หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[crista]

ความรักนี่มันซับซ้อนจริงเลยเนอะ

รู้ว่าเขาอาจทำเราเสียใจภายหลัง แต่ก็ยังเลือกจะเชื่อใจมากกว่า

พี่เบสอย่าทำนุเสียใจทีหลังนะ 

[bolinkz]

ถ้าพี่เต้ยังไม่เลิกยุ่งอีกอ่ะ
นุก็ใช้วิธีของจิมมี่อ่ะให้ได้ยินพากย์สดไปเลย
จะได้รู้ว่านุ่มนิ่มอ่ะของใคร 

[Nabee]

มันเหมือนจะเคลียร์...แต่ก็ยังมีบางอย่างค้างคา

อาจจะเพราะตอนนี้พี่เบสยังไม่ได้เคลียร์กะไอ่พี่เต้อะไรนั่นหล่ะมั้ง -*-


จะพูดยังไงดีล่ะ...ก็สงสารพี่เบสอ่ะนะ...แค่ก็แอบเคืองนิดส์หน่อย

คือแทนที่พี่เบสจะบอกปัด หรือพูดไปเลยว่ามีแฟนแล้ว...และก็ไม่น่าจะคุยโทรศัพท์กะไอ่พี่เต้

เพื่อเป็นการไม่ให้ความหวังไอ่พี่เต้เนี่ย...แต่พี่เบสก็ไม่ทำ...จนทำให้ปัญหามันบานปลายขนาดนี้

นี่ยังดีที่ไม่ถึงขั้นแตกหัก...และนุเองก็คงจะรักพี่เบสมากขนาดว่าเห็นน้ำตาแล้วใจอ่อนยอมยกโทษให้


อยากจะรู้จริง ๆ ว่าหลังจากนี้...ถ้าเกิดไอ่พี่เต้ยังตามตื้อพี่เบสอยู่เหมือนเดิม...นุกะพี่เบสจะใช้วิธีไหน

บางทีการเกรงใจคนอื่นมาก ๆ...มันก็สร้างปัญหาให้กับเราได้เหมือนกันนะพี่เบสนะ >[]<

[Mura_saki]

รักนุ+เบสอ่า

ไม่รู้ทำไมโดนใจว่ะ พี่เบสก็นะ น่ารักได้อีกเป็นนุก็โกรธไม่ลงนะ

บางอย่างก็ต้องพูดออกมามันถึงจะเคลีย ความลงตัวมันก็เกิด

ไอ้เต้น่ะ เอามันออกไปซะ อย่าเข้ามาเป็น กขค...อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะ!!!

รัก นุ+เบสที่สุดอ่า

[โน๊อา]

รักคู่นี่ที่สุดเลย

[blackyoyo]

น่ารักได้อีกอ่ะ ชอบนุ่มนิ่น

[fungfung]

เป็นใครก็โกรธถ้าเจอแบบนี้
แต่เข้าใจกันได้ก็ดีแล้ว
ยังไงก็รีบเขี่ยไอ้พี่เต้ไปไกลๆ ด้วยละ

[4559]

ดีใจด้วย



ดีกันแว้วววววววววววว

[bbyuqin]

นุก็ใจเย้นๆบ้างเน้อ...สงสารพี่เบสเหมือนกันอ่า..
แต่อ่ะนะ จัดไปให้อิพี่เต้ซักทีดิ๊..
เปิดตัวให้รู้กันไป

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 90

“ตอนไหน?”อยู่ดีๆไอ้คนข้างๆผมมันก็พูดขึ้นมา ไอ้ผมที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่เลยต้องไปมองหน้ามันแบบงงๆวันนี้ผมลากไอ้นุ่มนิ่มมานอนที่บ้าน เพราะพรุ่งนี้เช้าผมจะไปส่งมันที่มหาลัยโดยที่ไม่ต้องใช้โชเฟอร์จำเป็นมารับ

“อะไร?”

“ก็ข้อความนี่ไง”มันพูดหน้างอแล้วชูโทรศัพท์ให้ผมดู เป็นข้อความล่าสุดจากไอ้เหี้ยเต้ ผมส่ายหัวหน่อยๆดึงโทรศัพท์ในมือมันมากดลบข้อความทิ้ง

“ลืม”ผมบอกแล้วนั่งกินข้าวต่อไปเรื่อยๆ ไม่อยากเก็บเอามาทะเลาะล่ะ เหนื่อยบวกกับเห็นไอ้นุ่มนิ่มร้องแล้วผมสงสาร ผมไม่แน่ใจว่าตอนเด็กๆแม่มันให้กินอะไรทำไมถึงได้ร้องไห้ได้น่าสงสารมาก แต่ปกติเวลาอยู่ด้านนอกโดยที่ไม่มีผมอยู่ด้วย มันก็ออกจะซ่าส์มากจะตาย เรียกว่าขาลุยเลยก็ว่าได้

“ขอโทษนะ”มันพูดเสียงอ่อย แล้วเดินมาแทรกตัวลงบนตักผมแล้วเอามือผมข้างที่ว่างอยู่ไปกอดเอวมันไว้ จะเรียกว่าเป็นสเต็ปแรกของการอ้อนเวลามันทำผิดเลยก็ว่าได้ เพราะมันรู้ว่าทำแบบไหนผมจะหายโกรธมันง่ายที่สุด

“เรื่องไรอีกอ่ะ”ผมแกล้งถาม ไอ้นุ่มนิ่มส่ายหัวเบาๆแล้วผลิกตัวเข้าหาผมเอาแขนขึ้นกอดคอผมแน่น เอนหัวซบลงที่บ่าทำตาปริบๆได้น่าสงสารมากอ่ะ

“ก็เรื่องที่เกิดขึ้นไง”

“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้โกรธแล้วจะขอโทษทำไมอีกอ่ะ ฮืม”ผมก้มหน้าลงไปจูบหน้าผากมันเบาๆแล้วช้อนตัวมันให้นั่งดีๆ

“โกรธอยู่ กูรู้มึงยังโกรธอยู่ แล้วก็รู้ด้วยว่ามึงยังไม่เชื่อในสิ่งที่กูบอกไป”

“รู้ดีจัง ที่รักใครเนี่ย ไม่ได้โกรธแล้วจริงๆไม่เชื่อรึไง จ้องตาดิ”ผมบอกพร้อมกับจับหน้ามันให้เงยขึ้นมาจ้องตาผม ไอ้นุ่มนิ่มทำปากแบะก่อนส่ายหัวเบาๆ ทำไมวันนี้ที่รักผมน่ารักอย่างงี้ว่ะ

“จูบหน่อย”ผมตาโตทันที ร้อยพันปีมันจะขอจูบผมก่อน

“อือ..จูบซิ!!”มันเสียงขัดใจคิ้วขมวดเพราะเห็นว่าผมยังนิ่งไม่ไหวติงหรือคว้ามันมาจูบเหมือนทุกครั้ง ก็คนกำลังตกใจกำลังรวบรวมสติอยู่ ไม่รู้ว่าจะขำหรือสงสารดี

“ทำไมไม่จูบล่ะ ไหนบอกไม่โกรธไง จูบซิ นุจูบดิ..อึก”แล้วมันก็ร้องออกมาจนได้ มันจิกหัวไหล่ผมจนรู้สึกเจ็บขึ้นมานิดๆ ก้มหน้าสะอึกสะอื้นเหมือนเด็ก แล้วส่ายหัวไปมาแรงๆ จนผมต้องประคองหน้ามันขึ้นมาจ้องตากัน

“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมครับ”ผมถามพร้อมกับจูบลงที่หน้าผากมันแล้วกดแช่ไว้สักแปบ ไอ้นุ่มนิ่มก็ส่ายหัวเลยใหญ่เลย

“ทำไมไม่จูบล่ะ..ไหนบอกไม่โกรธไง..อึก”

“ก็ไม่ได้โกรธไง แต่ตกใจเฉยๆที่อยู่ดีๆนุ่มนิ่มก็มาขอจูบ ไม่ร้องนะ”ผมพูดยิ้มๆ ไอ้นุ่มนิ่มแบะปากแล้วหน้าเข้ามาจูบที่ปากผมเบาๆ มันจูบแช่ไว้เหมือนรอให้ผมจูบตอบ ผมยิ้มขึ้นมาในใจแล้วจับหน้ามันไว้ก่อนค่อยๆไล้ลิ้นเลียริมฝีปากแดงก่อนค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปเหมือนทุกครั้ง ไม่รู้ว่าเพราะอารมณ์ดิบในตัวผมหรือเพราะความหมั่นไส้จนแทบอยากจะกินไอ้นุ่มนิ่มเข้าไปทั้งตัว มันเลยทำให้จูบครั้งนี้ผมรุนแรงและดุเดือดมาก ผมได้ยินเสียงครางเหมือนเจ็บออกมาเบาๆแต่พอผมผละปากออก เป็นไอ้นุ่มนิ่มเองที่เป็นฝ่ายคว้าคอผมเข้าไปจูบแทน

“อะ..อื้ม ..พอใจยัง ปากแดงหมดแล้วเห็นไหม?”ผมถามหลังจากฟาดฟันจูบกันเสร็จ ปากไอ้นุ่มนิ่มทั้งเจ่อทั้งแดงไหนจะสีหน้าแววตาเยิ้มๆของมันอีก  ช่างล่อตาล่อใจไอ้นุยิ่งนัก

“อือ”มันส่งเสียงแค่นั้นแล้วซบหน้าลงกับลงอกผมพร้อมกับเพิ่มแรงกอดรัดที่คอให้แน่นขึ้น ให้ตายเหอะหาเรื่องโดนล่อตูดชะมัด นี่ถ้าไม่ติดว่าพรุ่งนี้มันมีสอบบวกกับผมก็มีแข่งกีฬาสีนะ ไม่รอดครับจะเอาให้ไม่เห็นดินเห็นตะวันสามวันสามคืนเลย เอาให้ไอ้พวกปรสิตทั้งหลายแม่งรู้ไปเลยว่าของใครเป็นของใคร

“นอนได้แล้ว ดุกดิกเป็นแมวอยู่ตั้งนานแล้วนะ”ผมพูดกับไอ้คนข้างๆผมที่ยังขยับตัวไปมาอย่างไม่ยอมหยุดนิ่งสักที หลังจากจูบเสร็จไอ้นุ่มนิ่มก็เหมือนตกอยู่ในห้วงของความคิดของตัวเอง ก็เดี๋ยวทำหน้าบึ้ง สักแปบก็เหมือนจะยิ้ม อีกแปบก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้พร้อมกับหันมาจ้องหน้าผมเหมือนจะเอาคำตอบ เป็นอย่างงี้มาตั้งแต่ละครเริ่มเข้าจนตอนนี้ละครจบแล้ว ข่าวสามมิติมาแทนที่ไอ้นุ่มนิ่มมันก็ยังทำหน้าเหมือนเดิม ทำเอาผมพลอยไม่ได้นอนไปด้วย

“เป็นอะไรไหนบอกมาดิ เห็นทำหน้าแบบนี้มานานล่ะ!”ผมลุกขึ้นนั่งพร้อมกับดึงตัวไอ้นุ่มนิ่มเข้ามาถามใกล้ๆ ไอ้นุ่มนิ่มสั่นหัวเหมือนขัดใจ เอามือปัดหน้าผมแรงๆเหมือนทุกครั้งเวลาไม่อยากตอบคำถามผม

“เป็นอะไร!!!”คราวนี้ผมเน้นเสียงให้หนักขึ้นแล้วเพิ่มสายตาดุเข้าไปอีกหน่อย มันนิ่งขึ้นมาทันที

“ทำตาใส่กูทำไมเล่า!”มันตะโกนใส่แล้วกระโจนขึ้นมานั่งคล่อมตักผมไว้กอดคอผมไว้หลวมๆ เอนตัวออกห่างแล้วทำหน้าทำตาใส่

“ก็พี่เบสนั้นแหละเป็นอะไร นุเห็นทำหน้างงๆเอ๋อๆอยู่ตั้งนานล่ะ!”ผมพูด ไอ้นุ่มนิ่มหน้างอทันทีเมื่อได้ยินสรรพนามที่ผมเรียกมัน

“หึ..เสือกไรล่ะหน้ากู เดือดร้อนรึไง”

“เดือดร้อนดิ นุไม่ได้อยากมีแฟนหน้าย่นซะหน่อย ทำหน้าบึ้งคิ้วขมวดมากๆระวังไม่สวยนะจ๊ะ!”ผมแกล้งแซวมันครับ ได้ผลไอ้ตัวดีทุบอั๊กมาที่กลางหลังอย่างแรงพร้อมกับกระชากผมอันน้อยนิดบนหัวผมให้ผงะหงายหลังไป

“เจ็บนะ!!”ผมเจ็บจริงๆครับเลยเผลอผลักไอ้นุ่มนิ่มแรงไปหน่อยมันเลยเด้งลงจากตักแล้วไปนั่งหน้างออยู่ตรงขอบเตียง งอนแล้วมันงอนกูอีกแล้วนี่ถ้ามันร่วงตกเตียงด้วยนะไอ้นุโดนไล้ไปนอนกับไอ้เนยแน่

“ไม่ต้องมาทำหน้าบึ้งใส่เลย มานี้!”ผมพูดพร้อมกับเอื้อมไปดึงมันเข้ามานั่งบนตักเหมือนเดิม คราวนี้มันได้ทีกัดคอผมจนเป็นรอยฟันแล้วมั้ง

“โอเค..พอใจยัง ไหนบอกมาดิว่าเป็นอะไร เห็นหน้าทำแปลกๆมานานล่ะ”ผมกอดคอมันไว้หลวมๆเอาหน้าผากมาชนกันแล้วถามเสียงเข้ม ไอ้นุ่มนิ่มจิ๊ปากแบบขัดใจทันที

“อย่ามาขู่นะ..ก็ไม่มีอะไรซะหน่อยกูแค่คิดไรเรื่อยเปื่อย มึงสนใจทำไมล่ะ!”

“แล้วนุ่มนิ่มเป็นแฟนนุป่ะล่ะ?”ผมย้อนถามกลับทันที ไอ้นุ่มนิ่มชะงักตึงก่อนพยักหน้าเบาๆ

“ก็ไม่รู้บอกไม่ถูกว่ะ กูคงคิดเยอะเกิน”

“อะไรที่บอกว่าเยอะเกิน แล้วไอ้ที่หันมามองหน้าแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ใส้นี่หมายความว่าไง?”

“อะไรใครทำ มึงอย่ามาใส่ร้ายกูนะ!!”มันโวยวายอย่างไม่ยอมรับความจริง ตลอดๆแฟนกูเป็นแบบนี้ตลอด

“เปล่าใส่ร้ายครับที่รัก นุ่มนิ่มหันมามองหน้านุแล้วทำหน้าแบบจะร้องไห้เหมือนเวลานุ่มนิ่มคิดว่านุไม่สนใจ”

“ไม่ใช่ซะหน่อยมึงหลงตัวเอง สำคัญหรือไง?!”มันเถียงขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้ จนผมต้องผลิกตัวมันให้หันหน้าออกแล้วเอื้อมไปหยิบกระจกเล็กๆตรงหัวเตียงแล้วสอดแขนเข้าที่ใต้รักแร้มัน

“ดูดิ!”ผมพูด สีหน้าไอ้นุ่มนิ่มตอนนี้เป็นแบบที่ผมพูดจริงๆถึงหน้ามันจะยิ้มบ้างแต่แววตามันเหมือนไม่มั่นใจ กลัว และพร้อมที่จะร้องไห้ออกมาตลอดเวลาถ้าไม่ได้รับคำตอบหรือการกระทำที่พอใจ

“ก็ไม่รู้ กูกลัวมึงเข้าใจผิดเรื่องกูกับพี่เต้แล้วพาลโกรธกูมากจนแทบอยากจะกระทืบหน้ากูเหมือนวันนี้อีก”เสียงไอ้นุ่มนิ่มสั่นอย่างเห็นได้ชัด

“เฮ้ย!! ใครบอกเรื่องนี่เนี่ย!!”ผมรีบถามอย่างตกใจ ก็ตอนนั้นมันกำลังโมโหนี่หว่า คนของเราก็ไม่มั่นใจแล้วไหนจะมีไอ้ตัวเหี้ยมาคอยกวนประสาทอีก คิดอะไรก็พูดไปอย่างนั้น อารมณ์ล้วนๆ

“โรลลี่บอก มันบอกว่ามึงโกรธกูมาก โกรธจนแทบไม่อยากไสนใจกูอีก”

“ก็ตอนนั้นมันโมโหมากนี่นา นุ่มนิ่มไม่รู้หรอกว่าไอ้พี่เต้อะไรนั้นอ่ะ มันพูดกับนุว่าไง?”

“พูดอะไร พี่เต้พูดกับมึงว่ายังไงถึงทำให้มึงโกรธถึงขนาดไม่อยากสนใจกูอีก”มันถามสีหน้าแววตาตัดพ้อผมมากอ่ะ

“ก็มันบอกว่านุ่มนิ่มเป็นของมัน มันเจอนุ่มนิ่มก่อน ที่สำคัญมันบอกว่านุ่มนิ่มไม่ได้รักนุเลยสักนิดที่คบกับนุก็แค่สงสาร”ผมพูดเรื่องจริงที่โดนพูดใส่หน้าก่อนวันกีฬาให้ฟัง เรื่องนี้ผมยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังแม้แต่ไอ้สามตัวนั้น

“แล้วมึงก็เชื่อ..อึก”คราวนี้เสียงสั่นจริงๆน้ำตาร่วงบนหลังมือผมอย่างจัง ผมรีบวางกระจกลงจับผลิกตัวไอ้นุ่มนิ่มเข้าหาผมทันที

“ไม่ได้เชื่อ นุแค่โมโห หงุดหงิด นุ่มนิ่มเข้าใจป่ะว่าตอนนั้นนุไม่รู้ว่าเรื่องจริงเป็นยังไง อะไรมาก่อนหรือหลัง ทุกอย่างตีรวนเข้ามาพร้อมๆกันจนตั้งตัวไม่ทัน”ผมบอกพร้อมกับจูบซ้ำๆลงที่ขมับข้างของมัน

“กูกับพี่เต้ไม่เคยมีอะไรกันและไม่คิดที่จะมีด้วย ยอมรับว่าเมื่อก่อนกูแอบชอบพี่เค้าแต่มันนานแล้ว นานจนลืมความรู้สึกนั้นไปหมดแล้ว ความรู้สึกของกูกูยกให้มึงไปหมดแล้วรับรู้ใช่มั้ย?”ผมยิ้มแล้วพยักหน้ารับรู้เพิ่มแรงกอดรัดตัวไอ้นุ่มนิ่มให้มากขึ้น ถ้าคิดจะรักก็ต้องรู้จักเชื่อใจและไว้ใจ แต่ก็ต้องมีสมองคิดว่าความเชื่อใจที่เรามีให้เขาไปจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเองหรือเปล่า ผมเป็นง่ายๆไม่รักขอให้บอกผมพร้อมจะไป

“แน่นอนครับ ถ้านุ่มนิ่มรับรู้ถึงความรู้สึกของนุ นุก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของนุ่มนิ่มเหมือนกัน รักจะตายไม่หนีไปไหนหรอก”ผมพูดย้ำอีกครั้งเพื่อให้มันมั่นใจ ผมเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่านุ่มนิ่มมันจะนอยส์แตกทุกครั้งถ้ารู้หรือคิด(เอง)ว่าผมไม่รักหรือสนใจมัน ซึ้งนี่ก็เป็นอีกอย่างที่ทำให้ผมยังรู้สึกว่าผมยังเป็นคนที่มันต้องการอยู่

“มึงพูดแล้วนะ”มันเงยหน้าบอกผมทั้งคราบน้ำตา

“ครับ”

“ห้ามคืนคำด้วย”ผมพยักหน้ายกมือเกี่ยวก้อยกันเป็นสัญญา ไอ้นุ่มนิ่มฉีกยิ้มหวานๆให้ผมหนึ่งครั้งก่อนยื่นริมฝีปากมาแตะกับปากผมเบาๆ

“รักมึงนะ”ไอ้นุแทบสาวแตก อยากกรี๊ดออกมาให้คนทั้งซอยได้รับรู้ นานๆกูจะได้ยินให้ตายเหอะ นี่นุ่มนิ่มมันหาโอกาสยั่วเพราะอยากโดนปล้ำหรือเปล่าว่ะ วันนี้มันทำตัวได้น่าล่อมากอ่ะ ไม่รู้ว่าเจ้าตัวมันจะรู้ตัวบ้างหรือเปล่า

“ครับ..งั้นนอนนะ”ผมพูด ปากนี่จะฉีกถึงใบหูละรีบกดไอ้นุ่มนิ่มลงกับที่นอนแล้วจัดการคลุมโปงทันที ถ้าไม่รีบนอนมีหวังได้เสียเหงื่อและน้ำกันแน่ครับ แต่วันนี้ไม่ได้จริงๆเพราะถ้ามีพรุ่งนี้ที่รักผมไปสอบไม่ได้แน่

“ให้มารับป่ะ?”ผมถามมันก่อนลงจากรถ อย่างที่บอกไว้ว่าวันนี้ผมจะมาส่งไอ้นุ่มนิ่มเอง ส่วนไอ้โชเฟอร์จอมเสียบมันก็อดไปครับ เมื่อคืนมันก็โทรมาแต่ผมไม่ได้ให้นุ่มนิ่มมันรับเพราะก็ดึกมากแล้ว เสียสุขภาพหมด เหอะๆ

“ไม่ต้องอ่ะ..กลับเองก็ได้”

“โอเค ตามใจอยู่แล้วครับ ถ้ายังไงเย็นก็โทรมาล่ะกัน สงสัยต้องกลับเย็น”ผมบอก ไอ้นุ่มนิ่มพยักหน้ารับรู้หันไปหยิบหนังสือด้านหลัง ผมอาศัยจังหวะที่มันเอี่ยวตัวไปด้านหลังก้มลงดูดต้นคอมันซะเลย เอาให้เป็นรอยจ้ำๆแดงๆเอาแบบให้เห็นชัดๆไปเลย

“ฮึ้ย!! เหี้ยไรมึงเนี่ย น้ำลายทั้งนั้น!!”ทำเป็นโวยวายครับ แต่หน้าแดงเป็นลูกตำลึงไปหมดล่ะ

“ประทับตราความเป็นเจ้าของไง..ไหนๆมาจูบอีกทีดิก่อนไป จะได้ทำข้อสอบได้ไง”ผมพูดหน้ากวนตีน ไอ้นุ่มนิ่มยกมือขึ้นทุบหน้าผมทันที เจ็บดั้งสัด!ดีนะผมดั้งแท้แม่ให้มา ไม่งั้นจมูกกูเบี้ยวแน่ที่รัก

“เปรต!!”ปากก็ด่านะ แต่นั่งนิ่งเหมือนรอให้ผมดึงมันเข้ามาจูบ ที่รักผมนี่จริงๆเลยให้ตายเหอะ ผมก็นะเข้าเสนอมาเราก็สนองไปอย่างคุ้มซิครับ แลกลิ้นกันนัวแบบไม่อายฟ้าดินเลยครับ

“พอก่อนนะ..แค่นี้ดีกว่าเก็บแรงไว้ร่วมยอด”ผมพูดแล้วทำหน้าหื่นๆใส่มันนิดหน่อย ไอ้นุ่มนิ่มที่ตอนนี้เหมือนจะเมาอยู่ถึงกับอ้าปากหวอทันที ผมเลยแกล้งเอานิ้วแตะลิ้นในปากมัน มันรีบปิดปากแล้วขยับตัวหนีชิดประตูรถทันที

ครืดด ครืดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์ของไอ้นุ่มนิ่มมันไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครโทรมา ไอ้นุ่มนิ่มเงยหน้ามองนิดหน่อยผมเลยต้องพยักหน้ามันถึงจะกดรับ โดยที่ไม่ลืมเปิดโฟนให้ผมได้ยิน

“เบสครับอยู่ไหนแล้วครับ มาถึงม.หรือยัง”ไอ้คนปลายสายมันถามเสียงหวานมาเลยครับ

“ถึงแล้วครับ”ไอ้นุ่มนิ่มตอบกลับ ผมแบะปากใส่ด้วยความหมั่นไส้พูดเพราะเหลือเกินนะ

“แล้วตอนนี้อยู่ไหน พี่จะได้รับไปกินข้าว”

“ไม่ต้องลำบากครับ แฟนของผม ผมดูแลเองได้”คราวนี้ผมแทรกเข้าไปทันที ไอ้นุ่มนิ่มหน้าเสียนิดหน่อย

“มึง!!”เหมือนเจ้าตัวมันจะลืมตัวเลยเผลอสันดารออกมานิดหน่อย

“จุ๊ๆๆ ไม่เอาครับ อย่าพูดคำหยาบซิครับมันไม่เพราะรู้ไหม”

“เหี้ย..มึงเสือกไร เบสอยู่ไหนมึงเรียกเบสมาคุยกับกูเดี๋ยวนี้!!”ไอ้เหี้ยเต้เหมือนจะเป็นหมาบ้าล่ะ

“ใช่เรื่องไหม ไม่จำเป็นที่กูต้องเรียกแฟนกูให้มาคุยกับผู้ชายคนอื่นที่คิดเหี้ยๆกับแฟนกู!”

“มึง ไอ้เด็กเวร มึงคิดว่าเบสรักมึงมากรึไง ก็แค่เด็กล่ะว่ะ สงสารมึงเข้าใจคำนี้ไหม สงสารอ่ะ!!”ไอ้นุ่มนิ่มยิ่งหน้าเสียหนักเข้าไปอีก ผมรู้สึกตัวเองเลยครับว่าหน้าบึ้งมากๆ

“หึหึ..สงสัยมึงเข้าใจอะไรผิดมากไปล่ะ คนอย่างกูที่บ้านให้ความอบอุ่นพอ ไม่จำเป็นต้องรับความสงสารจากใคร สงสัยคงจะได้ความสงสารจากคนอื่นจนชิน เลยไม่รู้ว่าความรู้สึกรักจริงๆมันยังไง แต่ก็อย่างว่านะมึงมันสันดารชอบแย่งของคนอื่น!!”ผมพูดอย่างสะกดอารมณ์สุดๆ ไอ้นุ่มนิ่มบีบมือผมแน่นมาก

“ไอ้เหี้ย ไอ้เด็กเวรมึงอยากตายรึไง!!”

“จะกลัวรึก็ไม่!!”

“ปากดีไอ้สัด มึงเก็บปากไว้แดกข้าวเน่าๆของมึงซะ ถึงยังไงกูมั่นใจว่าเบสก็ต้องกลับมาหากูเหมือนเดิม คงไม่รู้ซินะว่าแฟนมึงเคยชอบกู!”ผมแทบอยากเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งทันทีเลยครับ หน้าชาเลยกูแม่ง!!

“คงไม่แล้วครับ..เพราะผมคงไม่โง่พอที่จะกลับไปชอบพี่ และคงไม่เลวพอที่จะทำร้ายคนของผม”ไอ้นุ่มนิ่มมันพูดขึ้นนิ่มๆเลยครับ ไอ้คนปลายหยุดกึกทันที

“ผมไม่รู้ว่าพี่ต้องการอะไรหรือทำแบบนี้ทำไม แต่ผมหวังว่าหลังจากนี้คงไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก”

“เบส ตอนนี้เราอยู่ไหน บอกมาพี่จะไปหาเราเดี๋ยวนี้ บอกมา!”

“ไม่จำเป็นครับ ผมมีเพื่อนมีรุ่นพี่ที่คณะ ถึงไม่มีพี่ผมก็ดูแลตัวเองได้ ส่วนเรื่องที่ไอ้บุ๊คฝากให้พี่ดูแลผม ผมจัดการเอง ผมคงไม่ต้องรบกวนพี่อีก!”เจ๋งมากครับที่รัก

“ไม่..พี่ว่าตอนนี้เราคงคุยกันไม่รู้เรื่อง แค่นี้ก่อนนะครับพี่จะไปเรียนแล้ว!”ไอ้เหี้ยเต้มันชิงตัดสายไปแล้วครับ ไอ้นุ่มนิ่มผมถอนหายใจเซ็งๆทันที

“ไม่เครียดนะ ถ้ามันมากเกินเดี๋ยวนุจัดการเอง นุ่มนิ่มเรียนกับทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอ”ผมพูดแล้วดึงตัวมันเข้ามากอดให้กำลังใจอีกครั้ง มันพยักหน้าที่ซอกคอผมเบาๆ

“เชื่อใจกูนะ”

“เต็มร้อยเลย ไปสอบได้แล้ว เที่ยงนุโทรหา!”ผมพูดจุ๊บปากมันเบาๆแล้วเอื้อมไปเปิดประตูให้ มันหันมามองหน้าผมอีกครั้งก่อนก้าวลงจากรถแล้วเดินไปหาเฮียที่เพิ่งมาถึงพอดี

“เฮ้อ!! กูแข่งบาสอีก!!!”ผมตะโกนกับตัวเองลั่นรถก่อนเหยียบคันเร่งมุ่งสู่รั่วโรงเรียน ป่านนี้ไอ้สามตัวนั้นมันคงยืนด่าสาปแช่งผมจนไม่ได้ผุดได้เกิดแล้วมั้ง ประเด็นคือพวกมันเสือกว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง 55
****************************** TBC.
ปล.เฮ้อ...กว่าจะต่อเน็ตได้เพราะที่ที่มี่อยู่ตอนนี้เป็นอะไรที่หาสัญญานยากมากกกกกกกก

[kitty]

 :z13:มาจิ้มจิมมี่ก่อนนนนนนน

[สมุนไพร]

ฟ้องพี่บุ๊คเลย แนะนำ เพื่อนมันสันดานชั่ว

[andy_kwan]

ตอนนี้นุ่มนิ่มอ้อนน่ารักมาก  เหมือนลูกแมวเลย
อย่าลืมเอาไอ้พี่เต้ยัดลังส่งกลับเขมรด้วย   

[PandP]

สมน้ำหน้าพี่เต้ 555

[manami1155]

กะลังนั่งอมยิ้มกับความน่ารักของพี่เบสอยู่เลย
แต่พออ่านมาถึงฉากที่พี่เต้โทรมาถึงกับเซง
คนอะไรหน้าโบกปูนรึงัยคะ คนเขามีเจ้าของยังจะแย่งอยู่ได้
อย่างงี้มันน่านัก  

นุ่มนิ่มอ้อนได้น่ารักโดนใจแม่ยกมากมาย
มิน่าละนุถึงโกรธได้ไม่นาน อิอิ

หวังว่าอิพี่เต้คงไม่คิดรุกคืบมากกว่านี้อีกนะ
อยู่ที่มหาลัยนุคงตามมาช่วยอะไรไม่ได้
งั้นคงต้องวานที่รักของโรลลี่ให้ช่วยดูแลพี่เบสหน่อยซะละ ><

[Bejae]

จูบ บบบบ จูบ บบบเด้
นุ่มนิ่มมันน่ารักมากๆๆๆๆๆว่ะ ขี้อ้อนจริงๆ  

ไอ้พี่เต้นิท่าทางจะเปนพวกหลงตัวเอง
ยอมรับความจริงไม่ได้ พี่นุก๊าบ บบ จัดการมั๊น นน

[anajulia]

โหววววววววว ใครเอาไอ้พี่เต้ไปเก็บที
นิสัยแย่มากอ้ะ

ปล.เบสสสสสสส น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก ชอบเคะน้อยๆขี้อ้อน >///////<

[Nus@nT@R@]

 
มรสุมชีิวิตเข้าทั้งนุ่มนิ่มและนุ
แต่เดี๋ยวก็ผ่านไปได้
ปล.เน็ตที่บ้านก็เกเรอะ

[Tun_Bow]

นุ่มนิ่มสุดยอด555 ฟ้องพี่บุ๊คเลย

[Yunatsu]

นุ่มนิ่มกลายร่างเปนแมวน้อยยย

ขี้อ้อนมากเลยยย งุงิงุงิ กะเจ้าของงง

อิอิ

น่ารักมากกกกกกก เล่นเอานุจะอดใจไม่ไหวเลยนะเนียยย

อิอิ

[heefever]

ไอ้เชี่ยพี่เต้สันดานจริง ๆ นะเมิง



นุ่มนิ่มชนะเลิศจ้ะงานนี้

[ZakeiHarha]

โหหหหห ไอ้พี่เต้  นิสัย - -+++

นุจัดการเลยยยยยยย!!  55
พาร์ทนี้เบสน่ารักมากอ่ะ  5555  ชอบๆๆๆๆ

[kingphai]

โว้วววว
พี่เบส
แวร้งงงงง
ได้ใจ
เอาไปเลย
สามดอก
อิอิ

[TheOneILove]

555+ สะใจเฟ้ย!!!

สมน้ำหน้าไอ้พี่เต้

อีกอย่าง...ขอยกนิ้วให้กับนุ่มนิ่ม

ดีแล้วล่ะที่ตัดสินใจพูดแบบนั้น

เยี่ยมยอด!!! 555+

[พี่วันเสาร์]

นุใจอ่อนแพ้น้ำตานุ่มนิ่มตลอด

ไอ่พี่เต้ทำตัวได้หน้าด้านและสมควรโดนกระทืบมากๆ

[DexTunG]

 

[Killua]

ไอ้พี่เต้ แม่งโรคจิตป่าวว่ะ ที่บ้านไม่ให้ความอบอุ่นรึไง ถึงชอบแย่งชาวบ้านเค้าอ่ะ

[archi_10_001]

ฮุ ๆ นุ่มนื่มน่ารักหงะ เหอๆ รอดไป ๆ คู่นี้

ชอบจัง

ขอบคุณเจ้าค่ะ

[mickeynut]

ถ้ามีปืนหนึ่งกระบอก จะยิงหัวไอ้เต้
 


ปล. ไรเตอร์ ขอตอนพิเศษพี่เสือกับน้องเนมหน่อยยยย
 

[nemesis]

น่ารักจังอิฉาอ่าา