยมากด้วย ให้ตายเหอะ

“เดี๋ยวกูมา”กูบอกไอ้จ๊ะแล้วลุกขึ้นเดินเข้ามาในบ้าน เคยเป็นกันป่ะแบบว่ามีคนอยู่เต็มบ้านเพื่อนมาเต็มบ้านแต่ก็ยังอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ กูเป็นประจำอ่ะพอเขานั่งคุยกันมันๆกูจะขอแยกออกมานั่งคิดอะไรเพลินๆคนเดียวตลอด ไม่รู้ดิมันติดเป็นนิสัย เหมือนเวลาไปพับแบบเสียงดังมากๆจนกูเริ่มรำคาญกูก็จะเดินออกมาด้านนอกมานั่งดูดบุหรี่กินหมี่ข้างทาง

“อ๊ะ..อื้ม!!”กูเดินมาเข้าห้องน้ำล้างหน้าตาแต่แค่เปิดประตูห้องน้ำก็มีมือดีมาดึงตัวกูเข้าไปจูบ แรกๆก็ตกใจแต่พอสักพักกูจำได้ว่าเป็นใคร ขัดขืนนะดิ้นสุดกำลังแต่ไอ้มี่มันดันกูเข้าไปชิดผนังห้อง มือทั้งสองข้างกูถูกมันกดไว้แน่นจะขยับยังไม่ได้เลยแม่ง มันบีบมือกูแน่นมากเจ็บเลยสัด!

“เหี้ย!!”กูด่าทันทีที่มันปล่อยให้กูหายใจ มันยิ้มหน้าเหี้ยมแล้วประกบจูบกูมาอีกครั้งแต่คราวนี้กูไม่เปิดปากให้สอดลิ้นเข้ามาได้

“เปิดปาก”มันกัดฟันพูดเหมือนโกรธพร้อมกับพยายามสอดลิ้นเข้ามาแต่กูไม่ยอม เม้นปากแน่นมือก็เจ็บเพราะมันกดไว้แน่นมาก ปล้ำจูบกันอยู่นานจนไอ้มี่ทนไม่ไหวบวกกับกูที่เริ่มเจ็บปากมันเลยถือโอกาศบีบปากจนกูต้องร้องออกมามันเลยสอดลิ้นเข้ามาในปากได้ คราวนี้เป็นงานช้างสำหรับกูเลย คนมันเคยๆมึงเข้าใจป่ะแม่งเสือกโชว์วิชาอีก กูอ่อนยวบทันที พอมันรู้ว่ากูเริ่มอ่อนลงก็ค่อยๆจูบอ่อนโยนมากขึ้น มันแดกเหล้าด้วยแหละอารมณ์เลยรุนแรงขนาดนี้

“อย่าทำแบบนี้อีก”มันขู่กูเสียงเข้ม ยันแขนทั้งสองข้างเข้ากับฝ่าผนัง เอาหัวพิงกับฝ่าผนังไว้ส่วนกูก็ยืนหอบตรงหน้ามันก็มองไปอีกทาง

“พี่รู้ว่าพี่ผิดที่ทำให้โรลลี่เสียใจ..และจะไม่ขอแก้ตัวเพราะมันไม่มีอะไรจะแก้ตัว เรื่องทั้งหมดไม่มีอะไร พี่..”ด้วยความที่กูหมั่นไส้กับคำว่าไม่มีอะไรของมันเลยยกขาขึ้นกระแทกท้องมันทันที

“กูเกลียดคำว่าไม่มีอะไรของมึง..ถ้าไม่เคลียร์ตัวเองก็ไม่ต้องมายุ่งกับกู!!”กูพูดเสียงเรียบไม่มองหน้าไอ้มี่ด้วย

“ครับ..ยอมแพ้แล้วครับ แต่โรลลี่ก็ผิดที่ให้ไอ้เด็กเหี้ยนั้นมันมาเกาะแกะ”มันพูดหน้างอ ยกมือขึ้นเหมือนยอมแพ้กู

“เหมือนมึงไง”

“ประชดคืนว่างั้น”ไอ้มี่ย้อนกูกลับ เริ่มกลับมาอยู่ในท่าเดิมเอามือยันฝ่าผนังไว้ กูเบี่ยงหน้าหลบเมื่อมันทำท่าจะหอมแก้มกู

“มีสมอง”

“งั้นก็ดี..พี่จะได้ไม่ต้องใช้กำลัง”

“อะไร?!”กูหันไปถามเสียงห้วนทันที ไอ้มี่ยักไหล่หน้าเจ้าเล่ห์สีหน้าแบบนี้ที่มันไม่ได้ทำให้เห็นกันบ่อยนัก ครั้งล่าสุดที่เห็นคือตอนมีเรื่องหลังแข่งบาสเสร็จวันนั้น

“ไม่ต้องมาอยากรู้หรอกหน่า ณ.ตอนนี้พี่อาจจะผิดที่ทำให้โรลลี่เสียใจ เสียความรู้สึก และพี่ก็จะไม่ขอแก้ตัว วันนึงพี่เคลียร์ตัวเองเมื่อไร ตอนนั้นโรลลี่จะกลับมาเป็นของพี่ทั้งตัวและหัวใจเหมือนเดิม สัญญา ไม่นานค่ะที่รักเราจะได้มาเป็นเหมือนเดิม”มันพูดทิ้งท้ายก่อนเดินออกไป ปล่อยให้กูยืนอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน น้ำเสียงที่ไอ้มี่พูดฟังดูจริงจังไม่มีแววล้อเล่น แต่สีหน้าและสายตาตอนมันพูดกูไม่ได้มอง และประโยคสุดท้ายที่พูดลงท้ายด้วยคำว่าค่ะ ไอ้มี่ชอบพูดล้อเวลาอยู่กับกูสองคน เพราะพูดทีไรกูอารมณ์ขึ้นทุกที

“ไงบ้างว่ะ?”ไอ้นุเดินมานอนแผ่ลงข้างๆกู ช่วงนี้พวกกูเหนื่อยกันมากถึงมากที่สุดเพราะพวกนักกีฬาโรงเรียนก็ต้องซ้อม ไหนจะงานกีฬาที่เริ่มจะมีขึ้นในอาทิตย์หน้าอีก ส่วนเรื่องของกูกับไอ้มี่ หลังจากวันนั้นกูไม่ได้เจอไอ้มี่อีกเลย จะมีแค่ข้อความที่มันจะส่งมาทุกวันสามเวลาหลังอาหาร แต่ถ้าวันไหนกูแอบมีไปไหนกับใครก่อนนอนก็จะมีข้อเหวี่ยงๆจากไอ้มี่ส่งมา

“เหนื่อยเหี้ยมากอ่ะ”กูบ่น ไม่ไหวๆ

“เออว่ะ..แล้วไอ้จ๊ะอ่ะ?”ไอ้แชมป์ที่เพิ่งเดินไปเอาน้ำมาให้ถาม

“ไปกับพี่กู”กูบอก พวกมันสองคนก็พยักหน้าเข้าใจ เดี๋ยวนี้ไอ้โรมมาลากไอ้จ๊ะไปม.เกือบทุกวัน สงสัยไปเฝ้ามั่งจะว่าไอ้จ๊ะไปเฝ้าไอ้โรมก็ไม่ใช่ เพราะที่ไอ้โรมมาลากไอ้จ๊ะก็เพราะกันไอ้จ๊ะออกห่างจากพวกที่ชอบเอาขนมมาให้

“มึงกับเฮียอ่ะ?”ไอ้นุถาม พวกมันสองคนเรียกได้ว่าเป็นลูกน้องไอ้มี่เลยก็ว่าได้เพราะแม่งใครเข้ามายุ่งๆกับกู ไอ้เหี้ยสองตัวกันออกห่างตลอด ยกเว้นไอ้โค้กเพราะแม่งไอ้เด็กห่านี่สุดๆ มันกวนตีนพอๆกับไอ้สองคนนี้เลย

“ปกติ”กูบอก ปกติของกูคือ ไม่ได้คุยหรือเจอหน้าเป็นปกติได้แต่ข้อความ จนกูเริ่มติดถึงเวลากูเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่ามีข้อความจากไอ้มี่หรือเปล่า

“ดีๆกันสักทีเหอะ..กูเบื่อเห็นมึงทำหน้าเซ็งโลกล่ะ”ไอ้แชมป์พูด

“เซ็งโลกเหี้ยไร ก็ปกติของกู”

“หึหึ..มึงคงไม่เห็นว่าหน้าตัวเองจริงๆเป็นยังไง ไว้ว่างๆเดี๋ยวกูอัดวีดิโอตอนมึงชอบนั่งเหม่อให้ดูนะ แล้วแหกตาดูว่ามึงทำหน้าเซ็งโลกขนาดไหน”ไอ้แชมป์บ่นเซ็งๆ กูไม่รู้ตังเองเลยนะ เพราะช่วงอาทิตย์กว่าๆที่ผ่านมากูทำตัวให้วุ่นวายตลอด ไม่อยากรับรู้ว่าไอ้มี่ไปไหนมาไหนกับใคร แค่ขอให้มีข้อความจากมันมาทุกวันก็พอ

“พี่..ว่างป่ะ”ไอ้โค้กถามระหว่างรอรถกลับบ้าน ทุกวันไอ้แชมป์จะไปส่งแต่วันนี้กูยังไม่อยากกลับว่าจะไปเดินเล่นหน่อย เบื่อๆเซ็งๆ

“มีไร?”กูถาม

“ซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยดิ”มันบอก กูมองหน้าไอ้โค้กนิดหน่อยก่อนยักไหล่

“เอาดิ ที่ไหนอ่ะ”ไม่ต้องถามก็รู้ว่าเป็นที่ไหน ยิ่งเย็นๆแบบนี้อีก กูกับไอ้โค้กกูมุ่งตรงมาที่สยามทันที เด็กมัธยมเด็กมหาลัยเพียบ

“ซื้อไรว่ะ”กูถาม

“แว่น”มันบอก กูพยักหน้าเข้าใจเดินตามไอ้โค้กไปร้านแว่นเจ้าประจำของมัน

“สะสม”กูถามขึ้น ไอ้โค้กพยักหน้าดึงมือกูเข้าไปช่วยเลือกแว่นกับมัน กูผู้ซึ่งไม่รู้เรื่องในชีวิตมีแว่นไม่ถึงสิบอัน ผิดกับไอ้โรม รายนั้นถ้ามีตังค์ของที่มันจะซื้ออันดับต้นๆรองจากยีนส์ ก็คือแว่น มีเป็นตู้โชว์อยู่ในห้อง

“สวยป่ะ..มาใหม่เลยนะพี่”มันบอก กูสั่นหัวเพราะเลือกไม่เป็น มันก็สวยอ่ะแต่แม่งแพงเหี้ยเลยแว่นเล็กนิดเดียวเองแม่ง

“มึงเลือกเหอะ กูขอดูรองเท้าหน่อย”กูบอก เพราะสายตาเจ้ากรรมดันไปเห็นรองเท้าที่ไอ้มี่บ่นว่าอยากได้ มันชี้ให้กูในแม็กกาซีนฝรั่ง บ่นๆอยู่นานล่ะว่าหาไม่ได้เพราะมันยังไม่หาไง

“เพิ่งมาเลยนะน้อง..คู่เดียวในร้าน ตาถึงว่ะ”พี่คนขายบอก กูยิ้มนิดหน่อย อีกไม่กี่ก็จะถึงวันเกิดไอ้มี่ล่ะ วันเกิดกูที่ผ่านมาตรงกับช่วงสงกรานต์พอดี ไอ่มี่มันซื้อเสื้อกันฝนให้บอกเอาไว้เล่นสงกรานต์ เหี้ยมากอ่ะกูวีนเลยนะ เดินหนีมันขึ้นมาบนห้องเปิดประตูเข้ามาเจอกับกรอบรูปไม้รูปกูกับมันอันใหญ่ ใหญ่มากด้วย มีรูปกูตั้งแต่เด็ก แต่ละรูปแม่งฮาทั้งนั่น และก็มีรูปคู่กูกับมัน ใต้ล่างกรอบรูปไอ้มี่ทำเป็นตระกร้าใส่ของ มันยัดหมีคู่สองตัวใส่ลงไปที่คอหมีทั้งสองมีสร้อยจี้ตัว JM ใส่ไว้ที่หมีสีฟ้า ส่วนอีกตัวสีชมพูแต่เป็นตัวผู้ทั้งคู่เป็นตัว RL ยัดไว้ติดกัน อธิบายไม่ถูกเหมือนกันรู้แต่ว่ามันสวยมากอ่ะ กูให้ไอ้จ๊ะดูมันไปงอแงกับไอ้โรมทันที เพราะอยากได้มั่งไม่มีขายหนิ ไอ้มี่มันทำเอง กูตั้งไว้ข้างเตียงอีกฝั่งด้านใน

“เหอะๆ..เท่าไรพี่?”กูถาม แทบทรุดเมื่อกูได้ยินราคานี่ถ้าไอ้มี่มาเห็นมันคงเอาโดยไม่ต้องคิด เพื่อรองเท้าจิมมี่ทุ่มตลอด

“ซื้อให้แฟนรึไง”ไอ้โค้กเดินมาถาม ในมือมันถือถุงในร้านอยู่

“รู้ได้ไง”

“เด็กๆ ดูไซร์ดิ เท้าพี่ไม่ยาวขนาดนั้นซะหน่อย นั้นอะไซร์ผม”มันบอก

“รู้ดี..หิวว่ะหาไรกินดิ”กูบอก เดินนำมันออกมาหาของกิน กูกับไอ้โค้กยืนมองหน้ากันอยู่ที่หน้าร้านอาหารสักพัก เห็นคนในร้านแล้วกูแทบอิ่ม เยอะไปไหม

“พี่ผมหิวมากนะ”ไอ้โค้กพูดเสียงเซ็งๆ

“เออว่ะ..กินไรดีอ่ะ กูก็ขี้เกียจรอ”กูบอก

“นู้นดีว่าพี่!!”ไอ้โค้กพูดแล้วชี้ไปที่ห้างฝั่งตรงข้าม กูพยักหน้าแล้วพากันเดินข้ามมาทันที มาถึงร้านก็สั่งแหลกมากันสองสั่งเหมือนมาหก แต่หมดอ่ะเกลี้ยง

“ใครเลี้ยงเนี่ย!”กูถามมือนี้หยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาเรียบร้อยล่ะ ถือโอกาสเลี้ยงที่มันเป็นสายรหัสเลยล่ะกัน เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง แต่นั้นคือเรื่องจริงที่กูกับไอ้โค้กเป็นรายรหัสกัน

“โหยไรว่ะ คนแก่ต้องเลี้ยงเด็กดิ”มันพูดกูเลยแตะขาทันที่ใต้โต๊ะทันที ชอบเล่นหน้าเล่นตา

“ไปกลับได้ล่ะ..เป็นเด็กเป็นเล็กหัดกลับบ้านช้า!!”กูบ่นเหมือนคนแก่ ไอ้โค้กหัวเราะนิดหน่อยก่อนเดินกลับมาขึ้นรถที่ไฟฟ้าที่สยามแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน ตกลงรองเท้าที่ว่าจะซื้อก็ยังไม่ได้ซื้อก็ไม่รู้จะซื้อไปไหนหนิ

“ไปไหนมาว่ะ เพิ่งกลับ กูมารอตั้งนานล่ะ!”ไอ้จ๊ะเดินหน้างอเข้ามาหากูทันที สงสัยไอ้โรมลากมาแน่เลยแต่คงไม่ได้นอนที่บ้านกูหรอก เพราะเดี๋ยวนี้ได้ยินไอ้โรมบ่นบ่อยๆว่าพี่จุ๊บแม่งหวงไอ้จ๊ะมากอ่ะ

“ไปเที่ยวกับเด็ก..มึงมีไร”กูบอก ไอ้จ๊ะมองค้อนกูทันที

“ปากดี..กูไปดูหน้ามันมาล่ะ”ไอ้จ๊ะพูด กูมองหน้ามันงงๆเดินไปหยิบโค้กในตู้เย็นออกมากิน ไอ้โรมกำลังอาบน้ำอยู่ด้านบน

“หน้าใคร? ชู้ไอ้โรม?”

“สัด!..ชู้ไอ้มี่เหอะ!”มันบอก กูหน้างอทันที

“เหี้ย..แล้วเป็นไง”กูถาม ไอ้จ๊ะแบะปากใส่ทันที

“ก็ดี..สวยดี”มันบอก

“ไม่ให้สวยได้ไง..ดาวคณะ”ไอ้โรมที่เพิ่งเดินลงมาแทรกขึ้น กูหันไปส่งสายตาให้ทันที

“ชิ!..ก็แค่ดาวคณะ ที่สำคัญไอ้มี่ไม่ได้ท่าทางสนใจเขาเลยสักนิด”ไอ้จ๊ะบอก

“รู้ได้ไงๆๆ”ไอ้โรมพูด กูเริ่มรู้สึกว่าอีกไม่นานต้องมีศึกระหว่างสองคนพวกมันแน่

“อะไรๆๆ หาเรื่องหรือไง”ไอ้จ๊ะหันไปแหวใส่ไอ้โรมทันที

“ทะเลาะกันเสร็จเมื่อไรเรียกกูนะ”กูบอกพวกมันสองคนเซ็งๆ แล้วเดินหนีขึ้นมาบนห้อง จะสองอาทิตย์แล้วนะมี่ทำไมมึงยังทนได้อีกว่ะ มีแต่ข้อความไม่ได้ยินเสียง ไม่เห็นหน้า น่าเบื่อโว๊ย

ตื๊ด ตื๊ด

[ไปไหนกับใครมาว่ะ!!]
จากใครคงเดาไม่ยาก มันไปแอบรู้มาตอนไหนอีกแล้ววะ ช่างแม่งมันกูเริ่มเคืองไอ้มี่ขึ้นมาอีกแล้วนะ ถ้าจะไม่สนใจก็ไม่ต้องมาทำเหมือนสนใจกูทุกฝีเก้า ถ้ามันเห็นว่าไปกับไอ้โค้กทำไมไม่เดินออกมาหาเลยว่ะ แอบอยู่ทำไม

[เรื่องของกู!!]
กูส่งตอบกลับไป เอาให้มันโมโหมากๆให้เป็นหมาบ้าเลยแม่ง

[แม่ง!ทำนิสัยนะ!!]

[ช่างกูดิ..สนใจทำไม?]

[ก็เมียกูอ่ะ!!]
อันนี้ของไอ้มี่นะไม่ใช่ของกู โมโหๆขึ้นมึงกูตลอดชักเอาใหญ่

[ไอ้สัด!!]

[ไม่ต้องมาด่าเลย โรลลี่ลงมาเปิดประตูให้พี่เดี๋ยวนี้เลย ยุ่งจะหามไปแดกแล้ว!!]
กูอ่านเสร็จแล้วพุ่งไปที่หน้าต่างทันที ไอ้มี่จริงๆด้วยมาในชุดนักศึกษานี่แหละ ยืนเก๊กพิงกระโปรงรถพิมข้อความหน้าบึ้ง

[ไม่เปิด..มึงพูดไม่เพราะกับกู!!]
ไอ้มี่เงยหน้ามองมาทางหน้าต่างห้องกูทันที มันชี้นิ้วมาทางห้องกูคงรู้ว่ากูกำลังมองอยู่

[โรลลี่ค่ะลงมาเปิดประตูให้แฟนหน่อยค่ะ แฟนคิดถึงโรลลี่จะบ้าแล้วค่ะ!!]
ไอ้มี่ส่งกลับมา กูชะโงกหัวไปด่าแล้ววิ่งลงไปด้านล่างทันที ไอ้โรมกับไอ้จ๊ะกำลังบรรเลงกันอยู่เลยแม่งแต่ช่างกูไม่สนใจ วิ่งปรู๊ดไปทันที

“มาหาใคร”กูถามหน้างอ ยังไม่ยอมเปิดประตูให้มัน

“มาหาแฟนค่ะ”มันตอบหน้าแรด เดาะลิ้นในปากทำท่าจะเข้ามาจับมือกูผ่านประตูรั้วแต่ชักมือหลบอย่างรู้ทัน ถอยหลังหนีสามก้าว

“บ้านนี้ไม่ผู้หญิง มาผิดบ้าน!”กูบอก

“อ้าวจริง..งั้นมาหาคนที่อยู่บ้านนี้ก็ได้ น้องก็ได้หน้าเหมือนแฟนพี่ดี มาขอหอมแก้มหน่อย”ไอ้มี่พูดหน้าตายเดินมาชิดกับประตูรั้วบ้านยืนมือเข้าที่ช่องว่างแล้วกวักมือเรียกกูเข้าไปหา มันทำปากจู๋เมื่อเห็นว่ากูยังยืนนิ่งไม่ขยับ

“แฟนมึงเป็นใคร ชื่ออะไร หน้าตาแบบไหน แล้วมึงรักแฟนมึงมากไหม?”กูถาม ยืนเอามือไขว้หลังเรียบร้อย

“แฟนพี่ชื่อ นาย…..นามสกุล…อยู่โรงเรียน…ชั้นม.6/10เลขที่ 22 ตัวขาวๆสูงๆ ขายาวๆเป็นนักบอลโรงเรียน แฟนพี่หน้าสวยนะน้อง สวยเหมือนน้องเลย ส่วนที่น้องถามว่าพี่รักแฟนพี่มากไหม อยากรู้คำตอบเดินมาฟังใกล้ๆดิ”มันพูดหน้าเจ้าเล่ห์ แต่ขากูนี่สั่งการให้เดินเข้าไปหามันเรียบร้อยแล้ว ไอ้มี่ขว้าหมับเข้าที่มือกูแล้วกระชากกูเข้าจนชิด แต่ก็นะยังมีอัลลอยกั้นอยู่แค่เฉียดๆ

“รักดิ..ไม่รักแฟนแล้วจะให้รักใคร รักโรลลี่นะ เปิดประตูให้พี่หน่อยนะครับ อยากกอดแล้ว”มันพูดเสียงอ้อนๆกูหน้าบึ้งใส่แล้วตบเข้าที่หน้ามันอย่างจัง ก่อนหยิบรีโมทออกมากดเปิดประตู

“ไม่ต้องมาจับเลย..ไอ้โรมอยู่!!”กูแหวใส่เข้าให้แล้วเดินนำหน้ามันเข้ามาในบ้าน ไอ้โรมกับไอ้จ๊ะแม่งยังไม่เสร็จกันอีกแค่เปลี่ยนท่า จากเมื่อกี้ไอ้จ๊ะนั่งตักมาตอนนี้มันโดนจับกดให้นอนลงบนโซฟาส่วนไอ้โรมก็ขึ้นคร่อม คงไม่ต้องบอกว่าพวกมันทำอะไร คงไม่นอนจ้องหน้ากันธรรมดาใช่มั้ย

“อะ..แฮ่ม!!!”กูกระแอมเสียงดัง ไอ้โรมผละออกอย่างเซ็งๆส่วนไอ้จ๊ะลุกขึ้นเดินมาหาพี่ชายมันที่ยืนข้างๆกู

“มาทำเหี้ยไร?”ไอ้โรมถามเสียงห้วน

“โหยเฮียทำโหดว่ะ..เอาน้องผมมากกแล้วยังมาหวงแฟนผมอีก”ไอ้มี่พูดยิ้มล็อคคอไอ้จ๊ะเข้ามากอด ไอ้จ๊ะก้มหน้าซุกอกอย่างเดียว หูแดง ตัวแดงหมดแล้ว

“ปากดี..พาเมียมึงไปไกลๆกูเลย เบื่อดูแลจะแย่แล้ว เอาของมึงคืนไปแล้วส่งเด็กข้างๆมึงมาให้กู”ไอ้โรมพูดหน้ากวนตีน หันมาแบนปากใส่แล้วดึงมือไอ้จ๊ะเข้ามากอด กูมองด้วยความหมั่นไส้

“ห้ามเข้าใกล้กูเกินสามก้าว ถอยออกไป”กูยืนชี้หน้าไอ้มี่ก่อนค่อยๆถอยหลังไปนั่งบนเตียง พอไอ้มี่จะเดินเข้ามากูถลึงตาใส่ทันที

“อะไรอ่ะ..คิดถึงจะแย่กอดหน่อยก็ไม่ได้”มันบ่นหน้างอ กูชูนิ้วกลางให้แม่งเลย หมั่นไส้

“อย่ามาบ่นนะ มึงต้องมาบอกกูมาให้หมดว่าหายไปไหนมา เคลียร์เหี้ยไรตั้งนาน!”กูถามหน้าบึ้ง โยนหมีใกล้ๆใส่หน้ามัน ไอ้มี่ยิ้มมุมปาก ถอยหลังไปยืนชิดกับประตูแล้วค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก

“อย่านะ..กูถีบแน่!!”กูขู่ทันที ยกเท้าขึ้นให้รู้ว่าถีบจริง

“กลัวที่ไหนครับ เคลียร์ไปทำไปนะ”มันพูดหน้าหื่นแล้วพุ่งเข้าใส่กูทันที ไม่ต้องบอกว่าทำอะไรกันต่อรู้แค่ว่าตื่นเช้ามาต่างคนต่างน่วม กูน่วมเพราะมันโดนทำร้าย ส่วนไอ้มี่น่วมเพราะโดนกูถีบ กัด เอาให้หายแค้นกันไปเลย
************************** TBC.
ปล.จริงๆก็อยากให้เศร้านานๆเหมือนนิยายของคนอื่นเขา แต่บอกตามตรงว่ามี่แต่งเศร้าไม่เป็น ถ้าจะให้เศร้าตัวเองต้องเครียดมากแน่ๆชีวิตจริงไม่เศร้าไง :laugh:แต่มาทีนึงเอาแทบตาย นิยายใสๆไม่อยากให้เศร้านาน
ปล.2 พรุ่งนี้มีสอบอีกแล้ว..ยังอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลยแม่ง(ก็มึงเล่นคอมทั่งวันหนิ )

[TanyaPuech]

พี่โรมเท่โค๊ดๆเลย  จิมมีนี้พระเอกช่อง7ชัดๆทำไรไม่ได้ก็ซัดเหล้า กร๊ากๆๆๆๆๆ จิมมี่รีบเคลียไม่นั่นเชียโค๊กแน่  กร๊ากๆๆๆๆๆ

[P★RiTŸ]

รู้สึกว่าโรลลี่ขี้ใจอ่อนจัง
แปปเดียวก็คิดถึงเค้าซะและ
แต่สรุปแล้วก็ยังไม่เคลียร์ 

[kitty]

 :z13:มาจิ้มก่อนนนนนนนนนนนนนนน

[sunnie]

    ร้อยวันพันปีจะได้ nc ลึกขนาดนี้   


  จากใจให้คนเขียนไปเรยค่าาาา

[knightofbabylon]

แม่ชินเป็นพี่รหัสแม่โรลลี่และ   เมื่อชินโผล่มาและน้องโค้กก็อยู่
โหยยยยยยยยยยย.. ความสุข
 
(ต้องเริ่มมีคนรำคาญเราแล้วแน่เลย สามเม้นหลังนี่วนเวียนอยู่แค่โค้กกับชิน แต่.. อย่าได้แคร์  )


โรลลี่อย่าเพิ่งใจอ่อนยอมจิมมี่ง่ายๆดิ จิมมี่ยังไม่เคลียร์ตัวเองให้กระจ่ายต่อประชาชี(แฟนคลับทั้งเล้า)เลยนิ
แต่แอบฮาว่ะ มีพูดค่ะ คะกับโรลลี่ด้วย ฮ่าๆ

โรมกับจ๊ะอ่ะ..ทำอะไรกันเหรอ?


 :กอด1:ไรท์เตอร์จิมมี่ สู้ๆนะ

[4life]

เซ็งไอ้จิม ดีเเต่ปาก
กะอีเเค่เคลียร์ไม่ให้ผู้หญิงมายุ่งด้วยมันจะยากอะไรนักหนาฟะ

[rujaya]

พี่โรมนี่ทั้งเท่ ทั้งหื่น ไม่อายกันบ้างเล้ยยยยยยยยยยยยย


ห้องก็มีไม่ขึ้นไปทำกัน  ทำกันตรงโซฟาเนี่ยนะ  55555555555555



เฮ้อ  เคลียร์กันได้ซะที เล่นเอาเครียดไปหมด แต่ไมไม่มีเอ็นซีละจิมมี่   ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



อยากรู้ว่าเคลียร์ไปทำไปเนี่ย เป็นยังไง   

[pppp]

คือ....เคลียร์แล้วอะไรยังไง
ตอนหน้ามี่เล่ามาให้หมดนะ

[EoBen]

อารายว้าาาา

ไปยอมเค้าทำไมอะลี่ โห  

ไม่ใจเลยงะ  ต้องร้ายๆหน่อยดิ

อย่าไปยอม โห

[daqiou]

รู้สึกยอมง่ายไปหน่อย

แต่ให้อภัยเพราะเป็นจิมมี่

แต่เค้าก็ชอบโค้กนะ

[Nus@nT@R@]

แหม....กว่าจะเคลียร์ตัวเองเรียบร้อยนะพี่มี่
ดีแล้วล่ะค่ะที่เรื่องนี้ไม่เครียด น่ารักๆแบบนี้แหละ ดีแล้ว

[NASS.NET]

ว้าววว ไม่อยู่3วัน กลับมาได้อ่าน3ตอนเลย
ดีกันเร็วๆก็ดีแล้วค่ะ
แต่ว่าจิมมี่เคลียแล้วจริงๆอ่ะหรอ
ลี่จะเจ็บอีกมั้ยอ่ะ???

ปล.ขอให้ทำข้อสอบได้นะคะ^^

[TanyaPuech]

จิมมี่เคลียนานไปว่ะ2อาทิตย์ ไม่ดราม่าดีล่ะไรเตอร์ให้คนอื่นเขาดราม่าไปเต๊อะ 55 รักเรื่องนี้จัง 

[slurpee04]

อ่ะโห่ ๆ ๆ ๆ

อุตส่าห์แอบปลื้มโค้ก - -

55555
แต่ไม่เป็นไร ๆ คืนดีกันแล้ว ^^

[Pamphlet]

ไม่เศร้านานอ่ะดีแล้ว คนอ่านเครียดตาม
รอตอนใหม่อยู่นะคะ สอบเสร็จแล้วก็อย่าลืมมาต่อนะ

[yakusa]

ไม่ต้องไป ทำมาม่า เหมือนคนอื่นก็ดีค่ะ  
แต่ 2 อาทิตย์ที่หายไป  ต้องเคลียร์นะค่ะ


ปล.  พรุ้งนี้ก็สอบเหมือนกัน  ยังอ่านไม่ถึงครึ่ง  

[sodamini]

รอมี่มาเคลียร์ให้ฟัง