หลายวันต่อมา....
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นทำให้เด็กหนุ่มที่เพิ่งเสริฟอาหารให้โต้ะของพนักงานบริษัทที่เข้ามาทานอาหารกลางวัน รีบคว้าเมนูกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปที่หน้าประตูทันที
"กี่ท่านครับ" ดวงตากลมมองแต่ได้แค่ช่วงคอของคนที่เดินเข้ามาใหม่จึงปรับระดับสายตาขึ้นอีกเล็กน้อย
"อ่ะ คุณแมกซ์สวัสดีครับ" ว่าพลางยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ทรงผมของสมปองวันนี้เซ็ทเข้ารูปเข้าทรง น่าแปลกที่วันนี้สีหน้าดูสดใสกว่าทุกครั้งที่เจ้าของชื่อเคยเห็น
" อ้าว.....เป็นไง เรา? " ดูเหมือนจะนานเกือบนาทีเลยทีเดียวกว่าเจ้าของร้านจะทักเด็กคนนี้ได้ สมปองมันดูแปลกไปจากวันก่อนจนน่าตกใจ ดูๆไปแล้วแค่ไม่กี่วัน ผิวก็ขาวขึ้น แถมหน้าตายังสดใสขึ้นอีก
"ดีครับ...คุณแมกซ์จะรับอะไรไหมครับ หรือจะให้ผมเข้าไปบอกคุณมินกับพี่แมนว่าคุณแมกซ์มา..." เด็กหนุ่มยังคงต้อนรับอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มพลางยื่นเมนูให้ ก่อนจะรู้ว่าเพิ่งยื่นเมนูให้เจ้าของร้าน
"เอ่อ ขอโทษฮะ...คุณแมกซ์เป็นเจ้าของร้านคงทราบเมนูอยู่แล้ว อยากทานอะไรครับ"
" แบบคราวที่แล้วก็ได้นะ เราชงมาให้พี่หน่อยก็แล้วกัน "เขาบอก แล้วเดินไปนั่งยังบริเวณของลูกค้า
"อ่า...ครับ เอสเปรสโซ่นะครับ..." สมปองรับคำ ก่อนจะเดินไปชงกาแฟร้อนมาให้กับอีกฝ่ายถึงจะเพิ่งเคยชงให้อีกฝ่ายเพียงแค่ครั้งเดียว แล้วเดินกลับมาพร้อมกับกาแฟร้อนหอมกรุ่น
"ได้แล้วครับ" เด็กหนุ่มวางแก้วกาแฟลงตรงหน้าของอีกฝ่าย ริมฝีปากนั้นหยักยิ้มเล็กๆ เหมือนจะพึงใจกับผลงานของตัวเอง
พศวัตจิบกาแฟกลิ่นหอมที่เขาติดใจตั้งแต่คราวที่แล้ว แต่คราวนี้ดูเหมือนจะได้รสชาติแบบที่ชอบขึ้นไปอีก
" อืม อร่อยนะ .. เก่งขึ้นรึเปล่า? "ชายหนุ่มเอ่ยชมไปตรงๆ แล้วก็อดขำไม่ได้กับท่าทางดีใจของอีกฝ่าย
"เหรอครับ...."สมปองยิ้มเสียจนตาหยี ยกมือขึ้นลูบผมตัวเองเบาๆ
"พอดีคุณเทียนบอกว่าคุณแมกซ์ชอบกาแฟเข้มแต่ยังมีกลิ่นหอมหวานๆหน่อยผมเลยลองเหยาะวนิลาลงไปหยดนึง" เด็กหนุ่มว่าพลางยิ้ม
"ไอ้เทียนอีกแล้ว? "
ชื่อของเพื่อนสนิท ว่าที่เจ้าบ่าวคนนี้ทำให้อารมณ์ดีๆขุ่นเคืองได้ทันที ไม่ต้องพูดอะไรต่อก็รู้แล้วว่าทำไมเมื่อครู่ตัวเองถึงได้ยืนอึ้งอยู่แบบนั้น
"ครับ...คุณเทียนเขาพูดให้ฟังตอน...พาผมไปที่ที่มีอ่าง...เขาเรียกอะไรนี่ล่ะ" เด็กหนุ่มทำหน้าเหมือนจะนึก
" อ่าง?! "เจ้าของร้านลุกพรวดขึ้นทันที เสียงที่ดังขึ้นทำให้หลายคนหันมามองรามินทร์ที่เพิ่งเดินกลับมาจากหลังร้านก็ได้ยินเข้าพอดี
"พี่แมกซ์...อย่ามาเสียงดังในร้านนะ" สมปองเองก็ตกใจกับปฏิกริยาของอีกฝ่ายชักเท้ากลับจะเดินหนีทันที
"อ่า....ผมต้องไปช่วยพี่แมน....."
" มิน เดี๋ยวพี่ขอเด็กแป๊บ "พศวัตดึงมือของสมปองให้เดินตามไปหลังร้านทันที
"เหวอ...คุณแมกซ์ครับ...ปล่อยก่อนฮะ...." สมปองตกใจแทบร้องลั่นถ้าไม่ติดว่าคนทั้งร้านกำลังมองอยู่
สายตาของรามินมองตามพี่ชายของตัวเองไปพลางขมวดคิ้ว วันนี้จิ๊บก็ไม่อยู่เช่นเคยและเขาก็ไม่มีอารมณ์จะไปต่อล้อต่อเถียงอะไรกับคนตัวใหญ่ๆที่ง่วนอยู่หน้าเตา
"ขอกันเข้าไป เด็กน่ะ...ขอกันเข้าไป คราวหลังจะเปิดร้านคนเดียวไม่ต้องมีเด็กเสิรฟเลยคอยดู"เจ้าของร้านบ่นออกมาเสียงดังใช่ย่อย ท่าทางวันนี้ รามินทร์เองก็ไม่ได้อารมณ์ดีเท่าใดนัก
++++++++++++
" ไอ้เทียน มันพาไปอ่างที่ไหน? เป็นเด็กเป็นเล็กไปที่แบบนั้นได้ไง? "พศวัตถามเป็นชุดทันทีที่ไปถึงหลังร้าน
โดยที่ไม่ปล่อยมือจากข้อมือเล็กแข็งของสมปอง
"อ่าง...ก็ที่มีพี่สาวๆใส่ชุดสีขาวๆมานวดให้ไงฮะ..."สมปองมองหน้าของอีกฝ่ายพลางขมวดคิ้ว เมื่อพศวัตยังไม่ยอมปล่อยมือ
"คุณแมกซ์ปล่อยผมเถอะครับ..." เด็กหนุ่มเอ่ยขอร้อง
" ไม่! ไอ้เทียนมันพาเราไปไหน ไปทำอะไรเมื่อไหร่ บอกมาให้หมด! "มือแกร่งนั้นออกแนงบีบข้อมือของอีกฝ่าย
"คุณเทียนพาผมไปที่ร้านที่มีอ่าง แล้วก็มีพี่ผู้หญิงมาคอยนวดให้...ครับ..."สมปองสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงตวาด
"ไปมาเมื่อวานตอนหลังปิดร้าน ผมขอออกงานก่อน..." ว่าพลางก็พยายามดึงแขนตัวเองออก
"ปล่อยเถอะครับ อย่าให้ผมใช้กำลังเลย" " เหอะ ใช้กำลัง..
.ตัวเท่าลูกหมา " ริมฝีปากได้รูปเหยียดยิ้ม สีหน้าบ่งบอกว่าเขาไม่ปล่อยมือง่ายๆแน่
แต่ยังไม่ทันขาดคำมือที่ว่างอีกข้างของสมปองก็
ซัดหมัดเข้าไปเต็มเสยเข้าไปเต็มชายโครงของคนร่างสูงกว่า แรงกระแทกจากหมักเล็กนั่นมีมากอย่างไม่น่าเชื่อส่งผลให้ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่แถมยังสูงวัยกว่าต้องปล่อยมือที่จับอยู่ไปกุมท้องตนเองแทน ริมฝีปากหนาเม้มแน่นไม่ให้ส่งเสียงออกมาได้
" อึก.. กล้านักนะ "
"อ่ะ...ผมขอโทษครับ เป้นอะไรหรือเปล่า ผมยั้งมือแล้วนะ..." เด็กหนุ่มว่าพลางเข้าไปช่วยพยุง
"ผม...เตือนคุณแมกซ์แล้ว" ท้ายเสียงอ่อยลงเด็กหนุ่มทำหน้าเศร้าด้วยสำนึกผิด
" ไม่ต้องเลย! "เขาปัดมือของอีกฝ่ายออก แล้วค่อยๆขยับไปนั่งตรงเก้าอี้หินอ่อนหลังร้าน
"ขอโทษครับ" สมปองเดินไปยืนอยู่ไม่ห่าง หากจะเปรียบเป็นสัตว์คงยืนหูลู่หางตกอย่างเห็นได้ชัด
" ไม่ต้องไปไหนมาไหนกับไอ้เทียนอีก "เจ้าของร้านสั่งก่อนจะเหลือบมองอีกฝ่าย ท่าทางแบบนั้นทำให้เขาใจอ่อนจนได้
"....แล้วจะยกโทษให้ "
"แต่...." สมปองเอ่ยขึ้น
"คุณเทียนบอกว่าวันมะรืนนี้จะมารับไปอีก..." เด็กหนุ่มประสานมือเข้าหากันท่าทางลำบากใจ
"คนเราผิดคำพูดไม่ได้ใช่ไหมครับ...พูดอะไรก็ต้องทำ นัดไว้ก็ต้องนัด..."
" อ้อ "พศวัตทำท่ารับรู้ก่อนจะกดโทรศัพท์หาทินกฤตต่อหน้าสมปองทันที
" ฮัลโหล...เออ กูเอง...ได้ข่าวว่า จะพาเด็กมันไปอีกเหรอ? มึงขอกูรึยัง? "
"ขอ?...ทำไมต้องขอ?" เสียงทินกฤตตอบกลับมาตามสาย สมปองที่ยืนดูคนตรงหน้ากำลังสนทนาผ่านเครื่องมือสื่อสารยิ่งหน้าเสียง ท่าทางเจ้าของร้านจะโกรธจริงๆเข้าให้
" กูเป็นเจ้านายมัน มึงก็ต้องขอกู! ""กูพาเด็กไปตอนเลิกงาน ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับมึงแล้วนี่...ทำไม เด็กมันน่ารักจนแทบจำไม่ได้เลยหรือไง "
"คุณแมกซ์ครับ...." สมปองเอ่ยพยายามจะให้แมกซ์ใจเย็นลง เมื่อเห็นทาทางแบบนั้น
"คราวหน้าไปไหน? "พศวัตถามขึ้นมาตรงๆและต้องการคำตอบจากทินกฤ๖ที่อยู่ปลายสายจริงๆเสียด้วย
"เอ...ไปไหนดีนะ...กูว่าจะพาไปขัดๆพอกๆทั้งตัวเลยดีไหม...จะได้น่ารักน่าฟัดขึ้นมาอีกหน่อย" ว่าที่เจ้าบ่าวตอบพลางกลั้วหัวเราะ
" ที่เดิมใช่ไหม? มึงรอที่นั่น กูจะพาไปเอง "พูดจบพศวัตก็กดวางสายไปทันที ไม่ทันให้เพื่อนได้ตอบรับหรือปฏิเสธอะไรเลย
"คุณแมกซ์..."สมปองยิ้มหน้าแหย
"คือ ถ้าที่ผมทำให้คุณแมกซ์ไม่สบายใจ.....ผม ผม ไม่ไปก็ได้ ผมแค่พูดไปตามที่คิด..." ก่อนจะเป็นอ้อมแอ้มพูดต่อ
"แต่โดนผู้หญิงนวดๆแบบนั้นก็ดีเหมือนกันนะครับ..."
" ถ้าชอบ คราวหน้าจะพาไปเอง "ชายหนุ่มขมวดคิ้วแล้วย้ำ สมปองมองหน้าอย่างไม่อยากเชื่อหู
"พาไปเหรอครับ?....แล้วที่คุณเทียนนัดล่ะฮะ" ท่าทางกระตือรือล้นนั้นเหมือนจะมองเห็นเป็นหูตั้งหางกระดิกขึ้นมาทันใด
" ก็บอกแล้วไงว่าจะพาไปเอง ไม่ต้องพูดมากเลย "ท่าทางร่าเริงแบบนั้นทำให้ชายหนุ่มอดนึกไม่ได้ว่าตอนนี้เขาเริ่มจะได้น้องชายคนใหม่มาเลี้ยงแล้ว หลังจากที่ยกน้องชายให้กตัญญุเลี้ยงไปตั้งแต่แรก
"แต่...เมื่อกี้คุณแมกซ์ยังไม่อยากให้ผมไปเลย..ผม...ไม่ไปก็ได้ครับ" สมปองว่า
"ว่าแต่เมื่อกี้ที่ต่อยไป...ไม่ช้ำนะครับ..คือ ยังไงหายามาทาไว้ด้วยคงจะดีกว่า"
" ไม่เป็นไรแต่
เรื่องต่อยน่ะ ไม่เอาผิดไม่ได้นะโว้ย " พศวัตพอจะนึกออกแล้วว่าเขาจะทำอะไรต่อไป ดวงตาคมมองเด็กร่างผอมตรงหน้าที่ดูจะขาวขึ้นเล็กน้อย
คำว่าเอาผิดทำเอาหูที่ตั้งๆหางกระดิกเมื่อครู่ลู่ลงทันควัน...ดวงตากลมของเด็กหนุ่มมองหน้าผู้เป็นนายอย่างหวาดหวั่น
"อย่าตัดเงินเดือนผมเลยนะครับ ให้ผมขัดร้านอีกกี่รอบก็ยอมล่ะ" สองมือเล็กที่หนักกว่าที่คาดยกมือไหว้ท่วมหัว
"คุณแมกซ์...?"เด็กหนุ่มเหลือบมองหน้าของร่างสูงเมื่อไม่ได้รับคำตอบใดๆ
"ไม่ลงโทษผมแล้วใช่ไหมครับ..."ท้ายเสียงเจือความยินดี
" ทำตามคำสั่ง ห้ามดื้อ ห้ามถามมาก โอเค? "บทลงโทษของพศวัตดูเด็ดขาด น่ากลัวไม่น้อยเลย
"จะ..........ให้ทำอะไรเหรอครับ..." สมปอง หน้าเหย
" ห้ามไปไหนมาไหนกับไอ้เทียน ถ้าพี่ไม่อนุญาต ""หา?...ทำไมล่ะครับ...ก็คุณเทียน...เขาก็..."สมปองหยุด
"เป็นเพื่อนกับคุณแมกซ์ไม่ใช่เหรอครับ"สมปองยังคงไม่รู้ว่า ตัวเองได้เข้ามาตกอยู่ในเกมระหว่างชายหนุ่มทั้งสองคนเสียแล้ว
"แล้วตอนนั้น คุณเทียนก็บอกแค่ว่า เพราะน้องชายเธอไม่อยู่...."
" พอ! บอกแล้วไงว่าอย่าถามมาก ทำตามที่สั่งก็พอ "เขาตัดบท ดูท่าทางจะอารมณ์ไม่ดีอีกครั้ง
"ครับ....ครับ...."สมปองก้มหัว
"งั้นผมกลับไปดูร้านก่อนนะครับ..." ว่าพลางยกมือไหว้อีกรอบก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าไปด้านใน
โพลล์
หัวข้อ: หอมกลิ่นกาแฟ Series : คุณแมกซ์&เจ้าน้อย-ภาคพิเศษ-ตอนจบ-(17/08/12) (อ่าน 1038484 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก