หัวข้อ: รักไม่รักไม่รู้...แต่ห้ามเจ้าชู้ให้ตูเห็น :: 06-09-11ตอนพิเศษ จิมมี่+โรลลี่ UP!!**

[NUTSANAN]

ไม่ได้เข้ามาแป๊บเดียวว
จบซะแล้ววว
TTTT

[romsai]

ไม่จบได้มั้ย ชอบมากกกกกกก

[knightofbabylon]

มาแอบส่องตอนพิเศษ 


ไม่ได้มาเร่งนะจิมมี่
มาช้าได้ รอหลังสอบเสร็จหรือมีเวลาว่างแล้วมาลงก็ได้ อะไรยังไงก็ได้แต่ขอให้มี:m13:

[Mura_saki]

จิมมี่ ไม่จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


มาต่อเลยนะ ไม่เอาๆๆๆ ไม่อยากให้จบ

คิดถึงนุเบสมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[kanda53]

ขอบคุณน้องจิมมี่ สำหรับนิยายน่ารัก ๆ แบบนี้
ทุกคู่น่ารัก  และให้ความรู้สึกสดใสเสมอเมื่ออ่าน
ถ้ายังไงมีตอนพิเศษบ้าง  ก็คงจะดีนะคะ 

  & 
กด + ปิดท้ายให้กำลังใจจ้า

[Isomer005]

จบแล้วววว ซีรี่ย์ยาวที่เฝ้าติดตามมาตลอด
ขอบคุณจิมมี่ที่แต่งเรื่องมาจนจบ และจะติดตามเรื่อยๆนะคะ
 

[[newZy]CASS]

น่ารักอีกแล้ว
จิมมี่สู้ๆ
 

[amito]

จบแล้ว จริงอะ ยังอยากอ่านความเป็นไปของจิมมี่กับโรลลี่ไปเรื่อยๆ อยากรู้ว่าโรลลี่เข้ามหาลัยแล้วจะเป็นไง

แวะมาเล่าบ้างนะคะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆนะคะ

[● MaYa~Boy ●]

ว้าวๆ ดีกันแล้ว ^^

[watop]

 

[watop]

 

[bolinkz]

เข้ามารอตอนพิเศษนะคะ^^

[lomekung]

 

[Stupid_Dog]

ตอนพิเศษ จงมา...จงมา

[romsai]

ขอตอนพิเศษซัก 200 ตอน นะ อิอิ

ชอบมากกกกกกกกกกกอ้ะ

[omuya]

 

 
 

 
 
 


 

[gummin]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่เขียนให่อ่านค่ะ

[PRiiNZE]

ว๊ากกกกกกกก จบแล้ว? อะไรกันนนนน TT________________TT
ไม่นะะจิมมี่โรลลี่ แงงงงง้ ยังอยากอ่านมิ้นฟิกอยู่เลยงิงิ T.T
จะมีตอนพิเศษไหมอ่ะเนี่ยยย ?

[bolinkz]

เข้ามารอตอนต่อไปนะคะ ^^

[Chagene]

น้องมี่ เจ้มาทวงสัญญา ตอนพิเศษอะ อยู่ไหนๆๆ เอามาเลยๆๆ

คิดถึงโรลลี่ เบส จ๊ะ และสาวๆๆทุกคนมากมายเลย   พวกหนุ่มๆด้วยนะ

[nongrak]

มาอ่านตอนจบก่อน มีหลายคู่นะ เหมือนยังไม่จบเลย
 

[Kfc_Pizza]

จบแล้ว
ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ
ได้โปรดเถอะ
คิดว่าสงสารกันนะนะนะน
 

[Irendell]

  ที่อ่านมาชอบคู่เนมกับเสือมากกกก ^^
เนทแรงดี ฮ่าๆ แอบมีมุมน่ารักๆ กับเขาด้วย พี่เสือ ไอ้ย้ะ! ผู้ชายแบบนี้ตรงสเป๊กมากกกก
เท่ๆ นิ่งๆ โหยยยยยยยย แค่ชื่อก็กินขาดแล้ว

อยากรู้จักสองคนนี้เป็นไงเนี่ยก่อนคบกันนนน ^^

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

มารออ่านอย่างมีความหวังครับ

[bolinkz]

^^

[jpkoko]

อ่า จบแล้วหรอ 

มีตอนพิเศษไหมหนอ? 

[Jimmeiiii*]

พิเศษหลังตอนจบ.ตอนที่ 1

“พี่เสืออออออออออออออออ”

“………………”

“พี่เสืออออออออออออออออ”

“………………”

“ไอ้พี่เสือบ้า ฮึก”หลุดด่าว่ามันออกไปเมื่อกี้เลยเป็นผลให้ไอ้เสือยักษ์มันหันมาจ้องหน้าผมตาขวาง ไอ้เนมเลยกลัวถอยหลังชิดหัวเตียงทันทีเอามือปิดปากตัวเองแน่นเพราะกลัวโดนกัด ก็มันน่าหมั่นไส้จริงๆนี่หน่า เมื่อคืนตัวเองเป็นคนโทรไปสั่งเขาเองแท้ๆว่าให้มาหาที่บ้านตั้งแต่เช้า ไอ้เราก็ดีใจดิได้เจอที่รักซักที แบบว่าไม่ได้เจอกันนานผมก็นึกว่ามันคิดถึงมาก อยากกอดหรือหอมแก้มบ้าง แต่ที่ไหนได้ทุกอย่างมันดันตรงกันข้ามจากที่ผมคิดไว้ทั้งหมดไอ้ที่คิดไว้ไม่มีเลยสักอัน เพราะมันดันให้ผมมานั่งเฝ้ามันดูบอล สนใจกันสักนิดก็ไม่มีเลย ขนมนมเนยที่มันสั่งให้พี่แม่บ้านเอาขึ้นมาให้ผมกินเล่น ผมก็กินไปหมดแล้วด้วย

“เนมหิวข้าว”ไอ้เนมก้มหน้าพูดเสียงอ่อย ไม่กล้าเงยหน้าจ้องตากับมันหรอกครับ เกิดโดนกัดขึ้นมาทำไงอะ

“…หึ…จุ๊บ”มันหัวเราะเจ้าเล่ห์ก่อนจะจุ๊บปากผมรับขวัญ ผมเลยได้โอกาสอ้อนมันแม่งซะเลย ขยับตัวเข้าใกล้แล้วกอดคอมันพร้อมกับเอาหน้าตัวเองมาคลอเคลียที่ต้อคอเอ็กซ์ๆของมัน

“อ้อนทำไม”มันพูด

“เปล่าอ้อนซะหน่อย”ผมพูด

“หึ ไหนว่าหิวข้าวไงลุกขึ้นดิ เดี๋ยวกูลงไปสั่งแม่บ้านให้”มันพูด ไอ้เนมสั่นหัวรัวทันที ใจจริงผมไม่ได้หิวข้าวมากมายซักเท่าไหร่หรอกครับ แค่อยากทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ไอ้พี่เสือมันละสายตาจากไอ้ลูกกลมๆในโทรทัศน์บ้างก็เท่านั้นเห็นจ้องซะเอาเป็นเอาตาย

“เนมอยากกินเค้ก”ผมพูดอ้อน

“รอแปบ บอลจบเดี๋ยวพาไป”ดูมันดิ ตอบมาได้หน้าตาเฉยมากอะ นี่กูอุตสาห์ลงทุนอ้อนแล้วนะยังแพ้ไอ้ลูกบอลกลมบ้าๆนั่นอีก ธรรมดาผมก็ดูบอลบ้างนะแต่ไม่ติดงอมแงมขนาดมันหรอกครับ ส่วนมากผมจะชอบเล่นวินนิ่งกับไอ้มิ้นมากกว่า เล่นเกมส์มันกว่ามานั่งจ้องเฉยๆตั้งเยอะผมว่านะ ไม่รู้ดิกือบทุกคนบอกว่าผมบ้าหรือไม่ก็ประสาทกลับไม่ชอบดูบอลแต่มึงชอบเล่นวินนิ่งโคตรจะเข้ากันมากอะ

“พี่เสืออะ น่าเบื่อวะ ถ้ารู้ว่าจะดูบอลแล้วเรียกเนมมานั่งบ้าเป็นเพื่อนด้วยทำไม ทุกทีเลย น่าโมโห!”ผมลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วด่าว่ามันเสียงดัง หงุดหงิดครับ หงุดหงิดมากด้วย ไม่สนใจแม่งแล้ว ไม่อยากพาไปก็ไม่ต้องไปกูกินเองคนเดียวก็ได้

“จะไปไหน”มันถามเสียงเข้มทันทีเมื่อเห็นเดินลงจากเตียงมาหยิบกางเกงยีนส์ที่ผมใส่เมื่อกี้ตอนมาจากบ้านขึ้นมาใส่

“……………”ผมไม่ตอบไม่อยากสนใจด้วย ใส่กางเกงเสร็จก็เดินเข้ามาหยิบกระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์มือถือเพื่อจะออกไปด้านนอก

“กูถามเมื่อกี้ไม่ได้ยินหรือไง”ไอ้พี่เสือเดินเข้ามาจับแขนผมไว้

“เนมไม่อยากตอบ พอใจ มีไรไหม”ผมลอยหน้าลอยตาตอบกลับ

“ปากดีนักนะมึง ไม่ต้องไปไม่ให้ไป”มันพูดหน้างอ

“เนมจะไป เนมไม่อยากอยู่แล้ว น่าเบื่อ เบื่อๆ เบื่อ เบื่อพี่เสือแล้ว!”ผมตะโกนใส่หน้ามันเสียงดังก่อนจะวิ่งหนีมันลงด้านล่างแล้วเรียกแท็กซี่ที่ขับผ่านหน้าบ้านมันทันที มันน่าหงุดหงิดน้อยซะเมื่อไหร่ละเรียกมาได้นะ เรียกมาให้มานั่งเฝ้าตัวเองดูบอลเนี้ยนะ เหอะ!

“หึ สมน้ำหน้า เขาไม่ตามมาง้อด้วย”ไอ้มิ้นไอ้เพื่อนเวรพูดขึ้นหลังจากที่ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟัง ปากดีเหลือเกินนะมึง นี่ถ้าไม่ติดว่าแฟนมันโหดนะผมตบปากมันไปนานละ กูนี่อุตสาห์เรียกออกมาให้มานั่งเป็นเพื่อนจะหาที่ระบายอารมณ์ซะหน่อย นี่ยังจะเสือกมาเข้าข้างไอ้พี่เสืออีก

“ช่างดิ ไม่ง้ออย่าง้อกูก็ไม่ง้อเหมือนกัน”ผมพูด

“แน่ใจ ไม่ใช่กลับบ้านไปนั่งงอนเขาเป็นวันเป็นคืนหรอกนะ รอให้เขามาง้อแต่เขาไม่ยอมมาง้อ”

“เหี้ยมิ้น ปากดี ช่างมันดิถ้าคราวนี้มันไม่มาง้อกูก่อนนะ ให้ตายกูก็ไม่ง้อมันก่อน สาบานเลย”ผมพูดแบบหนักแน่นและจริงจังมากอะ

“หึหึ แล้วกูจะรอดู เยอะนะมึงอะ”มันพูดแล้วเอานิ้วมาจิ้มหน้าผากผมแบบหมั่นไส้

“มึงก็พูดได้ดิ ลองมาโดนแบบกูบ้างไหม ทุกทีเลยแม่งมีบอลทีไรกูโดนละเลยตลอด สัดเจ็บใจแม่ง”ผมบ่นออกมาอย่างหงุดหงิด ก็ไม่ได้อยากจะเก็บเอามาเป็นหรอกนะ ก็เข้าใจว่ามันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแต่ก็อดใจไม่ให้หงุดหงิดมันเรื่องนี้ไม่ได้ทุกที มันยอมทะเลาะกับผมเพื่อที่จะได้ดูบอล คิดดูดิไม่ให้ผมงอนได้ไงก็วันนั้นผมมีสอบเลยกะจะคุยกับมันแค่ถึงเที่ยงคืน ไม่อยากนอนดึกเพราะพรุ่งนี้มีสอบตั้งแต่เช้า แต่ไอ้พี่เสือเสือกไม่ว่างบอกว่าค่อยคุยตอนตีสองบอลจบเดี๋ยวมันโทรมา ผมนี่ขึ้นหัวปรี๊ดขึ้นมาทันที กำลังใจที่กะจะเอาจากมันไม่อยากได้แม่งมันแล้ว งอนปิดเครื่องหนีมันไปสามวัน พอวันที่สี่เจอมันมายืนหน้างออยู่ที่หน้าโรงเรียน

“มึงนี่บ้าเนอะ คบกันมาตั้งกี่ปี มึงยังไม่รู้จักนิสัยแฟนมึงอีกรึไง กูว่ามึงน่าจะชินได้แล้วนะกับเรื่องนี้ อีกอย่างพี่เสือก็แค่ติดบอลก็ใช่ว่าเขาจะรักมึงน้อยลงซะหน่อย”ไอ้มิ้นพูด

“กูไม่ชิน จะกี่ปีกูก็ไม่ชิน มันน่าหงุดหงิดนะเว้ย มึงไม่รู้หรอกเวลาแฟนเราติดอะไรมากๆมันน่าหงุดหงิดขนาด”ไหน”ผมพูด ผู้หญิงติดละครกับผู้ชายบ้าบอลนี่มันพอๆกันเลย

“หงุดหงิดแล้วทำอะไรได้ แฟร์ๆหน่อยดิวะ กูเห็นก็แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวที่พี่เสือไม่ตามใจมึง เรื่องอื่นกูก็เห็นเขาตามใจตลอด ดีไม่ดีตามใจมากกว่าไอ้ฟิกกูอีก”ไอ้มิ้นพูด

“นั่นแหละ ยังไงกูก็ไม่ชอบอยู่ดี เบื่อวะแม่ง ทะเลาะกันเรื่องอื่นกูยังไม่เจ็บใจเท่าเรื่องนี้เลยนะ”ผมพูดเซ็งๆ เซ็งตัวเองนี่แหละ ที่ทำไมถึงเป็นคนไม่ยอมรับอะไรง่ายๆเหมือนคนอื่นเขาบ้างวะ

“มึงมันบ้า ระวังเหอะงอนมากๆพี่เสือไม่สนใจขึ้นมาจริงๆได้หายบ้าแน่”ไอ้มิ้นพูดแขวะ

“บอกตัวเองซะมั่งเหอะ งอนเก่งน้อยกว่ากูมาก”ผมก็ประชดกลับแม่งซะเลย ด่ากูมึงนี่ยิ่งกว่ากูอีก

“สัตว์”มันด่าเหมือนคิดคำด่าผมเจ็บๆออกมาอีกไม่ได้

ครืดดดดด ครืดดดดดดดด

“รับดิ”ไอ้มิ้นพูดเมื่อเห็นโทรศัพท์ผมสั่นขึ้นมาแต่ผมไม่ยอมกดรับ หยิบขึ้นมาถือไว้เฉยๆ

“ไม่อยากคุย”ผมพูด

“เล่นตัวนัก เอามานี่!”ไอ้มิ้นพูดแล้วเข้ามาแย่งโทรศัพท์ไปจากมือผมแล้วกดรับสายทันที

“ครับ เนมอยู่กับมิ้นครับ ได้ๆครับ หวัดดีครับ”ผมไม่รู้หรอกว่ามันพวกมันสองคนคุยอะไรกันบ้าง เพราะคุยกันแค่แปบเดียวไอ้มิ้นก็ส่งโทรศัพท์คืนมาให้ผม โดยที่สายถูกตัดไปแล้ว

“เดี๋ยวพี่เสือจะมา”ไอ้มิ้นบอก

“มาไม”ผมถามทันที

“มาจีบเจ้าของร้านทำเมียมั้ง สัด”ไอ้มิ้นด่าผมแบบเอือมๆ ผมนั่งคุยกับไอ้มิ้นอยู่สักพักไอ้ฟิกก็เดินหน้าหล่อๆเข้ามาในร้าน เด็กๆลูกค้าในร้านนี่มองกันให้เหลี่ยวหลังเพราะไม่มากก็น้อยเด็กวัยรุ่นในร้านนี้คงต้องรู้จักไอ้ฟิกอยู่บ้างเพราะไอ้มิ้นเคยเอาเรื่องที่มีคนเอารูปไอ้ฟิกไปโพสลงเน็ตให้ผมฟังบวกกับที่โรงเรียนไอ้ฟิกก็ฮอตใช่ย่อยซะที่ไหน เป็นถึงนักกีฬากับมือกลองในวงดนตรีสากลของโรงเรียนอีก และยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมลูกค้าวัยรุ่นในร้านเลยแน่นเอี๊ยดแบบไร้ข้อสงสัย เพราะที่เรียนพิเศษอยู่ใกล้กับร้านนี้ เรียนเสร็จหลายคนชอบมานั่งชิวๆกับเพื่อนฝูงที่ร้านนี้เยอะมาก

“ทำไมนาน”ไอ้มิ้นเงยหน้าถามแฟนมันเสียงอ่อยผิดกับเมื่อกี้ตอนที่กำลังนั่งคุยกับผมเลย

“ฟี่แม่งกวนตีน”ไอ้ฟิกพูดแล้วเอาของทั้งหมดทที่ถือมาเป็นกระดานวาดรูปกับกระดาษอาร์ตประมาณสามสี่แผ่นส่งให้ไอ้มิ้นถือส่วนมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป

“ของอะไรนักหนาวะ”ผมถาม

“ของพี่ชายมันเขาฝากให้ไอ้ฟิกเอากลับห้อง ส่วนตัวเองก็ไปเที่ยวกับเด็กต่อ ไอ้ฟิกกูเลยหน้างอแบบนั้นไง”ไอ้มิ้นพูดยิ้มๆแล้วจัดของทุกอย่างของแฟนมันให้เข้าที่รวมกัน จะได้ดูไม่ค่อยรกรุงรังมากเท่าไหร่

“กินไรกันยัง”ไอ้ฟิกถามหลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำ

“เค้กอย่างเดียว”ไอ้มิ้นตอบแล้วหันมามองหน้าผมเหมือนถามว่ามึงจะเอาอะไรเพิ่มอีกหรือเปล่า

“เหมือนกัน ตามสบายเลย”ผมบอก ไอ้ฟิกพยักหน้าก่อนจะเดินไปสั่งอาหารที่เคาน์เตอร์ด้านหน้า สงสัยมาบ่อยเห็นทักทายเจ้าของร้านเหมือนสนิทสนมกัน

“เป็นไร”ไอ้มิ้นถาม

“เปล่า ก็ปกติ”ผมตอบ

“แน่ใจ”มันพูดอีก

“ก็เออดิ มึงจะให้กูเป็นอะไรล่ะ”ผมถามกลับ ไอ้มิ้นยักไหล่เหมือนไม่มีอะไร

“หึหึ”เสียงหัวเราะที่โคตรเจ้าเล่ห์ของไอ้มิ้นดังขึ้น ผมมองหน้ามันแล้วหันไปมองด้านหลังทางที่ไอ้มิ้นกำลังมองอยู่เห็นไอ้พี่เสือเดินใส่แว่นตาดำกันแดดมาอย่างเท่ห์อะ ยิ่งตอนเปิดประตูเข้ามาอีกเขานึกว่ามาเฟียที่ไหนมาบุกร้าน

“หวัดดีพี่”ไอ้ฟิกที่เดินถือจานเค้กมาวางที่โต๊ะทักไอ้พี่เสือ ส่วนผมนี่ก็นั่งกดมือถือตัวเองเล่นอย่างเดียว ทำเป็นไม่สนใจ

“มึงอยู่กับมันด้วย”ไอ้พี่เสือพูด

“เปล่าพี่ เพิ่งมาเมื่อกี้เหมือนกัน”ไอ้ฟิกตอบแล้วนั่งลงเบียดกับไอ้มิ้น ผมก็ยังนั่งเล่นมือถือตัวเองเหมือนเดิมไม่ขยับให้ไอ้พี่เสือมันนั่งด้วย

“จะให้กูยืนขาแข็งเลยรึไง”ไอ้พี่เสือพูดเสียงห้วน ผมเงยหน้ามองมันแบบงอนๆแต่ก็ยังไม่ยอมขยับให้มันนั่งเหมือนเดิม

“หึหึ”เสียงไอ้มิ้นกับไอ้ฟิกประสานเสียงกันหัวเราะ ผมเลยส่งค้อนไปให้พวกมันวงใหญ่ เหี้ยฟิกนี่กวนตีนใช่ย่อยเห็นนิ่งๆหยิ่งๆแบบนี้เหอะ

“โอ๊ย”ผมร้องเสียงหลงเพราะโดนของใหญ่กระแทกเข้าที่ลำตัวอย่างแรง

“เจ็บนะ!”ผมหันมาแหวใส่ไอ้พี่เสือพร้อมกับทุบไปที่ไหล่มันอย่างแรง เจ็บอะ เจ็บไหล่มากด้วย ก็ตัวผมกับตัวไอ้พี่เสือห่างไกลกันมาก กระแทกกูมาซะแรงเลย ไอ้บ้า!

“สมน้ำหน้า”มันพูดแล้วเอามือมารวบเอวผมเข้าไปจนชิดติดกับตัวมัน

“อือ..ปล่อยซิ คนเยอะไม่เห็นรึไง”ผมพูดเสียงห้วน

“เพิ่งรู้ว่ามึงอายเป็น”มันย้อนกลับหน้าตาย ผมง้างมือเตรีมจะฟาดมือลงบนในหน้าของมันเต็มที่ แต่ก็ต้องชะงักเพราะเจอเข้าสายตาดุๆของมัน

“ฟาดมาดิ ถ้ากล้า”มันพูดหน้าตายแบบท้าทายผมสุดๆ ไอ้เรื่องกล้าผมก็กล้านะแต่ผมกลัวมันจะทำผมกลับด้วยวิธีบ้าๆแบบที่คนอื่นเขาไม่ทำกันซะมากกว่า ยิ่งคนบ้าๆแบบมันด้วยเคยสนใจแคร์อะไรใครที่ไหนล่ะ

“ปล่อยเลย ไม่ต้องมากอด”ผมก้มหน้าพูดแบบงอนๆ

“อยากกอดนักนิ”มันพูดแต่มือนี่รัดเอวผมแน่นขึ้นกว่าเดิมจนแทบจะขึ้นไปนั่งบนตักกันอยู่ละ

“ฮึ”ผมทำเสียงขึ้นจมูกแบบไม่พอใจ

“อื้อ…เจ็บนะ”ผมร้องและตีเข้าที่ข้อมือไอ้พี่เสือที่กำลังบีบจมูกผมอย่างหมั่นไส้ หน้าตามันแบบซะใจมากอะที่แกล้งผมให้เจ็บตัวและเจ็บใจได้

“คืนนี้คูก้ากับซูกัสจะมานอนที่บ้านนะ”ไอ้พี่เสือพูดและชิงหอมแก้มผมอย่างรวดเร็ว

“จริงหรอ”ผมหันไปถามด้วยความดีใจ พี่เสือยกยิ้มมุมปากและพยักหน้าเบาๆ

“มึงจะกลับไปนอนบ้านตัวเองก็ได้นะ”ไอ้พี่เสือพูด

“ไม่ต้องมาไล่เลย เนมไม่ไปหรอกเรื่องไรล่ะ เนมจะเล่นคูก้า”ผมพูดและส่งยิ้มหวานๆไปให้มัน คิดถึงคูก้าจะแย่แล้ว ผมเคยรบเร้าให้มันพาไปหาตั้งหลายรอบแต่มันก็ไม่ยอมพาไปสักที บอกว่าเหนื่อย บอกว่าขี้เกียจบ้างล่ะ เยอะแยะคนแก่ก็แบบนี้แหละ เหนื่อยง่าย

“ปัญญาอ่อน”พี่เสือบ่นแบบเอือมๆ

“จิ๊..”ผมหันไปทำเสียงรำคาญใส่เลยโดนมันตีปากเข้าให้

“ไปก่อนนะพี่ ว่างๆค่อยนัดเล่นบาสกัน”ไอ้ฟิกพูดบอกกับพี่เสือก่อนจะแยกย้ายกลับ มันกับไอ้มิ้นต้องไปร้านขายเสื้อผ้าของพี่ชายไอ้ฟิกก่อน ส่วนผมกับไอ้พี่เสือนะหรอไหนๆก็ออกมาแล้วเลยเที่ยวมันซะเลย เดิน กิน เล่น ซื้อของกันถึงเย็นนั่นแหละครับกว่าจะได้ถึงบ้าน

“พี่เนมมมมมม”เสียงเรียกชื่อผมดังมาตั้งแต่หน้าประตูบ้าน

“คิดถึงจังเลย”ผมเดินตรงเข้ามาคูก้าและนั่งลงหอมแก้มสองฟอดใหญ่ๆ

“อิอิ ซูกัสก็มาแต่กำลังอาบน้ำอยู่”คูก้าบอกและส่งยิ้มหวานมาให้

“ครับ พี่เนมมีขนมให้คูก้าด้วย”ผมพูดแล้วหันมาหยิบกล่องขนมเค้กที่ผมตั้งใจซื้อมาฝากพวกมันทั้งสองคน พอดีเดินผ่านแล้วเห็นเขาทำออกมาได้น่ารักดีเลยซื้อมา ไม่รู้หรอกว่าอร่อยหรือเปล่าแต่คงจะอร่อยสมราคาของมันนั่นแหละ

“ขอบคุณฮะ”

“เข้าบ้านกันดีกว่าเนอะ ตรงนี้ยุงเยอะ”ผมพูดแล้วเดินจูงมือคูก้าเข้ามาในบ้าน พ่อแม่พี่เสือและฝรั่งอีกคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ คาดว่าน่าจะเป็นพ่อของไอ้ลิงทั้งสองคนนี้ ส่วนน้าพิงค์ที่ไม่ได้มานั่งอยู่ด้วยตอนี้คงกำลังจับไอ้แสบน้อยอาบน้ำอยู่ด้านบน

“มาพอดีเลย แม่กำลังจะให้คนโทรไปตาม ไหนพี่เขาล่ะ”แม่พี่เสือหันมาถาม ผมยกมือไหว้สวัสดีพ่อแม่รวมไปถึงฝรั่งพ่อของไอ้เด็กทั้งสองคนนี้ด้วย

“เอาของอยู่ครับ”ผมพูดบอกพอดีกับที่พี่เสือกำลังเดินถือถุงเสื้อผ้าและของอีกหลายๆอย่างเข้ามาพอดี

“เนมไปอาบน้ำก่อนนะ”ผมกระซิบบอกพี่เสือเบาๆ

“อืม เดี๋ยวกูตามขึ้นไป”พี่เสือบอก ผมรับถุงเสื้อผ้าจากมือพี่เสือเดินเอาขึ้นมาวางเก็บไว้บนห้อง ระหว่างทางก็สวนกับไอ้เด็กแสบที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จพอดี มันชะงักเท้าเล็กน้อยที่เห็นหน้าผม ต่างคนต่างยืนนิ่งๆเหมือนกำลังวัดใจว่าใครจะเป็นฝ่ายเดินมาหาใครก่อน

“อ้าวเนม เพิ่งกลับมาหรอจ่ะ”น้าพิงค์ที่เพิ่งเดินออกจากห้องทักขึ้น ผมหันไปยิ้มและยกมือไหว้

“ครับ น้าพิงค์มาถึงนานแล้วหรอครับ”

“ก็ตั้งแต่เย็นแล้วจ่ะ นี่ไปช็อปปิ้งกันที่ไหนมาเนี่ย ของเต็มเลย”

“เหอะๆ นานๆทีครับ”

“สงสัยคงจะนานจริง งั้นเดี๋ยวน้าลงไปด้านล่างก่อนนะ”น้าพิงค์พูดยิ้มๆก่อนจะเดินลงบันไดไป ส่วนผมก็หมุนตัวจะเดินเข้าห้องแต่ก็ต้องชะงักเพราะเจอกับสายตาซนๆหนึ่งคู่ที่กำลังจ้องมองผมนิ่งๆ

“จะเข้าไหม”ผมเปิดประตูให้อ้ากว้างแล้วหันมาถามไอ้ตัวแสบด้านหลังอีกครั้ง มันมองหน้าผมนิดหน่อยแล้วเดินเข้ามาในห้อง

“หอมแก้มหน่อย”ผมนั่งลงพร้อมกับรวบตัวของไอ้ตัวแสบที่ยืนนิ่งอยู่กลางห้องเหมือนกำลังลังเลว่ากูไปตรงไหนก่อนดี ผมจับมันหอมแก้มจนหายใจคิดถึงก่อนจะหยิบช็อกโกแลตที่ซื้อมาเอาให้มันไปนั่งกินเล่นรอระหว่างที่ผมกำลังอาบน้ำ

“คึคึ พี่เสือจักจี้ ฮ่าๆ ยอมแพ้แล้ว คูก้ายอมแล้ว ฮ่าๆ ฮึก”ภาพที่ผมเห็นหลังจากอาบน้ำเสร็จคือคูก้าแสนหวานของผมกำลังโดนไอ้พี่เสือกับไอ้น้องตัวแสบของมันรวมหัวกันแกล้งจักจี้ไปตามตัวจนน้องมันหัวเราะหน้าดำหน้าแดงน้ำหูน้ำตาไหลออกมาเล็กน้อย

“พี่เนม”คูก้าขยับตัวลุกขึ้นเดินเข้ามากอดคอผมแบบอ้อนๆ

“อะไรครับ”ผมถามและหอมแก้มมันไปหนึ่งที

“พี่เสือกับซูกัสแกล้ง”

“หึหึ ก็คูก้าน่ารักพวกนั้นเลยอิจฉาไม่ต้องไปสนใจ พี่เนมโดนบ่อย”

“ห่า มึงนี่กล้าพูดเนอะ รีบๆแต่งตัวให้เสร็จเหอะ ล่อตาล่อใจกูอยู่ได้”ไอ้พี่เสือพูดหน้าหื่นขึ้นมาทันที

“บ้า”ผมว่าแล้วเดินมาแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะพาไอ้สองตัวแสบลงมาด้านล่างส่วนไอ้พี่เสือมันก็เข้าห้องน้ำไปจัดการธุระส่วนตัวให้เสร็จแล้วตามลงมานั่งทานข้าวพร้อมกัน

“แกะให้หน่อย”ซูกัสเดินถืออมยิ้มมาให้ผมแกะให้

“เดี๋ยวก็ฟันพุ กินอย่างอื่นดีกว่า”ผมพูด

“ไม่เอา”มันพูดแบบฉบับเด็กเอาแต่ใจ พี่เสือที่กำลังนอนดูคูก้าระบายสีอยู่บนเตียงอีกฝั่งใกล้ๆมองหน้าผมแล้วหัวเราะเบาๆ หลังจากทานข้าวเสร็จพี่เสือก็นั่งคุยกับพวกพ่อแม่และก็พวกน้าพิงค์สักพักใหญ่ก่อนจะแยกย้ายกันเข้าห้อง ส่วนไอ้สองแสบคืนนี้มันประกาศออกมาอย่างชัดเจนแล้วว่ามันสองคนจะกับผม ทำเอาพี่เสือหน้างอขึ้นมาทันที ผมแอบซะใจเล็กน้อยครับ ดูสีหน้าก็รู้ว่ามันหวังจะทำอะไร

“ไม่เอาก็ไม่ต้องกิน ได้เวลานอนแล้วใช่ไหม กินนมแล้วนอนเลยเนอะ”ผมพูดแล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบแก้วนมร้อนๆที่โต๊ะเครื่องแป้ง

“ไม่กิน”มันพูดหน้ายุ่ง

“ดี ไม่เปลือง คูก้ามากินนมแล้วนอนดีกว่าเนอะ”ผมพูดแล้วเดินเอานมมายื่นให้คูก้าดื่ม

“จะกินอมยิ้ม ฮึก”ผมหันไปมองหน้ามันที่ตอนนี้นั่งปากเบะน้ำตาคลอแบบจะร้องไห้เรียบร้อยแล้ว

“อยากฟันผุรึไง”ผมถาม

“ไม่ผุซะหน่อย”

“ไม่ผุยังไง เดี๋ยวก็ผุ ฟันหลอด้วย ฮ่าๆ”ผมพูดแล้วหัวเราะออกมาดังๆให้มันเจ็บใจเล่น

“ปัญญาอ่อน”ไอ้พี่เสือพูดว่าผมแล้วทำหน้าเหมือนผมปัญญาอ่อน

“จะกิน”ไอ้เด็กแสบยังไม่ยอมครับ

“แกะเอง”ผมพูดแล้วหยิบอมยิ้มส่งยื่นไปให้มัน ไอ้ตัวแสบมองหน้าผมแบบเคืองๆหยิบอมยิ้มไปแกะเปลืองเอง แต่ดูเหมือนจะแกะยังไงก็แกะไม่ออก

“พี่เสือแกะให้หน่อย”มันยื่นไปให้พี่เสือ ผมมองหน้าพี่เสือแบบดุๆทันที

“อย่ากินเลยเนอะ เดี๋ยวฟันผุแล้วไม่หล่อนะ ผู้หญิงไม่ชอบไม่รู้ด้วย”พี่เสือดึงตัวไอ้ตัวแสบมาพูดบอกเสียงหวานนุ่มละมุนรู้หูผมมาก ทีกับกูนี่ไม่เคยเลยเอะอะตะคอกตลอด

“แต่ซูกัสอยากกินหนิ”

“ค่อยกินพรุ่งนี้ดีกว่านะ”พี่เสือพูดเพราะแบบหว่านล้อมสุดๆ

“ดื้อ”ผมพูด

“หุบปากบ้างเหอะ”พี่เสือเงยหน้าขึ้นมาว่าผม ผมมองหน้ามันหน้างอแล้วเดินมาอุ้มคูก้ามานอนกอดแน่นแบบงอนๆ

“พี่เนมคูก้าเจ็บ”น้องพูดเสียงเบา

“ขอโทษครับ”ผมพูดแล้วคลายกอดตัวเองออกนิดหน่อยก่อนจะจัดท่านอนให้ดีโดยที่ผมจะให้สองแสบมันนอนตรงกลางกั้นระหว่างผมกับไอ้พี่เสือโดยที่คูก้านอนข้างผม

“พี่เนมโกรธซูกัสกับพี่เสือหรอ”

“เปล่าครับ นอนดีกว่าเนอะหรือจะให้พี่เล่านิทานให้ฟังก่อนนอนดี”ผมพูด

“คูก้าเอาหนังสือนิทานมา แต่อยู่ในห้องมามี้เดี๋ยวคูก้าไปหยิบมานะ”น้องพูดแล้วเด้งตัวขึ้นก่อนจะวิ่งออกไปนอกห้องอย่างรวดเร็ว ในห้องเลยเหลือแค่พวกผมสามคน

“มองไร”ผมถามไอ้เด็กแสบที่นั่งจ้องหน้าผมตาขวาง

“ปวดฉี่”มันบอกเสียงห้วนได้อีกนะมึง

“ก็ไปดิ ไม่ได้ติดกันซะหน่อย”ผมพูดเลยถูกไอ้พี่เสือเขวี้ยงหมอนใส่

“กวนตีนจังนะมึง ลุกขึ้นมาพามันไปเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวกูไปดูคูก้าก่อน ด้านนอกมืดเดี๋ยวเดินชนอะไรเข้า”ไอ้พี่เสือแล้วเดินออกจากห้องไปผมเลยต้องพาไอ้เด็กแสบเข้าห้องน้ำอย่างช่วยไม่ได้ ความจริงมันก็โตแล้วก็น่าจะทำเองได้แล้วนะไม่เห็นต้องให้พาเข้าเลย แต่ก็อย่างว่าแหละผมไม่ได้เกลียดมันซะหน่อยแค่หมั่นไส้บ้างบางครั้งเวลาที่พี่เสือพูดเพราะๆกับมันแต่พอหันมาพูดกับผมก็ใช้น้ำเสียงห้วนเหมือนปกติ มันเลยเกิดความไม่เท่าเทียมขึ้นมาเล็กน้อย

“คิดถึงนะ”ผมพูดและหอมแก้มไอ้สองตัวแสบทั้งสองคนเพื่อเป็นการบอกลาเพราะวันนี้พวกมันสองคนต้องไปเยี่ยมคุณปู่มันที่อิตาลีเลยแวะมานอนที่บ้านพี่เสือก่อนไปหนึ่งคื นผมที่เพิ่งรู้เมื่อเช้าก็แอบตกใจเหมือนกันกะว่าจะพาพวกมันไปเที่ยวซะหน่อย

“เป็นไร”พี่เสือหันมาถามผมหลังจากส่งไอ้สองตัวแสบเสร็จผมก็เดินขึ้นมานอนต่อบนห้อง

“หิว ง่วงด้วย”ผมบ่นแล้วล้มตัวลงนอนที่ใต้ผ้าห่มพื้นหนา เมื่อคืนผมนอนกอดคูก้าทั้งคืนเลยตัวมันนุ่มนิ่มน่าฟัดมาก

“เอาสักอย่างเหอะ”พี่เสือนั่งลงถามบนเตียง มันเอามาตบก้นผมแรงๆผ่านผ้าห่ม

“จะเอาสองอย่าง พี่เสือลงไปทำอะไรกินให้เนมหน่อยซิ เนมหิว แต่เนมก็ง่วงเหมือนกัน”ผมพูด

“กูเป็นผัวมึงนะไม่ใช่คนใช้”มันว่าแล้วกระชากผ้าห่มของผมออก

“แต่เนมอยากได้ทั้งผัวและคนใช้ในร่างเดียวกันนิ”ผมลอยหน้าลอยตาพูดกวนตีนใส่มันเลยโดนมันดีดเข้าให้ที่หน้าผาก

“ส้นตีนเหอะ ลุกขึ้นไปล้างหน้าล้างตา”มันพูดพร้อมกับพยายามดึงตัวผมให้ลุกขึ้น

“ไม่เอา ก็บอกว่าง่วงไง อย่ามาดึงนะ”ผมพูดหน้างอแล้วตีมือมันแรงๆแบบให้ปล่อย

“งั้นก็ไม่ต้องกิน”มันพูด

“………….”ผมลุกขึ้นนั่งแล้วจ้องหน้ามันหน้างอแบบงอนๆ

“มองไม อยากโดนต่อยรึไง”มันพูดแล้วผลักหน้าผมแรงจนผมหงายหลังลงไปนอนกับเตียงอีกรอบ

“ไอ้บ้า เนมเจ็บนะ”ผมโวยวายพร้อมกับใช้เท้าถีบมาที่ข้างลำตัวมันกลับเลยโดนมันรวบข้อเท้าผมทั้งสองด้วยมือข้างเดียวของมันแล้วออกแรงดึงแรงๆ

“ก็ทำให้เจ็บไง”มันพูดและแสยะยิ้มแบบกวนๆ

“โรคจิต ไอ้บ้า ปล่อยเนมนะเว้ย”ผมเริ่มดิ้นไอ้พี่เสือก็ไม่ยอมปล่อยซ้ำยังบีบให้แน่นขึ้นกว่าเดิมอีก จากที่ไม่เจ็บก็เริ่มเจ็บขึ้นมาจริงๆแล้วเพราะตรงข้อเท้าผมใส่สายรัดข้อเท้าที่ไอ้พี่เสือให้เมื่วันครบรอบสามปีผ่านมา พอมันบีบแน่นขึ้นไอ้ตรงที่แหลมๆมันก็กดทิ่มเข้ากับเนื้อที่ข้อเท้าผมจนรู้สึกเจ็บ

“หึหึ”ดูมันหัวเราะเหมือนซะใจที่สามารถแกล้งให้ผมเจ็บทั้งตัวและใจได้ ไอ้บ้า!

“เนมเจ็บ ปล่อย!”คราวนี้ผมตะโกนเสียงดังพร้อมเกี่ยวคอเสื้อกล้ามมันเข้ามาใกล้ๆแล้วกัดลงที่หัวไหล่มันคืนบ้างเอาให้รับรู้ถึงความเจ็บบ้าง แม่งชอบเล่นอะไรแรงๆกับกูตลอดๆ

“อ๊ะ…ไอ้เหี้ยเป็นหมาหรอมึง”มันพูดและผลักหัวผมออกจนตัวผมกระเด็นเลยครับ แรงควายจริงๆ

“พี่เสือนั่นแหละเป็นหมา”

“ด่ากูหรอห๊ะ เดี๋ยวนี้กล้าหรอห๊ะ มานี่!”มันกัดฟันพูดแบบโกรธๆแล้วจับขาขวาผมกระชากกลับเข้าหาตัวมันอย่างแรงจนหน้าผมมาวางแหมะลงบนตักมัน ผมเลยได้โอกาสพลิกตัวเข้ากัดหน้าท้องมันทันที

“หึหึ”มันหัวเราะเมื่อผมแตะลิ้นลงที่ท้องน้อยตรงบริเวรขอบกางเกงนอนมันเบาๆ ผมค่อยๆเริกเสื้อกล้ามพี่เสือขึ้นแล้วลากลิ้นตามขึ้นมาจนถึงน่าอกงามๆของมัน ผมเป็นโรคจิตที่ชอบจูบตรงเนินนมด้านบนของพี่เสืออยู่บ่อยๆ

“จะเอาหรอมึง”มันจับหน้าผมแล้วถามหน้าเจ้าเล่ห์

“พี่เสือนั่นแหละจะเอา เนมโดนต่างหากเหอะ”ผมพูดแล้วจูบแก้มมันแรงๆหนึ่งที พี่เสือยิ้มหน้าหื่น

“ปากดี”มันว่าแล้วประกบปากผมทันทีแล้วหลังจากนั้นผมก็ไม่อยากเล่า แค่รู้ว่าเสียวมากถึงมากที่สุดก็พอไม่รู้ว่าเพราะเราห่างหายจากเรื่องอย่างว่ากันไปนานพอสมควรหรือเปล่ามันเลยทบต้นและดอกจนครบเรียกกว่าเก็บทุกเม็ดกันเลยทีเดียว รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็บ่ายสามโมงพอดี

“พี่เสือเอาอีก”ผมยื่นจานเข้าไปให้มันตักข้าวเพิ่มลงมาอีกหลังจากที่ฟาดหมดไปสองจานพูนๆ ก็คนมันเหนื่อยนิครับบวกกับช่วงสอบที่ผ่านมาผมไม่ค่อยได้กินข้าวสักเท่าไหร่ อารมณ์ประมาณว่าไม่อยากเบื่ออะไรประมาณนั้นพอมาเจอข้าวสวยนิ่มๆกับกับข้าวอร่อยๆเลยกินดะแบบนี้ไง

“มึงอยากจุกตายรึไง พอได้แล้ว”มันว่าแต่ก็ยอมตักข้าวเพิ่มให้แล้วมึงจะเพื่อฮืมที่รัก กูละงงจริงๆ

“นั่งกินเงียบๆไปเหอะหน่า เดือดร้อนไง”นี่กูก็ปากดีเหมือนกันเนอะ

“อยากหงายหลังระหว่างกินข้าวไหม ปากดีนักนะ เย็บปากซะดีไหมวะ”มันพูดแล้วบีบปากผมจนปากผมจู๋ขึ้น

“บ้าพลัง ไข่นี่หมดแล้วหรอ”ผมว่ามันแล้วถามชี้มือไปที่ผัดเผ็ดไก่กับไข่อ่อน ขอบอกว่าที่บ้านพี่เสือทำอร่อยและบ่อยมากผมมาบ้านมันทีไรได้กินตลอดเพราะแม่พี่เสือรู้ว่าไอ้เนมชอบไข่อ่อนมากพอๆกับสตูไก่ที่พี่เสือชอบทำ

“เออหมดแล้ว มีแต่ไข่กูเนี่ยจะกินไหม”ทุเรศ! พูดมากนี่ไม่ได้อายเลยใช่ไหม มึงมั่นใจมาก ผมเบ้ปากใส่มันเหมือนไม่อยากได้

“ไม่อร่อย กินแล้วอยากอ้วก”ผมพูดแล้วส่งยิ้มไปให้มันแบบกวนๆ

“อ๋อ ดีละที่อยากอ้วกออกมาเองเพราะไม่งั้นกูจะเอาตีนล้วงคอให้มึงอ้วกออกมาเอง”มันพูดหน้านิ่ง ผมเลยแลบลิ้นให้มันอย่างหมั่นไส้ คบบ้าไรวะทำไมถึงโหดบ้าบอขนาดนี้เนี้ย กูละสงสารเมียมันจริงๆเลย ได้ข่าวว่ากูเองนิ

“จิ๊ พี่เสือเนมอยากกินไก่จ้อด้วยอะ”ผมพูด มันทำหน้าบึ้งคิ้วขมวดทันที

“อย่าแดกเยอะเดี๋ยวอ้วก มึงอย่าให้กูพูดหลายรอบดิ ครั้งเดียวให้รู้เรื่อง”มันเริ่มพูดแบบเป็นจริงเป็นจังขึ้นมาทันที เพราะมันเคยเกิดการณ์แบบที่พี่เสือมันพูดแล้วคือวันนั้นผมไม่รู้ไปหิวโซมากจากไหน แบบว่าหิวมากหิวสุดๆตอนเย็นไอ้พี่เสือไปรับกลับมาถึงบ้านปุ๊บผมก็เริ่มกินตั้งแต่ห้าโมงเย็น แรกๆก็กินแค่ขนมปังรองท้องไปก่อนระหว่างรอกินข้าว พอถึงเวลากินข้าวก็ลงมากินข้าวปกติผมที่รอเวลานี้มานานเลยจัดเต็มเลยครับ ซัดเรียบทุกอย่างจำได้ว่าแถมไปสามรอบ กินข้าวเสร็จก็ต่อด้วยเฉาก๋วยถ้วยใหญ่คนเดียวแล้วต่อด้วยขนมจีบ เกี๊ยวไข่ ยังไม่พอกินกล้วยหอมเข้าไปอีกสองลูกแน่นๆไม่อ้วกแตกอีกอยู่ได้หรอครับ ของที่กินไปออกมาหมด โดยพี่เสือด่าชุดใหญ่เลย เหตุการณ์นั้นทำเอาพี่เสือมันหงุดหงิดทุกครั้งเวลาเห็นผมยัดอะไรเข้าไปในท้องเยอะๆ เพราะวันนั้นที่ผมอ้วกผมดันเสือกร้องออกมาด้วยอะดิ ควายจริง!

“ก็เนมยังไม่อิ่มจริงๆนิ”เสียงผมเริ่มอ่อย ก้มหน้าเขี่ยข้าวเหมือนไม่อยากกินต่อ

“จิ๊ แม่ง ถ้าวันนี้มึงอ้วกนะ กูจะไม่สนใจเลย ส่งกลับบ้าน”มันพูดเสียงดังแบบหงุดหงิด แต่ก็ดีที่อย่างน้อยขู่เสร็จมันก็ยอมเข้าไปทอดไก่จ้อให้ หน้าที่ของไอ้เนมตอนนี้คือกินยังไงก็ได้ห้ามให้อ้วกไม่งั้นมึงโดนส่งกลับบ้านกูไม่รู้เรื่องนะ
***********************************TBC.
ปล.หายไปนานมาต่อให้แล้วนะ

[krappom]

โห เนมเล่าข้ามชอตสำคัญไปได้ยังไงอะ
เล่าไม่ครบนะเนี่ย
กลับมาเล่าต่อก่อนม๊ะ
 

[ammer]

ยังรักกันเลือดสาดจริงๆนะคู่นี้
เนมก็เอาแต่ใจเกิน พี่เสือก็โหดเกิน แต่พอมาอยู่ด้วยกันแล้วก็กลมกล่อมพอดีๆ

ปล ฟันพุ นี่น่าจะเป็น ฟันผุ รึเปล่าค่ะ?

[lovevva]

 :impress2:เนมยังคงขี้งอน ขี้น้อยใจเหมือนเดิม

ส่วนพี่เสือก็ยังคงโหด+หื่นเหมือนเดิม