ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
Cookie for 2 [3P] ตอนที่ 1ปกติแล้วเช้าวันเสาร์คุกกี้จะต้องไปเรียนพิเศษ แต่เพราะวันนี้ที่เรียนเกิดมีปัญหา ทำให้เด็กหนุ่มอยู่บ้านนั่งมองรถขนของย้ายบ้าน ที่มาจอดที่หน้าบ้านหลังข้างๆ ตั้งแต่เช้า
บ้านเก่าในหมู่บ้านจัดสรร ที่ติดป้ายขายมาตั้งนาน จนเมื่อ 2 เดือนก่อนก็เริ่มมีช่างมาซ่อมโน่นนี่ แล้วก็เงียบไปได้สักอาทิตย์เดียวถึงเวลาของการย้านเข้า
“แล้วกูจะได้อ่านหนังสือมั้ยวะเนี่ย”
บ่นๆไปงั้นแหละ แต่คุกกี้ ก็หอบหนังสือเรียน กับคู่มือไปนั่งอ่านที่เก้าอี้หินอ่อนในสนามหน้าบ้านตั้งแต่เช้าเหมือนเคย
ท่าทางเจ้าของบ้านคนใหม่ จะไม่ค่อยวุ่นวาย เพราะเห็นผู้ชายหลายคนคุมของมากับรถบรรทุกคันแรก แต่ก็ไม่เห็นได้ยินเสียงสั่งงาน มีแต่รถมาจอด คนงานขนของลงจากรถ รถแล่นออกไป อีกเกือบชั่วโมงก็มีรถขนของอีกคันมาจอด เอาของลง แล้วก็ไป
“ดีโว๊ย ขอให้เงียบๆเหมือนไม่มีคนอยู่อย่างเดิมด้วยล่ะ” คุกกี้ทำเหมือนอธิษฐานแล้วเดินกลับเข้าบ้านไปเอาขนมกับเครื่องดื่ม
แม่เงยหน้าขึ้นจากคอมพิวเตอร์ และเอกสารบัญชีที่โต๊ะทำงาน แล้วหันมาถาม
“แดดร้อนแล้วเข้ามาอ่านหนังสือข้างในดีกว่ามั้ยลูก”
“ไม่ละฮะ แม่ทำงานเหอะ ผมเข้ามาหาขนมน่ะ”
พี่ไก่ที่ทำงานบ้านอยู่วางไม้กวาดทันที
“เอาขนมปังหน้าหมูมั้ยคะ พี่ทำแป๊บเดียว”
“ขนมปังหน้าหมูมันเรียกว่าขนมเหรอพี่ไก่” คุกกี้แกล้งทำกอดอกถาม
“อ้าว” พี่ไก่ทำหน้าตาเหรอหรา “ไม่ใช่หรือคะ”
“ขนมปังหน้าหมูก็คือขนมปังหน้าหมู ส่วนขนมก็คือขนม”
พี่ไก่ยิ่งทำหน้างง เพราะคิดตามไม่ทัน จนแม่หัวเราะ
“ทำไปเหอะไก่ กี้มันกินได้ทั้งนั้นแหละ”
แกล้งคนรับใช้พอให้หายง่วง คุกกี้ก็เดินกลับออกมาที่หน้าบ้านอีกรอบ มีรถเก๋ง 2 คันจอดอยู่ กับชายหนุ่ม 2 คนยืนคุยกัน
ทั้งคู่ตัวสูงเท่าๆ กัน แต่คนที่ยืนหันหลังให้ตัวใหญ่กว่า ดูจากแขนล่ำที่พ้นเสื้อกล้ามสีดำ ขณะที่คนที่หันหน้ามาทางบ้านนี้สวมเสื้อยืดสีน้ำตาล
“ทำไงกูจะสูงได้ขนาดนี้วะเนี่ย”
คุกกี้พูดคนเดียวแล้วนั่งลงที่เดิม
ชายหนุ่มคนที่สวมยืดเสื้อสีน้ำตาล มีคิ้วเข้ม จมูกโด่งกับริมฝีปากหยักสวย ยืนหน้ามาทางบ้านหลังข้างๆ จ้องมองเด็กหนุ่มตัวเล็กผิวขาวจัด ที่เดินออกมาจากบ้าน 2 ชั้นหลังข้างๆ แล้วนั่งลงที่ชุดสนามหินอ่อน ข้างหน้ามีหนังสือหลายเล่ม นิ้วมือกลมๆ หมุนดินสอในมือไปมา
“น่ารักว่ะ”
“หือ” ชายหนุ่มอีกคนในเสื้อกล้ามที่ตัวหนากว่าหันมามองตาม “เออ..”
“น้องๆ” คนที่สวมเสื้อสีน้ำตาลเดินเข้ามาเกาะรั้วร้องเรียกด้วยเสียงใหญ่ๆ
“ฮะ” คุกกี้เงยหน้าจากหนังสือแล้วลุกขึ้นมาหา
“อยู่บ้านนี้เหรอ”
“ฮะ”
“พี่ชื่อไนท์เพิ่งย้ายมานะ” คนเสื้อสีน้ำตาลแนะนำตัว แล้วหันไปหาอีกคนที่ใส่เสื้อกล้าม “นั่นแมค”
“ผมชื่อกี้อยู่บ้านนี้” คุกกี้หัวเราะ ขณะที่บอกแต่ชื่อหลัง เรื่องอะไรจะบอกชื่อเต็มเดี๋ยวก็เรียกไอ้คุกเหมือนเพื่อนๆ
“ไว้มาอ่านหนังสือบ้านพี่สิ” พี่แมคชวนง่ายๆ เหมือนรู้จักกันดี คุกกี้ก็พยักหน้ารับง่ายๆเหมือนกัน
พี่ไนท์ทำเหมือนชะโงกมองเข้าไปในบ้าน “ที่บ้านอยู่กี่คนน่ะ”
“3 ผม แม่กับคนทำงานบ้าน”
พี่ไนท์หันกลับไปรื้อของที่อยู่ในรถหน้าบ้าน ขณะที่พี่แมคเอาแต่ยืนยิ้มเฉย
เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คุกกี้รู้สึกพิกล!
โดยเฉพาะจากผู้ชายรูปหล่อกล้ามสวย ที่ส่งให้กับเด็กหนุ่มหน้าหวาน หัวเกรียน....
“ไม่มีอะไรผมกลับไปอ่านหนังสือนะพี่”
“เดี๋ยวๆ” พี่ไนท์ร้องบอกแล้วรีบกลับมาพร้อมกับตะกร้าผลไม้มาส่งให้ “ของฝากจากเพื่อนบ้าน”
คุกกี้รับมา...
คนนี้ก็หล่อมากเหมือนกัน ถึงจะดูผอมกว่าอีกคน แต่ถ้าจะให้คะแนน ทั้งคู่คงได้เต็ม 10 เท่ากันอีกน่ะแหละ!
แล้วให้ของฝากมาอย่างนี้เดี๋ยวแม่ก็ต้องเข้าครัว ทำอะไรให้เขาเอากลับไปให้เพื่อนบ้านใหม่น่ะสิ
แต่เอาวะ! มารยาทแบบนี้ ดีกว่าเพื่อนบ้านไม่รู้จักกันเลย
“พี่ไปจัดบ้านก่อนนะ แล้วแวะมาล่ะ” พี่ไนท์โบกมือ แล้วหันไปพยักหน้าเรียกพี่แมค
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
