หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[a_tapha]

สองยกเบาๆ นิ น่าจะบรรยายชัดๆ   

[● MaYa~Boy ●]

มาอ่านแล้วนะคับ

[kihaezzzzzz]

ขอบรรยายเเบบเน้นๆได้มั้ย ย

555.  เดี่ยวนี้ไม่ค่อยมี

[roseen]

 

[Jimmeiiii*]

ตอนที่ 102

“ตายอนาถ”กูเดินลงมาเห็นสภาพศพนอนกันเรียงรายที่ด้านล่าง พี่เสือกับไอ้เนมก็ยังนอนกอดกันกลมไม่หลุด ไอ้นุก็เหมือนกัน ส่วนอีกสองคู่ที่นอนกันอยู่หน้าโทรศัพท์ก็นอนคลุมโปงเกือบมิดหัว ไอ้โรมหันหน้าเข้าหาไอ้จ๊ะ พี่จุ๊บหันหน้าเข้าพี่ตาหวาน ส่วนไอ้พี่โค้กกับไอ้แชมป์ก็ยึดโซฟาใกล้ๆ มีพวกกูสามคนนี่แหละที่นอนกับสบายอยู่บนห้อง ไอ้มี่ยังไม่ตื่นยังนอนตายอยู่ด้านบน แต่ที่กูตื่นเพราะได้ยินเสียงรถแม่ขับเข้ามาสงสัยคงเห็นสภาพบ้านเรียบร้อย

“ไงเรา..เป็นศพเรียงรายกันเลยนะ”แม่กูเดินถือจานกับข้าวออกมาจากในครัว โดยมีไอ้โค้กช่วยถือจานข้าวตามออกมาด้านหลัง กูทำหน้าส่งซิกกับแม่ประมาณว่ารู้เรื่องไอ้โค้กหรือยัง แม่พยักหน้าเหมือนว่ารู้แล้ว

“เหอะๆนิดหน่อย ใครทำเนี่ย”กูถาม

“ผมเองพี่ อร่อยชัวร์กินได้ แม่พี่ชิมแล้ว”ไอ้โค้กพูดยิ้มๆ มันกลับมาทำหน้ากวนตีนใส่กูได้ก็ดีใจ ไม่อยากให้มันจมปลักกับเรื่องที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้

“โฮะ..แม่ขึ้นไปอาบน้ำก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวโรลลี่ปลุกพวกไอ้โรมก่อนจะได้ลงมากินข้าวพร้อมกัน”

“โอเค เอาอย่างนั้นก็ได้ ปลุกให้ตื่นด้วยหละ ดูท่าทางจะตื่นยากเห็นกอดกันกลมขนาดนั้นนะ”แม่พูดก่อนเดินขึ้นบ้านไปอาบน้ำ ส่วนกูก็เดินมาชิมอาหารทุกอย่างบนโต๊ะ อร่อยสมราคาคุยมันจริงๆ

“ไปไหนมึงอ่ะ”กูหันมาทักไอ้แชมป์ที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำ ท่าทางเหมือนกำลังหาของเตรียมตัวจะกลับบ้าน

“กลับบ้านดิสัด ป่านนี้แม่กูบ่นยาวจนไอ้ชาเก็บไม่ทันแล้ว”

“กินข้าวก่อนดิค่อยกลับ ไหนๆก็โดนบ่นแล้ว กลับช้ากว่านี้อีกหน่อยแม่มึงคงไม่บ่นยาวขึ้นกว่าเดิมมากเท่าไร”

“สัส ไอ้โรลลี่แม่กูไม่บ่น แต่ไอ้ห่าชาจะถีบกูนะซิ”

“เหอะๆ พูดเหมือนมึงจะกลัวพี่ชายมึง”

“เออ เนอะตั้งแต่เล็กยันโตกูก็ไม่เคยกลัวมันอยู่แล้วนี่หว่า โอเคๆอยู่กินก่อนได้ ไอ้ห่านุเว้ยนอนกอดแน่นเชียวนะมึง!!”ไอ้แชมป์เดินมาตะโกนใส่หูไอ้นุอย่างดังจนคู่ข้างๆรู้สึกตัวตื่น ส่วนไอ้นุไม่สนใจคว้าหมอนอีกใบมากดปิดหูตัวเอง

“อื้อ..กูจะนอนนน”เสียงไอ้นุออกจะรำคาญเอามากๆ พี่เบสนี่ทำหน้าไม่ถูกเหมือนจะอายเอามากๆเพราะแม่งสายตาทุกคู่ที่เพิ่งตื่นก็จ้องไปทางพี่ท่านแกกันหมด

“นอนบ้านมึงซิ แม่กูกลับมาแล้วลุกขึ้นไปล้างหน้าไอ้สัด มากินข้าว”กูบอก ไอ้โรมหันมามองหน้ากูแล้วมองขึ้นไปบนบ้านเหมือนจะถามกูแม่กลับมาแล้วหรอ กูเลยพยักหน้าให้มัน

“พี่โรล เนมปวดหัวอ่ะ”ไอ้เนมเดินตัวไม่ตรงเข้ามาหากู มันเข้ามากอดแขนแล้วซบหน้าลงกับไหล่กู

“ก็มึงกินไปเยอะหนิ ไปล้างหน้าล้างตาไป พี่เสือจ้องกูใหญ่แล้ว”

“ช่างมันปล่อยให้มองไปซิ เมื่อคืนเนมหนาวจะตายแต่มันไม่ยอมกอด ไม่รู้เป็นบ้าอะไร เนมงอนมัน”ไอ้เนมบ่นกระปอดกระแปด กูว่ามันคงเมามากจริงๆเพราะภาพเมื่อคืนกับเมื่อกี้ คือดูยังไงก็กอดกันกลมและแน่นมากอ่ะ

“ไปๆมึงนี่งอนเรี่ยราดจริงๆ ล้างหน้าล้างตาจะได้มากินข้าวเดี๋ยวกูเอายาให้”กูบอก ไอ้เนมพยักหน้าก่อนเดินเข้าไปล้างหน้าต่อจากพี่เบสที่เพิ่งเดินออกมา ไอ้โรมกับพี่จุ๊บลากพี่ส้มกับไอ้จ๊ะขึ้นไปบนห้อง ส่วนคนอื่นก็แล้วแต่ตามสะดวกห้องกูหรือห้องไอ้โค้กก็ได้

“ใครทำวะ อร่อยดีแม่ทำหรอ แต่รสมือแม่ไม่ใช่แบบนี้หนิ”ไอ้โรมพูดขึ้นระหว่างที่นั่งกินข้าวแล้วหันมามองหน้าแม่กับกู แม่เลยบุ้ยปากไปทางไอ้โค้กที่นั่งกินข้าวอยู่ข้างไอ้เนม

“มึงทำกับข้าวเป็นด้วย”

“เหอะๆก็ปกติทำให้แม่กินตลอด”ไอ้โค้กตอบ

“อ่อๆใช่ได้ๆ ดีเนอะมึงหัดช่วยเหลือตัวเอง ทำกับข้าวก็เป็น ดีแล้วแต่งงานไปเผื่อเมียทำกับข้าวไม่เป็นจะได้ไม่อดตาย”ไอ้โรมพูดพวกกูที่ทำกับข้าวกันไม่เป็นถึงกับสะอึกเหมือนโดนด่าทางอ้อมเลยแม่ง   

“ซื้อกินเอาก็ได้ ไม่จำเป็นต้องอดตายมึงก็พูดเว่อร์”กูพูดขึ้น

“เพราะคิดกับแบบมึงไง พวกที่เป็นเมียเดี๋ยวนี้ถึงทำอะไรไม่ค่อยเป็นนอกจากแต่งตัว”

“ดีนะ เนมเกิดมาเป็นผู้ชาย”ไอ้เนมพูดหน้าซื่อตาใส ถ้าไม่คิดอะไรก็จะเป็นแค่คำพูดลอยๆ แต่ถ้าคิดดีๆจะกวนตีนโคตร ไอ้โรมหันไปมองขวับทันที

“มึงนะ ตอนนี้อยู่บ้านใคร บ้านกูนะมึง เห็นไหมเนี่ยๆแม่กูก็นั่งอยู่ด้วย เดี๋ยวโดน”

“อะไรอ่ะ เนมยังไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย อีกอย่างบ้านหลังนี้ก็ของพี่โรลไม่ใช่ของพี่โรมหนิ”หื้อ..ไอ้เนมมึงกวนตีนหน้าตายไปแล้ว พวกกูนี่นั่งตัวสั่นหัวเราะกันไปตามๆกัน นี่มันยังจำเรื่องที่กูเล่าให้ฟังเล่นๆตอนคบกันได้ด้วยหรอวะ

“ฮ่าๆไอ้โรมมึง กูฮามากไม่ไหวแล้ว มึงเหมือนขุดหลุมฝั่งตัวเองตั้งแต่เช้าเลยวะ”พี่จุ๊บพูกพร้อมกับตบไหล่มันหนักๆ
“สัส..เพราะแม่คนเดียวเลย ไปหลอกโรลลี่มันไว้ตอนเด็กว่าจะยกบ้านหลังนี้ให้มัน เห็นไหมมันเอาให้คนอื่นฟังซะทั่วเลย”

“หื้อ..อะไรมาโทษแม่ได้ยังไง แพ้แล้วพาลนะไอ้ลูกชาย สู้น้องไม่ได้ก็ยอมแพ้ไป”แม่กูพูด ไอ้โรมก็หน้างอหนักเข้าไปอีกเพราะขนาดแฟนมันก็ไม่เข้าข้าง ส่วนไอ้เนมส่งสัยจะเมาหนักเกินเลยยังไม่รู้ตัวว่ากำลังกวนตีนไอ้โรม

“บ้าบอเนอะมึง”กูด่าแล้วยักคิ้วกวนตีนไปให้ที ระหว่างที่กินแม่ก็ถามและคุยกับพวกกูไปเรื่อยๆถามนู้นนี่นั่นเรื่องเรียนต่อบ้าง ส่วนเรื่องไอ้โค้กก็ไม่มีอะไรมากแม่ให้มันมานอนได้จนกว่ามันจะสบายใจ เพราะเห็นมันบอกว่าเดี๋ยวญาติมันจะขึ้นมาจัดการเกี่ยวกับเรื่องเงินๆทองๆของแม่มันอีก

“ค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะ กินยาด้วย”กูยืนลูบหัวลูบหน้าไอ้เนมระหว่างรอพี่เสือไปเข้าไปเอาของในบ้าน กินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้านไปอาบน้ำนอนเอาแรงกันต่อ

“หื้อ..อื้อ..เนมปวดหัวจี๊ดๆเลย พี่เสือไม่ยอมมาดูแลเนมเลยอ่ะแถมยังมาด่าเนมซ้ำอีก”ไอ้เนมพูดหน้างอ

“เหอะๆ มึงปากดีไง ไปๆพี่เสือออกมาแล้วมึงก็อย่าไปกวนตีนอะไรพี่เขามากหล่ะ เดี๋ยวโดนตีนกลับมากูไม่รับประกัน”

“ไปแล้ว หอมเนมหน่อย”ไอ้เนมยื่นหน้ามาจนแทบจะชิดกับหน้ากู พี่เสือนี่ก็ยืนมองมานิ่งมืออีกข้างของไอ้เนมก็โดนพี่เสือดึงไว้เหมือนจะให้เดินตาม

“มึงหนิ หอมไม่ได้ อยากให้กูโดนพี่เสือฆ่ารึไง”กูบอกแล้วตบหน้าผากมันเบาๆ

“กล้าหรอ พี่เสือกล้ามาทำพี่โรลของเนมรึไง ลองซิเนมยิงทิ้งเลย หอมหน่อยๆเร็ว”ยังไม่เลิก ไอ้เนมนี่บ้าบิ่นเกินไปแล้ว ไอ้มี่กูก็ไม่รู้หายหัวไปไหน ไม่ออกมาช่วยกูเลย คือกูก็อยากจะหอมไอ้เนมนะแต่เกรงใจพี่เสือโคตรอ่ะ ถึงจะรู้ว่าเป็นพี่น้องกันแต่ก็แม่งหงุดหงิดอยู่ดี เพราะถ้าเป็นกูลองไอ้มี่มีน้องแล้วมาหอมแก้มแบบนี้นะกูคงอาละวาดตายแน่ๆ ทนดูไม่ได้วะ

“ยังไม่กลับอีกหรอมึง ยืนอาลัยอาวรณ์เมียกูนานเหลือเกิน เดี๋ยวก็โดนเพื่อนกูฆ่าหรอก”ไอ้มี่เดินเข้ามากอดคอกูพร้อมกับดันหน้าไอ้เนมออกห่าง

“จิ๊..ขี้หวง  เนมไปก็ได้ถึงยังไงพรุ่งนี้เนมก็เจอพี่โรลอยู่ดี เชอะๆ ไปแระๆเนมไม่สบายพี่โรลส่งข้อความหาเนมด้วย”ไอ้เนมพูดทิ้งท้ายก่อนวิ่งตามพี่เสือไปขึ้นรถ

“เฮ้ออ..มันรู้หรือเปล่าว่าไอ้เสือหึงมันขนาดไหนที่มันมาอ้อร้อกับโรลลี่แบบนี้”ไอ้มี่พูด

“พี่เสือหึงจริงดิ”กูถาม นั่นไงทำไมกูจะดูหน้าพี่เสือไม่ออก นิ่งเงียบขนาดนั้น ตานี่มองหน้าไอ้เนมเหมือนแดกเข้าไปทั้งตัวอยู่ละ

“อยู่ไหวที่ไหนหละ แค่มันไม่อยากโวยวาย เพราะรู้ว่าไม่มีอะไรเกินเลย แต่ก็นะแฟนเราเล่นยื่นหน้ามาให้ผู้ชายหอมต่อหน้าไม่หึงเลยนี่เก่งจริง”

“แล้วมึงหึงไหม?”กูถาม ไอ้มี่พยักหน้าก่อนแล้วสั่นหัวตาม กูงง = =!

“แรกๆก็มีบ้าง หลังๆก็ชินและมั้งนะ เหอะๆ ไม่รู้ดิ เป็นไอ้เนมกับไอ้มิ้นด้วยมั้ง พี่เลยไม่ค่อยเท่าไหร่”

“แล้วถ้าไอ้โค้กอ่ะ”กูถามอีก คราวนี้ไอ้มี่แยกเขี้ยวใส่ล็อกคอกูเข้าไปเคาะหัวทันที

“โรลลี่หาเรื่องนะ เห็นหล่อๆใจดีแบบนี้ โหดนะครับเคยเห็นไหม?”มันถามแล้วทำหน้าเข้ม

“เหรออ!!..อยากเห็นวะ ไหนลองโหดดิ”กูยั่วไปอย่างนั้นแหละ เอาเข้ากูแอบกลัวมันนิดนึงนะ เพราะเมื่อก่อนนี่ตีคู่ซี้กับพี่เสือไปเล่นยำตีนเลย

“สงสัยเมื่อคืนไม่เข็ด งั้นคืนนี้พี่จัดหนักให้อีกละกัน เอาแบบเดินผ่านแล้วคนรู้ว่าโรลลี่มีผัวแล้ว เอาไหม”

“สัส..จิมมี่ควาย มึงนะๆแค่นี้ทำขึ้น ไม่ต้องเลย”กูพูดแล้วผลักอกไอ้มี่อย่างแรงแล้วเดินหนีมันเข้ามาในบ้าน ในบ้านมีไอ้โรมกับไอ้จ๊ะนั่งคุยกันที่โซฟา ส่วนแม่กูนั่งทำงานอยู่ที่ห้องใกล้ๆ

“เป็นไร ใครทำอะไรให้อารมณ์เสียอีกหละ”ไอ้โรมถามทันทีที่กูเดินไปกระแทกตัวนั่งลงข้างๆ บอกตามตรงกูรู้สึกไม่ชอบสายตาของไอ้มี่เมือกี้เลย มันแปลกๆจะดูดุเหมือนเวลาโกรธก็ไม่ใช่ บอกไม่ถูกรู้แต่ว่าไม่ชอบ ไม่ชอบและอยากไม่ให้มันทำแบบนั้นใส่ด้วย คำพูดเหมือนไม่แรงแต่สีหน้าแววตานี่ออกเลย โอ๊ย!ไม่ชอบ

“ป่าว..ขนมเมื่อวานเหลืออีกป่ะ อยากกิน”

“มีอยู่ในครัว”ไอ้โรมบอก กูพยักหน้าเดินผ่านไอ้มี่ที่เพิ่งเดินกลับเข้ามาจากด้านนอกไปอย่างเมินเฉย นี่กูงอนไอ้มี่อยู่หรือเปล่าวะ เหอะๆ ไม่เข้าใจตัวเอง

“พี่…อยากกินเมี้ยงปลาทู ทำให้หน่อยดิ!”กูเดินออกมาตะโกนบอกไอ้โรมที่นั่งดูโทรทัศน์ มันหันมาทำหน้างงประมาณมึงมาอารมณ์ไหนของมึงเนี่ย

“ขี้เกียจๆ กินเฉพาะของที่มี”

“หึ้ย..อยากกินอะ ทำให้หน่อยไม่ได้หรือไง ปลาทูก็มี ผักก็มีเต็มตู้อ่ะ”กูเดินมายืนตรงหน้ามัน ไอ้โรมเงยหน้ามองเซ็งๆ

“มึงรู้หรอ ว่าเขาทำยังไง ใช้อะไรบ้าง”

“คิดว่าน่าจะรู้นะ ทำหน่อยดิ อยากกินตั้งนานละแต่ลืมบอก เร็ววววว อยากกิน”กูทั้งดึง ทั้งลากไอ้โรมก็ไม่ยอมลุกซุกหน้าและกอดไอ้จ๊ะแน่น

“ใช้คนนู้นดิ มันก็ทำเป็น”ไอ้จ๊ะพูดแล้วบุ้ยปากไปทางไอ้มี่ที่นั่งดูโทรทัศน์อย่างไม่สนใจใยดีกูเลย

“ไม่!!”

“หยิ่งเนอะมึง”ไอ้จ๊ะพูดอีก หน้าตามึงเจ้าเล่ห์มากไอ้เตี้ย!!

“เออซิ..โรมลุกขึ้นทำให้หน่อย ลุกกกกกกก…”คือตอนนี้เหมือนกูกำลังดึงควายให้ขึ้นจากโคลนตมเลย โคลนตมนี่แม่งก็ดูดดีเหลือเกิน ไม่ยอมปล่อย เหมือนกูเป็นบ้าเลยโวยวาย แต่ไม่มีใครสนใจมองมาแล้วก็ผ่านไป หึ!

“ทำไรโรลลี่!”แม่ที่เดินลงเอากาแฟหันมาถามกูแบบงงๆ คงเห็นกูกำลังดึงไอ้โรมให้ลุกขึ้นจากโซฟา แต่แค่ถามถามเสร็จก็เดินหนีหายไปทำงานต่อ แล้วถามทำไมกูอยากรู้ ><

“เจ็บๆๆ โรลลี่เจ็บๆๆ ปล่อยๆๆ เจ็บโว๊ย!!”ไอ้โรมแหกปากโวยวายเสียงดังเมื่อกูจิกเข้าที่หัวมันอย่างแรงแล้วออกแรงดึงหน้ามันขึ้นมา ยิ่งมันขืนตัวมากเท่าไรก็จะยิ่งเจ็บ ไอ้โค้กก็ไม่อยู่ออกไปหาเพื่อนมัน ถ้ามันอยู่สักคนกูคงไม่ต้องมานั่งง้อไอ้พี่บ้านี่หรอก ส่วนจิมมี่นะหรอกูหมั่นไส้ที่มันทำตาใส่เมื่อกี้เลยไม่อยากคุยด้วย

“เฮ้ยๆ เป็นบ้ารึไง”ไอ้มี่เดินเข้ามาช่วยดึงมือกูออกจากหัวไอ้โรม กูหันไปมองหน้าแล้วยกมือขึ้นจะทุบหน้ามันเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเสือกถลึงตาดุใส่ทำเอากูชะงักมือทันที กูไม่ชอบคนทำขวางใส่ มึงทำใส่กูทำไม!!

“ปล่อย..!!”

“ไม่ปล่อย โรลลี่เป็นอะไร ทำไมพาลคนอื่นแบบนี้หละ”ไอ้มี่ถามน้ำเสียงปกติของมัน แต่กูที่กำลังพาลไงเลยฟังเหมือนมันกำลังตำหนินิสัยกูอยู่

“มึงนี่หมาบ้าไม่เปลี่ยนแปลง ทำให้แล้วต้องแดกให้หมดด้วยนะ ไม่หมดกูจับยัดแน่!”ไอ้โรมพูดโคตรเคืองแล้วเดินชนไหล่กูเข้าไปในครัวกับไอ้จ๊ะ ที่ตรงนี้เลยเหลือแค่กูกับไอ้มี่ รู้ว่าตัวเองกำลังทำนิสัยไม่ดีพาลใส่คนอื่น แต่แล้วยังไงแก้ไม่หายนี่หว่า แม่งก็เป็นสันดารกูไปแล้ว

“…………………..”เงียบ ต่างคนต่างเงียบ กูยืนหันหน้าไปทางอื่น

“งอนอะไรอีกอ่ะ ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ”ยืนนิ่งกันอยู่สักพักไอ้มี่ก็เข้ามารวบเอวกูไว้หลวมๆแล้วก้มหน้าลงมาคลอเคลียใกล้ๆแก้มกู

“………………….”กูเงียบ งอน ไม่อยากพูดด้วย แม่งทำตาใส่กูก่อนทำไมหละ

“บอกหน่อยเร็ว พี่ทำอะไรให้โรลลี่งอนหรือเปล่า อย่าเงียบๆ พูดเร็วๆอยากฟังเสียง”มันพูดแล้วก็กัดแก้มกูเล่นเบาๆ

“มึงถลึงตาใส่กูทำไมอ่ะ ตอนที่หน้าบ้านก็เหมือนกัน มึงทำตาเหมือนจะต่อยกับกูอ่ะ”

“หึหึ..ก็โรลลี่บอกว่าอยากเห็นพี่โหดใส่ไง ก็เลยโหดให้ดู เป็นไงกลัวอะดิ”มันถามกลับหน้าเจ้าเล่ห์เหมือนจับทางอารมณ์กูถูก

“ไม่ได้กลัวแค่ไม่ชอบ ไม่เคยจะกลัวเลยสักนิด”

“จริงอ่ะ แล้วทำหน้าเสียตอนโดนพี่ถลึงตาใส่ทำไม”น้ำเสียงนี่โคตรเหมือนจะเยาะเย้ยกูเลย

“เรื่องของกูหน้ากู!”

“ครับๆ หน้าของโรลลี่ครับ พี่ไม่เถียงแต่ทำหน้าดีๆก่อนเร็ว ไปจิกหัวเฮียแบบนั้นไม่กลัวโดนสวนกลับมารึไง”

“ลองดิ..กลัวหรือก็ไม่”กูพูดแล้วทำหน้าบึ้งใส่มันทันที

“หึหึ..ซ่าส์เนอะ”ไอ้มี่พูดแล้วดึงกูมานั่งลงที่โซฟา รอไอ้โรมกับไอ้จ๊ะทำเมี้ยงปลาทูให้กิน ใจจริงก็แอบเสียวเหมือนกันนะตอนไอ้โรมพูดใส่หน้ากูก่อนเดินไปเข้าครัว กลัวโดนมันสวนกลับมาเหมือนกันเพราะมันไม่ค่อยชอบให้ใครเล่นหัวเท่าไร นอกจากคนสนิทจริงๆเท่านั้น ซึ้งมีไม่เกินห้าคน เหอะๆ

“แดกของมึงซะ!”ไอ้โรมกระแทกจานมาตรงหน้ากูอย่างดัง หน้ามันบึ้งโคตรอ่ะ

“พวกมึงอ่ะ ไม่กินรึไง”กูเงยหน้าถามด้วยความเป็นห่วง(?)

“พวกกูไม่เรื่องมากไง มีอะไรแดกก็อันนั้น ไม่พาลด้วยที่สำคัญ”ด่าเสร็จมันก็นั่งลงข้างกูแล้วถีบเก้าที่กูนั่งแบบเจ็บใจ กูต้องยอมให้มันทำร้ายร่างกายไปก่อน เพราะไม่อย่างนั้นไอ้โรมเอากูตายแน่

“หึ..ก็กูอยากกิน พวกมึงก็กินบ้างดิ นั่งมองกูกิน กูเขิน”

“เขินเหี้ยไร โรลลี่ทำกูหมั่นไส้มากๆนะ โดนกูยันไม่รู้ตัว ระวังๆ”ไอ้โรมพูดแล้วชี้หน้ากูแบบโมโหๆ

“จ๊ะ..มึงดูมันดิ มันจะถีบกูอ่ะ มึงทนมันได้ยังไง ชอบทำร้ายร่างกาย”   

“บ้าบอ!”ไอ้จ๊ะด่าแล้วเดินมานั่งลงข้างไอ้มี่ ปากบอกขี้เกียจแต่แม่งมาแย่งกูกินด้วยอ่ะ ไม่ได้กินนานพอมากินเลยซัดเรียบ กินเสร็จแล้วก็นอนตื่นมาก็เย็นไอ้มี่กับไอ้จ๊ะก็ลากลับบ้าน วันนี้ไอ้มี่ต้องกลับไปนอนที่ห้องอีก

“ใครสอนให้มึง บีบสีออกมาเยอะแบบนี้ ไม่รู้รึไงว่าสีแบบนี้แห้งเร็ว”ไอ้โรมพูดขึ้นเหนือหัวกูที่กำลังนั่งระบายสีบล็อกที่ยังไม่เสร็จ ก็กูขี้เกียจผสมสีหลายๆรอบอ่ะ เดี๋ยวสีมันไม่เหมือนกันอีก แต่ใครจะไปรู้ว่าสีอคาลิคมันจะแห้งเร็ว กูไม่เคยใช้สีแบบนี้นี่หว่า

“ช่างแม่งดิ.. มึงทำให้หน่อยดิ กูเล่นสีไม่ถูกแล้วเนี่ย”กูยื่นบล็อกงานไปตรงหน้ามัน ไอ้โรมรับไปแก้ให้กูนิดหน่อยก่อนส่งกลับมาให้กูทำเองเหมือนเดิม โดยมีมันคอยนั่งกำกับอยู่บนเตียงนอนนุ่มๆของกู

“โรม..กูจะสกรีนเสื้อ คิดลายให้หน่อยดิ”กูพูดขึ้น ไอ้โรมที่นอนเล่นโทรศัทพ์อยู่หันมามองหน้ากูแบบอึ้งนิดหน่อย

“ทำให้ใคร”

“ถามเหมือนไม่รู้..ไม่รู้เป็นเหี้ยอะไรเสือกอยากได้เสื้อคู่”กูพูดบ่นทันที จะไม่ทำให้ก็ไม่ได้ด้วย

“แล้วทำไมมึงไม่ซื้อ ทำเองให้เสียของทำไม คิดว่าตัวเองเก่งขนาดนั้นเลยรึไง”

“สวยหรือเปล่าไม่รู้ แต่หมาบ้างตัวแถวนี้มันเอาไปขายแล้วได้ตังค์อ่ะ หน่อยดิช่วยคิดหน่อยกูคิดไม่ออกนิ”กูพูด ไอ้โรมเขวี้ยงหมอนใส่หัวกูทันที

“ปากมึงเนี่ยนะ จะขอความช่วยเหลือ พูดเพราะๆบ้าง เสียดายหน้าตามึงเหลือเกิน”

“โฮะ..พูดเหมือนมึงไม่เป็นแบบกูเลยนิ พอๆอย่าพูดมากมึงคิดให้หน่อย กูนอนคิดมาหลายวันล่ะ แม่งยังคิดไม่ออกเลย ไอ้ห่ามี่แม่งก็ทวงเช้าทวงเย็น ลองกูไม่ทำให้นะ เคืองข้ามโลกกูแน่”

“เหอะๆ เยอะนะพวกมึงสองคนเนี่ย แล้วอยากได้แบบไหนหล่ะ มึงก็คิดแบบที่มึงชอบดิวะ”

“ก็กูไม่ชอบสักแบบอ่ะ มึงคิดดูนะผู้ชายสองคนใส่เสื้อเหมือนกัน เดินคู่กัน คนไม่มองรึไง”แค่คิดกูก็ไม่เอาแล้ว ลำพังขนาดไม่ได้ใส่เสื้อคู่ คนแม่งก็รู้ล่ะว่าพวกกูสองคนเป็นอะไรกัน เล่นเดินกอดคอแนบชิดกันซะขนาดนั้นอ่ะ

“เหมือนมึงจะอายอีกนั่นแหละ เห็นเมื่อก่อนแทบจะจูบปากกับเด็กมึงกลางคนเป็นร้อยไม่เห็นรู้สึก”

“ก็มันไม่เหมือนกันนี่หว่า นะนะช่วยกูคิดหน่อย เดี๋ยวกูมีรางวัลปลอบใจเป็นไอ้จ๊ะ”กูพูดหน้าเจ้าเล่ห์นิดๆ

“เหรอ..ไม่ต้องเอาจากมึงกูก็ได้ของกูตลอด ไปเที่ยวทะเลกันมาเรียบร้อยแล้วครับ รู้เรื่องหรือเปล่า”กูหันขวับไปมองหน้ามันทันที ไปทะเล ไปตอนไหน อะไรยังไง ทำไม่กูไม่รู้เรื่องหละ ไอ้จ๊ะก็ไม่ได้มาเล่าหรือแสดงพิรุธให้กูเห็นแม้แต่น้อย

“แม่ง!!..ไปไม่ชวนกู สันดาร!”กูเป็นเด็กขี้อิจฉาที่เห็นใครไปเที่ยวแล้วมีความสุขโดยไม่มีกูไม่ได้ คือกูอยากไปด้วยไง ถึงจะไปไม่ได้ขอแค่มาชวนก็โอเค แต่แบบนี้มารู้ทีหลังกูเคืองไง

“ชวนไปเพื่อ เอามึงไปกูก็อดสวีทกับที่รักกูซิ ฮ่าๆน่าสงสารเด็กไม่ได้เป็นเที่ยวเนอะ”

“ปากดี ออกไปเลยไป เข้ามาก็ไร้สาระ จะช่วยงานน้องสักนิดก็ไม่มี มึงพึ่งอะไรไม่ได้เลยยย”

“เออๆ กูมันพึ่งไม่ได้ตลอด แต่เวลามึงร้องไห้วิ่งเข้าหากูตลอด ไอ้ตุ๊ดเอ้ย!!”ด่าเสร็จไอ้โรมก็เดินหัวเราะออกจากห้องกูไปอย่างมีชัยชนะ เจ็บใจจริงๆน้อยครั้งมากที่กูเถียงมันไม่ออกแบบนี้ โทรไปเอาไปเรื่องกับไอ้มี่กูดีกว่า ส่วนเรื่องเสื้อก็ค่อยทำหลังจากกูทำบล็อคเสร็จล่ะกันตอนนี้กูยังคิดอะไรไม่ออก ^^ ฝันดี
******************************* TBC.

[anaellane]

ชอบประโยคนี้อ่ะ


“สงสัยเมื่อคืนไม่เข็ด งั้นคืนนี้พี่จัดหนักให้อีกละกัน เอาแบบเดินผ่านแล้วคนรู้ว่าโรลลี่มีผัวแล้ว เอาไหม”

หุหุ
 

[kokikung]

5555++

โรลลี่ไม่แน่จิงนี่หว่าพอทำเข้าจิงโกรธไมอ่า

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

พี่โรมว่าได้เจ็บแสบมากคำนี้

แอบไปเที่ยวกันตอนไหนหว่าจะมีให้อ่านไหมอ่าตอนนั้นอ่าสวีตลืมโลกไปแล้วหรือเปล่า

[Yunatsu]

โรลลี่งอแงมากเลยอ่า

[Bejae]

โรลลี่แม่ง !!!!!

[Azitten]

โรลลี่ งอนอะไร ไร้สาระจิงๆๆด้วย 5555
แต่มีก้น่ารักเนอะ
ทำให้โรลลี่ หายงอนได้ด้วยอะ

น่ารักกกกกกกกกกก

ว่าแต่พี่โรมหนีเที่ยวตอนไหนนี้ ^^
ลี่กะมี่อย่ายอมมม
ไปเที่ยวกันมั่งสิ แล้วจัดหนักๆๆนะ
คนอ่านรออยู่  

[4559]

โรมแกล้งน้องอ่า


นิสัย

[knightofbabylon]

ชอบประโยคนี้อ่ะ


“สงสัยเมื่อคืนไม่เข็ด งั้นคืนนี้พี่จัดหนักให้อีกละกัน เอาแบบเดินผ่านแล้วคนรู้ว่าโรลลี่มีผัวแล้ว เอาไหม”

หุหุ
 

เหมือนกันเลย ชอบประโยคนี้ พิฆาตมารมาก

ฮาโรมด่า โอ๊ยยย ไม่ไหวละ

เพิ่งรู้ว่าเสือหึงด้วย  
เห็นนิ่งๆ ก็รู้นะว่าอารมณ์คงไม่นิ่งด้วย
แต่อยากเห็นเสือนอยด์แดกหนักๆบ้าง


โรลลี่แอนด์เดอะแก๊งค์ โคตรครื้นเครง น่าอิจฉา


 

[Hachi_an1234]

อยากกด like จิมมี่ ร้อยครั้ง.. ฮาๆๆ
พูดซะโรลลี่เขินเลยอะ.. ฮุๆๆ... แต่โรลลี่งอลได้ฮาดีอะ....
น้องเนมแอบแรงนะเน้ย... สงสารพี่เสือเล็กๆๆ เก็บอารมณ์เก่งชะมัดเลยอะ...
เข้าใจน้องหน่อยอะกัน.... พี่เสือสู้ๆๆๆ น้องเนมมเชื่อฟังพี่เสือหน่อยนะจ๊ะ........... ฮาๆๆๆๆๆๆ

[RakorN]

“สงสัยเมื่อคืนไม่เข็ด งั้นคืนนี้พี่จัดหนักให้อีกละกัน เอาแบบเดินผ่านแล้วคนรู้ว่าโรลลี่มีผัวแล้ว เอาไหม”

วาทะแห่งปี 
น้องเนมกวนตีนพี่เสือบ่อยๆระวังพี่เสือเฉยใส่แล้วจะหนาว

[yakusa]

   ไปเที่ยวไม่ชวน อันนี้สมควรโกรธ

แต่ก็ชอบที่พี่โรม ด่าอะ สะใจดี  โดนซะบ้างนะโรลลี่

[Little Devil]

โรลลี่เหวี่ยงรอบตัวเลย

[Piaanie]

พี่น้องเค้ารักกันแบบแรงๆ ดีเนอะ น่ารักซ๊า

[doomare]

วันนี้โรลลี่พาล

[BeeRY]

ตลกโรลลี่อะ นิสัยเหมือนเด็กๆเลย นี่มันโตแล้วนะเนี่ย

[Dorumi]

โรลลี่ยิ่งนับวันยิ่ง บ้าบอนะเรา
โกรธมี่แค่เรื่องลูกตา สงสารโรม ซวยเลย อิอิ
แต่ก็เถอะนัเพราะเป็นโรลลี่ อ่านยังไงก็น่ารัก

[roseen]

 :L1:คู่กัด

[tawan]

โรลลี่น่ารักได้ใจจริ ๆ

 

[nunam]

โรลลี่ขี้งอนมากกกกกกกกกกกก ถ้าพี่มี่ไม่ง้อ? 

สงสารพี่เสืออ่ะ เนมก็นะ 

[ronlbb]

สมแล้วที่เนมกับโรลลี่เข้ากันได้

งอนเว่อๆพอกัน

ไม่อยากเชื่อว่านี่หรือเคยเมะชาวบ้าน เอิ๊กๆ


กดไลท์มี่ 55+

[Fanun]

โรลลี่ขี้งอน เหมือนเด็กมากก
ชอบเนมน่ารักแบบมึนๆๆ


รอตอนต่อไป

[ChiOln]

เหวี่ยงกันดีจริง ๆ เรื่องนี้

[nunamicky]

โรลลี่เอาแต่ใจตลอด
โชคดีนะเนี่ยที่มีแต่คนเอาใจ
อิจฉาว่ะ

[ปีศาจน้อยสีชมพู]

ชอบคู่พี่น้อง โรลลี่ กะ โรม เวลาทะเลาะกัน   5555

[@StaR@]

โรลลี่เอาแต่ใจจริงๆเลย
มี่คำพูดช่างโดนใจจริงๆ
 

[NASS.NET]

โรลลี่...ไปท้าเค้าเองนะ พอเค้าทำให้ดู
ไหงงอน...อย่างงั้นล่ะ^^
พี่โรมกับจ๊ะแอบไปสวีทกันได้ยังไง
โรลลี่(กับคนอ่าน)ก็อยากไปด้วยน๊าาา