ไม่พูดพล่ามทำเพลงละ .. ขอโทษที่มาดึกค่ะ ดูนาฬิกาก็อีกวันนึงแระ
เราไปมุดใต้เตียงพี่ก้องกับน้องจิ๊บกันดีกว่า 
Warnning ! NC-18+++++++++++++++
ปลายลิ้นไล้เล็มเบาๆข้างใบหูของอีกฝ่าย รู้สึกได้เลยว่า ร่างนั้นเกร็งแน่น
มือแกร่งไล้ลงไปตามหน้าท้องเนียนเรียบนั้น ก่อนสัมผัสเย้าหยอกแรงไม่น้อยทีกลางลำตัวของอีกฝ่ายผ่านผิวผ้าของกางเกงที่อีกฝ่ายสวมใส่อยู่
สัมผัสหยอกเย้า ทำให้ต้องขมวดคิ้วด้วยอารมณ์ที่คุกกรุ่น มือทั้งสองของจิ๊บเองก้ไม่ยอมแพ้ สัมผัสตามผิวกายแกร่งของคนที่อยู่ด้านบนเช่นกัน ริมฝีปากอิ่มที่คอยแต่จะเถียงตอนนี้ก็จูบไซ้ไปตามใบหน้าคม
แต่ก้องภพกลับจับมือของจิ๊บกดลงกับเตียง
"ให้พี่ทำซิ....อยากให้เป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ" เสียงนั้นแหบพร่าและฟังดูสั่งอยู่ในที
คิ้วนั้นขมวดเล็กๆอย่างขัดใจแต่ก็ยอมให้อีกฝ่ายทำตามใจชอบ แม้จะไม่ชินกับการถูกกระทำก็ตาม
ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะก้มลงมาประกบริมฝีปากจูบร้อนแรง ปลายลิ้นควานเข้าหาความหวานร้อนจากริมฝีปากของอีกฝ่ายในขณะที่ มืออีกข้างก็เน้นเคล้นเพิ่มอารมณ์ที่กลางตัวของจิ๊บมากขึ้น รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายเองก็รู้สึกไม่แพ้กัน
เสียงอู้อี้ในลำคอ นั้นแสดงถึงอารมณ์ที่พุ่งสูง ร่างเพรียวเบื้องล่างขยับสะโพกรับสัมผัสจากมือแกร่ง แม้จะผ่านผิวผ้า
ความรู้สึกชื้นเล็กๆใต้อุ้งมือทำให้ก้องภพยิ้มทั้งที่ปากยังไม่ละจากริมฝีปากอื่มคู่นั้น
จิ๊บเองก็สัมผัสผิวผ้าของกางเกงที่ก้องภพสวมอยู่ ก่อนจะลูบไล้กับส่วนที่ร้อนระอุภายในเบาๆ
เสียงชายหนุ่มครางเบาๆในลำคออย่างพึงใจ มือแกร่งไล้ลงไปกระตุกดึงกางเกงข้าสั้นที่อีกฝ่ายใส่อยู่ออกไปให้พ้นทาง
ดวงตาคมวาวโรจน์ไล้มองร่างกายเปลือยเปล่าขาวโพลนของคนตรงหน้า แน่นอนว่าบางส่วนก็แดงเป็นจ้ำจากฝีมือของตัวเอง บางส่วนก็แดงเป็นปื้นใหญ่จากธรรมชาติที่สาดแสงแดดลงมา แต่ส่วนที่แดงจัดนั้นเผยแก่สายตา และเขาก็ไม่ยอมปล่อยโอกาสให้หลุดลอยละเว้นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้พ้นมือ
อุ้งมือแกร่งหน้าสัมผัสผิวนิ่มร้อนระอุนั้นโดยตรง ไม่ขยับเขยื้อน แค่กอบกุมและมองหน้าของอีกฝ่าย
ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่น ผวากับมือร้อนที่จับมาตรงๆ ใบหน้าแดงจัด ก่อนจะประท้วงอีกฝ่ายเสียงสั่น
" ขี้..ขี้โกงอะ "
ริมฝีปากคู่นั้นเหยียดยิ้ม เขาขยับเข้าไปใกล้ ยังไม่ได้ละมือ และยังหยุดนิ่งไม่ไหวติง ริมฝีปากร้อนจูบเข้าข้างซอกคอหอมนั้นเบาๆ
"เรื่องแบบนี้ ใครดีใครได้ไม่ใช่รึไง" ก้องภพกระซิบถามยั่วเด็กหนุ่ม
บางทีเขาก็เป็นพวกชอบตามใจ เออออไปได้หมด แต่ลึกๆแล้ว เขาเป็นคนแบบนี้นี่ล่ะ ชอบ....ที่จะสั่งการ ควบคุม
เด็กหนุ่มทำเสียงในคออย่างขัดใจก่อนจะล่วงมือเข้าไปในกางเกงของชายหนุ่มแล้วปลดมันออกเช่นกัน
มือนั้นขยับรุกกอบกุมกับสิ่งทีร้อนระอุในมือ ไม่มีขัดเขิน ดวงตากลมโตสบตาอีกฝ่ายอย่างท้าทาย เขากำลังรู้สึกว่าถูกแกล้งอีกแล้ว
ดวงตาคมนั้นสบตาอีกฝ่าย เหมือนจะถามว่า จะให้ทำอย่างไร
จิ๊บเพียงแค่ยิ้มกลับก่อนจะออกแรงดึงให้ร่างนั้นก้มลงมาหา มือเรียวจับความแข็งแกร่งของชายหนุ่มให้เสียดสีกับความร้อนในกายของเขาเอง
ความรู้สึกนั้นดีอย่างไม่ต้องอธิบาย ร่างสูงสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะเป็นฝ่ายตะโบมจูบริมฝีปากของอีกฝ่าย เลี้ยวลิ้นกระหวัดเร้าร้อนแรง สะโพกเบื้องล่างขยับเสียดสี
ตรงกันข้ามกับปลายนิ้วที่ยังกอบกุมอยู่ที่ค่อยเลื่อนไล้ราวกับจะให้อีกฝ่ายขาดใจไปเสียให้ได้ ณ ตรงนั้น
เสียงอู้อี้ยังคงดังอยู่ในลำคออย่างขัดใจ จิ๊บจับมือของอีกฝ่ายขยับขึ้นลงเพื่อเพิ่มอารมณ์ให้กับเขาทั้งคู่ เตียงนุ่มต้องรับน้ำหนักของคนที่ทาบทับกันเอาไว้ทั้งตัว ร้อนแรง
สัมผัสจากมือเรียวนั้น ทำก้องภพเกร็งแน่น แต่เขาไม่อยากให้มันจบร่างสูงขยับถอยออกห่างทิ้งทุกอย่างออกมา ทั้งที่ความต้องการของตัวเองก็ยังไม่ได้รับการเติมเต็ม หน้าขาปวดชา ชายหนุ่มขยับถอยลงมาที่ปลายเตียง ไม่วายจะดึงขาของอีกฝ่ายให้ร่นตามมาจนต้องห้อยขาทั้งสองข้างลงกับพื้น มือของศิลปินหนุ่มประคองไล้ความต้องการของเด็กหนุ่มที่อยุ่ตรงหน้า
ปลายลิ้นเลียแลบที่ริมฝีปากเล็กน้อย อีกฝ่ายก็ต้องรู้ดีว่าเขาต้องการจะทำอะไร
" พี่..พี่ก้อง.. "เสียงแหบพร่าด้วยอารฒณ์ที่พุ่งสูงเรียกหาอีกฝ่าย ร่างเพรียวนั้นหอบหายใจรุนแรง พลางแยกขาออกกว้าง
" นะ..นะครับ.. "
ก้องภพไม่ได้ตอบอะไร มือแกร่งนั้นรูดไล้ ยั่วเย้า รุนแรง และทวีความเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ
ร่างบางตรงหน้านั้นบิดเร่า ช่วงขาเพรียวที่กางออกนั้นบ้างยืดออกบ้างเกร็งเข้าหาตัวแน่น เห็นขยับไปมาบ่อยๆแบบนั้น ร่างสูงคว้าหมับเข้าที่ช่วงต้นขา ด้วยมือทั้งสองข้าง ยึดสะโพกมนเอาไว้แน่น หวังว่าจะไม่ขยับขย้ายหนีไปไหน แต่แทนที่จะสนใจกับอารมณ์ของอีกฝ่าย ก้องภพจูบหนักๆเข้าที่ต้นขาด้านในของเด็กหนุ่ม ปลายลิ้นเลียยั่วบนผิวเนื้อเรียบ
"มีไฝด้วย"
" อึ่ก..พี่ก้อง..แกล้ง..อีกแล้ว "จิ๊บหดขาหนีอีกฝ่าย แต่ก็ทำไม่ได้ แรงของศิลปินหนุ่มดูจะมากกว่าปกติ ในเวลาแบบนี้
ทั้งที่กำลังมีอารมณ์อย่างสุดๆ แต่ก็ไม่ค่อยพอใจที่ถูกแกล้งแทบจะตลอดเวลาแบบนี้
แต่ก่อนที่จิ๊บจะได้ตั้งตัว ชายร่างสูงก็ครอบครองศูนย์รวมอารมณ์ของเด็กหนุ่ม ริมฝีปากร้อนที่คอยหยอกเย้าอยู่ตลอดนั้นไล้เล็มร่างของคนตรงหน้า พร้อมกับมือที่ขยับแรงจนเด็กหนุ่มตั้งตัวไม่ทัน
เรียกเสียงร้องอย่างตกใจของคนตรงหน้าได้ทันที พร้อมกับร่างเพรียวที่สะดุ้งขึ้นสุดตัว
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มนั้นต้องจับจ้องในสิ่งทีอ่กฝ่ายทำให้ทันที
...ร้อน..ร้อนเกินไป...
ร่างสูงเหลือบมอง สบตาของเด็กหนุ่ม เขารู้ เห็นได้จากในแววตานั้น ความต้องการที่จะก้าวไปให้พ้นจากจุดนี้นั้นมีมากเพียงใด ปลายนิ้วที่ตวัดพู่กันนั้นขยับตามใจคิด เร่งเร้าหวังส่งให้อีกฝ่ายได้พบกับความรู้สึกใหม่
ริมฝีปากทีมักจะยิ้มน้อยๆ นั้นก็ขยับเล็มไล้จนร่างเบื้องร่างเกร็งแน่น
จิ๊บร้องลั่นอย่างไม่คิดจะเก็บอารมณ์ใดเอาไว้อีก มือทั้งสองข้างขยุ้มเส้นผมสั้นสีเข้มของชายหนุ่มตามแรงอารมณ์ ริมฝีปากได้แต่ครางสลับกับเรียกชื่ออีกฝ่าย ดวงตากลมที่มักจะมองคนตรงหน้าเสมอ ตอนนี้กลับปิดแน่น
ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเองที่ปลายนิ้วของก้องภพสอดใส่เข้าไปในช่องทางของเด็กหนุ่ม
แต่มันกลับไม่สามรถทำได้โดยง่ายเลย เมื่อเจ้าตัวเกร็งขัดขืน พร้อมกับร้องห้าม
" เจ็บ.. เดี๋ยว..จิ๊บ.. "
เมื่อได้ยินเสียงห้าม และความรู้สึกที่มีแต่แรงต่อต้านจากปลายนิ้วทำเอาก้องภพสะดุ้ง
"อ่ะ.....พี่ขอโทษ...." ร่างสูงละมือออกจากด้านหลังของอีกฝ่ายทันที
ร่างเพรียวยังคงสั่นระริกด้วยอารมณ์ที่จวนเจียนจะปลดปล่อย จิ๊บมองหน้าอีกฝ่ายอย่างเต็มไปด้วยความต้องการ ริมฝีปากแดงจัดเอ่ยออกมา
" จิ๊บ..ไม่..เคย...รับ "
"หา........................." ก้องภพไม่ได้ตั้งใจจะอถทานแต่มันเผลอไม่ได้ .....
"โอย กูจะจับรุกกดเหรอวะเนี่ย" เขาพึมพำออกมาเบาๆ.....
.....น่ารักขนาดนี้ เป็นรุกเรอะ ....
ร่างสูงลุกไปจากปลายเตียงตรงนั้นทันที
" อึก.. จะ..จะไปไหนอะ "จิ๊บร้องเรียกเสียงสั่น มือที่เปียกชื้นขยับความต้องการของตนเองอย่างกลั้นไม่อยู่แล้ว
เสียงหอบหายใจดังขึ้นเรื่อยๆ
"หยุดเลย ไม่ต้องทำ" ก้องภพว่า เขากำลังควานหาของในกระเป๋า เมื่อเจอ ได้ยินเสียงซองพลาสติกฉีกออกเบาๆ ไม่นานก็เดินกลับมา เห็นอีกฝ่ายยังขยับกายอยู่แบบนั้น
"บอกให้หยุดไง"
เสียงหอบ และครางดังขึ้นเรื่อยๆ ในตอนนี้จิ๊บไม่คิดจะหยุดตัวเองแล้ว
ก้องภพเดินมาคว้ามือของจิ๊บออกทันที เขาเองก็ไม่ได้ต่างจากอีกฝ่าย ต้องการ แต่นี่ไม่ใช่แบบที่เขาอยากได้
"พอได้แล้ว นอนลงไปเลย..... "
เด็กหนุ่มผิวขาวร้องออกมาอย่างขัดใจ สัญชาตญาณดิบทำให้จิ๊บดูร้อนแรงขึ้นไปอีก
ร่างเพรียวขาวดิ้นไปมาอย่างขัดใจเมื่อถูกจับนอนลงอีกครั้ง เบื้องล่างของเขาเริ่มเปียกมากขึ้นเรื่อยๆ
ก้องภพสูดหายใจเข้าลึกก่อนลงไปแทนที่มือเรียวของเด็กหนุ่มด้วยริมฝีปากของตัวเอง ขยับไล้รุนแรงอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้ ในมืออีกข้างกลับมีเจลที่เตรียมเอาไว้อยู่ฝาหลอดเปิดออกบีบด้วยมือข้างเดียวก็เพียงพอที่จะได้ในปริมาณที่ต้องการ ช่วงขาของคนที่กำลังเปี่ยมไปด้วยความต้องการแยกออกกว้างและนั้นคือสิ่งที่เขารอคอย
ปลายนิ้วชุ่มชื้นสอดป้ายเนื้อเจลบนช่องทางของอีกฝ่าย ร่างเล็กบางผวาเฮือก
จิ๊บทั้งผวาทั้งครวญครางออกมาอย่างทรมาณ สัมผัสข้างหน้าร้อนรุ่ม และข้างหลังที่เย็นวาบ มาพร้อมกับความเจ็บยิ่งทำให้เกร็งแน่น
มือเปียกชั้นขยุ้มเส้นผมของอีกฝ่าย ลมหายใจกระชั้น เสียงครวญครางไม่เป็นภาษา ไม่ใส่ใจกับนิ้วที่ขยับเข้าออก และเพิ่มจำนวนเข้ามา
" ไม่..จะออกแล้ว ..อา "จนกระทั่งความต้องการไปถึงขีดสุด ถึงจะร้องเตือนคนที่ปรนเปรอให้เขาไป
สัมผัสกระตุกเกร็ง ก้องภพรู้ ชายหนุ่มละริมฝีปากออก หยาดน้ำสีขาวขุ่นถูกขับออกมาด้วยแรงอารมณ์ นิ้วมือของเขายังไม่ละไปไหน กวาดไล้ความรู้สึกนั้นมาเป็นส่วนหนึ่งของเจลในมืออีกข้าง ปลายนิ้วส่งเข้าไปหลังถอนออกมา ขยับเร้าไม่ได้ปล่อยให้เด็กหนุ่มพักหายใจ
"เจ็บไหม....."ร่างสูงขยับขึ้นมากระซิบถาม
"คงไม่หรอก ของจิ๊บก็ช่วยเยอะนะ" เสียงนั้นหยอกเย้าฟังดูทะลึ่งตึงตังผิดแผกไปจากทุกที
นิ้วที่เพิ่มจำนวนมากขึ้นทำให้คนที่ถูกกระทำเจ็บแสบ แต่ความเย็นของเจลใสและความร้อนของริมฝีปากและปลายลินบนผิวหน้าก็ทำให้จิ๊บไม่อาจขยับหนีไปไหนได้
" อื้อ..อือ..เจ็บ "เสียงร้องดังแผ่วเบา ต้นขาขาวขยับออกกว้างอย่างไม่รู้ตัว แรงต่อต้านเริ่มลกลงทีละน้อยๆ
"เด็กดี.....ใจเย็นๆนะครับ...." ร่างบางนั้นขยับขาออกกว้างเชิญชวน ก้องภพกระซิบตอบกิริยานั้นแผ่วเบา ร่างบางกำยำกว่าร่างของเด็กหนุ่มขยับเข้าหา ก่อนค่อยกดตัวเองลงไปหาอีกฝ่าย สองมือต้องรีบคว้าสะโพกมนนั่นไว้ เขารู้ว่า จิ๊บจะขยับหนี
" .เจ็บ!! ไม่เอา ออกไป!! "เด็กหนุ่มผวาเฮือก ความร้อนรุ่มที่ใหญ่กว่าสิ่งที่สอดแทรกเข้ามา ทำให้เขาดิ้นสุดแรง
"ชู่ว......" ก้องภพส่งเสียงห้าม ก่อนจะกดร่างบางให้อยู่นิ่งๆ ความร้อนจากร่างเบื้องล่างที่ได้รับมาเพียงเล็กน้อยแต่ก็มากพอที่จะทำให้เขาบ้า ร่างหยุดนิ่งอยู่แค่นั้น หวังให้อีกฝ่าย ได้ ผ่อนคลายบ้าง เขายังไม่อยากหักโหมร่างตรงหน้านัก
ปลายลิ้นไล้เลียซอกคอขาว ก้มลงมาหยอกเอินที่ยอดอก ปลายนิ้วก็กระตุ้นเร้าเบื้องหน้าของอีกฝ่าย ได้ยินเสียงเด็กหนุ่มครางเครือ
ร่างของคนถูกกระทำสั้นระริก ความเจ็บนั้นยังคงมีอยู่ สัมผัสยั่วเย้าตามผิวกายนั่นช่วยอะไรไมได้เลย
" ฮึก..เจ็บ "
"จิ๊บ.....พี่ต้องการเรานะ..."
เสียงทุ้มนั้น กระซิบแผ่วเบา ก่อนขยับร่างเข้าหาอีกฝ่ายอีกเล็กน้อย ภายในนั้นมีแต่แรงต่อต้าน จนแม้แต่ตัวเขาเองก็เจ็บไม่น้อย
ใบหน้าสวยมีแต่ความทรมาณ ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่นจนแดงจัดเมื่อก้องภพยังคงพยายามเข้ามาในตัว
มือเรียวจิกกับผ้าปูที่นอนแน่น
ก้องภพตวัดเรียวขาเกร็งแน่นนั้นขึ้นพาดบ่า เปิดช่องทางให้ตัวเองมากขึ้น เขารู้ว่าอีกฝ่ายทรมาน แต่มันคงจะมีแต่เจ็บกันเสียทั้งสองฝ่ายหากไม่ทำอะไรบางอย่างร่างสูงขยับกายเข้าหารุนแรง อีกครั้ง และอีกครั้ง เขารอคำอนุญาตนั้นไม่ได้แล้ว ริมฝีปากเม้มแน่น ถายในนั้นเร่าร้อนรัดแน่น
"อือ.......จิ๊บ...." ร่างสูงหอบคราง
"ผ่อนแรงหน่อยได้ไหม"
"หายใจลึกๆ....นะครับ...คนดี" ก้องภพโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูอีกฝ่าย แบบนั้น ยิ่งสอดกายเข้าหามากขึ้นไปอีก
จิ๊บพยายามทำตามที่อีกฝ่ายบอก มันจุก จุกไปทั้งตัว จนอยากจะให้อีกฝ่ายออกไปเสีย แต่ในตอนนี้เขารู้สึกได้ว่ามันลึกเกินกว่าที่จะออกไปได้โดยง่ายแล้ว
ดวงตากลมโตมองหน้าอีกฝ่ายได้ไม่ชัดเพราะน้ำตาที่คลอระบายความเจ็บปวดเบื้องล่าง
ก้องภพหยุดนิ่งอีกครั้งเมื่อเข้ามาจนสุด ไม่อยากทำให้เจ็บไปมากกว่านี้ ก็ต้องให้อีกฝ่ายชินเสียก่อน ร่างสูงจูบซับน้ำตานั้น
"คนเก่ง...แบบนั้นล่ะ....อืม.....ดี" เขาครางออกมาเบาๆเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเริ่มทำตามบ้างแล้ว
จิ๊บเผยอริมฝีปากหอบหายใจรุนแรง แขากระพริบตาไปมา เพื่อจะได้มองเห็นคนรักได้ชัดๆและใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุขนั้นก็ทำให้จิ๊บถึงกับมองนิ่ง น่าแปลกที่ความเจ็บปวดมันเริ่มจางหายไปทีละนิด
เด็กหนุ่มเริ่มขยับเบาๆ ช้าๆ เขาอยากให้คนรักมีความสุขมากกว่านี้
การตอบรับของเด็กหนุ่มทำให้ก้องภพยิ่ม ร่างสูงขยับกายเข้าหาตอบรับร่างของอีกฝ่าย
เสียงครางเครือระหว่างสองคนเริมดังให้ได้ยิน ปลายนิ้วของศิลปินหนุ่มยังไม่ละจากที่ขยับเร้าเบื้องหน้าของอีกฝ่ายให้เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ตัวเองสอดกายเข้าหา
เด็กหนุ่มครางหวิวในลำคอตามแรงที่รุกเร้า รู้สึกดีอย่างประหลาด กับความวาบหวามที่เจ็บปวดนั้น
สะโพกบางขยับตามแรงอีกฝ่ายช้าๆ ก่อนจะค่อยๆเร็วขึ้น แรงขึ้น เสียงครวญครางก็ยิ่งดังขึ้นอีก
ก้องภพจับสะโพกบางนิ่ง ริมฝีปากจูบเม้มเรียวขาของอีกฝ่าย
กระแทกกายเข้าหาร่างบางด้วยเสียงครวญครางที่ได้ยินนั้นเร้าอารมณ์เกินห้ามใจ
"จิ๊บ.....จิ๊บ....." เสียงครางเรียกชื่อนั้นบ่งบอกได้ถึงความรู้สึกสุขล้ำ บนเตียงนอนนุ่มที่มีเพียงแค่ร่างของเขากับอีกฝ่ายบดเบียดราวกับจะรวมร่างให้เป็นหนึ่ง
ร่างสูงขยับกายสุด เช่นเดียวกับมือแกร่งที่กอบกุมร่างบางเอาไว้
จิ๊บเกร็งสะท้านอยู่เบื้องล่างของชายหนุ่ม ต้นขาแยกออกกว้าง ก่อนจะปลดปล่อยออกมาเปรอะหน้าท้องของชายหนุ่ม แล้วทรุดฮวบลงกับเตียง
ก้องภพกระแทกร่างเข้าหารุนแรงอีกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมาในร่างบางนั้น เพียงแค่มีถุงยางอนามัยรองรับอยู่แทนที่จะเป็นร่างบางของอีกฝ่ายก็เท่านั้นเอง เสียงครางดังจากร่างของก้องภพไม่เป็นภาษา สองแขนตะโบมกอดร่างนั้นเข้าหาตัวแน่น เร่าร้อน นุ่มนวล หอมหวานจนไม่อยากจะปล่อยไปไหน
ริมฝีปากร้อนจะพรมจูบทั่วแผ่นอกนุ่ม เก็บเกี่ยวเอาความรู้สึกที่อีกฝ่ายสาดซัดออกมาเปรอะเปื้อนนั้นชิมเข้าไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจูบแลกรสให้อีกฝ่ายได้เข้าใจความหอมหวานของตัวเอง
รสจูบร้อนแรงเจือไปด้วยรสชาติจากตัวเขาเอง จิ๊บเผยอปลายลิ้นรับแล้วจูบตอบอย่างเร่าร้อน มือเรียวโอบรอบคอแกร่ง
"อืม...จิ๊บ....." เสียงทุ้มครางออกมาเป็นชื่อของเด็กหนุ่ม
"รักนะครับ....."
" อืม..รู้แล้วครับ..ง่วงแล้ว.. "จิ๊บหลับตาลง ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม
+++++++++++++++
โพลล์
หัวข้อ: หอมกลิ่นกาแฟ Series : คุณแมกซ์&เจ้าน้อย-ภาคพิเศษ-ตอนจบ-(17/08/12) (อ่าน 1038429 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก