มาแวบต่อให้ มาอ่านกันต่อๆๆ
ผมกับพวกเพื่อนๆ พี่ๆ เดินเรียงแถวมาที่โรงอาหารที่พ่อผมเรียกว่าศาลา
“ มันเป็นยังไง ” พ่อผมถามพวกนั้น
“ คิมมีปัญหากับรุ่นพี่คนนึงครับ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ” ไอวากดิษมันพูดปิดหัวปิดหางหมดเลย
“ งอแงหรือไงเอง ” พ่อหันกลับมาถามผมแทน
“ งอแงไรพ่อผมโตแล้ว มันก็แค่เบื่อๆ ”
“ เบื่อไม่ใช่เหตุผล ” แล้วอะไรเรียกว่าเหตุผลล่ะพ่อ
“ ลองถามพวกเพื่อนๆพี่ๆดู ว่าเหตุผลที่พวกนี้รับได้เป็นยังไง แกต้องหัดคิดถึงคนรอบข้างบ้าง ” จี๊ดเลยกู
“ แล้วผมทำอะไรที่ไม่คิดถึงพ่อถึงแม่บ้างไหม ”
“ มึงนี่ ... ” พ่อผมก็นักเลง ผมเองก็ไม่ค่อยฟังเค้ามาตั้งนาน พอถึงเวลาเถียงกันทีไร บ้านแทบแตกทุกที
“ คิม อย่าเถียงลุงโรจน์แบบนั้นสิ ” ไอวากดิษแส่ไม่ถูกเวลา
“ มึงอะตัวดีเลยนะ มึงเป็นคนต้นคิดใช่ไหมเรื่องวันนี้อะ ” ผมตวาดใส่มันกลับไป
“ ยังไม่โตจริงๆด้วยมึงอะ ” ไอเรสวนมาอีกคน ผมกำลังอ้าปากจะด่ามัน
“ คิม แกด่าพวกชั้น ไม่เป็นไรนะ แต่ต่อหน้าผู้ใหญ่ แกก็ใจเย็นๆหน่อยสิ ” ยัยนัทพูดซะผมหุบปากแทบไม่ทัน ไม่มีใครรู้สิ ว่าผมกลัวผู้หญิงที่สุดแล้ว
“ เอางี้ พวกเองช่วยกันพูดนะ ... ลุงน่ะรักมัน แต่มันไม่เข้าใจหรอก ”
“ พ่อ ... ”
“ ลุงโรจน์ครับ ในหมู่บ้านมีตลาดใหญ่ใช่ไหมครับ ” หือ มึงพูดไรของมึงไอวาก กูกำลังซึ้งนะเว้ย
“ อ่อ ... มีสิ เข้าไปทางน้ำตกที่พวกเองมาคราวที่แล้วไง ถามทำไมวะ ”
“ พวกผมว่าจะไปซื้อของมาย่างกินกันครับ ” หางานไม่เข้าเรื่องพวกมึงอะ
“ ให้แม่ครัวทำให้ก็ได้ ”
“ เด็กๆเค้าก็อยากเลี้ยงของเค้าสิพ่อ ” แม่ผมเพิ่งพูด
“ เออๆ งั้นก็ให้ไอสมมันพาออกไปก็ได้ ให้มันเอากระบะไป ” สมนี่ก็คือคนขับรถที่มาด้วยกับพวกผมเนี่ย
“ กูไม่ไปนะ จะอยู่ในไร่ ”
“ ตามใจมึง ” ผมกัดฟันกรอดๆ ไอวากนรกมึงกล้าพูดกับกูแบบนี้ได้ไง พวกที่ยืนกันคงมองออกว่าผมโกรธ พวกมันสะใจกันใหญ่เลย ไอพวกเลว จังหวะที่พวกมันไปหาซื้อของไว้กินเลี้ยงตอนเย็น ผมหนีไปเก็บข้าวของเพื่อจะไปนอนเรือนของผม เรือนที่ผมกับโฟมมีอะไรกันจนเป็นเรื่องเป็นราวเมื่อคราวก่อน แล้วก็เป็นที่ที่ผมกับไอวากเหมือนจะปรับความเข้าใจกันได้ ผมเริ่มด้วยการปัดกวาดบ้าน ปิดมือถือ มองหาเสบียงอาหาร แต่แย่ที่เหมือนจะเสียหมดแล้ว
“ เฮ้ย ไอจักร มึงอยู่บ้านไหมเนี่ย ” ผมจัดการโทรหากลุ่มเพื่อนโฉดสมัยเรียนม.ปลาย
“ จะให้กูไปไหนล่ะไอเ-ย กูก็อยู่ตลอดนั้นแหละ ” ให้พรกูเลยนะ
“ กูกลับมาไร่ พาเด็กไปให้กูหน่อยดิ ” เด็กนี่ก็ประมาณพวกที่อยากลองอะ บ้านนอกมีเยอะมากมาย ผมไม่ได้ตั้งใจทำอะไรหรอก แค่อยากหาคนคุยด้วย
“ เฮ้ย กูไม่เอานะมึง ”
“ อะไรวะ เป็นเด็กดีหรือไง ” ปกติไอนี่มันตัวดีเลย พาเด็กมาให้เพื่อนจีบตลอด
“ วันก่อน พ่อเลี้ยงโรจน์เพิ่งมาประกันตัวพี่ชายกูไป เรื่องเด็กๆที่มึงอยากได้นี่แหละ พ่อเลี้ยงไม่เล่าให้มึงฟังเหรอ ” เป็นไปได้ พ่อกูเงียบเลยว่ะเพื่อน
“ เออๆๆๆ แค่นี้นะ ” หมดอารมณ์ละ กูอาศัยนางทั้งห้าก็ได้วะ
“ เดี๋ยวเด้ ! ”
“ อะไรของมึง ”
“ วันนี้มีงานวัด หาเจอพวกเพื่อนๆก็ได้นะ ” ผมนั่งๆคิดดู ถ้าผมออกไปวันนี้ ไม่วายโดนลากกลับมาไร่แน่ๆ เพราะคนในหมู่บ้านกลัวพ่อของผมกันทั้งนั้น
“ จัดกี่วัน ”
“ สาม ”
“ เออ ไว้กูโทรหา มึงไม่ต้องโทรกลับมานะ กูปิดเครื่อง ” พอกดวางผมก็ปิดมือถืออีกครั้ง
ผมนั่งคิดอยู่คนเดียวในบ้าน ไม่เปิดเพลงฟัง หรือเปิดทีวีดู ความจริงแล้วทำไมผมถึงต้องคิดมากขนาดนี้ด้วย ที่ผ่านมาผมก็เคยโดนผู้หญิงทิ้ง เคยทำร้ายจิตใจคนเขาไว้มาก ทำไมผมถึงไม่เคยรู้สึกแบบนี้ หรืออาจเป็นเพราะว่าครั้งนี้ผมถูกผู้ชายทำร้าย และคนๆนั้นเป็นคนที่ผมไว้ใจด้วยหรือปล่าว ผมควรจะถอยออกมาเพราะเรื่องแค่นี้จริงเหรอ ผมอ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอ ...
“ ปังๆๆๆ เฮ้ย รู้นะว่าอยู่ในนี้ เปิดประตู ” ตายห่ะ กูฝันว่ามีคนมาพังบ้าน
“ ถ้าไม่เปิด มึงได้ซ่อมประตูใหม่แน่ ”
“ เออ ! เลิกพังบ้านกูด้วย ” ผมตะโดนออกไป
“ มึงมากันทำไมเนี่ย ” พอเดินออกไปที่หน้าเรือน ก็เจอไอวากดิษ ไอเร กับไอวาฬยืนถือไฟฉายส่องเข้ามา
“ เป็นผีปอบหรือไง อยู่มืดๆน่ะ ” พอมันพูดผมถึงนึกได้ นี่กูหลับไปเลยเหรอเนี่ย
“ นั่นเรื่องของกู ตกลงมาทำไม ”
“ ไม่แ-กข้าวแ-กปลา มึงจะตรอมใจให้ผัวมึงมาโอ๋หรือไง ”
“ เชี่ยดิษ พูดห่าไร บอกแล้วไงว่าไม่ชอบ ”
“ ไม่ชอบก็อย่าทำดิ มึงทำแบบนี้ ใครก็เข้าใจว่ามึงแคร์ไอโจ … แล้วไปเปิดไฟด้วย เดี๋ยวกูเข้าไปคุย ”
“ ไม่ต้องหรอก กูกลับไปหยิบกระเป๋าก่อน พวกมึงจะย่างอะไรกินกันไม่ใช่เหรอ ” พวกมันหันไปมองหน้ากันเลิกลั่ก ผมเข้าใจว่ามันคงไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงจะไปนั่งกับพวกมัน
“ ไม่สบายใจก็อยู่นี่แหละ ไม่ต้องฝืนหรอก ” ไอวาฬน้อยรูปหล่อพูด มึงนี่หน้าตาดีว่ะเพื่อน ไม่น่าชอบผู้ชายเลย
“ ไม่ได้ฝืน อะไรเนี่ย พอกูจะนั่งด้วยก็ไม่เอา จะเอาวะ ”
“ ไหนล่ะของมึง เดี๋ยวถือไปให้ ” ไอเรอาสา มึงนี่สมเป็นเพื่อนรักของกู ผมรวมสี่คนนั่งรถกระบะที่ไอดิษขับมากลับมาที่เรือนใหญ่ พอจอดแค่นั้นแหละ
“ ไอดิษ ไอโง่ กูบอกให้เมิงอะ ให้เมิงไปอยู่กับลูกกู๊ มึงกลับมาทำม้าย ” พี่หมีเมาแอ๋ไปแล้ว ท่านประธานนี่เมาไวแต่ไม่ยอมร่วงครับ
“ พูดเป็นเพลงเลยนะผัวอีส้ม ” ไอวากมันแซวกลับ
“ กูผัวส้ม มึงก็ผัวไอคิมแหละวะ ก่ากๆๆๆ ”
“ ตีนเหอะพี่ ให้กูไม่เอาหรอกไอเนี่ย ” ผมรีบแก้ตัว
“ ไปๆ ไปนั่งข้างไอโต้ง ... ” มันผลักๆผมไปหาไอโต้ง ส่วนตัวมันไปตบกบาลพี่หมี
“ กูเอาของไปวางที่นอนมึงนะ ” ไอเรที่ช่วยแบกของมาบอกผม
“ แล้วแกจะเอาไงอะคิม ชั้นห่วงแกนะเว้ย ” พอผมนั่งลง แฟนไอโต้งก็รีบถามเลย
“ กูไม่คิดอะไรแล้ว กูตัดสินใจแล้ว ”
“ ... ” ในวงเงียบกันหมด ลุ้นอะไรกันวะ
“ ผมขอโทษที่ทำให้ทุกคนคิดมาก ที่ผ่านมาทุกคนทำให้ผมรู้สึกดีมากๆ ”
“ มึงจะพูดวนไปวนมาทำไมเนี่ย ” พี่หมีตะคอก
“ ก็ไงดีล่ะ ... ผมว่า ผมจะเรียนต่อ ”
“ เย้ ! ” ยัยนัทพุ่งเข้ามากอดผมทั้งตัว แกนี่ไม่กลัวแฟนหึงเลยนะ
“ ดีใจที่มึงยังอยู่นะเว้ยเพื่อน ” ไอหนิงดูจะพูดน้อยที่สุด แต่ผมรู้ว่ามันคงคิดมากที่สุด ส่วนไอโต้งกับไอวาฬแสดงออกทางสายตามาถึงผม
“ มาๆ ใครแทงข้างไอหมี จ่ายกูมาเลย ” ไอวากดิษมันไล่แบมือขอตังชาวบ้านเฉย พวกนี้พนันอะไรกันวะ
“ นี่ๆ พวกมึงทำอะไรกันอะ ” ผมถามไอวาก
“ กูพนันว่ามึงเรียนต่อ กูมั่นใจมึง ” มันยิ้มมีความสุขมากๆ ผมเผลอยิ้มตอบมันไป
“ ยิ้มทำซากไร ” แป่วว
“ เชี้ย ! ” ในวงก็หัวเราะสนุกสนาน วันนี้เป็นอีกวันที่ผมรู้สึกว่าผมคิดถูกแล้ว ผมไม่ควรให้ปัญหาเล็กน้อยมาทำให้ตัวผมอ่อนแอในสายตาทุกๆคนเลย ผมขอตัวไปหาพ่อกับแม่เพื่อขอโทษพวกท่าน โดยเฉพาะพ่อ ผมโดนเตะจังๆทีนึง
กว่าพวกนั้นจะเลิกปาเข้าไปดึกสงัด พวกขี้เมาไม่มีใครอาบน้ำกันซักคน เหม็นเหล้าหึ่งๆเลย ผมเป็นคนกินเหล้าไม่ค่อยเก่ง เลยยกบ้างวางบ้าง ทำให้รักษาตัวรอดตลอดมา
“ ไอโต้ง มึงไหวปะเนี่ย ”
“ อื้อๆ ” ผมลากมันไปใส่มุ้งใหญ่ ผมถอดเสื้อโยนแล้วก็เปิดถุงหาผ้าเช็ดตัว พอดีตอนจะเดินเข้าห้องน้ำ ไอวากเดินสวนมาพอดี
“ มึงจะทำอะไร ” มันถามผม
“ อาบน้ำสิ โง่ปล่าว ”
“ กูอาบด้วย ” มันหน้าแดงๆ ตาปรือ ท่าจะกินไปเยอะ
“ กูอาบไม่นานหรอก มึงค่อยต่อกู ” ผมเดินไป แต่มันวิ่งตามมาดึงแขนไว้
“ เรื่องมากกูจับมึงดูดปากนะ ” เหอะๆๆๆ พูดจาขำขันไปแระ
“ เชิญ ” แล้วผมก็ทำท่าจะเดินต่อ
“ เฮ้ย ! … ไอ อุ๊บบ ” นี่มันอะไรวะ ... ปากกู ... ไอวากนรกมึงดูดปากกูจริงเหรอ
“ เชี้ยนี่ ! แหวะ ... เฮ้ยๆๆ ” ผมเบียดปากหนีออกมาได้ แต่มันผลักผมไปติดผนังแล้วก็บรรจงประกบปากผมอีกครั้ง คราวนี้ลิ้นอุ่นๆของมันดุนเข้ามาเต็มที่เลย ... เวรแล้วไง กูเคลิ้มไปกับมึงแล้วไอวากเลว
“ เฮ้ย พี่ดิษ ทำอะไรไอคิมน่ะ ” !!!
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212866 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก