หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 101

“มึงจะโวยวายทำไม มึงไม่ได้จะเป็นผัวมันซะหน่อย”เสียงพี่เสือพูดขึ้นแบบเซ็งๆหลังจากที่นั่งฟังไอ้เนมนั่งด่าและวิจารณ์ถึงผู้หญิงที่ไอ้โค้กกำลังตามจีบอยู่ เห็นไอ้เนมบอกว่าแรดโคตรน้องคนนี้กูเคยเห็นคั่วๆอยู่กับไอ้แชมป์ช่วงนึง แต่รู้สึกว่าน้องแกดันเสือกไปประกาศและทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของไอ้แชมป์เข้า จนรุ่นน้องอีกคนที่ไอ้แชมป์กำลังจีบอยู่รู้เรื่องเลยชวดทั้งสองฝ่ายทั้งไอ้แชมป์เพื่อนกูกับน้องเขา เพราะไอ้แชมป์เดินไปบอกเลิกถึงห้องจนเดี๋ยวนี้น้องคนนั้นไม่ค่อยกล้าเดินผ่านห้องกูเท่าไร

“พี่เสือ!”ไอ้เนมหันมาแหวใส่แฟนมัน หน้ามันแดงแปร๊ดเพราะกำลังตึงได้ที่เลย

“หรือไม่จริง กูนั่งฟังมึงบอกว่าน้องเขาไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้นานล่ะ อิจฉาเขาหรือไง?”

“ตรงไหนมิทราบ ไม่เคยสักนิดพี่เสืออย่ามาหาเรื่องเนมนะ!”

“ก็ตรงที่เขา…มี”พี่เสือแล้วแกล้งมองไอ้เนมตั้งแต่จรดเท้าเหมือนกำลังพิจรณาหน้านี้ก็แม่งเจ้าเล่ห์ได้อีก แต่กูดูเหมือนจะแกล้งให้ไอ้เนมเสียศูนย์มากกว่านะ

“มีไร พี่เสืออย่ามายั่วเนมนะ ถ้ามีอีกครั้งเนมเอาตายทั้งคู่แน่!”ไอ้เนมพูดเสียงแหลมพร้อมกับกระดกเข้าไปอีกเอิ๊กใหญ่

“มึงนี่บ้า!”พี่เสือพูดแล้วลุกขึ้นเดินไปออกดูดบุหรี่กับพวกไอ้นุที่หน้าประตู

“เออ กูก็อยากรู้เหมือนกัน ทำไมมึงถึงเกลียดน้องเขาจังวะ”ไอ้จ๊ะถาม มันเอนตัวลงมานอนตักกูเป็นที่เรียบร้อย พี่กูกับพวกพี่มันตอนนี้ไปนั่งเล่นไพ่กันอยู่อีกวงใกล้ๆ

“ก็เพราะมันแรดไง เนมเกลียดหน้ามัน”

“มึงนี่บ้าจริง เรื่องไรไปเกลียดเขา เขาไปทำไรให้หรือว่าน้องเขาเคยจีบพี่เสือ ฮืม”กูถาม ไอ้เนมทำหน้าบึ้งหนักเข้าไปอีกทันที

“กูว่าใช่แน่”ไอ้จ๊ะพูดเห็นด้วยกับกู ส่วนไอ้โค้กตัวเดินเรื่องนั่งมองหน้าพวกกูสลับกับหน้าไอ้เนม เหมือนมันจะงงๆพี่มันพอสมควรที่มาห้ามให้มันคบกับน้องคนนี้ เพราะทุกครั้งที่ผ่านมาไอ้โค้กจะคบหรือกิ๊กกับใครไอ้เนมรู้หมด เด็กห่านี่ใช้ผู้หญิงเปลืองมาก เปลี่ยนบ่อยเรียกว่ายังไม่มีตัวจริงเหมือนไอ้แชมป์เลย

“จริงดิเจ๊ ถึงว่าโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ แต่พี่เขาเยี่ยมจริงๆวะโค้กยังอึ้งอะ”ไอ้โค้กพูดแล้วเล่นหน้าเล่นตาเหมือนตื่นเต้นมาก

“อึ้งห่าไร ไม่ต้องเลยนะถ้ามึงเอาอีนี้ไม่ต้องพามาให้กูเห็นหน้า ไม่งั้นกูตบรวบแน่!”

“อะไรวะ พี่โรลดูเจ๊ดิตัวเองโกรธอยู่คนเดียวแล้วมาพาลไม่ให้คนอื่นชอบอ่ะ”

“พี่มึงบ้า เมาแล้วเรื้อนแบบนี้ตลอดทำใจ!”กูพูดแล้วแกล้งตบบ่าไอ้โค้กแบบหนักใจ ไอ้เนมที่ไม่มีพวกเพราะไอ้มิ้นคู่หูรัก-ยมมันมาไม่ได้ ไอ้ฟิกไม่ให้มา เหอะๆ

“โค้กก็ว่างั้น พี่แพนออกจะสวย มีเสน่ห์จะตาย”

“มึงโดนของหรอวะ ดูไม่ออกหรือไงว่ามันหวังอะไรจากมึง”ไอ้เนมถามแบบขัดใจ ดูท่าทางมันจะเกลียดน้องแพนอะไรคนนี้มากอ่ะ เพราะผู้หญิงทุกคนของไอ้โค้กที่ผ่านมามันไม่เคยมีอาการเกลียดออกนอกหน้าขนาดนี้

“หึหึ โค้กก็ไม่ได้หวังอะไรจากพี่เขานอกจากเรื่องอย่างว่าเหมือนกันของแบบนี้มันแฟร์ๆ”ไอ้โค้กพูดหน้ากวนตีน

“เรื่องของมึง กุถือว่ากูบอกแล้วเพราะถ้ากูเห็นหรืออีห่านั่นมาลอยหน้าลอยตาเรื่องมึงกับกูเมื่อไหร่ กูตบแน่!”

“บ้า!”ไอ้โค้กพูดใส่หน้าพี่มันเต็มๆเลยโดนไอ้เนมตบกลับมาเต็มๆเหมือนกัน

“ไอ้เด็กเวรมานี้ดิ นั่งอยู่ที่เดียวไม่กระดิกเลยนะมึง!”เสียงไอ้มี่ดังมากจากวงไพ่ ไอ้โค้กหันมามองหน้ากูเหมือนไม่แน่ใจจนกูพยักหน้าประมาณว่าไม่มีอะไรให้

“มานี้ดิ!”คราวนี้ไอ้โรมเรียกพร้อมกวักมือให้เข้าไปหา กูกับไอ้จ๊ะมองหน้ากันแล้วเดินตามไอ้โค้กมาด้วย

“หึหึ พี่มึงเหี้ยเนอะ”ไอ้จ๊ะพูดขึ้นขำ เมือเห็นสีหน้าไอ้โค้กตอนโดนไอ้โรมเรียก ไอ้โค้กก็ว่าง่ายเดินเข้าไปหาไอ้โรมมันโดนไอ้มี่กับไอ้โรมล็อคคอทันที

“ผัวมึงไง”กูบอก

“สัส”

“เล่นเป็นไหม?”กูเดินมานั่งลงข้างๆไอ้มี่ มันหันมายิ้มแล้วหอมแก้มกูแบบเมาๆหนึ่งที

“ก็นิดหน่อย”ไอ้โค้กตอบแบบไม่ค่อยเต็มเสียง เหมือนกำลังดูเชิงของไอ้มี่กับโรมพอสมควร

“นิดหน่อยอะขนาดไหน บอกนิดหน่อยแต่ถ้าแข่งแล้วชนะกู มึงโดนนะ”ไอ้โรมพูดหน้าเจ้าเล่ห์แล้วหันไปยักคิ้วกับพี่จุ๊บ กูมองหน้าไอ้โรมแล้วส่ายหัว

“อ้าว…”ไอ้โค้กท้วงแบบงงๆ

“อ้าวอะไร กูก็ถามแล้วว่ามึงเล่นเป็นไหม มึงบอกว่าได้นิดหน่อย แล้วจะนิดหน่อยได้ยังไงถ้ามึงชนะเทพอย่างกู”

“ถุ้ย!!”กูกับพี่จุ๊บทำพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย กูก็นึกว่ามันจะบอกว่าพี่จุ๊บเทพนี่เสือกบอกเป็นตัวเอง อุบาท!

“ห่า..พวกเหี้ยกูออกจะเก่งเนอะ ตัวเองเนอะ”ไอ้โรมพูดแล้วหันไปกระแทกไหล่ถามไอ้จ๊ะ ไอ้จ๊ะมองหน้าแล้วส่ายหัวไม่เห็นด้วย ไอ้โรมหน้างอกดหัวไอ้จ๊ะลงกับตักมัน

“อย่าทำหน้าเศร้าดิ ที่ทำกันเนี่ยอยากให้คนยิ้มไม่ใช่มาทำหน้าเศร้า!”ไอ้แชมป์เดินมาผลักหัวไอ้โค้กเบาๆแล้วนั่งลงข้างๆ

“เอาหน่า เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ตอนนี้ที่มึงได้และต้องทำคือยอมรับความจริง แม่มึงอยู่ข้างมึงเสมอ”ไอ้โรมพูดแล้วตบเข้าที่อกด้านซ้ายตรงหัวใจไอ้โค้ก

“ขอบคุณครับ”มันพูดเสียงสะอื้นนิดหน่อย

“ขี้ร้องจริง อย่าไปบอกคนอื่นนะว่ารู้จักกู”ไอ้เนมโยนกระดาษทิชชูใส้หัวไอ้โค้กแล้วเดินเข้ามานั่งลงข้างกู

“มึงไม่ขี้ร้องเลยว่างั้น?”ไอ้นุถามไอ้เนมหน้ากวนตีน

“พี่นุว่าพี่เบสทำไม พี่เบสตบเลย”ไอ้เนมหันไปพูดหน้าเศร้ากับพี่เบส

“สัส โรลลี่น้องมึงเหมือนมึงเป๊ะ”

“ก็พี่น้องกัน เนอพี่โรลเนอะ”ไอ้เนมไม่พูดอย่างเดียวเลื้อยเหมือนจะขึ้นมานั่งบนตักกูอีก ไอ้มี่ใช้มือยันหัวไอ้เนมทันที

“อื้อ…พี่จิมมี่ยันหัวเนมทำไม พี่เสือดูพี่จิมมี่ดิแกล้งเนมอะ”

“ก็มึงจะขึ้นไปนั่งตักเมียมันทำไมละ มานั่งตักกูนี่”พี่เสือพูดแล้วตบตักเรียกไอ้เนม แต่ไอ้เนมสั่นหัว

“ไม่เอาอ่ะ พี่โรล…ครับ”ไอ้เนมหันมาเรียกกูเสียงหวาน มีส่งสายวิบวับมาให้กูอีก น่ารักอ่ะกูชอบๆ

“ห่า..แม่งอย่ามาทำตาหวานใส่เมียกู โรลลี่หันมานี่อย่าไปจ้องตามัน”ไอ้มี่จับหน้ากูกดลงกับอกมันทันที ก็ไอ้เนมมันส่งสายเชื้อเชิญกูขนาดนั้นอ่ะ ไอ้นี่มันขี้ยั่วเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

“ฮ่าๆจิมมี่มึงอ่อนมากอ่ะ แพ้เด็ก”พี่จุ๊บพูดและหัวเราะ

“พี่แม่ง..มึงเงียบปากไปเลย พี่ส้มช่วยผมหน่อยขอแรงๆเน้นๆ”พี่ตาหวานก็ใจดี สัดโบกเต็มหัวพี่จุ๊บ ฮากันไปตามระเบียบเพราะพี่จุ๊บไม่สู้กลับ พวกกลัวเมียก็งี้แหละ ฮ่าๆ

“นั่งมองพวกกูแล้วยิ้ม อยากมีมั่งสักคนไหม เพื่อนกูว่าง”พี่เบสพูดกับไอ้โค้กที่นั่งหัวเราะแล้วเหล่ตาไปทางไอ้พี่โค้กที่นั่งอยู่ข้างพี่เสือ

“สันดาร..ไอ้เหี้ยเบส กูแมนทั้งแท่งครับ”

“ไอ้เสือก็แมนทั้งแท่ง ไหงได้ไอ้เนมทำเมียอ่ะ”

“ก็ไอ้เนมมันยั่ว ใช่ไหมมึง”ไอ้พี่โค้กหันไปถามพี่เสือ ไอ้เนมหันไปมองหน้าแฟนมันแบบยั่วๆ

“พี่เสือเนมยั่วพี่เสือหรอ..พี่เสือถึงเอาเนมอ่ะ”ไอ้เนมคลานตัวเข้าไปหาพี่เสือแล้วเลื้อยตัวขึ้นไปนั่งกอดคอบนตัวแฟนมัน พวกกูนี่โฮ่แซวกันทันที ไอ้เนมมันเมาด้วยมั้งถึงยั่วและปล่อยตัวขนาดนี้

“หึหึ ยั่วไอ้สัด”

“จิ๊..พูดไม่เพราะอีกและ เนมเบื่อคนพูดไม่เพราะจริงๆเลย พี่โรล..”ไอ้เนมพยายามจะคลานกลับมาหากูแต่โดนพี่เสือล็อคเอวไว้เลยมาไม่ได้ ทำได้แค่ชูไม้ชูมือเรียกกูเหมือนเด็กๆเลย หลังจากนั้นก็นั่งกินนั่งคุยกันไปเรื่อยๆนั่งดูไอ้โรมเล่นไพ่แข่งกับไอ้โค้ก ชนะบ้างแพ้บ้างส่วนมากก็ต่างโกงกันมากกว่า ขำๆไม่คิดอะไรมากมายอยู่แล้ว

“เฮ้ย..ไปไหน”กูร้องแบบตกใจนิดหน่อยก็อยู่ดีๆไอ้มี่ก็ลุกขึ้นแล้วดึงมือให้เดินตามมันมาด้วย ไอ้มี่ลากกูเข้ามาในครัวซึ้งห่างไกลกับที่คนเขาอยู่มาก

“อะ..อื้ม…”แม่งก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งสิ้น มันดันกูเข้ากับตู้เย็นแล้วประกับปากตามมาทันที กูที่กำลังมึนเลยไปตามอารมณ์มันได้ง่ายๆ กูกับมันยืนแลกลิ้นกันอยู่หน้าตู้เย็นพักใหญ่ จูบไปจูบมากูมานั่งอยู่บนโต๊ะทำกับข้าวเรียบร้อยแล้ว กูเอาขาเกี่ยวเอวไอ้มี่เอาไว้แล้วยันแขนทั้งสองไปด้านหลังกันล้ม ส่วนไอ้มี่ก็เอนตัวตามลงมาเอาแขนยันลงบนโต๊ะเหมือนกัน

“ฮ่า..แฮกๆ แทบตายไอ้เหี้ย!”กูพูดปนเสียงหอบซบหน้าลงกับบ่ามัน

“สะใจดีใช่ไหมล่ะ...”มันถามเสียงเหนื่อยพอกันแล้วจูบเข้าที่หลังคอแรงๆหนึ่งที

“หึหึ…ก็ดีนิดหน่อย”กูบอกแล้วมือก็ยกขึ้นไปกอดคอมันไว้หลวมๆ ไอ้มี่ยิ้มทำปากจู๋ก็เลยจุ๊บปากมันเล่นซะเลย กูเมาอย่าเอาอะไรมาก ฮ่าๆ

“รักโรลลี่นะ”

“รู้แล้ว กูรู้ตั้งนานแล้ว”

“ตลอด เป็นแบบนี้ตลอด ปากเนี่ยๆอย่าให้มันหนักมากนัก”ไอ้มี่พูดพร้อมกับเขี่ยปากกูเล่น กูเลยงับนิ้วมันซะเลยแต่ไม่โดนมันเอาหนีได้ทัน

“เอาหน่าบอกบ่อยๆเดี๋ยวคำว่ารักมันไม่ศักดิ์สิทธ์ รักๆๆๆ พูดสิบครั้งความหมายเหมือนกันทั้งสิบครั้ง ก็แปลออกมาว่ารักเหมือนเดิม”

“ครับๆ รักก็รักครับ ก็รักนิเนอะ รักๆๆๆๆๆๆ”ไอ้มี่พูดรัวที่ข้างหูกูซ้ำๆกันกว่าสิบครั้ง กูยิ้มแล้วกอดคอมันให้แน่นขึ้น กูสึกดีและยิ้มปากกว้างทุกครั้งเวลาโดนไอ้มี่บอกรัก แต่ก็ชอบหน้าไอ้มี่ตอนที่โดนกูบอกรักมากกว่า เพราะมันชอบทำหน้าตาโตเหมือนตกใจปนอึ้ง แล้วแลบลิ้นทำตาวิบวับนิดหน่อย เหมือนเด็กๆเวลาดีใจที่พ่อแม่ซื้อของเล่นให้

“อยากอ่ะ”ไอ้มี่พูดขึ้นระหว่างที่กอดกันเงียบๆ กูหมั่นไส้เลยหยิกเข้าที่เอวมัน

“อยากตลอด พักบ้างไรบ้าง เครื่องกูจะพัง ไอ้เหี้ย”

“ทำไมชอบด่า อย่าด่าดิ เสียใจนะ”มันพูดเสียงงอนๆแล้วทำหน้าย่นเหมือนงอนจริงๆ

“ตอแหลตลอดนะ ชินซะซิ กูก็พูดแบบนี้กับมึงมานานละ หรือเบื่อเกิดไม่ชอบขึ้นมา”กูแกล้งถามหน้าบึ้ง

“หึ..ไม่ใช่เหอะ บ้าแล้วบ้าแน่ๆถ้าพี่เบื่อโรลลี่อ่ะ”มันพูดเหมือนประท้วงทันที

“หึหึ…มึงเนี่ยนะ น่ารักเนอะ”

“อะไรอ่ะ ใครสอนให้ชมพี่ว่าน่ารักครับคนสวย”

“สวยหน้ามึงเซ่!!!”กูตะโกนใส่หูมันแล้วบิดหูมันอยากหมั่นไส้

“ฮ่าๆ ก็สวยจริงอ่ะ จบม.6ไว้ผมให้ยาวเหมือนวิกในห้องเลยนะ พี่ชอบ”

“ไม่!..กูจะตัดสกินเฮด”

“เอาจริงโรลลี่ ไม่เอาอ่ะ สกินเฮดเลยหรอแมนไปไหมอ่ะ”

“แล้วกูไม่แมนตรงไหน เดี๋ยวมึงโดน ปล่อยๆเลยออกไปดูด้านนอกดิ ทำไมเสียงมันเงียบแปลกๆหรือหลับตายกันไปหมดแล้ว”กูพูดแล้วชกที่หน้าอกมันหนึ่งทีก่อนเดินออกมาดูด้านนอก นอกกันคู่ๆอยู่ที่หน้าโซฟา พื้นบ้าง แต่ประเด็นคือไอ้เด็กที่นั่งดูดบุหรี่อยู่ตรงประตู กูกับไอ้มี่มองหน้ากันนิดหน่อย

“ทำไงดีวะ กูสงสารมันอ่ะ มันมีแม่คนเดียวมีพ่อก็เหมือนไม่มี จะให้ไปอยู่กับญาติมันก็ไม่ชอบอีก”กูพูดแบบขอความเห็นจากไอ้มี่   

“เรื่องแบบนี้โรลลี่ต้องให้เวลา ตอนนี้น้องมันอาจจะรู้สึกว่ามันอยู่ตัวคนเดียว คือมันไม่ได้เตรียมใจกับเรื่องนี้ไงมันคงไม่คิดเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นตัวเองเร็วแบบนี้ อีกอย่างน้องมันก็เพิ่งม.4”

“ก็นั่นอ่ะดิ เด็กม.4เองนะมึง เจอเรื่องแบบี้ถ้าเป็นกูคงทำเหี้ยไรไม่ได้เหมือนกัน”

“ใครว่าทำอะไม่ได้ ทำได้ซิ ทำได้เหมือนปกติทุกอย่างที่เคยทำ แค่เพิ่มความตั้งใจลงไปมากขึ้นกว่าเดิม อย่างที่เฮียบอกแม่อยู่ข้างเราเสมอ”

“เอาเว้ย! ยังไงมันก็เกิดมาเป็นน้องรหัสกูล่ะ!”

“คิดเป็นเหมือนกันหนิ”ไอ้มี่พูดแล้วโยกหัวกูเล่นไปมา กูเงยหน้าค้อนมันวงใหญ่ก่อนเดินมานั่งข้างไอ้โค้ก

“ไงมึง ไม่นอนอีก จะอาบน้ำไหม”กูถาม ไอ้โค้กสั่นหัว

“นอนไม่หลับ ทำไงดีพี่ ทำยังไงโค้กถึงจะทำใจกับเรื่องนี้ได้ เจ็บอะพี่เจ็บเหมือนจะตายเลย”ไอ้โค้กพูดเสียงสั่นแล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาเงียบๆ

“แล้วอยากตายไหมล่ะ”ไอ้มี่พูดขึ้นแล้วเดินมานั่งลงตรงหน้าไอ้โค้ก

“…………….”ไอ้โค้กสั่นหัว

“ก็เหมือนกัน กูคิดว่าแม่มึงก็คงไม่ได้อยากตายเหมือนกัน เขาต้องคิดเหมือนที่มึงคิดอยู่ตอนนี้ว่ามึงจะอยู่ยังไง อยู่ได้ไหม แต่ถามว่าทำไมถึงตายก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน แต่กูเชื่อว่าไม่ใช่เพราะตรอมใจเหมือนที่มึงคิด คนเป็นแม่รักลูกมากกว่าจะเก็บเอาเรื่องไร้สาระมาคิด เชื่อกูเรื่องความตายเป็นสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายและคาดเดา”ไอ้มี่ร่ายยาวออกมาเป็นชุด ไอ้โค้กเงยหน้ามองไอ้มี่ตาปริบๆ

“แต่..พี่โค้กอยู่ไม่ได้ แค่คิดว่าจะอยู่ได้ แต่เอาเข้าจริงโค้กอยู่ได้ ตั้งแต่เกิดมาโค้กมีแม่คนเดียวแม่ทำทุกอย่างให้โค้ก โค้กยังไม่ได้ตอบแทนแม่เลยนะ โค้กยังไม่ได้เป็นหมออย่างที่แม่หวังเลย ทำไมแม่ไม่อยู่รอโค้กก่อนละพี่..ฮึก แม่ครับทำไมทิ้งโค้กไปแบบนี้ละ โค้กจะตายแล้วแม่รู้ไหม โค้กเจ็บอ่ะ ฮึก”มันไม่ได้ร้องไห้โฮแต่ร้องเรื่อยๆให้น้ำตามันไหลเรื่อยๆ

“เจ็บก็ร้อง ให้น้ำตามึงไหลออกมาเยอะๆ บางครั้งคนเราก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้อย่างเดียว”ไอ้มี่พูดแล้วดึงไอ้โค้กเข้าไปกอดปลอบ มันไม่ได้ลูบหลังเหมือนที่กูหรือไอ้เนมทำแต่มันตบหลังแรงๆแบบที่ผู้ชายแมนๆเขาทำกัน ส่วนกูนี่น้ำตาซึมไปเรียบร้อยหันหน้าหนีไปอีกทาง หันมาเจอไอ้โรมกับพี่จุ๊บหันมามองทางนี้พอดี

“กูให้มึงร้องแค่วันนี้วันเดียว หลังจากนี้มึงต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิมเพื่อที่จะให้แม่มึงบนฟ้าสบายใจ แม่กับลูกตัดกันไม่ขาดหรอก เข้าใจ๋”ไอ้มี่ผละไอ้โค้กออกแล้วยักคิ้วกวนตีนให้หนึ่งที

“ขอบคุณครับ”

“เบๆวะ มึงน้องรหัสเมียกูหนิ”ไอ้มี่พูดแล้วหันมายิ้มหล่อใส่กู กูหมั่นไส้เลยชกไปไหล่มันแก้เขินแทน

“แค่น้องรหัสเองหรอพี่”

“อ้าว..ไอ้สัดหรือมึงจะเอา ปลอบไปเมื่อกี้เดี๋ยวกูด่าร้องเลยแม่ง”

“โห่ โหดวะแค่ไม่อยากเป็นน้องรหัสแล้วแต่อยากเป็นน้องชายเลยได้ไหม แค่นั้นเอง”ไอ้โค้กรีบพูดแก้เก้อเมื่อเห็นไอ้มี่ยกตีนจะถีบ

“ทำไมมีแต่คนอยากเป็นน้องชายเมียกูจังเลยวะ โรลลี่มีไรดีนักหนาฮืม ทำไมเด็กติดเพียบเลย”ไอ้มี่หันมาถามกูแบบสงสัย

“คนหล่อก็งี้แหละ ทำใจๆ”กูพูดพร้อมกับตบไหล่ไอ้มี่แบบทำใจ

“พี่ก็หล่อนะ หล่อกว่าอีกไม่เห็นมีสักคน หรือว่าไงมึงว่ากูหล่อไหม?”ไอ้โค้กยิ้มแกล้งมองไอ้มี่ตั้งแต่หัวจรดปลายตีน

“หล่อนะพี่ แต่พี่ไม่มีเสน่ห์กับเพศเดียวกันเท่าพี่โรลวะ คนเนี่ยของจริงไปไหนเด็กตรึม”ไอ้โค้กไอ้เด็กเวรเมื่อกี้มึงเศร้าร้องไห้เป็นเด็ก ตอนนี้เสือกจะมาหางานให้กู

“ขนาดนั้นเลย”มันหันมาถามกูเสียงเข้มทันที ก็กูชอบเด็กน่ารักๆอ่ะ เวลาไปไหนก็ต้องมีบ้างยิ้มทักทายอย่างเป็นมิตรแต่ก็ไม่ได้สานต่ออะไร เพราะไม่ผ่านจุดเคอร์ฟิวจากไอ้สองรัก-ยม

“มึงก็ไปเชื่อตามมัน ไม่มีไรหรอกหน่า พอๆมึงไปล้างหน้าล้างตาได้ล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นมาแม่งตาบวมแน่”

“บ่ายเบี่ยงนะเนี่ย โอ๊ยๆไม่หยอกแล้วครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ”ไอ้โค้กหันมาโค้งให้อย่างงามๆก่อนวิ่งขึ้นไปบนบ้านกูจัดการจัดห้องให้มันเรียบร้อยแล้ว

“มึงเชื่อมันรึไง จ้องหน้ากูเหมือนจะหาเรื่อง”

“เชื่อดิ ก็โรลลี่เป็นแบบที่มันบอกจริงๆ กับเด็กให้มันน้อยๆชอบใจดีตลอด กับพี่นะตีหัวได้คงตีไปแล้ว”คราวนี้งอนหนักเป็นตุ๊ดแล้วไอ้มี่กู

“บ้า!...ใครจะกล้า ไม่กล้าครับ กูรักมึงจะตาย ถ้ากูตีแล้วมึงตายกูก็เป็นม้ายดิ เนอะ”

“โรลลี่!!”

“โอ๋ๆๆ กูล้อเล่นๆไม่แกล้งแล้ว ไปๆไปนอนได้ล่ะ มึงนี่ยุขึ้นจริงๆวัยทองแล้วใช่ไหมเนี่ย ฮืม”กูถามแล้วจูงมือมันเดินจะขึ้นไปนอนบนห้อง ด้านล่างนี่ที่เต็ม ไอ้โรมจัดการเอาผ้านวมมาปูรองเรียบร้อยแล้ว ไอ้เนมกูนอนกอดพี่เสือแน่น พอๆกับไอ้นุที่กอดพี่เบสมิดตัวเลย

“จิมมี่!!”กูตะโกนเรียกไอ้มี่หันกลับมาแล้วกระโดดขึ้นขี่หลังมันทันที เพราะเมื่อกี้ก็แยกไปหยิบของเลยให้ไอ้มี่รอที่บันได

“อุ๊ก..”เสียงเหมือนจุก กูไม่ได้หนักขึ้นนะ แต่แค่สูงขึ้นสองเซน กูโคตรภูมิใจเลย ส่วนไอ้จ๊ะเตี้ยเหมือนเดิม

“ทำไมมึงทำเสียงเหมือนกูหนักอะ!”กูถามทันที

“ก็หนักจริงนี่หว่า โอ๊ยๆ”กูหยิกเข้าที่หูมันทั้งสองข้าง

“ก็กูสูงขึ้นอ่ะ จิมมี่มึงหยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้เลยนะ กูสูงขึ้นน้ำหนักเลยมากขึ้น หยุดเซ่!!”ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุไอ้ห่ามี่แม่งไม่หยุด หัวเราะอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวกูงอนแม่งเลยหนิ

“ลงเลยๆปล่อยกูลงเดี๋ยวนี้เลย ไม่ต้องมาอุ้มกูเลยนะ”กูขืนตัวลงจากหลังไอ้มี่แล้วเดินหน้างอหนีเข้าห้องน้ำทันที ได้ยินเสียงไอ้มี่หัวเราะเยาะเย้ยตามหลัง กูเข้ามาดูหุ่นตัวเองในห้องน้ำ หุ่นก็ยังดีเหมือนเดิมนี่หว่าแขนก็ไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย ขานี่ก็ไม่เลย แล้วน้ำหนักมันมากจากตรงไหนวะ เครียดเว้ย!!

“เฮ้ย! เข้ามาทำไมวะ ออกไปเลย”กูหันไปโวยวายใส่ไอ้มี่ที่เดินเปลือยเข้ามาในห้องน้ำ มันยิ้มเดินเข้ามากอดกูจากด้านหลัง แล้วหอมที่กอดหลังคอกูเบาๆ เสือกมากกอดจูบกันหน้ากระจกอีก ทำเอากูเหมือนจะเขินเลยสัด

“เป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าบึ้งแบบนี้ละ”

“ก็มึงบอกว่ากูหนักอะ กูสูงขึ้นไม่ได้อ้วนขึ้น!”

“หึหึ..พี่ก็ไม่ได้บอกว่าอ้วนขึ้นซะหน่อย คิดไปเองนะเรา”ไอ้มี่พูดแล้วผลิกตัวกูเข้าไปยืนประจันหน้ากัน ดีนะที่กูยังใส่บ็อกเซอร์อยู่ ไม่งั้นน้องกูชนกันแน่

“ก็มึงบอกว่าหนักอ่ะ แล้วเสือกหัวเราะเยาะเย้ยกูอีก สันดาร”

“เปล่าหัวเราะเยาะเย้ย พี่หัวเราะโรลลี่นั่นแหละ คิดเองเออเอง โมโหเอง โกรธเอง ตลก!”มันพูดพร้อมกับเอาหน้าผากมันมาเคาะกับหน้าผากกูเบาๆ

“นั่นแหละ เพราะมึงๆ มึงคนเดียวทำกูคิดมาก”

“ครับๆขอโทษครับ งั้นเดี๋ยวพี่ให้รางวัลเป็นการไถ่โทษโรลลี่ เอาไหมครับ”ไอ้มี่ถามหน้าหื่นกามแล้วก้มหน้าจูบริมฝีปากล่างกูแบบยั่วๆ

“ไม่เอา”กูพูดแต่มือนี่เหนี่ยวคอไอ้มี่ลงมาประกบปากเรียบร้อยพร้อมกับยันตัวขึ้นไปนั่งด้านบนแล้วยักคิ้วกวนๆให้มันหนึ่งที

“ยั่วแบบนี้ พี่ไม่เกรงใจแล้วนะครับ เจ็บแล้วเดินไม่ไหวห้ามมาโวยวายกับพี่ด้วย”

“โวยวายไม่ได้ งั้นก็ไม่ต้องทำ”

“โอ๊ะๆ โนวทำครับที่รัก ไม่ทำตอนนี้แล้วจะไปทำตอนไหน โวยวายได้อยู่ครับสำหรับโรลลี่หน่ะ”มันพูดแล้วหอมแก้มกูแบบเอาใจสองฟอดใหญ่ กูหมั่นไส้เลยขอหยิกเข้าที่แก้มก้นมันแรงๆหนึ่งที

“นิ่มเนอะ”กูพูดหน้าเจ้าเล่ห์แล้วขย้ำเข้าที่ก้นไอ้มี่แรงๆ ไอ้มี่ทำหน้าตกใจกลัวทันที

“อย่าเลยนะ โรลลี่แม่งชวนคุยวะ ไม่พูดด้วยแล้ว พี่จะทำล่ะ”พูดเสร็จไอ้มี่ก็ประกบปากกูอีกครั้งแล้วดึงมือกูที่ลูบก้นมันอยู่ไปจับที่น้องชายมันแทน แล้วอะไรก็เลยเถิดกันไปสองยกเบาๆในห้องน้ำ ฮ่าๆ
********************************* TBC.

[yoyo]

ฮิ้ววว 
สุดท้ายก็จัดสองยกเบาๆ

[Saffron]

มาแล้ววว เด๋วมาอ่านะคะ

[TanyaPuech]

 


น่ารักเนอะๆ
แต่ไม่รู้เป็นไรอ่านแล้วกลัวมาม่าจัง   

[nunamicky]

แล้วหนูโค้กจะมีคู่กับเค้ามั๊ยเนี่ย
ช่วงเวลาแบบนี้มันต้องคนคอยปลอบเนอะ
อิ อิ

[kitty]

 

[ease supsnerv]

เนมตลกอ่า  55555  ขำตอนที่หันไปบอกพี่เบสว่านุด่าอ่ะ ฮาจริงจัง!

ตอนนี้หวานกำลังดี พอให้ชวนอิจฉามี่รี่

[Eternal luv]

จิ้มก่อน

[@StaR@]

เนมเป็นอะไรที่น่ารักมากแล้วก็ยั่วได้อีก
โค้กน่าสงสารแต่ดีที่มีพี่ช่วยปลอบ
เรื่องอย่างนี้ต้องใช้เวลาหน่อยแต่คง
ไม่ต้องห่วงมากส่วนมี่กับโรลหวาน
ปนหื่นดีจริงๆคนอ่านชอบมานิดๆก็เอา
ให้มันกระชุ่มกระชวยหัวใจเวลาอ่าน
   

[sakiko]

 

[pinkky_kiku]

เนมน่ารักอ่ะ ฮาดีเราชอบ โรลลี่ก็โวยตลอดอยู่แระ
ยังไม่ชินอีกหรอมี่ อิอิ 

[warin]

 

[ru_ka]

  ตามเก็บอ่านอยู่ค่ะ

สนุกมากๆเลย มีหลายคู่หลากอารมณ์ ^^

[armlovebos]

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Fanun]

เรื่องนี้แบบว่าน่ารักกันทุกคู่เลย 

ขอบคุณไรเตอร์ค่ะ 

[peachlc]

แล้วทั้งสอง ก็เบาเบากันในห้องน้ำ 
55555555
สงสารโค้กอ่ะ  ชอบจิมมี่ตอนนี้ ~
มีปลอบด้วย ห๊าๆ


ติดตามค่า 

[aimaim]

เบาๆ สองยกเองคิกๆ

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

เบาๆขำๆนะคะ  แอ่กกกกก

โค้กกลับมาเข้มแข็งไวๆนะคะ

อ่านอ่านตอนพิเศษนุกับพี่เบสอีกจัง ><

[numay]

 
สุดโค่ย

[didi]

 

[Saffron]

เห้ยย โค้ก กับเนมมันน่ารักอ่ะ
55555555555



ปล.จิมมี่ ขี้หึงเว่อๆ

[giftzy]

สองยกเบาๆ
โค้กสู้ๆมันต้องผ่านไปด้วยดีจ้า
 

[Pamphlet]

สงสารโค้กอ่ะให้ไอพี่โค้กมันปลอบใจก็ดีนะเผื่อจะหายเศร้าเร็วขึ้น 555+
ใจจริงตอนนี้แอบลุ้นให้โรลลี่ปปล้ำมี่นะ คงฮาพิลึก
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ 

[n2]

เป็นพี่ๆที่รักน้องดีจัง
ช่วยทำให้โค้กหายเศร้า

[Momoro]

  จัดเบาสองยกในห้องน้ำ แล้วที่เตียงล่ะจะอีกกี่ยกนะจิมมี่
น่าสงสารโค้กอ่ะ หาใครมาคู่กับโค้กสักคนได้มั้ยไรเตอร์ น้องจะได้มีคู่ไม่ต้องเหงาอยู่คนเดียว
น้องเนมน่ารักมากๆ ชอบตอนนู๋ยั่วจริงๆเลย

[faNg]

เสียเลือดเบาๆให้ลี่กะมี่  

ร้อนแรงมากสองคนนี้  

[gumrai3]

มี่ทำใจหน่อย ลี่เค้าใจดีเด็กเยอะ 555

โค๊กสู็้ๆ

[4559]

โค้กจะมีคู่กับเค้าไหมนิ

[zandwizz]

ชอบน้องเนมจัง คิคิ

[jojobuffy]

อ่านแล้วจิ้นตาม เกิดอารมณ์ร่วมตาม 


แล้วก็เข้าห้องน้ำตาม


เข้าใจมั้ย ๕๕๕