ปลายนิ้วเรียวของทินกฤตสะกิดดึงรั้งขอบเอวกางเกงชั้นในของเด็กหนุ่มลง จนเลือนไหลลงไปกับช่วงขาเรียว ราวกับว่ามันได้ไหลออกไปเองอย่างไรอย่างนั้น หลงเหลือเพียงแค่ ร่างบางเปลือยเปล่าที่นอนหอบหายใจระทวยอยู่บนเตียงนุ่ม สองแขนยังคงถูกพันธนาการด้วยข้อมือของเขาเองที่เหนือหัว
ผิวกายเปลือยเปล่ากระทบกับอากาศที่ถูกปรับให้อบอุ่นด้วยฮิตเตอร์ ยังไม่ทำให้รู้สึกหวาดหวั่นเท่าสายตาร้อนแรงของคนที่ใช้เพียงดวงตาคมกริบนั้นมองไปทั่วร่างเปลือยเปล่าอย่างหลงใหล จนจุนเจือต้องหลับตาหันหน้าหนีอย่างอับอาย
"อะไรกันครับ...คนเก่ง....อายเหรอ อยากเป็นนายแบบเนี่ยนะ" ทั้งๆที่รู้ว่าอีกฝ่ายอายแทบตายยังจะกระเซ้าแหย่
" ก็..พี่เป็นแฟนเจือนี่..อายแฟนแล้วผิดเหรอ?"เสียงงึมงำในคอ แล้วหันมามองหน้าอีกฝ่าย
"ดี....งั้นพี่จะทำให้อายยิ่งกว่าเดิม" ทินกฤตเลียริมฝีปาก ก่อนก้มลงมอบสัมผัสร้อนหวามไหวให้กับอีกฝ่าย บางเหมือนคนกระหายหิว ที่เรียกเสียงหวีดร้องราวเจ็บปวดให้กับอีกฝ่าย บ้างสัมผัสอ้อยอิ่งเพียงปลายลิ้น สร้างความเคลิบเคลิ้มให้กับเด็กหนุ่ม จุนเจือพยายามยืมขืนมือออกจากพันธนาการ แต่สะโพกกลับขยับเข้าหาเรียกร้องสัมผัสจากร่างสูงอย่างสิ้นอาย ท่าทางที่ดูสับสนไปด้วยความเร่าร้อนของเด็กหนุ่มดูหน้าสงสารจับใจ
" โอย..พี่เทียน..อะ! " เสียงหวีดร้องครวญครางเมื่อถูกหยอกเย้าจนเหมือนกลั่นแกล้ง ลงโทษให้เขาทรมาณเพราะยิ่งต้องการมากเพียงใด ชายหนุ่มก็กลับแกล้งผ่อนจังหวะของริมฝีปาก ร่างกายนี้กำลังถูกลงโทษ จนแทบทนไม่ไหว จุนเจือขยับข้อมือที่ถูกตรึงเอาไว้ ไม่ได้สนใจหากว่ามันจะแดงช้ำ
ทินกฤตไม่หยุด ยิ่งเร่าเร้าแรงมากยิ่งขึ้น ด้วยนึกอยากจะลิ้มรสชาตความหวานของอีกฝ่าย
เสียงริมฝีปากเร่งเร้าดังควบคู่ไปกับเสียงครวญครางของเด็กหนุ่ม จนสุดท้ายแล้ว สะโพกบางก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมาในปากของคนรัก ก่อนจะหอบหายใจรุนแรง เรี่ยวแรงที่พยายามดิ้นให้แขนตัวเองเป็นอิสระจากข้อมือแข็งแรงนั้นหมดลงอย่างสิ้นเชิง
ทินกฤตกลืนกินความต้องการที่อีกฝ่ายปลดปล่อยออกมาอย่างไม่นึกรังเกียจ ชายยกหลังมือขึ้นเช็ดริมฝีปากเปียกชื้น เห็นร่างบางนอนหอบหายใจระทวยยิ่งนึกอยากแกล้ง
"เจือ...." ปลายนิ้วแตะหน้าให้เด็กหนุ่มหันมาหา ก่อนมอบจูบที่มีรสสัมผัสของตัวเองให้อีกฝ่ายได้ร่วมรส ปลายลิ้นร้อนเคล้าคลึงเรียกเสียครางเครือได้ไม่น้อย มือที่เกาะกุมร่างบางเอาไว้ในที่สุดก็ปล่อยให้เป็นอิสระ
ข้อมือนั้นเป็นรอยแดงแต่จุนเจือไม่สนใจ ทันทีที่เป็นอิสระ มือเรียวนั้นยกขึ้นจับใบหน้าหล่อเหลาของคนรักแล้วจูบตอบกลับไปอย่างเร่าร้อน
แม้จะผละออกจากกันเพื่อพักหายใจ ก็คงไม่ต่างจากแม่เหล็กคนละขั้วที่ดึงดูเข้าหากัน จนริมฝีปากแดงช้ำ
ขาเรียวแยกออกกว้างยกสะโพกขยับยั่วเย้าความร้อนของทินกฤตอย่างเชิญชวน ใบหน้าสวยฉ่ำเยิ้มด้วยอารมณ์รักและต้องการ
"ยั่วเหรอ" ทินกฤตถามพลางก้มลงมาการกระทำของอีกฝ่าย ถามพลางก็ขยับตัวลงให้ความร้อนของตัวเองสัมผัสความต้องการของอีกฝ่ายผ่านผิวผ้าที่ยังคงอยู่บนร่างกางของตัวเอง แม้จะยิ่งเป็นการทรมานตัวเองแต่กลับเร้าอารมณ์อย่างประหลาด หัวใจที่เต้นอยู่ในอกนั้นไม่เป็นจังหวะเลย
" อื้อ..ใช่..เจือยั่วพี่..ทำกับเจือนะครับนะครับ..นะ " เสียงหอบครางร้องขอ ในตอนนี้เขาอยากจะให้อีกฝ่ายกกกอดเอาไว้แบบนี้ ทำให้เขาอบอุ่นอยู่แบบนี้
"เด็กคนนี้นี่นะ..." ทินกฤตหัวเราะออกมาเบาๆ กางเกงที่สวมอยู่ถูกดึงออกโยนไปอีกทาง ร่างสูงทียืนขึ้นเหนือร่างของเด็กหนุ่มนั้นเผยให้เห็นสัดส่วนความเป็นชายของทินกฤตได้อย่างเต็มตา
"จะให้ทำแบบไหนล่ะครับ ไม่อยากให้พี่แกล้งแล้วใช่ไหม"มือแกร่งแตะปลายคางของอีกฝ่ายให้เงยหน้าขึ้นมามองเขา
" อึก..อ๊า ทำเถอะ.. " ร่างบางขอร้องอย่างสิ้นความอาย
" เจือต้องการพี่ "
"ทำเองซิ่" นี่เป็นคงเป็นยิ่งกว่าการลงโทษใด เมื่อร่างสูงเปลี่ยนเป็นนอนลงข้างตัวของอีกฝ่าย ดวงตาคมมองใบหน้าอึ้งๆ ของจุนเจืออย่างยั่วเย้า
" หะ..อะไรนะ?.. " เสียงหวานถามแผ่วเบา แต่คำตอบของทินกฤตก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ร่างบางเหลือบมองร่างแกร่งของคนที่นอนอยู่ข้างๆก่อนจะกลิ่นน้ำลายเหนียวลงคอ
"อ้าว...กลัวจะทำไม่ถึงใจ เลยว่าจะให้ทำเองไงครับ ...." ทั้งๆที่พูดจาแบบนั้นออกไปแต่ทินกฤตก็ต้องอดทนอยู่ไม่น้อย
เด็กหนุ่มตัดสินใจขยับคงนอนข้างๆอีกฝ่ายก่อนจะเท้าแขนที่เป็นรอยแดงที่ข้อมือทั้งสองคร่อมระหว่างแขนทั้งคู่ของคนรัก ใบหน้าสวยแดงจัดขณะที่ก้มลงจูบอีกฝ่ายช้าๆ แผ่วเบาก่อนจะตามมาด้วยปลายลิ้นที่ลากไล้กับปลายคาง ลำคอแกร่ง ฟันคมๆ กัดเบาๆกับกล้ามเนื้อบนแผ่นอกกว้าง เรียกเสียงครางเครือได้ไม่น้อยเลย
"อืม......" ทินกฤตส่งเสียงในลำคอเบาๆ ดวงตาคมสบตาของอีกฝ่ายราวกับจะถาม
....แล้วจะทำยังไงต่อไป....สัมผัสที่ลากไล้ลงมายังกล้ามเนื้อท้องนั่นคือคำตอบ จุนเจือช้อนสายตาขึ้นมาสบตาของคนรัก ใบหน้าสวยแดงจัด ก่อนจะกลืนน้ำลายอีกครั้ง มือเรียวขยับความต้องการของอีกฝ่ายก่อนจะลากปลายลิ้นกับส่วนปลายแล้วจึงขยับรับมันเข้ามาในปากเรียวสวยของตน ปลายนิ้วขยับไล้ขึ้นลง ริมฝีปากเองก็ดูดรัดเมื่อเริ่มจะรู้ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง
"อื้ม...เจือ...." ทินกฤตถึงกับขบฟันกรอด สัมผัสร้อนเสียวซ่านแล่นลามมาจนยากจะต้านทาน มือแกร่งขยุ้มเส้นผมนุ่มมือของอีกฝ่าย ราวกับจะช่วยนำทางให้อีกฝ่ายได้ปรนเปรอร่างกายของเขาได้อย่างเต็มที่
สัมผัสของมือที่ขยุ้มผมนั้นทำให้เด็กหนุ่มยิ่งได้ใจ ราวกับเป็นการเอาคืนการลงโทษของชายหนุ่ม ริมฝีปากร้อนขยับรูดรั้งเร็วขึ้นเรื่อยๆยิ่งเห็นสีหน้าทรมาณของคนรัก แต่ก่อนที่ทินกฤตจะไปถึงปลายทาง จุนเจือกลับถอนริมฝีปากออก แล้วยกหลังมือขึ้นเช็ดปากของตน ร่างบางขยับขึ้นคร่อมร่างนั้น เสียงดสีช่องทางร้อนกับความร้อนที่เปียกชื้นของชายหนุ่มอย่างยั่วเย้า
"อื้อ...." การกระทำแสนขัดใจของจุนเจือนั้น เรียกเสียงครางจากทินกฤตได้ไม่น้อย เขารู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะเอาคืน...ดวงตาคมตวัดมองหน้าของคนรักทันที ในขณะที่มือแกร่งทั้งสองข้างก็พยายามยึดสะโพกบางของจุนเจือให้อยู่นิ่งๆ
"จะแกล้งกันใช่ไหมแบบนี้ " คนที่อยู่เบื้องล่างสงเสียงถามผ่านไรฟัน เขาพยายามสะกัดกลั้นความต้องการเอาไว้เต็มพิกัดแล้ว เมื่ออีกฝ่ายนำเขามาจนเกือบปลายทางแต่กลับถอนออกไปง่ายๆแบบนี้
" อื้อ..เปล่านี่.. "จุนเจือขืนแรงของอีกฝ่ายด้วยการขยับสะโพกไปมา ยั่วเย้า ริมฝีปากบางยิ้มยั่ว
"ระวังเถอะ..." ไม่พูดเปล่า ปลายนิ้วของทินกฤตสัมผัสลึกเข้าที่ด้านหลังของเด็กหนุ่ม ก่อนอีกฝ่ายจะได้ทักท้วงอะไร อีกนิ้วก็ขยับเข้าลึกหยอกไล้ผิวร้อนภายในการของอีกฝ่าย เรียกเสียงหวีดขึ้นมาได้ในทันที
" อ๊ะ..อ๊า " ร่างบางขยับรับปลายนิ้วที่ล่วงลึกเข้ามา ริมฝีปากบางเม้มแน่นก่อนจะขยับสะโพกรับปลายนิ้วที่สอดไล้เข้ามาเรื่อยๆ ริมฝีปากครวญครางจนเมื่อช่องทางนั้นขยับขยายขึ้นมา แสดงถึงความพร้อมแล้ว
"ทำเป็นพูดดีแบบนี้ต้องโดนซิ่นะ..." ทินกฤตหัวเราะออกมาเบาๆกับท่าทางของเด็กหนุ่ม ใบหน้าสวยเหมือนจะกำลังมึนเมาในสัมผัส ปลายนิ้วที่สอดแทรกสร้างอารมณ์ให้ร่างบางค่อยถอนออกทดแทนที่ด้วยร่างแกร่งของตัวเองที่เสียดเข้าหา สองมือแกร่งจับสะโพกบางยึดแน่นขยับรุนแรงด้วยเต็มกลั้น ยินเสียงอีกฝ่ายหอบหายใจขาดหวง ร้องครางออกมาได้จังหวะจะโคนกับทุกแรงกาย และความหวานหวามไหวที่เขาส่งมอบให้กับ "เด็กดื้อ" ที่เฝ้าสั่งสอนมาตลอดคืน
"รู้ไหมว่า
เจือเป็นของ....พี่" ทินกฤตเอ่ยถามทั้งที่กายยังไม่หยุดยั้งการแสดงความเป็นเจ้าของ ร่างแกร่งขยับสะโพกเข้าหาคนที่ยังอยู่ด้านบนอยู่รุกเร้ารุนแรง
" อ๊า..อื้อ..ระ..รู้ "จุนเจือตอบรับด้วยร่างกายและคำพูด คิ้วเรียวขมวด ความเร่าร้อนพุ่งสูงตามแรกกระแทกของคนที่ควบคุมจังหวะเบื้องล่าง บ้างรุกเร้าบางหยุดนิ่งแต่กลับใช้มือบังคับสะโพกบางให้ขยับสนองความต้องการด้วยตัวเอง ภาพที่ได้เห็นจากมุมด้านล่างนี้ช่างเร้าอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าสวยของจุนเจือยามเมื่อสะบัดเชิดด้วยอารมณ์ที่ยากจะต้านทาน หยาดเหงื่อที่เริ่มซึมออกมาจากผิวกายสวยนั้นสะท้อนแสงไฟเล็กน้อยเป็นประกายยิ่งยั่วเย้า ความต้องการของเด็กหนุ่มนั้นราวกำยั่วยวนให้เขาสัมผัส มือแกร่งยื่นไปสัมผัสกับความต้องการของอีกฝ่าย ช่วยกระตุ้นเร้า
จนเมื่อเริ่มรู้สึกจะทนทานเอาไว้ต่อไปอีกไม่ไหวเพราะร่างกายของคนรักที่โอบรัดเขาแน่น มือแกร่งนำทางมือของจุนเจือให้ตอบรับความต้องการของตัวเองในขณะที่เขาก็โรมรันเข้าหาร่างกายของเด็กหนุ่มอย่างกระหาย ร่างสูงชันตัวลุกขึ้นระดมจูบฝังรอยรักไว้ทั่วผิวกายของเด็กหนุ่ม เสียงหอบหายใจไม่เป็นจังหวะดังเช่นเดียวกับเสียงผิวกายที่เสียดกระทบ ทินกฤตขยับเข้าหาเด็กหนุ่มรุนแรง
"อื้ม เจือ...... " ร้องเรียกชื่อของเด็กหนุ่มเสียงดังอยู่ไม่น้อยจนท้ายที่สุดก็ปลดปล่อยออกมาภายในกายของอีกฝ่าย
" อ๊า พี่เทียน..พี่เทียน " เสียงหอบคราง ก่อนจะกรีดร้องออกมาเมื่อถึงปลายทางในเวลาใกล้กัน ร่างบางทิ้งตัวลงกับไหล่แกรงของคนที่รุกรานอย่างเหนื่อยอ่อน
"ขอโทษนะ...วันนี้พี่รีบไปหน่อย" เพราะเพิ่งรู้ตัวว่าไมได้ป้องกันทินกฤตจึงกระซิบออกมาเบาๆ แต่ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มจะผล็อยหลับไปเสียแล้ว...ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆในลำคอพลางจูบที่ข้างแก้มที่ชื้นเหงื่อของอีกฝ่าย
"รักเจือนะครับ...." มือแกร่งลูบเส้นผมเปียกชื้นของอีกฝ่ายเบาๆ ริมฝีปากจูบลงบนหน้าผากมนของอีกฝ่าย
"...."ไม่มีคำตอบจากจุนเจือ ร่างบางได้ผล่อยหลับบนอกของคนรักไปอย่างเหนื่อยอ่อนเสียแล้ว
"อ้าว...เจ้าตัวดีหลับจริงเหรอเนี่ย" ทินกฤตหัวเราะออกมาเบาๆ ค่อยๆถอนกายออกจากร่างบาง พาร่างของจุนเจือเอนนอนลงกับเตียง ก่อนจะเป็นคนทำนำผ้าชุบน้ำมาเช็ดให้กับร่างบางด้วยตัวเอง ส่วนตัวเองก็กลายเป็นว่าต้องหนีไปทำความสะอาดตัวเองเช่นกัน แต่ก็เพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งก่อนจะรีบกลับมามอบความอบอุ่นให้กับอีกฝ่าย โดยดึงคนรักที่หลับไม่ได้สติเข้ามากอดภายใต้ผ้าห่ม
+++++++++++++++++++
ความรู้สึกบางอย่างที่รบกวนในท้องทำให้เจ้าของผมสีน้ำตาลค่อยๆลืมตาขึ้นในอ้อมกอดของคนรัก โดยที่ทั้งคู่มีเพียงผ้าห่มคลุมกาย
" อือ " เสียงครางเบาๆ เมื่อขยับตัวแล้วก็รู้สึกปวดแล่นขึ้นมาจากเบื้องล่าง ดวงตาคู่คมเงยหน้ามองตัวการที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้พลางทำหน้ามุ่ย
" พี่เทียน.. "
"อืม...." เสียงครางเบาๆในลำคออย่างนึกรำคาญ มือแกร่งยกขึ้นเกาแผ่นอกเปลือยเปล่าของตัวเองเบาๆ
" พี่เทียน..ตื่นเถอะ เจือหิวข้าว "จุนเจือเรียกคนรักอีกรอบ มือเรียวยกขึ้นแตะหน้าคมนั้นเบาๆ
"อือ หืม?...." ทินกฤตค่อยลุกขึ้นมานั่ง
"กี่โมงแล้ว" หน้าตาไม่ต้องบอกถึงความง่วงงุนที่ยังหลงเหลือ ทินกฤตแทบจะลืมตาไม่ขึ้นด้วยซ้ำ สองมือดึงผ้าห่มและคนรักเข้ามากอดในอ้อมแขน
"หนาว...."
" ...โอย "เสียงครางเบาๆเพราะปวดระบมที่เบื้องล่าง ก่อนจะกัดฟันขยับตัวดูนาฬิกาที่หัวเตียง ดวงตาคมเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าเวลานี้มัน
" เฮ้ย..บ่ายสองเหรอ?! "
"หืม? บ่ายสอง?" ทินกฤตเองก็ตกใจ แต่เหมือนจะตกใจกับเสียงร้องของเด็กหนุ่มมากกว่า
" ก็..เช็คเอาท์บ่ายสิบโมงอะ! ลุกเลยนะ!! " เด็กหนุ่มโวยวาย กลางกุมสะโพกตัวเองแล้วลุกขึ้นอย่างลำบาก ไม่ได้รวดเร็วเหมือนดังที่เร่งทินกฤตเลย
" ป่านนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะ ทินกฤตว่า ไม่ได้คิดจะเร่งตามที่เด็กหนุ่มเอ่ยเลยแม้แต่น้อย ... " มือแกร่งขยี้หัวตัวเองเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นทั้งๆที่ยังเปลือยเปล่า "เดี๋ยวก็จ่ายให้เขาไปอีกคืนก็ได้..." ร่างสูงว่าพลางบิดขี้เกียจ
"แต่ไม่นอนที่นี่แล้วนะ เตียงไม่สบายเอาซะเลย เดี๋ยวไปหาโรงแรมแถวอะไรนะ...อุเมะดะเหรอ...พี่เห็นมีโรงแรมดีๆอยู่"
"นี่ขนาด
"นอนไม่สบาย" นะเล่นเอาเจือปวดซะ " เด็กหนุ่มบ่นอุบ ผิวกายขาวมีแต่ร่องรอยรักจากอีกฝ่าย แต่ที่เห็นได้ชัด คือรอยแดงตรงข้อมือทั้งสองข้างนั้น เขาค่อยๆลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไปทั้งๆแบบนั้น หากว่าไม่ตื่นเพราะหิวแล้วล่ะก็ คงจะนอนต่อเป็นแน่
"งั้นเดี๋ยวบริการ..." ทินกฤตว่าพลางอุ้มเอาร่างบางนั้นขึ้นมาแล้วพาเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ก็ต้องหยุดอยู่แค่นั้น พื้นที่ไม่ได้มีมากมายให้เขา "แช่น้ำ" อาบกับอีกฝ่ายได้เหมือนอย่างที่เคยทำ
"ยืนอาบละกันรอบนี้ ยังยืนไหวใช่ไหม"
" ทำไงได้ล่ะ.. "จุนเจือเกาะบ่าอีกฝ่ายเป็นหลัก อีกฝ่ายจึงเปิดฝักบัวที่รดน้ำอุ่นร้อนลงบนผิวของคนทั้งคู่
ทั้งสองคนช่วยกันอาบน้ำอยู่พักใหญ่ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ห้องดังลั่น แต่ก้ออกไปรับไม่ทัน คาดว่าคงเป็นจากฟร้อนท์ที่โทรมาถามว่าจะอยู่ต่อหรือไม่
++++++++++++++++++++
" งั้นเดี๋ยวเช็คเอาท์ใช่ไหมฮะ..เจือจะได้เก็บของเลย? "จุนเจือถามขึ้นมาขณะแต่งตัวอยู่หน้ากระจก เด็กหนุ่มคนนี้เวลาอยู่หน้ากระจกแล้วก็มักจะแปลงร่างเป็นนกหงษ์หยกได้ทุกที
"ครับ เช็คเอ้าท์ ย้ายเมียไปอยุ่ที่ๆดีกว่านี้.... แล้วเราไปหาอะไรกินกัน ... เดินเที่ยวนิดหน่อย เข้าห้องนอนกับเมีย อืม ช่างเป็นทริปญี่ปุ่นแบบฉุกละหุกที่ดีจริงๆ" ทินกฤตว่าริมฝีปากเหยียดยิ้มน้อยๆ อย่างภาคภูมิใจในทริปญี่ปุ่นครั้งนี้
" นี่ ห้ามพูดแบบนี้เวลาอยู่ข้างนอกนะ ..คำก็เมีย สองคำก็เมียเนี่ย " คำพุดของอีกฝ่ายทำให้ใบหน้าสวยแดงก่ำ ทำไมนะ ทินกฤตถึงได้เรียกเขาแบบนี้เสียเต็มปากเต็มคำขนาดนี้ แล้วก็หันไปเก็บของใส่กระเป๋าให้เรียบร้อยในเวลาเพียงไม่นาน ซึ่งจุนเจือที่เป็นแบบนี้ทินกฤตยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย
"หรือไม่ใช่ล่ะครับ... ขอเราแต่งทางนิตินัยได้พี่ก็จะขอแต่งไปนานแล้วนะรู้หรือเปล่า" ชายหนุ่มพูดโดยไม่ได้หันไปมองหน้าของเด็กหนุ่มแต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบไป ก็ต้องหันกลับมามอง ร่างสูงเดินไปเข้าไปหาโอบอีกฝ่ายจากด้านหลัง
"ถ้าเจือไม่ชอบ...พี่จะไม่พูดอีก"
" ไม่ใช่แบบนั้นหรอก..แค่ไม่ชินน่ะฮะ " เด็กหนุ่มนิ่งในอ้อมแขนอุ่น ก่อนจะยิ้มให้เมื่อหันไปหาคนที่กอดเขาจากข้างหลัง
" เราเช็คเอาท์กันเถอะ เจือหิวข้าวแล้วนะ "
"ครับ...ที่รัก" ทินกฤตยิ้มน้อยๆก่อนขโมยจูบริมฝีปากของเด็กดื้อรั้นของเขาหนึ่งที ส่วนตัวเองก็เดินไปหยิบเสื้อโค๊ท และกระเป๋าเดินทางใบพอเหมาะของตัวเอง ลากเดินออกจากห้องไป
+++++++++++++++++++
talk : อ่า..ซับเลือดกันทันไหมคะ ลืมบอกไปว่าเอาทิชชู่มาด้วย^^
โพลล์
หัวข้อ: หอมกลิ่นกาแฟ Series : คุณแมกซ์&เจ้าน้อย-ภาคพิเศษ-ตอนจบ-(17/08/12) (อ่าน 1042902 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก