“Hi Dad ………I’m in a party…..Umm…there are many many thing dad ปาปาย่า ป๊อกๆdaddy it very very delicail …..yes mom call me aleady…….I can’t ….next week I have a test but Martin can goes with Mom…….miss u too dad happy new year byeซำนี่เด้อ” แล้วไอ้ลูกครึ่งอิตาเลียนขอนแก่นก็วางสายไป
“อะไรคือ ซ่ำนี้เด้อ ภาษาอิตาลีหรอวะ” ไอ้ปันถาม
“กร้ากกกกกก เออเป็นภาษาอิตาลีแถวตอนบนแปลว่าแค่นี้นะ”ไอ้คิวหัวเราะขนาดนี้ไอ้ปันมันยังไม่รู้อีกเหรอว่าไอ้แมทจบบทสนทนาด้วยภาษาอะไร ไอ้ภูมิขำหึมันโอบไหล่ผมพร้อมกับเคาะนิ้วเป็นจังหวะเพลงที่ไอ้มิคกำลังหอนอยู่
“พวกมึงรู้มั้ยว่าจริงๆแล้วกูก็เป็นลูกครึ่ง”กร้ากกกกกกกกกเชี่ยปันเป็นลูกครึ่งตอนปกติเป็นไทยแท้แต่พอเหล้าเข้าสู่กระแสเลือดกลายเป็นลูกครึ่งซะงั้น
“ลูกครึ่งหรือครึ่งลูกไอ้สัส”ไอ้คิวหัวเราะลั่น
“หึหึ นั่นสิหรือครึ่งบกครึ่งน้ำวะปัน” ไอ้แทนว่า
“เชี่ยแทนมึงไม่รู้อะไรอย่ามาพูด บรรพบุรุษกูน่ะนะเป็นถึงโชกุนในสมัยราชวงศ์ถัง”
แอ๊บแอ
???????
…………
ถ้าจำไม่ผิดโชกุนน่าจะเป็นตำแหน่งของขุนนางที่อยู่ในญี่ปุ่น ส่วนราชวงศ์ถังนี่ก็เป็นราชวงศ์หนึ่งของจีน สรุปบรรพบุรุษมึงมิกซ์แอนด์แมชอแด็บเองว่างั้นปล่อยมันไป ไปเห่าไปหอนร้องเพลงกับไอ้มิคนู่น แล้วอยู่ๆไอ้มิคมันก็หยุดร้องเพลงแล้วตะโกนลั่นเมื่อไปชะโงกหน้าดูอาหารบนโต๊ะ
“อะไรเนี่ย ไม่มีอาหารที่มีประโยชน์ต่อมันสมองกูเลย เชนๆบอกแม่บ้านให้ทำปลาร้อยวันหน่อยสิ กูอยากกิน”
“ปลาอะไรนะ” อย่าว่าแต่ไอ้เชนเลยครับ กูยังงง
“ปล้าร้อยวัน”
“ปลาร้อยวันอะไรของมึงวะมิค” ไอ้เบียร์ถาม
“ปลาเผา” เย้สเข้กูขอไว้อาลัยให้มุกนี้ของมึงเลยมิค มันอยู่ลึกมากกูไปไม่ถึงจริงๆว่ะเพื่อน
“งั้นกูว่ามึงไม่ต้องรออยู่ถึงร้อยวันหรอก เผาตอนนี้เลยแล้วกัน” ณ จุดนี้กูเห็นด้วยว่ะฟ่าง
ยิ่งดึกพวกพ้องผมยิ่งกากยิ่งเกรียนเข้าไปทุกขณะรวมถึงตัวผมด้วย ตอนนี้กำลังจับไอ้พวกที่หลับไปสำเร็จโทษนั่นคือหามไปโยนลงสระครับ ไอ้มิคเจอรายแรกแม่งสร่างเมาเลยมันตะโกนด่าตั้งแต่โคตรเหง้าพวกผมยันรุ่นลูกรุ่นหลาน จากนั้นก็ไอ้แมท น้ำกระจายโคตรสะใจ มันก็คงด่าพวกผมเหมือนกันแต่ขอโทษนะน้องรักพวกกูฟังไม่ออก ฮา แล้วพอแกล้งเค้าไว้เยอะต่างคนก็ต่างเริ่มระแวง แต่ก็อยากแกล้งไงโดยเฉพาะไอ้เบียร์กับไอ้ฟ่างนี่กูโคตรอยากเอามันลงน้ำ
“พวกมึงไม่ต้องคิดจะแกล้งเมียกูเลยนะเพราะกูจะพามันลงน้ำเอง หึหึ” ไอ้แทนว่าพลางย่างสามขุมทำหน้าหื่นๆเมาๆเข้าไปหาไอ้ฟ่าง ฟ่างมันก็ถอยสิครับ กร้ากกก อย่างฮา เออดีไม่ต้องลงมือรอดูผัวเมียมันตีกัน
“มึง อย่าเข้ามานะแทน ไอ้แทน!!!”
“หึหึ ไปเล่นน้ำกันนะที่รัก”
“ตีนกูนี่ ไม่นะแทน ไอ้แทน เหี้ยยยยยย”
ตุ้มมมมมมมมมม
ไม่ทันแล้วครับไอ้ฟ่างถูกไอ้แทนลากลงไปแดกในน้ำแล้วเรียบร้อย มันโผล่ขึ้นมาจากน้ำไอค่อกแค่กยังไม่ทันตั้งตัวไอ้แทนก็ลากมันเข้าไปจูบ สาดดดดดดดดดดดดดด จำไม่ได้ว่าส่งเสียงแซวดังแค่ไหน แต่แม่งสุดๆเลยว่ะ เสื้อนักศึกษาสีขาวบางๆไอ้แทนกับไอ้ฟ่างแม่งโคตรเซ็กซี่ ไอ้ภูมิเป่าปากแซวพี่ชายกับพี่เขยมันไม่ขาด ไอ้คิวตบถังน้ำด้วยความสะใจ
“ไง คลอรีนบ้านไอ้เชนหวานมั้ยวะ” ไอ้ราชนิกุลเบียร์ส่งเสียงแซวไปถาม ไอ้แทนยังไม่ยอมปล่อยไอ้ฟ่างแถมเหมือนว่ามันจะรัดไอ้ฟ่างซะแน่น
“ก็ไม่ได้จะว่าอะไรนะแต่ขึ้นไปบนห้องกูก็ได้ หึ”
“ไอ้เหี้ยตัวไหนยังไม่เลิกแซวถ้ากูขึ้นไปกูจะจับตัดหัวให้หมด”
โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหฮุๆๆๆ เสียงแซวคล้ายว่ามาจากเผ่าใดเผ่าหนึ่งในหุบเขากินคน ฮ่าๆ
“ฟ่างไม่ต้องขึ้นมาหรอก ไหนๆก็ลงไปแล้ว งั้นเอาเพื่อนไปเพิ่มอีกซักคู่นะ” ภูมิหันมามองหน้าผม และเราก็รู้งานกันผลักไอ้คิวกับไอ้เต้ยลงไปแดกน้ำเย็นๆในสระ ฮ่าๆ
“เฮียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” อีกนิดเต้ย ยาวอีกนิดกูว่าเหี้ยแน่ๆ
“ไอ้แคระแล้วมึงกับผัวจะได้เห็นดี” ฮ่าๆๆสมน้ำหน้าเชี่ยคิวเป็นหมาบ้าตกเลยมึง มันชี้หน้าผมก่อนจะว่ายไปหาไอ้เต้ยที่มุดน้ำอย่างมีความสุข มันเปลี่ยนอารมณ์เร็วเหมือนกันนะไอ้เต้ยเนี่ย
“หมาเห่าว่ะภูมิ เฮ้ยยยยยยยยยย เฮ้ยๆ” ผมถูกผลักครับ เชี่ยไหนวะ ผมพยายามทรงตัวให้อยู่ริมสระผมตีปีกพั่บๆจะหงายหลังกลับได้แล้วเพราะภูมิเอื้อมมาดึงผมทันแต่
“มาให้พี่ชายผัวสำเร็จความใคร่น้องสะใภ้ต้อนรับปีใหม่หน่อยเป็นไง”เชี่ยฟ่างงงงงงงงงปล่อยกู
ตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมทั้งผมและภูมิเราร่วงลงสระทั้งคู่
“เฮ้ย เอาห่วงยางป่ะ ได้ข่าวว่าสระตรงนี้เมตรครึ่งกูกลัวมึงยืนไม่ถึง” ไอ้แทนไอ้เลววววววววว
สุดท้ายพวกผมก็ทำมิชชั่นสำเร็จสามารถลากคอไอ้เชนไอ้เบียร์ไอ้ปันลงมาร่วมชะตากรรมได้ พวกผมว่ายน้ำไล่ฆ่ากันในสระนั่นแหละ หึหึ ปีนี้เป็นปีที่สองแล้วซินะที่ผมได้ฉลองปีใหม่กับภูมิ บรรยากาศ สถานที่อาจจะต่างกัน คืนนี้ไม่ใช่คืนข้ามปี ไม่มีพลุสวยๆแต่งแต้มบนท้องฟ้า ไม่มีดาวใสๆให้เห็นในกลางกรุงเทพ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะสิ่งเหล่านั้นไม่ได้มีค่ามากเท่ากับคนที่กอดผมอยู่ตรงนี้และที่สำคัญ
ผมยังมีไอ้เพื่อนๆตัวแสบทั้งหลายที่จะร่วมเดินทางก้าวสู่ปีใหม่และปีต่อๆไปด้วยกัน
Happy New Year นะเว้ยพวกมึง
……………………………..
วันนี้คือวันสุดท้ายของปี2554ครับเป็นวันที่หลายๆคนกำลังเฉลิมฉลอง หลายๆคนหลายครอบครัวกำลังมีความสุขแต่ผมขอแตกแถวนะครับขอนอกกรอบนิดนึงเพราะตอนนี้นอกจากผมจะห่างไกลจากคำว่าฉลองและความสุขแล้ว ผมยังทุกข์ถนัดเพราะกำลังทำสงครามประสาทกับไอ้ภูมิ ทำมาได้ชั่วโมงกว่าๆแล้ว สาเหตุก็เพราะว่า…..
“ทำไมต้องทองหล่อด้วยว๊า เรากินแถวๆคอนโดไม่ได้หรอ กินเสร็จจะได้ไปดูพลุที่เซ็นทรัลเวิร์ลไง”
“เอ้ พีมทำไมพูดไม่รู้เรื่องก็บอกว่าไม่ให้ไปคนมันเยอะ”
“ก็อยากดู กูชอบพลุอีกอย่างปีนึงมีครั้งเดียวนะเว้ย ถึงคนเยอะก็ไม่เป็นไรหรอกยังไงมึงก็อยู่ด้วย”
“กูอยู่ด้วยก็ใช่ว่าคนอื่นจะเบียดมึงไม่ได้ ถ้ามึงอยากดูมากเดี๋ยวกูโทรไปสั่งให้เค้ามาจุดใต้คอนโด ตอนนี้หกโมงคงน่าจะทัน” บ้า ไอ้ภูมิมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่พวกผมทะเลาะกันหน้าดำหน้าแดงคือเรื่องของเรื่องเนี่ยผมอยากไปเคาน์ดาวน์ที่เซ็นทรัลเวิร์ลอยากไปดูไฟดูพลุดูคอนเสิร์ตเพราะปีที่แล้วก็ไม่ได้ไปมัวแต่เมาฉลองอยู่กับไอ้พวกเดอะแก๊งที่บ้าน
แต่ภูมิมันไม่ยอมให้ผมไปบอกว่าคนเยอะเบียดกันเดี๋ยวมีใครมาใกล้มาโดนตัวผม แล้วมันก็บังคับผมให้ไปกินข้าวที่ร้านแถวๆทองหล่อด้วย ตอนนี้เลยเอาแต่นั่งแยกเขี้ยวใส่กันคนละฝั่งเตียง
“กูอยากดูดอกไม้ไฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ” ตะโกนเลยแม่ง นี่ถ้าเอากำปั้นสองข้างตบหน้าอกเหมือนคิงคองได้ผมทำไปแล้วนะเนี่ย
“แต่กูจองโต๊ะไว้แล้ว”
“เย้สเป็ด แล้วมึงจะมาพล่ามทำไมในเมื่อจองโต๊ะแล้ว ฮึ่ย” หลอกให้กูเถียงคอเป็นเอ็นอยู่ด้วยตั้งนานที่แท้มึงก็วางแผนไว้หมด อดๆๆๆๆ อดเลยกู
“หึหึ หน้ามึงฮาว่ะเอ๋อ ก็บอกแล้วว่าคืนนี้เราจะเคาน์ดาวน์กันสองคน มึงดื้อเองถ้ายอมไปตามที่กูชวนตั้งแต่แรกก็จบแล้ว”
“ห่า ที่มึงทำเค้าไม่เรียกชวนแถวบ้านกูเรียกบังคับ” ใช่มั้ยล่ะครับการชวนคือเราต้องมีทางเลือกแต่ดูเชี่ยภูมิทำดิแม่ง
“หึหึ แล้วไงจะไปอาบน้ำแต่งตัวได้รึยัง ดึกๆรถติดนะ”
“กูไม่อาบ”
“ก็ดี๊ป่ะงั้นไปเลย” ไอ้ภูมิยักคิ้วกวนๆยิ้มชั่วๆให้ผม อย่าให้ถึงทีกูบ้าง ผมปาหมอนใส่หน้าหล่อๆของมันก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ ต้องมีซักวันต้องมีซักวันที่ไอ้พีมคนนี้จะชนะไอ้ภูมิบ้าง แสรดดดแพ้ทางแม่งตลอด
ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานออกมาภูมิก็ไม่ได้อยู่ในห้องแล้วมันคงไปอาบน้ำอีกห้องมั้ง ผมเห็นชุดที่ภูมิมันเอามาวางไว้บนเตียง เดฟสีซีดขาดๆตรงหัวเข่าแบรนด์โปรดของมันกับเสื้อเชิ้ตลายสก๊อต หึ มึงมาในตีมหล่อใช่มั้ยเดี๋ยวกูจะไปในตีมที่มึงต้องประทับใจจนยากที่จะลืมเลือนไอ้หล่อ
ผมเลือกเสื้อยืดสีขาวแขนน้ำเงินมีรูปวัวกระทิงสองตัวกำลังหันหน้าเอาเขาชนกัน คึ แค่นี้กูก็เป็นลูกผู้ชายตัวจริงแล้ว ส่วนกางเกงก็ยีนส์ขาสั้นเสมอหัวเข่าที่ผมตัดเองเลยนะ ชุดกูเจ็บปวดได้อีก ผมทาโรออน ปะแป้งฝุ่นพอเป็นพิธีก็ออกไปนั่งหล่ออยู่หน้าทีวี
ซักพักภูมิก็ออกจากห้องน้ำมันเดินมาผลักหัวผมก่อนเดินเข้าห้องไปแต่งตัว สัส เดี๋ยวกูกระตุกผ้าเช็ดตัวหลุด เหมือนมันจะไม่ได้สังเกตผมแฮะ รอไม่นานเทพบุตรบนดินก็ปรากฏตัวต่อหน้าผม เห็นแล้วก็แอบหวงมันนะเว้ยไม่อยากให้ใครมอง แต่ก็คงไปห้ามไม่ได้ผมยักไหล่เดินไปรอมันที่หน้าประตู พอหันกลับมาก็เห็นภูมิกำลังมองผมตั้งแต่ปลายเส้นผมจรดปลายส้นเท้าด้วยความตกตะลึงพรึงพรืด
“พีม”
“เออ”
“กูพาไปร้านอาหารอิตาเลียนนะ”
“รู้แล้ว อย่างมึงไม่แดกอาหารโปโตริโก้หรอกหรือเราจะเปลี่ยนไปกินข้าวเหนียวส้มตำน้ำตกไก่ย่างวิเชียรบุรี หื้ม”
“หึ หึหึ ฮ่าฮ่า ถ้ามึงไม่ใช่เมีย กูจะด่าว่าสถุลแล้วนะเตี้ย มึงคิดได้ไงใส่ชุดนี้” ไอ้ภูมิขำหน้าดำหน้าแดงมันทิ้งตัวลงหัวเราะกับโซฟา ปล่อยให้ผมยืนบ้าอยู่หน้าประตูคนเดียว
“สถุลแล้วทำไม กูไม่แคร์เว้ยหรือมึงแคร์งั้นกูไม่ไปก็ได้นะ” คึ เข้าทางแล้วครับ ไอ้ภูมิมันยังขำยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มันส่ายหน้าพลางตบลงข้างๆ
“มานี่มา”
“อะไรอีกวะ ตกลงมึงจะไปมั้ยเนี่ย”
“จะเดินมาดีๆหรือ…….” ห่า สุดท้ายผมก็ต้องเดินกลับไปหามัน เหวอออออออออ
“เฮ้ยยยย” กำลังจะนั่งแต่ภูมิดันฉุดแขนผมให้นั่งตักมัน ไอ้เชี้ยยยยยยยยยย กูก็ดิ้นสิครับไม่ใช่ผู้หญิงนะกูไม่นั่งตักโว้ยยย แต่ก็เท่านั้นดิ้นไปก็เหนื่อยฟรี นั่งๆแม่งไปเหอะมันทนปวดขาได้ก็เอา
“กูไม่ได้อายที่มึงใส่แบบนี้ แค่ไม่อยากให้ใส่ขาสั้น”
“หวงกูอ่ะดิ” ผมยักคิ้วให้คนที่เอาจมูกมาซะใกล้แก้มผม
“เปล่า เพราะกลัวว่ามึงจะดูขาสั้นกว่าเดิม”
“กวนตีนกูแล้วไง”
“หึหึ ไปเปลี่ยนไป อากาศเริ่มหนาวแล้วใส่อะไรหนาๆสิเดี๋ยวจะไม่สบายนะ”เสียงนุ่มๆของภูมิกระซิบบอกอยู่ข้างหู อ๋อยยยย แบบนี้กูก็แพ้น็อคดิวะ
“มึงก็ปล่อยกูดิ”
“จูบก่อนดิ” ผมถึงกับมือเย็นตีนเย็น มึงนะมึงไอ้หล่อมันชอบทำแบบเนี้ยะ ทำให้ผมไปไม่เป็น ผมก็เลยทำหูทวนลมไม่ได้ยิน ก้มหาเศษตังในกระเป๋าเสื้อภูมิ เปล่าเขินนะเว้ย ไม่ได้เขินจริงจริ๊งงงง ผมไม่เขินซักนิดที่มันเอาจมูกคมๆมาเขี่ยข้างแก้ม ถึงผมไม่ได้เงยหน้าไปสบตากับภูมิผมก็รู้ว่าตอนนี้สายตาของมันที่มองผมเป็นแบบไหน ผมก็ยิ่งก้มค้นกระเป๋าเสื้อมันกว่าเดิม
“หึหึ หาอะไร”
“……………..”
“ว่าไง หาอะไรครับ” ผมขอยาหม่องตราลิงถือลูกท้ออย่างด่วนเลยครับ อย่ามาพูดเพราะนะเว้ยมึงก็รู้กูแพ้มึงโหมดนี้ ได้ยินเสียงมันหัวเราะชอบใจ เอ้อออ มึงจำไว้เลย
“เปล่า ตกลงจะได้กินมั้ยข้าว” ผมคิดว่าตัวเองพูดเสียงดังนะแต่ทำไมมันฟังดูง้องแง้งๆวะ ใครมาเปลี่ยนกล่องเสียงผมใช่มั้ย
“นะ จูบก่อน จูบต้อนรับปีใหม่”
“เหลืออีกหลายชั่วโมง มึงอย่ามาเนียน”
“นะ”
“……………………” สุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายเงยหน้าไปแตะริมฝีปากกับปากของภูมิที่อยู่ไม่ห่างแต่เพียงไม่นานผมก็เป็นฝ่ายตามมันอยู่ดี
กว่าจะมาถึงร้านก็ปาไปเกือบชั่วโมงจากปกติใช้เวลาแค่ครึ่งชัวโมง ที่จริงร้านนี้เรามากินบ่อยครับภูมิบอกว่ารสชาติใกล้เคียงอิตาเลียนออริจินัลที่สุดแล้ว แต่ผมว่าก็งั้นๆแหละ คือกูไม่รู้ไงครับว่าอิตาเลียนดั้งเดิมมันเป็นยังไง ฮา ร้านก็ค่อนข้างหรูนิดนึง(เหรอ) อ่อ ผมเปลี่ยนชุดแล้วครับไม่ต้องห่วง มันคงจะฮามากถ้าผมใส่เสื้อกระทิงแดงเดินเข้ามา คึ
เพราะวันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่าคนเลยเยอะเกือบเต็มร้านแต่ผมกับภูมิก็ได้มุมดีเพราะเส้นใหญ่ ที่จริงผมชอบวุ้นเส้นนะ ชักจะฮาไร้กรอบเกินไปล่ะมึงไอ้พีมกร้ากกกกกกกก วันนี้เสี่ยภูมิใจป๋ามากสั่งไวน์มาด้วยเว้ย กะมอมกูอ่ะดิ แต่ซอรี่นะครับคุณแฟนบังเอิญว่ากูคอทองแดง ไวน์ขวดเดียวไม่ได้แอ้มกูร้อกกก ไม่ช้าไม่นานอาหารที่สั่งก็ทยอยเดินทางมา ผมกับภูมิก็ไม่รอช้ารีบสวาปามเลยครับ
“พีม กูไปเข้าห้องน้ำนะ เดี๋ยวมา”
“อื้อ อินอุ๊บอี้อั้บเอยอะอึง” ร็อกเก๊ตเต็มปากแต่ผมก็พยายามจะเสวนากับภูมิให้จงได้ มันหัวเราะบอกว่ากินดีๆเดี๋ยวสำลัก แล้วมันก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมเลยแอบกินของภูมิไปคำนึง มันเป็นปลาอะไรซักอย่างอบชีสเมนูโปรดของมันมาที่ไรต้องสั่งไอ้ปลานี่ทุกที ไม่เห็นอร่อยเลยแต่ปลามันมาไกลผมเลยจะกินให้เป็นเกียรติแก่ปลาซะหน่อย ฮ่าๆ อาหารเรียกน้ำย่อยผ่านไป อาหารจานหลักผ่านไป ต่อไปก็ของหวาน แต่ทำไมเชี่ยภูมิยังไม่มา หรือว่าตกส้วมตายไปแล้ว
ผมว่าจะโทรตามก็ดันเหลือบไปเห็นไอโฟนเครื่องงามของมันก็นอนแอ้งแม้งอยู่ข้างๆจานพาสต้าซะก่อน ผมกำลังจะลุกออกไปหาภูมิแต่ก็หันไปเจอกุหลาบขาวช่อโตยื่นมาตรงหน้า ผมไล่มองตั้งแต่ดอกกุหลาบ ข้อมือเรื่อยไปจนเห็นหน้าเจ้าของชื่อดอกไม้ มันยืนส่งยิ้มขำๆมาให้
เล่นเอาผมทำอะไรไม่ถูกมันหายไปนานสองนานแล้วกลับมาพร้อมดอกไม้ช่อเบ้อเร่อ แล้วคิดดูสิครับว่าคนเต็มร้านอ่ะกำลังมองมาทางนี้ ผมทั้งเขินไอ้ภูมิทั้งอายคนอื่น ถึงผมจะไม่ใช่คนพิศวาสดอกไม้แต่ว่าอะไรที่ภูมิให้ผมก็ชอบทั้งนั้นแหละ
ดอกกุหลาบขาวก็ไม่เลวนะ พวกสาวๆโต๊ะข้างหน้ามองไอ้ภูมิจนแทบจะตามมาสิง ยิ่งเห็นมันเอาดอกไม้มาให้ผม ก็คงจะปวดใจอยู่ หึหึ อิจฉาละสิเมิงงงงงงงงงง กร้ากกก
“ห้องน้ำร้านนี้ดีเนอะ มีแจกช่อดอกไม้ด้วย” ผมพูดกับช่อกุหลาบในมือ ขยันเซอร์ไพรส์จริงๆไอ้หล่อ
“เค้าคงรู้มั้งว่ากูอยากเอาใจแฟนเลยให้มา”
“ขอบคุณนะ”
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้มั้ย” ไอ้ที่อมยิ้มแล้วขยิบตานี่หมายความว่าไงห๊ะ เดี๋ยวกูเอามีดจิ้มตาบอดเลย ผมกับภูมิเรากินข้าวมื้อสุดท้ายของปีด้วยรอยยิ้มตลอดทั้งมื้อ อาจจะดูเป็นการฉลองปีใหม่ที่เรียบๆง่ายๆแต่ผมก็มีความสุขมากๆเลยล่ะครับ
ขอแค่มีไอ้หล่ออยู่ข้างๆแบบนี้ ทุกปีเพียงเท่านี้ผมก็พอใจแล้ว
หลังจากอิ้มแปล้จนแทบเหมือนงูเหลือมก็ได้เวลากลับไปรอเคาท์ดาวน์ที่ห้องเราแล้ว ภูมิกอดคอผมออกจากร้าน เราหยอกเล่นกันตามประสา มันแกล้งผมบ้างผมตบหัวมันบ้าง ภูมิเอาคืนด้วยการดึงผมไปกอดและจูบ เพียงแค่ปากเราแตะกันมันก็ปล่อย ไอ้นี่นิ กลางที่สาธารณะนะเว้ยมึงรอให้ถึงห้องก่อนได้มั้ย อ้าววว ซะงั้นเลยกู หึหึ ผมวิ่งตามไปจะเตะมัน ภูมิเดินถอยหลังแลบลิ้นใส่ผม ผมได้เตะมันสมใจโดยแลกกับการถูกภูมิดึงไปกอดคอไว้เหมือนเดิม
แต่อยู่ๆร่างกายผมก็ชาไปทั้งแทบ ไรขนอ่อนตั้งชันเย็นไปทั้งแนวสันหลัง มันเย็นจนหนาว เมื่อกี้มีรถคันหนึ่งผ่านหน้าผมไป รถคันที่ขับผ่านไปเมื่อครู่ ผมไม่แน่ใจว่าภูมิจะเห็นหรือเปล่าเพราะมันมัวแต่จะแกล้งหอมแก้มผม ผมไม่ได้สนใจว่าคนที่ขับรถคันนั้นเป็นใคร แต่ผู้ชายคนที่นั่งข้างหลังและสบตากับผมนั้น
คือ คุณพ่อของภูมิTBC >>>>>>>>>>>>>>
……………………………………
- และแล้วช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงค่ะ ภูมิพีมจะไม่ไร้สาระ ไม่เรื่อยๆไปวันๆแล้วนะตัวเธอ หวังว่าคงถูกใจนะจ๊ะ(ประชด) ฮ่าๆๆๆ แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าจ้า
HAPPY NEW YEAR นะคะทุกคน ขอให้คนอ่านวีอาร์มีความสุขมากๆ ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ ยิ้มได้ตลอดทั้งปีนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างทั้งกำลังใจ มิตรภาพดีๆ ขอบคุณแทนหนุ่มๆทุกคนสำหรับความรักจากทุกคนค่ะ สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ จุ๊บบบบบบบบ
หัวข้อ: We are...คือ เรารักกัน ตอนพิเศษ ด้วยความคิดถึง100%... 16/12/13 [P.314] (อ่าน 3347537 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก