เอกได้รับการปฐมพยาบาลเป็นอย่างดี และทั้งผู้ใหญ่บ้าน และคนในหมู่บ้านที่ได้ยินข่าวต่างก็มาเยยี่ยมไข้อย่างมีน้ำใจ เอกก็ได้แต่นั่งดูเพื่อนคนอื่นๆทำงานในวันที่สอง เพราะแรงงานส่วนหนึ่งต้องออกมาตามหาพวกเขา ทำให้งานล่าช้ากว่ากำหนด แต่ก็ได้แรงของคนในหมู่บ้านมาช่วยไว้ได้เยอะ แต่เด็กหนุ่มก็ยังมีสีหน้ากังวล กับสายตาที่คนมองมา
"พี่จุนเจือนะ พี่จุนเจือ ...ไม่น่าเล่นกันแบบนี้เลย...ไม่ไปตั้งเวทีประกาศมันที่ลานเกียร์เลยน้อ" เอกบ่นๆ มือพลางหยิบขนมที่มีคนเอามาให้เข้าปาก ตาก็มองไปยังคนที่พูดถึงกำลังเลื่อยไม้อย่างแข็งขันอยู่อีกทาง
" เอก เป็นไงบ้าง " บาสที่สวมเสื้อยืดบางๆ เปียกชื้นเหงื่อไปหมด มานั่งข้างๆ
" ดีขึ้นรึยัง? " ชายหนุ่มถามอย่างเป็นห่วง
"อื้ม ดีขึ้นแล้ว...พี่หมอที่มาดูให้เขาว่า ไม่เป็นไรมาก พันไว้แบบนี้ ทายากินยา เดี๋ยวก็หาย แต่กลับไปก็ต้องไปเช็คอีกทีด้วย"
พอประธานเชียร์นั่งอยู่กับคนที่จุนเจือช่วยประกาศว่าเป็นแฟน ดูเหมือนทุกคนในค่ายจะจับตามองเวลาสองคนนี้อยู่ด้วยอยู่เรื่อย จนเอกรู้สึกอึดอัด
"เป็นแบบนี้ ....ดีจริงๆเหรอ" เอกหันไปมองหน้าของอีกฝ่าย
" เป็น แบบไหนเหรอ? " ว่าพลางหยิบขนมตรงหน้าเอกมาใส่ปากหน้าตาเฉย
"ก็ที่มีคนแซว...มอง...เยอะๆแบบนี้อ่ะ...ผมเขินๆไงไม่รู้"
" ไม่ต้องสนใจมันหรอก .. มันคงมองเฉยๆว่าเรานั่งกันอยู่แบบนี้จะทำอะไรหื่นๆกันรึเปล่ามั๊ง "
"ทะลึ่งละๆ..." เอกมองหน้าของอีกฝ่ายเอาเรื่อง
" ฮะ ฮะ ..เอาน่า ปล่อยมันมองไป เดี๋ยวก็ชินเองนั่นแหละ"บาสปลอบใจอีกฝ่าย แล้วคุยสัพเพเหระกันอีกเล็กน้อย
สรุปแล้วว่าวันนั้นก็กลายเป็นว่าทั้งสองคนดูจะกลายเป็นที่สนใจของคนทั้งค่าย มากยิ่งกว่าที่จุนเจือกับบาสเคยเป็นที่สนใจเสียด้วยซ้ำ
++++++++++++++++++
คืนสุดท้ายของการอยู่ค่าย งานที่เป็นภารกิจมาปรับปรุงโรงเรียนนั้นเสร็จสิ้นลงไปอย่างสวยงามด้วยน้ำพักน้ำแรงของทั้งตัวนักศึกษาเองและผู้คนในหมู่บ้านที่มาร่วมด้วยช่วยกัน
ได้มีการเลี้ยงขอบคุณของกำนัน คุณครูและกลุ่มชาวบ้าน คาราโอเกะที่ถูกเปิดจากคอมพิวเตอร์ต่อกับเครื่องเสียงและไมโครโฟนมีคนมาใช้บริการไม่ขาดสาย
"เอ้า พระเอกจะร้องเพลงหน่อยไหม "เสียงจุนเจือที่เข้าไปยึดครองไมค์มาสองเพลงเรียกเสียงกรี้ดกร๊าดจากทั้งรุ่นน้องผู้หญิงและเพื่อนๆ หันมาถามบาสที่นั่งไม่ห่างจากเอกเลย
ทำเอาบาสต้องหันมามองหน้าคนรักเหมือนจะขออนุญาต
"จะมองหน้าทำไมล่ะ..." เอกเสตามองไปอีกทางไม่มองหน้าของอีกฝ่าย
"ทีโหวกเหวกโวยวายเมื่อคืนก่อนยังไม่ขอ ไม่อายเลย"
" งั้น ..ไปร้องเพลงก่อนนะ ห้ามให้ใครมานั่งแทนพี่ด้วย เข้าใจ? " ชายหนุ่มลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วโบกมือรับเสียงกรี๊ดของแฟนคลับก่อนจะกระโดดขึ้นบนเวทีอย่างพระเอก แต่กลับเลือกเพลงแนวสุดๆอย่าง อ๊อดๆ ของริชแมนทอย เสียแบบนั้น
ทันทีที่อินโทรขึ้น พ่อพระเอกก็ทำท่ากวนๆไม่ต่างจากนักร้องนำ แถมยังร้องเพลงส่งเสียงทะเล้นมาทางเอกอยู่ตลอดเวลาเรียกเสียงโห่ แซวได้ตลอดเช่นกัน
ทำเอาเอกเขินจะเดินหนีเหมือนทุกทีก็ทำไม่ได้ ได้แต่มองหน้าบาสอย่างไม่พอใจเท่าไร แต่พอฟังไปเรื่อยๆ ก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้เหมือนกัน
การแสดงออกอย่างออกนอกหน้าของบาสที่มีต่อเอก แถมยังเรื่องที่ไปเมาโวยวายอยู่หน้าหอ และไปค้างกับเด็กหนุ่มมาทั้งคืน และเรื่องที่หลงป่าด้วยกันอีกหนึ่งวันกับหนึ่งคืนเต็มๆ ก็ทำให้คิดได้ไม่ยากว่าสองคนนี้มีอะไรกัน
ท่ามกลางเสียงโห่แซว ก็มีเสียงซุบซิบนินทาเช่นกัน โดยเฉพาะจากแฟนคลับของประธานเชียร์คนดัง
เอกที่ได้ยินแว่วๆมา และได้ยินผ่านเพื่อนก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ และสิ่งนั้นเองก็เข้าหูบาสเช่นกัน
++++++++++++++++++
หลังจากงานเลี้ยงคืนนั้น ชายหนุ่มได้เดินไปส่งคนรักที่บ้านพักที่พักอยู่กับชาวบ้าน ท่าทางไม่สบายใจของเอก เขาสังเกตเห็นได้ชัดเลยทีเดียว
" เอก...มีอะไรรึเปล่า? "
"ตอนนี้..." เป็นครั้งแรกที่เอกเป็นฝ่ายยื่นมือไปแตะแขนของบาส
" ครับ? "
"ที่เราเป็นแบบนี้....มันดีจริงๆเหรอ?"
" แล้ว..เอก..รู้สึกฝืนใจอยู่เหรอ ที่มาเป็นแฟนพี่ ? " ดวงตาสีเข้มสบตาของอีกฝ่ายนิ่ง แล้วจับมือนั่นเอาไว้
เอกสบตาอีกฝ่ายนิ่ง ณ ตอนนี้ความรู้สึกของเขาที่มีต่ออีกฝ่าย มันเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ได้ฝืนใจอะไรเลยหากจะบอกว่า เขาชอบอีกฝ่าย เพราะความใจดี และ พึ่งพาได้ในยามที่ต้องการ แม้จะรู้สึกกลุ้มใจอยู่บ้างกับพฤติกรรมแปลกๆของอีกฝ่ายอยู่บ้าง
"ไม่...ไม่ได้ฝืนนะ แค่รู้สึกแปลกๆกับการมีคนมองเท่านั้น แต่...ไม่เป็นไรหรอก ผมว่าผมจะลองปรับตัว"
" แล้วถ้าพี่ประกาศว่าคบกับเอกล่ะ "ชายหนุ่มเสนอขึ้นมา
" ถ้าทุกคนรู้ว่าเอกเป็นแฟนพี่ จะไม่มีใครมาว่าเอกได้ จะได้ไม่ต้องถูกนินทาแบบนี้ "
"แต่เขาจะว่ามันก็ไม่แปลก..." เอกหัวเราะออกมาเบาๆ
"ผมคงแปลกเอง คงเพราะไม่ค่อยได้ออกไปไหนล่ะมั้ง...พี่ไม่ต้องทำอะไรก็ได้ ผมคงแค่ต้องปรับตัวนิด ดันเป็นแฟนคนดัง " ก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะมองหน้าอีกฝ่ายเอาเรื่อง
"แต่พี่ก็ห้ามเจ้าชู้นะ" " ก็มีเอกคนเดียวนี่แหละ .. กว่าจะได้มากอดแบบนี้ เจ็บตัวตั้งหลายรอบ "ประธานเชียร์ยิ้มแต้ก่อนจะมองซ้าย-ขวา เมื่อไม่ใครใครแล้ว...
" เอกครับ.. "
"หืม?...." เอกมองหันมามองหน้าอีกฝ่ายตามเสียงเรียก
" ไม่มีคนแล้วใช่ปะ? "
เอกหันมองซ้ายขวา
"อ่ะ อืม...เหมือนพ่อแม่ก็จะเข้านอนไปแล้ว พ่อแม่เขาให้ผมนอนห้องข้างหลังน่ะ เข้าออกแยกจะได้ไม่กวนแก เพราะแกบอกว่ารู้ว่าเด็กในเมืองกลับดึก "ว่าพลางก็หัวเราะออกมาเบาๆ
" งั้น พี่นอนด้วยได้รึเปล่า? " บาสของออกอย่างอย่างจริงๆจังๆ
"ไม่ได้...แล้วพ่อแม่ที่บ้านพี่ไม่ว่าเอาหรือไง ...ไม่เอาหรอก " เอกหน้าแดงขึ้นมาในแสงสลัวตรงหน้าประตูบ้าน
" ก็แค่นอนด้วยเฉยๆเอง .. พี่อยากอยู่กับเอกอะ .. นะครับๆ "ชายหนุ่มขอร้องคนรัก เขารบเร้าเหมือนเด็กๆเลย
"ไม่เอาด้วยหรอก...อย่ามาอ้อนเลยนะ ถ้าอ้อนอีกผมต่อยจริงด้วย "ทั้งๆที่ มือข้างหนึ่งยังใช้ไม้ค้ำที่ได้มาจากหมออยู่เลย
" งั้น...ขอจูบหน่อยสิ "พอไม่ได้นอนด้วย อย่างน้อยก็มีแผนสำรองเสียหน่อย
"แผนเยอะ!" เอกโวยลั่น ก่อนรีบปิดปากตัวเองเพราะกลัวว่า พ่อแม่ในบ้านโฮมสเตย์ของตัวเองจะได้ยิน
" คร้าบบบบ "บาสยิ้มรับคำก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้
"อะไรเล่า..." เห็นหน้าอีกฝ่ายยื่นเข้ามาใกล้เอกก็หดคอหนี
ริมฝีปากได้รูปแตะกับอีกฝ่ายเบาๆ แล้วถอนออกช้าๆ
" พี่ชอบเอกมากนะ มากกว่าใครที่เคยผ่านมา แล้วพี่ก็อยากจะขอให้เอกจำไว้ว่า ต่อไป ถ้าสงสัยเรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวพี่อย่าคิดไปเองนะครับ ... มาถามพี่ตรงๆนะ "
"พี่บาสก็เหมือนกัน...หัดถามคนอื่นเขาด้วย ไม่ใช่สักแต่ว่าหื่น" เอกหัวเราะเบาๆริมฝีปากได้รูปคลี่เป็นรอยยิ้ม ก่อนจะขยับเข้าไปจูบริมฝีปากของอีกฝ่ายอีกครั้ง ก่อนจะกระซิบบอกราตรีสวัสดิ์ที่ข้างหู
"ฝันดีนะครับ พี่บาส"
" ฝันดีครับ "ชายหนุ่มกระซิบตอบก่อนจะดึงร่างนั้นมากอดเอาไว้หลวมๆปล่อยให้ความเงียบพูดแทนคนทั้งคู่ก่อนที่บาสจะผละออกช้าๆ
" พี่กลับบ้านก่อนนะ .. "ประธานเชียร์หนุ่มบอกลาก่อนจะลุกขึ้น ตัดใจเดินกลับไปยังบ้านพักของตน ไม่ไกลจากตรงนี้มากนัก
เอกหันไปมองร่างสูงที่ค่อยๆเดินห่างออกไป เงาของบาสที่ตกกระทบลงบนพื้นทางเดินที่เป็นคอนกรีตใหม่เอี่ยมของหมู่บ้านทอดยาว แผ่นหลังกว้างนั้นเริ่มห่างออกไปเรื่อยๆ แต่เอกรู้ดีว่าจากนี้เป็นต้นไป เมื่อขาของเขาหายดีแล้ว บาสจะไม่ต้องเดินกลับบ้านคนเดียวอีกต่อไป และเขาเองก็เช่นกัน
++++++++++++++++++
หลังจากกลับมาจากค่าย ช่วงเวลาปิดเทอมของเอกดูจะหมดไปกับการนั่งๆนอนๆอยู่ที่หอ เพราะขาเจ็บหมอก็สั่งให้เขาพัก อย่าออกไปเดินอะไรมากนัก โชคยังดีที่ได้บาสคอยดูแลช่วยเหลือ ทายาให้ทำให้อาการดีขึ้นมาบ้าง
" อะ ..พี่เห็นเอกเบื่อเลยเอาการ์ตูนมาให้อ่าน "บาสวางถุงผ้าใส่หนังสือการ์ตูนยกเซ็ท ตั้งแต่เล่มแรกถึงเล่มจบ วางลงบนเตียงที่คนรักของเขานั่งอยู่
"ชอบเหรอ...เรื่องนี้..." เอกหยิบการ์ตูนเล่มนั้นขึ้นมาดู เป็นรูปของเด็กหนุ่มถือไม้เทนนิส "เรื่องกีฬา?"
" ตอนเรียนที่สาธิตฯ ยังเคยตีเทนนิสอยู่พักนึงเลย แต่พี่ไม่ชอบ ก็เลยเลิก ... แต่การ์ตูนสนุกนะ ลองอ่านดี่ " บาสชักจูงให้คนที่อยู่ว่างๆหาอะไรทำ .. ที่จริงคบกันแล้วเขาก็อยากให้เอาชอบอะไรเหมือนเขาบ้าง ที่จริง ก่อนหน้านั้นเขาก็เลยเอาดีวีดีพวกหนังแปลงร่างมานั่งดูด้วยกัน แต่เอกก็ไม่สนใจเท่าไหร่
"คะยั้นคะยอจัง..." เอกหัวเราะออกมาเบาๆ
"ไม่ใช่ว่าจะให้ไปทำอะไรแปลกๆหรอกนะ...พวกบ้าการ์ตูนแบบพี่เนี่ย มันต้องมี
กิจกรรมลับอะไรซักอย่างแน่ๆ"
" ไม่มี๊~ "บาสปฏิเสธทันที แล้วขยับมานั่งข้างๆ ใบหน้าคมซบกับไหล่บาง
" ก็พี่เห็นเอกเบื่อๆไง .. ชวนดูเดนโอด้วยกันก็ไม่ชอบ..ก็เลยลองเอานี่มาให้อ่าน "
"ก็เดี๋ยวก็ลองอ่านดูก็ได้ครับ..."เอกเปิดหนังสือการ์ตูน ไม่ได้สนใจกับอีกฝ่ายซักเท่าไร บาสเป็นพวกชอบคลอเคลียเหมือนเขาเริ่มจะชินเสียแล้ว
ท่าทางเริ่มจะสนใจอะไรขึ้นมาของเอกทำให้ริมฝีปากได้รูปยิ้ม ดวงคู่คูคมสังเกตใบหน้าของอีกฝ่าย
.. ก็คงจะคล้ายจริงๆนั่นแหละ...แล้วนี่ก็คงเพิ่งจะสระผมมาสิเนี่ย .. แล้วก็ยื่นหน้าไปดมที่ไรผมที่ลากลงมาตามคอขาวๆ
" หอมจัง.. "ริมฝีปากได้รูปแตะเบาๆกับลำคอขาวๆ
"อะไร....ก็ให้อ่านหนังสือไม่ใช่รึไง" เอกยักไหล่พยายามหลบริมฝีปากนั้น
" ก็ไม่ใช่หนังสือเรียน..ซักหน่อย " ชายหนุ่มเถียงทั้งๆที่กำลังยื่นหน้าดมกลิ่นหอมๆของแชมพู
"พี่บาส..."เอกหันมามองหน้าอีกฝ่ายท่าทางเอาเรื่อง แต่พอหันไปก็เจอกับใบหน้าคมที่อยู่ห่างออกไปไม่ถึงเซ็นต์
ริมฝีปากได้รูปยื่นไปแตะอีกฝ่ายเบาๆก่อนจะถอนออกมาแล้วยิ้มให้
"อะไร...." เอกหน้าแดงก่ำ เมื่ออยู่ๆอีกฝ่ายก็เข้ามาจูบแบบนี้
" จูบคนน่ารัก.. " บาสยิ้มกว้างกับท่าทางแบบนั้น ใบหน้าแดงๆ แบบนี้น่ารักจริงๆเลย
"พูดอะไรแปลกๆ..จะอ้อนอะไรอีก..." ถึงตัวเองจะเป็นคนป่วยแต่น่าแปลกที่คนอ้อนกลับเป็นคนมาดูแลเสียมากกว่า
" ขอ... " มือแกร่งที่เท้าลงกับเตียงหนุ่มเลื่อนขึ้นมาไต่ตามแขนเรียวไปมา
" ได้ไหม?.. "
"........" เอกรู้สึกหน้าชา เมื่ออีกฝ่ายเล่นพูดตรงๆแบบนี้
" ตอนนั้น..พี่..ไม่ดีเลยใช่ไหม?.. "ดวงตาคู่คมมองตามนิ้วมือตัวเองที่ไต่ไปมาบนแขนของอีกฝ่าย
" เอกไม่เต็มใจซักหน่อย .. "
"....ก็ไม่เต็มใจจริงๆนั่นล่ะ..." เอกหน้าแดงก่ำเมื่อนึกถึงความร้อนแรงที่อีกฝ่ายส่งผ่านมาเมื่อครั้งก่อน
" งั้นให้..พี่
แก้ตัวได้ไหม? "มือแข็งแรงข้างนั้นเอื้อมไปแตะแก้มอีกฝ่าย
"......." เอกไม่ได้ตอบแต่กลับเอียงหน้าลงเล็กน้อย
"แก้ตัวไม่ดี...ไม่มีอีกแล้วนะ..."" ครับผม " ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะหยิบการ์ตูนปริ้นออฟเทนนิสเล่มแรกออกจากมือของคนรัก
เอกมองตาอีกฝ่ายนิ่ง เห็นดวงตาคมเป็นประกายแปลกตา ...เขาควรจะบอกว่ามันแปลกตาได้ไหมเพราะบาสก็มีแววตาแบบนี้อยู่ตลอด
.......สายตาบ่งบอกชะมัด......++++++++++++++++
talk : วันนี้นำเพลงมานำเสนออีกแล้วค่ะ .. ส่วนการ์ตูน ไม่รู้มีใครอ่าน หรือดู tenipuri (Prince Of Tennis) บ้างไหมค้า~ ส่วนตัวไรเตอร์ ไม่ค่อยได้ดู puri เท่าไหร่ค่ะ ชอบดูที่เป็นมิวสิคเคิลมากกว่าค่ะ (ก็เล่นเอาคาแรกเตอร์มาจากหนุ่มๆมิวเลยทีเดียว)
อ้อ ตอนหน้า เตรียมทิชชู่กันมาด้วยนะคะ!!
โพลล์
หัวข้อ: หอมกลิ่นกาแฟ Series : คุณแมกซ์&เจ้าน้อย-ภาคพิเศษ-ตอนจบ-(17/08/12) (อ่าน 1038476 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก