จะเป็นโลมๆๆๆๆ
สอบอย่างกับทำวิทยานิพนธ์ วิจัยก็ยังไม่ผ่าน เหอะๆ สู้ๆ
“ เป็นอะไรกันมากไหมวะ ” ผมถามพวกมัน
“ กูบอกมึงแล้ว ไม่เชื่อกู ไอโต้ง ” อะไร ใครบอกอะไร
“ ฟังหน่อยดิ พี่โจน่ะ ... ”
“ พอๆ กูไม่ฟัง ทำไมต้องทำให้พี่โจดูไม่ดีด้วย ไปมีปัญหาอะไรกัน ” มันต้องมีเรื่องอะไรกันแน่นอน โดยเฉพาไอวากนรก พี่โจเป็นน้องรหัสของมันแท้ๆ ไม่น่าทำตัวแบบนี้
“ ควายจริง ทีกูสงสัยเอาๆ ที่ไอโจแม่งอะไรก็เชื่อ ” มึงพูดอะไรเนี่ย ไอโต้งก็นั่งอยู่นะเว้ย
“ พูดไร ” ผมถามไอวากข้าวกล้อง
“ ไปไหนก็ไป ไปเซ่ ! ” อ้าว ไอนี่ ให้กูมาแล้วก็ไล่ออกมา เออ บ้าจริงๆ ไอเวรนี่ ผมเดินกลับเข้ามาที่ห้อง ปรากฏว่าพี่โจหายไปแล้ว เสื้อช็อปกับกระเป๋าก็หายไปด้วย
“ พี่โจไปไหนครับ ” ผมโทรหา
“ พี่ พี่ ... พี่ดิษคุยอะไรกับคิมเหรอ ”
“ ถามถึงมันทำไม พี่ไปไหนๆ ” ผมถามตามปกติ
“ พี่มานอนกับไอโบ้ข้างบน พี่ว่าจะคุยงานกันน่ะ ”
“ คุยที่ห้องเราก็ได้นี่พี่ ไม่รบกวนหรอก ” เผื่อผมจะได้นั่งคุยด้วย
“ นอนเหอะน้อง ไว้เจอกัน ” วางเลยซะงั้น เฮ้อ พวกนี้เป็นอะไรไป คนใกล้ชิดกับผมเหมือนมีเรื่องอะไรกันในใจ ผมว่ามันแปลกๆอยู่นะ สองสามวันต่อมา ผมไม่ได้เจอพี่โจกับพวกรุ่นพี่เลย บอกแต่ว่าต้องไปทำงานนอกคณะ
“ น้องๆรุ่น ... วันนี้มาที่ใต้ถุนอาคารนะครับ ” พี่ปันประธานคณะมาตามพวกผมหลังจากเลิกเรียนพฤกษศาสตร์
“ มีอะไรพี่ คัดลีดเหรอ ” พูดถึงคัดลีดเดอร์ชักจะอาการไม่ดีว่ะ ในคณะคนหน้าตาดียิ่งมีค่าดังทอง ฮ่าๆ
“ เออน่า ไปรอที่นั้นแหละ ” มีอมไว้อีก
“ ไอคิมๆ ” ไอเรเรียกผม มึงจะพาไอตุ๊ดวาฬมาทำไม
“ มึงเล่นวอลเลย์เป็นไหมวะ ” ทำไมถามกูแบบนี้เนี่ย
“ เป็น มีไรวะ ”
“ เออ ไม่มีไรละ เจอกันตอนเย็น ” แค่นี้อะ
“ เดี๋ยวๆ พวกมึงจะไปไหนกัน ”
“ ว่าจะไปดูแล็บพฤกษศาสตร์ ที่เพาะข้าวโพดไว้ กลุ่มมึงไปดูแล้วเหรอ ” เออว่ะ กูลืมไปเลย
“ คิมอยู่กลุ่มสาวๆ คงไม่ค่อยเหนื่อยหรอก ” ไอวาฬ เหน็บกูๆ
“ วาฬอยู่แต่กับหนุ่มๆ เหนื่อยมากสิ ” ฮ่าๆ หน้าซีดเลยมึง
“ คุยเอี้ยไรกัน ปะวาฬ ไปดูแล็บ เดี๋ยวไม่ทัน ” แล็บเขาจะไม่ให้ขึ้นตึกหลังจากสี่โมงเย็น นี่สามโมงกว่าแล้ว เฮ้อ มีเพื่อนตุ๊ดยังไม่เฉลียวใจไอเรเอ้ย
ช่วงนี้เพื่อนๆในกลุ่มต้องทำงานกันเยอะ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาเจอกัน ตารางเทอมหลังก็เริ่มถูกสลับ ยิ่งทำให้เวลาไม่ตรงกันไปใหญ่ ผมต้องเดินเตร่คนเดียวบ่อยๆ
“ เฮ้ย ไอเดือน ” ใครเรียกเดือนๆ ฟังดีๆเหมือนเรียกไส้เดือน
“ หึ ไอเครา เรียกกูทำไม ” ไอเดือนศิลป์คนนั้นอะครับ ยังไม่ไปโกนเคราอีก
“ ไม่ไปซ้อมที่คณะเลย เค้าตั้งโครงลองเดินกันแล้ว ”
“ เออ วันนี้กูไป คณะกูนัดนะ อาจจะไปช้าหน่อย ” มันทำหน้าสงสัย มองผมแปลกๆ
“ มีอะไร ” มันจ้องผมนานแล้ว เลยอดถามไม่ได้
“ มึงนี่ก็พูดง่ายนี่หว่า ทำไมพี่วากของมึงถึงไม่ค่อยชอบมึง ” ผมนึกอยู่เดี๋ยวเดียวก็นึกออก ไอวากนรก
“ มันเอากูไปเผาอะไรไว้ล่ะ คนในคณะมึงคงเกลียดขี้หน้ากูเลยสิ ”
“ ฮ่าๆๆ ” หัวเราะอะไร
“ มึงขี้ระแวงว่ะ เจอที่คณะกูแล้วกัน ” บ้าๆนะมึง ผมเดินกลับมาคณะ นั่งรอพี่ปีสี่ที่ใต้ถุนคณะ
“ คิม ทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเลยล่ะ ” จอยสาวมั่นเดินมาทักก่อนใคร
“ มันเรียนไม่ค่อยตรงกันน่ะ กับวาฬเป็นไง … เฮ้ยๆ ทำไรอะ ” จอยเอามือมาอุดปากผม ฮ่าๆ แสดงว่ายังไม่ค่อยมีคนรู้ล่ะสิ
“ อย่าพูดดังดิ นี่ๆ เพื่อนคิมอะ ทำไมไม่ค่อยดูแลนัท ”
“ ใคร ไอโต้งปะ ” จอยพยักหน้า
“ มันก็บอกว่าคุยกันอยู่เรื่อยๆนะ ฟังใครลือมามั่วๆปล่าว ” ข่าวลือนี่ของชอบคนรอบข้างจริงๆ
“ ลืออะไร ดูนู้น ” จอยชี้นิ้วให้ดู เออ แปลกๆแฮะ โต้งกับนัทนั่งใกล้ๆกันครับ แต่ว่าพิงคนละเสา ไม่พูดไม่คุยกัน
“ นัทว่าไงบ้าง ”
“ กลัวเพื่อนคิมจะทิ้งดิ ”
“ อย่างไอโต้งเนี่ยนะ มันออกซื่อๆ คิดมากไปมั้ง ”
“ มันก็เกี่ยวกับพ่อรหัสแกด้วย ไม่เล่าละ ”
“ เดี๋ยวๆๆ ”
“ ทำอะไรกันเหรอ ” ผมรีบดึงมือของจอยไว้ จังหวะนั้นไอวาฬมาเห็นพอดี จอยสะบัดหนีแล้วรีบไปอี๋อ๋อกับไอวาฬ ปากก็บอกอย่าไปบอกใครเรื่องจะคบกัน แต่ดูทำตัว
“ สวัสดีคร้าบ เฟรชปี้ๆ ” มาละปู่ใหญ่ ขาทะลึ่ง ฮ่าๆ
“ ขอความร่วมมือมาสมัครเป็นนักกีฬากันหน่อยครับ ลีดเดอร์เรามีครบแล้ว มาๆ ” ถึงว่า ไม่ยอมบอกสาเหตุที่เรียก จะให้ไปใช้แรงงาน เซงเลย
“ คุณเดือนปีหนึ่ง เฟรชปี้สดๆ มาถือใบลงชื่อวอลเลย์ มาเร็วๆ ”
“ ห๊า !!! ” ผมห๊าออกไป เพื่อนๆหัวเราะกันใหญ่
“ พี่ปัน ทำไมต้องเป็นผมอะ ”
“ ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อน มามึงเป็นหัวหน้าทีม เป็นตัวโรงเรียนเสือกซุ่มไม่บอกใคร ” กรรมละ ใครปากโป้งวะ
“ บ้า ผมเนี่ยนะ ดูตัวดิพี่ แห้งๆก้างๆ ” แก้ตัวไว้ก่อนแหละ
“ อย่างมึงไม่ก้างหรอก กำลังดี ตัวกูสูงพอดี นู้น ไปคุยกับไอวาฬ มันเป็นรองทีมมึง ”
“ เฮ้ยพี่ ทำไมไม่ให้ผมเลือกเองล่ะ ” ให้ผมทำงานกับไอวาฬเหรอ จะอยู่กันได้ไง
“ มันก็ตัวโรงเรียน พอๆ เรื่องมาก เดี๋ยวให้พ่อมึงตบกบาลแยก ” ไรวะ ใจร้าย
“ คิม มาช่วยทางนี้หน่อย ” ไอวาฬเรียกผมไปช่วยแยกคน เซงโว้ย
“ เกลียดกูมากเลยเหรอ ” ไอวาฬมันไว้ผมยาว ดูหล่อขึ้นเยอะ เสียดายแทนว่ะ
“ ไม่ได้เกลียดอะไรนี่ ” ใจจริงก็ไม่โกรธอะไรมันหรอก ลึกๆผมเชื่อว่ามันบอกความจริงหมดแล้ว
“ วันนี้ไปว่ายน้ำกันปะ ” แหะ จู่ๆชวนไปว่ายน้ำนี่ ยังไงๆไหมวะ
“ ที่สระกลาง คนไม่ค่อยมีหรอก ปิดตั้งทุ่มครึ่ง ”
“ เออ ไปก็ไป ” ผมไม่ได้ชอบว่ายน้ำมากมาย แต่เวลาอารมณ์ไม่ดี การว่ายน้ำก็ช่วยให้ผมสบายใจขึ้น
ผมกับไอวาฬไปแลกชุดที่สระ เปลี่ยนเสื้อเก็บของในล็อกเกอร์แล้วลงสระกันเลย
“ คิม ”
“ ฮุ้วว ... ว่าไง ” ตอนนี้ผมสองคนมาเกาะอยู่ขอบสระคุยกัน
“ ถ้าเกลียดคนที่ชอบผู้ชายมาก ระวังพี่โจไว้นะ ” เอาอีกคนแล้ว ทำไมมีแต่คนใส่ร้ายพี่โจ
“ พี่โจทำไมวะ เค้าหน้าตาดี แฟนสวย เลยน่าระแวงหรือไง ”
“ คนอื่นกูไม่รู้หรอกนะคิม แต่กูเข้าใจดี ” มันเริ่มก้มหน้า พูดอ่อมแอ่มๆ
“ หมายถึงอะไร ”
“ กูมองตาพี่โจ กูรู้ว่าพี่เขาคิดยังไงกับมึง ”
“ ยิ่งพูดยิ่งงงไอวาฬ จะพูดอะไร ”
“ กูก็เคยรู้สึกแบบนั้น มึงนี่โง่กว่าที่กูคิดเยอะเลย ” มันกระโดดขึ้นจากสระ แล้วเดินหนีไปเลย มึงนี่บ้าใหญ่ละ พูดจาแปลกๆใส่กูแล้วก็ไป ผมกระโดดแล้วเดินไล่ตามมันไป ปรากฏว่าไม่เจอไอวาฬครับ ไปไหนของมันวะ
“ ... ” ผมเลาะไปเลาะมา ดันต้องมาเจอกับคนที่ไม่อยากเจอที่สุดเข้า
“ มึง มาทำไม ” ผมถามมันก่อน
“ มาสระน้ำ ให้มากินข้าวเย็นหรือไง โง่ ” โห ไอวากนรก
“ คิม ... พี่ดิษดีครับ ”
“ อ่ออออ หึหึ กูรู้แล้วมึมาทำไม ” มันยิ้มมุมปากมองมาที่ผม ส่วนไอวาฬยังยืนงงอยู่
“ กูจะรอที่ห้องนะ อยากมาก็มานะ มีเรื่องต้องคุยกัน เรื่องที่มึงไม่ไปตามนัด ” มันยักคิ้วใส่ ก่อนจะไปชนไหล่ผมเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ มีไรกันคิม ”
“ ไม่มีไร หยอกกันเล่นๆ จะว่ายต่อปะ ” วาฬกอดอก ยืนสั่นๆ ประมาณว่าหนาวแล้ว เราแยกกันที่สระ ผมกลับหอทันที ไอวากนรก มึงนี่จองล้างจองผลาญกูจริงนะ หึ ท้าได้ก็ท้าไป กูไม่สนหรอก … แต่คืนนี้ไปหามันคงไม่เป็นอะไรมั้ง
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212897 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก