หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[aimaim]

[xxhermionyxx]

เค้าขอนอนรอด้วยคนจิตัวเอง

จัดไปค่าาา

55555555555555555 นอนรอด้วยๆ อิอิ

[evilheart]

จิมมี่ โรลลี่ โรม จ๊ะ ฯลฯ มีใครอยู่ไหมมมมมมมม

[Pamphlet]

เข้ามารอตอนใหม่ค่า มะไหร่จะมาน้อ 

[Yunatsu]

 

จิมมี่อย่าเครียดน้าาา

รักษาสุขภาพด้วยยยย

แล้วหายเครียดค่อยมาอัพพ จารออออ

[banana49]

รอ ร๊อ รอ
คิดถึงโรลลี่ จิมมี่ โรม จ๊ะ มิ้น ฟิก ฯลฯ มากๆคร่า ^^
ปล.หายเครียดเร็วๆนะคะ

[kunkai]

มานอนรอด้วย

[Jimmeiiii*]

เข้ามานอนรอเหมือนกัน..เหอะๆ
คนมาเยี่ยมบ้านเราเยอะอีกแล้วววววว ดีใจจัง หายล่ะอ้วกออกเอาความนอยด์ออกไปหมดล่ะ
สบายๆๆ รักเบา เบา เจอกันพรุ่งนี้!!!!!!!!!!!!!!!! แน่นอนคอนเฟริม(มั้ง) 555 +
นอนหลับฝันหวาน น้ำตาลหกรดเตียง ไปเรื่อยกู..เบลอทีไรเป็นงี้ตลอดๆๆ
V
V

โอ๋ๆๆๆๆๆ ใครทำอะไรน้องมี่ของเจ๊
มามะ มาให้เจ๊ 
ไม่นอยด์แล้วน๊า......ไหนยิ้มหวานซิ
อ่ะ....ให้  อีกที
โอ๋ๆ คนดี ไม่นอยด์น๊า ไม่นอยด์

เอาบันไดมาให้เจ๊ของมี่ เพราะชีจะได้กอดมี่ถึง   

มี่จ๋า ถ้าไม่สบายใจ ให้คิดถึงพี่เข้าไว้ ขีดเส้นใต้คำว่า คิดถึงพี่ไว้ มี่จะได้ยิ้มออก คิกๆๆ โอ๋ๆ รักมี่กันทั้งนั้น หายไวๆนะจ๊ะน้องสาว

อยากจะจับเธอทั้งคู่มากอดรัดฟัดเหวี่ยงลงกับนุ่มๆ เค้าไม่ได้เป็นไรซะหน่อยแค่นอยด์นิดเดียวเอง..หายล่ะ เซ็งไปใช่มันจะรู้ เปรต!!
แต่ตอนนี้หายล่ะ..มีของกำนัลมาล่อเลยใจง่ายหายเซ็งไว
เจอกันพรุ่งนี้นะเจ้ หอมแก้ม จุ๊บจั๊บ หนุบหนับ ฮ่าๆๆๆ

[anajulia]

^
^
^
จิ้มๆจึกๆ

อา.....พรุ่งนี้จิมมี่จะพาโรลลี่กลับมาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คิดฮอดโรลลี่และผองเพื่อนและรักยมทั้งสองแย่แล้ว

หายนอยด์ก็ดีแล้วนะคะ จิมมี่สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[nanahaji]

แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม


เค้าเอาไรมาล่อบอกพี่ดิ๊ไอ้ตูดหมาของพี่   (ไม่ใช่ไร วันหลังได้เอามาล่อบ้าง)
แต่เห็นมี่กลับมาพ่นไฟได้พี่ก็ดีใจ  อิอิ ว่าแต่ที่นอยด์เนรี่ย นอยด์พี่บัฟ ชิมิชิมิ
ถ้าใช่ พี่กะพี่นิววันด้าจะจับมาสำเร็จโทษให้นะคะ กร๊ากกกกกกกกกกกกก นี่ไม่ใช่อารมณ์ส่วนตัวนะ เพื่อมี่แท้ๆ คิกๆ
รักนะๆ โอ๋ๆ มาไวๆโอ๋ๆ รออยู่ รักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

[Milk]

 :z2:พรุ่งนี้ได้เจอโรลลี่ แอนด์ เดอะ แก็งค์แล้ว

[nuewanda]

เย้.............มี่ของเจ๊ อารมณ์ดีแล้ว มาๆ มาให้   อีกที
ลองว่ามาแบบนี้ ต้นเหตุอาการนอยด์ จะมากหรือน้อย บัฟที่รักของพี่ต้องมีเอี่ยวด้วยแน่เลย
โอ๋ๆ คืนดีกันน๊า  คนกลางอย่างพี่ลำบวกใจ มี่พี่ก็รัก บัฟคนดี   พี่ก็หลง

แหมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เค้าเอาไรมาล่อบอกพี่ดิ๊ไอ้ตูดหมาของพี่   (ไม่ใช่ไร วันหลังได้เอามาล่อบ้าง)
แต่เห็นมี่กลับมาพ่นไฟได้พี่ก็ดีใจ  อิอิ ว่าแต่ที่นอยด์เนรี่ย นอยด์พี่บัฟ ชิมิชิมิ
ถ้าใช่ พี่กะพี่นิววันด้าจะจับมาสำเร็จโทษให้นะคะ กร๊ากกกกกกกกกกกกก นี่ไม่ใช่อารมณ์ส่วนตัวนะ เพื่อมี่แท้ๆ คิกๆ
รักนะๆ โอ๋ๆ มาไวๆโอ๋ๆ รออยู่ รักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 

ซิ่มค่ะ อย่ามาเนียน จริงๆ อยากรับซิ่มเข้าสังกัดอ่ะนะ แต่มันขัดหลักการครองเรือน โบราณท่านว่าไว้....
มีแฟนคนเดียว เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย............มีแฟนสอง ครอบครัว ปรองดองรักใคร่............มีแฟนสาม  สงครามยุทธหัตถี จักบังเกิด
ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น........ครอบครัวสุขสันต์จึงต้องจำกัดวงสวิงที่บัฟคนดี     มี่ และ เค้า
ส่วนซิ่ม...ก็ตัดใจซะนะ กลับไปลากซุงในป่าดีกว่า อย่ามาเดินกลางถนนในเมืองเลย มันอันตราย  ด้วยรักและเป็นห่วงอย่างสุดซึ้ง

[knightofbabylon]

แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาดูอีก 

[xxhermionyxx]

เข้ามานอนรอเหมือนกัน..เหอะๆ
คนมาเยี่ยมบ้านเราเยอะอีกแล้วววววว ดีใจจัง หายล่ะอ้วกออกเอาความนอยด์ออกไปหมดล่ะ
สบายๆๆ รักเบา เบา เจอกันพรุ่งนี้!!!!!!!!!!!!!!!! แน่นอนคอนเฟริม(มั้ง) 555 +
นอนหลับฝันหวาน น้ำตาลหกรดเตียง ไปเรื่อยกู..เบลอทีไรเป็นงี้ตลอดๆๆ
V
V

โอ๋ๆๆๆๆๆ ใครทำอะไรน้องมี่ของเจ๊
มามะ มาให้เจ๊ 
ไม่นอยด์แล้วน๊า......ไหนยิ้มหวานซิ
อ่ะ....ให้  อีกที
โอ๋ๆ คนดี ไม่นอยด์น๊า ไม่นอยด์

เอาบันไดมาให้เจ๊ของมี่ เพราะชีจะได้กอดมี่ถึง   

มี่จ๋า ถ้าไม่สบายใจ ให้คิดถึงพี่เข้าไว้ ขีดเส้นใต้คำว่า คิดถึงพี่ไว้ มี่จะได้ยิ้มออก คิกๆๆ โอ๋ๆ รักมี่กันทั้งนั้น หายไวๆนะจ๊ะน้องสาว

อยากจะจับเธอทั้งคู่มากอดรัดฟัดเหวี่ยงลงกับนุ่มๆ เค้าไม่ได้เป็นไรซะหน่อยแค่นอยด์นิดเดียวเอง..หายล่ะ เซ็งไปใช่มันจะรู้ เปรต!!
แต่ตอนนี้หายล่ะ..มีของกำนัลมาล่อเลยใจง่ายหายเซ็งไว
เจอกันพรุ่งนี้นะเจ้ หอมแก้ม จุ๊บจั๊บ หนุบหนับ ฮ่าๆๆๆ

55555555555 กอดรัดฟัดเหวี่ยว??? ระวังแบนก่อนนะ เพราะพี่ฮาจิตัวเล็กเท่ามด


ส่วนพี่นิววันด้านี่ไม่เคยอยู่ระดับสายตาระวังจิหาไม่เจอนะคะ


กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก(ไสหัวไปหลบทรีนก่อน)





มาคืนนี้ชิมิ เค้าก็จะนอนรอต่อไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป

[kitty]

  :z2:มารอจิมมี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[knightofbabylon]

แวะเวียนมาดูเป็นระยะ บวกรอฉลอง200หน้า

[bolinkz]

พี่จิมมี่เอามั้งออกได้มั้ยค่ะ
ขืนต้องรออีกวันมีหวังได้ลงแดงแน่เลยอ่ะ
ยังไงก็ "Fighting"นะคะ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 86

“โรลลี่คร๊าบบบบบบบบบบบบบบบ”กูได้ยินเสียงร้องครวญครางแบบนี้มานานเกือบจะหนึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ล่ะ กูดูการ์ตูนจบไปสองเรื่องล่ะ ไอ้มี่ก็ยังไม่หยุดเรียก

“เหี้ยไรนักหนา เรียกอยู่ได้!!”กูหันไปถามอย่างหงุดหงิด ลุกขึ้นไปกดปิดโทรทัศน์แล้วเดินมานั่งลงข้างๆมัน

“เป็นอะไร ทำไมไม่เห็นสนใจพี่เลย”มันพูดเสียงหมาหงอย จนกูแทบอยากเอาตีนไปนาบหน้ากวนๆของมันจริงๆ คำพูดและท่าทางเหมือนจะรู้สึกผิดนะ แต่สีหน้าแม่งโคตรกวนตีนเลย

“มีไรให้สนใจ หน้าตาก็เหี้ยเหมือนเดิม”กูพูด

“โหวแม่งดูปากดิ..ใจร้ายว่ะ”มันบ่นหน้างอกูเลยยกตีนยันหน้าอกมันด้วยความหมั่นไส้ กูรู้ว่ามันรู้ว่ากูเป็นอะไร มันน่าหงุดหงิดจริงๆนะเว้ย หายไปสองอาทิตย์กลับมาไม่พูดไม่จาเจอหน้าปุ๊บก็ล่อกูซะเยิน ไม่พูดเหี้ยไรสักอย่าง ไอ้โรมก็พอกัน สองอาทิตย์ที่ผ่านมาหวงกูเหมือนจงอางหวงไข่ ถามแม่งทุกวันว่าเจอหน้าไอ้มี่บ้างหรือเปล่า สั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้เจอหน้าไอ้มี่ แต่ดูเมื่อคืนดิแทบถวายกูใส่พานให้ไอ้มี่

“มึงอย่าเยอะดิมี่..กูเริ่มแล้วนะ!!”

“โอ๋ๆไม่เอาไม่แกล้งล่ะ ก็พี่ไม่รู้จริงๆหนิว่าโรลลี่เป็นอะไร?”มันถามตาใสเหมือนไม่มีความผิดติดตัว

“เออ!..กูแค่เป็นบ้าหงุดหงิดประสากู มึงไปไกลๆเลย”กูพูดอย่างโมโหลุกขึ้นจะเดินไปนอนสงบสติอารมณ์ด้านบน แม่งอยากกระทืบคนจริงๆเว้ย

“โรลลี่คนดีหายโกรธพี่นะ เรื่องพี่กับพี่เอฟไม่มีอะไรกันจริงๆ”มันพูดแล้วเดินเข้ามากอดเอวกูจากด้านหลัง ฝังหน้าลงซุกซอกคอกู กูย่นคอหนีนิดหน่อย

“เรื่องของมึง ไม่อยากสนใจ”

“ไม่เอาอ่ะ..สนใจนะ พี่อยากให้โรลลี่สนใจพี่ทุกเรื่องเลย ไม่งอนนะ”

“ไม่ได้งอน มึงหูแตกรึไง มึงอยากจะไปไหนอะไรยังไงกับใครก็เรื่องของมึง จะหายไปไหนนานๆก็เรื่องของมึง!”กูพูดแล้วพยายามแกะมือมันออกจากเอว

“หึหึ..งอนพี่จริงๆด้วย พี่ไม่ได้หายจากโรลลี่ซะหน่อย”มันพูดน้ำเสียงอ่อนโยนแต่จริงจัง ผลิกตัวกูให้หันไปจ้องตากับมัน

“สนใจที่ไหนล่ะ!!”กูเถียงกลับ

“ไม่สนใจจริงอ่ะ แล้วทำไมต้องทำตาแดงใส่พี่ด้วยล่ะครับ”มันถามแล้วก้มหน้ามาหอมแก้มกูสองฟอดเน้นๆ กูหมั่นไส้เลยตบเข้าที่หน้ามันอย่างจัง ไอ้มี่แบนปากใส่จับมือกูขึ้นมาแนบกับหน้ามัน

“โรลลี่เชื่อใจพี่อีกครั้งนะ ครานนี้พี่ไม่มีอะไรจริงๆกับพี่เอฟจริงๆก็แค่พี่รหัสปกติ!”มันพูด

“แต่เขาชอบมึง!!”กูพูดเสียงดังแล้วก้มหน้ามองพื้นทันที ก็ไอ้มี่มันทำตาเจ้าชู้ใส่กูไมอ่ะ

“หึหึ..อันนี้ช่วยไม่ได้จริงๆ แต่โรลลี่ไม่ต้องห่วงพี่จัดการบอกไปเรียบร้อยล่ะว่าพี่มีเมียแล้ว ที่สำคัญเมียโหดมาก”

“เรื่องของมึงดิ”กูพูดเสียงค่อยยังยืนก้มหน้าเหมือนเดิม

“ไม่เอาอ่ะ โรลลี่เงยหน้ามองพี่นะ พี่ไม่เคยมองใครตั้งแต่ได้โรลลี่เป็นแฟนเลยนะ”

“แต่มึงก็ไม่ปิดกั้นเวลามีคนเข้ามายุ่งกับมึงเหมือนกัน ทำไมชอบนักรึไง เวลาคนอื่นมาสนใจอ่ะ?”กูเงยหน้าถามอย่างฉุนๆ

“เปล่า สักหน่อย..แต่แบบไงอ่ะ พี่มั่นใจในตัวพี่ไงว่าพี่ไม่ได้สนใจใครนอกจากโรลลี่จริงๆ ส่วนคนอื่นจะคิดยังกับพี่นั้นก็อีกเรื่อง ไม่ใช่ไม่บอกซะหน่อยว่ามีแฟนแล้ว แต่บอกไปแล้วแต่เขาไม่ฟังให้ทำไง สู้อยู่เฉยๆไม่เล่นด้วยซะอย่าง เดี๋ยวก็เบื่อกันไปเอง”มันพูดหน้าเจ้าเล่ห์ กูหมั่นไส้เลยหยิกเข้าที่ท้องมัน

“แล้วเขาเบื่อกันไหมล่ะ กูเห็นแม่งตามมึงต้อยๆ ไรนักหนาว่ะมี่ คบมึงมีแต่เรื่อง!!”กูพูดอย่างโมโห

“ไม่เอาอ่ะ โรลลี่อย่าพูดนี้ดิ๊!! พี่เสียใจนะ!”มันตัดพ้อเสียงเศร้า

“แล้วกูไม่เสียใจซินะ มึงเป็นแบบเนี่ยตลอด ผู้หญิงเข้ามายุ่งด้วยทีไรบอกว่าไม่มีอะไรตลอด แต่แม่งก็เป็นเรื่องทุกที!”

“ก็พี่รักโรลลี่คนเดียวหนิเลยไม่เคยสนใจคนอื่น ฟังพี่ดีๆ โรลลี่ก็รู้หนิพี่เป็นคนยังไง พี่ไม่ชอบพูดมากหรือพูดซ้ำๆซากๆกับเรื่องที่พูดไปแล้ว พี่ไม่ได้ใจดีให้คนอื่นเข้ามายุ่งแต่พี่ถือว่าพี่ได้บอกคนพวกนั้นไปแล้ว พี่ชัดเจนในระดับที่พี่ควรจะทำ พี่รักโรลลี่คนเดียวถึงการกระทำอาจไม่ค่อยจะตรงกับคำพูดสักเท่าไร แต่โรลลี่มั่นใจได้ว่าทุกอย่างที่พี่พูดกับโรลลี่ พี่พูดความจริง สำหรับพี่ไม่คือไม่!”

“แต่กูเบื่อและเหนื่อยมี่ ทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงของมึงทีไรกูเซ็งว่ะ มันทำให้กูจิตตกหงุดหงิดมาก มึงรู้ไหม?!”

“รู้ซิ! เพราะเวลาโรลลี่โมโหมากๆทีไรก็ร้องไห้ตลอด ทำไมพี่จะไม่รู้ว่าโรลลี่เป็นแบบไหน แต่พี่อยากให้โรลลี่เชื่อพี่จริงๆนะ ว่าพี่รักโรลลี่จริงๆและรักคนเดียวด้วย”มันพูดน้ำเสียงจริงจังแล้วดึงกูเข้าไปกอดพร้อมกับลูบหัวกูแบบปลอบโยน มันทำให้กูรู้สึกว่าน้ำตากูเริ่มจะไหลออกมาอีกแล้ว ทำไมมึงอ่อนแอขนาดนี้วะ

“จริงหรือมี่ จริงมากแค่ไหน บอกตามตรงบางครั้งสิ่งที่มึงทำ มันให้กูรู้สึกว่าที่ผ่านมามึงไม่รักกูสักนิด เหมือนแค่หลงในตัวกูแค่นั้น”กูพูดเสียงอู้อี้ที่อกน้ำตาที่ไม่อยากไหลก็ไหลออกมาจนได้

“ไม่เอาครับ โรลลี่อย่าพูดนี่นะครับ พี่รักโรลลี่จริงๆรักออกมาจากใจ ไม่เคยเสแสร้งแกล้งทำ”มันพูดพร้อมกับกดจูบลงมาที่ริมฝีปากแต่เตะเบาๆไม่จูบแบบหนักหน่วงเหมือนทุกที

“แต่….อึก”

“ไม่มีแต่ครับ พี่รักโรลลี่จริงๆ สัญญาเลยคราวหน้าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก สัญญา!”ไอ้มี่พูด มันเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวเข้ากับนิ้วก้อยกูแล้วชูขึ้น

“ให้แน่เหอะ มีอีกครั้งรับรองว่ากูกับมึงเป็นแค่อดีตสำหรับกันและกันแน่!”กูพูดอย่างหมั่นไส้ เขย่งเท้านิดหน่อยแล้วกอดคอไอ้มี่แน่น รู้สึกเหมือนว่ามันจะสูงขึ้นกว่าเดิมด้วยนะ

“โห่ขู่ว่ะ..ไม่มีทางเหอะ พี่ไม่มีทางปล่อยโรลลี่ให้ไปเป็นของคนอื่นแน่ ของของพี่เรื่องไรจะให้คนอื่นเอาไป”มันพูดแล้วใช่ฟันขบกัดที่ต้นคอกูจนรู้สึกจักจี้นิดๆ

“จิ๊!! แค่งี้ล่ะมาพูด ตอนมึงทำมึงไม่รู้บ้างว่ารู้สึกยังไง?”

“พี่ทำไร ไม่ได้ทำไรซะหน่อย ไม่เอาล่ะไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่า”มันพูดแล้วโยกตัวกูที่กอดคอมันอยู่ไปมา กูยิ้มแล้วกดจูบลงที่ท้ายทอยไอ้มี่ กดแรงลงที่ปลายเท้าแล้วกระโดดขึ้นให้ไอ้มี่อุ้มเอาขาเกี่ยวรอบเอวมันไว้

“ตัวเบาว่ะ กินไรบ้างป่ะเนี่ย?”มันถามอุ้มกูเดินขึ้นมาบนห้อง

“กินเหอะ กูไม่โง่ทำร้ายตัวเองแบบนั้นแน่!”กูพูด ไอ้มี่หมั่นไส้เลยตบก้นกูอย่างแรงก่อนโยนตัวบนที่นอนนุ่มๆ

“ครับๆแฟนพี่เก่งและฉลาดตลอด ว่าแต่เกือบลืม โรลลี่ยังมีคดีที่พี่ยังไม่ได้เคลียร์”ไอ้มี่ขึ้นคร่อมกูแล้วถามหน้าบึ้ง กูงงสักแปบออกยิ้มออกมาแบบเจ้าเล่ห์

“ไร?”กูถามเหมือนไม่รู้ เอื้อมไปหยิบหมีตัวเล็กใกล้ๆมาเล่น ไอ้มี่ก็ยิ่งหน้างอเข้าไปอีก

“ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้ พี่ไม่อยู่ด้วยสองอาทิตย์ได้ข่าวว่ามีเด็กมาติด เสน่ห์แรงจังเลยนะ”มันพูดเสียงเข้มก้มหน้าลงมากัดปลายจมูกกู

“เด็กอะไร เด็กที่ไหนแล้วใครเป็นคนบอกมึง ปากดี”

“ไม่ต้องมาพูดเลยนะ เรานะส่งข้อความมาหาทุกวันหวังว่าไอ้เด็กแถวนี้มันจะตอบกลับมาบ้างแต่ที่ไหนได้ไม่มีสักฉบับ หน้าก็เจอไม่ได้อีกพี่ชายเสือกไม่เข้าใกล้ แต่ที่ไหนได้ไอ้เด็กแถวนี้ดันไปเที่ยวกับคนอื่น!!”มันตัดพ้อหน้าบึ้ง คราวนี้มาทั้งน้ำเสียง สีหน้า แววตาว่าน้อยใจกูมากและจริงๆ

“ช่วยไม่ได้!! มึงหายไปเอง!!”กูย้อนมั่งแล้วดึงหน้ามันลงใกล้ๆ ยกขาขึ้นพาดหลังมันไว้

“หายที่ไหน ตามตลอดเหอะ รู้หมดด้วยว่าเย็นๆไปไหนกับใครตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ให้ตายเหอะนอกใจกู!”มันพูดหน้างอพร้อมกับเสหน้าไปมองทางอื่น กูหมั่นไส้เลยกัดเข้าที่หูขวามัน

“มึงเหอะนอกใจกู เดี๋ยวนี้ขึ้นมึงกูกับกูตลอดเลยนะ!!”

“ก็ทำไม ทีโรลลี่ยังพูดได้เลย เชอะงอน!!”ไอ้มี่แม่งทำท่าทางได้เหมือนตุ๊ดมากอ่ะ มีมาทำแก้มป่องใส่ด้วยนะ

“อะไร ไม่ต้องมางอน ผิดที่มึงนั้นแหละ ใครใช้ให้มึงแนบเนื้อกับพี่รหัสขนาดนั้นหละ!”กูเอามั่ง

“แนบเนื้อที่ไหน มุมกล้องเหอะ ที่สำคัญท่าโรลลี่สังเกตดีๆก็จะรู้ว่าพี่ไม่ได้สนใจจะถ่ายด้วย”

“แต่กล้องมึงและที่สำคัญมึงไม่ยอมลบออกเหมือนจะเก็บเอาไว้เป็นอนุสรณ์”

“อนุสรณ์ไร?..มั่วไม่ได้จะเก็บแต่ยังไม่ได้ลบออก เด็กแถวนี้มันดันไปเห็นก่อนซะได้”มันพูดแล้วดึงกูขึ้นมานั่งตักมัน กูขยับตัวนิดหน่อย ยืดขาไปไขว่ด้านหลังมัน ส่วนมือก็ยังกอดคอไอ้มี่อยู่

“อ่อ..มึงจะบอกว่ากูเสือกว่าไง?”กูถามแล้วกัดเข้าไปที่ปลายคางไอ้มี่ มันหน้าเบ้นิดหน่อย

“พูดตอนไหน ประโยคเมื่อกี้ก็ไม่มี ใส่ร้ายตลอด”มันพูดล้วงมือเข้าในกระเป๋ากางเกงหยิบอะไรไม่รู้ออกมา

“เอานิ้วมานี้ดิ”มันพูดแล้วดึงมือกูที่กอดมันอยู่มาดู มันเงยหน้ามองหน้ากูนิดหน่อย ก็ตอนนี้ที่นิ้วกูมีแหวนอยู่สองวงนิ้วกลางขวาเป็นของกูเองเพิ่งซื้อมา ส่วนไอ้นางซ้ายของไอ้หมาตรงหน้ากูตั้งแต่ได้มากูยังไม่เคยถอดเลยสักครั้ง

“ถอดอันนั้นออกมา”มันพูดอีกชี้นิ้วไปที่นิ้วกลางขวา

“ทำไมอ่ะ ของกูเพิ่งซื้อเอง แพงนะมึง”กูโวยวายนิดหน่อย ไอ้มี่หน้างอขึ้นมาทันที

“ถอดมาเหอะหน่า เร็ว!!”มันขู่ กูยึกยักอยู่สักพักจนไอ้มี่ทนไม่ไหวจัดการดึงแหวนออกจากนิ้วกูเอง

“แหวนี้ใช่มั้ยที่ไปซื้อกับไอ้เด็กเวรห่านั้นอ่ะ?!”มันถาม กูยิ้มทันทีจริงแบบที่ไอ้มี่พูดเพราะกูไปซื้อแหวนวงนี้กับไอ้โค้กจริง ไอ้โค้กมันเป็นคนเลือกให้รสนิยมเลือกแหวนมันคล้ายๆกู

“ปากหมาสัด! ไปพูดถึงน้องมันแบบนั้น”กูแกล้งพูดยั่วไอ้มี่ หมาบ้าที่สิงอยู่ในร่างกายมันเริ่มออกฤทธิ์ทางหน้าตาและเขี้ยวคมๆของมันทันที

“ก็ทำไมอ่ะ จะพูดแบบเนี่ย..โรลลี่ไม่ต้องมาพูดเหมือนปกป้องมันเลยนะ พี่จะเอา!”มันพูดหน้างอเอาแหวนกูไปใส่แต่ด้วยความที่นิ้วเราต่างกัน มันเลยใส่แหวนกูได้แค่นิ้วก้อย

“เห้ย!ได้ไงอ่ะ แล้วกูจะใส่อันไหน มึงอ่ะ!”กูโวยวายแบบไม่จริงจัง ไอ้มี่ก็ยิ่งหน้างอหนัก เอาหน้าผากมันชนมากับหน้าผากกู

“อย่าแย้งคืนนะ พี่เขวี้ยงทิ้งจริงๆเอาดิ โรลลี่ใส่อันนี้แทน!”มันพูดแล้วสวมที่มันเอามาใส่แทน รูปแบบแหวนเหมือนกันเด๊ะแต่ของที่ไอ้มี่เอามาให้จะดูเก่ากว่าของกูนิดหน่อย

“จิ๊!..เก่า!”กูบ่น ไอ้มี่กัดแก้มกูเหมือนจะทันที

“อย่าบ่น..ของแท้ครับห้ามหายด้วย”มันขู่ดึงมือกูขึ้นมาลูบที่แหวนเบาๆ

“แล้วอันนี้อ่ะ ไม่เปลี่ยนให้มั่ง?!”กูพูดแล้วชูอีกนิ้วให้มันดู ไอ้มี่ยิ้ม

“งั้นก็ต้องเปลี่ยนอันนี้เหมือนกัน”มันพูดหน้าเจ้าเล่ห์ดึงสร้อยที่กูให้ออกมาลูบๆ กูแบนปากใส่ก้มไปดูสร้อยใกล้ๆไม่แกะออกมาขัดให้มันนานล่ะ เหมือนจะหมองลงหน่อย

“มึงอ่ะ ไม่ดูแลเงินเก่าเลย”กูโวยวาย

“เก่าที่ไหน ไม่เก่าซะหน่อย พี่ไม่เคยถอดเลยนะ ตอนรับน้องห่วงแทบตายกลัวหลุดหาย”มันพูดพร้อมกับหยิบสร้อยขึ้นมาจูบกูยิ้มเขินๆ

“ก็ลองหายดิ กูเอามึงตายแน่”

“รู้ครับรู้ รักจะตายใครจะปล่อยให้หาย โรลลี่ไปเจาะหูเพิ่มมาป่ะเนี่ย?”และอีกหลายๆอย่างที่กูกับไอ้มี่สลับกันดูความเปลี่ยนแปลงของกันและกัน กูโดนมันซักฟอกเรื่องไอ้โค้กจนขาวสะอาด เลยโดนมันแจกของรางวัลมาเป็นรอยดูดที่คอสามรอยเน้นๆ สัด!

“พี่เสือ!!วาดให้มันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง ตัวเองไม่เต็มใจไม่ต้องก็ได้!!”เสียงไอ้เนมแว็ดขึ้นรอบที่ร้อย พี่เสือเงยหน้ามองนิ่งๆแต่ไม่พูดอะไร แค่เอาปลายพูกันชี้หน้าอย่างเดียว พี่เสือเอนท์ติดสถาปัต ไอ้มี่กับพี่เบสวิศวะ ส่วนพี่โค้กศิลปกรรมมหาลัยเดียวกัน

“มึงจะไปไหนก็ไป ไป น่ารำคาญพูดมาก!”พี่ด่าแล้วหันไปลงสีกับไม้กระดานขนาดใหญ่ต่อ วันนี้พวกกูม.6กับพวกม.5บางส่วนและรุ่นพี่ปีที่แล้ว นัดกันมาช่วยกันทำอัฒจรรย์เพราะพรุ่งนี้จะเป็นวันเปิดงานกีฬาสีวันแรก ศิษย์เก่าเพียบส่วนมากจะมาเป็นกรรมการให้

“เออ!! ไปแน่ ไม่ต้องมาเรียกเลยนะ!!”ไอ้เนมพูดหน้างอหันไปหยิบก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในแก้วที่วางอยู่ใกล้ๆเขวี้ยงใส่พี่เสือก่อนวิ่งหนีหายไป

“เด็กที่ขึ้นอัฒจรรย์มี่กี่คน?”ไอ้มี่หันมาถาม มันกำลังคำนวณเพราะจะได้ร่างแบบออกมาถูกเพราะบางปีที่กูเห็นรุ่นพี่แม่งทำไม่คิด เอารูปแบบแม่งซะเวอร์ปิดหน้าพวกน้องๆที่นั่งกันอยู่ด้านบนเห็นหน้าแค่สามแถวด้านล่าง

“ฟ้าเด็กขึ้นอัฒจรรย์กี่คนว่ะ?!”กูตะโกนถามไอ้ฟ้าที่กำลังนั่งเขียนเพลงเชียร์อยู่ แต่ละสีแม่งก็มีรุ่นพี่มาห้องมาช่วยกันทั้งนั้น แต่ของพวกกูกรณีพิเศษเพราะพวกไอ้มี่โดนลากมาช่วยสีกู ธรรมดาของจริงมันต้องไปช่วยพวกสีเหลือง

“ในกระดาษในกระเป๋ากูอ่ะ มึงเปิดดูกูทำรายละเอียดไว้ให้แล้ว!”มันตะโกนกลับมา กูเดินไปหยิบกระดาษมาส่งให้ไอ้มี่

“หอมทีดิ”มันพูดขึ้นในขณะที่มือมันกำลังขีดๆเขียนๆตาก็มองไปทางอื่น ไม่ได้หันมาสนใจกู

“ไม่เอาคนเยอะ!”

“เยอะทีไหน เร็วดิ ไม่มีแรงแล้วเนี่ย!!”มันเริ่มงอแงหันมาส่งสายวิบวับให้ กูเลยต้องหันซ้ายหันขวาหันไปเจอตอนไอ้นุก้มลงจุ๊บปากไอ้พี่เบสพอดี หน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาเลยกู

“ก้มดิ..แดกห่าไรว่ะสูงเอาๆ”กูบ่นเดินพร้อมกับเดินมาหยุดตรงหน้ามัน กูเขย่งเท้าเพื่อหวังจุ๊บปากมันเบาๆแล้วจะวิ่งไปซ้อมบอลทันที แต่ไอ้มี่เสือกล็อกเอวแล้วดูดแรงๆที่แก้มกูก่อนปล่อยกูเป็นอิสระเดินหนีไปหาไอ้พี่โค้กที่กำลังยืนสอนรุ่นน้องตีกลองอยู่ เลวมาก ><

“พรุ่งนี้เจอกับสีไรว่ะ?”กูถามไอ้บอมเพื่อนอีกห้องกูที่กำลังยืนอ่านโปรมแกรมบอลกับบาสอยู่

“น้ำเงินว่ะ”มันตอบ กูพยักหน้ารับทราบ

“พี่!..พรุ่งนี้โค้กเล่นบอลได้แค่ครึ่งแรกว่ะ ขึ้นหลังเวลาชนกับบาส!”ไอ้โค้กเดินหน้าบึ้งเข้ามาบอกกู

“จริง งั้นมึงรอเล่นบาสอย่างเดียวพอ สีน้ำเงินพวกกูเคลียร์ได้”กูบอกแล้วโยนผ้าขนหนูเย็นใกล้มือไปให้

“เสียดายว่ะ แต่ถ้าไม่ลงบาสโค้กกลัวแพ้เพราะพรุ่งนี้เจอสีชมพู!”มันบอกเซ็งๆแล้วยื่นเคาเตอร์เพนมาให้กู

“อะไร?”กูถาม ไอ้โค้กไม่ตอบชูมือด้านขวาให้กูดูเหมือนจะบวมหน่อยๆ กูเลยรีบดึงมันมานั่งข้างๆทันทีเข้าใจเจ็บปวดตอนใกล้จะแข่งนะแม่ง

“ทำอีท่าไหนมึงเนี่ย รู้ว่าพรุ่งนี้จะแข่งยังปล่อยให้เจ็บอีก”กูบ่นทันที มือก็นวดยาลงบนข้อมือมันเบาๆนวดมากไม่ได้เดี๋ยวไปโดนเส้นแล้วจะเป็นมากกว่าเดิม

“ล้ม ไม่ทันระวังเอามือลงรับไง”มันตอบเสียงหมาหงอย กูหมั่นไส้เลยดีดเข้าที่หน้าผากมัน

“คิดว่ามึงตัวเท่ากับไอ้เนมหรือไง แล้วนี่นะพรุ่งนี้มึงจะไหวไหมเนี่ย?”

“ไหวดิ..แค่นี้เด็กๆยิ่งได้พี่มานวดให้แบบนี้หายชัวร์ แต่ถ้าให้ดีจูบเป็นยาให้อีกหน่อยรับร้องชนะแน่!”มันพูดกูเลยเคาะเข้าที่หน้าผากให้อีกดอก

“หวังนะมึง ไม่เห็นรึไงว่ามันก็มาด้วย อยากโดนมันเล่นหรอมึง?”กูพูดยิ้ม ไอ้โค้กยักไหล่หันไปมองทางไอ้มี่แล้วส่ายหัว

“กลัวที่ไหน ไม่เคยกลัวเหอะ เห้ย!!พี่ไหงแหวนมันดูเน่าๆว่ะ เพิ่งซื้อเอง!”ไอ้โค้กพูดจับมือกูขึ้นมาดูใกล้ๆ กูยิ้มแล้วส่ายหัวนิดหน่อย

“พี่โรลเนมหิวไอติม ไปซื้อติมกัน!!”เสียงสิบแปดหลอดของไอ้เนมดัง คนนี่หันมองเต็มแต่ไอ้เนมไม่สนเดินหน้าเริ่ดมาหากู พอเห็นไอ้โค้กอยู่ด้วยก็หน้าบึ้งใหญ่

“จับไม ฮืม!!”ไอ้เนมถามเสียงห้วนพร้อมกับจับมือกูกับไอ้โค้กแยกออกจากกัน มีการหันไปค้อนไอ้โค้กวงใหญ่

“มึงก็นะ..แล้วหายไปไหนมา?”กูถาม

“ส่องเด็ก”ไอ้เนมตอบ กูร้องอืมในคอทันที

“โห่วเจ้แม่งไปแอบส่องเด็กมาอ่ะ!!!”เสียงไอ้โค้กดังขึ้นและดังมากเหมือนจงใจให้พี่เสือที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลได้ยิน พี่เสือกับไอ้มี่หันมามองขวับทันที ไอ้เนมหน้าเหลือสองนิ้วล่ะ

“ไอ้เด็กเวร!!”ไอ้เนมด่าลอดไรฟัน บีบมือกูแน่นเพราะพี่เสือจ้องหน้ามันเหมือนจะฆ่า

“ไปก่อนนะพี่..เดี๋ยวมาช่วย!”ไอ้โค้กพูดหน้ากวนตีนก่อนเดินออกไป กูหันมามองหน้าไอ้เนมที่ตอนนี้ซีดเหมือนไก่ต้ม

****************************** TBC.
ปล.สั้นๆง่ายๆ คิดถึงจังไม่เจอกันหลายวันแหนะ

[xxhermionyxx]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



มี่มาแว้ววววววววววววววววววววว


แปะๆ เดวมาดิทเน้ออออออออออออออ














อ๊ากกกกกกกกกกกกก มี่แมนโค่ดอะงื๊ออออออออออออออออ


พี่เสือกะน้องเนมออกมานิดให้หายคิดถึงอะ ซวยเเล้วเทนโดนพี่เสือทำโทษแน่เลย

ขอเสือเนม   ตอนหน้าอีกนะๆๆๆๆๆ อิอิ



ปล. ไอ้โค้ก....................ไอ้เด็กเปรต!~~~~~~~~~

[knightofbabylon]

ไอ้น้องโค้กมันป่วนว่ะ (วี้ดวิ้วชอบใจ)
แค่ป่วนให้สนุกสนานพอนะ
อย่าได้คิดแทรกแซงจริงจัง ไม่งั้นมีกลับลำ   ขาคู่ให้แน่ๆ เน้นๆ ค่ะน้องโค้ก


จิมมี่เวลางอน ฮาว่ะ   ฮาจริงๆนะ แต่น่ารักดี
ดีใจเคลียร์กันแล้ว  ใสกิ๊ง
แต่จะให้ดี พาโรลลี่ไปแกรนด์โอเพนนิ่งต่อหน้าพี่รหัสเลยสิจิมมี่  


แล้วเนมจะงานเข้ามั้ย? ฮ่าๆๆ



 :กอด1:ไร้ท์เตอร์จิมมี่ให้กำลังใจนะ  ดีใจจริงจังที่ได้อ่าน

[ninghyuk]

โค้กทำตัวดีเหมือนกันนะเนี่ย ฮ่า ๆ ๆๆ 
มี่อีกอะ ที่ผ่านมาไปทำอะไร เล่า ๆ มาซะที เอาให้เคลียร์นะ ๆ 
ถึงจะดีกับโรลลี่แล้วก็เหอะ ชิชิ มันต้องมีเบื้องหลังดิ อยากรู้ ๆ 

[kanda53]

ผลัดกันเคลียร์....นัวเนียกันอย่างน่ารัก....
เจ้าโค๊กวอนเจอของแข็ง....ไม่ช้าพี่มี่ได้องค์ลงบ้าง...
น้องเนม...โดนโทษหนักสถานเดียว...พี่เสือน่ะโหดนะ

  น้องจิมมี่... & 

[TanyaPuech]

กรี๊ดๆๆๆๆๆ  จิมมี่โรลลี่น่ารักมาก  เนมงานเข้าป่าวน๊า  หาคู่ให้เด็กโค๊กด่วนเลย

[lasom]

:mc4:ดีกันแล้ว เอิ๊กๆๆ

[kitty]

จิมมี่มาแล้วววววววววววว  มาจิ้มก่อนนนนนนนนนนนนนน


........................................


ดีกันแล้ววววววววว  น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก


เนมเจ็บแน่ๆๆๆๆๆๆ

[Rockstar]

ไอ้น้องโค้กนี้แสบจริงๆอ่ะ
ปากนี่ไวมากอ่ะ

[andy_kwan]

โค้กนี่ตัวป่วนนะ  ต้องมีใครมาปราบ

[ronlbb]

เด็กเวร  พูดได้แค่นี้อ่ะ

สุดๆ

[evilheart]

รักลี่ต้องดูแลดีๆ เด๋วโค้กมันคว้าไปนะเฟร้ย
ตอนหน้าต้องเป็นพี่เสือกะเนม(?)มั้ง

[bowbeauty]

เอาอีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก^^

อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนน