จากเท่าที่ได้ยินเพื่อนเล่าให้ฟังมา พี่ที่เป็นประธานเชียร์คนนี้ ชื่อว่า บาส เป็นคนดังของคณะเลยก็ว่าได้ และแน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องที่ชอบตะโกนเสียงดังเท่านั้น ด้วยอุปนิสัยที่เป็นมิตรเข้ากับคนง่ายและเป็นนักกิจกรรมตัวยงจึงไม่แปลกเลยที่จะเป็นที่รู้จักของใครต่อใคร....แต่สำหรับเอกแล้ว หากไม่ได้ไปบังเอิญได้ยินเพื่อนคุยกันล่ะก็คงไม่ได้ยินชื่อนี้เข้าหูเป็นแน่
++++++++++++++++++
ด้วยความที่เด็กปี 1 ต้องเรียนวิชาทั่วไป และวิชาพื้นฐานของคณะ พี่รหัสจึงเก็บหนังสือไว้ให้รุ่นน้อง .. สำหรับเอกก็เช่นกัน พี่รหัสของเอกก็ยกกล่องใส่หนังสือใบใหญ่มาให้ถึงหอพัก
" เป็นไงเรียนพอไหวไหม? .. เห็นเค้าเรียกเราว่าเจ้าหญิงตามพี่บาสกันหมด เป็นไงบ้างล่ะ? "
"แย่เลย เนี่ยใครๆก็พากันเรียกตาม...เนี่ยเพื่อนล้อจนไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน... เอ้อใช่แล้วพี่หนึ่ง..ไอ้วิชาเนี่ย ทำไงจะวาดได้ดีอ่ะ"ว่าพลางก็โชว์หนังสือเรียนให้รุ่นพี่ดู
" ดรอว์อิ้งเหรอ?.....ของยากวะด้วย พี่ไม่ถนัดว่ะ .. เอางี้ เดี๋ยวจะหาคนช่วยสอนให้ก็แล้วกัน ... แต่ไม่รู้ว่าจะฟรีรึเปล่านะเว๊ย "พี่รหัสบอกก่อนจะกดโทรศัพท์แล้วเดินเลี่ยงออกไปโทรศัพท์อีกทาง
เอกถอนหายใจเมื่อมองดูผลงานตัวเองที่อยู่บนโต๊ะ...
....โธ่เอ้ย ทำไมมันยากแบบนี้นะ.... หายไปไม่ถึงห้านาที พี่รหัสที่แสนดีก็กลับมา
" ได้ละ .. พี่คนนี้อย่างเก่งเลย เอวิชานี้แหละ เออ แล้วพี่เขาว่าจะสอนให้เราฟรีด้วย "
"จริงอ่ะ...โหยใจดีจริงๆ สอนฟรีไม่ใช่ว่าให้เปิดเหล้าอะไรแบบนั้นให้นะพี่ ผมไม่มีเงินไปทำแบบนั้นหรอก ..." ว่าพลางยังอุตส่าห์จินตนาการไปแง่ลบอีกจนได้
" ฮะ ฮะ ไม่หรอก .. พี่เขาอยากสอนเราจะตาย เอกดังออก .. ใช่ปะ เจ้าหญิง? "
"เจ้าหญิงไรอ่ะพี่บอกว่าไม่ใช่ไง..."ไม่พูดเปล่ามือเรียวตบเข้าดังป้าบที่หลังพี่รหัส
" เจ็บนะโว๊ย ! "
"อ่า โทษทีพี่เป็นไรป่ะ พอดีมือหนักไปหน่อย ก็บอกแล้วว่ามันเขินอ่ะ" เอกยิ้มแห้งๆ
" โห มือหนักเป็นบ้า " พี่รหัสผู้โชคร้ายลูบแขนตัวเอง นึกกลัวขึ้นมาเลย
"....ผมแค่ไม่ชอบ..." เอกทำปากขมุบขมิบ
"แล้วจะให้ผมไปเจอพี่เขาที่ไหนล่ะครับ...คือผมไม่ค่อยชอบออกไปไหนเสียด้วยซิ่ รบกวนพี่เขามาที่หอได้ไหมอ่ะ"
" เออ ดีๆ .. เข้าทาง เอ๊ย ไม่ใช่ .. เข้าท่าดีเหมือนกัน งั้นพี่นัดให้เลยนะ "
ท่าทางของพี่รหัสทำให้เอกต้องขมวดคิ้ว
"เมื่อกี่พี่ว่าไรนะ"
" ก็บอกว่า เข้าท่าดีไง .. โอเคๆ เดี๋ยวพี่จัดการให้ ไปละๆ "พูดจบก็ลุกขึ้นจากที่นั่งรองฟูกในห้องเรียบร้อยของน้องรหัส แล้วกดโทรศัพท์ไปด้วย ท่าทางดีใจราวกับถูกลอตเตอร์รี่ก็ไม่ปาน
"อะไรของเขา...งั้นกลับดีๆนะพี่ " เอกเดินไปส่งที่หน้าห้องอย่างงงๆ
"ขอบคุณครับ..."
" เรื่องเล็กว่ะ .. พี่สิต้องขอบใจเอก ไปล่ะนะ "
++++++++++++++++++
และแล้วก็ถึงวันที่เจ้าหญิงคนดังแห่งชั้นปีที่ 1 รอคอย .. อาจารย์สอนดรอว์อิ้งของเขาจะมาวันนี้ เด็กหนุ่มเก็บกวาดทำความสะอาดห้องตั้งแต่เช้า เก็บหนังสือเรียนที่เอาลงมาอ่านขึ้นไปไว้บนชั้น แถมยังซื้ออาหารแช่เข็งไว้อีกสองสามอย่าง น้ำอัดลมไวเลี้ยงแขกด้วย
--ก๊อกๆๆ--
"อ่ะ...พี่หนึ่งพาเพื่อนมาแล้วแน่เลย..." เอกคิดกับตัวเองก่อนเดินไปเปิดประตู
"พี่หนึ่ง....พาเพื่อน..........."แค่แล้วก็ต้องหยุดเมื่อเห็นว่ามีใครยืนอยู่หน้าประตู
" ไง น้องเอก? " เจ้าของเสียงหัวเราะดังลั่นในห้องเชียร์ ต้นเหตุที่มาของความโด่งดังที่ไม่อยากจะได้ พี่บาส ประธานเชียร์ปีสาม ยืนยิ้มกว้างอยู่หน้าประตู นำหน้า พี่รหัสของคนที่ถูกเรียก
" อ่า...เป็นพี่บาสนะ ที่พี่ติดต่อไว้ให้เอกน่ะ "พี่หนึ่งรีบบอกทันที
เจ้าของห้องมองหน้าพี่รหัสอย่างต้องการคำตอบ
"พี่หนึ่ง....."
คำตอบของหนึ่งคือการพยักหน้าแรงๆยืนยัน " ตามนั้นนะ.. "
"...ครับๆ "เอกทำหน้ามุ่ยก่อนจะถอยไปข้างหลัง
"งั้นเข้ามาเลยครับ..."ทั้งหน้าและน้ำเสียงไม่ได้พอใจเท่าไรนัก เด็กหนุ่มนึกโล่งอกที่วันนี้ เตรียมใส่แว่นปลอมๆเอาไว้
" โหหหหห .. ห้องดูดีนี่เรา ถึงว่าไม่ค่อยเจอข้างนอกเท่าไหร่เลย หาตัวก็ยาก เจอก็ดันใส่แว่นอีก "
พี่บาสคนดังของคณะมองไปรอบๆห้อง ชมห้องเขายังไม่พอยังบ่นเจ้าของห้องได้อีก
"ผมมีปัญหาเรื่องสายตาครับ...ยังไงพี่กับพี่หนึ่งนั่งก่อนแล้วกัน เดี๋ยวผมไปเอาน้ำเอาอะไรมาก่อนแล้วค่อยเริ่มติวกันก็ได้ครับ" เด็กหนุ่มว่าพลางชี้ไปยังโต๊ะหนังสือ กับโต๊ะญี่ปุ่นที่เอามากางไว้กลางห้อง
กระดาษปรู๊ฟถูกตัดมาได้ขนาดA3 ถูกวางลงตรงหน้าเอกปึกใหญ่ ตามมาด้วยแลคเชอร์กับหนังสือที่เกี่ยวข้องที่บาสเอามาจากบ้าน
" เอก .. นี่พี่ให้ "
"........ จะดีเหรอครับ พี่ไม่เก็บไว้ให้หลานรหัสเหรอครับ" เอกว่าพลางพลิกหนังสือดูชื่อเขาก็อยากอ่านจริงๆ พลางขยับแว่นตาที่ใส่อยู่เล็กน้อย
" ถ่ายไว้ให้มันแล้ว .. ไม่ต้องห่วง เล่มจริง พี่เก็บไว้ให้เอกดีกว่า "บาสยิ้มร่า เมื่อเห็นอีกฝ่ายสนใจของที่เขาเอามาล่อ ดวงตาคมที่ฉายรอยยิ้มอยู่ในตาแทบจะตลอดนั้นมองใบหน้าเรียวของอีกฝ่ายที่กำลังสนใจกับของที่เขาเอามา
.. ไม่ได้ตั้งใจหรอกนะ แต่น้องคนนี้เหมือนเจ้าหญิงจริงๆนั่นแหละ .. จะมาหาว่าเขาผิดคนเดียวได้ที่ไหนกัน
คำพูดตรงๆแบบนั้นทำให้เอกต้องหันไปมองหน้าพี่รหัสอย่างช่วยไม่ได้ สายตาใต้กรอบแว่นนั้นทำเอาพี่รหัสหน้าซีด
"เกรงใจน่ะครับ... ความจริง พี่ให้ผมเอาไปถ่ายเอกสารก็พอ" เด็กหนุ่มวางหนังสือลง ก่อนจะนั่งลงตรงโต๊ะญี่ปุ่น ขนาดมันเล็กเกินกว่าจะฝึกเขียน
"เอาไงดีล่ะ ทฤษฏีก่อนค่อยปฏิบัติ?"
" ก็..อ่านมาหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? "บาสสวนทันควันพร้อมรอยยิ้มเหมือนเดิม คำถามนั้นเหมือนจะรู้คำตอบอยู่แล้ว ว่าเอกเป็นคนแบบไหน
เอกทำหน้ามุ่ยอีกรอบ เหมือนหมดอารมณ์จะเถียงต่อ
"งั้นก็สอนมาเลยนะครับ...แล้วพี่หนึ่งล่ะ..." ว่าพลางก็หันไปหาพี่รหัส
" มึงมีนัดไม่ใช่เหรอ? "
บาสหันไปถามรุ่นน้องที่มีบุญคุณอะไรกันอยู่เนืองๆ คนนี้ รอยยิ้มนั้นทำให้รู้ได้ทันทีว่า ต้องเล่นตามน้ำแล้ว
" อ่า..ใช่ครับพี่ .. เอก พี่มีนัดว่ะ ต้องไปแล้ว ลาล่ะครับพี่บาส " ว่าแล้วก็ลุกขึ้นพนมมือไหว้แล้วออกจากห้องของน้องรหัสตนเองไปอย่างรวดเร็ว
"อ้าวเอ้ย พี่หนึ่ง ไปแล้วเหรอ....." เจ้าของห้องวิ่งตามไปส่งแทบไม่ทัน อันที่จริงเขารู้สึกแปลกๆ กับคนที่อาสาจะมาติวให้นี่มากกว่า ก่อนจะทำให้ดีสู้เสื้อ ตีหน้าตาย ปลายนิ้วเรียวขยับแว่นกรอบเงินเล็กน้อย ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม
"งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ"เอกพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆเชิงเร่งรัด ด้วยคิดว่าอยากให้เสร็จ เพราะอย่างไรเสียเขาก็แค่อยากจะเก่งขึ้นเท่านั้น
" ปกติเอกใช้ดินสออะไรน่ะ? "บาสทำท่าอยากรู้อยากเห็นไปเสียหมด ในตอนนี้เขาก็อยู่สองต่อสองกับเด็กคนนี้แล้ว ที่จริงก็เริ่มสนใจมาตั้งแต่ในห้องเชียร์แล้วนั่นแหละ แต่ตามหาตัวยากเหลือเกิน
ทั้งที่ๆ
... สวยขนาดนี้แท้ๆ..ผมสีน้ำตาลออกแดงนิดๆ ตัดกับผิวขาวๆ ทรงผมแบบนักร้องเกาหลีตามสมัยนิยม ซึ่งเขาว่ามันดูเข้ากับผิวขาวๆแบบนี้มากเลยทีเดียว เด่นมาตั้งแต่ในห้องเชียร์ขนาดนี้แล้ว
"อันนี้น่ะครับ.. สี่บี" เด็กหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
" โอเค .. งั้นลองลากเส้นตรงซิ "
เอกทำตาม มือเรียวจับดินสอพลางลาดเส้นตรง ท่าทางจริงจังตั้งใจ ดวงตาคู่สวยภายใต้แว่นจับจ้องที่แผ่นกระดาษ
" แล้วตรงไหม? "
บาสถาม โดยที่ไม่ละสายตาจากใบหน้าสวยๆของนักเรียน
"ก็...ตรงนี่ครับ" ถึงตาจะเห็นว่ามันเอียงอยู่นิดๆก็ตามที
" ไม่ตรงอะ.. " ใบหน้าคมส่ายหน้าไปมา ทั้งๆที่ไม่ได้หยิบกระดาษขึ้นมาดู เขาหยิบกระดาษเปล่าขึ้นมาใบหนึ่ง วางบนโต๊ะ ก่อนจะหยิบดินสอ EE จากกระปุกของเอกขึ้นมาด้ามหนึ่ง มือกว้างหากแต่ปลายนิ้วเรียวสวย จับตรงกลางค่อนข้างต่ำทำมุมเกือบเก้าสิบองศาแล้วลากเส้นลงมาตรงๆ
" ตรงไหม? "
"ก็.....ตรงครับ" เอกรับคำเบาๆ ดวงตาเหลือบมองคนที่อยู่ไม่ห่างออกไปไม่เท่าไร ใบหน้าอาจเรียกไม่ได้ว่าคมเข้ม แต่ดูเหมาะสมกับรอยยิ้มกว้างไม่น้อย
.....ยิ้มบ่อยจนปากจะฉีกแล้วมั้ง....." แค่ลากเส้นตรง ก็อย่าเกร็งนะครับ .. เอางี้ พี่ให้เอกฝึกลากเส้นตรงไปก่อน ถ้าพี่โอเคแล้วเราค่อยไปที่วงกลมกันต่อ "ชายหนุ่มยิ้มกว้างอีกครั้ง เขาชอบจริงๆที่อีกฝ่ายว่าง่ายๆแบบนี้
"ก็ถ้านี่ผมลากไม่ตรงซักที ก็จะไม่ได้ไปไหนกันซักทีใช่ไหมครับ" เอกหันไปมองหน้าอีกฝ่ายๆอยู่ๆก็มีการบ้านมาถ่วงเวลาแบบนี้ทำเอาเด็กหนุ่มมุ่ยหน้า
" เอกครับ ..
พี่มาสอนให้เอกตัวต่อตัวแบบนี้ พี่ก็อยากให้น้องได้Aนะครับ " ชายหนุ่มยังคงพูดด้วยรอยยิ้ม
" แต่ถ้าเอกยังทำเรื่องแค่นี้ไม่ได้ ต่อให้พี่ข้ามไปสอนเราเรื่องอื่น เอกก็คงไม่ได้ A หรอกนะครับ .... เข้าใจไหม? " บาสทิ้งระยะในประโยคสุดท้ายเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างอีกรอบ
คำพูดนั้นเหมือนจะยียวน เอกสูดลมหายใจเข้าลึก ...ใช่แล้วเขาไม่ชอบรุ่นพี่คนนี้เข้าให้
"ครับ..จนกว่าพี่จะบอกว่าพอซิ่นะครับ" เด็กหนุ่มว่าพลางเริ่มหัดลากเส้นตรงตามที่อีกฝ่ายว่า มือเรียวขีดไปเรื่อย เส้นตรงนั้นก็เริ่มจะตรงขึ้นเรื่อยๆ
" ตรงรึยัง? "บาสประเมินได้จากรอยยิ้มน้อยๆ ชวนมองที่ริมฝีปากอิ่มๆของคนตรงหน้า แต่ก็ยังถามออกไป วิชานี้อยู่ที่ความมั่นใจของผู้เรียนมากกว่าการประเมินของผู้สอน ดังนั้น ถ้าเอกมั่นใจกับการขีดเส้นของตนเองก็จะทำให้วาดออกมาได้ดีแน่ๆ
"ครับ...ผมว่าตรงแล้ว" คำตอบที่ตอบกลับมานั้นค่อนข้างมั่นใจเลยทีเดียว
" แต่พี่ว่า... "
คิ้วเรียวขมวดเล็กๆก่อนจะล้วงอะไรออกมาจากกระเป๋ากางเกง มันเป็นที่หนีบผมสีฟ้าใสๆอันเล็ก ชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ก่อนจะรวมผมหน้าที่ปรกหน้าปรกตาตลอดเวลาขึ้นขึ้นแล้วใช้มันหนีบเป็นจุกอยู่ตรงกลาง
" แบบนี้น่ารักกว่า .. " บาสยิ้มให้กับผลงานของตนเอง
"เฮ้ย...อะไรเนี่ย..." เอกโวยวาย ก่อนจะดึงที่หนีบผมของอีกฝ่ายออก
"พี่เล่นอะไรเนี่ย..." ใบหน้าสวยนั้นมีสีสันขึ้นมาเล็กน้อย
...ทำบ้าอะไรเนี่ย...." ก็ผมมันแยงตา .. แบบนี้จะไปวาดรูปได้ไง? " เหตุผลง่ายๆของบาสทำเอาเอกเถียงไม่ออกเลย
" แล้วก็แว่นเลนส์เปล่าแบบนั้น เลิกใส่เถอะ.. เดี๋ยวได้สายตาเสียขึ้นมาจริงๆ ฮะ ฮะ "
เมื่อเจออีกฝ่ายทักเรื่องแว่นขึ้นมาเด็กหนุ่มถึงกับหน้าแดงก่ำพลางเม้มริมฝีปาก เขาสูดหายใจเข้าลึก
"ผมชอบนี่...แล้วก็ อันที่จริงผมว่ามันเป็นความผิดพี่นั่นล่ะ...ไม่ได้ว่านะ แต่เรื่องจริง"เด็กหนุ่มมองหน้าของอีกฝ่ายอย่างไม่สบอารมณ์ซักเท่าไร ก่อนจะหันไปอีกทาง
"เพราะพี่นั่นล่ะ...เลยได้ชื่อเจ้าหญิงอะไรนี่มา..."
" เอกก็สวยเหมือนเจ้าหญิงจริงๆนี่นา " บาสนั่งเท้าคางมองอีกฝ่าย
" สวย..หยิ่ง..ลึกลับ ..
อยากจีบก็ต้องมาที่หอ ใช่ไหมล่ะ? "ดวงตาที่มีแต่รอบยิ้มนั้นจ้องอีกฝ่ายนิ่ง แล้วยิ้มกว้างอีกแล้ว
"พี่พูดอะไร...บ...บ้ารึเปล่า" มองจากสายตาก็รู้ว่าอีกฝ่ายท่าขะเอาจริง เอกหันไปมองอีกทาง ผมที่ตกลงมาปรกหน้าเหมือนจะช่วยบังใบหน้าที่แดงก่ำของตัวเองเอาไว้ได้ดี
"เป็นเกย์รึไงเล่ามาพูดแบบนี้... "
" เรื่องนั้นไม่เห็นเกี่ยวเลยนี่ "ถึงจะถูกว่าแบบนั้น บาสก็ยังคงยิ้ม
" ตอนนี้ลองเก็บผม แล้วลากเส้นดูก่อนละกัน .. นะ "ริมฝีปากได้รูปยิ้ม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหน้าแดงเพราะคำพูดของตัวเอง แล้วยังมาทำปากเข็งอีก
...ซึนว่ะ..เอกยอมรับได้อย่างไม่มีข้อกังขาว่า คนตรงหน้านั้นหน้าตาดี แม้จะไม่ได้คมเข้มเหมือนอย่างกับดาราหนัง คิ้วไม่ได้ดกหนาอย่างที่ใครๆเขาชอบกัน แต่รอยยิ้มกับแววตานั้นดูดีอย่างปฏิเสธไม่ได้ ดูเชื้อเชิญอย่างเป็นมิตรตลอดที่สบตา แต่เมื่อยังเห็นอีกฝ่ายมองมาเอกก็รวบผมขึ้นพลางใช้ที่หนีบผมนั้นหนีบในแนวทางที่ เมื่อหันไปมองกระจกแล้วตัวเองยังพอดูดีอยู่บ้าง
"แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหมครับ.... ทำไมพกของแบบนี้มาด้วยก็ไม่รู้...." เอกบ่นพึมพำ ก่อนจะลงมือลากเส้นต่อทำท่าไม่สนใจอีกฝ่ายต่อไป
บาสหัวเราะในลำคอเบาๆ .. เขาชักจะชอบแล้วล่ะสิ เวลาอยู่กับเด็กคนนี้ ...
ชายหนุ่มหยิบกระดาษที่เตรียมมาแผ่นหนึ่งวางทับกับหนังสือเล่มหนึ่ง แล้วหยิบดินสอไม้ในกระปุกขึ้นมา เขานั่งชันเข่าเล็กน้อยก่อนจะเริ่มลากเส้นเป็นรูปร่าง ....ของคนตรงหน้า...
++++++++++++
ลากเส้นอยู่นานก็ไม่เห็นมีทีท่าว่าจะได้ยินเสียงบอกว่า พอแล้ว ดีแล้ว โอเคแล้วจากคนมาติว เอกหมุนเก้าอี้กลับไปมองคนที่ควรจะนั่งอยู่ข้างๆ
"พี่...ผมลากเส้นมานานแล้วนะ"
" ขยับทำไมเนี่ย...ยังไม่เสร็จเลย " บาสขมวดคิ้วเล็กๆ แล้วเงยหน้าจากรูปตรงหน้า
"อะไรยังไม่เสร็จ?..." เอกขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะขยับตัวเข้าไปหา "พี่ทำอะไรอ่ะ"
" วาดรูปสวยๆ "ชายหนุ่มชูรูปที่ตัวเองวาดให้อีกฝ่ายดูหน้าตาเฉย
รูปที่อยู่บนหน้ากระดาษสีขาวนั่นเป็นวันรูปการ์ตูนของคนที่เอากิ๊บหนีบผมเป็นจุกเป๋ไปทางกำลัง ทำหน้ามุ่ยๆขีดเขียนอะไรบางอย่าง ลายเส้นอาจไม่ได้สวยงามเหมือนนักวาดการ์ตูนแต่ก็ก็รู้ว่า วาดใครอยู่
ดวงตาคู่สวยภายใต้กรอบแว่นตาปลอมๆของเอก มองหน้าของคนวาดที่ยิ้มระรื่นกับกระดาษนั่นอย่างไม่พอใจเท่าไร
"ถ้าจะวาดรูปเดี๋ยวผมไปหาคนติวคนใหม่ก็ได้นะครับ.... "
" ก็แล้วแต่นะ .. แต่คนอื่น เค้ารับรองเรื่องเกรดให้เราไม่ได้หรอกนะ เพราะ...ที่จริง พี่ติวมันหมดทั้งชั้นปีน่ะแหละ.. "
ประธานเชียร์ยักไหล่ แล้วยิ้มให้อีกครั้ง เห็นแบบนี้แล้วก็ทำให้เข้าใจได้ไม่ยาก ว่าทำไม ท่าทางบวมๆแบบนี้ถึงเป็นประธานเชียร์ได้ เพราะทั้งๆที่ไม่ได้ดุอะไร แต่คำพูดคำจาก็ไม่เคยยอมใครเลย
ได้ยินแบบนั้นเอกทำหน้านิ่ง ดวงตาภายใต้กรอบแว่นสีเงินของตัวเองนิ่งเฉย เด็กหนุ่มหันไปหยิบกระดาษที่วาดเส้นของตัวเองมายื่นให้กับอีกฝ่าย
"ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยบอกผมทีนะครับว่ามันใช้ได้หรือยัง ถ้าใช้ไม่ได้ก็บอกให้ผมทำใหม่ หรือถ้าใช้ได้แล้วก็ช่วยบอกด้วยว่าโอเคแล้ว จะได้หัดทำอย่างอื่นต่อไป... เดี๋ยวเกิดผมเกรดตกขึ้นมาจะกลายเป็นข้อเสียได้ว่าประธานเชียร์ติวแล้วไม่ได้เอ ....เพราะมัวแต่นั่งวาดรูปอะไรก็ไม่รู้เล่น"
" ใจเย็นดี่..ไม่เห็นต้องโมโหเลยอะ .. จะเรียนศิลปะต้องอารมณ์ดีๆน้า~~ "
"ผมเรียนวิศวะ"เอกตอบกลับน้ำเสีย ชาดำเย็น
บาสหัวเราะกับอาหารของคนตรงหน้าแล้วหยิบการะดาษลากเส้นตรงของอีกฝ่ายขึ้นมาดู
" แรกๆ..ก็ตรงอยู่หรอก.. แต่เห็นไหม..นี่เริ่มเซ็ง..เบี้ยวนิดหน่อย พอเริ่มโมโห เส้นสั่นอย่างกับมาม่า... ใจไม่นิ่ง มือมันก็ไม่นิ่งเอาน้า...แล้วเมื่อไหร่จะได้ไปวงกลมน้า??? "
บาสวางกระดาษแผ่นนั้นลงกับโต๊ะ ก่อนจะยื่นแผ่นใหม่ให้
" ไปทำมาใหม่ปะ...เอาให้ตรงทุกเส้นนะครับ โอเค้? " เอกคว้ากระดาษแผ่นใหม่มา ท่าทางไม่สบอารมณ์เท่าไรกับท่าทีเริงร่าผิดมนุษย์ของอีกฝ่าย เด็กหนุ่มบ่นพึมพำในลำคอเบาๆ ก่อนจะเริ่มต้นลากเส้นตรงใหม่เป็นครั้งที่ร้อยแปด
++++++++++++
โพลล์
หัวข้อ: หอมกลิ่นกาแฟ Series : คุณแมกซ์&เจ้าน้อย-ภาคพิเศษ-ตอนจบ-(17/08/12) (อ่าน 1163892 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก