ไฟออกปาก ควันออกหูเลย สอบยากโคตรรร คณบดีเคี้ยวจัด ยังสอบไม่เสร็จเลย ช่วงนี้ขออ่านเตรียมสอบหน่อยครับ อยากลงให้จบไม่รู้จะได้ไหม รามก็จะสอบปลายเดือนอีก Y_Y
“ พี่ดิษครับ น้ำครับ ” วันต่อมา ผมต้องมาที่สโมสร เพราะไอวากนรกนั้นบอกให้มา พอมาถึงมันใช้ผมสารพัด
“ ไอคิม มึงเป็นอะไรวะ ทำไมพูดเพราะแปลกๆ ” ไอเรเพื่อนรักมันสงสัย นี่ผมปากไม่ดีขนาดนั้นเชียว
“ไม่มีอะไรหรอก หยุดปากหมาเข้าพรรษา ” ไอวากนรกพูดแทรก หัวเราะกันใหญ่เลยนะ
“ คิม วันนี้ไปคณะศิลป์ด้วย เขาจะซ้อมเดินหน้าขบวน ” ไอหนิงบอก คือผมต้องไปเดินถือป้ายคณะกับดาวเดือนของอีกคณะครับ
“ เออ ”
“ ขาหายปวดหรือยังน้อง ” พี่โจถามซะยิ้มออกเลย แฮ่ๆ พักนี้รักพี่โจขึ้นเยอะ
“ หายแล้วครับ มันก็ปวดเฉพาะตอนเจอหน้าคนบางคนอะพี่ ” ผมแกล้งเหลือบไปทางไอวากนรก
“ ทำไมพี่ดิษกับคิมชอบทะเลาะกันจัง ดีกันได้ไม่เกินวันเลย ” อ้าว ยัยจอย ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ พวกในคณะเริ่มซุบซิบกันเสียงดังขึ้นๆ ... เขาเรียกซุบซิบแน่นะ
“ ปล่าวน้องจอย คนมันเคยๆกัน ก็พูดกันแบบนี้เป็นธรรมดา ” กูว่ามึงจะสองแง่สองง่ามไปแล้วนะ
“ ว้าย เคยท่าไหนหรอจ้ะ ” กรรมของคิม เจ้ปองเพื่อนไอวากนรกเสริมเอาอีกคน
“ ท่าไหนก็ได้ เป็นทุกท่า ”
“ โว้ย คุยเรื่องอะไรก้านน ” ผมโพล่งใส่พวกเขา
“ ฮ่าๆๆ ” เออ หัวเราะกันเข้าไป ไปคณะศิลป์ดีกว่า
“ คิมรอด้วยๆ ” ใครเรียกวะ
“ นัท ยังไม่ไปที่คณะเหรอ คิมมองไม่เห็น ” นัทวิ่งจนผมเสียทรงหมด เหอะๆ เริ่มจะไม่เหมือนดาวคณะแล้วว่ะ
“ ก็เอาแต่เอาใจพี่ดิษ จะเห็นคนอื่นได้ไง โอยเหนื่อย ”
“ เอาใจอะไร ก็แค่ ... ”
“ แค่ ? ” นั้นสินัท แค่อะไรดี นึกไม่ออกเฉยเลย
“ มันช่วยพาไปรักษาเข่า ” นัทพยักหน้า ไม่ถามต่อ ดีเหมือนกัน
“ พี่ ดาวเดือนเกษตรมาละ ” พอถึงคณะศิลป์ผมเดินไปที่สโมสรของคณะเขาเลย
“ ไหนๆ ต๊ายแก หล่อเหมือนพี่มันเลย ” พี่กระเทยคนนึงโพล่งขึ้นมา
“ หล่อเหรอพี่ หึ งั้นๆแหละ ” อ้าว ใครมาหมิ่นความหล่อกู ไอเคราหนานี่เอง
“ บอกพี่ประธานที มากันละ ” พี่กระเทยคนนั้นใช้ไอเครานั้น
“ ว่า ... ไง ” ไอคุณหนูคนนั้นเอง คนที่ผมตะคอกใส่ตอนเชียร์นี่หว่า
“ สวัสดีค่ะพี่ หนูขอโทษแทนเพื่อนหนูด้วยค่ะ มันไม่ค่อยปกติอะค่ะ ” ยัยนัท ฮึ่มมม
“ ไม่ต้องบอกหรอก เห็นหน้าก็รู้แล้วว่าไม่ปกติ ” ดูมันปากมอม
“ เห็นหน้าก็รู้ มีญาณรึไง ” ผมบ่นเบาๆ
“ นี่ ! ” มันขึ้นเสียง ซวยล่ะ ลืมไป นี่คณะของมันนี่หว่า มองกูใหญ่แล้ว
“ จะซ้อมกันได้ยังพี่ เมียผมนัดนะ ” ไอเครานั่นพูด ... ซ้อมกันได้ยังนี่หมายความว่าไง
“ เออ มึงไปเอาป้ายเจอกันที่ลานเชียร์ ” ผมเดินตามไอหน้าคุณหนูไป
“ ไร ” ระหว่างทางนัทสะกิดผม
“ แกขอโทษพี่เขาเลยนะ ”
“ ทำไมต้องขอโทษ ไม่เห็นเหรอมันก็กวนตีนเหมือนกัน ”
“ คิม พี่คนนี้สนิทกับคณะเรามากนะ โดยเฉพาะพี่ดิษ ” ห๊ะ ...
“ ตอนเราซ้อมเชียร์คราวก่อน ที่คิมโดนทำโทษเพราะไปขึ้นเสียงกับพี่เขานี่แหละ ” คงจะเข้าใจผิดแล้วล่ะนัทจ๋า เหอะๆ แต่ก็ดี เข้าใจแบบนั้นดีแล้ว
“ ขบวนของพวกเรามีประมาณเจ็ดแถว ดาวทั้งสองคณะต้องไปนั่งในดอกบัว ส่วนเดือนเดินนำ พอถึงทางเข้าสนามจะมีคนไปเปิดกลีบดอก เดือนก็เข้าไปรับออกมา พี่จะเป็นคนเอาป้ายไปให้ ” ไอหน้าคุณหนูมันเล่าเป็นฉากๆ สรุปแล้ว ไอเคราคนนั้นเป็นเดือนของคณะศิลป์ ตอนเลือกมีตากันไหมเนี่ย
“ ตอนเดินเข้ามาในสนามแล้วล่ะคะ ” ดาวของคณะศิลป์ถาม คนนี้น่ารักมากครับ ชื่อแมว และก็คนนี้แหละที่นั่งข้างผมตอนเชียร์
“ สับหว่างกัน ดาวเกษตรซ้ายสุด เดือนศิลป์ ดาวศิลป์ แล้วก็ ไอนั้น ” ไม่วายแขวะกู
“ เห็นว่ามันเจ็บเข่า จะเดินไหวเหรอ ” ไอเคราถาม
“ ธุระของกู ไม่ต้องมาห่วงหรอก ”
“ ห่วงก็ผิด กวนจริงๆ ” มันต่อปากต่อคำกันผม
“ กวนอะไร พูดมาเลยดีกว่า ”
“ เฮ้ยๆ กูรู้ว่ามึงอารมณ์ร้อนนะไอเดือนเกษตร แต่ตอนที่ทำงานร่วมกัน มึงอย่าทำแบบนี้ได้ไหม อย่างน้อยเกรงใจผู้หญิงด้วยสิ ” ว่ากูกันใหญ่เลยนะ
“ กูก็ไม่ได้เรื่องแบบนี้แหละ มีอะไรฝากนัทมาแล้วกัน ตอนจะซ้อมใหญ่กูจะมา ” ผมเดินออกมาเลย อะไรของพวกมัน นัทพยายามเรียกผม แต่ไม่สนละ อารมณ์เสีย
ผมเดินไปนั่งเล่นที่โรงอาหาร ช่วงเย็นๆพวกหอในจะออกมาหาอะไรกินกันมาก ทำให้ค่อนข้างจะแออัดมาก
“ ไงวะไอเพื่อน ” ในโรงอาหารจะมีมุมของแต่ละคณะ มุมที่ผมนั่งก็เป็นมุมของพวกคณะผมเอง เวลาใครผ่านไปผ่านมาก็จะคุ้นหน้าคุ้นตากัน
“ อืม ” ไอโต้งเข้ามานั่งกับผม
“ ในคณะเลิกแล้วหรือ ” มันพยักหน้า
“ นัทอยู่ที่คณะศิลป์ กูแยกมาก่อน ” ไอโต้งหัวเราะเบาๆ มึงจะหัวเราะทำไมวะ
“ เค้าบอกกูแล้ว ทำไมมึงอารมณ์ร้ายกว่าเมื่อก่อนมากเลย ”
“ ร้ายตรงไหน ”
“ เมื่อก่อน ถ้าไม่หนักจริงๆ มึงจะเก็บไว้ แต่ช่วงนี้เหมือนก๊อกแตก ” คำพูดของมันทำให้ผมได้คิดเหมือนกัน
“ ถ้ามีปัญหาอะไรจริงๆ ที่หนักหนามากๆ เล่าให้เพื่อนๆฟังก็ได้นะเว้ย ”
“ มึงพูดอะไรของมึง ” ผมพยายามจะเบี่ยงประเด็น แต่ไอโต้งส่ายหน้าเหมือนไม่ยอมรับ
“ ตั้งแต่กลับมาจากไร่ มึงเปลี่ยนไป แต่กูจะไม่ถามต่อ มึงอยากเล่าเมื่อไรค่อยเล่า ” มันตบไหล่ผมแล้วเดินไป แม่ง ทำให้กูคิดมากอีกคนละ
“ คิมเว้ย ”
“ อะไรๆ ”
“ มึงบอกให้กูทำโจทย์ให้ดู แล้วไมไม่ดูวะ ” ไอเรว่าผม
“ วันนี้เอาไว้ก่อนได้ไหมมึง กูขอกลับห้องก่อนได้ปะ ”
“ เป็นอะไรหรือปล่าวมึง ตาลอยๆมาสองสามวันแล้ว ” มึงสังเกตด้วยเหรอ กูว่ากูพยายามทำตัวปดติแล้วนะ
“ เป็นไข้มั้ง กูกลับละ ” ผมกวาดสมุดดินสอใส่กระเป๋าแล้วรีบลุกกลับห้อง หลังจากไอโต้งมาพูดด้วยวันนั้น ผมเริ่มมีอาการบ้าๆบอๆหลายอย่าง ผมเองก็อธิบายไม่ถูก และผมมีนัดคุยกับคนสำคัญคนหนึ่งครับ เลยต้องแกล้งชิ่งหนีไอเรมา
“ ไม่ได้เจอกันนานนะ สบายดีไหม ” คนๆนั้นคือคุณอาน้องชายแท้ๆของพ่อผมเอง ท่านเป็นจิตแพทย์ครับ
“ สบายดีครับ อารักษ์เป็นยังไงบ้างครับ ”
“ ฮะๆ โตขึ้นแล้วนะ สมัยก่อนเจอหน้าไม่ถามแบบนี้ ” เข้าใจหยอกนะ
“ ตอนได้ยินว่าเรียนเกษตร อาไม่แปลกใจเลย คิดอยู่แล้วว่าคงอยากมาสายนี้ ” ตรงนี้แหละที่ผมรักอา ฮ่าๆ
“ พี่โรจน์ เขาเป็นแบบนี้มานานแล้ว ไม่รับอะไรง่ายๆ แต่ไม่นานเขาจะยอมรับเอง ” พูดอย่างกับตาเห็น สมแล้วที่เป็นจิตแพทย์
“ อารักษ์ครับ ช่วงนี้ผมอดทนอะไรไม่ค่อยได้ พอมีอะไรเข้ามากระทบ ผมจะพูดอะไรไม่คิดเลย ”
“ เพิ่งเป็นเหรอ ไม่ใช่เป็นมาสิบกว่าปีแล้วเหรอ ” โห แซวแรง
“ อย่างแรกแยกก่อน ว่าอันไหนเป็นนิสัยส่วนตัว อันไหนคือสิ่งที่ไม่ใช่ เอาส่วนไม่ใช่ออกมา แล้วดูที่ตรงนั้น ” อารักษ์เริ่มมองซ้ายมองขวา
“ จู่ๆอยากคุยกับอา มีเรื่องอะไรไม่สบายใจใช่ไหม ”
“ ครับ ”
“ ในฐานะอาและจิตแพทย์ ถ้าอยากปรึกษาก็พูดตรงๆเลย ” ผมเล่าเรื่องของผมกับไอวากข้าวกล้องให้อาของผมฟังอย่างไม่ลังเล เราคุยกันอยู่นานพอสมควร พอเริ่มค่ำ อาก็ขาตัวเพราะมีคนไข้รอที่คลินิก แต่ก่อนกลับท่านฝากบอกผมมาเรื่องหนึ่ง
“ บางอย่างมันแปลกใหม่สำหรับเรา แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่สำคัญใครหลายคน คิดให้ดีๆ ” ผมกลับหอทันที เพราะเวลาใกล้สี่ทุ่มหอจะปิดประตู
“ ไปไหนมาคิม ” พอถึงห้อง พี่โจทักเลยครับ
“ ไปหาคนสำคัญมา ”
“ ... แฟนเหรอ ” ทำเสียงอ่อนด้วยพี่ผม หุหุ
“ บ้า ยังไม่คิดจะมีหรอกพี่ อยู่แบบนี้ดีกว่า ”
“ เหรอ ” ทำไมยิ้มแบบนั้นล่ะพี่โจ เหมือนโล่งอกเลยที่ผมไม่มีแฟน เป็นอะไรมากไหม
“ พี่ดิษให้ไปหาหน่อย บอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ”
“ พี่โจไปด้วยกันดิครับ ” มีพี่ไปด้วยผมอุ่นใจกว่า
“ ไปเถอะ ” ผมเบ้ปากใส่ แล้วเดินออกมา ตรงไปห้องของไอวากข้าวกล้อง
“ มีไร ” ในห้องนั้นมีไอโต้งกับไอวากข้าวกล้องนั่งอยู่
“ ต่อไปนี้เวลานอน ให้ไอโต้งไปนอนด้วยนะ ”
“ ทำไม พี่โจอยู่ด้วยอะดีแล้ว ” ผมตอบมัน
“ มึงอยากมีผัวหรือไง ” ไอวากนรก มึงอย่ามาใส่ร้ายพี่โจที่รักของกู
“ คิม เรามานั่งๆคุยกันแล้ว คนที่อมของแกน่าจะเป็นพี่โจ ” โกหกน่ะ
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1213019 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก