โรงแรมหรูริมติดแม่น้ำคือสถานที่จัดงานแต่งงานของทินกฤตในคืนนี้ เป็นไปตามคาดว่ามีแขกเหรื่อมากมายมาแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว สมปองดูตื่นเต้นไม่น้อยเมื่อเดินเข้ามาในสถานที่จัดงาน ดวงตากลมโตมองซ้ายขวาสำรวจทั้งสถานที่และผู้คนอย่างเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่
"ไอ้เทียนมันอยู่นั่นไง ไปหาสิ "พศวัตมองไปทางเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ยืนต้อนรับแขกอยู่ที่หน้างาน ส่วนตัวเองก็ถือของขวัญกล่องใหญ่ไปลงทะเบียนและเซ็นอวยพรให้บ่าวสาวอีกด้าน
++++++++++++++
" สวัสดีครับ " เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลแดง รูปร่างสูงเพรียวในชุดสูทสีเข้ม ตัดกับผิวกายขาวยกมือไหว้กับชายหนุ่มเพื่อนของเจ้าบ่าว ก่อนจะสะกิดเด็กหนุ่มร่างอวบอ้วนที่ยังดูมึนงงกับสิ่งที่ต้องทำ ให้รับเอาของขวัญกล่องใหญ่จากมือของพศวัต
" เชิญลงชื่อในสมุดด้วยนะครับ " เด็กหนุ่มที่ยกมือไหว้เขาเลื่อนสมุดเซ็นอวยพรให้แขกในงาน ก่อนจะสะกิดเด็กหนุ่มร่างอ้วนให้หยิบของชำร่วยเตรียมไว้ให้ชายหนุ่ม
"ของชำร่วยคร้าบ...." ใบหน้ากลมของเด็กหนุ่มร่างอ้วนกลมแน่นเปรี้ยะในชุดสูทยื่นให้กับพศวัต
" เฮ้ย..ไอ้รถถัง รึเปล่าน่ะเรา? "พศวัตขมวดคิ้วก่อนจะทักเด็กหนุ่มร่างอ้วน ทำเอาเด็กหนุ่มคนที่ดูจะใช้งานเจ้ารถถังอยู่ตลอดเวลาต้องมองหน้าสองคนสลับกันไปมา
"ถังครับ พี่แมกซ์ หวัดดีคร้าบบบ" เจ้าของชื่อว่าพลางยกมือไหว้ยิ้มแป้น
"เกือบจำไม่ได้ว่ะ ... อ้วนขึ้นนะเรา ไปอยู่เมลเบิร์นเป็นไงบ้างล่ะเรา ได้ข่าวสาวติดตรึม? " มือใหญ่ของชายหนุ่มตบบ่าอวบๆของน้องชายเจ้าบ่าวเสียงดัง
"แหม่..พี่มันก็ต้องมีบ้างอะไรบ้าง...เห็นพี่สะใภ้ผมรึยังสวยมะๆ....." เจ้ารถถังยังคงยิ้มร่า
"ว่าแต่ไม่รู้เมื่อไรจะได้กินขนมก็ไม่รู้"
++++++++++++++
สมปองยืนมองคนสองคนสนทนากัน ชื่อของคนตรงหน้าทำให้นึกขึ้นมาได้.....
....นี่น่ะเหรอ....น้องของพี่เทียน?.....
ดวงตาของเด็กหนุ่มไล่มองเด็กหนุ่มร่างอวบตรงหน้าอย่างพิจารณา...ดูไม่เหมือนเขาจริงๆด้วยซิ่นะ
ก่อนจะหันไปทางคู่บ่าวสาว ทินกฤตดูหล่อเหลากว่าทุกวันที่เคยเห็น เสื้อทักซิโด้สีงาช้างรับกับชุดของเจ้าสาวคนสวยที่ยืนอยู่เคียงข้าง เด็กหนุ่มมองรอยยิ้มของเจ้าบ่าวที่มีให้กับเจ้าสาวแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ ความรู้สึกขุ่นเคืองเมื่ออาทิตย์ก่อนจางหายไปมากแล้ว
++++++++++++++
ส่วนอีกด้านหนึ่งเมื่อพศวัตจากไปพร้อมกับของชำร่วย เจ้าถัง..น้องชายแท้ๆของเจ้าบ่าวที่อายุห่างกันร่วมสิบปีก็เริ่มออกอาการอีกครั้ง
"หิวอ่ะ...หิวอ่ะ"
" เพิ่งจะกินเค้กโรงแรมไปเมื่อกี้เองอะ .. ถามจริงเหอะ ถ่ายพยาธิมั่งรึเปล่าเนี่ยเจ้ารถถัง หรือนายเป็นพยาธิเสียเอง หา? " เด็กหนุ่มหน้าสวยเจ้าของร่างสูงเพรียว แถมท้ายด้วยมารยาทดี และคล่องแคล่วเรื่องต้อนรับแขกต่อหน้าคนอื่นๆ ขมวดคิ้วอย่างขัดใจ ทำไมเขาที่เป็นน้องชายของเจ้าสาวต้องมาจับคู่เฝ้าของขวัญ และซองเงิน คู่กับเจ้าเด็กอ้วนที่สนใจแต่จะกินอย่างเดียวอย่างเจ้ารถถังนี่ด้วย
ดวงตากึ่งโตกึ่งรีคู่คมนั้นหันไปมองทางเจ้าบ่าวแล้วก็ยิ่งหงุดหงิด มือเรียวยกขึ้นหยิกแก้มอวบอูมของน้องชายพี่เขยของตน เป็นตัวแทนที่ทำอะไรว่าที่พี่เขยไม่ได้
" โอ๊ยย หงุดหงิดนะเนี่ย "
"แกล้งอีกแล้ว ไม่ใช่เด็กๆนะ ปล่อยยยยยยย" รถถังโวยลั่นเรียกเสียงหัวเราะให้กับแขกที่เดินเข้ามาในงานได้ไม่น้อย
" งั้นก็เรียกฉันว่าพี่ซี่ นี่แน่ะๆ " ไม่หยิกแก้มเปล่า มืออีกข้างยังจิ้มพุงที่ฟิตเต็มสูทจนแทบปรินั่นอีก
"ไอ้พี่เจือใจร้าย ปล่อยโว้ย..." เจ้าถังอยากจะลุกหนีแต่ก้ไปไม่ได้ เพราะมองไปพี่ชายที่ยืนคุยกับพศวัตอยู่มองมาเป็นเชิงห้ามว่าอย่าทำอะไรวุ่นวาย
++++++++++++++
"เจอน้องกูแล้วใช่ไหม...แล้วนั่นก็น้องเมีย...ครอบครัวอบอุ่นไหมล่ะ"
" น้องเมีย?..ท่าทางแสบไม่ใช่เล่น? " พศวัตหันไปมองการ"เล่นกัน"ระหว่งน้องชายของเจ้าสาวและเจ้าบ่าว ก่อนจะหันมาสบตาของเจ้าบ่าวราวกับมองอะไรบางอย่างออก
"ไม่เอาน่า...นี่วันแต่งกู"ทินกฤตมองหน้าของอีกฝ่าย พลางหันไปมองเจนสุดา หรือเจนเจ้าสาวคนสวยที่เดินมาอีกทาง
" เทียน .. นี่คุณพศวัตใช่ไหม? " เจนสุดาในชุดเจ้าสาวสีขาวลูกไม้ดูสวยสมกับเจ้าบ่าว เดินมาทางพวกเขาทั้งคู่
"อื้ม ใช่ นี่เจ้าแมกซ์ พศวัต เพื่อนผมเอง ที่ผมเล่าให้เจนฟังไง" ชายหนุ่มว่างพลางผายมือให้เจ้าสาวคนสวยเดินเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน มองเหลือบไปด้านหลังเห็นเพื่อนเจ้าสาวอีกคนกำลังยืนดื่มค็อกเทลเป็นแก้วที่เท่าไรของวัน
"เออ เจน ดูเพื่อนคุณด้วยนะ ไหวไหมนั่น..."
" อื้ม..เดี๋ยวให้เจือช่วยดูอลิสก็แล้วกัน "ท่าทางของหญิงสาวดูจะเป็นกังวล กับเพื่อนเจ้าสาวคนสวยแบบสาวลูกครึ่ง ผมสีเข้มกับผิวกายขาวนั่นดูทำให้ชุดเพื่อนเจ้าสาวสีเขียวมันวาวดูโดดเด่นท่ามกลางผู้คนมากมาย อลิสแทบจะยืนเฝ้าบาร์คอกเทล อยู่แล้ว
" เจือ...นี่..จุนเจือ ไปดูอลิสให้พี่ที " หญิงสาวเรียกน้องชายให้หยุดการเล่นกับน้องชายเจ้าบ่าวชั่วคราวเพื่อให้ไปดูแลเพื่อนเจ้าสาวเสียก่อนก่อนจะหันมาทำหน้าที่เจ้าสาวของงานต่อ
"....สวัสดีค่ะ เจนค่ะ เทียนเล่าเรื่องคุณให้ฟังตลอดเลย..วันนี้ต้องขอโทษนะคะน้องๆวุ่นวายนิดหน่อย"
"สวัสดีครับ"ชายหนุ่มยิ้มให้เจ้าสาวตามมารยาท
" นี่มึงคงไม่เผากูให้ เจนเขาฟังหมดหรอกนะ "
"อ้อ ไม่เลยกูไม่ได้เผา กูวางเพลิง...เขารู้หมดล่ะ"ทินกฤตตอบไปตามตรง เมื่อเขาตัดสินใจจะแต่งงานแล้ว มันย่อมไม่มีความลับกันระหว่างคนสองคน เขายินดีที่จะบอกเจนทุกอย่าง ในทีแรกเขานึกกลัว แต่เจนไม่ใช่ผู้หญิงทั่วไปเธอเป็นคนที่พิเศษมากกว่านั้น
แต่ก่อนที่พศวัตกับสมปองจะได้เดินเข้าไปในงาน และก่อนที่เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวจะได้กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป มือของทินกฤตก็คว้าแขนของสมปองเอาไว้ ทุกอย่างเป็นไปอย่างอัตโนมัติ
"น้อย...ขอพี่คุยด้วยหน่อยได้ไหม"
" งั้นเจนเข้าไปในงานก่อนนะเทียน..รีบๆตามเข้ามาก็แล้วกัน " เจ้าสาวหันไปบอกอย่างเข้าใจก่อนจะเป็นคนเดินนำแขกเข้าสู่ห้องจัดเลี้ยงด้านใน รวมถึงพศวัต ที่หันมามองหน้าทินกฤตก่อนจะหันไปสบตากับสมปองเล็กน้อย สายตาที่มองมานั้นทำให้เขาเดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงตามหลังเจนสุดาไป
ทินกฤตยิ้มก่อนจะดึงตัวน้อยมาอีกทาง ห่างจากหน้างานมาเล็กน้อย
++++++++++++++
" คุณเทียนมีธุระอะไรกับผมหรือครับ? " สมปองพูดกับอีกฝ่ายอย่างสุภาพและห่างเหินราวกับแขกในร้าน
"น้อย...เราเจอเจ้าถังน้องพี่แล้วใช่ไหม" ทินกฤตถามพลางชี้ไปทางน้องชายตัวอ้วนของตัวเอง
" ฮะ.. " ใบหน้าเล็กๆหันไปทางน้องชายของเจ้าบ่าว เด็กหนุ่มวัยไล่เลี่ยกับเขากำลังตักเค้กชิ้นโตใส่ปากตนเองอย่างเอร็ดอร่อย
"พี่เข้าใจนะ ว่าเราจะต้องโกรธพี่...โกรธพี่มาก" ทินกฤตเริ่มต้นเข้าเรื่องดวงตาคมของเจ้าบ่าวมองหน้าของอีกฝ่ายนิ่ง
"แต่พี่อยากจะบอกเราว่า พี่ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เลย...” ชายหนุ่มร่างสูงหยุดหัวเราะเบาๆในลำคอ
“มาพูดแบบนี้ก็เหมือนจะแก้ตัวนะ เพราะตอนแรกพี่คิดแค่ว่าอยากให้ไอ้แมกซ์มันยอมแพ้ไปซะ รับเงื่อนไขแล้วมางานแต่งงานพี่ดีๆ เพราะเราก็ยังเด็ก ที่พวกพี่ทำลงไปคงทำให้เราสับสน... ก็อย่างเราว่าล่ะผู้ใหญ่สองคนทะเลาะกัน ทำให้ต้องเดือดร้อนมาถึงเราด้วยแบบนี้...พี่ขอโทษเราด้วยจริงๆ” ทินกฤตก้มหน้าลงเล็กน้อย ท่าทางแบบนั้นก็ทำให้สมปองตกใจอยู่มาก เพราะดูอย่างไรอีกฝ่ายก็กำลังก้มหัวให้เขาชัดๆ
“ถ้าจะโกรธจะโทษก็มาโทษความคิดบ้าๆ ของพี่คนเดียวเถอะ อย่าไปโทษไอ้แมกซ์มันเลยนะ ตั้งแต่คบกับมันมา พี่ไม่เคยเห็นมันสนใจใครหน้าไหนดีแต่เที่ยวแต่เล่นไปวันๆ มันกับพี่ก็พอกันล่ะสองคน... แต่พอถึงเวลา บางทีคนเรามันก็ต้องเลือกนะว่าอยากจะสนุกต่อหรือเปล่า พี่จำเป็นจะต้องเลือกสังคม เลือกที่บ้านนี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่พี่ตัดสินใจด้วยตัวเองว่าพี่จะแต่งงาน ยอมเป็นคนเลวเป็นคนโกหกในสายตาเพื่อน แต่พี่ก็อยากจะให้มันยอมรับในการตัดสินใจของพี่บ้าง ขอแค่มันยอมรับได้ พี่ก็คงไม่ต้องมากลัวอะไรอีกแล้วว่าใครจะคิดยังไง แต่ถ้ามันยังไม่ยอมเข้าใจอย่างน้อยก็ขอให้มันโพล่หัวมาที่งาน มานั่งทำหน้าเป็นตูดในงานพี่ก็ยังดี” ชายหนุ่มในชุดสูทสีครีมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เพราะพศวัตก็แทบจะมาพร้อมสีหน้าแบบนั้นจริงๆ
“แต่ถึงมันจะทำหน้าเป็นตูด....” ทินกฤตชี้มือเข้าไปในงาน เพื่อนรักของเขาคงกำลังทำหน้าบูดอยู่ที่ไหนซักที่
“มันก็ทำให้พี่แปลกใจนะ ว่าครั้งนี้มันแคร์ความรู้สึกเป็นกับเขาเหมือนกัน นี่ก็คงจะมีแต่เรานี่ล่ะ ที่มันเอ็นดูของมันจริงๆ ไม่ใช่เพราะว่าพี่พาเราไปนั่นนี่ หรือเพราะเสื้อผ้าหน้าผมที่พี่ทำให้หรอกนะ
ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเราเป็นเด็กดีนะ น้อย ..แล้วสิ่งที่แมกซ์ทำให้เราน่ะ ไม่ใช่เพราะอยากจะหลอกเราเลยนะ อย่าไปโทษมันเลย ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะพี่แค่อยากให้เพื่อนสนิทคนเดียวของพี่มางานแต่งงานของพี่กับคนที่พี่เลือกก็เท่านั้น..เราเข้าใจไหมน้อย?” ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยถามพร้อมกับรอยยิ้มจางๆบนใบหน้า รอยยิ้มที่ดูเศร้าทั้งๆที่เป็นวันแต่งงานนั้นทำให้เด็กหนุ่มไม่สามารถพูดอะไรไปได้มากกว่าการตอบคำถามนั่นด้วยการพยักหน้าลงน้อยๆ
“พี่ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้เราเสียใจนะ…เจ้าน้อย...พี่...ขอโทษเราจริงๆ "มือใหญ่ของทินกฤตยื่นไปหาเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
"เราจะยกโทษให้พี่ได้ไหม..."
สมปองเม้มริมฝีปากแน่น เขาไม่แน่ใจนักว่าเขารู้สึกอย่างไร ในตอนนี้ข้างในอกมันเจ็บ เพราะทินกฤตเองก็เป็นคนที่เขาชอบมากคนหนึ่ง ทินกฤตเป็นคนมีอารมณ์ขัน หัวเราะและมีเรื่องเล่าแปลกๆมาให้เขาฟังตลอด ไม่เคยคิดว่าจะต้องมารับรู้ว่าทั้งหมดนั่นอาจเป็นเพียงแค่การแสดง
"ถ้าอย่างนั้น...ขอผมถามคุณเทียนซักคำจะได้ไหมฮะ...ผมรู้ว่ามันอาจจะเสียมารยาท... แต่ผมอยากให้คุณเทียนตอบผมตามจริง..."ดวงตาของเด็กหนุ่มมองหน้าของทินกฤตอย่างไม่แน่ใจนัก
"ถามมาซิ่...พี่จะตอบทั้งหมด" ทินกฤตตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“คุณเทียนฮะ นอกจากเรื่องของคุณถังแล้ว...ที่คุณเทียนพูดกับผมทั้งหมด
คุณเทียน...โกหกผมหรือเปล่าครับ” ดวงตาของสมปองที่ดูใสซื่อมาตลอด บัดนี้ดูสับสนและระแวงระวัง ทำให้ทินกฤตรู้สึกเจ็บสะท้อนลึกเข้าไปในอก เขาเป็นคนทำให้สมปองเป็นแบบนี้เอง สองมือแกร่งของเจ้าบ่าวยึดไหล่บางของเด็กหนุ่มเอาไว้แน่น ราวกับจะทำให้เชื่อมั่นในสิ่งที่เขากำลังจะพูด
“ฟังนะ...น้อย...
พี่ยอมเป็นคนโกหก ต่อหน้าไอ้แมกซ์ ต่อหน้าทุกคน แต่เราเป็นคนแรกที่พี่พูดความจริงมาตลอด ทุกเรื่องที่พี่เล่า ทุกคำที่พี่บอกเกี่ยวกับแมกซ์ เกี่ยวกับพี่และที่ว่าเราเป็นเด็กดีมากแค่ไหนนั้นน่ะ...พี่ไม่เคยคิดที่จะโกหกเราเลยนะ รู้เอาไว้ด้วยนะ” ทินกฤตเขย่าไหล่เล็กนั่นเบาๆ
“ขอบคุณฮะ...” สมปองยกมือไหว้คนตรงหน้า
“ผม...จะไม่โกรธแล้วล่ะฮะ...” “งั้นเรายกโทษให้พี่ได้แล้วใช่ไหม” ทินกฤตยิ้มพลางยื่นมือไปหาอีกฝ่ายอีกครั้ง
“ฮะ...ผมยกโทษให้พี่เทียนฮะ” มือเล็กของเด็กหนุ่มยื่นอย่างกล้าๆกลัวไปจับมือกับทินกฤต บนใบหน้านั้นมีรอยยิ้ม เพียงแค่รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้โกหกเขาเขาก็รู้สึกดีขึ้นมามากโขแล้ว
...แต่เขาจะยังมองหน้าของพศวัตได้ไหม...
...ตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน.... “โอเค...งั้นเดี๋ยวเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะ...เราจะได้ไปกินโต้ะจีน ฟาดให้เรียบเลยนะ” ทินกฤตยิ้มให้กับอีกฝ่าย ด้วยรอยยิ้มเหมือนอย่างที่สมปองเคยเห็นเมื่อก่อนหน้านี้
เด็กหนุ่มพยักหน้าลงน้อยๆ ก่อนจะต้องเซอีกนิดหน่อยกับแรงจากฝ่ามือที่ตบลงมาเบาๆบนไหล่
“เอ้อ...น้อย”
“ฮะ?”
“เรื่องที่พี่พูดเนี่ย...อย่าไปบอกไอ้แมกซ์มันนะ” ทินกฤตเอ่ยด้วยเสียงเรียบๆพลางดันไหล่ให้เด็กหนุ่มเดินไปด้วยกัน
“ทำไมล่ะฮะ...คุณแมกซ์จะได้เข้าใจพี่เทียนด้วยไม่ใช่เหรอครับ” สมปองเงยหน้ามองใบหน้าคมของเจ้าบ่าว
“บางครั้งคนเราก็ต้องยอมเป็นคนไม่ดีบ้างไงล่ะ” เจ้าบ่าวหันมายิ้มให้เสียจนตาหยี ทำให้สมปองยิ่งรู้สึกงงกับคำพูดนั้นของทินกฤตอีกครั้ง แต่ก่อนจะได้ถามอะไร เจ้าบ่าวก็พาเขาเดินมาส่งตรงที่ที่พศวัตนั่งอยู่เสียแล้ว เขาจึงได้แต่ปิดปากเงียบอยู่อย่างนั้น
...แล้วนี่เขาจะต้องทำตัวยังไงกัน...+++++++++++++
talk : สวัสดีค่ะ รีดเดอร์ทุกท่าน นานแล้วเนอะที่ไม่ได้แวะมา talk ด้วยเลย ต้องขอโทษด้วยนะคะ .. เอาเป็นว่า ตอนนี้ก็เป็นตอนงานแต่งงานของพี่เทียนจริงๆ ค่ะ ว่าแต่..รีดเดอร์คิดเมนูมาม่ากันไว้รึยังคะเนี่ย?

อะ..ลืมจริงๆด้วย ไหนๆก็โพสต์แล้วขอพื้นที่โฆษณาให้นิยายเรื่องใหม่ ของ ไรเตอร์กับโคไรเตอร์ คู่เดิมเลยก็แล้วกันนะคะ กับเรื่องนี้ค่ะ
Touching You ~ลุ้นรัก คุณน้ากำมะลอ~ Story by kuruma&p.k.a
เมื่อ อินทัช ผู้สืบทอดเพียงคนเดียวที่จะดูแลธุรกิจพันล้านของตระกูล ต้องกลับประเทศไทยเมื่อได้รับข่าวจากคุณตาว่าได้มีลูกชายคนใหม่ วรัญญู เด็กหนุ่มอายุยี่สิบเศษๆ... ผู้มีศักดิ์เป็น "น้า" คนใหม่ของเขา
ชายหนุ่มจะรับมือกับน้าที่เด็กกว่านับสิบปีอย่างไร..โปรดติดตามได้ใน
Touching You ~ลุ้นรัก คุณน้ากำมะลอ~