หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[amito]

อีพี่โรมเย็นชาอะ ได้ทั้งตัวทั้งหัวใจจ๊ะไปแล้ว ใส่ใจกันบ้าง สนใจกันบ้าง

[● MaYa~Boy ●]

มาต่อตอนต่อไปด้วยค้าบ

[ZakeiHarha]

รอมี่อัพต่อ

[ohseungor*]

โอยน้องจ๊ะ
*ลูบหัว* ไม่ร้องนะไม่ร้อง

เตะพี่โรม ชอบทำเป็นรักนะแต่ไม่แสดงออกตลอดดด *เตะๆๆๆ

[bolinkz]

เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ

[nuewanda]

 

[rujaya]

   รอๆๆๆๆๆ

[slurpee04]

รอรอรอ
อัพต่อเร็วๆ นะจ๊ะ :')

[Mura_saki]

ค้าง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

อัพด่วนเลยนะ

น้องจ๊ะก็ใจร่มๆๆนะ  เด๋วพี่โรมก็ง้อเองแหละ

[norimaki]

อ่านทันแล้ววววว
เล่นซะอ่านต่อเนื่องหลายวันเลย ฮ่าๆๆ
น่ารักมากมาย ชอบจิมมี่กับโรลลี่อย่างรุนแรง
น่ารักเสมอเลยคู่นี้ขี้หึง ขี้หวงกันทั้งคู่ อ้อนกันอย่างน่ารักอ่ะ
ทุกคู่น่ารักหมดเลยอ่ะค่ะ ลงตัวมากๆ
คนแต่งมากๆเลยค่ะ เป็นกำลังใจต่อไปนะค่ะ
อยากอ่านอีกเยอะๆ ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนนี้ต้องมาลุ้นคู่ของพี่โรมกับน้องจ๊ะก่อนแล้ว
ง้อด่วนเลย เด็กๆมันขี้น้อยใจนะไอ่พี่โรมบ้า

 

[Jimmeiiii*]

เจอกันคืนนี้ค่ะ ^^

[ollizonna]

โอเชชชช 

[kitty]

 :call:มารอจิมมี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[Dark_Evil]

จะว่าค้างก็ค้าง ไม่ค้างก็ไม่ค้างนะค่ะ

เอาไงดี
รอต่อล่ะกันอยากรู้ว่าจะเป็นไง

[ZakeiHarha]

เข้ามารอมี่~~~~   


คืนนี้กี่ทุ่มอ่ะ T_T!

[nidnoi]

มารอ  มารอ

 

[พี่วันเสาร์]

เข้ามารอ

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 95

“ถ้าพรุ่งนี้ไม่อยากตาบวมก็เงียบ ห้ามขยี้ตาด้วย”เสียงทุ้มๆที่ฟังดูคุ้นหูดังขึ้นจากด้านหลัง มาพร้อมกับมือปลาหมึกที่เอื้อมมากอดเอวผมแล้วจับผมพลิกตัวเข้าไปกอดเหมือนทุกครั้ง

“ตัวเองเป็นคนทำตัวเองเองนะ เพราะฉะนั้นไม่ต้องมาร้อง”น้ำเสียงเรียบสนิทที่ดังขึ้นทำให้ผมยิ่งร้องหนักขึ้นไปอีก ใช่ซินะ ผมทำตัวเองทั้งนั้น ผมเป็นแบบนี้เพราะผมเอง แล้วมากอดปลอบทำไม ทำไมไม่ปล่อยให้เงียบไปเอง แค่คิดในใจเท่านั้นครับ เอาเข้าจริงผมยอมให้มันดุถ้ามันดุแล้วยังยอมกอดผมแน่นๆแบบนี้ ทำไมผมยังไม่ชินกับนิสัยเย็นนอกร้อนในแบบนี้ซะที ทั้งที่ผมน่าจะรู้นิสัยมันดีกว่าคนอื่น

“พี่โรม ไม่รักจ๊ะแล้วหรอ ฮึก”ผมถามเสียงสะอื้นฝ่ามือผมจิกลงบนหนาอย่างเต็มแรง

“ทำไมถึงคิดว่าพี่รักจ๊ะแล้ว อะไรทำให้คิดแบบนั้น”มันถามกลับ ฝ่ามือก็ยังลูบหลังผมอยู่เหมือนเดิม

“ก็…..”เอาเข้าจริงพอโดนถามแบบนี้ผมก็หาคำตอบให้มันไม่ได้เหมือนกันนะ ความรู้สึกคืออยากลองใจมันมากกว่า อยากรู้ว่ามันยังให้ความสำคัญกับเราเหมือนเดิมไหม สงสัยผมคงเห็นไอ้โรลลี่กับจิมมี่บ่อยมั้ง เพราะสองคนนั้นเวลาโมโหหึงหรือไม่พอใจอีกฝ่าย พวกมันจะแสดงออกมาอย่างชัดเจน จนบ้างครั้งผมยังแอบรู้สึกเหนื่อยแทนเลย โรลลี่มันขี้หึงแล้วหวงของมาก ส่วนจิมมี่มันก็ใช่ย่อยที่ไหน ผมยังจำตอนเด็กๆได้เลย แม่เล่าให้ฟังว่าตอนผมเกิดมาแรกๆพี่จุ๊บกับจิมมี่มันไม่ให้คนอื่นเล่นกับผมเลยนะ มันกลัวผมติดคนอื่นมากกว่าพวกมันสองคน

“หรือเพราะแค่พี่ไม่แสดงว่าหึงหวงเลยทำให้คิดว่าพี่ไม่รัก ดูถูกกันมากเกินไปหรือเปล่า”มันถามนิ่งๆแล้วจับผมให้ลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้ากันผมบนที่นอน ผมนั่งกอดเข่าตัวเองแล้วก้มหน้าลงชิดเข่า ส่วนพี่โรมมันนั่งขัดสมาธิ

“พี่รู้หรอ”

“หึหึ เด็กน้อยชะมัด มันจะมีกี่เหตุผลกันเชียว ที่แฟนของเราจะเอาสนทนาเอ็มที่คุยกับคนอื่นมาให้อ่านถ้าเพราะไม่ใช่อยากให้อีกฝ่ายรู้สึกหึงหวงขึ้นมา”มันพูดพร้อมกับดึงตัวผมขึ้นไปนั่งบนตักแล้วกอดเอวผมไว้ เอาคางมาวางไว้บนบนไหล่ผม ไรหนวดบางๆที่เพิ่งขึ้นที่กำลังเสียดสีอยู่ที่ข้างแก้มทำเอาผมรู้สึกจักจี้

“แต่พี่ก็ไม่หึงหนิ”ผมพูดขึ้นอย่างน้อยใจ อย่างน้อยมันก็น่าจะแสดงอาการฟึดฟัดออกมาบ้างนี่ไม่เลยสักนิด

“รู้ได้ไง ใครบอกว่าพี่ไม่หึง งั้นพี่ถามจ๊ะกลับบ้างนะ ถ้าพี่เอาสนทนาเอ็มระหว่างพี่กับพิมมาให้อ่านจ๊ะหึงไหม?”ผมรีบพยักหน้าทันที ผู้หญิงคนนี้คนเดียวที่ไม่ไว้ใจให้อยู่พี่โรมแค่สองคนตามลำพัง กับคนอื่นผมเฉยๆ เพราะพี่โรมมันเป็นคนปิดกั้นตัวเองพอสมควร มันเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง

“เหมือนกัน พี่เป็นแบบไหนทำไมเราไม่รู้หรอครับ หรืออยากให้พี่แสดงบทโหดเอาไหม เพราถ้าพี่โหดจ๊ะหมดโอกาสมองคนอื่นเลยนะ”มันพูดขำๆแต่ผมขำไม่ออกแล้วครับ เห็นนิ่งๆแบบนี้แต่โมโหร้ายน้อยกว่าน้องชายตัวเองซะเมื่อไหร่ล่ะ

“ก็ไม่ได้อยากมองหนิ”

“หึหึ ดีแล้วครับไม่อยากมองก็ดีแล้ว เพราะพี่คงรู้สึกอยากฆ่าคนเอามากๆถ้ารู้ว่าแฟนตัวเองไปส่งยิ้มหวานๆให้คนอื่น”ผมรู้สึกเสียวสันหลังเรื่องเมทขึ้นมาทันที แต่เมทมันน่ารักเกินกว่าที่ไอ้พี่โรมมันกระทืบลงนะผมว่า

“แต่พี่ทำเหมือนไม่สนจ๊ะเหมือนเมื่อก่อนหนิ ขนาดมีคนโทรมายังไม่สนใจจะถามเลยว่าใคร?”

“อะไร เรานี่แปลกคน พี่เชื่อใจเราแล้วไม่ดีตรงไหน อยากให้พี่กลายเป็นคนจู้จี้ชอบตามจิกเหมือนคู่อื่นรึไง พี่ทำได้นะ ง่ายอยู่แล้ว”

“ก็ไม่ถึงขนาดนั้น แค่แสดงออกมาสักนิดว่ายังสนใจกันเหมือนเดิม”

“อะไร สนใจตลอดเหอะ แสดงออกแล้วตัวเองไม่สนใจกันเองหรือเปล่า”มันโยกตัวผมไปมา แล้วเลื่อนคางมาวางบนหัวผม

“แสดงออกยังไง ตอนนั้นพี่ทำหน้ายังรู้ตัวไหม พี่ทำหน้าเหมือนรำคาญจ๊ะมากอ่ะ มีการหัวมาเริกคิ้วถามอีก นิสัยเสียที่สุด”

“หึหึ ก็พี่หมั่นไส้เด็กอ่ะ อยากดัดหลังเด็กมันหน่อย ไอ้เรารึหวงมันจะตายแต่กลับเอาอะไรก็ไม่รู้มาให้อ่านเลยประชดกลับ ไม่สนใจมันซะเลย”

“นิสัยไม่ดี จ๊ะไม่สนใจมั่งรู้สึกหรอก”

“ทำได้เหรอ จะไม่สนใจกันจริงๆอ่ะ เสียใจนะเนี่ย แต่ไม่เป็นเราเด็กเยอะคนดูแลเต็ม โอ๊ย!!”ดูมันพูดดิ ไหนจะทำหน้าตาได้น่าหมั่นไส้กวนส้นตีนมากอ่ะ ผมเลยจัดการเอื้อมมือขึ้นไปด้านหลังแล้วกระชากผมมันเต็มแรงแล้วกดหน้าลงจนหน้าผมกับหน้ามันชิดกับที่นอน

“เจ็บนะ”มันพูดเสียงอู้อี้ที่ข้างหูผม

“แล้วทำไม สนใจหรือไง สมน้ำหน้าชอบพูดจากวนโมโหจ๊ะก่อนทำไมล่ะ!”พูดไปก็กระชากหัวมันไป ยิ่งผมยาวๆแบบนี้อีกเต็มมือผมดีนัก

“โอ๊ยๆ เปล่ากวนซะหน่อย พี่พูดเรื่องจริงอ่ะ โอ๊ยๆจ๊ะพี่เจ็บ!!”

“ช่างซิ! เดี๋ยวจะเอาให้ผมหลุดติดมือเลย หล่อนักใช่มั้ยไว้ผมทรงนี้สาวมองนักใช่มั้ย งั้นก็ไม่ต้องไว้แม่งมันแล้ว จะเอาให้เสียทรงเลย!”อารมณ์เหมือนกำลังคลั่งมากอ่ะตอนนี้ ผมกระชากผมมันอย่างเต็มแรงไม่ยอมปล่อย เริ่มเมื้อยมือกับปวดคอนิดๆละ แต่ยังก่อนผมยังไม่หายเคือง

“ฮ่าๆ จ๊ะเจ็บ ปล่อยก่อนเร็ว ฮ่าๆ แฮก”ไอ้พี่โรมมันทั้งร้องเจ็บ ทั้งเหนื่อย ทั้งหัวเราะห่าเหวของมันอีก เรียกว่าตอนนี้หน้าผมกับหน้ามันจะแทรกเข้าที่นอนละ

“ไม่ปล่อยอ่ะ เจ็บอ่ะ พี่โรมนิสัยเสีย นิสัยไม่ดี เจ็บอ่ะ เจ็บ ฮือๆๆๆ”แล้วผมก็ร้องไห้โฮออกมาเสียงดังโดยที่มือยังจิกผมอยู่เหมือนเดิมแต่ผ่อนแรงลงนิดนึง พี่โรมพอมันรู้ว่าผมร้องไห้ก็หยุดหัวเราะทันที มันรั้งเอวผมขึ้นแล้วจับผมพลิกตัวหันหน้าไปซบที่ซอกคอหอมๆเอ๊กซ์ๆของมัน

“ไม่เอา ไม่ร้องนะครับ พี่แค่แกล้งเล่นเฉยๆ ไม่มีเด็กที่ไหนสักคน จะมีก็มีแค่คนเดียวก็ไอ้เด็กที่มันกำลังร้องไห้โยแยบนตักนี่แหละ ไม่ร้องนะครับ เดี๋ยวตาบวมนะ ฮืม”

“อะ ฮึก อึก จ๊ะจะฟ้องพี่จุ๊บกับจิมมี่ว่าพี่โรมแกล้ง”

“ครับๆ ไม่เอาไม่ร้องนะครับ เงียบนะครับ ตัวเล็กน่ารักไม่ร้องนะครับ”พูดเสร็จมันก็ก้มหน้าลงมาจูบปากผมเบาๆ ค่อยๆกัด แล้วเลียเบาๆจนผมเผยปากยอมให้มันสอดลิ้นเข้ามา

“อะ อืม”ผมส่งเสียงครางเบาๆเพราะพี่โรมมันเริ่มมือปลาหมึกสอดมือเข้ามาในเสื้อนอนผมแล้วลูบขึ้นลงไปมา ส่วนอีกข้างก็บีบก้นผมเหมือนก้นผมเป็นฟองน้ำดีๆนี่เอง

“on top หน่อยซิที่รัก”สิ้นเสียงมันผมก็โดนไอ้พี่โรมมันจับพลิกตัว ไอ้พี่โรมตอนนี้ไปนอนรอผมเรียบร้อยแล้ว มีมากวักนิ้วเรียกด้วยนะ น่าหมั่นไส้สุดๆ มันชี้มือไปเป้าตรงกลางของมันยืดขายาวของมันมาเขี่ยๆเกี่ยวๆให้พอเฉียดๆเป้าผม หน้าตามันวอนโดนตีนโคตร

“ชักช้านะครับที่รัก คนอุตสาห์ให้อยู่บนแล้วนะ ชักช้าเสียเวลาพี่จับกดแม่งเลย”

“นิสัยไม่ดี”ผมบ่นกระปอดกระแปดแบบอายๆ ค่อยขยับตัวเข้าไปหาไอ้หื่นที่นอนอ้าขากระดิกนิ้วกวนตีนรอ

“ใกล้ๆหน่อย ทำเหมือนไม่เคยสัมผัส”มันยันตัวเองขึ้นหน่อยแล้วใช้มือยาวๆของมันมากระชากแขนผมให้ลงไปนอนจูบปากกับอีกครั้ง ก่อนที่เหตุการณ์คืนนั้นจะเป็นไปแบบที่มันควรจะเป็น เรียกว่าตื่นเช้ามาผมปวดเอวโคตร เพราะก่อนหน้านี้เรามีอะไรกันก็แค่อาทิตย์ละรอบ เพราะมันมีสอบบวกกับงานเยอะ ส่วนผมก็งอนๆมันนิดหน่อยอีก เมื่อคืนเลยเหมือนรวบยอดจ่ายค่าค้างชำระซะเกลี้ยง เหอะๆ..เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ส่วนผมกับเมทเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิมและผมก็บอกเมทไปแล้วด้วยว่ามีแฟนแล้ว สองครั้งแล้วที่พี่โรมกับเมทเกือบจะเจอหน้ากันบ่อยๆ แต่มีเหตุการณ์ให้แคล้วคาดตลอด ฮ่าๆ

“เจ็บนะ!!”ผมร้องขึ้นเสียงดังเพราะอยู่ดีๆไอ้พี่โรมมันเอื้อมมือมาดึงแก้มแรงๆ เจ็บครับ

“คิดอะไร ทำไมต้องยิ้มหวานขนาดนี้ด้วย”

“ไม่บอก กินๆไปเลย เจ็บแก้มนะหยิกมาได้นิสัยไม่ดี”

“เออ คราวหลังจะไม่หยิกแต่จะกัดแบบนี้แทน”มันลุกขึ้นมากัดแก้มผมก่อนหันไปหยิบจานเอาไปล้าง ผมได้แค่หันไปแลบลิ้นใส่ตามหลัง จะให้ไปกัดแก้มมันคืนก็คงจะไม่เหมาะ เหอะๆ

ครืดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดด

“พิมโทรมา”พี่โรมมันกระซิบบอกที่ข้างหูผมเบาๆระหว่างที่กำลังนั่งดูหนังกันในห้องนั่งเล่น

“……………”ผมเงียบไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน ไอ้โรลลี่ที่นอนตักจิมมี่ที่พรหมเงยหน้ามองหน้าผมทันที ผมแสยะยิ้มให้มันนิดหน่อย

“ให้คุยไหม?”

“คิดเองไม่ได้รึไง เอามานี้ดิ กูเห็นตั้งนานละ ไม่รู้เรื่องรึไงว่าคนเขามีเจ้าของแล้วอ่ะห๊ะ!!”ไอ้โรลลี่ลุกขึ้นพร้อมกับแย้งมือถือจากมือพี่ชายมัน แล้วตะคอกเสียงดังใส่คนปลายสายที่โทรมา คนอื่นๆที่กำลังดูหนังอยู่สะดุ้งกันทันที

“โรลลี่!!”ไอ้พี่โรมปรามเสียงแข็งทำท่าจะแย้งมือถือคืน แต่ไอ้โรลลี่ไม่ยอมกดเปิดลำโพงซะงั้น

“ห้ามทำไม โทษนะครับพี่เป็นไรมากป่ะ ไม่รู้เรื่องหรือแกล้งโง่ ถึงไม่รู้ว่าไอ้โรมมีเมียแล้ว อ่ะห๊ะ”โรลลี่มันถามเสียงหงุดหงิดพร้อมกับชี้หน้าคาดโทษไอ้โรมไปด้วย

“เอ่อ..คือพี่….”อ้ำอึ้งครับ ผู้หญิงคนนี้จะอ้ำอึ้งตลอดเวลาผมถามต่อหน้าไอ้โรม แต่ถ้าหลับหลังอ่ะพูดไม่หยุด

“โรลลี่หยุดพล่ามดิ”ไอ้โรมครับ ผมหันค้อนใส่ทันที ส่วนไอ้โรลลี่อ้าปากพะงาบเหมือนจะยิ่งโกรธขึ้นด้วยนะนั่น

“พอเหอะ มึงอย่าไปว่า น้องเขาว่าไม่ได้”ผมพูดประชดใส่ทันที ไอ้พี่โรมหันมามองหน้าคิ้วขมวด

“มึงบอกกูให้หยุด แต่ทำไมมึงไม่บอกน้องคณะมึงบ้างว่าให้หยุดร่านได้แล้ว คนมีเมียแล้วเข้าใจป่ะ ว่ามีเมียแล้วอ่ะ!!”คราวนี้ไอ้โรลลี่มันหยิบมือถือขึ้นมาแล้วตะโกนใส่เสียงดังกว่าเดิมอีก ดูท่าทางมันโกรธมาก ผมยังโกรธเลย

“พี่โรม…”เสียงสั่นแล้วครับ พี่พิมพูดเสียงสั่นเหมือนคนจะร้องไห้

“ดื้อด้าน!”โรลลี่ครับ ผมนั่งเงียบอย่างเดียว นั่งจ้องหน้าไอ้โรมอย่างเดียว

“มึงหนิ มานี้!!”ไอ้พี่โรมลุกขึ้นแล้วดึงมือผมลากออกด้านนอก ไอ้โรลลี่จะตามออกมาแต่โดนจิมมี่รั้งไว้

“ไปไหน”

“ไปบ้านพิม”ผมสะบัดมือมันทันที แต่ไอ้โรมไม่ปล่อยซ้ำยังบีบแน่นขึ้นกว่าเดิมจนผมต้องนิ้วหน้า ผมเจ็บจริงๆ

“ไปทำไม ไม่อยากไป ถ้าอยากจะไปก็ไปคนเดียว”

“ก็จะไปทำให้ชัดเจนไง เดี๋ยวเด็กแถวนี้มันเคืองแคลงใจอีก!”มันพูดเหมือนตะคอกพร้อมกับจับผมยัดเข้าไปในรถคันหรูของมันแล้วเหยียบคันเร่งออกย่างเร็ว ตลอดทางไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น ต่างคนเหมือนต่างโกรธ แต่ผมว่าผมน่าจะเป็นฝ่ายที่โกรธมันมากกว่านะ นิสัยไม่ดี

“ไม่ลง!!”ผมนั่งตัวแข็งทื่อไม่ยอมลงจากรถ จิกเบาะรถแน่นไม่ยอมไปตามแรงดึง

“ลง”

“ไม่!!”

“ได้! จะไม่ลงใช่มั้ย งั้นรออยู่นี้เดี๋ยวพี่มา ห้ามหนีไปไหนด้วยถ้าออกมาไม่เจอ โดนแน่!!”มันจิ้มหน้าผากผมสองทีแรงๆก่อนเดินหนีหายเข้าไปในบ้าน ผมได้แต่นั่งกัดปากอย่างเจ็บใจ ผมนั่งรออยู่สักแปบก่อนจะเห็นไอ้พี่โรมเดินออกมาพร้อมกับพี่พิม จากที่ยิ้มๆพี่พิมหน้าเสียลงทันที

“ลงมาหน่อยดิ”ไอ้พี่โรมมันเปิดรถเรียกผมให้ลงไป ไอ้ผมตอนแรกก็ว่าไม่จะลงแต่เห็นสีหน้าท่าทางแล้วกลัวโดนกินหัวเลยต้องลง

“อะไร?!!”ผมกระชากเสียงถามแบบเซ็งๆ หันหน้าไปมองทางข้างบ้าน วันนี้พี่พิมแต่งตัวซะสวยเลยครับ

“พี่ไม่อ้อมค้อมแล้วนะครับ พี่ไม่รู้ว่าพี่ทำอะไรหรือแสดงกิริยาแบบไหนออกไปแต่ถ้ามันทำให้พิมเข้าใจผิด พี่ต้องขอโทษ พี่กับพิมคงเป็นมากกว่าพี่น้องร่วมคณะไม่ได้จริงๆ”ไอ้พี่โรมเสียงนิ่งๆเรียบๆแต่จริงจังพร้อมกับรวบตัวผมเข้าไปกอด

“ทำไมล่ะค่ะ เป็นพิมไม่ได้หรอ พิมยอมถ้าพี่มีจะน้องเขาอีกคน แค่พี่สนใจพิมสักนิดก็ได้ พิมจะไม่ก้าวก่าย”พี่พิมพูดออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้นนิดๆ เอื้อมมือมาจับมือไอ้โรมไว้หนึ่งข้าง

“ไม่ได้หรอกครับ พี่ไม่ชอบคบคนทีเดียวสองคน ที่ผ่านมาพี่ก็แสดงออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าพี่ไม่ได้มองใครนอกจากไอ้เด็กตรงหน้านี้!”มันพูดแล้วเพิ่มแรงกอดรัดเข้าไปอีก ผมอมยิ้มนิดๆพอเป็นพิธี

“แต่พี่ค่ะ..อึก พิมรักพี่โรมมากนะ..”

“ตัดใจนะครับ พี่เชื่อว่านอกจากพี่คงมีคนดีๆรอพิมอยู่อีกเยอะ”

“ไม่เอา! พิมไม่ได้ต้องการคนอื่น พิมชอบพี่ พิมรักพี่ แค่พี่คนเดียว ได้ยินไหม แค่พี่โรมคนเดียว คนอื่นพิมไม่เอา!”พี่พิมตะคอกออกมาเสียงดังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทาง ทำเอาผมกับพี่โรมต้องรีบเบือนหน้าหนีทันที มันรู้สึกแย่นิดๆนะ ถ้าเราเป็นผู้ชายแล้วมาทำให้ผู้หญิงยืนร้องไห้ต่อหน้าแบบนี้

“เห้ย!ไอ้พิม!!”เพื่อนพี่เค้ามั้งครับ เดินออกมากันสองคน เหมือนพวกพี่เค้าจะรู้จักไอ้โรมด้วยเห็นยกมือไหว้

“พี่โรม มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่าค่ะ”

“กิ๊ก มึงบอกพี่โรมซิ บอกยังไงก็ได้ให้พี่เขายอมเป็นแฟนกับกู ฮือๆ กูรักพี่เค้ามากนะมึง”พี่พิมดึงมือเพื่อนตัวเองแล้วเขยาะแรงๆน้ำตายังไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ผมเห็นแล้วแอบสงสาร

“มึงนี่ไม่เลิกนะ ดันทุรัง โง่หรืออะไรว่ะ พี่เค้ามีแฟนแล้ว มึงจะไปเอาพี่เค้ามาเป็นแฟนได้ยังไง มึงรักพี่เค้ามากทำไมมึงไม่คิดว่าพี่เค้าก็รักแฟนพี่เค้ามากเหมือนกัน ห๊ะ!”พี่เค้าหันไปตะคอกพี่พิมเสียงดัง ผมแอบสะดุ้งนิดๆ

“พิมฟังนะ ณ.ตอนนี้พิมอาจจะยังรักพี่ แต่เชื่อได้เลยถ้าลองพิมเปิดใจพิมจะรู้ว่ามีใครก็รักพิมเหมือนกัน”ไอ้โรมพูดขึ้นหลังจากเงียบมานาน มันเอื้อมมือไปลูบหัวพี่พิมอย่างอ่อนโยน

“แต่พิม..ไม่รักคนอื่น พิมรักพี่”

“นั่นเพราะพิมไม่ยอมเปิดใจ พี่ไม่ใช่คนดีหรอกครับ อย่ามาเอาพี่เป็นแฟนเลย คนดีกว่าพี่มีเยอะ”ไอ้โรมพูด นี่ถ้าไม่ติดว่าเขากำลังเศร้ากันอยู่นะ ผมคงหันไปแขวะไอ้โรมละ พูดจาดูดีตลอด มันบอกว่ามันไม่ดีแสดงว่าผมก็ซวยซิที่ได้มันมาเป็นแฟน ฮ่าๆ

“พี่โรม อึก”

“รักตัวเองให้มากๆ ทำความฝันของตัวเองให้สำเร็จ ถึงเราจะไม่ได้เป็นแฟนกัน อย่างน้อยเราก็ยังเป็นพี่น้องร่วมคณะร่วมสถาบันกันได้”

“อึก ฮือๆ”พี่พิมไม่พูดอะไร ยืนก้มหน้าร้องไห้อย่างเดียว ผมแอบเห็นเพื่อนพี่เค้าอีกสองยืนน้ำตาไหลเหมือนกัน

“พี่โรมไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวกิ๊กกับโมดูแลไอ้พิมเอง ขอบคุณนะค่ะที่มางานวันนี้ของมัน”

“ครับ ดูแลเพื่อนด้วย รักตัวเองให้มากๆนะครับ น้อง”ไอ้พี่โรมพูดแล้วลูบหัวพี่พิมอีกครั้งก่อนแยกไปขึ้นรถ

“ขอโทษครับ”ผมพูดก่อนขึ้นรถ ไม่รู้สึกแอบรู้สึกผิดเล็กๆยังไงก็ไม่รู้ ยังไงผู้หญิงก็เป็นเพศที่อ่อนแอกว่าผู้ชายเสมอ ยิ่งมาร้องไห้แบบนี้อีก ผมเป็นคนนึงที่ไม่ชอบเวลาผู้หญิงร้องไห้เป็นที่สุด มันน่าสงสารยังไงก็ไม่รู้

“รู้สึกผิดหรอ?”ผมถามขึ้นหลังจากเงียบกันมานาน ไอ้โรมไม่ตอบแต่กลับคว้าผมเข้าไปกอดแทน ผมกอดตอบพร้อมกับลูบหลังมันเบาๆ

“พี่รักจ๊ะนะ รักมากด้วย”มันพูดพร้อมกับจูบเบาๆที่ซอกคอผม ผมยิ้มแล้วหอมแก้มมันแรงๆหนึ่งที ดีใจอ่ะ ไอ้พี่โรมมันเป็นคนเย็นชา โรลลี่บอกว่ายิ่งรักมากมันจะยิ่งเย็นชา ไม่ค่อยชอบพูดแต่ชอบแสดงออกมากกว่าต้องสังเกตเอา

“ไปเที่ยวกัน”มันพูดเสียงอู้อี้ ไม่ใช่อะไรเพราะมันกำลังกัดคอผมอยู่

“ที่ไหน?”ผมถาม พยายามดึงหัวมันออกไม่ใช่อะไรผมกลัวตัวเองจะเคลิ้มไปกับอารมณ์ของมัน ยุ่งซิครับในรถนะ ผมไม่เอาด้วยหรอก ไม่ใช่ไอ้โรลลี่หนิ

“ที่ไหนก็ได้ ไปสองคนพอ โอเค”มันผละออกจากซอกคอผมแล้วถามอีกครั้ง

“โรลลี่อ่ะ”

“ไม่ต้องไปสนใจ ปล่อยมัน เดี๋ยวไอ้จิมมี่จัดการเอง เราไม่บอกมันก็ไม่รู้”ไอ้พี่โรมพูดหน้าเจ้าเล่ห์นิดๆผมแกล้งทำหน้าคิดนิดหน่อยให้ไอ้โรมหนักใจเล่น

“คิดนานว่ะ ไม่ต้องตอบละ พี่อยากไปยังไงน้องจ๊ะของพี่ก็ต้องไป เนาะ จุ๊บ”มันจุ๊บปากผมเร็วๆก่อนหันไปขับรถมุ่งตรงสู่ที่ไหน อันนี้ผมไม่รู้เพราะไอ้โชว์เฟอร์มันไม่ยอมบอก

******************************** TBC.

[bolinkz]

^
^
^
ขอจิ้มก่อนนะคะ
จิ้ม จิ้ม พี่จิมมี่ ^^

[N.T.❁]

 

[RakorN]

เขี่ยน้องเมทไปให้ไอ้น้องโค้กเหอะค่ะ น่าจะเวิร์ค!
ส่วนพิมนี่ถ้ายังไม่เลิกราก็โยนมาทางนี้ บริการฝังลืมไม่คิดตังค์! เกลียดจริงๆพวกที่ชอบทำตัวอ่อนแอแล้วคิดจะแทรกกลางระหว่างความรักของคนอื่น ขอบคุณพี่โรมที่ชัดเจน ขอให้ไปเที่ยวกันให้สนุกนะคะ โรมจ๊ะ

[nidnoi]

ชะนีพิม

แรงนะคะ

 

[rujaya]

อื๊ยยยยยยย น่ารักจังเลยพี่โรมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

แมนโคดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น้องจ๊ะจะได้โล่งใจซะที แล้วแม่นังพิมมันจะได้เลิกบ้าซะที 

แล้วพี่โรมจะพาน้องจ๊ะไปไหน ไปด้วยคนนะ นะ นะ นะ

[NASS.NET]

หูยยยยย...จะแอบไปสวีทกันที่ไหนอ่ะพี่โรม
^^แบบนี้ต้องรอลุ้นตอนหน้าสินะคะ
แต่ดีใจจัง ที่ในที่สุดก็เคลียเรื่องผู้หญิงคนนั้นได้แล้วอ่ะ...เนาะ^^

[lasom]

o13ชัดเจนสุดๆๆ

[Miyabi]

ดีกันแล้ว 

[archi_10_001]

จิ้มน้องมี่ อิอิ

น่ารักเชียวพี่โรม ชอบ ๆ หงะ สงสารจ๊ะเหมือนกันเจออย่างนี้ก็เกิดความเซ็งเน๊าะ ๆ เข้าใจอยากอะไรขนาดนั้น เฮ้ออออออออออออออออออ

[anajulia]

รักตัวเองเหอะน้องพิม ขอล่ะ
เลิกดึงดันซะ พี่โรมมี่แกออกจะชัดเจนขนาดนี้แล้ว
ทำลายความรักของคนอื่น ระวังบาปกรรมติดตัว ชาตินี้ชาติหน้าชาติไหนก็ไม่มีใครรักจริงหรอก
น่ากลัวจะตาย 

[cmos]

โรมสุดยอดไปเลย ต้องงี้ดิ 

[Whatever it is]

จบซะทีเรื่องเธอคนนี้ กว่าจะจบได้