ร้อนๆหนาวๆ พืช ผัก ตายหมด เฮ้อ หายไปสอบกฎหมายมา วันเสาร์นี้อีกสองวิชา ฮ่าๆ กูจะบ้าประมวลตาย กะว่าต่อให้ก่อน พอสอบเสร็จแล้วจะไปสังสรรค์กับพวกเพื่อนๆ มาตามกันต่อๆๆ
ผมเดินลงมาส่งแม่ของไอวากที่หน้าหอ พวกพี่ๆ เพื่อนๆ แตกตื่นกันพอสมควร
“ เฮ้ยคิม แม่เหรอวะ ”
“ แม่ไอดิษ ” ผมตอบส่งๆ ลืมดูไปว่าพี่ๆหลายคนยืนอยู่ด้วย
“ แล้วไมเค้ามาหามึงล่ะ ” อันนี้พวกเพื่อนที่หอ ที่พวกนี้แปลกใจอาจจะเพราะเป็นหอชายแล้วแม่ของไอวากถือโอกาสเข้ามาหรือปล่าว
“ มึงเห็นนู้นไหม วิ่งไปถามเองสิฟาย ” คนกำลังเครียดๆ ยิ่งได้ยินเรื่องของไอดิษแล้วพาลอารมณ์เสีย พอด่าไอเพื่อนเสร็จก็เดินกลับขึ้นมาที่ตึก
“ เฮ้ย เชี้ยโต้ง ” พอดีเจอกับไอโต้งเข้าพอดี มันยืนที่หน้าประตูห้องผม
“ คิม กูคุยด้วยหน่อย ”
“ กูอยากคุยกับมึงด้วย มาๆ ”
“ มึงเป็นอะไรของมึงโต้ง มึงทำอะไรของมึง ” ผมเปิดฉากถามมันก่อน
“ กูไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น ”
“ ตั้งใจอะไร เป็นเกย์เนี่ยนะ ” ไอโต้งเงยหน้า แสยะยิ้มสยองๆ
“ ไม่ใช่แบบนั้น ” ยิ่งฟังยิ่งงงกับมัน
“ แล้วอะไรล่ะ ถามตรงๆ เป็นเกย์เหรอ ” ไอโต้งส่งยิ้มให้
“ ทำไมอยากให้เป็นนักล่ะ ... ชอบกูหรือไง ”
“ ส้นตีนเหอะ ” จู่ๆว่าผมเฉย ด่ากลับซะหน่อย
“ ฮะๆ วันนั้นกูเมา จำได้ไหม วันที่พี่ๆเลี้ยงแล้วมึงไม่ยอมไป ” ช่วงนี้ผมกลับมานั่งทำงานให้ไอวากกับพี่โจ เลยไม่ได้ออกไปสังสรรค์กับพวกนี้เท่าไร
“ เออ จำได้ ”
“ พวกกูเมามาก ไอวาฬเมาจนอ้วกแตกอ้วกแตน กลับหอไม่ได้ กูเลยไปขอนอนบ้านพี่แถวๆร้าน ” เหมือนจะไม่มีอะไรเลยนะ
“ มึงเอากันได้ไง ” ไอโต้งขยับตัวมาตบหัวผมแรงๆทีนึง นี่เป็นครั้งแรกที่มันตบหัวผมจังๆ แต่ผมไม่มีอารมณ์โกรธมันอะ เลยได้แต่ลูบหัวตัวเอง
“ กูช่วยมันลูบหลัง ให้มันอ้วกใส่ถัง แต่มันอ้วกใส่กู กูเลยเข้าไปล้างตัว พอออกมายังไม่ทันทำอะไรเลย ไอวาฬละเมอ มันกอดกู จังหวะที่กำลังแกะมันออก พวกสาวๆก็เข้ามาหาพอดี ” ทีนี้มันเล่ายาวเลย
“ อ้าว แล้วทำไมคนเขาถึงลือเรื่องมึงหนักขนาดนั้น ”
“ ไม่รู้หรอก กูรู้แค่กูเข้าใจความรู้สึกของมึงตอนที่โดนว่าเป็นเกย์แล้ว ” ผมนั่งหัวเราะกับมันสองคน ผมโล่งอกนะที่เพื่อนรักของผมคนหนึ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าว่า
“ นัทล่ะวะ ”
“ คุยกันแล้ว เค้าเข้าใจกู ... ไม่พูดดีกว่า ” ห่านี่ เล่าให้ฟังดันจะเก็บไว้อีก
“ เออ แต่อย่าโกรธกูนะ กูบอกว่าถ้ากูจะเอาผู้ชายจริง ... กูเอามึงดีกว่า ”
“ ควายยยย เอ้ย ”
“ ฮ่าๆ ” แม่งหัวเราะมีความสุขอีก
“ แต่ที่กูมาเนี่ย จะถามมึงเรื่องนี้ ... มึงมีอะไรกับไอวาฬเหรอ ”
“ อะไร มีอะไร ”
“ ตอนมันละเมอ มันร้องหามึง กูไม่บอกใครเรื่องนี้ เพราะกลัวจะมีปัญหา … มึงกับมันไม่ได้มีไรกันนะ ? ” ทำหน้าซื่อเหมือนอีกไอนรก
“ เพิ่งพูดไปว่าเข้าใจกูตอนโดนล้อ แต่ช่างเถอะว่ะ กูไม่อยากยุ่ง ” ผมเดินไปโยนกระเป๋าหนังสือ แล้วถอดเสื้อเชิ้ตออก
“ แต่ ... มีมึงคนเดียวที่ทำให้ไอวาฬกับจอยคืนดีกันนะ ไม่อยากช่วยเพื่อนหรือไง ”
“ มันเอากันสองคน แล้วกูเกี่ยวไรด้วยมิทราบ ” เวลาพวกมึงมันกัน กูไม่ได้ด้วยซักนิด เรื่องไรต้องให้กูวุ่นวายด้วย ฮุ้ว
“ เออ ไม่ช่วยก็ไม่ช่วยวะ ใจดำชิบหาย ” อ้าว ไอตัวนี้เฮ้ย ไม่ได้ดังใจเป็นด่ากู ... แต่ผมดูใจดำจริงๆแหละ ตอนที่ผมโดนไอวากรังควาน ไอวาฬช่วยผมได้มาก แม้ผมจะไม่เข้าใจว่าผมสบายใจเพราะมันได้ยังไงก็เหอะ
“ โหล วาฬเหรอมึง ” พูดดีไปงั้นแหละว่าไม่สน
“ เอ้อๆๆ ... ใครอะ ” หือ เสียงมันอ้อแอ้ๆ ชวนให้คิดว่ามันอยู่ในวงเหล้า
“ กูคิม มึงอยู่ไหน ”
“ อ่อ เว้ยเฮ้ย คิมโทรมาครับพี่ ” แหะ มีครับพี่ด้วย หรือว่า ...
“ คิม มากินเหล้าๆ พี่รอนะ ร้านหลังมอ ออกรูมาแล้วขวานะ ร้านใหม่ๆ ” หลังมอที่ว่าคือรั้วลวดหนามที่หมาลัยเค้าอุตส่าห์สร้างให้ แต่พวกเกษตรจัดจนเป็นรูเรียบร้อย เมื่อกี้เสียงพี่โจ เป็นอย่างคาดเป๊ะ
“ ก็ได้พี่ เดี๋ยวตามไป ” จริงๆแล้วเหงาอะ พวกเล่นกินเหล้าทุกวัน ตื่นไปเรียนได้นี่โคตรเก่ง ผมเปลี่ยนใส่แค่เสื้อเชิ้ตตัวใหม่ รัดหน้าอกหน่อยๆ โชว์หน้าอกแน่นๆนิดๆ ฮ่าๆ
“ คิมมึงจะไปไหน ” พอออกตึกได้ มีสุนัขยามถามเลย
“ ไปที่ชอบ ” ไอโต้งเบ้ปากใส่ผม
“ กินเหล้าตามเคย ... กูว่ากูไปด้วยดีกว่า ” นั้น ของมันฝังลึกในกระแสเลือดครับ อย่าว่ากันเลย เหอะๆๆๆๆ ไอโต้งวิ่งขึ้นไปเปลี่ยนชุดแล้วตามลงมา
“ เฮ้ย เดือนคิมมา ” มาถึงให้เกียรติกันใหญ่ ผมโบกไม้โบกมือให้ แล้วก็ต้องไปสะดุดที่ไอตัวๆหนึ่งเข้า
“ โห ห่าเอ้ย ตระกูลเดือนมากันครบเลยเฮ้ย ชนๆๆ ” พี่หมีประธานใหญ่แห่งปีสามพูด ผมเลาะๆไปนั่งให้ไกลๆไอวาก แต่ก็นั้นแหละยังไงก็ไม่พ้น นั่งตรงข้ามมันเลย
“ เอาไร โซดา น้ำเปล่า ” ไอโต้งถามผม
“ ดีค่ะพี่ดิษ ” ทันใดนั้นก็มีสาวสวย ผิวขาวเวอร์ เหมือนที่ไอดิษบอกผมว่ากำลังตามจีบ มานั่งข้างๆ ทำเอาผมคิ้วชนกันโดยไม่รู้ตัว แม่งเจ้าชู้จริงๆ
“ จ้ะ ” แม่งจ้ะอีก หมั่นไส้ชิบหายเลยเฮ้ย
“ ขอเผาหัวก่อนแก้ว เพียวๆ ” เล่ยเอาเงียบทั้งโต๊ะ ปกติผมไม่กินหรอกครับ ที่สำคัญเปลืองเหล้าชาวบ้านเขา แต่ไม่สนละ
“ มึงเป็นไรปะเนี่ย มาด้วยกันยังดีๆอยู่ ” ไอโต้งถามผม ผมหันไปสั่งคำเดิมกับมัน พวกในโต๊ะก็ยังมองไม่หยุด
“ ฮุ้ว เป็นไรกัน ขอเหล้าเพียวๆแก้วเดียวเอง ”
“ มาๆกูเทเอง ” พี่หมีขยับมาเทให้ พี่แกเทให้นิดเดียว ผมเลยแย่งขวดมาเทเอง แล้วยกเลย
“ อึก ... ฮ๊า !!!! ” ใครเคยจะรู้แหละ ว่าอยากจะคำรามขนาดไหน เหอะๆ
“ น้ำๆๆ ” พี่หมีเรียกน้ำตบตูดให้ แต่ผมไม่เอา ให้ไอโต้งชงเหล้าต่อ ... ผมรู้ตัวเองดี ว่าเวลาเมา ผมจะไม่สนว่าทำอะไรอยู่ อาการลืมหน้าลืมหลังจะเข้ามา เพราะมึงคนเดียวไอวาก
“ ดีว้อยคิม ” ไอวาฬเดินเซมาหาผม ผมลุกดึงมันมามุมเงียบๆ พวกพี่ๆไม่มีใครสนใจ นอกจากไอวากนรก แต่ช่างมึงดิ
“ คืนดีกับจอยยังมึง ”
“ กูควรคืนดีมะ ”
“ ถ้ารักเค้า มึงกลับไปคืนดีกันซะ ” ผมบอกไอวาฬ
“ เฮ้อ ... กูรักจอย แต่คิมมึงไม่เข้าใจหรอก ” เหมือนมันมีความลับกับผมนะ
“ แต่ไหนแต่ไรเลยนะ กูชอบผู้หญิงดีๆ ไม่รู้ตอนไหนที่กูสนใจผู้ชาย ” อึ้งเลยกู เหล้านี่ไม่โกหกใครจริงๆ
“ กูทำกับผู้ชายแค่ครั้งเดียว ยังไงกูก็อยากคบกับผู้หญิงอยู่ดี ... แต่กูชอบมึงคิม ”
“ อย่าเลยมึง กูไม่ใช่ ” ถึงจะไม่เข้าใจว่ามันพูดอะไร แต่อยากปลอบมัน
“ กูรู้ๆ กูไม่ได้อยากให้มึงชอบ ... ขอกูกอดมึงเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหมวะ ” อันนี้สิน่าตกใจ
“ ไอวาฬ มึงอยากกอด กูให้กอดได้ตลอดนั้นแหละ ทำไมต้องครั้งสุดท้าย ”
“ กอดในฐานะที่กูชอบมึงไง ... ” ผมอดยิ้มให้มันไม่ได้ บางทีผมไม่ทันสังเกตมุมน่ารักๆของผู้ชาย เข้าท่าดีว่ะ ผมดึงมันมากอดหลวมๆ ไอวาฬร้องไห้เหมือนไม่เคยร้องมาก่อน ผมลูบหลังมันช้า กอดกันอยู่สักพัก ไอวาฬหยุดร้องไห้
“ คิม ต่อไป เราเป็นเพื่อนกัน ” ไอวาฬแสดงออกมาทางสายตา มันเข้มแข็งขึ้นมา ผมแตะไหล่มันก่อนจะกอดคอกันเดินออกมา
“ เสร็จกันแล้วไงมึง ไอวาฬร้องไห้เลย ” พี่ฟาง พี่รหัสไอวาฬแอบกัด
“ เสร็จดิพี่ ” ผมหันไปส่งสายตาวอนเท้าใส่ไอดิษ มันเริ่มจะอารมณ์ขุ่นขึ้นมาแล้วถ้าผมคิดไม่ผิด
“ เออ คิม ทำไมช่วงนี้ไม่ออกมาแ-กเลยมึง ” โอ้แรง พี่ปันแรง
“ ทำงานให้หมากับคนอะปู่ ... โต้ง แม่งชงช้าว่ะ ” ผมหันไปด่าไอโต้ง ชงเหล้าไม่ทันใจ ลืมเล่าไปว่าธรรมเนียมอีกอันของพวกผมคือ พอขึ้นปีสี่เค้าจะให้ปีสี่ทุกคนเป็นปู่ทั้งหมด ไม่มีสายรหัสแล้ว
“ อ้าวห่า ใครหมาใครคนละทีนี้ ” ไอวากนั่งเครียดเลยมึง ส่วนพี่โจเริ่มมองหน้าผมกับไอวากสลับกัน
“ มึงทำให้ใครมั่งคิม กูอยากรู้จักหมาว่ะ ฮ่าๆๆ ” พี่ปันถามต่อ
“ อย่ารู้เลยปู่ เดี๋ยว หมา !!! แม่งกัด ” ในโต๊ะหัวเราะกัน มีแค่ไอวากกับพี่โจไม่ตลก
“ แล้วน้องเขากินอะไรหรือยังไอดิษ ” พี่ปันหันไปถามไอดิษกับสาวหน้าขาวบ้าง
“ ยังพี่ ”
“ พากันไปกินเงียบๆก็ได้คร้าบ ” ผมตะโกนแซว ในวงหัวเราะชอบใจ
“ คิมแม่งเวลากินเหล้า ปากดีนะมึง มิน่าโดนเท้านับไม่ถ้วน ” พี่หมีที่อยู่ในเหตุการณ์ที่บ้านผมมาแล้ว แขวะผม
“ ไม่เมาก็ปากดี ของดีด้วยพี่ ” ตอนนี้ไม่ทันสนใจอะไร พูดซะดัง โต๊ะอื่นเขายิ้มให้ด้วย ผมหันกลับไปส่งยิ้มให้
“ ไม่ทราบชื่อไรคร้าบ ” ผมตะโดนข้ามไปถามสาวหน้าขาวที่นั่งข้างๆไอวาก
“ ปะ กลับเถอะ ” ไอวากลุกขึ้นจะพาสาวคนนั้นกลับ มีหรือกูจะให้กลับง่ายๆ
“ อ๊าวๆๆๆ จะพากันไปไหนล่ะพ่อดิษ ” ไอวากเอียงคอมองผม เออว่ะ ผมคงจะเผลอเรียกชื่อที่ไม่เคยเรียกมัน
“ คิม พอละๆ ” ไอโต้งดึงมือผม ตอนนี้พอใจละครับ ผมนั่งลงโดยดี ส่วนไอดิษก็พาสาวคนนั้นกลับ
ในวงยังสนุกกันต่อ แต่ทุกคนรู้เวลาครับ พอเริ่มดึกมากขึ้นก็ต้องเลิก กลายเป็นว่าผมเมาน้อยกว่าพวกนี้ครับ แต่ละคนกินกันจนเป็นแป้ง ผมกับไอโต้งต้องเอาไปหย่อนตามหอจนครบ กว่าจะกลับถึงตึกปาไปตีสอง
“ หลับฝันดีเว้ยโต้ง ” ผมแยกกับไอโต้งที่ใต้ถุน เพราะธรรมชาติเรียกร้อง ...ปวดฉี่
“ อืม ... อา อืม ” เฮ้ย เสียงอะไรวะ ผมหันมองซ้ายมองขวา กูเจอผีไหมเนี่ย
“ อืม เร็วหน่อย ” ฟังดีๆมันเสียงครางนี่หว่า ตีสองตีสามในห้องน้ำชั้นล่างจะมีอะไรได้ ผมเดินไปที่แถวที่สองของห้องน้ำ ภาพที่เจอทำเอาผมแทบช็อก
“ เฮ้ย !!! ”
“ คิม ” ไอวากนรก ... กับสาวน้อยคนนั้น กำลังถวายบัวให้กัน พวกมันรีบจัดเครื่องแต่งตัว ผมบอกให้ผู้หญิงคนนั้นเดินกลับไป เราเดินออกมาจากที่นั่นแล้วหยุดตรงมุมมืดๆข้างตึกพัก
“ กูต้องไปส่งน้องเขา ”
“ เค้ามีตีน กลับเองไม่ยากหรอก หรืออยากให้กูร้องเรียน ” ไอวากยืนนิ่ง ผู้หญิงคนนั้นรีบวิ่งหนีไป เหลือแค่ผมกับไอวากนรก
“ มึงนี่สารเลวมากนะ มึงทำเรื่องเลวๆกูไม่ว่า อยากมากทำไมไม่ไปเอากันที่อื่น เป็นวากเกอร์ของคณะทำไมทำเรื่องเชี้ยๆพรรณนี้ได้ ”
“ มึงอย่าสอนกู ”
“ ไม่ได้สอน กูกำลังด่ามึง มึงเป็นอะไรห๊ะ มึงต้องมาทำให้กูวุ่นวายตลอดเวลา แล้วยังทำเรื่องโคตรน่าอายได้อีก ”
“ หรือมึงไม่เคยทำ ... หึหึ เอาผู้หญิงในห้องน้ำโรงเรียนเก่าน่ะ ” โดนเรื่องนี้เข้าไปผมอึ้งเลย มันรู้ได้ยังไง
“ มึงคิดว่ามึงดีพอจะด่ากูได้เหรอคิม ” ผมกัดฟันกรอดๆ โดนมันพูดเข้าแบบนี้เหมือนมันซ้ำแผลเดิมของผม แต่เป็นแผลที่ผมไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร
“ หรือช่วงที่มา มึงไม่ได้ทำอะไรใครเลยว่างั้นเถอะ ”
“ มึง ... มึงรู้ได้ยังไง ” หลายอย่างที่ผมไม่ได้เล่าคือ ผมเองก็มีอะไรกับสาวมหาลัยหลายๆคน ได้แล้วทิ้งหลายคนแล้วเหมือนกัน
“ มึงหนีกูไม่พ้นไง ” มันยิ้มอย่างผู้ชนะ
“ ทำไมต้องยุ่งกับชีวิตของกู ” ไอวากชักสีหน้าตกใจ
“ กู ... ”
“ ไอข้าวกล้อง ” ผมเรียกชื่อเต็มของมัน
“ ... ”
“ กูจะไม่ฟ้องเรื่องที่มึงทำในวันนี้ … แต่ ” ผมพูด
“ อะไร ”
“ กูกับมึงไม่ต้องรู้จักกันอีกเลยได้มะ ” ผมเบื่อกับความรู้สึกแบบนี้เหลือเกิน ผมไม่เข้าใจตัวเอง บางทีถ้าทำแบบนี้ผมอาจจะไม่รู้สึกแบบนั้นอีก
“ เจอกันที่ไหนไม่ต้องทัก แต่ธรรมเนียมคณะไม่เป็นไร โอเคไหม ”
“ มึง เป็นอะไร ” ไอดิษพูดเสียงสั่น ผมก้มหน้าลง
“ ตกลงตามนี้เถอะ แค่คนที่ต้องรู้จักกันพอ ” ผมค่อยๆเดินออกจากที่ตรงนั้น
“ คิม ! ” ไอดิษเรียกผม แต่ผมไม่ต้องการหันกลับไปอีกแล้ว ผมเดินขึ้นห้องพัก ตอนนี้พี่โจหลับไปแล้ว ผมทิ้งตัวลงนอนทั้งที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด ผมหวนนึกถึงที่แม่ไอวากฝากไว้ แล้วข่มตานอน ... ตื่นมาพรุ่งนี้ความรู้สึกที่ผมไม่เข้าใจนี้คงหายไป
เป็นไงบ้าง ได้ใจไหมตอนนี้ ฮ่าๆ ที่จริงหนักกว่านี้นะ แต่เล่าไปจะไม่ค่อยเหมาะ อย่างที่บอกว่าบางอันก็ต้องตัดออก ที่ต้องตัดออกเพราะมันด้วยแหละ แม่งทำเหมือนตัวเองดี กลัวความจริงตลอด ฮ่าๆ ว่าไปเพลงยินดีที่ไม่รู้จักนี่เพราะดีเหมือนกัน รู้สึกว่าไม่ค่อยมีแนวเพลงฝรั่งมาผสม ไม่รู้สิไทยๆดี ... ตัวอย่างตอนต่อไป ต้องปรึกษาเรื่องรับน้องปีการศึกษาหน้า จะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไปเร็วๆนี้ (ถ้าไม่แฮงค์ ^^")
หัวข้อ: " บันทึกของคิม " จบเล่ม 30/04/2559 รายงานตัว เปิดเล่มใหม่ 05/10/2559 (อ่าน 1212981 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก