หัวข้อ: The Journey of Nergal :จบภาค 1 [Update ลิ้งค์ ภาค 2]

[p_phai]

ทรมานเด็กอะ

อายุนิดเดียว

ต้องโดนละ

ไม่อยากนึกภาพเลยอะ

สงสาร

[MaeMoo]

พอมาได้อ่านข้อมูลที่ไรเตอร์บอกประกอบมา
ทำให้พอเข้าใจได้บ้างว่าทำไมเป็นแบบนั้น ไม่น่าเชื่อเลยนะคะ
แต่ก็สนุกมากเลยค่ะ เชียร์นากัล นะลูกนะ สู้สู้

อย่างนึงที่ประทับใจคือ นากัล มีจิตใจที่ดีมาก
ไม่ว่าสิ่งที่ต้องทำจะเลวร้ายแค่ไหน นากัลก็มองไปในด้านดีๆ
อย่างนี้ ก็ต้องได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทนสินะคะ

[cloud9]

แวะเข้ามาตอบคำถามค่า

เรื่อง pederasty
แปะรุปๆ

อันนี้ที่เห็น  เด็กชายไม่ใช่ ลูกน่ะค่ะ...แต่เปน...เมียค่ะ!!! ตรึง!
มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะในกรีก เรื่องการนิยมเด็กชาย(วัยไม่บรรลุนิติภาวะ)ในยุค ก่อนประวัติศาสตร์(ประมาณ 2,600 ปีที่แล้ว)


จริงๆ จะเรียกว่า ยุคทองของโชตะค่อนก็ได้
ซึ่ง เทียบกับสมัยนี้แล้ว ก็จะเป็นเรื่องผิดศีลธรรม แต่สมัยนั่นเหมือนเขา บูชาความเยาว์วัย ความไร้เดียงสา อะไรแบบนั่นอะค่ะ



และอีกอย่างคือ กฎหมายมันเพิ่งมีฉบับแรกๆ ความเคร่งครัดเรื่องการให้สิทธิ ของ ไพร่ ทาส เนี่ย แทบเป็นศูนย์ ยุคนั่น ผู้ที่อ่อนแอ (เด็กและผู้หญิง) ก็จะโดนกระทำหมดอะค่ะ

ส่วนมาก ถ้าเด็กชายอายุเกิน 17 ปีแล้ว จะถูกตั้งความหวังให้ต้องยืนบนขาของตนเอง เลี้ยงดูตนเอง สถาณภาพเป็นเมียชาวบ้านเค้า (ซึ่งบังคับว่า ฝ่ายรุก ต้องแก่กว่า เหมือนเสี่ยเลี้ยง) สังคมก็จะไม่ชอบใจอะค่ะ  แต่จากที่อ่านมานะคะ คู่ไหนเขารักกันเขาก็ จะหลบๆซ่อนๆ ไม่ก็จ้างเมียมาบังหน้า

แต่ในกรณีของสังคมราชวงศ์ คนชั้นสูง จะทำอะไรตามใจตัวเองยังไง ไม่มีใครกล้าว่า  สนมเด็กที่เอามาเลี้ยง ก็เป็นสนมจนอายุเกิน 17 มีถมเถไปหมดค่ะ 

โชคดีที่เกิดยุคนี้ ที่สังคมช่วยครุ้มครองเด็กๆ ผู้หญิง และ ผู้ที่อ่อนแอกว่า ไม่งั้นใครน่ารักๆ ก็โดนอุ้มเกลี้ยงค่ะ หุหุ

[anajulia]

รูปไม่ขึ้นอ้ะค่ะคุณcloud9 หงิงๆ

ตายๆ รุ้สึกเหมือนเป็นแม่ยกน้องนากัล โผล่ตลอดเลยชั้น กร้ากกกกกกกกส์

[cloud9]

อ่าว ไม่ขึ้นเลยซักรูปหรอคะ  หรือว่ารูปไหนไม่ขึ้นบ้าง??
ปล. โผล่บ่อยๆๆเลยค่า ไรท์เตอร์ไม่เหงาดี อิอิ ขอบคุนที่ติดตามนะคะ

[koraorni]

สนุกมากเลยค่ะ มีคำอธิบายที่มาที่ไปด้วย
ที่สำคัญมีภาพประกอบอย่างสวยงาม
มารอดูพัฒนาการของนากัลว่าจะเป็นยังไงต่อไป
 

[ayanae]

รู้สึกว่าเคอร์นี่จะดูถูกคนอื่นมากไปนะเนี่ย อยากให้นากัลถวายตัวเร็วๆและเป็นที่โปรดปรานจังเคอร์จะได้เลิกนิสัยแบบนี้
เป็นกำลังใจให้นากัลและไรท์เตอร์ค่า สนุกแถมได้ความรู้ด้วย

[kslave]

ความรู้แน่น สาระล้วนๆ

[IIMisssoMII]

ขอบคุณสำหรับข้อมูลเพื่อให้เข้าใจเรื่องมากยิ่งขึ้น
พออ่านจบ...เอานะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติของคนสมัยนั้น
เราที่เกิดมาเป็นคนสมัยนี้รู้สึกไม่เข้าใจและไม่อยากเข้าใจเลย

โล่งไปอีกหนึ่งตอนที่นากัลยังไม่ต้องผ่าน ผช.
เซอซัส เนี่ย เป็นคนสนิทระดับหนึ่งของ ท่านบาธิทใช่ป่ะ คงไม่ใช่ทหารเลวระดับต่ำหรอกนะ

เคอร์เนี่ย...ไม่ใช่ต่อไปจะเป็นเพื่อนสนิทของนากัลหรอกนะ
เรื่องนี้อีกนานไหมกว่าจะเจอพระเอก รึว่า เจอแล้ว...บอกใบ้ หน่อยจิ นะ นะ นะ

อ่านตอนนี้แล้วมีความรู้สึกว่า...นากัลจะต้องโตขึ้นเป็น ชายหนุ่มที่เก่งกล้าสง่างามและมีความรอบรู้ใช่ไหม
พวกกษัตริย์เนี่ย มีแบบเป็นรับบ้างไหม แล้วถ้ามีเนี่ย เอาเด็กมาจะ...ได้เหรอ..
แต่คนแต่งบอกว่า คนอายุน้อยกว่าเป็นรับ ถ้าอย่างนั้น พวกราชวงศ์ที่อายุมากก็เป็นรับไม่ได้เลยอ่ะดิ
ถามมากไปไหม..แต่สงสัยจริง ๆ

รอตอนต่่อไป
นากัล สู้ ๆ คนแต่งสู้ ๆ

[Shock_n2n]

อิอิ
ไปหา ข้อมูลมาไงเนี่ย
อิอิ 

[TENSHINEKO]

สุดยอดเลยจ้า  ข้อมูลแน่นปึก

[~Harmony~]

สวัสดีอย่างเป็นทางการค่ะไรเตอร์
เพิ่งได้เข้ามาติดตามจนอ่านทันแล้ว
เลยมาขอเป็นแฟนคลับอีกคน

หลงรักนากัลเข้าเต็มเป้าเลยทีเดียว
 
ไม่อยากจะบอกว่าเพิ่งเรียนเรื่องนี้มาค่ะ
สอบกลางภาคไปเสร็จหมาดๆเลย
เลยทำให้พอจะจิ้นไปด้วยง่าย
แล้วยังทำให้เข้าใจประวัติศาตร์มากกว่าที่เรียกอีกนะเออ
สื่อการสอนครบมากค่ะไรเตอร์
รู้งี้นะตอนเรียนจะมาขอข้อมูลไปเล่าให้ครูฟังซะเลย
 
ว่าแต่ว่าโชตะเนี่ยมันมีมาตั้งแต่ยุคโบราณกันเลยเนอะ
หึหึ...ไม่ผิดหวังเลยจิงๆว่ามีต่อมายังไง

รอตอนต่อไปน้า
เป็นกำลังใจให้น้าค้า
สู้ๆๆค้าไรเตอร์
 

[Rukki]

ถ้าเอาไปสอบประวัติศาสตร์วายนี่
พวกเราคงได้เต็มกันถ้วนหน้า
55555555555

[TanyaPuech]

นากัลสู้ๆๆๆๆ ผจญภัยในวัง

[fahsai]

ขอบคุณที่มาต่อให้นะค่ะ


 

[tawan]

มาพร้อมความรู้ใหม่ๆ

 

[sasa]

เหมือนได้อ่านสารคดี+ความบันเทิง
สนุกมากมายจ๊ะ รอตอนต่อไปนะ 

[JipPy]

ติดเรื่องนี้แล้ว ว   ว ว ว


รออัพ นะ จ๊ะ

[IIMisssoMII]

มาดัน ๆ

[Acacha]

รูปในข้อมูลเสริมนี่ดู... 'โคแก่กินหญ้าอ่อน' ของแท้เลยค่ะ 

[sasa]

ไม่มาต่ออีกเหรอ รออ่านอยู่นะ 

[anajulia]

รู้สึกเหมือนเห็นคุณcloud9แวบๆ

วันนี้มามั้ยคร้า??

รอ ร้อออออออออออ รอ

[IIMisssoMII]

 
V
V
V

[cloud9]

ว้ากกก กำลังปั่นนะคะ ขอโทดที่ทำให้รอค่า

[~Harmony~]

มาทวงตอนเกือบเช้า
เผอิญนอนไม่หลับค้า
เลยแอบเข้ามาทวงๆๆ

[sin]

มาดันน้องนากัล อยากอ่านต่อแล้ว

[cloud9]

ตอนที่
10

ผมกลับมาที่หอเด็ก ตอนที่ตะวันตกดินแล้ว  ความมืดในวัง กับความมืดในเพิงช่างแตกต่างกันจัง  ท้องฟ้าที่ผมเคยชินยามค่ำคืน จะเหมือนมีผ้าห่มสีดำผืนโตแผ่คลุมทั้งเมืองไว้…ความเงียบ และเสียงน้ำหยดติ๋งๆ   แต่เวลากลางคืนในวัง ไม่เห็นเหมือนกลางคืนซักนิด  บนระเบียงหอตอนนี้ เบื้องล่าง เผลอๆสว่างกว่าตอนกลางวันซะอีก  เหมือนฝูงหิ่งห้อยเลย…ตะเกียงในห้องก็ถูกจุดหมด
เรี่ยวแรงของผม ที่ถูกฝึกไว้ใช้งานกลางคืน ตอนนี้เหลือเฟือเลยแฮะ…ผมไม่รู้สึกง่วงซักนิด  อยากหาอะไรเล่นอีกจังเลย

“นากัล! เจ้าเข้ามาดื่มนมเร็ว กำลังร้อนๆนะ”  
เอลลี่โผล่หัวออกมาจากม่านประตู
“อา..เจ้ากลับมาแล้วหรอ”  ผมมาอยู่ในหอคนเดียวซักพักแล้ว เพราะทุกคนยังไม่กลับ และเลลาห์ไปทำธุระ
ผมเดินตามเอลลี่เข้ามาให้ห้อง ขึงม่านปิด
“วันนี้ เคอร์ไม่กลับมานอนนี่แหละ…”เอลลี่บอก  ผมตามไปนั่งกับเอลลี่ที่เตียง  
“เยี่ยมไปเลย!!” ผมร้อง
เอลลี่จิบนมยิ้มๆ “แค่วันแรก เจ้าก็ไม่ชอบเขาแล้วเหรอ”

ผมพยักหน้า กรอกนมใส่ปากอึกๆ  “ไม่ชอบ…ไม่ชอบมากๆเลย ดูเป็นคนนิสัยแย่อะ”  ผมใช้หลังมือเช็ดปาก  ระหว่างที่เอลลี่หัวเราะ
“สมกับรับใช้ท่านบาลิธจริงๆเลยนะ ” เอลลี่หยิบผ้ามาเช็ดปาก
“นี่ เอลลี่…” ผมพูดอย่างจริงจัง  วางเหยือกนม “ท่านบาลิธเป็นยังไงหรอ?”
“อืม…” เอลลี่ทำท่าคิด ลูบผมสีน้ำตาลอ่อนของตน “ข้าก็ไม่รู้เท่าไหร่อะ…ข้ารับใช้องค์อื่น แต่ตอนงานเลี้ยง หรือ เวลาไปส่งพวกท่านเดินทางต่างๆ…ท่านบาลิธ เป็นคนที่เงียบมากๆเลย  แล้วก็..ฉลาด ใช่ คนในวังหรืออาคันตุกะ ชื่นชมท่านบาลิธมาก…อีกอย่างท่านดูสะอาดสะอ้านสุดๆ  แต่แย่ตรงที่ ท่านไม่ค่อยยิ้มเลย”
“อ้วนมั๊ย? พุงใหญ่รึเปล่า” ผมรีบถามออกไป  ไม่เอาแบบท่านอ้วนอีกแล้วนะ  ตัวหนัก.
เอลลี่ส่ายหน้า “ผอม…สูง”
“ไม่ดุนะ?”
เอลลี่โบกมือ
“ท่านชอบ กำมือ ตอนอยู่เฉยๆ หรืออะไรทำนองนั่นรึเปล่า?”
“เจ้าหมายความว่าไง?” เอลลี่เกาหัว พอผมถามแบบนั้น
“เปล่า…ช่างเถอะ  ข้าถามเรื่อยเปื่อยน่ะ”  ผมฉีกยิ้ม แอบหัวเราะตัวเอง  เอลลี่ยักใหล่
ผมกระเถิบขึ้นมานังขัดสมาธิ ท้าวแขนที่เตียง “ว่าแต่…ทำใมเขาต้องทะเลาะกับอีกคนด้วย  ที่เจ้าบอกข้าตอนเช้าอะ”
เอลลี่ถอนหายใจ หันซ้ายขวา “...เจ้าห้ามบอกเลลาห์นะ ไม่งั้นข้าโดนดุ”

“อยู่แล้วล่ะหน่า!”
“คือมันยังงี้! ท่านเนนันตาร์ เป็น โอรส…ลูกชายอะ ลูกชายคนแรกของ ฝ่าบาทเนบูนิดัสช่ายมะ? ก็ต้องได้ปกครองเมืองหลังฝ่าบาทสิ้นพระชนน์  เป็นพี่ใหญ่ไง!  แต่ ท่านบาลิธอะ เป็นลูกคนโตของ ฝ่าบาทกับ มเหสีอีกคนหนึ่ง..ซึ่ง มเหสีคนนี้ตำแหน่งต่ำกว่า- -”
“เจ้าอธิบายงงจังเลย- -” ผมเกาหัวแกรก  เอลลี่ถอนหายใจขำๆ

“เอ้า เอาอย่างงี้ ” เอลลี่ชี้นิ้วขึ้นมา  “แม่ของท่านเนนันตาร์ เป็นมเหสีแต่งตั้ง…ท่านเนนันตาร์ จะเป็นกษัตริย์คนต่อไป…แต่ แม่ของท่านบาลิธไม่ได้แต่งตั้งสูงๆ…ท่านบาลิธก็ไม่ได้เป็นกษัตริย์  แต่ฝ่าบาทผู้เป็นพ่อ  รักแม่ของท่านบาลิธมากกว่า…แล้วก็เห็นว่า ท่านบาลิธเก่งกว่า ฉลาดกว่า ท่านเนนันตาร์มากมาย…ท่านเนนันตาร์รู้ ก็เลยเกลียดท่านบาลิธ เพราะกลัวฝ่าบาทจะรับสั่งใหม่ ให้บาลิธมาปกครองแคว้น เจ้าเข้าใจรึยัง?”
“อ๋อ…ฮ่าๆๆ ตลกดีอะ” ผมหัวเราะ ก็เพราะพวกในวังมีเมียเยอะนี่เอง

“ไม่เห็นตลกเลย” เอลลี่แบะปากใส่ผม “ท่านเนนันตาร์ชอบทะเลาะกับท่านบาลิธ วังจะแตก  พวกทหารของอีกฝ่ายก็เขม่นกัน…และที่แย่สำหรับๆเด็กอย่างเรานะ นากัล…คือ สนมของท่านเนนันตาร์อะ  เยอะมาก!!!” เอลลี่ลากเสียงยาว “แล้วก็ร้ายๆทั้งนั่นเลย  ชอบข่มสนมอีกฝ่ายว่าชั้นต่ำ   น่าเบื่อมากๆเลย แบบเคอร์อะ…”
สาวใช้เคาะประตูสองที แล้วเดินมาเก็บถาดนมออกไป
ผมมองจนเธอปิดประตู แล้วหันมาสนใจเอลลี่ต่อ “ร้ายมากเลยหรอ?”
“ใช่…พวก ผู้หญิงอะ สนมโตๆเล่ากันว่า พวกเด็กๆไม่ควรไปยุ่ง ไปหือกับสนมของท่านเนนันตาร์ เพราะ พวกเขาจะตอบกลับอย่างร้ายกาจ…แล้วนายรู้มั๊ย นากัล” ตรงงนี้ แววตาของเอลลี่ดูหวาดกลัวขึ้นมา เขาโน้มหน้ามาใกล้ เพื่อกระซิบ “เคยมีคนตายในวังด้วยนะ…แม่บ้านเล่าว่า พวกนั่นอะแหละ เป็นคนฆ่- -”

“แหว่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

!!!

ผมกับเอลลี่สะดุ้งสุดขีด  ปริเสียงแหลมออกมาคนละที ถ้าเหยือกนมยังอยู่ ผมคงทำมันแตกไปแล้ว

…บากีสกับบากอส ยืนชี้นิ้วขำอยู่ที่ประตู
“เจ้าพวกบ้า!” เอลลี่ร้อง ลุกขึ้นยืนบนเตียง แล้วเขย่งลงพื้น  
“กำลังนินทา เรื่องฝ่าบาทกันสนุกเลยน้า…นากัลก็นั่งฟังนิ่งเลย ฮ่าๆๆๆ” บากอสเดินมาหยุดกลางห้อง
“เอลลี่นี่ก็…อย่าทำให้นากัลขี้นินทาแบบเจ้าล่ะ”  บากีสจิ้มอกเอลลี่ ที่ยืนหน้ามุ่ยอยู่ขอบเตียง
“ข้าไม่ได้ขี้นินทาซักหน่อย พวกเจ้าปากเสีย” เอลลี่บ่น
“แหม…อย่าให้แฉเรื่องของเจ้าน๊าา เอลลี่… เจ้าจูบกับผู้ชายอาลักษณ์คนนั่นอะ ถ้า- -”
“หุบปากนะ บากีส !!”
บากีสกับบากอส รุมกอดคอเอลลี่แน่น  เด็กสามคนเซไปเซมาอยู่กลางห้อง “นากัลมาช่วย กดเจ้าน้องเล็กจอมเจ้าชู้ นี่ด้วยกันสิ ฮ่าๆๆๆๆ” บากอสชวนผม  ก่อนจะโดนเอลลี่ หยิกแขน “โอ๊ย!!”
เอลลี่ถูกบากีสขยี้หัวกลับ  ผมหัวเราะลั่นกับภาพที่เห็น  เด็กที่นี้ตลกกันจังเลย  แล้วก็ร่าเริงมากๆด้วย  ผมไม่เคยเห็นเพื่อนๆที่เพิงเล่นแบบนี้กันเลย  ทุกคนดูเหนื่อยกับการรับลูกค้ากันหมด…ทั้งๆที่ พวกเราก็ทำงานคล้ายๆกัน  ไม่รู้ทำใมนะ  ผมคิดว่าชีวิตในวัง มีความหวังบางอย่างมั๊งนะ…

“รู้มั๊ย!!นากัล!! เอลลี่ชอบโดนรุมทึ้งมากๆเลยนะ  ฮ่าๆๆๆๆ ลงมาช่วยทึ้งผมเจ้านี่เร็วสิ!!!”
“อย่าเชื่อนะ นากัล!!! โอ๊ยย!! หยุดแยงจมูกข้านะ!!!”
ผมกระโดดลงจากเตียง กระโจนเข้าไปชนเด็กทั้งสามคนอย่างแรง  บากีสรับตัวผมไว้ แทบจะอุ้มผมลอย มีคนเอามือมาขยี้หัวผมกระจุยเลย  แล้วก็ดึงผ้าคาดเอวด้วย
“เจ้าก้อนขี้!! นี่แหนะ…” เอลลี่ร้อง ตอนขยำผมหัวผม ผมบีบจมูกบากอส บากีสตีเอลลี่ดังแปะๆๆ ไม่ว่าท่านบาลิธจะเป็นคนยังไง  แต่ตอนนี้  ผมรู้สึกถึงอ้อมแขนของทุกคนป่ายปะรอบตัวไปหมด  แล้วท่าทาง มันก็จะไม่ปล่อยผมง่ายๆด้วย…ไม่เป็นไร เพราะผมไม่คิดหยุดเล่นกับทุกๆคนแม้แต่น้อยเลย!!

//////////////////////////////

เสียงของเลลาห์เป็นตัวการปลุกให้ผมตื่น  ผมกระเด้งจากเตียง  วันนี้เลลาห์สอนผมเรื่อง มารยาท และการนวดให้ฝ่าบาท บอกตรงๆผมว่าเลลาห์ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่  ผมรู้สึกว่าเธอลุกลี้ลุกลนเวลาพูดถึงเรื่องอย่างว่า ยังกะมันเป็นเรื่องน่าอายใหญ่โตงั้นแหละ  ผมคิดถึงแต่อาหารกลางวัง  เช้านี้พวกเราได้กินปลาย่าง กับองุ่นหลายพวง ตอนกลางวันจะเป็นอะไรอีกน๊า  ผมรอให้สาวใช้เอาขึ้นมาไม่ไหว…
“เวลาท่านบาลิธ ทรงงาน…ซึ่งท่านมักจะเขียนอักษรอยู่ตลอดเวลา  เขาต้องนวดใหล่และคอให้ท่าน…กดน้ำหนักขนาดนี้…เอ่า ลองมากดข้าซิ  นากัล!!”
“ฮะ!” ผมเดินเข่า สลับต่ำแหน่งไปกดหลังเลลาห์
“นากัล เจ้าไม่ได้ฟังเลยใช่มั๊ย? ข้าบอกให้นวดคอและใหล่ แบบที่สาธิตเมื่อกี้ ตอนพระองค์กำลังทรงงาน”
วันนี้ ผมไม่ต้องออกจากหอสนม  เหลือผมกับเลลาห์สองคน นั่งอยู่ที่ผืนหินเย็นๆในห้องโถง  หน้าต่างบานใหญ่เปิดรับลงยามเช้า สบายใจชะมัดเลย เฮ้อ…
“อืม…ดี  ดีมาก! เจ้านวดเป็นนี้” เลลาห์บอกให้ผมหยุด   ผมยิ้มแฉ่ง  หลังจากเลลาห์สอนนวดแบบง่ายๆเสร็จแล้ว  เธอก็ฝึกให้ผมรินไวน์ บนโต๊ะในครัว ไม่ให้หก…ผมไม่เข้าใจว่าเรื่องแบบนี้จะมาฝึกกันทำใม  ถ้าผมทำของตกแตกในร้านมาดาม  ผมจะโดนเธอฆ่า…ของแบบนี้ ระวังได้ด้วยสัญชาติญาณอยู่แล้วน๊า  ผมว่า..
อันต่อไปเป็นสิ่งที่เลลาห์อายที่สุด เธอลากผมเข้าไปในห้องน้ำ แล้วสอนเรื่องทำความสะอาดช่องทาง
เธอไม่ได้แตะตัวผมเลย  เธอให้ผมลองทำเอง โดยให้ขวดน้ำมันสีเงิน ประดับแก้วเล็กๆมา  ผมดมกลิ่นแล้วมันเป็นคนละอย่างกับของมาดาม  ดูเหมือนจะเย็นวาบๆในช่องทางก่อน แล้วซักพักนึงถึงอุ่น

เลลาห์จับผมอาบน้ำอยู่นาน  กล่าวชมผมว่า เก่งมาก เข้มแข็งมาก ในเรื่องที่ผมไม่เข้าใจ…อะไรของเลลาห์ก็ไม่รู้  
ผมเลยบอกเลลาห์ว่าผมชอบดื่มนมที่สุด  เธอหยิกแก้มผมเป็นสีแดง  พอเช็ดตัวเสร็จ เธอก็เอาถาดนมมาให้  
“ขอบคุณฮะ เลลาห์!!!” ผมรักเลลาห์จังเลย…

…………………………
ตกดึกวันนั้น เลลาห์กลับมาพร้อมเด็กๆอีกสามคน  ประกาศว่า เคอร์จะไม่กลับมาจนถึงพรุ่งนี้เช้า…ผมแอบได้ยินแฝดบากีสบากอส พูดว่า ท่านเนนันตาร์จะ ย้ายเคอร์ไปห้องใหมในไม่ช้า
ในห้องนอน พวกเรากระโดดโลดเต้นกันอีกครั้ง…
“นี่ๆ มาสอนนากัล เล่นดาบกันเหอะ บากอส”บากีสเอ่ยชักชวน
“ไม่เอาอะ” เอลลี่ร้อง “ไม่อยากให้นากัลแรงเยอะๆแบบพวกเจ้า...”
ทุกคนหัวเราะ  “สอนเรื่องนับเลขดีกว่า  แล้วก็เรื่องวันด้วย เนอะ นากัล” บากอสเสนอ
ผมพยักหน้าเห็นด้วย “เอาๆ ข้าจะเริ่มเรียนดาราศาสตร์ วันไหนก็ไม่รู้ ข้าเรียกไม่ถูกเลย”
ทุกคนช่วยกันสอนผมนับเลขสูงขึ้น  แล้วก็นับวัน อาทิตย์ จันทร์ อังคาร ฯลฯ ขณะที่นั่งล้อมอยู่บนเตียงผม  ผมเรียนรู้เร็วอยู่แล้ว ขอให้บอกผมเถอะ ผมจะจำหมดแหละ
“เก้าสิบแปด เก้าสิบเก้า หนึ่งร้อย!! เย้  จบแล้ว นากัล”

อยู่ๆผมรู้สึกแสบๆที่หัวใหล่ พอพลิกมาดูก็เห็นแผลรอยกรีด…ผมจับมันเบาๆ มันแห้งและขึ้นเป็นแข็งๆแล้ว  อีกไม่นานคงหาย
“ไปโดนอะไรมาน่ะ นากัล?”
“อ่าว..ก็แผลหลังการคัดตัวไง? พวกเจ้าก็มีไม่ใช่หรอ?” ผมเลิกคิ้ว
เอลลี่ทำหน้างง “อะไร?”
ชุดของเอลลี่เป็นชุดนอนแขนกุด …ใหล่ข้างนี่ว่างเปล่า
ผมจับแขนของเอลลี่อีกข้างมาดู “ไหนอะ??แผล”
“เจ้าพูดเรื่องอะไรของเจ้า?”  เอลลี่ทำตาถลน  ผมก้มมองหัวใหล่ตัวเอง
“เขาบอกว่า ทุกคนต้องได้รับการตรวจสอบอะ แล้วก็ต้องมีแผลที่หัวใหล่ ก่อนเข้ามาในวัง”
ผมบอกเสียงไม่ค่อยแน่ใจ  บากีสกับบากอสชะโงกหน้ามา ดูแผลผม  
“เขาไหน?”
“ท่านเซอซัสอะ” ผมตอบ  ทุกคนมองหน้ากัน  “เขากรีดข้า บอกว่าถ้าไม่ทำแบบนี้ จะโดนวางยา…เป็น อะไรนะ …การตรวจสอบสายกบฎ”
“อะไรของเขาน่ะ  ไม่เคยได้ยินเลยนะ นากัล??” แฝดช่วยกันส่ายหน้า เอลลี่ขมวดคิ้วประหลาดใจ…ผมกำลังจะพูดต่อ- -  แต่พอนึกเรื่องว่า ยักษ์เซอซัสรู้ความลับของผม เรื่องโสเภนี ผมจึงเงียบ
“ไม่มีการกรีดสนมที่ไหนทั้งนั่นแหละ ในวัง…ตรวจสอบสายกบฎ แล้วเขาทำยังไงกับเจ้า??” เอลลี่ตั้งคำถาม  ผมกลืนน้ำลาย
“ก็เปล่า  เขาไม่ได้ทำอะไรหรอก เขาแค่ กรีด …เท่านั่นอะ”
เด็กทั้งสามมองหน้ากันอีกครั้ง แล้วก็หันมามองผม  “ช่างเถอะ ท่านเซอซัสก็เป็นคนเพี้ยนๆอยุ่แล้ว  เขาคงนึกบ้าอะไรขึ้นมาน่ะ  อย่าไปยุ่งกับเขามากนะ  พวกพี่โตๆเตือนไว้ ”
เอลลี่พยักหน้่าหงึกๆใส่ผม “ใช่ นากัล…อย่าไปยุ่งกับเขานะ”  แล้วเจ้านั่นก็เอามือดึงแขนเสื้อผม ปิดแผล  “มาคุยกันต่อเรื่อง อาจารย์สามท่านดีกว่า…เจ้าต้องอยากรู้แน่ ว่าแต่ละคนเป็นยังไง  อาจารย์วิชาอักษระนะ เขา --”

เอลลี่เล่าเรื่องต่อไป เด็กแฝดหัวเราะ ตั้งใจฟังกัน   ในขณะที่ผมยังคิดเรื่องแผลไม่เลิก

เขาจะทำแบบนั่นทำใมน๊า? เขาจะกรีดผมไปทำใมกัน  หรือว่า จะทำสัญลักษณ์ว่าผมเป็นโสเภนี…แต่เขาก็บอกจะรักษาความลับแล้วนี่หน่า  ผมถูกทั้งเลลาห์ ทั้งเพื่อนๆทุกคนเตือนว่าไม่ให้ไปยุ่งกับเขา   มันยิ่งทำให้ผมสงสัยว่า ท่านเซอซัสมีอะไรแปลกๆที่คนทั้งวัง ต้องไม่ชอบใจนัก…ผมว่าเขาตลกออก
แล้วถ้าเรื่องสายกบฎไม่มีจริงละก็…เขาจะกรีดแผลผมทำใม  และเพื่อจุดประสงค์อะไร

ผมอยากรู้จริงๆแฮะ…

//////////////////////////////

ตอนหน้า ถวายตัวท่านบาลิธแล้วค่าา
ปล: ตอบคำถามเรื่องพระเอก
ใบ้ให้นิดนึงค่ะ
 คือจริงๆ พระเอกเนี่ยแหละค่ะ ที่เป็นปมใหญ่ของเรื่องนี้…  แต่พระเอกก็อยู่ภายในรั้วพระราชวัง เนี่ยละค่ะไม่ใช่คนนอกวังแน่นอน
เรื่องว่าออกมารึยัง …ไรท์เตอร์อยากให้ผู้อ่านเดาอะค่ะ อิอิอิอิ

[anajulia]

ท่านบาลิธ ท่าทางจะทรงเท่ห์โก้ดๆแน่เลยค่ะไรท์เตอร์
ชักจะตกหลุมพระองค์ก่อนได้ยลพระโฉมเสียแล้วสิ >////////<

ที่แน่ๆสี่คนในหอสนมนี่โตขึ้นคงไม่ต้องแก่งแย่งอะไรกันนะคะ
อ้อๆ......เอลลี่ หนูเจ้าชู้เหรอลูก ไปจุ๊บๆกับอาลักษณ์ก็ระวังสายตาคนอื่นจะมารู้เห็นนะคะ ป้าล่ะกลัวแทน

ไรท์เตอร์สู้ๆนะคะ

[~Harmony~]

ว้ายๆๆๆๆ...ดูท่าท่านบาลิธจะเพอร์เฟคน่าดู
ดีใจแทนนากัลจริงๆที่ได้ยุกับคนดีๆ
อยากให้ท่านบาลิธเป็นพระเอกอ่ะ
ไรเตอร์จะเฉลยมั้ยคะพระเอกเนี่ย
เฉลยด้วยน้าไม่เอาใบ้แล้ว

ดีใจมากมายที่ไรเตอร์มาอัพ
รอตอนต่อไปจร้า
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ สู้ๆๆ
 

[kslave]

ตกหลุมรักท่านบาลิธ 

อยากให้พระเอกเป็นท่านบาลิธจังค่ะ
แต่ก็ยังสงสัยกับโจมาร์ เค้าต้องกลับมามีบทบาทใหม่อีกครั้งใช่มั๊ยค่ะ?
อยากอ่านต่อมากๆค่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ จะได้เจอท่านบาลิธแล้ว