รีดเดอร์คะ..รับทิชชู่ได้ที่โคไรเตอร์นะคะ!! หุ หุ +++++++++++++++
เสียงทุ้มที่ข้างหูมาพร้อมลมหายใจอุ่น ๆทำให้คนที่อยู่ในอ้อมแขน ต้องยกไหล่ขึ้น เชิงจะบิดตัวออกให้พ้นจากอ้อมแขนของอีกฝ่าย
"ผมไม่สนหรอก....ปล่อยด้วย ..."
" แต่พี่ชอบเอก! "อ้อมแขนนั้นกระชับมากขึ้น ถ้าเขาปล่อยอีกฝ่ายไปตอนนี้ คงต้องเสียใจไปตลอดแน่ๆ เพราะเอกคงจะไม่ยอมให้เขาทำแบบนี้ด้วยอีกแล้ว
"ผมบอกให้ปล่อยไง...." เอกขยับตัวดิ้นแรงขึ้น แน่นอนว่าแรงของเอกนั้น ดูยังไงก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามาจากแขนผอมๆนั่น
แต่ดูเหมือนว่าบาสจะใช้แรงมากกว่าปรกติ เอกจึงทำได้แค่เบี่ยงตัวหัวกลับไปมองหน้าของอีกฝ่ายเท่านั้น ดวงตาคู่สวยสบตาของอีกฝ่าย ใบหน้ายังคงมีแต่เหงื่อ
....นี่คงไม่ได้วิ่งมาถึงนี่เพื่อเอาเครื่องคิดเลขมาให้หรอกนะ... ดวงตาคมของประธานเชียร์หนุ่มสบตาอีกฝ่ายนิ่ง ความรู้สึกของเขาที่บอกว่าชอบออกไปนั้นไม่เคยล้อเล่น เหมือนคำพูดที่ชอบพูดแหย่ ตัวเขาเองไม่ได้มีเวลาว่างมากมายเลย แต่วันว่างที่สำคัญเขาก็ให้มันกับเอกไปแล้วทั้งหมด แม้ว่าจะได้รับแต่ท่าทางเย็นชา และการทำให้เจ็บตัวอยู่เสมอก็ตาม
"มอง...อะไร..." เอกเอ่ยเสียงเบากว่าทุกที สายตาที่มองมานั้นจริงจัง....ไม่ได้เหมาะกับคนอารมณ์ดีแบบบาสเลย
มืออุ่นที่ชื้นเหงื่อจับที่ปลายคางของเด็กหนุ่มก่อนจะไล้กับริมฝีปากอิ่มเบาๆ โดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ชายหนุ่มก็ประกบริมฝีปากกับอีกฝ่ายทันทีเขาปล่อยเอกไปไม่ได้..ความรู้สึกมันบอกแบบนั้น.. เพราะหากปล่อยอีกฝ่ายไป ก็คงไม่ได้เข้าใกล้กันอีกแล้ว
"อื้อ...." เสียงประท้วงดังขึ้นหลังเวลาผ่านไปชั่ววินาที เมื่อเอกตั้งสติได้ มือเรียวทั้งสองดันไหล่ของอีกฝ่ายออก
ชายหนุ่มถูกผลักกระเด็นออกไป แต่ก็รับกลับมาดึงร่างนั้นมากอดไว้แน่น
" เอก.... "เสียงหอบหายใจของชายหนุ่มดังขึ้นข้างหูของคนตัวเล็กกว่า
" พี่ชอบเอกจริงๆนะ.. "
"...พูดซ้ำๆ.......อยู่ได้..." เสียงทุ้มที่ดังข้างหูยิ่งทำให้เอกเหมือนกำลังจะหมดแรง ใบหน้าของเด็กหนุ่มแดงก่ำ แลเห็นได้ชัดเมื่อเอกเอียงหน้าหลบลมหายใจนั้น
ท่าทีที่อ่อนลงทำให้ชายหนุ่มขยับใบหน้ามองอีกฝ่าย ใบหน้าสวยแดงก่ำเพราะคำพูดของเขานั่นคงไม่ใช่คำปฏิเสธใช่ไหม?
ริมฝีปากได้รูปแตะกับอีกฝ่ายเบาๆ แล้วถอนออกช้าๆ
"อือ..." เสียงเอกครางเครือเบาๆเมื่อริมฝีปากของบาสแตะลงมา คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เขารู้สึกเหมือนอยากจะเถียงอยากจะปฏิเสธสัมผัสนั้น แต่อีกฝ่ายก็ประชิดตัวเข้ามาเร็วเสียเหลือเกิน ....ในเวลาที่เขารู้สึกเหมือนจะเจอจี้จุดอ่อนเข้าให้แบบนี้
ปลายลิ้นร้อนๆเลียที่ริมฝีปากบางเบาๆ มือข้างหนึ่งแตะกับผิวแก้ม ปลายนิ้วซ้อนที่หลังใบหูบาง แล้วจับให้เอกหันหน้ามารับจูบที่อ่อนหวานและรุ่มร้อนเรียกร้องรสหวานจากภายในริมฝีปากอย่างชำนาญ
ปลายลิ้นร้อนกระหวัดเกี่ยว เรียกร้อง เอกยกมือเรียวสั่นๆขึ้นแตะแขนของอีกฝ่าย เหมือนจะผลักออกแต่ทำไม่ได้ ในหัวที่บอกว่าเอาไว้คิดแต่เรื่องเรียนตอนนี้กลับว่างเปล่า เขาไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแค่ไหน อุณหภูมิในตัวร้อนขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
ริมฝีปากร้อนบดจูบกับหนุ่มรุ่นน้องอย่างเร่าร้อน เอกรู้สึกถึงความเย็นของประตูไม้ที่แผ่นหลังของตนเองผ่านเสื้อเชิ้ตนักศึกษา ก่อนจะรู้สึกเย็นๆที่ลำคอเมื่อบาสลากริมฝีปากมายังลำคอขาว ปลายลิ้นลากไล้ยังจุดที่ไวต่อความรู้สึก แอ่งชีพจรที่ลำคอขาว ในขณะเดียวกันก็ปลดกระดุมเสื้อของอีกฝ่ายออกแล้วถอดออกไปอย่างรวดเร็ว
"พี่....เดี๋ยว.....อ่ะ..." เสียงเอกร้องห้ามแต่ก็ดังเพียงเสียงกระซิบ เมื่อรู้สึกได้ถึงฝ่ามือแกร่งของอีกฝ่ายที่ตะโบมลูบไล้ไปทั่วตัว ปลายลิ้นนั้นหยอกล้อเล่นบนแผ่นอกเสียจนรู้สึกหวาดหวั่นกับความรู้สึกวาบหวิวบนผิวเนื้อ ก่อนจะต้องสะดุ้งเมื่อชายหนุ่มใช้ฟันคมๆนั้นกัดที่ยอดอกเบาๆ
"อ๊ะ.....โอ้ย...." เสียงร้องแสดงความเจ็บปวดดังขึ้นก่อนจะได้ยินเสียงสูดลมหายใจเข้าลึก เข่าทั้งสองข้างของเด็กหนุ่มอ่อนแรง ร่างบางในอ้อมแขนนั้นแทบจะทรุดลงมา ได้ยินเสียงผิวหนังเสียดสีกับบานประตู
หากแต่บาสกลับจับอีกฝ่ายให้พลิกหันหน้าให้ประตู เอกได้ยินเสียงเสื้อที่ถูกถอดออกจากตัวของอีกฝ่าย ตามมาด้วยมือที่ปลดเข็มขัดนักศึกษาของเอกอย่างรวดเร็ว
มือข้างหนึ่งลากไล้กับเบื้องล่างของเด็กหนุ่ม ส่วนอีกมือก็ลูบไล้แผ่นอกบางนั้นอย่างยั่วเย้า ไม่ต่างจากริมฝีปากที่ซุกไซ้กับหลังใบหูบาง จุดอ่อนของอีกฝ่าย
เด็กหนุ่มเหมือนได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้นถี่รัว ความรู้สึกร้อนเกิดขึ้นกลางอก ริมฝีปากอ้าหมายจะห้ามแต่เสียงที่ได้ยินคือเสียงครางเครือที่เกิดขึ้นโดยที่ขาดการควบคุม เอกยกมือขึ้นปิดปากของตัวเองแน่น ดวงตาคู่สวยปิดสนิท ร่างกายของตัวเองกำลังตอบสนองไปตามการกระตุ้นเร้าของอีกฝ่าย
ร่างนั้นแทบจะถูกกระชากให้หันกลับมาทั้งตัว เพียงเพื่อจะรับจูบเร่าร้อนจากรุ่นพี่หนุ่ม ปลายลิ้นควานค้นให้ต้องตอบสนอง กางเกงนักศึกษาถูกปลดออกไปตั้งแต่เมื่อใด เอกยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ
"อื้อ... พี่....ผม...." เอกหอบหายใจแรง ใบหน้าแดงก่ำและดูสับสน ท่าทางในแบบที่ประธานเชียร์ไม่เคยได้เห็นมาก่อนตลอดเวลาที่รู้จักกันมา
" อา..พี่..ไม่ได้แล้วนะ..เอก " บาสกระซิบ หอบหายใจแรงติดลำคอขาวเนียน ก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงต่ำเรื่อยๆจากแผ่นอก หน้าท้องเนียน จนกระทั่ง
"อ๊ะ......อื้อ....." เอกรีบยกมือข้างหนึ่งปิดริมฝีปากของตัวเองแน่น มืออีกข้างพยายามดันอีกฝ่ายให้ออกห่างแต่ห้ามไม่ได้ มือเปลี่ยนมาจับไหล่อีกฝ่ายแน่นจนข้อนิ้วเกร็งจนขาว
ปลายลิ้นร้อนชิมความหวานที่ปรารถนามาตลอดตั้งแต่ได้รู้สักกับเด็กหนุ่มคนนี้
.. รสชาติหอมหวานที่เขาคงขาดไม่ได้อีกแล้ว..มือแกร่งรั้งอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้ก่อนจะซุกไซ้ ไล้เลีย อย่ากระหาย
"ปล่อย....ปล่อย......." เอกตัวเกร็งจนสั่นรู้สึกถึงความต้องการของตัวเองที่ถูกชักพาไปจนปลายทาง
รสหวานกระจายอยู่ในปากของชายหนุ่ม และต้นขาขาวที่บัดนี้เป็นสีชมพูไม่ต่างจากร่างเปลือยเปล่าของเอก ขาเรียวสั่นระริก ด้วยอารมณ์ที่ไม่อาจหนยุดยั้ง
เขารั้งขาทั้งสองข้างให้แยกออกจากกัน ริมฝีปากได้รูปปิดปากที่เตรียมจะต่อต้านใดๆก็ตาม จนเอกต้องตกใจกับรสชาติที่เขามอบให้อีกฝ่ายไปเมื่อครู่
"อื้อ...ไม่เอา.... " เอกผลักอีกฝ่ายออก เบือนหน้าหนี ยกแขนขึ้นเช็ดริมฝีปากเปียกชื้นของตัวเอง
บาสไม่ตอบอะไร ช่วงเวลาที่อีกฝ่ายเบือนหน้าหนีไป เขาใช้สิ่งที่ยังอยู่ในปากละเลงใส่มือของตนเองก่อนจะเลื่อนมือนั้นไปเคล้นคลึงยังช่องทางร้อนของอีกฝ่าย
"โอ้ย......." เสียงเอกร้องออกมาด้วยไม่คุ้นเคย ร่างบางขยับหมายจะหนีไปให้พ้น แต่ก็ถูกจำกัดด้วยพื้นที่ตรงหน้าประตูนั้นเอง
เสียงร้องนั้นถูกทำให้หยุดด้วยริมฝีปากร้อนอีกครั้ง และอีกครั้ง ปลายลิ้นเรียกร้องความสนใจของเอกจากความเจ็บที่จะเกิดขึ้นได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เขาซุกไซ้ใบหู ตรงที่เป็นจุดอ่อนของอีกอีกครั้งและอีกครั้ง ปลายลิ้นเลียหลังหูขาวสะอาดนั่นจนเปียกชิ้นจนกระทั่งร่างตรงหน้าเริ่มอ่อนลง นิ้วที่เปียกลื่นจึงดันเข้าไปด้านในช้าๆ ต้นขาขาวข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพาดบ่ากว้าง
เสียงเอกอุทานออกมาด้วยตกใจกับการที่อีกฝ่ายจัดท่าทางให้กับตัวเองทั้งๆที่ยังนั่งบนพื้นกระเบื้องและแผ่นหลังชิดประตูอยู่อย่างนั้น
"ไม่...พี่..ไม่เอา...." เอกพยายามจะห้ามทั้งๆที่เสียงที่เปล่งออกมานั้นแหบพร่า
"ไม่เอาตรงนี้....ไม่......ไม่ใช่ตรงนั้น "
คำพูดเริ่มสับสน เอกตาพร่ามัว เหมือนจะไม่ได้ยินเสียงอะไรอื่นนอกจากลมหายใจของตัวเองกับลมหายใจของอีกฝ่าย และเสียงหัวใจที่เต้นระรัวอยู่ในอก
เพราะว่าถูกจับให้ทำในพื้นที่แคบๆ มันคงจะไม่สบายนัก คิดได้แบบนั้น บาสจึงลุกขึ้นแล้วอุ้มร่างเพรียวนั้นขึ้นได้อย่างง่ายดาย
ก้าวเพียงไม่กี่ก้าว เขาก็วางร่างเปลือยเปล่านั้นลงกับเตียง ก่อนจะหาหมอนมารองเอวด้านหลัง
ขาขาวเนียนถูกจับแยกอีกครั้ง พร้อมกับนิ้วที่สอดเข้าไปข้างในทันที
"อ๊า......" เอกร้องออกมาด้วยความเจ็บ มือพยายามจะปัดป่ายดันให้อีกฝ่ายถอยออกห่าง
"ไม่....มันแปลกๆ....."
"ยังไง..ล่ะ? "เสียงของชายหนุ่มหอบหายใจถี่ อารมณ์ของเขาเองก็มีอยู่ไม่น้อยแล้ว
ดวงตาคู่สวยของเอกเปียกชื้นมีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้ คำถามที่ได้ยินจากอีกฝ่ายยิ่งทำให้รู้สึกสับสน เพราะเมื่อถูกถาม ใจก็จดจ่ออยู่กับสัมผัสนั้น
"มัน...อึดอัด......" ใบหน้าสวยแดงก่ำ เมื่อมองใบหน้าของคนตรงหน้าก็ดูไม่คุ้นเคยราวเปลี่ยนเป็นอีกคน ดวงตาของบาสมีแต่ความปรารถนา
ริมฝีปากบางชื้นและแดงก่ำดูเย้ายวนอย่างบอกไม่ถูกเมื่อบาสมองขณะรอคำตอบ ท่าทางเอกเหมือนสับสน ทรมานแต่ก็ต้องการ
"จะให้..หยุดเหรอ? " นิ้วที่อยู่ในร่างนั้นหยุดเคลื่อนไหว หากแต่ใบหน้าคมหลบมองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกิน
" ว่าไง? " ปลายลิ้นอดที่ไม่ได้ที่จะเลียหยาดน้ำตาบนใบหน้า ความร้อนของชายหนุ่มรู้สึกได้แม้กระทั่งปลายลิ้นยังร้อนผ่าว
"อืม.....ทำซิ่...." เสียงของเอกตอบรับกลับมา เหมือนคนที่จำยอมแล้ว สองแขนเรียวผวากอดอีกฝ่ายเข้าหาด้วยสัญชาตญาณ
" ครับ..ผม "รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากได้รูป หากแต่มันต่างไปจากทุกครั้ง มือข้างหนึ่งขยับลากไล้ความต้องการของอีกฝ่าย อีกข้างก็ยังขยับขยายช่อทางแคบร้อน จนกระทั่งเขารู้สึกได้ว่าเอกพร้อมแล้วจึงเข้าไปในกายของอีกฝ่ายช้าๆ
เอกร้องลั่น ตัวก็พยายามจะขยับหนี ความเจ็บปวดที่เสียดเข้ามาในร่าง ร่างทั้งร่างเกร็งต่อต้าน
มือแกร่งจับข้อมือทั้งสองข้างแน่น ริมฝีปากร้อนก็จูบปิดปากนั้นทันทีเขาค้างเอาไว้แบบนั้นเพื่อให้อีกฝ่ายหายตกใจเสียก่อน ยังไงก็ต้องไปต่อ...มาถึงตรงนี้ก็ต้องให้เวลาฝ่ายรับเช่นกัน
" เอก..อย่าเกร็งนะ "
".................................." เอกไม่ตอบแต่กัดริมฝีปากแน่นเสียจนกลัวจะกัดเข้าเนื้อ
สองมือกำๆคลายๆอยู่อย่างนั้นเหมือนจะพยายามระบายความเจ็บปวดของตัวเองออกไปไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
บาสจับมือข้างหนึ่งของเอกให้ขยับความต้องการของตนเอง ส่วนตัวเขาเองก็เลียกับยอดอกที่เขากัดจนแดงช้ำนั้นเป็นการช่วยกระตุ้นเร้าอีกฝ่ายไปด้วยและมันก็ได้ผล เพราะช่องทางนั้นคลายการต่อต้านลง ชายหนุ่มจึงขยับเข้าหาช่องทางแคบนั้น จนกระทั่งเข้าไปได้ในที่สุด ความร้อนและแคบในตัวเอก เรียกเสียงครางได้อย่างพึงใจ ชายหนุ่มกดแช่เอาไว้แบบนั้น ดวงตาคู่คมมองคนที่อยู่เบื้องล่างนิ่ง
เอกยังคงหลับตาแน่น ริมฝีปากเผยอหอบหายใจแรง มือยังพยายามหาความสุขให้กับตัวเอง ให้หลุดพ้นไปจากความทรมานที่อีกฝ่ายยัดเยียดเข้ามา ร่างกายเริ่มตอบสนองมากขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางเครือเริ่มดังขึ้นปะปนกับเสียงหอบหายใจ
ส่วนคนที่อยู่ด้านบนก็ขยับตัวเข้าออกรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่ลืมที่จะช่วยให้อีกฝ่ายมีความสุขร่วมกันไปด้วย
สะโพกมนขยับตอบรับ ริมฝีปากเม้มแน่น ร่างทั้งร่างสั่นสะท้าน มือหนึ่งเร่งเร้าตัวเอง อีกมือจิกลงบนเนื้อคนที่เสพย์สมกับร่างของตัวเองอยู่อย่างหิวกระหาย ก่อนที่ความต้องการจะปลดปล่อยออกมา ความร้อนเปรอะเปื้อนบนหน้าท้องมากมายเสียจนแม้แต่ตัวเองยังไม่เคยคาดคิด ตามมาด้วยการกระแทกร่างเข้าออกรุนแรง ก่อนจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยออกมาในร่างอุ่นๆของคนที่เขาบอกว่าชอบมากจนไม่อาจะปล่อยมือได้อีกแล้ว ความเจ็บแสบจากแผลที่หลังยิ่งกระตุ้นความรู้สึกได้มากเลยทีเดียว
บาสนอนฟุบลงกับแผ่นอกบางของเอกไปทั้งแบบนั้น โดยที่ยังรับรู้ถึงความอบอุ่นในร่างของอีกฝ่าย
ทั้งสองเหมือนจะผล็อยหลับไปกันทั้งๆอย่างนั้น
+++++++++++++++
โพลล์
หัวข้อ: หอมกลิ่นกาแฟ Series : คุณแมกซ์&เจ้าน้อย-ภาคพิเศษ-ตอนจบ-(17/08/12) (อ่าน 1038388 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก