ตอนที่ 26 อย่างน้อย
วันนี้มีการประชุมใหญ่ของเหล่ากามเทพครับ วาระการประชุมได้แก่ จับไอ้เต้ยใส่พานทองถวายไอ้คิว ฮ่าๆ
ที่ประชุมก็บ้านผมนี่แหละครับ คงมีใครหลายคนอยากรู้เรื่องที่ไอ้เต้ยต้องหลบหน้าไอ้คิว แล้วก็เรื่องที่ไอ้คิวไปส่งไอ้เต้ยใช่มั้ยครับ งั้นก็ขยับมาใกล้ๆผมจะเล่าสู่กันฟัง แต่เล่าเรื่องของผมก่อนดีกว่าเนอะ
ก็วันนั้นที่ไอ้คลื่นมันมาบ้านผม มันกับภูมิก็ไม่เจอกันหรอกครับ เพราะพ่อไอ้คลื่นโทรมาบอกว่าที่บ้านเกิดเรื่อง ให้มันรีบกลับ ก็ไม่รู้ทำไมที่ลึกๆแล้วผมแอบโล่งใจที่คลื่นกลับไปก่อนที่ภูมิจะมาถึงบ้านประมาณห้านาที เรียกว่าเส้นยาแดงผ่าแปดเลยทีเดียว
พอภูมิมันมาถึงก็ให้ผมเก็บเสื้อผ้าไปค้างกับมันที่คอนโด มันบอกจะรีบเก็บเวลก่อนปิดเทอม สาดดดด แต่ก็ไปนอนเฉยๆนะครับ ไม่มีอะไรในกอไผ่ กอไก่ ขอไข่ กอแก้ว กอกล้วยแต่อย่างใด
ส่วนเรื่องที่ไอ้เต้ยต้องหลบหน้าไอ้คิว ก็เพราะไอ้ปันมันขู่ว่าถ้าไม่ทำตามจะไปบอกไอ้คิว ส่วนเหตุผลคือต้องการให้ไอ้คิวแปลกใจ ประหลาดใจ อย่างน้อยมันก็จะได้คิดเรื่องไอ้เต้ย ว่าทำไมน้องหลบหน้า เต้ยเป็นอะไร ประมาณนี้อ่ะครับ ก็ได้ผลนะ เพราะไอ้คิวมันก็ถามผมอยู่ ว่าน้องรหัสมันขาดยาหรือเปล่าทำไมทำตัวแปลกๆ
แล้วเรื่องที่ไอ้คิวต้องไปส่งไอ้เต้ย ก็เพราะว่าเอ่อ ถ้ารู้แล้วอย่ากรี๊ดนะครับ คือมีเพื่อนไอ้แทนที่เรียนหมอชื่อกริชหรือกรีกนี่แหละมารอไอ้เต้ย แล้วประมาณว่าจะชวนมันไปกินข้าว ไอ้เต้ยมันก็กำลังหาทางเลี่ยง
แล้วพี่คิวของเราก็ขี่ควายเผือกมาช่วยไว้ทันครับ ด้วยการสมอ้างเป็นแฟนไอ้เต้ยแล้วก็ไปส่งครับพี่น้อง พอไอ้เต้ยเล่าให้ฟัง ไอ้ปันกับไอ้มิคแทบจะซื้อประทัดมาจุดฉลอง
“กูว่าแล้ว กูว่าแล๊ว ถ้าไม่คิดอะไรไอ้คิวไม่พูดแบบนั้นหรอก”
“มึงว่าไงเต้ย คราวนี้จะยอมเชื่อพวกกูรึยัง จะรุกไอ้คิวมั้ย” ไอ้ปันนี่ก็เร่งน้องจังนะ
“จริงๆเต้ยก็อยากลองดูนะเฮีย แต่ถ้าทำแล้วต้องเสียพี่คิวไปอีกล่ะ” ไอ้เต้ยมองไอ้แทนตาละห้อย เหมือนหมาน้อยอยากมีที่พึ่ง ไอ้แทนกอดคอไอ้เต้ยและยิ้มให้กำลังใจ
“ถ้าไม่ลองมันจะไปรู้ได้ไงวะเต้ย นี่อย่างเฮียนี่ เดินไปบอกเฮียฟ่างแบบแมนๆเลย ถ้ามึงมัวแต่กลัวก็ต้องเจ็บแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ถ้าถูกไอ้คิวปฏิเสธ มึงอาจจะเสียใจในสิ่งที่ทำ แต่ก็แค่ครั้งเดียว ดีกว่าเสียดายที่ไม่ได้ทำตามที่อยากไปตลอดชีวิต เกิดเป็นลูกผู้ชายทั้งทีก็ต้องลองดีให้สุดๆเลยสิวะ จะกลัวเหี้ยไร”
ไอ้แทนกอดคอน้องมัน ไอ้เชนที่นั่งอยู่ข้างๆก็ผลักหัวไอ้เต้ยเบาๆ มันคงเป็นวิธีแสดงความรักของพี่ชายที่มีให้น้องชาย พวกผมก็ส่งยิ้มให้มัน
“ตั้งแต่กูเป็นแฟนกับมึงมานะแทน กูเพิ่งรู้สึกว่ากูไม่ได้คิดผิดก็วันนี้แหละ”
“อ้าว แล้วที่ผ่านมาละฟ่าง” ไอ้ฟ่างอมยิ้ม ยักไหล่
ไอ้เต้ยเม้มปาก ก้มดูมือตัวเองบนตักที่จับกันแน่น พวกผมปล่อยให้มันจมอยู่กับความคิดของตัวเอง คราวนี้ถ้าไอ้เต้ยเลือกแบบไหน ผมก็จะเคารพการตัดสินใจของน้อง ถ้ามันพอใจที่จะอยู่แบบนี้พี่ชายอย่างพวกผมก็พร้อมจะเข้าใจ
“งั้น….ถ้าเต้ยออกตัวแรง ก็อย่าว่ากันนะเฮีย”เฮฮฮฮฮฮฮ พวกผมเฮลั่น
“มันต้องแบบนี้สิวะ ถึงจะสมเป็นน้องกู” ไอ้เต้ยยิ้ม ดวงตามันดูมาดมั่น สิ่งที่มันกำลังจะทำ ถึงแม้ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าจะสำเร็จสมหวังหรือไม่ แต่อย่างน้อยมันก็จะไม่เสียใจที่ครั้งหนึ่งมันเคยทำตามความต้องการของหัวใจตัวเอง
“กูมั่นใจว่าไอ้คิวมันมีเหตุผลพอ ถึงมึงไม่ได้มันมา มึงก็จะไม่เสียมันไป แค่ทำใจรับตำแหน่งน้องชายมันก็พอ” ไอ้เชนลูบหัวไอ้เต้ยอีกครั้ง
“ครับ เต้ยขอบคุณพวกเฮียมากเลยนะ”
“ห่า อย่าร้องไห้นะ กูทุเรศลูกกะตา” ไอ้ข้าวฟ่างครับ ตั้งแต่เกิดมามึงเคยปลอบใจใครดีๆบ้างมั้ยเนี่ย
“ถ้าพวกพี่ช่วยไอ้เต้ยสำเร็จแล้ว ช่วยผมต่อด้วยนะ”
“อ้าว มึงไปแอบรักใครอีกละไอ้แมท อย่าบอกนะว่ามึง มึง….แอบรักกูใช่มั้ย”
“โหยยยพี่มิค เห็นแบบนี้ผมก็เลือกนะพี่ อีกอย่างคนที่ผมชอบอ่ะผู้หญิง”
“เหรอ งั้นก็แล้วไป ช่วงนี้กูยิ่งมีเสน่ห์ต่อเพศเดียวกันอยู่ด้วย ไอ้ภูมิเป็นพยานได้ เนอะภูมิ”
“มึงหมายถึงไอ้เฉาก๊วยกับไอ้ก๋วยจั๊บน่ะเหรอ”
“ช่าย มีแต่มึงนี่แหละภูมิที่เข้าใจกู เชี่ยเบียร์แม่งอิจฉา หาว่าหมากูเป็นตุ๊ด” สรุปกำลังพูดเรื่องหมาเหรอมิค เอาเป็ด กูก็อุตส่าห์ตั้งใจฟัง ไอ้เบียร์ดึงไอ้ภูมิไปกระซิบอะไรไม่รู้แล้วมันก็ขำกันอยู่สองคน แต่เพราะภูมิกับผมอยู่ใกล้กันมาก ผมเลยได้ยินด้วย ไอ้ภูมิมันซุกหน้าวางหน้าผากพิงหลังของผม มันเล่นเกมส์ในมือถือด้วย
“กูเห็นไอ้เฉาก๊วยตามปี้ไอ้ก๋วยจั๊บ แม่งอาการหนักทั้งคนทั้งหมา”
สมัยนี้แม้แต่หมาตัวผู้ยังเล่นกันเอง เหอะๆสงสัยเพราะโลกมันร้อนละมั้ง
“เอาหล่ะๆ มาวางแผนต่อไปดีกว่า” ได้เวลาของไอ้ปันแล้วครับ มันกางแผนที่ประเทศไทยซะเต็มโต๊ะ ซึ่งผมอยากจะรู้ว่า มึงเอาแผนที่มาเพื่อ? ไอ้เต้ยไม่ได้หลงทางหรือไปลาดตระเวนตามหาไอ้คิวนะเว้ย
“ไอ้ปัน มึงเอาแผนที่ประเทศไทยมาทำไมวะ อย่าบอกนะว่าแผนการที่มึงวางคือวางแผนที่” ผมแทบสลบครับ ถ้าเป็นแบบที่ไอ้เชนว่า กูขอเป็นลมนะ แม่เจ้า!!! วางแผนคือวางแผนที่ลงกับโต๊ะเนี่ยนะ ไอ่ฟายยยยยยย
“มันจะได้ดูเป็นพิธิการไงเชน ให้อารมณ์เหมือนห้องประชุมลับของนาซี มึงอย่าโง่สิ ฮุ” เอ่อ คือ …กูว่าไอ้เชนมันไม่ได้โง่หรอก มันเป็นคนปกตินี่แหละปัน ถ้าจะมีใครซักคนที่โง่หรือไม่ปกติ กูว่าน่าจะเป็นมึงมากกว่า
“แล้วแผนของมึงคืออะไร” ผมยื่นหน้าไปถาม
“ถ้าไอ้คิวควงคนอื่นได้ ไอ้เต้ยก็ควงได้ ตาต่อตาฟันมาฟันกลับ ฉึกๆ” มันมีซะที่ไหนภาษิตบทนี้อ่ะปัน
“อ่อ หมายถึงไปหาสาวมาซักคนแกล้งเป็นแฟนไอ้เต้ยให้พี่คิวหึงใช่มั้ยพี่ปัน”
“ถูกต้องนะครับน้องแมทครับ” มันเอาปากกา วงๆที่แผนที่ด้วย เหมือนฮิตเล่อร์วางแผนการรบของพวกนาซี แต่ไอ้ปันมันออกแนวนาข้าว นาเกลือซะมากกว่า
“ไอ้คิวจะหึงไอ้เต้ยได้ยังไง มันไม่ได้เป็นอะไรกัน” ไอ้ภูมิเงยหน้าจากเกมส์และจากหลังของผมมาออกความคิดเห็น
“เออ ใช่” ไอ้เบียร์ก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ถึงไม่ได้เป็นอะไรก็หึงได้โว้ย หวงน้อง หวงเพื่อน อารมณ์ประมานนั้นแหละ เออเต้ย ปกติมึงพาแฟนเข้าคณะมั้ย”
“ไม่เคย เต้ยกลัวพี่คิวเห็น” นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันมึงก็ซ้อมเกรงใจไอ้คิวแล้วเหรอเต้ย เป็นผมนะไม่กลัวไอ้ภูมิหรอก เชื่อมั้ยครับ หึหึ คิดอยู่ดีๆผมเผลอหัวเราะออกมาซะงั้น
“ขำอะไรพีม” ภูมิกระซิบข้างหูผม
“ขำขัน ฮ่าๆ”
“เหรอ อยากไปขำต่อในนรกมั้ย”
“โอ๊ยเชี่ย กัดกู” ไอ้ภูมิมันกัดไหล่ผม
“อะไรกันสองตัวนั้น กลัวคนไม่รู้รึไงว่าได้กันแล้ว” ไอ้ฟ่าง มึงนี่เล่นกูทุกช็อต อย่าให้ไอ้แทนกัดมึงบ้างนะ ไอ้พวกเพื่อนเวรทั้งหลายก็รุมหัวเราะสะใจผม
“ไอ้ภูมิไอ้พีมมึงอย่าขโมยซีนกู มึงแน่ใจนะเต้ยว่าไม่เคยควงใครไปคณะ”
“แน่สิเฮีย”
“นั่นไง ถ้าไอ้คิวเห็นมันอาจจะไม่พอใจก็ได้” มึงเมาหรือกูงงวะปัน นั่งเทียนนิมิตเอาเองแท๊แท้ หน้าไอ้แทนไอ้เชนไอ้ฟ่างเหมือนเบื่อหน่ายเอือมระอาไอ้ปันมาก
“แล้วตอนนี้มึงคบกับใคร” ผมถาม ก็นะ เห็นอย่างนี้ไอ้เต้ยมันก็ศิษย์น้องไอ้เชน มั่ว คั่ว สาวไม่ซ้ำเหมือนกัน
“เต้ยไม่คบใครมาเกือบเดือนแล้ว”
“เยี่ยม แล้วเราจะไปหาผู้หญิงที่ไหนมาให้ไอ้เต้ยควง” ไอ้มิคเสนอหน้าถาม
“เอาผู้หญิงมาทำไม ไอ้เต้ยต้องควงผู้ชายโว้ย”“……………..”
แอ๊บแอ แอ๊บแอ เหลือแค่เสียงตุ๊กแก และมีแค่เสียงแอร์ดึงฮึ่มๆ คือเงียบมาก บรรยากาศวิเวกวังเวกสุดๆครับ
“เต้ยไม่เอา ถ้าไม่ใช่พี่คิว เต้ยไม่เอาผู้ชายคนอื่น” ไอ้เต้ยที่ตั้งสติได้ก่อนพวกผม รีบปฏิเสธส่ายหน้าทันที
“กูไม่ได้ให้มึงเอา แค่ให้ควงไปเย้ยไอ้คิว”
“มึงบ้าเหรอปัน จะมีผู้ชายที่ไหนยอมให้ผู้ชายควงวะ มึงอย่าเพ้อ” ไอ้แทนส่ายหัว ปลงกับชีวิต
“มีสิ ทำไมจะไม่มี” สายตากับรอยยิ้มของไอ้ปันน่ากลัวมาก เหมือนพวกฆาตกรโรคจิต พวกโจรขโมยชุดชั้นใน มันเหยียดรอยยิ้มมุมปากทำเอาพวกผมเสียวสันหลัง เริ่มเห็นเงาความหายนะกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้มันมองสบตามองผมทีละคน ทีละคน และแล้วสายตามันก็ไปหยุดที่
ไอ้เบียร์เย้ดเข้ งานเข้ามึงแล้วไอ้คุณชาย แจ๊คพ็อตลงไอ้เบียร์ครับ
“เฮ้ย อย่ามองกู ไม่ๆๆๆๆ ดูปากกูนะ ไม่” ไอ้เบียร์สะดุ้ง กระโดดหนีเกือบตกโซฟา เสียภาพพจน์ราชนิกูลหมด
“น่า ถือว่าช่วยน้องช่วยนุ้งนะมึง” ผมไม่สามารถหาคำมานิยามความสยดสยองของรอยยิ้มไอ้ปันได้ว่ามันดูจิตๆหลอนๆแค่ไหน ต้องมาเห็นเองครับ ทุกสายตากำลังจับจ้องมองไอ้เบียร์ ถ้ามันร้องไห้ได้คงร้องแล้ว
“กูขอเหตุผลสามข้อ ทำไมต้องเป็นกู”
“หนึ่งคือ มึงหล่อ” เหตุผลมึง มุดดินมากปัน
“ไอ้เชน ไอ้มิคก็หล่อ” ไอ้นี่ก็จะหาทางรอดอย่างเดียว ไอ้ภูมิยังมีหน้าไปขำมันอีก
“สัดเบียร์ อย่าโยนมาให้กู” ไอ้เชนปาหมอนอิงใส่หัวไอ้เบียร์ มันรีบปัดขี้ให้พ้นตัว ส่วนไอ้มิคนั่งกอดอกยิ้มภูมิใจที่ถูกชม ถ้าไอ้ปันเป็นคนคิดแผน แล้วไอ้มิคเป็นคนเล่นตามแผน บอกได้คำเดียวว่างานนี้มีแต่ เหลว แน่นอน
“ข้อสอง มึงโสด” ได้ยินไอ้เบียร์บ่นเบาๆว่า ไม่น่าเลิกเลยกู “และสาม มึงฉลาด”
“เชี่ยปันมึงว่ากูโง่เหรอ”
“โอเค ไอ้เชนแสดงตัวแล้ว มึงคงอยากช่วยน้อง งั้นตกลงว่าไอ้เชนนะเต้ย” สงสัยชะตาไอ้เชนจะถึงคราวซวย มันไม่น่าปากไวตอนนี้เลย ผมได้ยินเสียงไอ้ภูมิขำ หึ มึงพลาดแล้วเชนเอ๊ย
ไอ้ปันนี่ก็สุดยอดมาก ผมว่ามันตั้งใจจะให้ไอ้เชนตั้งแต่แรกแล้ว เพราะประสบการณ์ความเลวโชกโชนกว่า สุภาพบุรุษอย่างคุณชายเบียร์ เอาไอ้เบียร์มาคงมัวแต่เป็นผู้ชายใจเย็น
“หรือมึงอยากเลือกเองเต้ย ตามสบายนะ จะเชนหรือเบียร์ เลือกเอา เต็มที่เลยน้อง หึหึ” ไอ้เต้ยยิ้มแหยะๆ เหมือนถูกบังคับให้กินระหว่างเหยี่ยวหมากับน้ำลายคางคก
“มึงไม่ต้องเลยปัน กูไม่เกี่ยว ก็ไหนตกลงกันแล้วไงว่าให้ไอ้เชนช่วย” ยังไม่มีใครตกลงนะเบียร์ หึหึ
“ชิ่งเลยนะมึง” ไอ้เชนมองไอ้เบียร์ด้วยความแค้น เหอๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อไอ้ปันมันชี้ขาดแล้ว อีกอย่างคำว่าพี่ชายก็ค้ำคอ ถ้าไม่ช่วยน้องก็ดูจะใจร้ายเกินไป คลาสโนว่าถึงคราวซวยแล้วจริงๆ ฮ่าๆ กูสะใจว่ะเชน
“มึงเป็นไรข้าวฟ่าง” ไอ้ภูมิถามพี่ชายมันที่นั่งไขว่ห้าง กอดอก มองหน้าไอ้เต้ยแล้วยิ้มเลวๆ
“กูมีลางสังหรณ์ว่ะภูมิ”
“สังหรณ์อะไร”
“กูรู้สึกว่า ไอ้เต้ยจะมีผัว ฮ่าๆๆ” พวกผมก็ขำตามไอ้ฟ่าง “หึ ฟันหญิงมาเยอะ คราวนี้มึงเจอดีแน่ไอ้เต้ย”
“อ้าว มึงด่าตัวเองทำไมวะฟ่าง” กร๊ากกกกกก กูกดไลค์ได้มั้ยมิค
TBC >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
………………………………………………
มาน้อยๆแต่จะมาบ่อยๆคืนกำไรให้คนอ่านคะ
คึกจัด ลงวันเว้นวัน แล้วก็จะหายไปอีกหลายวัน กร๊ากกกก
ปิดเทอมแล้ววู้ๆๆๆ
เหล่ากามเทพเริ่มทำงานแล้วคะ จะรอดมั้ยเนี่ย คลาสโนว่าเชนมาเองเลย ก็หวังว่าจะแผลงศรรักปักกลางใจพี่คิวได้นะจ๊ะ ฮี่ฮี่
เพลง อย่างน้อย จากพี่ๆ BigAss คะ ดูเข้ากับน้องเต้ยดี ทำตามนโยบายเล้า เอาลิ้งมาให้จิ้มคะ ^___^
http://www.youtube.com/watch?v=4DaqiCbnfoI
หัวข้อ: We are...คือ เรารักกัน ตอนพิเศษ ด้วยความคิดถึง100%... 16/12/13 [P.314] (อ่าน 3347770 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก